Θέλω να πεθάνω

Jason

ειπες οτι σκεφτεσαι να πεθανεις

γιατι βλεπεις τους αλλους γυρω σου να ζουν χαρουμενα και να κανουν μια φυσιολογικη ζωη

ενω εσενα οχι;

υπαρχει και για σενα τροπος να ζησεις μια φυσιολογικη ζωη

εγω ειχα πολυ εντονη καταθλιψη και τωρα την ξεπερασα

ο θανατος δεν ειναι λυση γιατι δεν ξερεις καν την μετεπειτα φαση

αν θα ειναι καλυτερη η χειροτερη πρωτον

και δευτερον πολλοι απο μας εδω μεσα


ειχαμε αισθανθει τοσο ασχημα καποτε....


πως αισθανεσαι δηλαδη;

οτι δεν εχεις ορεξη να ζησεις φυσιολογικα;

οτι δε σε καταλαβαινει κανεις;

οτι εισαι μονος;

Quote:

---

Originally posted by researcher
Jason

ειπες οτι σκεφτεσαι να πεθανεις

πως αισθανεσαι δηλαδη;
οτι δεν εχεις ορεξη να ζησεις φυσιολογικα; οτι δε σε καταλαβαινει κανεις; οτι εισαι μονος;

---

Δεν ειπα οτι σκεφτομαι να πεθανω,εκανα μια υποθεση οτι αν...


Ολα τα παραπανω μαζι και αλλα.

Quote:

---

Originally posted by Jason

Quote:

---

Originally posted by researcher
Jason

ειπες οτι σκεφτεσαι να πεθανεις

πως αισθανεσαι δηλαδη;
οτι δεν εχεις ορεξη να ζησεις φυσιολογικα; οτι δε σε καταλαβαινει κανεις; οτι εισαι μονος;

---

Δεν ειπα οτι σκεφτομαι να πεθανω,εκανα μια υποθεση οτι αν...


Ολα τα παραπανω μαζι και αλλα.

---

sorry jason

απλα το ειδα στο ποστ θελω να πεθανω το μυνημα σου

και τα πηρα!

λεω τι ρε γμτ ετσι ευκολα θα πανε ολοι;


ας δουλεψουμε λιγο μας εχει φαει η τεμπελια!

οοοοο!

η αλήθεια είναι πως σε στιγμές αδυναμίας αυτή η σκέψη είναι η πρώτη που έρχεται στο μυαλό.
μάλλον θέλουμε δουλειά ακόμη..

To εχω σκεφτει και εγω πολλες φορες, αλλα νοιωθω πολυ δειλη για να το κατορθωσω

Σαν μεγαλύτερη θα σας πω ότι όλοι λίγο πολύ το έχουμε σκεφτεί όταν είμαστε χάλια.Και εγώ το σκέφτηκα κάποτε που είχα πιάσει πάτο αλλά είναι σκέψεις που προέρχονται απο την κατάθλιψη.Οταν αρχίζεις και συνέρχεσαι προσωπικά με φαρμακευτική βοήθεια λες τι έλεγα;παιδιά η ζωή είναι ωραία σας το λέω εγώ που έχω περάσει τόσα πολλά και περνάω.Κάντε την θεραπεία σας και ρουφήξτε την ζωή εγώ τώρα είμαι 50 και σκέφτομαι ότι δεν έζησα τίποτε.Μην αφήνετε τα χρόνια σας να περνάνε μες στην κατάθλιψη δεν θα ξαναγίνετε ποτέ 25,30,35 χρόνων,Ζητήστε βοήθεια και ζήστε μια ζωή την έχουμε μην μοιρολατρείτε όλα είναι στο μυαλό μας μακάρι να είχα τα χρόνια σας και το μυαλό που έχω τώρα.

Quote:

---

Originally posted by giota
Σαν μεγαλύτερη θα σας πω ότι όλοι λίγο πολύ το έχουμε σκεφτεί όταν είμαστε χάλια.Και εγώ το σκέφτηκα κάποτε που είχα πιάσει πάτο αλλά είναι σκέψεις που προέρχονται απο την κατάθλιψη.Οταν αρχίζεις και συνέρχεσαι προσωπικά με φαρμακευτική βοήθεια λες τι έλεγα;παιδιά η ζωή είναι ωραία σας το λέω εγώ που έχω περάσει τόσα πολλά και περνάω.Κάντε την θεραπεία σας και ρουφήξτε την ζωή εγώ τώρα είμαι 50 και σκέφτομαι ότι δεν έζησα τίποτε.Μην αφήνετε τα χρόνια σας να περνάνε μες στην κατάθλιψη δεν θα ξαναγίνετε ποτέ 25,30,35 χρόνων,Ζητήστε βοήθεια και ζήστε μια ζωή την έχουμε μην μοιρολατρείτε όλα είναι στο μυαλό μας μακάρι να είχα τα χρόνια σας και το μυαλό που έχω τώρα.

---

Γεια σου βρε giota!

γεια στο στομα σου!

Quote:

---

Originally posted by giota

μακάρι να είχα τα χρόνια σας και το μυαλό που έχω τώρα.

---

ποτε δεν συμβαινει αυτο.
Γιατι το μυαλο δεν αποκτα την ικανοτητα που εχει, αν δεν προελθει η εμπειρια σε καταστασεις.

Οποτε οσο και να ευχεσαι, κατι τετοιο δεν προκειται να συμβει.

Παιδιά αλήθεια το πιστεύω πέρα απο τις ατυχίες τις ζωής τα αναπάντεχα έσκαγα και για τον κάθε βλάκα πεθερός,πεθερά κουνιάδος ακόμη και για τους γονείς μου.Δεν μιλούσα για να μην παρεξηγηθεί ο άνδρας μου ο οποίος έλεγε δίκιο έχεις αλλά τι να κάνουμε.Περίμενα και εγώ απο τον άνδρα μου.Αχ και να είχα τα χρόνια και το μυαλό που έχω τώρα ξέρετε σε πόσους θα είχα πεί ουστ απο δώ;Ολοι έβγαζαν την κακία τους πάνω μου δεν μπορείς κύριε να θέσεις τα όρια; έπρεπε να πάρω το καπελάκι μου τα παιδιά μου και να φύγω όσο δύσκολο και να ήταν τότε.Αναλώθηκα έχασα την αυτοεκτίμησή μου και αυτό ήταν κάτι που με τσάκιζε και το αποτέλεσμα είναι να πίνω εγώ τα φάρμακα.Μην ασχολείστε με ανθρώπους που δεν αξίζουν η ζωή συνεχίζεται και μετά απο ένα διαζύγιο και μετά απο ένα χωρισμό.Βοηθείστε τον εαυτό σας να ξεπεράσει το πρώτο διάστημα έστω με την βοήθεια ειδικού και ζήστε.Προσπαθώ στα 50 να βάλω νέους στόχους να θέσω εγώ τα όρια να μην επιτρέψω σε κανέναν να εκμεταλευτεί την καλή μου καρδιά.Στόχος μου να γίνω καλά θα το προσπαθήσω όσο μπορώ.ΖΗΣΤΕ

γιωτα τις αγωνιες που ειχες εσυ τις εχει σημερα αρκετος κοσμος και συνεχιζει να μενει σε καταστασεις που δεν του αρεσουν.

Υπαρχει δηλαδη κοσμος που ακολουθει τα δικα σου βηματα, λες και ειναι προγραμματισμενος.
Δεν σε παραξενευει αυτο?

Το θέμα είναι ότι στο περιβάλλον μου δεν υπήρξε ένας που να μου πει δυο λόγια.Η μάνα μου μου δημιουργούσε επι πλέον άγχος τύψεις αφού έβλεπε το παιδί της να υποφέρει.Κάποτε είπα χωρίζω και έπαθε θυροειδή η μάνα μου απο την στενοχώρια της και κατηγορούσε τους πάντες.Δεν είχα καμμία υποστήριξη ψυχολογική ,οικονομική,και συνεχόμενα προβλήματα υγείας με τα παιδιά.Το Αγία Σοφία είχε γίνει το δεύτερο σπίτι μου και πάλι κατηγορώ τον εαυτό μου φταίω και το παραδέχομαι γιατί να με τσαλαπατήσουν ψυχολογικά άνθρωποι κομπλεξικοί;Το λάθος μου είναι ότι φοβήθηκα περισσότερο γιατί δεν είχα οικονομική αυτονομία και οι αρρώστειες ήθελαν χρήμα.Οχι μόνο δεν έφυγα απο μια αρρωστημένη κατάσταση αλλά δεν έθεσα και όρια ναι φταίω.Προσπαθούσα χρόνια να καταλάβει ο άνδρας μου τα αυτονόητα αφού έβλεπα ο άνθρωπος δεν μπορεί εγώ εκεί.Τώρα κάνω τον απολογισμό μου και περισσότερο απ\' όλους κατηγορώ τον εαυτό μου.Προσπαθώ λοιπόν στα 50 να αλλάξω τα δεδομένα γιατί δεν θα ξαναγεννηθώ.

Kαι οπως φαινεται, τα αλλαζει Γιώτα:)...το να μην περιμενεις κατι πλεον, η διαφορετικη σταση στα πραγματα ειναι μια σημαντικη αλλαγη δεδομενων:)

Ναι Σοφία δεν περιμένω πλέον απο ανθρώπους που δεν μπορόύν και δεν θα αφήσω να με ξαναπληγώσει κανείς.Τα παιδιά μου πάνω απ\' όλα και η δική μου ισορροπία.Αν θέλει ο Θεός και με αφήσει θα κάνω αυτό που με ευχαριστεί και θα λέω όχι σε ότι με πιέζει.

Quote:

---

Originally posted by giota
Το θέμα είναι ότι στο περιβάλλον μου δεν υπήρξε ένας που να μου πει δυο λόγια.Η μάνα μου μου δημιουργούσε επι πλέον άγχος τύψεις αφού έβλεπε το παιδί της να υποφέρει.Κάποτε είπα χωρίζω και έπαθε θυροειδή η μάνα μου απο την στενοχώρια της και κατηγορούσε τους πάντες.Δεν είχα καμμία υποστήριξη ψυχολογική ,οικονομική,και συνεχόμενα προβλήματα υγείας με τα παιδιά.Το Αγία Σοφία είχε γίνει το δεύτερο σπίτι μου και πάλι κατηγορώ τον εαυτό μου φταίω και το παραδέχομαι γιατί να με τσαλαπατήσουν ψυχολογικά άνθρωποι κομπλεξικοί;Το λάθος μου είναι ότι φοβήθηκα περισσότερο γιατί δεν είχα οικονομική αυτονομία και οι αρρώστειες ήθελαν χρήμα.Οχι μόνο δεν έφυγα απο μια αρρωστημένη κατάσταση αλλά δεν έθεσα και όρια ναι φταίω.Προσπαθούσα χρόνια να καταλάβει ο άνδρας μου τα αυτονόητα αφού έβλεπα ο άνθρωπος δεν μπορεί εγώ εκεί.Τώρα κάνω τον απολογισμό μου και περισσότερο απ\' όλους κατηγορώ τον εαυτό μου.Προσπαθώ λοιπόν στα 50 να αλλάξω τα δεδομένα γιατί δεν θα ξαναγεννηθώ.

---

εκεινο που συνεχιζω να μην καταλαβαινω,
ειναι γιατι νομιζεις οτι αρκετος κοσμος ηταν η και ειναι σε διαφορετικη κατασταση απο οτι εσυ:
Ενα περιβαλον που δεν σε στηριζει, μαναδες να κλαινε και να λενε τι πας να κανεις, μη οικονομικη αυτονομια και τελως παντων ο καθενας εχει λιγο - πολυ τις δικες του εξαρτησιακες ιδιαιτεροτητες.

Εκεινο που μπορω να πω μονο με βεβαιοτητα,
ειναι οτι ο καθενας μας καποια στιγμη αποφασιζει να κανει την επανασταση του και το ταμειο του.
Εσυ λες το εκανες στα 50....
Υπαρχει κοσμος που δεν το κανει ποτε του....



Καλο ΣΚ.

Οταν πιάνεις πάτο ή θα πνιγείς ή θα προσπαθήσεις να αναδυθείς.Εαν δεν έπαιρνα βοήθεια δεν ήταν δυνατόν στην κατάσταση που ήμουν να αντιδράσω.Αργησα πολύ δεν νομίζεις;