Printable View
Σε καταλαβαίνω απόλυτα για την έντονη επεμβατικότητα του γιατρού!Εγώ γι\'αυτό το λόγο στάματησα εντελώς......Quote:
Originally posted by antara
υ.γ. να σας πω για το όνειρο που είδα το σάββατο το βράδυ και -παρεμπιπτόντως - αφορούσε επίσης ένα κουβα με σκ..τα ή θα αηδιάσετε;;
Πες το όνειρο....να το εξηγήσουμε κιόλας....εγώ γμτ δε βλέπω πολλά όνειρα τελευταία κ αν δω τα θυμάμαι πολύ αχνά.
Παρεπιμπτόντως έχει φτιάξει ένα θρεντ για ονειρα κ η weird,αν θες το γράφεις κ εκεί:)
Quote:
Originally posted by antara
καλά κορίτσια, νομίζω ότι πρέπει να γράψουμε βιβλίο..! ο ιρβιν γιάλομ και ο άλλος ο βραζιλιάνος, που δε μου έρχεται τώρα (αλλά θέλω να τον πω χόρχε κάτι) γράφουν από την πλευρά του θεραπευτή, και όσο και αν προσπαθούν να δώσουν τα συναισθήματα και τις σκέψεις του θεραπευόμενου...ε είναι απέναντι πως να το κάνουμε..εγχειρίδιο χρήσης πρέπει να τους γράψουμε κανονικά!
εμένα ο κατά τα άλλα συμπαθέσταστος θεραπευτής , πριν 4 χρόνια μου την είχε δώσει πάρα πολύ και έκανα 6 μήνες να πάω. είχε γίνει το εξής :
είχα γνωρίσει κάποιον , που ήταν ό,τι χειρότερο για μένα. ένα επιφανειακός brutal τύπος , εντελώς πρωτόγονος, μόνο που δεν έβγαζε το ρόπαλο για να χτυπήσει την υποψήφια ερωμένη του. εγώ ήμουν ένα συναισθηματικό ράκος εκέινη την εποχή. αυτός ήταν μια υπερπολυτελής μηχανή του σεξ και τίποτα άλλο.
εγώ πώς τον καψουρεύτηκα αυτόν τον τύπο δεν κατάλαβα. μου είχε γίνει έμμονη ιδέα. σε αυτόν πάλι δεν είχα γίνει τίποτα πέρα από το \"ακόμη μία για σήμερα\". είχα πάθει εμμονή μαζί του και συνάμα βιώνα απίστευτο άγχος και πανικούς.
εκεινη την περίοδο ξαναθυμήθηκα το γιατρό ( η καλή φίλη που λέγαμε weird) και αφού τον είχα πρήξει με τα συμπτώματά μου, που ηξερα ότι ήταν από τη σύγκρουση μέσα μου, συν το φόβο της απόρριψης συν πολλά άλλα που δεν είναι της παρούσης, μου λέει:
ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΔΕ ΘΑ ΞΑΝΑΠΑΣ!
( ο τύπος δούλευε σε νυχτερινό μαγαζί)
τί ήταν να το πεί;; με ποιό δικάίωμα κύριε είσαι τόσο επεμβατικός; εσύ θα μου υποδείξεις τί να κάνω στη ζωή μου; δηλαδή η συμβουλή σου για να χειριστώ το άγχος μου είναι να μην ξαναπάω σε αύτό το μαγαζί;;
του κράτησα μούτρα για πολύ καιρό
όταν μετά από μήνες ξαναπήγα του είπα πως σταμάτησα να πηγαίνω γιατί μου την έδωσε πάρα πολύ που επενέβη- και καλά συμβουλευτικά- δίνοντάς μου αυτήν την ξερή εντολή και πως ηταν πολύ άτοπο εκ μέρους του να σχετίζεται τόσο με μένα σαν άλλος μπαμπάς που λέει στο παιδί του τί να κάνει και τι να μην κάνει.
μου έδωσε κάτι εξηγήσεις τύπου αφού σε έβλεπα να πηγαίνεις να τρως από τον κουβά με τα σκατά τί ήθελες να σου πω; \"τα σκατά είναι νόστιμα και μην παραπονίεσαι ότι σου φέρνουν εμετό;\"΄ήξερα ότι έκανες κακό στον εαυτό σου όσο συγχρωτιζόσουν με αυτό το άτομο..\"
δεν ξέρω, ίσως να ήμουν υπερβολική . από την άλλη σκέφτομαι ότ σίγουρα θα υπήρχε πιο έμμεσος τρόπος να με φέρει σε επαφή με την αλήθεια. εν πάσει περιπτώσει μου την έδωσε τότε , αλλά ήταν η τελευταία φορά που παρενέβη τόσο άμεσα στη ζωή μου.
άσχετο ήταν λίγο αλλά αφού το κάναμε ημερολόγιο το θέμα , μου ήρθε και το έγραψα! φιλιά!
υ.γ. να σας πω για το όνειρο που είδα το σάββατο το βράδυ και -παρεμπιπτόντως - αφορούσε επίσης ένα κουβα με σκ..τα ή θα αηδιάσετε;;
Antara....
Νομίζω οτι σε κάθε θεραπευτική σχέση, ουσιώδες είναι τα όρια της σχέσης να είναι καθαρά τεθειμένα.
Όταν συγχέονται τα θεραπευτικά με τα φιλικά ή τα γονεικά όρια, τότε, κατά τη γνώμη μου, υπάρχει πρόβλημα΄.
Εχω αντιμετωπίσει κι εγώ πρόβλημα στη σχέση μου με την δικιά μου θεραπεύτρια, η οποία, αφενός καποιες φορές δεν τήρησε ορθή απόσταση ( κάτι που πάλευα να το κερδίσω αλλά κατα βάθος δεν ήθελα να το κερδίσω), αφετέρου, αντί να αναλάβει ευθέως τις ευθύνες της,΄πήγε να το φορτώσει στην δική μου παθολογία ( την σύγχυση των ορίων δηλαδή στις προβολές)... το τί έγινε δεν φαντάζεσαι... ( κι εγώ όταν τσατίζομαι, είμαι της φυγής...σαν να την τιμωρώ, αλλά έχω καταλάβει οτι εμένα τιμωρώ. Γιατί αν δεν ήθελα να με τιμωρήσω, είτε θα διέκοπτα οριστικά και θα έβρισκα άλλον - πράγμα καθόλου εύκολο- είτε θα έμενα και θα συζητούσα ανοικτά αυτό που με πείραξε).
Εγινε ο χαμός λοιπόν, αλλά τουλάχιστον παραδέχτηκε τα λάθη της.
Της είπα κι εγώ, προτιμώ να είσαι αληθινή, παρά υποκριτικά ολόσωστη.
Κι έτσι ξεπεράσαμε την κρίση.
Κι έφτασα να ξέρω πλέον, οτι κι αυτοί είναι άνθρωποι και αναπόφευκτα θα κανουν λάθη... κάτι που έχω ακούσει απο πολλούς.
Μια ψυχοθεραπευτική σχέση, έχεις και τα κατά της.
Είναι τελειως ιδιαίτερη η φύση της, κι έχει τις δικές της, ιδιαίτερες δυσκολίες.
Πές μας το όνειρο, θα το αντέξουμε πιστεύω.
antara πώς τελικα αποφασισες να συνεχισεις την θεραπεια σου στον ιδιο θεραπευτη ?
υγ. Στα \"γενικά\" έχω ανοίξει ιδιαίτερο θέμα με τίτλο \"ΟΝΕΙΡΑ\" αν θέλεις ρίξε μαι ματιά ;))
θα γραψω το αηδιαστικό όνειρο στο τόπικ weird!
συνέχισα με τον ίδιο θεραπευτή τότε γιατί μου ήταν πολύ δύσκολο να ξαναρχίσω την ιστορία μου από την αρχή και το θεώρησα ανθρώπινο λάθος του , που δε θέλησε να καταλάβει -παραδεχθεί.
θέλοντας να δοκιμάσω κάτι άλλο, σας είπα ότι θα πήγαινα σε κάποιον που μου συνέστησαν ψυχολόγο-ψυχαναλυτή, εντελώς φρουδικό!! πήγα για 2η φορά χθες...σέχει μια ενδιαφέρουσα οπτική του θέματος..βρήκε ότι είμαι \"ώριμη¨για να \"αναλυθώ\" θα σας πω γι αυτό άλλη ώρα (είμαι γραφείο) γιατί η αλήθεια είναι ότι η ψυχανάλυση έχει δεχθεί πολλές επικρίσεις ως θεραπευτική μέθοδος..! μου κίνησαν όμως πραγματικά το ενδιαφέρον κάποια πράγματα που είπε..
βρε λες;;
(ο ελπίζων χαίροντας αποθνήσκει χέζοντας :P)
Αντάρα μου
έχεις δίκιο.
Δουλειά του θεραπευτή δεν είναι να σου πει τι θα κάνεις και τι όχι!
Αλλά δουλειά του είναι να σε οδηγήσει να αποφασίσεις εσύ η ίδια να κάνεις το καλύτερο για τον εαυτό σου. Ακόμα και μέσα από τα λάθη, να μάθεις από αυτό, αναλύοντάς το εκεί μέσα...
Ομολογώ ότι κι εμένα δε μού άρεσε καθόλου η στάση της δικής μου τότε, να με πιέσει.
Όπως και μια άλλη φορά πάλι στις αρχές αρχές της θεραπείας που της εξιστορούσα ένα φλερτ που είχα και μου είπε \"σε αφήνω να με ταξιδέψεις στον παιδικό (!) σου κόσμο!\" Το σκέφτομαι και...!
Από τότε όμως έχει αλλάξει. Όταν της λέω κάτι μου λέει δεν ήρθες εδώ να ασκήσουμε καμία κριτική σε ότι κάνεις, σκέφτεσαι ή λες αλλά για να το δούμε αυτο που κάνεις, ότι κι αν κάνεις. Αισθάνομαι αποδοχή, σε ότι κι αν ομολογήσω, πραγματικά. Και νομίζω ότι αυτή είναι η ουσία, να νιώθεις αποδοχή. Έτσι, πιστεύεις σε σένα περισσότερο. Αποκτάς τη δυνατότητα να βλέπεις καθαρότερα τις σκέψεις σου, τις συμπεριφορές σου, να είσαι περισσότερο υπεύθυνος για αυτές.
Όχι να γίνεται εκείνος ο γονιός σου αλλά εσύ ο ίδιος γονιός του εαυτού σου.
Σου εύχομαι καλή αρχή αντάρα!:)
Μ\'αρέσει το ημερολόγιο μας:)
Κακά τα ψέματα, έχει και μια γοητεία το να κάθεσαι στο ντιβάνι.... Αντάρα μου, το μόνο που θα με προβλημάτιζε στην θέση σου, θα ήταν το πόσα χρόνια είμαι διατεθειμένη να δαπανήσω επιπλέον, καθότι η αναλύσεις τραβάν σε βάθος χρόνου....
Ανώνυμη, αυτό που λες για την ΑΠΟΔΟΧΗ μου φαίνεται υπέροχο.
Το να μπορεί κανείς να ξεδιπλώνεται νιώθοντας οτι απο απέναντι δεν θα του έρθει καμία εναντίωση, απορία, δυσπιστία, κοροιδία... αναφέρομαι στην ουσιαστική αποδοχή, σε αυτή που δεν παριστάνεται, απλα ΕΙΝΑΙ.
Γιατί άνθρωποι με ευαίσθητες συναισθηματικές κεραίες, σίγουρα θα μπορούσαν να πιάσουν στον αέρα μια φαινομενική αταραξία που υποκρύβει έντονα αντιμεταβιβαστικά συναισθήματα του θεραπευτή.
Για τον λόγο αυτό, δέον έιναι να αποφεύγεται το βαθύ προσωπικό δέσιμο στα πλαίσια μιας τέτοιας σχέσης.
Τί γίνεται όμως στις πιο ανθρωποκεντρικές προσγγίσεις, όπου η σχέση σαν διαδικασία είναι ο πυρήνας της θεραπείας ( κι όχι η μοναχική ενδοσκόπηση στο ντιβάνι)?
Πάμε σε αυτό που ο Γιάλομ αναφέρει ως ιαματική ανθρώπινη επαφή.
Τελικά η επαφή με τον εαυτό σαν εσωτερική αλληλεπίδραση, που δεν ανακάμπτεται απο κάποια αντίδραση του θεραπευτή, στα πλαίσια μιας ανευ όρων αποδοχής,
συγκρούεται
με την επαφή με το άλλο μέρος της σχέσης,( εξωτερική αλληλεπίδραση) εν αληθινότητα, όπου η ποιότητα του δεσμού δεν έγκειται πια στην χωρίς αποκρούσεις αποδοχή, αλλά στην ουσιαστική συνδιαλλαγή , ακόμα και της διαφωνίας των μερών....
Με απλά λόγια.
Ανώνυμη, είμαστε φίλες.
Οι τύποι θεραπείες που επιλέξαμε, συγκρούονται στο θέμα αυτό.
Σε σένα, η έννοια της αποδοχής έχει μια άλλη διάσταση απο ότι στην δική μου θεραπεία.
Στην δική σου, ο θεραπευτής είναι πιο αμέτοχος - απρόσωπος, όσον αφορά τη συναισθηματική αλληλεπίδραση.
Στην δική μου, η αλληλεπίδραση αυτή στρέφεται γύρω απο την έννοια της αληθινής και εκφρασμένης συναισθηματικής επαφής.
Το κάθε ενα και τα οφέλη του.
Και τα μείον και τα συν του.
Αλλά δεν μπορώ να κρίνω, ποιό είναι το καλύτερο....
Αυτά με προβληματίζουν, την περίοδο τούτη :)
weird μου
αυτά που θετεις με προβληματίζουν και εμένα, συνεχώς θα έλεγα:)
Το θέμα είναι ότι πραγματικά δεν μπορούμε να κρίνουμε ποιο είναι το καλύτερο. Γιατί είναι τόσοι πολλοί παράγοντες στη μέση, όπως η προσωπικότητα του θεραπευόμενου και η προσωπικότητα του θεραπευτή, αλλά και αυτό που λες, ότι το κάθε ένα έχει τα μείον και τα συν του. Όπως και το ότι δεν έχουμε δοκιμάσει διαφορετικές θεραπείες για να μπορούμε να κρίνουμε από πρώτο χέρι:)
Νομίζω όμως ότι ένας καλός θεραπευτής θα μπορέσει με αρκετή προσπάθεια, ακόμα και με λάθη, να βοηθήσει να υπερτερήσουν τα συν έναντι των μείον. Και φυσικά το βάρος μετά πέφτει και σε εμάς. Πόσο κι εμείς μπορούμε να είμαστε αληθινοί με τον εαυτό μας και το θεραπευτή μας, οπότε η σχέση, όσο απρόσωπη ή όσο προσωπική κι αν είναι, να λειτουργεί όπως πραγματικά μας οφελεί.
Σίγουρα, η θεραπευτική σχέση είναι πολύ ιδιαίτερη γιατί είναι τόσο αποκαλυπτική από τη μεριά του θεραπευόμενου, που μπορεί εύκολα να πάει κάτι στραβά, σε οποιαδήποτε ψυχοθεραπευτική προσέγγιση, οι ισορροπίες είναι τόσο λεπτές.
Ελπίζω, αν και περπατούμε διαφορετικά μονοπάτια, να είμαστε και οι δύο σε καλό δρόμο:)
ΑντάραQuote:
Originally posted by antara
θα γραψω το αηδιαστικό όνειρο στο τόπικ weird!
συνέχισα με τον ίδιο θεραπευτή τότε γιατί μου ήταν πολύ δύσκολο να ξαναρχίσω την ιστορία μου από την αρχή και το θεώρησα ανθρώπινο λάθος του , που δε θέλησε να καταλάβει -παραδεχθεί.
θέλοντας να δοκιμάσω κάτι άλλο, σας είπα ότι θα πήγαινα σε κάποιον που μου συνέστησαν ψυχολόγο-ψυχαναλυτή, εντελώς φρουδικό!! πήγα για 2η φορά χθες...σέχει μια ενδιαφέρουσα οπτική του θέματος..βρήκε ότι είμαι \"ώριμη¨για να \"αναλυθώ\" θα σας πω γι αυτό άλλη ώρα (είμαι γραφείο) γιατί η αλήθεια είναι ότι η ψυχανάλυση έχει δεχθεί πολλές επικρίσεις ως θεραπευτική μέθοδος..! μου κίνησαν όμως πραγματικά το ενδιαφέρον κάποια πράγματα που είπε..
βρε λες;;
(ο ελπίζων χαίροντας αποθνήσκει χέζοντας :P)
νομίζω πως είχες πει ότι έκανες ψυχοδυναμική με τον προηγούμενο θεραπευτή ή κάνω λάθος;
Δηλαδή βρήκες μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην ψυχοδυναμική και την ψυχανάλυση;
Kορίτσια σε μένα έκανε τρελή κριτική στη ζωή μου....
Αφού έφτασα στο σημείο κ έλεγα αχ!μη μου ξεφύγει κ το πω αυτό...ποιος με γλιτώνει!
Εντομεταξύ στην προηγούμενη θεραπεία μου(όχι στην τελευταία της κριτικής...) δεν ξέρω με ποια προσέγγιση δουλεύαμε!
Πάντως υπήρχαν τρελές αποστάσεις με την ψυχολόγο αν κ πάλι...εγώ ένιωθα συναισθήματα γι\'αυτήν.Αυτή δεν έδειχνε τπτ.Συναισθηματική παγοκολώνα!
Επικεντρωνόμασταν στο τώρα.Αυτό που κατάλαβα ότι γινόταν ήταν πρώτον ότι αποκωδικοποιούσα τα λεγόμενά μου κ τα συναισθήματά μου κ κάθε φορά πάνω σε κρίση που το συναίσθημά μου με οδηγούσε σε καταστάσεις παρελθοντικές κ άσχετες με το τώρα,αυτή με \'επανέφερε\' στο τώρα κ με βοηθούσε να ερμηνεύσω το συναισθημα σαν απόροια τωρινών καταστάσεων.Δε με \'άφηνε΄ με τπτ να βγάλω συναίσθημα που δεν συνδεόταν άμεσα με την παρούσα ζωή.....
Επίσης κάτι άλλο που είχα παρατηρήσει ήταν πως μου ΄μιλούσε΄ αρκετά με τη γλώσσα του σώματος.Το έχετε ξανακούσει αυτό?Σε τραγικό σημείο.....καθόταν όπως καθόμουν,έκανε τις γκριμάτσες που έκανα....κανονικός καθρέφτης....κ όταν έμπαινα π.χ. σε θέμα που έπρεπε κατ\'αυτή να μη συζητηθεί...έκανε πως μισόκλειναν τα μάτια της,μετά από 1,5-2 χρόνια το έπιασα το νόημα...μόλις μετά έλεγα κατι που ήθελε να το ενισχύσει,γούρλωνε ξαφνικά τα μάτια!κ.λ.π.διάφορα....αφού νομίζω ότι η ισχυρή της κατεύθυνση πάνω μου ήταν με μη γλωσσικά μηνύματα....Αυτά εν ολίγοις περί της πρώην θεραπείας μου.....
Καλή αρχή antara!
το όνειρο δεν είδα.....
Αρσι μου, εξαιρετικά επεμβατική μου ακούγεται.Quote:
Originally posted by Arsi
Πάντως υπήρχαν τρελές αποστάσεις με την ψυχολόγο αν κ πάλι...εγώ ένιωθα συναισθήματα γι\'αυτήν.Αυτή δεν έδειχνε τπτ.Συναισθηματική παγοκολώνα!............................. .......................................
Δε με \'άφηνε΄ με τπτ να βγάλω συναίσθημα που δεν συνδεόταν άμεσα με την παρούσα ζωή.....
κανονικός καθρέφτης....κ όταν έμπαινα π.χ. σε θέμα που έπρεπε κατ\'αυτή να μη συζητηθεί...
μόλις μετά έλεγα κατι που ήθελε να το ενισχύσει,γούρλωνε ξαφνικά τα μάτια!κ.λ.π.διάφορα....αφού νομίζω ότι η ισχυρή της κατεύθυνση πάνω μου ήταν με μη γλωσσικά μηνύματα....Αυτά εν ολίγοις περί της πρώην θεραπείας μου.....
Ακόμα και τις καλύτερες των προθέσεων να έχει, θα δυσανασχετούσα κι εγώ με ένα ανάλογο πλαίσιο.
Η δικιά μου, ακόμα και όταν ζητώ την γνώμη της, με ρωτά, για ποιό λόγο το κάνω και ποιά είναι η δική μου γνώμη.
Εχω συζητήσει ανοιχτά μαζί της κάποιες φορές που ένιωσα οτι με πίεσε προς ορισμένη κατεύθυνση, με άκουσε και το σεβάστηκε μπορώ να πω.
Απο αυτά που εχω δει λοιπόν, η καλή επικοινωνιακή σχέση με τον θεραπευτή, που μέσα της εμπεριέχει το βαθύ ακουσμα και τον σεβασμό, είναι πολύ σημαντικό πράγμα σε μια θεραπεία.
Όντως Άρσι...
Άραγε, όσοι επιλέγουν να ασκήσουν το επάγγελμα του ψυχοθεραπευτή πόσο το κάνουν ως λειτούργημα με ευαισθησία; Και πόσο είναι σε θέση να αφουγκράζονται αυτόν που έχουν απέναντί τους;
Πω!πω!κορίτσια!κ γω να φανταστείται πως τη θεωρούσα σχετικά καλή 3,5 χρόνια περίπου έκανα......
Που να μιλήσω για την των τελευταίων μηνών!
Μου λείπει πολύ πάντως να βρω μια καλή ειδικό,σύμμαχο.Ειδικά τελευταία νιώθω έντονη την έλλειψη.Θέλω ένα χέρι να το κρατάω κ να περπατάμε παρέα σ\'αυτό το ταξίδι της εξερεύνησης του εαυτου......
Τελικά δεν είναι κ τόσο απλή υπόθεση να βρεις έναν καλό ψυχοθεραπευτή ε?
[quote]Originally posted by Arsi
Πω!πω!κορίτσια!κ γω να φανταστείται πως τη θεωρούσα σχετικά καλή 3,5 χρόνια περίπου έκανα......
Που να μιλήσω για την των τελευταίων μηνών!
Μου λείπει πολύ πάντως να βρω μια καλή ειδικό,σύμμαχο.Ειδικά τελευταία νιώθω έντονη την έλλειψη.Θέλω ένα χέρι να το κρατάω κ να περπατάμε παρέα σ\'αυτό το ταξίδι της εξερεύνησης του εαυτου......
Φυσικα΄και δεν είναι καλή μου.
Είδικά όταν δεν έχεις ένα μέτρο σύγκρισης....
Καλά κάνουμε ως θεραπευόμενοι και μιλάμε ανοιχτά για να ανοίγουμε τα μάτια ο ένας στον άλλο.
Η θέση του ειδικού είναι λεπτή και ως εκ τούτου, η επιλογή του, ακόμα λεπτότερη.
Σου το εύχομαι πραγματικά να βρεις μια καλή ειδικό.
Μπορείς να συμβουλευτείς και τον Νίκο πάνω σε αυτό. Εγώ αυτό θα έκανα ;)
Aυτό ξαναπες το.....Quote:
Originally posted by weird
Φυσικα΄και δεν είναι καλή μου.
Είδικά όταν δεν έχεις ένα μέτρο σύγκρισης....
Καλά κάνουμε ως θεραπευόμενοι και μιλάμε ανοιχτά για να ανοίγουμε τα μάτια ο ένας στον άλλο.
Η αλήθεια είναι πως πάντα ένιωθα ότι κάτι δε μου κολούσε αλλά επειδή εν τέλει είδα αποτέλεσμα γι\'αυτό κ τη θεωρούσα σχετικά καλή.
Αλλά δεν έχω μέτρο σύγκρισης πως θα ήταν αν έκανα 3,5-4 χρόνια με άλλη......
Δυστυχώς αυτή την εποχή βρίσκομαι σε μέρος που άλλη ειδικός δεν υπάρχει....υπομονή μέχρι να μετακομίσω.....