Απόρριψη από την κολλητή μου

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Θα πω τη γνωμη μου και μπορεί να μην αρεσει.Η φίλη σου πολυ σκληρός ανθρωπος αλλα ειχε δίκιο.Για να σηκωσεις τα προβλήματα του αλλου, οποία και αν είναι αυτά, θα πρέπει να εισαι πρώτα εσύ καλα με τον εαυτό σου και να εισαι δυνατός.Δεν ειναι ολοι οι άνθρωποι ετσι.Αν έκανε το ίδιο ο κολλητος μου, θα με στεναχώρουσε παρα πολυ αλλα καποια στιγμή θα τον καταλαβαινα.Οι άνθρωποι διπλα μας δεν ειναι δεδομένοι όσα χρόνια και αν τους ξέρουμε.Η δική σου περίπτωση ήταν πολύ δυσκολη λογω των αυτοκτονικων τάσεων και ισως κουράστηκε απο ολο αυτο.Οταν σου φυγει η πικρια σου ισως τα καταλάβεις

---

Και τώρα τα καταλαβαίνω μέσα στην πικρία μου.
Τώρα όμως δεν είμαι πια σε εκείνο το χάλι και σε εκείνο το σημείο.
Δεν ενδιαφέρθηκε όμως ιδιαίτερα ούτε για το πως είμαι ούτε να ρωτήσει πράγματα για μένα.
Προφανώς έχει μείνει στο τότε και σε όλα αυτά που δεν μπορούσε να σηκώσει.
Δεν ήταν απαραίτητο να τα σηκωσει δεν την κατηγορώ γι αυτό. Μου κάνει εντύπωση όμως πως μετά από τόσα χρόνια δεν δίνει μια ευκαιρία στη σχέση μας και δεν αφήνει να δει πως είναι τώρα πια τα πράγματα μεταξύ μας.
Οι άνθρωποι και οι καταστάσεις αλλάζουν. Ούτε εγώ είμαι ίδια όπως πριν 20 χρόνια ούτε καν πριν 2 χρονια...
Θα μπορούσε αν μη τι άλλο να δείξει ένα υποτυπώδες ενδιαφέρον και να δώσει έστω μια ευκαιρία σε μια «φιλία» τόσων χρόνων.
Δεν σβήνονται όλα έτσι από τη μια στιγμή στην άλλη....

Μπορεί ούτε αυτή να είναι στη φάση που ήταν πριν χρόνια, να έχει άλλες προτεραιότητες και να μη θέλει να δώσει μια ευκαιρία.
Τι να κάνεις, με το ζόρι δεν γίνεται τίποτα... Μια εμπειρία ακόμη λοιπόν που λέει και το άσμα και πας παρακάτω.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Μπορεί ούτε αυτή να είναι στη φάση που ήταν πριν χρόνια, να έχει άλλες προτεραιότητες και να μη θέλει να δώσει μια ευκαιρία.
Τι να κάνεις, με το ζόρι δεν γίνεται τίποτα... Μια εμπειρία ακόμη λοιπόν που λέει και το άσμα και πας παρακάτω.

---

Γεια σου Σονια!
Εμενα θα με συμβουλευσεις τιποτα η θα μεινω πισω στο μαθημα?!!?!

Τι εννοείς;

Μπορεί ακόμα να θέλει να δώσει ευκαιρία αλλά να μην είναι η κατάλληλη στιγμή για εκεινη. Μπορεί επίσης να περνάει και εκείνη δύσκολη περίοδο και να μην είναι έτοιμη. Υπάρχουν πολλά "μπορεί". Ο χρόνος θα δειξει.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πως νιώθει ο άλλος ακόμα και να έχουμε μια μικρή επαφή μαζί του και αυτό γιατί μπορεί να μην θέλει να αποκαλύψει και να μοιραστει τα συναισθήματα του για τους λόγους του..
Πριν χρόνια είχα έναν φίλο από την παιδική ηλικία, χώρισαν ξαφνηκα οι δρόμοι μας χωρίς καμία εξήγηση. Έκανα μια 10ετια σχεδόν να το ξεπεράσω. Όταν έγινε αυτό έγινε διότι άλλαξα εγώ την στάση μου σε όλη αυτή την κατάσταση μέσα μου. Κάποιες καταστάσεις θα πάρουν χρόνο για να ξεπεραστούν και να ησυχασουν μέσα μας.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Τι εννοείς;

---

τιποτα μην ταραζεσαι! απλα ειχαμε μεινει σε μια συζητηση της μπου για τους φιλους μου και δεν απαντησες και περιμενα απαντηση!
Αλλα οκ δεν πειραζει εαν ειναι θα ανοιξω θεμα..

Δεν ταράζομαι, ρωτάω. Στο θέμα της boo δεν νομίζω να αγνόησα το θέμα των φίλων, άλλα θέματα αγνόησα γιατί θα χαλούσαμε το θέμα.

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Δεν θεωρώ πως είναι άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Είναι το ίδιο πράγμα.
Και εννοείται πως δεν μπορούσε να μου σταθεί (αυτό συζητάμε) και έκανε επίσης πολύ ξεκάθαρο ότι δεν θέλει πια να έχει επαφές μαζί μου. Αυτό είναι και το θέμα που ξεκίνησα άλλωστε. Φυσικά και είναι δικαίωμα της να μη θέλει και να μην μπορεί να σταθεί απέναντι σε μια φιλια.
Το ερώτημα είναι βέβαια ,όπως το έθεσαν και οι υπόλοιποι, αν οντως υπήρχε φιλια και κατά ποσο θεωρείται κάποιος φίλος όταν δεν μπορεί να σε ακούσει. Και τώρα δεν μιλάω για την περίοδο που ήμουν χάλια αλλά για όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Δυστυχώς δεν έβλεπα ότι ήταν πάντα το επίκεντρο της συζήτησης μας τα δικά της θέματα, ότι συζητούσαμε κατά κύριο λόγο αυτά και μόνο εκείνη είχε το μονοπώλιο να μην είναι καλά. Δυστυχώς μέσα σε όλο αυτό εγώ έχασα τις ισορροπίες, δεν αντιλαμβανόμουν τι γινόταν στο όνομα της πολύχρονης «φιλίας» μας με αποτέλεσμα όταν τη χρειάστηκα πραγματικά, να μην μπορεί να είναι εκει.
Όλο αυτό είναι πολύ οδυνηρό για μένα....
Θεωρώ επίσης καταλυτικό τον ρόλο του ψυχολόγου της σε όσο αυτό. Επι 3 ώρες στην συνάντηση μας μιλούσε μόνο γι αυτό. Οι ατάκες της θα μπορούσαν να είναι αποσπάσματα από τις συνεδριες της.
Είδα εξάρτηση από τον ειδικο σε μεγάλο βαθμό. Αυτό βέβαια δεν με αφορά άμεσα αλλά πιστεύω έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στη σχέση μεταξύ μας...

---

Μην το θεωρείς απίθανο όλο αυτό !
Είναι πολύ συχνό φαινόμενο κάποιοι να γίνονται έρμαιο των ψυχολόγων τους .
Μπορείς να δεις και αυτό σαν ένα ακόμη στοιχείο που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της όλης σας σχέσης ακόμα και στην μετέπειτα πορείας σας ...

Το σίγουρο είναι ότι δεν φταις εσύ σε αυτό το κομμάτι .
Αν ο ψυχολόγος αναγνώρισε σημάδια που την επηρέασαν αρνητικά γιατί έτσι τα παρουσίασε εκείνη και όχι γιατί έγιναν έτσι ,τότε είναι σίγουρο ότι της πρότεινε απομάκρυνση .

Εδώ μάλιστα μας μιλάς για άμεση συναισθηματική συνεξαρτηση ,πράγμα λιγάκι αντιεπαγγελματικο αλλά πολλές φορές δεν ευθύνεται ο εκάστοτε ψυχολόγος αλλά η ανάγκη του ασθενή για κάτι τέτοιο .

Μην παραξενευτεις γιατί πλέον δεν θέλει να μιλάτε όπως κάνατε τόσο καιρό μόνο για τα δικά της μόνο θέματα .
Έχει βρει τον ψυχολόγο της που ασχολείται αποκλειστικά μαζί της ,με τα δικά της θέματα .
Αναλογίζεσαι λοιπόν πως στην προκειμένη φάση αυτό που την απασχολεί το λύνει μαζί του .
Αν συνδιάσεις και το γεγονός ότι ποτέ δεν είχε άλλους φίλους και ότι ήταν μόνο μαζί σου ,δεν θέλει και πολύ να καταλάβεις τι παίζει .

Έχω συναντήσει άνθρωπο που δεν έκανε ρούπι χωρίς την συμβουλή της ψυχολόγο του .
Πολλές φορές αναγνώριζα παραβατικές συμπεριφορές και μάλιστα όταν τις επισημανα παντα κρυβόταν πίσω από την φράση "εμένα η ψυχολόγος μου είπε να το κάνω ,εκείνη μου είπε να πράξω έτσι ,εκείνη μου είπε ότι έχω δίκιο" και πολλές τέτοιες αναγνωριστικές φράσεις που από εκεί καταλαβαίνεις απόλυτα την συνεξαρτηση που έχουν αυτά τα άτομα μαζί τους .

Οπότε μην περιμένεις και μην βγάζεις συμπεράσματα από έναν άνθρωπο που αυτή την στιγμή είναι κατά κάποιοι πιόνι της ασθενείας του ,οποία είναι αυτής .

Μόνο ο χρόνος θα σας δείξει και τις δύο ποια ενήργησε σωστά και ποια όχι .

Αναθεωρείς κατόπιν εορτής και προβληματίζεσαι για την τότε σχέση σου με τον άλλον. Π.χ. ότι μόνο μιλούσε για το εαυτό του και εσύ άκουγες. Τότε όμως μήπως αυτή η σχέση σου κάποια ανάγκη κάλυπτε, απλά να κάθεσαι εκεί και να ακούς; Γιατί να ακυρώσεις αυτήν την όποια ανθρώπινη σχέση ή να ρίξεις το λάθος σε μόνο μία πλευρά; Για το αν είναι φιλία. Αν για χρόνια ζεις ανέμελα, δεν έχεις προβλήματα, με τον άλλο έχετε καλές σχέσεις και είστε δεμένοι, δεν έτυχε να δοκιμαστεί η σχέση σας, ακυρώνει αυτό την "φιλία" σας; Είναι ή δεν είναι φιλία; Μπαίνουν οι ανθρώπινες σχέσεις σε καλούπια; Δεν έχω απόλυτη απάντηση.

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Και τώρα τα καταλαβαίνω μέσα στην πικρία μου.
Τώρα όμως δεν είμαι πια σε εκείνο το χάλι και σε εκείνο το σημείο.
Δεν ενδιαφέρθηκε όμως ιδιαίτερα ούτε για το πως είμαι ούτε να ρωτήσει πράγματα για μένα.
Προφανώς έχει μείνει στο τότε και σε όλα αυτά που δεν μπορούσε να σηκώσει.
Δεν ήταν απαραίτητο να τα σηκωσει δεν την κατηγορώ γι αυτό. Μου κάνει εντύπωση όμως πως μετά από τόσα χρόνια δεν δίνει μια ευκαιρία στη σχέση μας και δεν αφήνει να δει πως είναι τώρα πια τα πράγματα μεταξύ μας.
Οι άνθρωποι και οι καταστάσεις αλλάζουν. Ούτε εγώ είμαι ίδια όπως πριν 20 χρόνια ούτε καν πριν 2 χρονια...
Θα μπορούσε αν μη τι άλλο να δείξει ένα υποτυπώδες ενδιαφέρον και να δώσει έστω μια ευκαιρία σε μια «φιλία» τόσων χρόνων.
Δεν σβήνονται όλα έτσι από τη μια στιγμή στην άλλη....

---

Νεφελη μου προφανως φοβάται οτι θα εχει πάλι τα ίδια και σκεφτεται τον εαυτο της αυτη τη περίοδο και μόνο.Θα σου πρότεινα να μη πιέσεις καταστασεις,αστη ελεύθερη να κανει οτι κρινει

Νομίζω πως το μόνο σίγουρο είναι πως θα την αφήσω να κάνει ο,τι θέλει. Άλλωστε δεν υπάρχει και κάτι άλλο πλέον να κάνω.
Η φραση της «ήταν πολύ γενναίο εκ μέρους σου να με πάρεις τηλέφωνο» νομίζω τα λέει όλα για τις προθέσεις της μαζί μου.
Όπως και όλη η στάση της.
Υπήρξα λοιπόν «γενναία» επειδή για μένα άξιζε αυτή η σχέση και επειδή ήθελα να δώσουμε και οι δυο μας μια ευκαιρία.
Αυτό όμως προϋποθέτει να θέλουν και οι δυο.
Όση ώρα μιλουσαμε έβλεπα απέναντι μου μια ξένη. Δεν υπήρχε πια η οικειοτητα που ένιωθα κάποτε, ούτε η ζεστασιά ούτε η όμορφη αίσθηση φιλίας.
Όποτε έχω φτάσει κι εγώ στο σημείο να αναρωτιέμαι αν θέλω αυτόν τον άνθρωπο δίπλα μου. Αν οντως επιθυμώ να την έχω στη ζωή μου με τα τωρινά δεδομένα.
Δεν έχουν περάσει διακόσια χρόνια από τότε που κάναμε παρέα κολλητή αλλά φαίνεται πως αυτός ο ενάμιση χρόνος ήταν υπεραρκετός ώστε να επαναξιολογήσει η καθεμία τα θέλω της.
Μένει μια πικρία και μια απογοήτευση αλλά ο χρόνος θα κάνει κάποια στιγμή τη δουλειά του. Το ελπίζω.

Να βαλω ενα τραγουδι που ταιριαζει πανω στο θεμα με ελληνικους στιχους μεταφρασμενους?! δεν νομιζω να μου δωσει κανενας σημασια! αλλα αμα θελει η θεματοθετρια το κανω!

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

"μεσα σε μια νυχτα" το λες εσυ...
η ιδια μπορει να προβληματιζοταν επι πολλα χρονια για την σχεση σας, και για το αν μπορει να λειτουργησει ..
απο αυτα που σου ειπε, κατι τετοιο προκυπτει, αλλα εσυ εβγαλες το συμπερασμα "μεσα σε μια νυχτα"..

απο οσα σου εκμυστηρευτηκε, προκυπτει οτι η σχεση σας, δεν ηταν λειτουργικη για εκεινην και της δημιουργουσε σοβαρα θεματα. υπαρξιακα. εσυ, οχι μονο δεν το καταλαβες, αλλα ουτε καν το αναγνωρισες οταν στο εξηγησε. επεσες απ τα συννεφα.
πραγμα που σημαινει οτι οσο κι αν την αγαπουσες, ησουν πολυ μακρια απο οσα της συνεβαιναν.
ειχατε μια σχεση 25 χρονων. που ειναι ενα τεραστιο διαστημα, οπου πολλες αλλαγες στον καθεναν μπορει να συμβουν.

οπως ξερεις η παθηση σου ειναι πολυ βασανιστικη για εσενα, κι αν δεν το εχεις καταλαβει, μπορει να γινει παρα πολυ βασανιστικη για καποιον που σου συμπαραστεκεται συστηματικα.
ναι, μπορει να μην μπορουσε να σηκωσει αυτο το βαρος. και περα απο αυτο, ενοιωθε οτι δεν επαιρνε κατι θετικο απο την σχεση σας, αλλα μονο εδινε. μπορει να μην εδινε βοηθεια σε σενα, αλλα απ οτι σου ειπε η σχεση αυτη της απομυζουσε την ενεργεια για την δικια της ζωη.
μας περιεργραψες πως σε στηριζε , οσο σε στηριξε, δεν μας περιεγραψες καθολου σε τι την στηριξες εσυ. απ οσα σου ειπε κι απο την αγνοια σου, προκυπτει οτι δεν υπηξε στηριξη απο εσενα, πιθανως γιατι δεν σου μιλησε ποτε για το τι της συμβαινει, ή ακομα γιατι ησουν πολυ απασχολημενη με τα προβληματα σου για να στηριξεις και να ενδιαφερθεις ουσιαστικα για καποιον αλλον.
οποιος και να ειναι ο λογος, η φιλη σου καποια στιγμη συνειδητοποιησε οτι η σχεση σας την φθειρει. και καλα εκανε και απομακρυνθηκε.
και οπωσδηποτε, δεν ε γινε σε μια νυχτα....

αλλες φιλες, εχεις;

---

Μάλλον δεν κατάλαβες καλά αυτά που έγραψα.
Εγώ της συμπαραστεκόμουν όλα αυτά τα χρόνια και εγώ ήμουν ο ακροατής στην σχέση μας. Το αναφέρω στο πρώτο μήνυμα που έγραψα.
Επι 25 χρόνια ήμουν η μοναδική της φίλη και ο άνθρωπος που την άκουγε συνέχεια για ΟΛΑ της τα θέματα. Όχι μόνο δεν ήμουν απασχολημένη με τα δικά μου θέματα αλλά ήμουν εκει όλες τις ώρες για εκείνη.
Να σημειώσω ότι και όταν απέκτησα οικογένεια και όταν έφυγα στο εξωτερικό και όταν η δική μου ζωή άλλαζε συνεχώς, εγώ ήμουν πάντα εκει για εκείνη.
Η δική της ζωή έμενε στάσιμη όλα αυτά τα χρόνια. Πρόκειται για άνθρωπο χωρίς φίλους, χωρίς σχέσεις ερωτικες, χωρίς οικογένεια και χωρίς δουλειά. Τα οποία όλα τα έχει επιλέξει εκείνη. Έχει παραιτηθεί από όλα και μόνο εγώ υπήρχα να της «θυμίζω» ότι εκει έξω υπάρχει ζωή.
Αρνούνταν να βγει πολλές φορές όταν της έλεγα να πάμε καπου, ήταν δύσκολη σαν χαρακτήρας και πάντα εκείνη είχε προβλήματα.
Έδωσα μια μικρή γεύση από τα δικά της για να καταλάβεις περί τίνος πρόκειται.
Τα δικά μου προβλήματα εμφανίστηκαν πριν 2 χρόνια και για κάποιους μήνες επιζητούσα απεγνωσμένα τη βοηθεια της. Ήταν και η πρώτη φορά που της ζητούσα κάτι.
Δεν μπόρεσε ούτε να σταθεί ούτε να ανταπεξέλθει. Δεν θεώρησα ποτε ότι ήταν εύκολο να συμπαρασταθεί κάποιος σε καταθλιπτικό ατομο με αυτοκτονικές τάσεις.
Εδώ όμως χρειάζεται να προσθέσω ότι οι υπόλοιποι φίλοι μου δεν με παράτησαν.
Έχω κι άλλες φίλες αλλά όχι αδελφικές όπως αυτή.
Γενικά έχω άτομα στη ζωή μου, δεν έχω παράπονο. Έχω οικογένεια, φίλους, συναδέλφους και διάφορους κύκλους με τους οποίους κοινωνικοποιουμαι.
Η σχέση όμως αυτή με την αδελφική μου φίλη ήταν ιδιαίτερη και γι αυτό πονάει τόσο η απώλεια της....

Νεφέλη, νομίζω ότι υπάρχουν κενά στην περιγραφή που διηγήσε. Ηθικά και μόνο αν το σκεφτείς η ανθρώπινα αν θέλεις, μου φαίνεται ακραίο να σου κλείνει την πόρτα ένας άνθρωπος που σου μιλούσε για τις ανησυχίες του,τον άκουγες και ήσουν πάντα σε κατάσταση αλερτ για εκείνον. Μπορεί ως μεμονωμένο περιστατικό να συνέβη αλλά δεν μπορείς να κρίνεις αν ο άλλος είναι φίλος ή όχι μόνο απο αυτή την στιγμή που δεν μπορούσε η δεν ήθελε να είναι εκεί.
Γενικά οι άνθρωποι που εξαφανιζονται έτσι σαν κυνηγημένοι έχουν δικά τους θέματα που ξαφνηκα χτυπάνε καμπανάκι και τρέχουν σε φυγή.

Quote:

---

Originally Posted by Zoe

Νεφέλη, νομίζω ότι υπάρχουν κενά στην περιγραφή που διηγήσε. Ηθικά και μόνο αν το σκεφτείς η ανθρώπινα αν θέλεις, μου φαίνεται ακραίο να σου κλείνει την πόρτα ένας άνθρωπος που σου μιλούσε για τις ανησυχίες του,τον άκουγες και ήσουν πάντα σε κατάσταση αλερτ για εκείνον. Μπορεί ως μεμονωμένο περιστατικό να συνέβη αλλά δεν μπορείς να κρίνεις αν ο άλλος είναι φίλος ή όχι μόνο απο αυτή την στιγμή που δεν μπορούσε η δεν ήθελε να είναι εκεί.
Γενικά οι άνθρωποι που εξαφανιζονται έτσι σαν κυνηγημένοι έχουν δικά τους θέματα που ξαφνηκα χτυπάνε καμπανάκι και τρέχουν σε φυγή.

---

Ναι αλλά αυτό έγινε! Τη στιγμή που την είχα ανάγκη δεν μπόρεσε να ανταποκριθει. Και αν ακόμα το προσπεράσουμε αυτό γιατί είναι ανθρώπινο, το γεγονός ότι δεν θέλει να υπάρξει συνέχεια στη φιλια μας νομίζω ότι δείχνει την όλη αξία της σχέση μας για εκείνη. Μην ξεχνάς ότι έριξα εγωισμό για να την πάρω τηλέφωνο κάτι που το παραδέχτηκε και η ίδια. Τώρα σε ο,τι αφορά τα κενά στην ιστορία μου, νομίζω έδωσα μια πλήρη εικόνα. Σίγουρα ακούτε μόνο τη δική μου πλευρά αλλά δεν μπορούμε να ακούσουμε και τη δική της δυστυχώς. Όλοι όσοι γράφουμε εδώ πέρα τη δική μας ιστορία περιγράφουμε...