Printable View
Μα αυτό ρωτάω... πώς μπορείς να μη δώσεις σημασία? Πώς γίνεται να συνεχίσεις να δουλεύεις? Να μη γίνεις ρεζίλι στους άλλους? Να συνεχίσεις να μιλάς όμορφα και καλά με τους φίλους σου όταν είσαι έτσι κι ενώ έχεις χάσει την ανάσα σου? :(
Μαρία, για σένα χαίρομαι πολύ :)
εγω κοριτσια παλι με πιανει οταν ειμαι μονη κ ειδικα τα βραδια.αυτη η ταχυπαλμια πια ελεος.δεν δινω σιμασια πια και καπως μ εχει φυγει .το εχω σηνηθησει κ αφου δεν μ εχει προκαλεσει καπιο προβλημα το εχω συνηθησει.
Lisaki αυτό που σου λέω απλά είναι να το δεχτείς ως ειδιαιτερότητα του εαυτού σου κ τότε όλλα θα είναι διαφορετικά! Αυτό ακριβώς που προσπαθεί να κάνει κ η panikoula! Από εσένα εξαρτάτε αν θα το αφήσεις να σε ταλαιπωρεί ή το δεχτείς κ μάθεις να συνυπάρχεις με αυτό!
lisaki mou,ennoeite pws den milaw gia \"real\" dispnoia..etsi k alliws otan me epiane auto to sfiximo k tixaine na eimai sto giatro..eixa oxigono 99,dispnoia k 99,de simpiptoun!!!apla apthn tromara mou k mono denh mporw na parw anasa,k eidika orthia me tpt!!!
ρε κοριτσια αυτο συνβενει γιατι σφυγκονται ολοι οι μυες του κορμιου με αποτελεσμα να πιεζονται τα πνευμονια κ να εχουμε δυσπνια.αλλα κ εγω οσες φορες μ μετρησαν οξιγονο μια χαρα με βρισκανε
Μαρια θα διαφωνισω πως το να μετρας τους σφυγμους σου ειναι αγχολυτικο γιατι οσο πιο πολυ ασχολησε τοσο ασχολειται κι αυτο
και δευτερον γιατι εισαι κατα των φαρμακων?δλδ αν ο δικο σου οργανισμος δεν ειχε την δυνατοτητα για τον αλφα βητα λογο να αναπληρωσει την σεροτονινη απο μονος του δε θα επερνες φαρμακα?
Εχεις καταφερει να εισαι ασυμπτωματικη?και για ποσο διαστημα?
Αρχικά για αρκετό διάστημα κ μέχρι να φτάσω στο σημείο της αποδοχής έπερνα centrac (πολύ ελαφρί αγχωλιτικό). Εδώ κ 2 μήνες περίπου το σταμάτησα. Δεν υπάρχη περίπτωση να είσαι ποτέ ασυμπτωματικός! Αυτό είναι το βασικότερο που πρέπει να καταλάβουμε. Αν το δεχτούμε αυτό (αφού με κάποιο τρόπο πρέπει ο οργανισμός μας να εκδιλώσει το άγχος) τότε περνάμε στο στάδιο της αποδοχής του. Αυτό θα μας βοηθήσει στην ουσία να μάθουμε να ζούμε με αυτό κ να μην μας πανικονβάλει πλέον! Είναι το ίδιο με αυτό που αντιμετοπίζουν για παράδειγμα όσοι έχουν χρόνια αλλεργία.
Το να μετράμε τους σφυγμούς είναι πραγματικά μια κίνηση αγχολιτική ( το ίδο με το όταν ανάβουμε ένα τσιγάρο) γιατί έτσι έχουμε μάθει τον εαυτό μας να αντιδρά! Αυτό θα το διαπιστώσεις αν έχεις μια συνήθεια κ προσπαθήσεις για κάποιο λόγο να την κόψεις απότομα. Θα δεις πως αυτό θα σε αγχώσει ξαφνικά χωρίς να μπορείς να εξιγήσεις το γιατί
οταν λεω ασυμπτωματικη εννοω σε σχεση με την διαταραχη πανικου και οχι με το αγχος της καθημερινοτητας!φυσικα και ειναι φυσιολογικο το αγχος οταν ειναι σε υποφερτα επιπεδα!
Κοιτα τουλαχιστον σε μενα οταν σταματησα να μετραω σφυγμους και γενικα σταματησα να ασχολουμε με την ταχυκαρδια ηταν λυτρωτικο γιατι ως δια μαγειας φυγανε και οι ταχυκαρδιες.
προσωπικα εω καταφερει σχεδον ενα χρονο να μην εχω συμπτωματα και χωρις ψυχοθεραπεια αλλα μονο με αντικαταθλιπτικα!
Το ίδιο υποστηρίζουμε. Απλά είναι δύσκολο να το καταφέρεις. Θέλει πολύ πεισμα κ πραγματική θέληση για να πεις το σταματάω. Εγώ αντιθέτος με σένα έχω σταματήσει τα αντικαταθλιπτικά κ συνεχίζω τη ψυχοθεραπεία αλλά αυτό είναι καθαρά τι ταιριάζει στον καθένα κ τι πιστεύει πως τον βοηθάει περισσότερο. Το αποτέλεσμα τελικά μετράει!
οι κρίσεις πανικού έχουν σταματήσει εδώ κ τουλάχιστον 6 μήνες θα μπορούσα να πω. Φυσικά κάποια συμπτώματα συνεχίζουν ακόμη όταν πιέζομαι υπερβολικά πολύ με κάποια θέματα αλλά αυτά πλέον τα γνωρίζω κ μάλιστα καταφέρνω να τα παλέψω πολύ πιο εύκολα αφού μπορώ να προετοιμάσω από την αρχή τον εαυτό μου για το τι θα αιστανθώ.