Κρατώντας έναν χαμένο φίλο μέσα μου

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Noctis μου δινεις την αίσθηση οτι ζεις μια μοναχική ζωή κιας περιστοιχίζεσαι απο κόσμο. Δεν ξέρω πώς αντέχεις να κρατάς τόσα μυστικά από όλους.
Εννοώ ότι οκ, όλοι μας σε ένα βαθμό δεν δείχνουμε όοολες μας τις εκφάνσεις σε όλους προφανώς, επιλέγουμε τους ανθρώπους που θα μοιραστούμε κάτι αλλά φαντάζομαι στη ζωή του καθενός υπάρχουν ένα δυο άτομα που να μπορεί να νιώθει πως μπορεί να μοιραστεί τα πάντα. Εσύ κρατάς ολόκληρα κομμάτια του εαυτού σου κρυμμένα από όλους γύρω σου ακομα κι απο τα σημαντικά πρόσωπα στην ζωή σου. Καμιά σχέση δεν μπορεί να είναι αληθινή όταν ο άλλος κρατά τόσα μυστικά.
Δεν νιώθεις την ανάγκη του να υπάρχει έστω ένας άνθρωπος που θα σε γνωρίζει ολόκληρο;

---

Ίσως ζω. Πάντα είχα μυστικά. Όχι ότι έκανα κάτι κακό και το έκρυβα. Απλά τα κράταγα μέσα μου. Ο μπαμπάς μου έπαθε εγκεφαλικό κάποτε και δεν το είπα σε κανέναν. Ούτε να με λυπηθούν ήθελα ούτε να επιβαρύνω κανέναν. Μαρέσει να χω ένα κομμάτι μου μόνο για μενα. Ο φίλος μου είχε καταφέρει να νιώθω ότι ξέρει τη νιώθω και μαρεσε. Ήξερε ότι αν δεν είμαι καλά δεν θα του έλεγα το γιατί και εκείνος θα με αγκάλιαζε. Θα μου έλεγε κακή μέρα ε; Και θα προσπαθούσε να μου φτιάξει τη διάθεση. Δεν θα ρώταγε. Ενώ εκείνος τα έλεγε όλα δεν κράταγε τίποτα. Μια φορά είχα θυμώσει πάρα πολύ με κάτι και ενώ δεν μίλησα μου λέει γιατί έχεις θυμώσει; Του λέω που το ξέρεις; Μου λέει φαίνεται στην αύρα σου (δεν το παω μεταφυσικά καταλαβαίνεις πως το λέω). Και επειδή το να καταλαβαίνεις τον άλλον είναι χάρισμα και δεν έχει πάντα να κάνει με την αγάπη δενν είναι εύκολο για μενα να ανοίγομαι.

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Ίσως ζω. Πάντα είχα μυστικά. Όχι ότι έκανα κάτι κακό και το έκρυβα. Απλά τα κράταγα μέσα μου. Ο μπαμπάς μου έπαθε εγκεφαλικό κάποτε και δεν το είπα σε κανέναν. Ούτε να με λυπηθούν ήθελα ούτε να επιβαρύνω κανέναν. Μαρέσει να χω ένα κομμάτι μου μόνο για μενα. Ο φίλος μου είχε καταφέρει να νιώθω ότι ξέρει τη νιώθω και μαρεσε. Ήξερε ότι αν δεν είμαι καλά δεν θα του έλεγα το γιατί και εκείνος θα με αγκάλιαζε. Θα μου έλεγε κακή μέρα ε; Και θα προσπαθούσε να μου φτιάξει τη διάθεση. Δεν θα ρώταγε. Ενώ εκείνος τα έλεγε όλα δεν κράταγε τίποτα. Μια φορά είχα θυμώσει πάρα πολύ με κάτι και ενώ δεν μίλησα μου λέει γιατί έχεις θυμώσει; Του λέω που το ξέρεις; Μου λέει φαίνεται στην αύρα σου (δεν το παω μεταφυσικά καταλαβαίνεις πως το λέω). Και επειδή το να καταλαβαίνεις τον άλλον είναι χάρισμα και δεν έχει πάντα να κάνει με την αγάπη δενν είναι εύκολο για μενα να ανοίγομαι.

---

Ναι είναι πολύ γλυκιά η σχέση που περιγράφεις με τον φίλο σου. Μου θυμίζει μια δική μου σχέση στο παρελθόν, τότε που ήμουν κι εγώ "κρυψίνους" και δεν ήθελα να μιλώ. Και είναι όντως ανακουφιστικό να νιώθεις πως υπάρχει κάποιος που καταλαβαίνει χωρίς να σε ρωτήσει.

Στο τώρα όμως; δεν νιώθεις την ανάγκη να ξέρει κάποιος ότι αυτός είσαι; δεν θα σε αποδεχτούν αν σε γνωρίσουν ολόκληρο; Κι αν όχι, γιατί να θες να έχεις στην ζωή σου ανθρώπους που δεν σε αποδέχονται; Γιατί να μην βρεις αλλους που θα σε αποδέχονται ολόκληρο;

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Ναι είναι πολύ γλυκιά η σχέση που περιγράφεις με τον φίλο σου. Μου θυμίζει μια δική μου σχέση στο παρελθόν, τότε που ήμουν κι εγώ "κρυψίνους" και δεν ήθελα να μιλώ. Και είναι όντως ανακουφιστικό να νιώθεις πως υπάρχει κάποιος που καταλαβαίνει χωρίς να σε ρωτήσει.

Στο τώρα όμως; δεν νιώθεις την ανάγκη να ξέρει κάποιος ότι αυτός είσαι; δεν θα σε αποδεχτούν αν σε γνωρίσουν ολόκληρο; Κι αν όχι, γιατί να θες να έχεις στην ζωή σου ανθρώπους που δεν σε αποδέχονται; Γιατί να μην βρεις αλλους που θα σε αποδέχονται ολόκληρο;

---

Είναι όντως πολυ γλυκό και νιώθω πολύ τυχερός που το έζησα. Για αυτό κολλήσαμε τόσο, γιατί καταλάβαινε ο ένας τον άλλον. Μια φορά που είχε συμβεί κάτι άσχημο μια φίλη μου μπροστά του μου λέει να την πάρω τηλέφωνο αν θέλω παρέα για να βγούμε και της χαμογελάω και λέει δεν πρόκειται να σε πάρει ποτέ τηλέφωνο. Με ήξερε σε αυτό το κομμάτι.

Ο σύντροφος μου πρέπει να του το πεις στα μούτρα κάτι, αλλιώς δεν το νιώθει οπότε δεν με βοηθά. Με αγαπάει πολύ και πάντα θα βοηθήσει αλλά εγώ δεν μιλάω εύκολα και μου το λέει και του λέω ότι είμαι κλειστός. Νομίζει ότι είμαι ψυχρός. Δύσκολο να βρεις έστω και φίλους που να σε αποδέχονται. Οι κοπέλες ψάχνουν γκει κολλητό αλλά είμαι πολύ "αρσενικός" για να μαι η κολλητή τους και οι άντρες φίλοι μου απλά δεν πάνε τους γκει. Πολλοι με θεωρούν ασέξουαλ εργασιομανή νομίζω.

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Τον ευατο σου να ρωτήσεις γιατί να πειράζει να τον γουσταρες και όχι εμάς .
Οι πράξεις σου και το "μυστικό" σου στο είπα δεν έχουν καμία απολύτως λογική μαζί με όλα τα υπόλοιπα.

Λυπάμαι που στο λέω αλλά έχεις πολλά θέματα και είναι όλα μπερδεμένα το μυαλό σου .
Μόνο μια βαθιά ψυχανάλυση θα σε βοηθήσει σιγά σιγά να τα βάλεις όλα σε μια τάξη ώστε η ζωή σου να απαλαχτει από όλα αυτά .

Ότι και αν πούμε εμείς έχεις φταίξει μια τέλεια σπηλιά που εκεί μέσα βρίσκεις όλες τις δικαιολογίες του κόσμου προκειμένου να συντηρισει όλο αυτό γιατί κατά βάθος σου αρέσει και δεν θες να το λύσεις και να πας παρακάτω ..

Μάλλον νομίζοντας ότι πηγαίνοντας παρακάτω ότι θα τον απογοητεύσεις και ότι θα τον ξεχάσεις .

Ίσως γι αυτό θέλεις να είσαι ακόμα εκεί .

---

Προτιμώ δωμάτιο από σπηλιά ανατριχιάζω. Ίσως έχεις δίκιο. Εδώ θα ήθελα να πω ότι μεγάλωσα αρκετά μοναχικά. Οι γονείς μου δούλευαν, το σχολείο μακριά από το σπίτι οπότε αν δεν είχαμε επισκέψεις απλά ήμουν μόνος (μοναχοπαίδι). Σε ένα επεισόδιο στο παρα 5 έλεγε ότι η Ντάλια μεγάλωσε σε χρυσό κλουβί και ταυτίστηκα. Είχα τα πάντα, ότι μαλακία ήθελα αρκούσε να τη ζητήσω. Παρέα δεν είχα. Στην πυγμαχία ένιωσα πρώτη φορά στη ζωή μου ότι ανήκω κάπου, ότι δεν πήγα επειδή πρέπει όπως στο σχολείο αλλά ότι εντάχθηκα κάπου.

Επίσης έχω κάποιες υποψίες ότι ανήκω στο φάσμα του αυτισμού. Δεν το έχω ψάξει, έχω κάποια σημαδια (ίσως κανω σχετικό θέμα). Σε ότι τεστ έχω κανει ηλεκτρονικά με έβγαζε οριακά θετικό και έχω συνήθειες που ίσως ταιριάζουν. Αυτό ίσως παρέχει σε κάποιο βαθμό μια εξήγηση.

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Είναι όντως πολυ γλυκό και νιώθω πολύ τυχερός που το έζησα. Για αυτό κολλήσαμε τόσο, γιατί καταλάβαινε ο ένας τον άλλον. Μια φορά που είχε συμβεί κάτι άσχημο μια φίλη μου μπροστά του μου λέει να την πάρω τηλέφωνο αν θέλω παρέα για να βγούμε και της χαμογελάω και λέει δεν πρόκειται να σε πάρει ποτέ τηλέφωνο. Με ήξερε σε αυτό το κομμάτι.

Ο σύντροφος μου πρέπει να του το πεις στα μούτρα κάτι, αλλιώς δεν το νιώθει οπότε δεν με βοηθά. Με αγαπάει πολύ και πάντα θα βοηθήσει αλλά εγώ δεν μιλάω εύκολα και μου το λέει και του λέω ότι είμαι κλειστός. Νομίζει ότι είμαι ψυχρός. Δύσκολο να βρεις έστω και φίλους που να σε αποδέχονται. Οι κοπέλες ψάχνουν γκει κολλητό αλλά είμαι πολύ "αρσενικός" για να μαι η κολλητή τους και οι άντρες φίλοι μου απλά δεν πάνε τους γκει. Πολλοι με θεωρούν ασέξουαλ εργασιομανή νομίζω.

---

Στον σύντροφο σου γιατί να μην μιλάς; Θα σε θεωρήσει αδύναμο; Θα χαλάσει η εικονα που χει για σενα πιστεύεις;
Εγώ πχ όταν ήμουν έτσι κατάλαβα ότι δεν μιλουσα γιατί εγώ η ίδια είχα μπλεχτεί πολύ με την εικόνα που είχα εγώ για μένα και δεν ήθελα να την χαλάσω με τίποτα. Ημουν δυνατή πχ, δεν ήθελα να ομολογήσω σε κανέναν ότι τώρα δεν είμαι καλά γιατί έγινε αυτή η σαχλαμάρα. Και απέδιδα στους άλλους αυτά που φοβόμουν για μένα τελικά. Αυτό περίπου νομίζω ότι κάνεις κι εσύ. Λες πχ οι κοπέλες ψάχνουν γκει κολλητό αλλά θα μαι πολύ αρσενικός για αυτές , αλλά αυτό είναι δικιά σου σκέψη και φοβος. Δεν το ξέρεις.

Εχω έναν φίλο που νομίζω πως είναι γκει αλλά δεν μου το χει πει ποτέ. Είναι και παντρεμένος. Είμαι σίγουρη οτι κι εκείνος νομίζει πως τον θεωρώ εργασιομανή κ ότι απλά έχει βαρεθεί την γυναίκα του, αλλά εγώ εύχομαι να μπορούσε να μου μιλήσει γιατί τον βλέπω απλά ως ένα βασανισμένο άνθρωπο που έχει πνιγεί ο ίδιος στην εικόνα που εφτιαξε για αυτόν και δεν ξέρει πώς να βγει απο κει μεσα. Και μια χαρα θα μπορούσα να τον αποδεχτώ. Θέλω να πω.....μπορεί να στερείς από ανθρώπους γύρω σου την ευκαιρία να σου δείξουν πως σε αποδέχονται με αυτό που κάνεις και κυρίως στερείς απο τον εαυτό σου την ελευθερία του να είσαι απλά εσυ. Και δεν μιλώ μόνο για το κομμάτι της σεξουαλικότητας, γενικά το θέτω.

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Στον σύντροφο σου γιατί να μην μιλάς; Θα σε θεωρήσει αδύναμο; Θα χαλάσει η εικονα που χει για σενα πιστεύεις;
Εγώ πχ όταν ήμουν έτσι κατάλαβα ότι δεν μιλουσα γιατί εγώ η ίδια είχα μπλεχτεί πολύ με την εικόνα που είχα εγώ για μένα και δεν ήθελα να την χαλάσω με τίποτα. Ημουν δυνατή πχ, δεν ήθελα να ομολογήσω σε κανέναν ότι τώρα δεν είμαι καλά γιατί έγινε αυτή η σαχλαμάρα. Και απέδιδα στους άλλους αυτά που φοβόμουν για μένα τελικά. Αυτό περίπου νομίζω ότι κάνεις κι εσύ. Λες πχ οι κοπέλες ψάχνουν γκει κολλητό αλλά θα μαι πολύ αρσενικός για αυτές , αλλά αυτό είναι δικιά σου σκέψη και φοβος. Δεν το ξέρεις.

Εχω έναν φίλο που νομίζω πως είναι γκει αλλά δεν μου το χει πει ποτέ. Είναι και παντρεμένος. Είμαι σίγουρη οτι κι εκείνος νομίζει πως τον θεωρώ εργασιομανή κ ότι απλά έχει βαρεθεί την γυναίκα του, αλλά εγώ εύχομαι να μπορούσε να μου μιλήσει γιατί τον βλέπω απλά ως ένα βασανισμένο άνθρωπο που έχει πνιγεί ο ίδιος στην εικόνα που εφτιαξε για αυτόν και δεν ξέρει πώς να βγει απο κει μεσα. Και μια χαρα θα μπορούσα να τον αποδεχτώ. Θέλω να πω.....μπορεί να στερείς από ανθρώπους γύρω σου την ευκαιρία να σου δείξουν πως σε αποδέχονται με αυτό που κάνεις και κυρίως στερείς απο τον εαυτό σου την ελευθερία του να είσαι απλά εσυ. Και δεν μιλώ μόνο για το κομμάτι της σεξουαλικότητας, γενικά το θέτω.

---

Δεν ξέρω αν με θεωρεί δυνατό, αλλά στα δύσκολα εγώ καθαρίζω. Θεωρεί για μενα ότι είμαι ένας σπιτόγατος που πάω δουλειά και μετά παω και πλακώνομαι στο μποξ. Έχω προσπαθήσει να του μιλήσω για το παρελθόν αλλά απλά δεν το δέχεται. Στην εφηβεία μου έκανα πολλά, κόντρες με αυτοκίνητα, ξενύχτια, σε πορείες έχω κατέβει, έχω κοιμηθεί σε κατάληψη στο σχολείο το βράδυ, ξενύχτια τραγούδια, έχω πάει σε άπειρα παρτυ. Μετά ηρέμισα βρήκα και σιγά σιγά έναν άλλο δρόμο με το φίλο μου. Αν του πω ότι μαζί του το ξενύχταγα και πίναμε καμιά μπύρα μέχρι το πρωί δε θα το πιστέψει. Και δεν με ενδιαφέρει να του αλλάξω γνώμη. Απλά με βλέπει πιο προσγειωμένο και φλώρο και δεν έχω προσπαθήσει να του αλλάξω τη γνώμη. Ισως μαρέσει απλά να με θεωρεί σπιτόγατο.

Αν είναι παντρεμένος δεν ξεστομίζεται. Και εγώ είχα σκεφτεί να παντρευτώ. Ελπίζω μη το κανω, δεν μαρέσει το ψέμα. Αν νιώσω ότι είμαι ο φίλος σου, όσο φίλη μου και να σουν θα ξερα ότι θα σου δειχνα ενα τρωτο σημείο να με χτυπήσεις. Από την άλλη ίσως είχα κουραστεί τόσο που αν ερχόσουν και μου έλεγς ξερω οτι εισαι γκει και αν θες πες μου τι νιωθεις σαγαπάω να ήμουν άνετος.

Μια φορά με τον φίλο μου περνάει ένα από τα αλητάκια που με πείραζαν παλιά και απλά με στραβοκοίταξε. Φοβήθηκα πολύ μην με πει γκει μπροστά του ή μου επιτεθεί, ένιωθα πως θα ρεζιλευόμουν. Το ίδιο και οταν ημουν με τη μανα μου. Και μια φορά μου επιτέθηκε και γέλαγε όταν ήμουν μόνος μου και εκείνη τη στιγμή ένιωσα ότι θα πέρναγα όλη μου τη ζωή φοβούμενος. Και μου ψιλογύρισε το μάτι και για πρώτη φορά ανταπέδωσα και είδα ότι ήμουν πιο δυνατός. Και αυτο με λυτρωσε.

Πραγματικά είσαι πολύ ιδιαίτερος χαρακτήρας και από την μια λες ότι είσαι μοναχικός τύπος γιατί έτσι μεγάλωσες σαν μοναχοπαίδι και από την άλλη ότι είχες μια τρελή και πολύ έντονη εφηβεία .

Πλέον μέσα σε μια παρέα πως είσαι πως λειτουργείς ?

Ξέρω κάποια άτομα όχι πολλά ,άντε να είναι δύο τρία που λόγο δουλειάς συναντιομαστε ελάχιστες φορές μέσα στον χρόνο και αυτό πάντα όταν έχουμε κάποια συγκέντρωση .
Μπορώ να πω ότι όταν είμαστε στα meeting είναι τόσο σοβαροί ,έχουν ένα πολύ ωραίο δομημένο λόγο αλλά μετά όταν ακολουθεί το γεύμα πλέον και έχουμε χαλαρώσει είναι η ψυχή της παρέας .
Έχουν ένα απίστευτο χιούμορ και ένα αυτοσαρκασμο που εμένα προσωπικά με κάνει να θέλω πάρα πολύ να συναναστρέφομαι μαζί τους .

Αντιλαμβάνεσαι αυτόματα πως αυτοί οι άνθρωποι έχουν πλήρη επίγνωση το τι είναι ,έχουν διαχωρίσει πολύ καλά την θέση τους σε όλα και λειτουργούν αναλόγως χωρίς να υπερβαίνουν τα όρια και το κυριότερο έχουν βρει τον τρόπο και να περνάνε καλά και να μην καταπιεζονται .

Ειλικρινά σε εσένα δεν μπορώ να καταλάβω όλη αυτή την μυστικοπάθεια και για την σεξουαλική σου ταυτότητα αλλά και για τον φίλο που έχεις χάσει .

Νομίζω πλέον η κοινωνία μας δέχεται πολύ περισσότερο όλα αυτά άτομα απ' ότι παλιά .
Σίγουρα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις αλλά στο χέρι σου είναι και να διαλέξεις τα άτομα με τα οποία θα συναναστρέφεσαι αλλά και να κάνεις ξεκάθαρη την προσωπικότητά σου ώστε να έχεις τον απαιτούμενο σεβασμό .
Δυστηχως εσύ δεν κάνεις τίποτα από όλα αυτά .
Έχεις κλειστεί στην δική σου κοσμοθεωρία και βλέπεις παντού αρνητικοτητα .
Η μητέρα σου δεν θα σε δεχτεί και θα αντιδράσει ,ο φίλος σου το ίδιο γιατί είναι ζηλιαρεις και γενικά για τα πάντα έχεις μια δικαιολογία και δεν κάνεις ούτε μια προσπάθεια για να δεις αν όντως ισχύει όλο αυτό .

απο αυτα που εχεις πει, ο φιλος σου πρεπει να ηταν ανοιχτομυαλο ατομο και με κατανοηση.
δεν νομζιω να ειχε προβλημα με την ομοφυλοφιλια.
δεν σκεφτηκες ποτε να του μιλησεις για σενα;

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Πραγματικά είσαι πολύ ιδιαίτερος χαρακτήρας και από την μια λες ότι είσαι μοναχικός τύπος γιατί έτσι μεγάλωσες σαν μοναχοπαίδι και από την άλλη ότι είχες μια τρελή και πολύ έντονη εφηβεία .

Πλέον μέσα σε μια παρέα πως είσαι πως λειτουργείς ?

Ξέρω κάποια άτομα όχι πολλά ,άντε να είναι δύο τρία που λόγο δουλειάς συναντιομαστε ελάχιστες φορές μέσα στον χρόνο και αυτό πάντα όταν έχουμε κάποια συγκέντρωση .
Μπορώ να πω ότι όταν είμαστε στα meeting είναι τόσο σοβαροί ,έχουν ένα πολύ ωραίο δομημένο λόγο αλλά μετά όταν ακολουθεί το γεύμα πλέον και έχουμε χαλαρώσει είναι η ψυχή της παρέας .
Έχουν ένα απίστευτο χιούμορ και ένα αυτοσαρκασμο που εμένα προσωπικά με κάνει να θέλω πάρα πολύ να συναναστρέφομαι μαζί τους .

Αντιλαμβάνεσαι αυτόματα πως αυτοί οι άνθρωποι έχουν πλήρη επίγνωση το τι είναι ,έχουν διαχωρίσει πολύ καλά την θέση τους σε όλα και λειτουργούν αναλόγως χωρίς να υπερβαίνουν τα όρια και το κυριότερο έχουν βρει τον τρόπο και να περνάνε καλά και να μην καταπιεζονται .

Ειλικρινά σε εσένα δεν μπορώ να καταλάβω όλη αυτή την μυστικοπάθεια και για την σεξουαλική σου ταυτότητα αλλά και για τον φίλο που έχεις χάσει .

Νομίζω πλέον η κοινωνία μας δέχεται πολύ περισσότερο όλα αυτά άτομα απ' ότι παλιά .
Σίγουρα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις αλλά στο χέρι σου είναι και να διαλέξεις τα άτομα με τα οποία θα συναναστρέφεσαι αλλά και να κάνεις ξεκάθαρη την προσωπικότητά σου ώστε να έχεις τον απαιτούμενο σεβασμό .
Δυστηχως εσύ δεν κάνεις τίποτα από όλα αυτά .
Έχεις κλειστεί στην δική σου κοσμοθεωρία και βλέπεις παντού αρνητικοτητα .
Η μητέρα σου δεν θα σε δεχτεί και θα αντιδράσει ,ο φίλος σου το ίδιο γιατί είναι ζηλιαρεις και γενικά για τα πάντα έχεις μια δικαιολογία και δεν κάνεις ούτε μια προσπάθεια για να δεις αν όντως ισχύει όλο αυτό .

---

Το ιδιαίτερος είναι εναλλακτική λέξη για το βλαμμένος; χαχα πλακα κανω
εγώ δεν το έθεσα σωστά. Ημουν μονος μεχρι τα 12 οπου και μετακομισαμε σε περιοχη κοντα στο σχολειο. απο τοτε ημουν πολυ πιο κοινωνικος. ηταν η πρωτη φορα που ειχα επισκεψεις γτ οποιος ηθελε μπορουσε να ερθει απλα σπιτι μου επειδη ημουν στην γειτονια. και σε ολο λυκειο το σιτι μου ηταν ανοιχτο ερχοντουσαν ολοι και μαρεσε πολυ. Στο γυμνασιο ημουν σε μια ενδιαμεση φαση ημουν σε μια παρεα που ομως δεν ημουν ακριβως ισοτιμους κατα ταλλα οποτε απο τη μια επιτελους βγηκα εξω απο το σπιτι απο την αλλη ειχα μπλεξει με μαλακες. Κυρίως τέλη γυμνασίου και λύκειο ένιωσα ότι ημουν πιο δραστηριος κοινωνικα και πιο χαρουμενος απο ποτε.
Σε μια παρεα αναλογα. Συνηθως μιλαω αρκετα, κανω πλακα πειραζω τους αλλους ειμαι ευχαριστα. Τωρα αν ειναι καποιος καινουριος μπορει να ειμαι πιο ησυχος. Δεν μαρεσει πολυ να γνωριζω ατομα. Στη δουλεια μου που εκπαιδευω ατομα και γνωριζω φοιτητες ασταματητα που εκπαιδευω δεν με πειραζει καθολου ομως. Η μανα μου δε θα το δεχθει ποτε μα ποτε μα ποτε. Ο φιλος μου απλα θεωρω οτι θα μοιραστω κατι πολυ σημαντικο και δεν θα το σεβαστει με την συμπερφορα του. γτ να του πω για εκεινον και να πεταξει κανενα καλα καταλαβα πηδιοσασταν θα νιωσω μαλακας που του το πα.

Σε τι ηλικία άρχισε να παγιώνεται μεσα σου ολο αυτο ?
Ειχες σχέσεις με κοπελες πριν κατασταλάξεις ?

Οταν λες ολο αυτο τι εννοεις; Νομιζω κατι υποψιαζομουν απο το δημοτικο αλλα β γυμνασιου ψιλο ημουν σιγουρος. Μου την επεφταν κοπελες και στο λυκειο αλλα δεν ξερω γτ δν το παλεψα ποτε, δεν ημουν σιγουρος. Δεν μου ηταν απωθητικη η σκεψη παντως.
Γκει με θεωρω ομως.

Η σεξουαλική σου ταυτότητα .
Από πότε είπες ότι εγώ από εδώ και πέρα θα είναι μόνο με άντρες ερωτικούς συντρόφους γιατί πολύ απλά αυτό είναι που με καλύπτει και θέλω .

Δηλαδή δεν έχεις πάει ποτέ με γυναίκα ούτε καν δοκιμαστικά ?

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Η σεξουαλική σου ταυτότητα .
Από πότε είπες ότι εγώ από εδώ και πέρα θα είναι μόνο με άντρες ερωτικούς συντρόφους γιατί πολύ απλά αυτό είναι που με καλύπτει και θέλω .

Δηλαδή δεν έχεις πάει ποτέ με γυναίκα ούτε καν δοκιμαστικά ?

---

Όχι ποτέ δεν πήγα με γυναίκα, θεώρησα δεν είναι για μένα. Δεν έχω δει καν γυμνή μια γυναίκα, δεν έχω αγγίξει το στήθος της ούτε έχω δει από κοντά το.. :P

Πάντα είχα κυρίως έλξη για άντρες, δεν πιστεύω στους bi και λέω μην παιδεύομαι ούτε εγώ ούτε οι γυναίκες ας είμαι μόνο με άντρες. Όχι οτι το σεξ με άντρες μου πήγε καλα στην αρχη ουτε εκεί τα κατάφερνα αλλά μετά έγινα καλός :P

To ανρικό σώμα το βρίσκω πολύ όμορφο και με τραβάει. Όταν είμαι με τον δικό μου (ή παλαιότερα με κάποιον άλλον) ένιωθα πλήρης.

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Επίσης έχω κάποιες υποψίες ότι ανήκω στο φάσμα του αυτισμού. Δεν το έχω ψάξει, έχω κάποια σημαδια (ίσως κανω σχετικό θέμα). Σε ότι τεστ έχω κανει ηλεκτρονικά με έβγαζε οριακά θετικό και έχω συνήθειες που ίσως ταιριάζουν. Αυτό ίσως παρέχει σε κάποιο βαθμό μια εξήγηση.

---

Με τη ζωή που έχεις κάνει δε νομίζω να έχεις αυτισμό, κι εγώ το νόμιζα κάποτε λόγω εσωστρέφειας και έκανα τεστάκια στο ίντερνετ και με έβγαζε ότι έχω άσπεργκερ, αλλά δεν έχω και μου το επιβεβαίωσαν και ψυχίατροι μετά. Απλά έχεις τάσεις εσωστρέφειας πιστεύω.

Quote:

---

Originally Posted by Eagle guy

Με τη ζωή που έχεις κάνει δε νομίζω να έχεις αυτισμό, κι εγώ το νόμιζα κάποτε λόγω εσωστρέφειας και έκανα τεστάκια στο ίντερνετ και με έβγαζε ότι έχω άσπεργκερ, αλλά δεν έχω και μου το επιβεβαίωσαν και ψυχίατροι μετά. Απλά έχεις τάσεις εσωστρέφειας πιστεύω.

---

Καλά μπορεί και να μην έχω απλά έχω κάποιες ενδείξεις. Δεν μου αρέσει πολύ το έξω βασικά..ακολούθησα τη συμβουλή της Paris Hilton "if you're not having fun, just leave" και κοινωνικά νιώθω πολύ καλύτερα. Δεν βρίσκω προφάσιες ή οτιδηποτε απλά λέω όχι δενν θέλω να πάω εκεί ξερω γω χωρίς να βρίσκω δικαιολογίες του στυλ το κουνέλι μου έχει μπαλέτο εκείνη την ώρα. Θέλω να κάνω πράγματα που αξίζουν τον κόπο και δεν βρίσκεις κάτι τέτοιο εύκολα. Για αυτό προσπάθησα να κάνω μια δουλεά που να αξίζει τον κόπο και η ιατρική το πέτυχε αυτό.