Quote:
Originally posted by boubourina
Σε αυτη τη φαση θεωρω αδικη την συμπεριφορα της μικρης και οχι παραλογη.
Αδικη γιατι:
Και για εμενα ηταν δυσκολο απο την αρχη. Πριν 5,5 χρονια που αρχισαμε να ζουμε μαζι, η μαμα ηταν εξαφανισμενη.
Στα χρονια αυτα με δυσκολια μετραω 15 Σ/Κ που η μαμα πηρε τα παιδια, 1 φορα Χρισουγεννα 15 μερες και καμμια φορα Κυριακη μεσημερι 2-3 ωρες για φαγητο.
Τοτε η μικρη ηταν 12 χρονων. Μεχρι σημερα καποιος περασε την εφηβεια μαζι της, δεν φυτρωσε ξαφνικα 18 χρονων, και σιγουρα δεν την διαπαιδαγωγησε η μαμα της τηλεπαθητικα.
Απο την αλλη πλευρα, σεκψου και λιγο οτι απο την αρχη 1,5 χρονο ελευθερη, 1 χρονο αρραβωνιασμενη και 3 χρονια παντρεμενη ημουν παντα με 2 παιδια. Δεν εζησα ποτε μονη μου με τον αντρα μου, να εχουμε το προσωπικο μας χρονο, την ερωτικη μας ζωη, να φυγουμε για Σ/Κ, να μπορουμε να μιλησουμε σαν ζευγαρι στον καναπε μας, να κανουμε ερωτα το απογευμα, να μην σηκωθουμε απο το κρεββατι ενα πρωινο.
Ελευθερια........ για εκεινη. Η δικη μου ελευθερια δεν πηγε περιπατο;
5 χρονια εχω στα συρταρια τα περιφημα νυχτικακια που καθε νεα γυναικα φοραει για τον συντροφο αντρα της, τα δικα μου ειναι ακομα με την εττικετα, που θα κυκλοφορουσα ντυμενη ετσι μεσα σε ενα σπιτι με δυο εφηβους που δεν ειναι δικα μου παιδια, να μην με παρεξηγουν;
Ουτε την πορτα της κρεββατοκαμαρας δεν κλειναμε τον πρωτο καιρο για να μην νιωσουν ασχημα.
Και τον πρωτο χρονο εμεινα μονη μου μαζι τους γιατι ο μπαμπας δουλευε εκτος εδρας Δευτερα - Παρασκευη και ερχοταν μονο Σ/Κ.
Ελυθερια.............
boubourina, 