Printable View
Αν είναι να αφήσεις εκεί τα κόκκαλά σου, τουλάχιστον να τα αφήσεις πάνω σε σεξάκι ή σε κανένα ταβερνάκι με καλή παρέα ή στην παραλία κι όχι γράφοντας σε ένα φόρουμ ή γυρνώντας ανήσυχη σαν κοκορέτσι στο κρεββάτι ή με ένα πιεσόμετρο στο χέρι. Πάρτο λίγο αλλιώς!
Είσαι δύναμη κοπελιά, αλήθεια!!!
Μα με τις ταχυκαρδίες τι γίνεται;
Όσες φορές σε έχω διαβάσει έχω συμφωνήσει απόλυτα μαζί σου Σόνια, έτσι ακριβώς είναι όπως τα λες!
Με τις ταχυκαρδίες το χωνεύεις σιγά σιγά ότι θα σε πιάνουν όπως κ ολα τα άλλα κ αν κάποιες φορές δε βλέπεις φως λες αυτά ακριβώς που είπε η Σόνια, αν είναι να συμβεί κάτι, ας έχω ζήσει τουλάχιστον!
Αν είναι καθαρά θέμα άγχους οι ταχυκαρδίες, με τον καιρό θα εξαφανιστούν όσο ηρεμείς και μάθεις να διαχειρίζεσαι το άγχος σου. Προς το παρόν μη σε παρατηρείς συνεχώς, μη μετράς πιέσεις και παλμούς, αγνόησέ τες. Διακοπές είσαι. Εγώ έχω να πάω κανονικές διακοπές από το Φεβρουάριο του 2011. Σας διαβάζω που γκρινιάζετε που πάτε διακοπές και τραβάω τα μαλλιά μου, ειλικρινά! Εστιάστε στα θετικά της κάθε μέρας κι όχι στην αρνητικούρα.
Να πω εδώ ρε παιδιά ότι υπάρχουν και άνθρωποι με κάποια σοβαρά, οργανικά προβλήματα υγείας που τους δυσκολεύουν τη ζωή. Τι πρέπει να κάνουν, να θαφτούν ζωντανοί και να περιμένουν να τους πάρει ο Χάρος; Κοιτάνε να φιάξουν όσο πιο πολύ μπορούν την ψυχολογία τους, κάνουν κάποιες προσαρμογές στην καθημερινότητά τους και συνεχίζουν τη ζωή τους μαζί με το πρόβλημά τους.
Αν δεν κάνεις προσπάθειες να αλλάξεις σκεπτικό εσύ ο ίδιος και να σε "ζορίσεις" λίγο βραχυπρόθεσμα, δεν θα δεις ποτέ προκοπή μακροπρόθεσμα.Quote:
Originally Posted by σισσυ
Εγώ αυτό έχω καταλάβει.
Πιο πολύ δε θα μπορούσα να συμφωνήσω!
Για μένα είναι το πιο μεγάλο φάουλ να μη νιώθεις καλά για διάφορους λόγους κ να τη βγάζεις στο κρεβάτι γιατί " δεν μπορείς", άπειρες φορές που έχω διάφορα, σηκώνομαι κ κάνω τη ζωή μου κανονικά κ ας ζαλίζομαι, πονάω, έχω ταχυκαρδια, τα πάντα όλα....δεν είναι να την αφήνουμε να περνάει στο κρεβάτι η μέσα στο σπίτι η ζωή μας
Τελευταία ημέρα διακοπών και τα συναισθήματα είναι παράξενα. Όμορφα και κάπως ανακουφιστικά που επιστρέφω στην ασφάλεια της βάσης μου. Προσπάθησα να περάσω καλά δεχόμενη πως κάποιες στιγμές θα είναι δύσκολες. Και υπήρχαν πολλές. Δυστυχώς οι αυπνία με τις έκτακτες συστολές με άφησαν όλα τα βράδια άυπνη. Νιώθω όμως λες κ έχω πιει ένα καζάνι καφέ κ δε νυστάζω. Δεν ξέρω πως γιατρεύεται αυτό. Μήτε η προσευχή, μήτε ο διαλογισμός, μήτε οι αναπνοές βοήθησαν. Κάποια ιδέα έχετε να προτείνετε;
Σας ευχαριστώ όλους θερμά που είστε εδώ και συμμετέχετε τόσο διακριτικά και όχι ενοχικά στις δύσκολες στιγμές μας!!!
Μόλις αναιρεσες την ύπαρξη μου ολόκληρη χαχαχαχαχαχααQuote:
Originally Posted by σισσυ
Μην τον κυνηγάς τον ύπνο αν βλέπεις ότι δεν έρχεται. Σήκω κάνε κάτι άλλο μέχρι να αισθανθείς πιο χαλαρά/νυστάξεις.