Originally Posted by
Περγαμοντο...
Εγω νομίζω πως μέσα του υπάρχουν κάποια ψίγματα αγάπης, δεν γίνεται να μην αγαπάει κανέναν, απλά οτι εμένα. Δεν λέω να με αγαπάει σαν γυναίκα αλλά σαν άνθρωπος. Και αυτά που με βάζει να τρέχω, του ανεβαίνει η αυτοπεποίθηση οτι κάποια κοπέλα τον κυνηγάει και τον παρακαλάει για σεξ.
Εσυ θα ξενέρωνες αλλά εγω δεν μπορώ να αποδεχτώ το οτι αφού τα κάνω σωστά, τότε γιατί δεν έχω το αποτέλεσμα που θέλω. Αυτό νομίζω οτι είναι το κλειδί στο οτι συνεχίζω, οτι δεν μπορώ να αποδεχτώ οτι χάνω. Αν και ξέρω πολύ καλά γιατί χάνω. Ή ίσως τελικά να μου αρέσει και το δράμα και να κλαίγομαι, δεν ξέρω.
Δεν υπάρχει ΟΥΤΕ μία πιθανότητα ΑΥΤΟΣ ο άνδρας να θέλει σχέση απο ΕΜΕΝΑ, απλά με τις εξετάσεις θέλει να με ξεφτιλήσει οτι είμαι μια του δρόμου που δεν ξέρει με ποιους κάνει σεξ, ενώ αυτός είναι ο ''καλός'' που πηγαίνει μόνο με κοπέλες που είναι επιλεκτικές και δεν τις πηδ@ει οτι έμψυχο ον έχει πέος.
Τι να διορθώσει ακριβώς; Αυτό κάνει, ''αν ενδιαφέρεσαι, απόδειξέ το... αν θες να σε πηδήξω, τότε καυλωσέ με καλά και σωστά αλλιώς δεν σε πηδάω''. Μπορεί να περνάει την ώρα του μαζί μου οχι επειδή του αρέσει αλλά ίσως επειδή θέλει να παίζει και δεν βρίσκει καμία άλλη που να θέλει να παίξει.
Θα έβρισκε κάτι καλύτερο απο το γεγονός οτι είναι όμορφος και ευγενικός, και έτσι σε ρίχνει... Το αν θα σε κρατήσει είναι άλλο θέμα αλλά σε ρίχνει εύκολα. Κομπλεξικός πιστεύω και εγω οτι είναι, όπως και ανασφαλής όπου έχει βρει μια κοπελίτσα και το παίζει μάγκας και πέρνει την επιβεβαίωση.
Ευάλωτη και δεδομένη, ξέρει πως θα με χειριστεί και θα με φέρει στα νερά του. Κάποιες στιγμές αντιλαμβάνομαι οτι με δουλεύει αλλά ξαναπέφτω επειδή είμαι ηλίθια.
Δεν με γεμίζει, αλλά δεν μπορώ να τον βγάλω απο το μυαλο μου.