Printable View
Τον είδε μια φίλη μου μαζι της χεράκι χεράκι. Εκείνος έκανε πως δεν την είδε και γύρισε από την άλλη. Εκείνη τον σκουντηξε προφανώς για να του πει ότι την είδε. Ο πόνος δεν περιγράφεται απλα. Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ και πως να το εξηγήσω ολο αυτο. Από τη μια μέρα στην άλλη. Σκέφτομαι ότι με ξεφτιλίζει ολο αυτο. Μέχρι χθες ήμουν στο σπιτι με τους δικούς του με τους φίλους τ. Τώρα κυκλοφορεί μαζί της. Νιωθω λίγη μπροστά σε όλους αυτούς τους ανθρώπους
Σιγα μανταμ ολοι ηλιθιοι ειναι φοραν ακουστικο
37 χρονων ειναι η κορακλα μου χορευτρια απο σοι εγω πηρα πρωαγωγη εγινα μπαλαρινα 60 χρονων ειμαι θεσ οντωσ τον παππου
Κι εχω κι αλλεσ δυο κ μια φιλη τουσ που ο μπαμπασ τησ πηγε φυλακη
Γυμναστησ ημουν ωσ χομπι κ δουλευα απο εδω κι απο εκει συνολικα εχω γυρω στα 35 χρονια γυμναστικη κ γυρω στα 48 χρονια δουλειασ 3 συν μια δωρο κορεσ λεσ να ψαχνω σχεση κ να μην το ξερω
Αν είναι δυνατόν, απέναντι σε ποιούς ανθρωπους νιώθεις λίγη? Σε ανθρώπους που δεν σου είναι απολύτως τίποτα? Στους δικούς του και στους φίλους του? Ξεκόλλα και ηρέμησε, σε απασχολούν πολύ λάθος πράγματα αυτή τη στιγμή, ποιός νοιάζεται για τους δικούς του και τους φίλους του? Λες και οι δικοί του όλη μέρα ασχολούνται με το με ποια βγαίνει ο κανακάρης!Quote:
Originally Posted by user1997
Ασχολήσου με τους δικούς σου ανθρώπους και φίλους και σταμάτα να συγκρίνεσαι και να αναλώνεσαι σε ανούσιες σκέψεις! Η αξία σου δηλαδή σαν άνθρωπος έπαψε να υφίσταται από τη στιγμή που χώρισες με τον πρίγκιπα? Please girl, αξιοπρέπεια γαμώτο!
Το ξερω οτι ακούγονται παράλογα ολα αυτά όμως ετσι νιωθω. Κάθε μέρα κλαιω. Δεν μπορώ να τ ξεπερασω με τίποτα. Σκέφτομαι ότι θα τα συζητάει ολα μαζι της και νιωθω απαισιαQuote:
Originally Posted by konstantina m
Quote:
Originally Posted by user1997
Σαν τι να συζητάει βρε κορίτσι μου. Το πιθανότερο ειναι να της ειπε ότι εφταιγες εσυ που μαλώνατε και να βγήκε απο πάνω. Μετά τέλος. Δεν μου φαινεται πιθανό να σε σχολιάζει καθε μερα. Η νεα του κοπελα θα πειραζότανε αλλωστε αν ήσουν θεμα συζήτησης καθημερινα.
Αλλα αγόρια στη πολη σου δεν έχει? Μόνο αυτόν που προσπαθήσατε για σεξ και τον πρώην? Στην ανάγκη ξεκίνησε να μιλας με κόσμο ονλαιν. Ξεκόλλα το μυαλό σου απο αυτόν. Ακόμη και αν τον αγαπας για το υπόλοιπο της ζωής σου, πρέπει να σταματήσεις να κλαις καθημερινά.
Υπάρχουν κι άλλες επιλογές αλλα τ προσπάθησα ήδη και δεν μ βγήκε. Και εννοείται και αυτό συμβάλει στο να μην μπορώ να πάρω το μυαλό μ από εκείνονQuote:
Originally Posted by Σπουργίτι
σιγουρα συνεβαλε, γι αυτο να ξαναπροσπαθησεις.Quote:
Originally Posted by user1997
οχι απαραιτητα με τον ιδιο.
αντιθετα, εφοσον δεν εχεις ενα εντονο ενδιαφερον, μην κολλας με εναν, ειδικα αν δειχνει προβληματικος.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΟΥ.
βγες με παρεες, οχι με ανδρες απαραιτητα.
βγες με κοριτσια.
κι αν υπαρξει και φλερτ, προχωρα ΑΝ σου αρεσει.
Το προσπαθω όμως ότι και να κάνω σκεφτομαι στο τέλος εκείνον. Νιωθω οτι δεν θα βρω ποτε κάτι καλύτεροQuote:
Originally Posted by Remedy
Εισαι 26 χρονων και πιστεύεις πως αυτος που βρηκες ηταν το καλυτερο που θα μπορουσες να βρεις και δεν θα βρεις αλλον; Ελα συγκεντρωσου λιγο, η 37χρονη θα τον στείλει λίαν συντομως αν θελει παιδια εσυ να μην πεσεις στη λουμπα οταν θα γυρισει πισω να κοιταξεις να τα αφησεις ολα αυτα πισω σου και να προχωρησεις μπροστα για κατι καλυτερο που θα βρεθει μπροστά σου. Δεν το πιστευω αυτο που διαβαζω γενικα σε γυναικες μαγια σας κανουνε ολοι αυτοι που σας πουλανε και συνεχιζετε να ειστε κολλημενες μαζι τους;Quote:
Originally Posted by user1997
fake it till you make it, μικρη...Quote:
Originally Posted by user1997
δεν χρειαζεται να εχεις τρομερη ορεξη απο την αρχη.
κανε τις παρεες σου, μην κλεινεσαι.
στην αρχη θα εισαι ανορεχτη, θα πηγαινεις με το ζορι, δεν θα σε πολυενδιαφερουν και πολυ αυτα που λεγονται και θα σκεφτεσαι το δραμα σου.
σιγα- σιγα θα αρχισεις να ενδιαφερεσαι για τους γυρω σου και θα συμμετεχεις με χαρα.
καποια στιγμη θα αρχισεις να γνωριζεις ανδρες που θα σε ενδιαφερουν και παλι.
δεν μπορω να αμφισβητησω την αξια αυτου που εφυγε. και να μην ειναι πολυ μεγαλη, τωρα ετσι ειναι μεσα στο μυαλο σου κι αυτο αρκει για εσενα για να εισαι εκει κολλημενη.
οταν γνωρισεις κι αλλους ανθρωπους ομως, ΜΠΟΡΕΙ να αλλαξεις γνωμη.
μπορει για παραδειγμα καποια μερα να σκεφτεις οτι αν δεν χωριζες σημερα, δεν θα γνωριζες τον θαυμασιο Χ Ψ που εισαι τωρα μαζι του.
να σου πω και το αλλο.
οποιαδηποτε αλλαγη στην ζωη μας, φερνει ενα σωρο εξελιξεις εντελως διαφορετικες απο αυτες που θα ζουσαμε , αν δεν γινοταν η αλλαγη.
και ναι, μπορει να συμβει και κατι δυσαρεστο, αλλα μπορει και η "μοιρα" σου να σε γλυτωσει απο κατι αληθινα δυσαρεστο...
να σου πω προσωπικο παραδειγμα.
πριν πολλα χρονια, χωρισα απο μια μακροχρονια σχεση. αν και καλως χωρισαμε τελικα, εγω δεν θα το επαιρνα ποτε αποφαση μονη μου. ηταν δικη του η αποφαση.
επαθα μεγαλο σοκ, που κρατησε πολυ. προχωρησα σχετικα νορμαλ και σχετικα γρηγορα (τον πρωτο χρονο ομως, φυτο), αλλα δεν το ξεπερνουσα ουσιαστικα με τπτ. παντα σκεφτομουν τα λαθη ΜΟΥ, τι μπορουσα να κανω διαφορετικα να μην φτασουμε σε αδιεξοδο, και ολα τα γνωστα και βασανιστικα.
παρολο που οπως ξερουμε ολοι αυτες ειναι αγονες σκεψεις, με βασανιζαν πολυ συχνα.
ΑΝ εν τελει τα ειχα κανει ολα σωστα (διοτι ειχα μεγαλο μεριδιο στα λαθη, ο ανθρωπος ηταν ενας αγγελος επι γης. ο κυριος ΤΕΛΕΙΟΣ. σε ολα του), τοτε θα παντρευομασταν σιγουρα. ηδη ζουσαμε σαν παντρεμενοι.
αυτος ο ανθρωπος εχει εναν χρονο που πεθανε απο ενα ξαφνικο επιθετικο καρκινο...
ακομα δεν μπορω να το ξεπερασω, παρολο που ειχαμε κοψει εντελως επαφες για χρονια.
φαντασου πως θα ημουν αν ειχαμε επαφη, ή αν ειμασταν παντρεμενοι....
με αυτο, δεν θελω να σου πω, οτι ο δικος σου θα καταστραφει, οποτε αστον, αλλα οτι ποτε δεν ξερεις τι φερνει η ζωη και τι φερνει μια αλλαγη.
μπορει να βρεις εναν πολυ καλυτερο και να αναρωτιεσαι γιατι εσκαγες ετσι, που χωρισες.
πολλα μπορει.
το θεμα ειναι , οταν δεν μπορεις να αλλαξεις κατι, να αποδεχεσαι γρηγορα τα γεγονοτα και να προχωρας με καλη διαθεση για να δεις τι αλλο θα σου προκυψει μετα. ελπιζοντας στο καλυτερο.
Πως γίνεται να πιστεύετε οι περισσότεροι ότι θα γυρίσει πίσω..τον βλέπω πολύ ενθουσιασμενο μαζι της. Κι αν τελικά θέλει παιδιά κι εκείνος μαζι της; Επίσης αυτό με την ηλικία παίζει πολύ στην κοινωνία τη δική μας. 26 χρονων με τα δεδομένα του τόπου μας θα έπρεπε να έχω παντρευτεί ήδη. Οποτε δεν με λες και μικρη???? Δεν με απασχολεί αυτο ομως. Αυτό που με στενοχωρεί είναι ότι έχασα 4 πολύ καλά χρόνια από τη ζωή μου και επένδυσα σ αυτή τη σχεση για το τίποτα τελικά. Για να μ φερθεί ετσιQuote:
Originally Posted by mindcrime
Πολλές γυναίκες σκέφτονται " έχασα 3-4-10 χρόνια μαζί του οπότε τωρα ΠΡΈΠΕΙ να το κάνω να δουλέψει ώστε να μην πάνε χαμένα αυτά τα χρόνια"
Η μόνη κατάληξη αυτού είναι να χάσουν άλλα τόσα. Έχασες τόσα οπότε μη χάσεις λεπτό παραπάνω και ζήσε όπως θέλεις!!
Και τέλος, αν αυτός θέλει παιδιά μαζι της ας τα κάνει. Κανενός η ζωή δεν ειναι απόλυτα ρόδινη, η 37ρα θα έχει τα καλά και τα κακά της και η σχέση τους θα έχει και τα καλά και τα κακά της, όπως όλες οι σχέσεις.