Printable View
Βρε Νιλς,δεν χρειαζόμαστε καθόλου την αγωγή αν κάνουμε αυτά που πρέπει στην καθημερινότητά μας,αν ακολουθούμε μια υγιή ρουτίνα με επαφή με την φύση,ανθρώπινες σχέσεις,χειρωνακτική απασχόληση για να απασχολείται μυαλό και σώμα κλπ.
Οταν ήμασταν μικροί πως την βγάζαμε χωρίς φάρμακα?...Ειχαμε και τις δυσκολίες μας αλλά την βγάζαμε...Το λαιφστάιλ που ακολουθούμε ευθυνεται σε μαγαλο βαθμό για την αρρώστια.
Δεν ξέρω αν υπάρχει αυτό που περιγράφεις, ίσως όμως να μην ξέρω πώς να ζήσω ή να μην βρίσκω τη δύναμη. Η εποχή μας γενικά χαρακτηρίζεται από έλλειψη νοήματος, οι ανθρώπινες σχέσεις είναι δυναμικές και όχι γραμμικές, δηλαδή μπορεί να δημιουργήσουν ψυχική αναστάτωση, άσε που έχοντας κοινωνική φοβία και έλλειψη αυτοπεποίθησης τις αποφεύγω. Είναι το λαιφσταιλ όντως η αιτία που παίρνουμε χάπια ή κάτι άλλο; Εγώ από μικρός είχα άγχος, κοινωνική φοβία, ήδη από το δημοτικό. Στο γυμνάσιο είχα ήδη προβλήματα αϋπνίας και κατάθλιψη. Στο Λύκειο βρήκα ένα στόχο, να περάσω στις Πανελλήνιες για να φύγω από το σπίτι, βοήθησε μια φίλη στο σχολείο, ένας μεγαλύτερος αδερφός στα μουσικά γούστα, βοήθησε η λογοτεχνία, οι ευρωπαϊκές ταινίες στην τηλεόραση και κατάφερα να πετύχω στις εξετάσεις με μεγάλη προσήλωση στο στόχο και παρά τις αντίξοες συνθήκες. Αλλά δεν είχα ισορροπία στη ζωή μου και δεν ήξερα τι μου γίνεται γενικότερα. Χρειαζομουν σίγουρα ψυχοθεραπεία από μικρός. Καταλαβαίνω πώς το λες αλλά βαρέθηκα να ταλαιπωρουμαι τόσα χρόνια από την αϋπνία και την ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή (θυμάμαι μικρός να μην πατάω στα περιγράμματα των πλακακιων, μέχρι πριν το σιπραλεξ μάζευα όλες τις αποδείξεις και τις καταχωρουσα στον υπολογιστή και διάφορα άλλα). Άρα το σημαντικό είναι να μην παίρνουμε φάρμακα και απλώς να επιβιώνουμε ή να έχουμε μια ηρεμία ώστε να επικεντρωθούμε και σε κάτι άλλο στη ζωή μας; Εννοώ σε κάτι που δεν θα μας οδηγεί η ασθένεια μας.
Εγω με τα χάπια νοιώθω καλύτερα αλλά δεν είμαι λειτουργικός,δεν έχω ζωντάνια...Με τα χάπια είμαι σε υπερένταση,επίσης μη λειτουργικός αλλα τουλάχιστον έχω μια κάποια ζωντάνια.
Και εγω από μικρός είχα θεματάκια,αλλά μέχρι τα 29 το πάλευα χωρίς φάρμακα και ζούσα έστω και λίγο...Τα τελευταία 9 χρόνια που παίρνω φάρμακα,δεν έχω υλοποιήσει τίποτα στην ζωή μου,φυτοζωώ.
Οπότε εξαρτάται αν η αγωγή σε κάνει περισσότερο ή λιγότερο λειτουργικό....Γιατί οι αγχώδεις και διαθεσιακές διαταραχές δεν είναι μια επάρατος νόσος που μας έπεσε από τον ουρανό..Σίγουρα υπάρχει προδιάθεση,αλλά έχουμε βάλει και εμείς το δαχτυλάκι μας.
Ισως δεν εχουμε βρει την σωστή ισορροπία ακόμα.
Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, δεν ισχύουν τα ίδια για όλους. Εφόσον αισθάνεσαι έτσι ίσως χρειάζεται καλύτερη ρύθμιση η αγωγή. Δεν μας έπεσε από τον ουρανό αλλά νομίζω πως αν λάβει υπόψη κανείς τον βιολογικό παράγοντα για τον οποίο δεν φέρουμε ευθύνη και το ότι την παιδική μας ηλικία την περνάμε εξαρτημένοι από τους γονείς μας αλήθεια σε τι ποσοστό εξαρτάται από μας; Αυτό δεν το λέω για να καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια και να μην προσπαθούμε. Αν έπαιρνα τη σωστή αγωγή και έκανα ψυχοθεραπεία νωρίτερα ίσως έκανα καλύτερες επιλογές στη ζωή μου και δεν περνούσαν τα χρόνια έτσι. Εφόσον θεωρείς ότι η αγωγή σε ρίχνει ίσως πρέπει να το συζητήσεις με τον γιατρό, ίσως είναι too much. Το λειτουργικός πώς το εννοείς; Τι δεν μπορείς να κάνεις δηλαδή;
Λειτουργικός εννοώ ότι δεν μπορώ να εργαστώ γιατί η δουλειά μου απαιτεί σωματική αντοχή και ψυχικό σθένος,αλλά και οποιαδήποτε άλλη δουλειά να έκανα πα΄λι θα τα παρατούσα γιατί ούτε στα χόμπι δεν μπορώ καλά καλά να ανταπεξέλθω.
Δεν είμαι λειτουργικός ούτε ως προς τις κοινωνικές/διαπροσωπικές σχέσεις γιατί μου μοιάζουν ανούσιες και δεν επενδύω σε αυτές.
Εγω αν έπαιρνα την αγωγή νωριτερα,θα είχα χάσει ακόμα περισσότερα χρόνια στην φυτοζωία χαχα.
Update: Παίδες μετα απο 2 μήνες αγωγής μπορώ να πω οτι ξαναεγινα ανθρωπος μετα απο 3-4 χρόνια
Στανιαρες που λέμε δηλαδή. Μια χαρά.
ευχαριστουμε για την ενημερωση και φυσικα ο τροπος που το παρουσιαζεις ειναι καπως σαν να λες, οποιος δεν ειναι καλα να παει σε αγωγη!Quote:
Originally Posted by Light1
Καλησπέρα παιδιά.
Παίρνω Εσιταλοπραμη(entact) , τώρα και 7 μέρες. Τις πρώτες πέντε μέρες, 5 mg, και τις τελευταίες δύο μέρες, 10 mg. Σήμερα που πήρα την δεύτερη δόση των 10 mg, μπορώ να πω ότι ζορίζομαι άσχημα... Υπνηλία που δεν καταλήγει σε ύπνο, η κοιλιά και το στομάχι είναι ψιλοχαλια, κούραση, αυξημένο στρες, πολύ άσχημη διάθεση, ευερεθιστοτητα,ναυτία, ανορεξία, και είμαι όλη μέρα στο κρεβάτι, κάτω απο το Air-condition... Παίρνω την αγωγή για αγχώδη διαταραχή και κατάθλιψη. Πριν δύο βδομάδες, έπαιρνα seroxat για κάποιες μέρες, το οποίο πραγματικά με διέλυσε και το διέκοψα...
Γενικότερα, ζορίζομαι πολύ άσχημα...
Δώστε λίγο θάρρος....
Καλησπέρα. Παίρνω κι εγώ την ίδια δόση εδώ και περίπου ένα χρόνο. Ειδικά στο κοινωνικό άγχος με βοηθάει πολύ, στο ευερέθιστο έντερο επίσης. Τον πρώτο καιρό χρειάζεται και αγχολυτικο, εγώ δεν το χρειαστηκα γιατί έπαιρνα και άλλο αντικαταθλιπτικό για τον ύπνο, το ρεμερον. Ζήτα από τον γιατρό σου να σου γράψει π χ. ζαναξ
Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση...
Μου έχει γράψει κλονοτριλ, κλοναζεπαμη..
Παίρνω ελάχιστο, μόνο οταν ζορίζομαι πολύ...
8η μέρα σήμερα, και αισθάνομαι ότι είμαι έτοιμος να λυγισω...
Πήρα λίγο κλονοτριλ μήπως και ηρεμήσω..
Το παίρνεις σταθερή ώρα; Την εσιταλοπραμη εννοώ. Θέλει λίγο χρόνο να δράσει, κάποιες εβδομάδες, οπότε χρειάζεται υπομονή. Δεν είμαι σίγουρος ότι όλα όσα αισθάνεσαι είναι παρενέργειες του φαρμάκου, μπορεί να έχουν να κάνουν και με το άγχος σου. Πριν χρόνια που είχα ξαναπάρει εσιταλοπραμη (cipralex) έπαιρνα ζαναξ κυρίως για να κοιμηθώ.
Παίρνω την Εσιταλοπραμη στις 9 το πρωί. Μετά από μιάμιση ώρα περίπου, με πιάνει κάτι σαν υπνηλία, αλλα αρκετά έντονη. Συν ναυτία και γαστρεντερικες ενοχλήσεις,μαζί αίσθηση αυξημένου στρες... Και ολα αυτα, στα 10 mg...
Στα 5, πέραν από λίγη ναυτία και αϋπνία, δεν είχα τόσο έντονα συμπτώματα... Εύχομαι τις επόμενες μέρες, να αρχίσει να λειτουργεί το φάρμακο, έστω λίγο, γιατί αισθάνομαι τόσο χάλια, που είμαι όλη μέρα στο κρεβάτι...
Ο ψυχίατρος μου έγραψε αταραξ για να με παίρνει ο ύπνος. Δεν το έχω δοκιμάσει ακόμα. Μου έγραψε να παίρνω και κλονοτριλ, το οποίο απο μόνο του, σε δόση 1/4,με βγάζει νοκ άουτ... Συνεπώς δεν έχω δοκιμάσει το αταραξ ... Ίσως τις επόμενες μέρες...
Φαίνεται ότι είσαι ευαίσθητος στις ουσίες. Ισχύει ότι δημιουργεί μια θολούρα στο κεφάλι αλλά διαχειρισιμη. Μήπως αγχώνεσαι και για το ίδιο το φάρμακο; Δηλαδή τις παρενέργειες κλπ; Να είσαι σε επικοινωνία με τον γιατρό σου για τα συμπτώματα. Δυστυχώς τα SSRI's χρειάζονται λίγες εβδομάδες να δράσουν.
10η μέρα σήμερα. Ακόμα τίποτα.
Τα πρωινά είναι πολύ ζόρικα. Πάρα πολύ... Απο τις 4 τα ξημερώματα, αρχίζουν οι ταχυκαρδιες. Τυχερός θα είμαι αν έχω κοιμηθεί 3-4 ώρες, και αν. Μετά, μάχη με τις ταχυκαρδιες.. Ανεβαίνει η κορτιζολη στο τέρμα. Μόνο αν φάω κάτι, περνάει για λίγο η ταχυκαρδία... Αλλα έτσι όπως είναι η κοιλιά και το στομάχι, τι να φας τέτοια ώρα....
Σκέφτομαι να δοκιμάζω απόψε λίγο αταραξ που μου έχει γράψει ο ψυχίατρος. Αλλα το φοβάμαι λίγο. Έχει κανείς εμπειρία;