Printable View
Δεν αγαπάς ούτε λίγο τον κιπ, τον δικό μας κιπ, τον φίλο και συνοδοιπόρο μας. Του έχεις θυμώσει για κάτι? Μην περιμένεις από τους άλλους όταν μόνος σου γυρνάς την πλάτη. Όλοι νιώθουμε ξένοι προς το περιβάλλον μας γιατί μόνοι μας κρατάμε αποστάσεις. Κάπως έτσι νιώθω κι εγώ κουρασμένη να προσπαθώ και να παλεύω με τον εαυτό μου, σου τα λέω για να τα ακούω. Δεν θέλω να κάνω καμιά κίνηση. Θα περάσει κι όλα θα είναι καλύτερα από πριν. Δεν παλεύεται η θλίψη. Αποκοιμιέται.
Τωρα με αγαπαω περισσοτερο,γιατι καταλαβα οτι οι αμαρτιες των αλλων δεν πρεπει να βαραινουν τις δικες μου πλατες.
Αν και αν μεινω πολυ ακομα εδω θα πεθανω,αν δεν εχω ηδη πεθανει.
keep φυγε τοτε ! Εχεις την δουλεια σου , δεν τους εχεις αναγκη...
Φυγε για να γλιτωσεις και τον εαυτο σου και την ψυχη σου.
Εδώ αν μείνεις... Πού εδώ, εδώ μαζί μας ή εκεί με σένα? Η διάθεση \"θέλω να προχωρήσω\" που πήγε? Μην τα παρατάς και keep walking ακόμα λίγο.
Εχω τη δουλεια μου εδω,δεν την εχω αλλου εκει ειναι το θεμα.
Αυτη ειναι μια προσπαθεια φυγης ωσπου να καταφερω να βρω κατι αλλο αλλου και να φυγω πραγματικα.
Εδω εννοω στην πολη την οποια βρισκομαι...μια μικρη τυπικη επαρχιακη πολη με ολα τα καλα και...τα στραβα
Μαζεψε λεφτα και μπορεις να τους χαιρετησεις ολους μετα...
Σε αυτο σε ζηλευω, οτι μπορεις να γινεις ανεξαρτητος.
Ευχαριστω παιδια,που μου συμπαραστεκεστε.
Ναι θα κανω οτι μπορω.Δεν ξερω θα μαθω καινουριο επαγγελμα,κατι με υπολογιστες...δεν ξερω τι θα κανω θα προσπαθησω.
Δεν μπορω να διωξω την πικρα ομως...αδικη η ζωη ναι,ελπιζω να την αποτιναξω.
keep σε κανεναν η ζωη δεν ειναι ευκολη, ουτε μας εχουν χαριστει πραγματα.
Πολεμαμε, μαχομαστε, αλλα στο τελος τα καταφερνουμε.
Η δικιά μου πόλη κάποτε κυνήγησε τον \"τρελό\" της, που δεν μπορούσε να αντέξει τα πειράγματα, ακόμη κι όταν εκείνος έφυγε από εδώ. Όπου κι αν πήγε η πόλη του τον βρήκε. Μην κάνεις το λάθος του. Δεν λέω μείνε, μα λέω κλείσε τα αυτιά σου και τα μάτια σου. Πάντα θα ψάχνουν χαραμάδα να μπουν οι ερινύες.
Θα φυγω σαν κυνηγημενος για καποιο εγκλημα...ναι θα φυγω αλλα δεν εκανα εγκλημα και αυτο με πικραινει.
Δεν συνηθιζω να παραταω τις μαχες μου,αλλα πρεπει να ζησω.
Ενας ανθρωπος διχως παρελθον...αυτο με τρομαζει,τι να πω για το περιβαλλον μου?
Το καταλαβα:) Σ ευχαριστω. Σε ευχαριστω για την εμπιστοσυνη σου!Quote:
Originally posted by keep_walking
Μα αυτο εκανα Σοφια μιλησα σε σενα τωρα...αυτη τη στιγμη.
Φύγε κι άσε με μοναχό, που βλέπω να πληθαίνει
απάνω η νύχτα, και βαθιά να γίνονται τα χάη.
Ούτε του πόνου η θύμηση σε λίγο πια δε μένει,
κι είμαι άνθος που φυλλοροεί στο χέρι σου και πάει
Φύγε καθώς τα χρόνια κείνα εφύγανε, που μόνον
μια λέξη σου ήταν, στη ζωή, για μένα σαν παιάνας.
Τώρα τα χείλη μου διψούν το φίλημα της μάνας,
της μάνας γης, και ανοίγοντας στο γέλιο των αιώνων
Φύγε, η καρδιά μου νοσταλγεί την άπειρη γαλήνη!
Ταράζει και η ανάσα σου τα μαύρα της Στυγός
νερά, που με πηγαίνουν, όπως είμαι ναυαγός,
εκεί, στο απόλυτο Μηδέν, στην Απεραντοσύνη
Καρυωτάκης