seroxat και εγκυμοσύνη

Polina σταμάτα να πανικοβάλεσαι . Σταμάτα να σκέφτεσαι τι κάνει το ένα χάπι και τι το άλλο. Σου διευκρίνισα ότι η γνώμη μου είναι να πας και σε δεύτερο γιατρό γιατί η τακτική μου είναι….δεν μένουμε ποτέ σε έναν σε σοβαρά προβλήματα. Δεν θα χάσεις τίποτα.
Δεύτερον κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζεται ως μοναδικός οπότε μη κοιτάς τον έναν ή τον άλλον. Κοίτα τον εαυτό σου και μόνο.
Με το γυναικολόγο μου στο παρελθόν ναι είχαμε συζητήσει για τα χάπια αλλά όχι τόσο σοβαρά δηλαδή υποθετικά. Η άποψη του ήταν θα δούμε. Σκοπεύω να πάω όμως και αυτή τη φορά να το συζητήσω μαζί του κανονικά. Βέβαια παρόλου που είναι γυναικολόγος μου εδώ και 8 χρόνια περίπου και είναι και διευθυντής ( θεωρείται καλός γιατρός ) εγώ δεν θα μείνω μόνο στη γνώμη του αλλά θα πάω και σε άλλον.
Τι εννοείς polina ότι όταν πας να διακόψεις ξαναγυρίζεις στα ίδια? Δηλαδή σε πόσο χρονικό διάστημα?

παίρνω φάρμακα τα τελευταία χρόνια...
στην ερώτησή μου αν μπορώ να κάνω παιδί η απάντηση του νευρολόγου ήταν πως πρέπει πρώτα να σταματήσω τα φάρμακα και μετά...
το ίδιο μου απάντησε και ο γυναικολόγος μου...εφόσον σταματήσω τα φάρμακα πρέπει να περάσει και ένα διάστημα τουλάχιστον 6 μηνών για να καθαρίσει ο οργανισμός και μετά να μείνω έγκυος...έτσι ώστε να μην υπάρξει κανένα πρόβλημα....
βέβαια ο κάθε γιατρός έχει την δική του άποψη αλλά καλό θα ήταν να προσέχουμε λίγο γιατί μιλάμε για έναν άνθρωπο που πρόκειται να φέρουμε στον κόσμο......
η ταπεινή μου γνώμη....

Σίγουρα καλό θα ήταν να μη παίρνουμε κανένα φάρμακο αλλά υπάρχει πάντα ένα αλλά...........

λιτα ενοοω οτι μετα απο καμια 3 με 4 μερες θελω να παρω παλι χαναχ για να ειμαι πιο ηρεμη κ να μην εχω αχγος κ ιλλιγκους κ πανικους...αυτο που σου ειπε ο γυναικολογος σου ειναι νπολυ καλο κ εγω χαρηκα τωρα που το ακουσα....εγω δεν πηγα ακομα στο γυναικολογο αλλα θα παω κ εγω να συζητησω αφου ξερω οτι τα φαρμακα δεν προκειται να τα σταματησω το εχω παρει αποφαση πλεον....ισως στην νεγκυμοσυνη να ειμαστε πιο ηρεμες κ οπως ειπε κ ι λενα να μηυν τα χρειαζομαστε αυτο δεν το ξερουμε...και σε αλλες παθησεις οι γυνακολογοι δινουν φαρμακα κ πολυ πιο επικυνδινα οπως στην επιληψια τα καρδιακα προβληματα τον διαβητε καλλα.....αν δεν γινεται αλιως θα παρουμε κ στην εγκυμοσυνη κ αν ειναι για το καλοο του παιδιου....γιατι κ αν δεν παρεις φαρμακο παλι μπορει να κινδινευσει η ζωη του...αν παθαινω συνεχια πανικους κ ιλλιγκους στην εγκυμοσυνη χειροτερα δεν θα ειναι κ για την ν υγεια του παιδιου?????????

polina δεν μου είχε πει ούτε ναι ούτε όχι, δεν το σκεφτόμουν ακόμη σοβαρά. Βέβαια και εγώ είμαι τις άποψης να μην παίρνει φάρμακα μια έγκυος γυναίκα αλλά δεν ξέρω τι να πω τώρα θα πάω και θα δω τι θα μου πει και ο θεος βοηθός.

Quote:

---

Originally posted by lita
Marina καταρχάς χαίρομαι πάρα πολύ για τη φίλη σου, γιατί απλά όταν συμπάσχεις απλά καταλαβαίνεις τον πόνο του αλλουνού.
Θέλω να αναφερθώ στο θέμα εξάρτησης που προανέφερες. Δεν συμφωνώ ως προς αυτό για τον εξής λόγο…. Δεν μπορώ να πιστεύω ότι είμαι εξαρτημένη από τα χάπια γιατί όλα αυτά τα χρόνια που κάνω θεραπεία εκτός από την τελευταία φορά που δεν διέκοψα το χάπι και έπαιρνα μισό μέρα παρά μέρα ( μηδαμινή ποσότητα ) για 8 μήνες συνολικά τις προηγούμενες θεραπείες σταματούσα τη λήψη αυτών για διαστήματα..6-7 έως και 9 μήνες χωρίς κανένα πρόβλημα κατά τη διακοπή εκτός από κάποια αστάθεια και ζάλη τις πρώτες μέρες πράγμα που θεωρείται άκρος φυσιολογικό.
Εδώ λοιπόν έρχομαι και σου λέω ότι όταν κάποιος θεωρείται εξαρτημένος αντιμετωπίζει πρόβλημα κατά τη διακοπή των φαρμάκων ( στερητικά συμπτώματα κτλ) Τα οποία βέβαια με ρυθμίσει της διακοπής και καθοδήγηση του γιατρού πάνε καλά. ( αυτό να το ακούσει η polina )
Να σου πω και το άλλο ότι έχουμε διευκρινίσει με το γιατρό ότι δεν φέρνουν καμία εξάρτηση, γιατί άλλωστε να μου πει το αντίθετο όταν πχ για τα χαναχ μου έχει πει το άκρως αντίθετο?
Τώρα όσον αφορά το θέμα εμπιστοσύνης εμού και του γιατρού ( οποιουδήποτε γιατρού ) δεν είναι 100%. Ποτέ δεν εμπιστεύομαι κάποιον με κλειστά τα μάτια.
Δεν θεωρώ ότι θα υποτροπιάζω για μια ζωή. Ίσως να μου χρειαστούν κάποιοι μήνες, ίσως κάποια χρόνια ακόμη και μετά έρχεται το ίσως για πάντα.
Απλά έχω κάνει το άλλο…δηλαδή το έχω δουλέψει με τον εαυτό μου ότι σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που πάσχουν από πολύ σοβαρά παθολογικά προβλήματα υγείας ασχέτως ηλικίας και είναι αναγκασμένοι να παίρνουν χάπια. Έτσι και εγώ έχω πεί ότι αν είναι να είμαι καλά με τα χάπια θα τα παίρνω, πχ όπως τον διαβήτη αν καταλαβαίνεις τι εννοώ. Είναι χειρότερο να σκέφτεται κανείς…αχ παίρνω χάπια, είμαι άρρωστη, πότε θα γίνω καλά, πότε θα τα σταματήσω κτλ Απλά προσθέτεις άγχος και στεναχώρια στον εαυτό σου. Απλά εγώ τώρα μπήκε στη μέση το θέμα παιδί και τα έχασα. Το άγχος μου αυτή τη στιγμή δεν είναι για πόσο θα τα παίρνω στο μέλλον αλλά για το πώς θα κάνω παιδί. Αυτό με έχει ρίξει αλλιώς το πρόβλημα μου θα το χειριζόμουν αλλιώς όπως τόσα χρόνια. Δεν μπορώ να σου κρύψω ότι η ελπίδα μου είναι ότι ίσως αν κάνω παιδί να αλλάξω θεαματικά ( βέβαια φοβάμαι και το αντίθετο για να είμαι ειλικρινής ). Ο γιατρός μου εδώ λέει ότι η μητέρα φύση κάνει θαύματα.
Η ψυχοθεραπεία από την άλλη ίσως και να έχεις δίκιο και να πράττω λάθος, μπαίνει η αμφιβολία στη μέση και με κρατάει. Αλλά μάλλον θα έπρεπε να το ψάξω.
Χαίρομαι πολύ για τη φίλη σου γιατί για μένα είναι μια σανίδα μέσα στο πέλαγος. Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου.

---

Στο θέμα της εξάρτησης, δεν είπα σε καμία περίπτωση ότι εσύ είσαι εξαρτημένη από τα χάπια. Αλλά ότι πολλοί άλλοι άνθρωποι βιώνουν έντονη εξάρτηση. Το έγραψα περισσότερο για να δείξω (κυρίως στην polina που αγχώνεται για το τι κάνει το ένα χάπι και τι το άλλο, όπως σωστά της έγραψες κι εσύ) ότι δεν υπάρχουν μαγικά φάρμακα με το τέλειο αποτέλεσμα χωρίς παρενέργειες και που να ταιριάζουν σε όλους.

Όσο για το γιατί ένας γιατρός είναι απόλυτος σε αυτό που λέει και προτείνει, θα θέλαμε να πιστεύουμε ότι το λέει επειδή \'έτσι είναι\' και αυτός ως επιστήμονας το γνωρίζει, μερικές φορές όμως μπορεί και να υπάρχει άγνοια, προκατάληψη κ.ά. Εξάλλου κανείς δεν είναι παντογνώστης, απόλυτα δίκαιος, ανιδιοτελής κλπ. Αυτό δεν το λέω για να μπεις εσύ ή οποιοσδήποτε άλλος σε μια διαδικασία αμφισβήτησης και προς Θεού δεν υπονοώ κάτι αρνητικό για το γιατρό σου, εξάλλου η συστηματική αμφισβήτηση δυναμιτίζει οποιαδήποτε θεραπεία. Αλλά, αν κάποιος βλέπει ότι θα ήθελε κάτι διαφορετικό ή κάτι περισσότερο-καλύτερο, νομίζω αξίζει τον κόπο να ψάξει λίγο παραπάνω, να το σκεφτεί από μια άλλη οπτική, χωρίς να διακόψει βέβαια μια θεραπεία που ήδη τον βοηθά αρκετά, όχι όμως επαρκώς ώστε να αντιμετωπίσει σημαντικά θέματα.

Αυτά που γράφεις για τον τρόπο που αντιμετωπίζεις τη λήψη χαπιών, τα βρίσκω γενικά πολύ σωστά, αλλά θυμίσου πως π.χ. μια καρδιοπάθεια ή ο διαβήτης δεν έχουν πιθανότητες να εξαφανιστούν χωρίς καθόλου φάρμακα. Ενώ τα προβλήματα που εσύ αντιμετωπίζεις είναι πολύ διαφορετικά. Και αφού υπάρχει η πιθανότητα να σε βοηθήσει η ψυχοθεραπεία, όχι μόνο στο να μειώσεις ή να διακόψεις για κάποιο διάστημα τα φάρμακα, αλλά και με πολλούς άλλους τρόπους γιατί να την αποκλείσεις? Νομίζω κάπου ανέφερες ότι κάποτε είχες κάνει ψυχοθεραπεία, ήταν για πολύ καιρό, υπήρξε κάτι που δεν σου άρεσε?

καλημερα marina εχεις απόλυτο δίκιο σε αυτά που λες, δεν μπορώ να σε αμφισβητίσω. Για την ψυχοθεραπεία που λες πιστεύω δεν ήταν κατάλληλος ο γιατρός, γιαυτό σου είπα είμαι δύσπιστη γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί και είναι θέμα εμπιστοσύνης και μόνο.
Τελικά αναρωτιέμαι τελευταία αυτό το πρόβλημα τι ακριβώς είναι, είναι πραγματικό ή δεν βρήκα το ψυχικό κουράγιο ακόμη να το αντιμετωπίσω? Η αλήθεια είναι ότι άρχισε να με κουράζει.......Κάποια στιγμή ανέφερες στην ερώτηση μου για το τι εμπειρία έχεις και είπες μέσω δουλειάς....ανήκεις στο χώρο?

Quote:

---

Originally posted by polina
...και σε αλλες παθησεις οι γυνακολογοι δινουν φαρμακα κ πολυ πιο επικυνδινα οπως στην επιληψια τα καρδιακα προβληματα τον διαβητε καλλα.....αν δεν γινεται αλιως θα παρουμε κ στην εγκυμοσυνη κ αν ειναι για το καλοο του παιδιου....γιατι κ αν δεν παρεις φαρμακο παλι μπορει να κινδινευσει η ζωη του...αν παθαινω συνεχια πανικους κ ιλλιγκους στην εγκυμοσυνη χειροτερα δεν θα ειναι κ για την ν υγεια του παιδιου?????????

---

polina μου, αυτός ο τρόπος σκέψης σε κάνει αφενός να αγχώνεσαι και να αποπροσανατολίζεσαι, αφετέρου να δίνεις δικαιολογίες, αντί να ψάχνεις εναλλακτικές λύσεις ρωτώντας άμεσα καταρχήν τον γυναικολόγο σου.

Κάθε πάθηση είναι διαφορετική, για παράδειγμα τα καρδιακά, η επιληψία και ο διαβήτης που αναφέρεις είναι ξεκάθαρα επικίνδυνα για τη ζωή και υγεία καταρχήν του γονέα. Όσο για τα φάρμακα που δίνονται, βεβαίως και μπορεί να είναι επικίνδυνα για το έμβρυο, αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις δεν γίνεται αλλιώς. Για εσένα όμως δεν είναι έτσι.

Έπειτα, μη συγκρίνεις τα ΔΕΔΟΜΕΝΑ με τις ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ. Το ότι παίρνεις τώρα φάρμακο, είναι ένα δεδομένο. Το ότι το xanax δεν θεωρείται γενικά ασφαλές τους πρώτους μήνες της κύησης είναι επίσης δεδομένο (αλλά αν πράγματι το χρειαστείς, θα έχεις σύστηματική παρακολούθηση από το γιατρό σου για να πάνε όλα καλά).

Το να κινδυνεύσει όμως η ζωή του εμβρύου επειδή ΔΕΝ παίρνεις φάρμακο, είναι κάτι που δεν ισχύει. Επιπλέον, το ΑΝ θα πάθεις πανικό στην εγκυμοσύνη και μάλιστα συνέχεια, είναι μια υποθετική πιθανότητα.

Άσε που έχεις μερικά πολύ θετικά δεδομένα: έχεις ήδη ένα υγιές παιδάκι, είσαι νέα και υπάρχουν πολλοί γιατροί και μέθοδοι για να σε βοηθήσουν να νιώθεις καλά και να πάνε όλα καλά. Ξεαγχώσου! :)

Quote:

---

Originally posted by lita
καλημερα marina εχεις απόλυτο δίκιο σε αυτά που λες, δεν μπορώ να σε αμφισβητίσω. Για την ψυχοθεραπεία που λες πιστεύω δεν ήταν κατάλληλος ο γιατρός, γιαυτό σου είπα είμαι δύσπιστη γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί και είναι θέμα εμπιστοσύνης και μόνο.
Τελικά αναρωτιέμαι τελευταία αυτό το πρόβλημα τι ακριβώς είναι, είναι πραγματικό ή δεν βρήκα το ψυχικό κουράγιο ακόμη να το αντιμετωπίσω? Η αλήθεια είναι ότι άρχισε να με κουράζει.......Κάποια στιγμή ανέφερες στην ερώτηση μου για το τι εμπειρία έχεις και είπες μέσω δουλειάς....ανήκεις στο χώρο?

---

Ναι, είμαι ψυχολόγος. Αν κάποια στιγμή το αποφασίσεις, φρόντισε αυτός που θα πας να έχει άδεια και μετεκπαίδευση, αποδεδειγμένα εμπειρία στον τομέα που σε απασχολεί, και να νιώθεις άνετα μαζί του, ότι συμφωνείτε αρχικά στον τρόπο που θα προχωρήσετε μαζί, ότι σου ταιριάζει η προσέγγιση που ακολουθεί. Είναι θετικό που έχεις αρχίσει να αναρωτιέσαι για κάποια πράγματα. Μέσα στους τόσους πολλούς, θα βρεθεί και ο κατάλληλος για εσένα! :)

Ξέρεις και ο άντρας της φίλης που σου ανέφερα ανήκει στο χώρο, παρόλα αυτά της ήταν πολύ δύσκολο να το αποφασίσει. Όταν της έλεγα για πελάτες που το ξεπέρασαν, μου έλεγε \'καλά, παρηγοριά στον άρρωστο...έτσι το λες επειδή είμαι φίλη σου\' ή \'συναδελφική αλληλεγγύη με τον άντρα μου\' κλπ!...Μετά έλεγε ότι ΟΚ θα κάνω θεραπεία, αλλά μόνο μαζί σου, δεν εμπιστεύομαι άλλον. Της εξηγούσα ότι αυτό δεν γίνεται για λόγους δεοντολογίας, άσε που ερχόταν Αθήνα μόνο μια φορά το δίμηνο, την έπιανε η απελπισία \'τι τα θες, εγώ μια ζωή θα υποτροπιάζω, έχω οργανική βλάβη τελείωσε\' κλπ. Τώρα βέβαια έχει αλλάξει γνώμη! :) Δεν σου λέω ότι θα είναι μια ζωή τέλεια από εδώ και πέρα, αλλά ξεπέρασε μια κρίσιμη περίοδο με επιτυχία, έχει περισσότερη αυτοπεποίθηση και δεν υπάρχουν εντάσεις στο σπίτι.

Κατά τ\' άλλα...μιας και ανέφερες για ιλίγγους, αυτό ναι, ήταν και εντελώς προσωπική μου εμπειρία παλιότερα...:)

Κρίμα που είσαι μακριά! Μένω θεσσαλονίκη!

Είμαι μακριά αλλά το φόρουμ μειώνει τις αποστάσεις! :)

Πάντως αν κάνεις ψυχοθεραπεία, στη Θεσσαλονίκη έχει αρκετούς καλούς συναδέλφους...Αν το ψάξεις και θέλεις να σου συστήσουν, είναι πολλά μέλη εδώ από Θεσσαλονίκη, επίσης θα μπορούσες να στείλεις μήνυμα και στον NikosD (administrator). Με λίγη αναζήτηση και θετική διάθεση θα βρεθεί άκρη!

Εδώ γράφω απλά σαν \'marina\', αλλά αν κάποια στιγμή θελήσεις κάτι που άπτεται του επαγγέλματος, κάποια απορία, κατεύθυνση, ιδέα κλπ, που μπορεί να δοθεί διαδικτυακά, μπορείς να μου στείλεις u2u.

marina σου έστειλα ενα u2u προσπάθησα δηλαδή...χαχα αν το πήρες οκ αν δεν το πήρες απλά ενημέρωσε με.

Νομίζω δεν το πήρα....Μόλις σου έστειλα ένα εγώ σαν test, αν θέλεις απάντησε πατώντας το \'υποβάλλετε αλλαγές\' που θα δείς από κάτω.

Φυσιολογικά τώρα σου το έστειλα.

Ναι τώρα το πήρα, θα σου απαντήσω...