Originally Posted by
Marilou
Kαλημερα !
Πιστευεις ενας αντρας θα θυσιαζε γυναικα και παιδια -οικογενεια για ενα ¨πηδημα ¨;
Οπως στο λεω ειναι ,ενα πηδημα ,ακομα και εικονικό πηδημα θεωρείτε ,μια ηδονη της στιγμης ,μια επιβεβαιωση κ.α τις περισσοτερες φορες ..
Ξερεις ποσοι το κανουν ετσι για επιβεβαιωση και οταν γινονται αντιληπτοί απο σύζυγο παρακαλανε γονατιστοι να γυρισουν γιατι οσοι εφυγαν και πηγαν με την ¨αλλη ¨γυναικα ή γκομενα ή οπως αλλιως θελετε πειτε την ,ειδαν πραγματικα πως το νομιμο πλεον δεν εχει καμια σχεση με το παρανομο που ειχαν;
Οταν η παρανομη σχεση γινεται νομιμη πλεον ,ειναι δηλαδη παλι κατι δεδομενο ,εκει να δεις πως το μετανιωνιουν ...(τολμω να προβω σε αυτο το συμπερασμα, οτι ισως εγινε και με τον δικο σου σύζυγο ,μπορει να ειναι και αυθερετο το συμπερασμα μου ,αλλα η επαφη μου πλοεν με τοσα ζευγαρια και οι συζητησεις μου με πολλους αντρες μου ¨δικαιολογει ¨καπως αυτη την αποψη μου .)
Ο αντρας οσο ζει στην "παρανομια " ενεργοποιεί και αλλες ορμονες,εισπρατει αποδοχη επιβεβαιωση....Αποδοχη-σημασια ειναι στοιχεια που τα εχουν πολυ αναγκη απο μια συζηγο -μητερα που αφιερωνει δικαιολογημενα πολυ περισσοτερο χρονο στα παιδια της και επειδη ακριβως δεν την εισπρατει την αναζητα αλλου ...
Γιατι λεμε βάλτε τους συζύγους ενεργους στο θεμα των παιδιων ;
Γιατι λεμε μοιράστε αρμοδιοτητες και ευθυνες και μην επωμίζεστε εσεις ολες τις υποχρεωσεις των παιδιων ;
Δεν ειναι θεμα δουλείας-υπηρέτριας ολο αυτο ,δεν ειναι δουλα μια γυναικα που θελει να φροντιζει τους ανθρωπους που αγαπα ...Απλα ορισμενες περασαν σε αλλο επιπεδο και ξερεις γιατι ;
Γιατι πιστευουν οτι οι συζυγοι δεν θα τα καταφερουν καλα οσο εκεινες ...
Ξερω πολλους συντροφους που ρωτουν αν χρειαζονται βοηθεια αλλα οι γυναικες τους μονίμως τους ακυρωνουν ..."αστο θα το κανω εγω ,εσυ το κανεις λαθος ,άστο θα παω εγω γιατι εσυ δεν συνεννοησε καλα με τους δασκαλους των παιδιων ,ασε θα παω εγω ακομα και στο σουπερ μαρκετ γιατι άλλα σου λέω και άλλα μου φερνεις" και ποσα ακομα να σου γραψω που ακουω ..
Αντι λοιπον η σύζυγος να αφησει τον σύζυγο να κανει λαθη και να του δινει το περιθωριο να τα διορθώσει ,προτιμα να τα κανει ολα εκεινη με την δικαιολογια οτι δεν τα κανει σωστα ..(ποσο ακυρωση δεχεται ενας αντρας )
Και ολο αυτο βαζει σε ενα φαυλο κυκλο την συντροφικη σχεση που τι γινετε στο τελος ;
Ο αντρας αμετοχος ,να αισθανεται αχρηστος και η γυναικα να θεωρειτε δουλαρα ,οχι ομως γιατι ο αλλος ειναι αδιαφορος ,αλλα γιατι εκεινη δεν δεχετε να τα κανει και να μην ειναι τελεια ...
Ενας συντροφος -πατερας πρεπει να ειναι ενεργος στην ανατροφη των παιδιων γιατι εκτος οτι αποκτα ενσυναισθηση προς την σύζυγο (αν δεν δει τι ειναι να ξενυχτάς ,να τρεχεις κ.α. πως περιμενεις να σε συναισθανθεί; ),δεν εχει πραγματικα ωρα να δει κατι αλλο περαν απο την οικογενια του ...
Επειτα οταν το παρανομο γινει καθημερινο και οικειο ο αντρας αντιλαμβανεται πως ειναι ακομα μια σχεση που και εκει θα πρεπει να ξαναχτιστει το οτιδηποτε απο την αρχη ..Αρα παλι τα ιδια ..
Και καπου εκει αντιλαμβανεται ποσο λαθος και ποσο ουτοπικο ειναι ολο αυτο οποτε θελει να ξαναγυρισει ..
Στη γυναικα δεν συμβαινει αυτο ..η γυναικα οταν απιστήσει εχει φυγει συναισθηματικα ηδη απο τον γαμο οποτε δεν υπαρχει προοπτικη επανασυνδεσης εξου και δεν τους βαζω μαζι σε αυτο το κομματι ..
Αν αναγνωριζεις κατι απο ολα αυτα στην σχεση σας απλα σκεψου τα τωρα που ειστε στην διαδικασια της ανασυγκροτησης ...Οποια αποφαση και να παρεις ολα αυτα θα ειναι ¨μαθηματα ¨και για την μετεπειτα ερωτικη- συντροφικη σου πορεια