λοιπον....
εχετε προβλημα και οι δυο σας...
δεν μπορειτε να συνεννοηθειτε και δεν μπορειτε να ΣΥΝδιαχειριστειτε καταστασεις.
αυτο που κατα βαση χρειαζεται ενας γαμος, δηλαδη. και ειδικα ενας γαμος με παιδια...
δεν σου φερεται καλα, αλλα ουτε κι εσυ τον καταλαβαινεις. δεν ειναι τρελλος ο ανθρωπος, παραπονα εχει..
κατ αρχας, οσον αφορα εσενα, υπαρχει απο πανω σου ενα μεγαλο μαυρο συννεφο, που ειναι η αρρωστια και κυριως ο θανατος του πατερα σου. συλλυπητηρια κιολας, ευχομαι να ηρεμησεις συντομα.
αυτο, τα κανει ΟΛΑ χειροτερα και αβασταχτα.
ειναι σαν να εχεις φαει μια σφαιρα κι αντι να επουλωνεται η πληγη, καποιος να σου γυριζει ενα μαχαιρι εκει μεσα...
ενα απο τα λαθη που κανει ο ανδρας σου, φανηκε οταν σου ειπε οτι παντρευτηκε εσενα, οχι την οικογενεια σου.
κανει λαθος.
και την οικογενεια σου παντρευτηκε εφοσον εχετε σχεσεις και δεν εχετε ριξει μαυρη πετρα πισω σας μετα τον γαμο, οπως κι εσυ παντρευτηκες την οικογενεια του...
φυσικα πολυ λογικο ηταν να πληρωσετε για την θεραπεια εφοσον δεν ειχε κανεις αλλος, οπως και να πληρωσετε για την κηδεια εφοσον δεν ειχε κανεις αλλος. τις κηδειες ομως, τις πληρωνουν τα ταμεια. σου επιστρεφουν τα χρηματα αμεσως μετα την κηδεια. δεν ειχε ταμειο ο πατερας σου;;; ποιος πηρε τα χρηματα της κηδειας οταν τα εδωσε το ταμειο;;; εσεις επρεπε να τα παρετε...
και βεβαια, μαζι πληρωσατε εφοσον εχετε κοινο ταμειο. δεν ειναι δικα του μονο τα χρηματα. οκ, οι δικοι του δεν εχουν αναγκη, αν ειχαν ομως δεν θα πληρωνατε; ποιος θα τα πληρωνε; ο δημος;.
αυτα ολα, ειναι ετσι.
απο εκει και περα ομως, ο ανθρωπος εχει παραπονα, οπως πολλοι γαμπροι (οχι ολοι), δεν την εχει ορεξη την πεθερα του. κι εσυ, ενω μπορεις, δεν τον διευκολυνεις και σε βρισκει απεναντι του. εφοσον δεν γουσταρει την μανα σου, γιατι να την εχετε μεσα στο σπιτι σας; η αδερφη, λεφτα μπορει να μην εχει, αλλα μπορει να την φιλοξενησει φανταζομαι, αν πρεπει καπου να φιλοξενηθει... αν ΕΣΥ την θελεις σπιτι σου κι οχι σπιτι της αδερφης σου, θα πρεπει να σκεφτεις κι εκεινον, αλλα δεν φαινεται να τον σκεφτεσαι...
αυτα ολα, μαζι και η δουλεια του, του δημιουργουν μεγαλη δυσαρεσκεια και ξεσπαει στην κουβεντα με τα λεφτα. αλλα εγω δεν νομιζω οτι ειναι τα λεφτα το μεγαλο του προβλημα..
το μεγαλο του προβλημα και μαλλον και το δικο σου, ειναι οτι ΕΧΕΤΕ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΕΙ (ή οτι ειστε ανεκαθεν απομακρυσμενοι), νοιωθει οτι δεν συνεννοειστε, οτι σε βρισκει συνεχως απεναντι του, οπως τον διοικητη του, οτι ειστε συνεχως απο κατω στο θεμα των χρηματων, γιατι σας απευθυνεται αβερτα η μανα σου, χωρις να εξεταζετε πρωτα αν υπαρχει αλλη λυση (οπως τοτε που σου ζητουσε προκαταβολικα βοηθεια, ενω δεν υπηρχε λογος) και νοιωθει οτι σε αυτην ολη την διαδικασια, δεν περναει ο λογος του , ουτε βλεπει και κανενα ευχαριστω (οπως ειπε, οταν πηγε για τα κλαδια, δεν ακουσε ενα ευχαριστω).
απομακρυνση και ασυνεννοησια ειναι το προβλημα σας, κι εσενα ειναι και τεραστιος ψυχικος πονος που εχασες τον μπαμπα σου...
γνωμη μου ειναι να πατε σε συμβουλο ζευγαριων μαζι, να λετε εκει τα παραπονα σας, μηπως σας μαθει να συνεννοειστε, να επικοινωνειτε, να ακουτε ο ενας τις αναγκες του αλλου και μπορεσετε να σωσετε τον γαμο σας.
ΕΙΣΤΕ ΑΛΛΟΥ. Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΣΑΣ, ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ.
γι αυτο φασκει κι αντιφασκει. γιατι κι αυτος δεν ξερει τι του φταιει.. του φταιει οτι δεν εχετε επαφη, νοιωθει μονος κι οτι σας εχει ολους εναντιον του. δεν εχετε επαφη με το μεσα σας, ουτε και μεταξυ σας.
η καντε ατομικη ψυχοθεραπεια και οι δυο σας, ή καντε θεραπεια ζευγους, μπας και βρειτε καμια ακρη.