ΠΑΙΔΙΑ ΧΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΓΟΝΙΩΝ Νο 3 (ΑΝΤΕ ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ..... Ή ΜΗΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ;)

Quote:

---

Originally posted by nature
Συμφωνώ απόλυτα με την ανάλυση πάνου.
Σε όλα. Ακόμα και για το ....\"σπίτι μου\" που λες συχνά.
Το σπίτι ανήκει στα ντουβάρια του. Οχι σε σένα ούτε σε κανένα.
Είναι φτηνή δικαιολογία μπου, όταν δεν έχουμε την ηρεμία να σκεφτούμε καθαρά και ουσιαστικά.
Οπως επίσης φτηνή δικαιολογία είναι και η λέξη \"αυθαδιάζω\". Δεν τη δέχομαι ούτε για παιδί 5 χρονών, όχι για παιδί 18. Τι θα πει \"αυθαδειάζω\"?
Επειδή είναι μικρότερος σε ηλικία ένας άνθρωπος, δεν επιτρέπεται να έχει άποψη που αμφισβητεί το κύρος μου? Η άποψη ολονών κρύβει αλήθειες μπου. Ακόμα και του 5χρονου.
Και το κύρος όπως γνωρίζεις, δεν επιβάλλεται μπού.
Κερδίζεται. :)

---

αλλιμονο εαν τους κανονες λειτουργιας ενος σπιτιου τους εβαζαν τα παιδια και οχι οι ενηλικοι.
Και αλιμονο εαν οποτε θελαμε να εκφρασουμε αυτο που νιωθουμε βριζαμε τους συγκατοικους του σπιτιου μας.
Μπορουμε και πρεπει να επιβαλλουμε στον εαυτο μας αυτοσυγκρατηση και να βαζουμε ορια στο τροπο που θα συζητησουμε εαν θελουμε να ακουστουμε.
Ποτε, ποτε, ποτε, ποτε,, δεν της υψωσα την φωνη οσο και αν φωναζε εκεινη στο παρελθον.
Αλλα αυτη την φορα αποφασισα οτι εαν αυτο ειναι το επιπεδο που θελει να επικοινωνουμε θα το ακολουθησω και εγω και ισως καταλαβει ποσο ολεθριο μπορει να γινει.

Το κυρος δεν επιβαλλεται,κερδιζεται.
Απο τις σωστοτερες κουβεντες που εχουν ειπωθει εδω

Quote:

---

Originally posted by Mariah
Ο πατερας ομως φαινετε εντελως απων, δεν εχει γνωμη καθολου αυτος τι συμβενει σπιτι του ?

---

Οταν γυρισε και του ειπα τι συνεβει, του ειπα πως ανεξαρτητα του τι εγινε αναμεσα σε εμενα και την μικρη, εκεινος πρεπει να παει να την βρει και μιλησουν, να την αφησει να του πει την δικη τοης εκδοχη και εμ παση περιπτωση να την κανει να νιωσει οτι μπορει να ειναι αντρας μου ,αλλα ειναι και πατερας που νοιαζεται!
Εκεινος 2 μερες με το προσχημα των εκλογων και οτι ηταν υπευθυνος κομματος, εκανε οτιδηποτε αλλο εκτος απο το να την δει.
Μονιμα αποφευγει τις ευθυνες του και πιστευω οτι εαν φτασαμε εδω ειναι γιατι δεν εκανε τποτα να το προλαβει.

Και βεβαια τωρα η μικρη θα πιστευει οτι τον εχω βαλει μεσα στο βρακι μου και δεν τον αφηνω να της αποδωσει τα δικια της!

Quote:

---

Originally posted by boubourina

Quote:

---

Originally posted by Mariah
Ο πατερας ομως φαινετε εντελως απων, δεν εχει γνωμη καθολου αυτος τι συμβενει σπιτι του ?

---

Οταν γυρισε και του ειπα τι συνεβει, του ειπα πως ανεξαρτητα του τι εγινε αναμεσα σε εμενα και την μικρη, εκεινος πρεπει να παει να την βρει και μιλησουν, να την αφησει να του πει την δικη τοης εκδοχη και εμ παση περιπτωση να την κανει να νιωσει οτι μπορει να ειναι αντρας μου ,αλλα ειναι και πατερας που νοιαζεται!
Εκεινος 2 μερες με το προσχημα των εκλογων και οτι ηταν υπευθυνος κομματος, εκανε οτιδηποτε αλλο εκτος απο το να την δει.
Μονιμα αποφευγει τις ευθυνες του και πιστευω οτι εαν φτασαμε εδω ειναι γιατι δεν εκανε τποτα να το προλαβει.

---

Σε αυτο πρεπει να του πεις εσυ οτι εχει και καποιες ευθυνες στο σπιτι του και οτι δεν μπορεις να χειριστεις την υποθεση ολη μονη σου. Και αν εσυ νοιαζεσαι για αυτο το παιδι, φαντασου ποσο θα επρεπε να νοιαζετε ο ιδιος του ο πατερας !

Πιστεύω ότι είναι όλα θέμα χαρακτήρα. Εγώ μεγάλωσα με πατριό από τα 5 έως τα 18 κ ενώ έκανε κ δικό του παιδί με τη μητέρα μου πάντα ένιωθα ότι με αγαπούσε περισσότερο κ γενικά περνούσε πολύ καιρό μαζί μου, συζητούσαμε τα πάντα είχαμε μια άριστη σχέση όπως κ με όλη την οικογένεια του, ποτέ δεν αισθάνθηκα παρακατιανό ή ξένο παιδάκι, πραγματικά πήρα πολύ αγάπη κ είμαι ευγνώμων γι\'αυτό γιατί την είχα ανάγκη κ δε ξέρω πως θα ήμουν χωρίς αυτήν. Ευτυχώς που υπήρξε αυτός ο άνθρωπος κ αναπλήρωσε το κενό που άφησε ο πατέρας μου που ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε/ασχολήθηκε μαζί μου. Σε αυτό έπαιξε ρόλο και η δεύτερη γυναίκα του που ξέρω πολύ καλά ότι δεν με ήθελε κ δεν ήθελε να γνωρίσω κ την κόρη της (τη βιολογική αδερφή μου δηλαδή) γιατί ζήλευε (τι άραγε αφού εγώ ποτέ δεν πήρα τίποτα από τον πατέρα της ενω εκείνη τα έχει όλα). Τέσπα θέλω να καταλήξω στο εξής: όταν κάνεις σχέση ή παντρεύεσαι 1 άνθρωπο που είχε κάνει πριν 1 γάμο κ έχει κ παιδιά οφείλεις να το δεχτείς κ να τα αγκαλιάσεις σαν να ήταν δικά σου παιδιά. Τα παιδιά καταλαβαίνουν ποιος τα αγαπάει κ ποιος όχι. Κι εφόσον τα έχει εγκαταλείψει η μητέρα τους σε έχουν πολύ ανάγκη να αναπληρώσεις το κενό της κ φυσικά έχουν ανάγκη κ τον πατέρα τους. Αν νιώσουν ότι κ αυτός τα εγκαταλείπει κ η αιτία μπορεί να είσαι κ εσύ σίγουρα θα σε μισήσουν δεν υπάρχει περίπτωση. Προσπάθησε να μπεις κ εσύ στη θέση τους κ να σκεφτείς πόσο ευάλωτα κ ευαίσθητα είναι αυτά τα παιδιά κ τι έχουν περάσει. Χρειάζονται αγάπη κ συμπαράσταση. Δείξε λίγο κατανόηση κ ανωτερότητα εξάλλου εσύ είσαι η ενήλικη της υπόθεσης.

Enstranged, δεν θα μπρουσα παρα να συμφωνησω μαζι σου.
Και θελω να πιστευω οτι εδωσα τον καλυτερο μου εαυτο στα παιδια θεωρωντας οτι το ειχαν αναγκη και δεν ειχαν κανεναν αλλο.
μεχρι που τα ακουσα απο τους φιλους μου εδω οτι παραμελουσα το ιδιο μου το παιδι για να νιωθουν αυτα καλυτερα.
Και δεν ειναι τυχαιο οτι μετα απο 10 χρονια σχεσης εκανα 3 εκτρωσεις και τελικα εκανα ενα παιδι 2 χρονια πριν, ακριβως επειδη ηθελα πρωτα να εξασφαλισω την καλη μας σχεση και μετα να κανω ενα μωρο, να μην νιωσουν απειλημενα

Τι εγινε;
Η μικρη πηγε 1 μηνα στη μαμα της στις πανελλαδικες για να μην ενοχλειται απο τον μπεμπη στην προσπαθεια της να συγκεντρωθει.
Ηταν η μοναδικη φορα που περασε πανω απο 2 μερες μαζι της.
Και μετα γυρισε θηριο ανημερο.
Δεν μπορω να ξερω τι μεσολαβησε.
Δεν ξαναπηγε στους επομενους 4 μηνες παρα μονο για 1 βραδια.
Μιλανε καθημερινα στο τηλεφωνο. Μενουμε μολις 4 λεπτα μακρια της.

Τι να της ειπε αραγε; Δεν ξερω.
Ειναι κατι που της ειπε η μαμα της και επαιξε ρολο ή κατι που της καρφωθηκε στο μυαλο;

προφανώς κάτι έγινε στο σπίτι της μητέρας της. Προσπάθησε να μάθεις τι. Είτε πιάστην με το καλό να μιλήσετε σαν φίλες ας πούμε ή (δεν ξέρω αν μιλάς τυπικά για τα παιδιά με τη μάνα της ή αν το κάνει ο άντρας σου) να ρωτήσετε τη μητέρα της κ να της δώσετε να καταλάβει ότι αν της λέει αρνητικά πράγματα για σας κάνει κακό στο παιδί της όχι σε εσάς. Είναι ότι χειρότερο να κατηγορεί ο ένας γονιός τον άλλο ή να μιλάει άσχημα για την καινύρια του σχέση. Αλλά μου κάνει εντύπωση αφού μιλάνε καθημερινά στο τηλέφωνο πως δεν ξαναπήγε να μείνει κ άλλες φορές μαζί της;

Quote:

---

Originally posted by Mariah

Quote:

---

Originally posted by panamar
μανα ειναι μονο αυτη που γενναει δηλαδη?5 χρονια ζει μαζι τους με μια μανα απουσα........τι ειναι?

---

Eννοουσα οτι τα παιδια εχουν ηδη μια μανα, καλη κακη αυτη ειναι, και οτι αν προσπαθει να παρει την θεση της θα εχει αντιθετα αποτελεσματα.

---

αυτο δεν με βρισκει απολυτα αλλα μονο σχετικα συμφωνο μαρια.
ο ρολος της μητερας δεν περιοριζεταιμονο σε οσα εχει προβλεψει η φυση για τον πιθηκο.Εχει κοινωνικες προεκτασεις .Η Μπουμπουλινα απλα εκανε ενα σοβαρο σφαλμα τακτικης !
τιποτα λιγοτερο , τιποτα περισοτερο..
προτιμησε τον ρολο του λανθανοντα γονιου , απο τον πραγματικο γονιο που δεν εινι μονο οσο η φυση επιβαλει...
Ειναι η ευθυνη της αποδοσης ενο αρτιου ψυχικα , σωματικ και πενυματικα παιδιου στην αυτονομια του..αυτο δεν μπορει να γινει ουτε με μισολογα ουτε με κρυμενες αληθειες.
Ειναι η ουσιαστικη μητερα της κορης της και πρεπει να μαθει την αληθεια το κοριτσι για να αλλαξει συνειδητα σταση απεναντι της

Quote:

---

Originally posted by boubourina

Quote:

---

Originally posted by Mariah

Quote:

---

Originally posted by panamar
μανα ειναι μονο αυτη που γενναει δηλαδη?5 χρονια ζει μαζι τους με μια μανα απουσα........τι ειναι?

---

Eννοουσα οτι τα παιδια εχουν ηδη μια μανα, καλη κακη αυτη ειναι, και οτι αν προσπαθει την θεση της θα εχει αντιθετα αποτελεσματα.

---

Συμφωνω με την mariah, ειναι λαθος να νιωθουν οτι προσπαθω να υποκαταστησω την μανα τους.
Προσπαθησα να λειτουργησω μαλλον σαν φιλη αλλα αυτο ισωπεδωσε τα παντα.
Ταυτοχρονα δεν υπηρχε και μητρικη ή πατρικη φιγουρα να εξισοροπησει τα πραγματα

---

το λαθος σου Μπουμπουρινα ειναι πολιτιστικο και δεν φταις εσυ αλλα η παρεχομενη παιδεια σε ολους μας !
δεν υποκαθιστας την μανα τους εισαι η μανα τους !
επαναλαμβανω και χαιρομαι που συμφωνουμε με την φυση
σε αυτο!
απο την στιγμη που η Πολιτεια δινει με Νομο προτεραιοτητα σε μια μητερα να διεκδικησει και να παρει εκτος να ειναι ναρκομανης , ***** η τρελη την επιμελεια των παιδιων της και η ιδια το αρνηται παυει να ειναι μητερα τους !
ειναι απλα, οτι σημερα , μια πληρωμενη υπηρεσια τεκνοποιησης σε ενα ζευγαρι που δεν εχει δικα του παιδια , ειναι μια υπηρεσια ανταλλαξιμη για την Πολιτεια , την κοινωνια και την μελουσα μητερα που θα ανΑλαβει να μεγαλωσει αυτα τα παιδια σαν να ηταν δικα της !
ΒΑΛΤΟ ΚΑΛΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ! ΕΚΑΝΕΣ Η ΚΑΝΑΤΕ [ΑΝ ΗΤΑΝ ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥ ] ΛΑΘΟΣ ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΛΑ , ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠΛΗΡΩΝΕΤΕ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ !

Συμφωνώ μαζί σου boubourina ότι τους κανόνες λειτουργίας ενός σπιτιού τους βάζουν οι ενήλικοι (και τα παιδιά συμμετέχουν βέβαια στις αποφάσεις ανάλογα με το αναπτυξιακό τους στάδιο). Αλλά αν δεχτούμε πως τα παιδιά είναι παιδιά, δεν μπορεί εκ περιτροπής να τους ζητάμε να λειτουργούν ως ενήλικες, δηλαδή όπου υπάρχουν κανόνες τους τηρείς γιατί είσαι το παιδί, όπου υπάρχουν υποχρεώσεις πρέπει τις αντιμετωπίζεις σαν ενήλικας. Θέλω να πω, πως είναι λογικό σε αυτή την ηλικία να μην κατανοεί τα άγχη σου για την επερχόμενη ανεργία, την κούραση σου από τις καθημερινές υποχρεώσεις, τις ερωτικές σχέσεις και τις προεκτάσεις τους σε ενήλικες με προηγούμενες εμπειρίες στην πλάτη τους (όπως τη σχέση σου με τον πατέρα της), τα πόσα πολλά χρειάζεται για να λειτουργήσει ένα σπίτι.

Νομίζω ότι ο διάλογος μαζί της ξεκίνησε εξαρχής στραβά, προσθέτοντας μάλιστα στο τέλος την κλασική ατάκα που πυροδοτεί εντάσεις \'τι κάνετε σε αυτό το σπίτι, μόνιμο τουρισμό;\'. Δεν λέω ότι είναι εύκολο να δείχνει κανείς πάντα αυτοσυγκράτηση, είχα κάποτε σχέση με άνθρωπο που είχε παιδιά και καλύτερα να μην πω τι σκέψεις έκανα για την κακομαθησιά τους. Αλλά υπήρξα κιόλας παιδί, και θυμάμαι πως όποτε η μητέρα μου ξεκινούσε την κουβέντα με τα περί \'τουρισμού\' (λογικό είναι στα 18 να σκέφτεσαι περισσότερο τα ξενύχτια και τις εξόδους, παρά τις δουλειές του σπιτιού και τους \'κανόνες\'), ο καυγάς ήταν αναπόφευκτος και μάλιστα με βαριές εκφράσεις εκατέρωθεν. Μπορείς να πεις είναι το σπίτι μας (όχι \'μου\') και θα ήθελα να το φροντίζουμε όλοι. Αν θέλεις βοήθεια από την κοπέλα ζήτα την απλά \'μπορείς Γ να με βοηθήσεις σε αυτό;\', χωρίς αναλύσεις.

Διάβασα και κάτι για το μπέμπη...αυτό σίγουρα δεν είναι υποχρέωση της κοπέλας, αλλά δική σου και του άντρα σου. Εσύ πάλι, θυμάμαι στο είχαν ξαναγράψει αρκετοί, ότι έχεις μια τάση να αναλαμβάνεις περισσότερες ευθύνες από όσες σου αναλογούν. Κατά συνέπεια έχεις και μεγαλύτερες προσδοκίες! :)

Πιστεύω επίσης πως υπάρχουν κάποια σημεία που πρέπει οπωσδήποτε να αποφεύγονται, όπως το να κατακρίνεις τη μητέρα της. Ναι μεν ο χωρισμός των γονιών δεν δίνει ούτε ιδιαίτερα προνόμια στα παιδιά, ούτε δικαιολογία για μια κακή συμπεριφορά, αλλά δεν χρειάζεται να τα πατάμε στο αδύναμο σημείο τους, που είναι η στάση των γονιών τους.

Quote:

---

Originally posted by boubourina

Quote:

---

Originally posted by nature
Συμφωνώ απόλυτα με την ανάλυση πάνου.
Σε όλα. Ακόμα και για το ....\"σπίτι μου\" που λες συχνά.
Το σπίτι ανήκει στα ντουβάρια του. Οχι σε σένα ούτε σε κανένα.
Είναι φτηνή δικαιολογία μπου, όταν δεν έχουμε την ηρεμία να σκεφτούμε καθαρά και ουσιαστικά.
Οπως επίσης φτηνή δικαιολογία είναι και η λέξη \"αυθαδιάζω\". Δεν τη δέχομαι ούτε για παιδί 5 χρονών, όχι για παιδί 18. Τι θα πει \"αυθαδειάζω\"?
Επειδή είναι μικρότερος σε ηλικία ένας άνθρωπος, δεν επιτρέπεται να έχει άποψη που αμφισβητεί το κύρος μου? Η άποψη ολονών κρύβει αλήθειες μπου. Ακόμα και του 5χρονου.
Και το κύρος όπως γνωρίζεις, δεν επιβάλλεται μπού.
Κερδίζεται. :)

---

αλλιμονο εαν τους κανονες λειτουργιας ενος σπιτιου τους εβαζαν τα παιδια και οχι οι ενηλικοι.

το προβλημα δεν ειναι ποιος βαζει τους κανονες αλλα ποιος λεει την αληθεια στον αλλον Μπουμπουλινα! Εφηβεια σημαινει πεθαινει ο πελαργος , ο αγιοβασιλης , ο σουπερμαν και ο σπιντερμαν και στα ματια του παιδιου , εντυπωνεται μια εντομη αναγκη αμφισβητησης για το ιδιο το συστημα που τα γεννησε , γιατι δεν μπορει ακομα λογω αυστηρου υπερ-εγω να δικαιολογηση το ψεμα σαν μεθοδο αναπτυξης της φαντασιας του! Ξυπναει η \"γυναικα και ο ανδρας \", ξαφνικα ,σαν να κρυβοτανε ολα αυτα τα χρονια μεσα στα γονιδια του και καθε τι ψευτικο , υποπτο η αναληθες , του βγαζει αυτοματα επιθετικοτητα γιατι του στερει το δικαιωμα στην αληθεια που ειναι πια η μονη πηγη ενεργειας για την ψυχη και το μυαλο του , προκειμενου να ανοιξει τα φτερα του και να φυγει απο την προστασια που του παρειχατε μεχρι σημερα ! Στο δικο σου μυαλο μονο , οσα εχουν συμβει και λογω της αρρωστειας σου ειναι νωπα και τραυματικα , εχουν σχεση με το παρελθον οπου αλλωστε εγινε και το λαθος τακτικης να τους αποκρυψετε την αληθεια για την μητερα τους! Δεν μπορεις δηλαδη να μιλας για ελλειψη σεβασμου , οταν η ιδια εχεις δωσει δειγματα οτι αρνηθηκες να αναλαβεις συνειδητα τα καθηκοντα σου απεναντι τους ! Ξερεις τι θα της ελεγα εγω ? Αν νομιζεις οτι η φυσικη σου μητερα θα σε μεγαλωνε κλυτερα απο μενα , δεν ειναι αργα , μπορεις να πας να την βρεις ! Μονο να ξερεις οτι οταν εγω παντρευτηκα με τον πατερα σου σας ανελαβα με τον αδελφο σου γιατι δεν ηθελε η ιδια να σας κρατησει γιαυτο σιωπα και μην σε ξανακουσω ποτε να με κατηγορεις γιατι σαν μανα σας , εκανα οτι μπορουσα για να ειστε ευτυχισμενοι σαν τον μικρο αδελφο σας χωρις καμμια απολυτως εξαιρεση!λ
Και αλιμονο εαν οποτε θελαμε να εκφρασουμε αυτο που νιωθουμε βριζαμε τους συγκατοικους του σπιτιου μας.
Για να περασεις την οποια αντιληψη εχεις για το οικογενειακο περιβαλλον, πρεπει πρωτη να δωσεις το παραδειγμα οτι αναλαμβανεις υπευθυνα τον ρολο σου σαν μανα τους! Αν ημουνα στην θεση της κορης σου ισως να αισθανομουνα σαν φιλοξενουμενη και καθε φορα που θα με κοιταζες, ισως να εβλεπα , οτι ηθελες να φυγω και να παω στην μανα μου!
Μπορουμε και πρεπει να επιβαλλουμε στον εαυτο μας αυτοσυγκρατηση και να βαζουμε ορια στο τροπο που θα συζητησουμε εαν θελουμε να ακουστουμε.
Συμφωνοι σε αυτο , αλλα εσυ θα δωσεις πρωτη το παραδειγμα οπως σου εχω ηδη εξηγησει! κανε την τρελη και ζητα συγνωμη μπροστα στον ανδρα σου , λεγοντας ηρεμα την ιστορια οπως ακριβως εχει απο την αρχη ! θα καταλαβουν τα παιδια οτι τα αγαπας και οτι η μανα τους τα αφησε να φυγουν μακρυα της !
Ποτε, ποτε, ποτε, ποτε,, δεν της υψωσα την φωνη οσο και αν φωναζε εκεινη στο παρελθον.
Λαθος ! μανα της εισαι και μπορεις να εχεις και νευρα ! εμμεσα ομολογεις αυτο που σου γραφω! τα αφησες να πιστεψουν οτι απλα φιλοξενουνται εκει μεσα !
Αλλα αυτη την φορα αποφασισα οτι εαν αυτο ειναι το επιπεδο που θελει να επικοινωνουμε θα το ακολουθησω και εγω και ισως καταλαβει ποσο ολεθριο μπορει να γινει.

---

δεν θα το καταλαβει ποτε γιατι στο μυαλο της , της εχεις δωσει πολλα χρονια τωρα το δικαιωμα να σε θεωρει \"γκομενα \" του πατερα της και τον εαυτο της \"εμποδιο \"στην σχεση σας !

Quote:

---

Originally posted by marina38
Συμφωνώ μαζί σου boubourina ότι τους κανόνες λειτουργίας ενός σπιτιού τους βάζουν οι ενήλικοι (και τα παιδιά συμμετέχουν βέβαια στις αποφάσεις ανάλογα με το αναπτυξιακό τους στάδιο). Αλλά αν δεχτούμε πως τα παιδιά είναι παιδιά, δεν μπορεί εκ περιτροπής να τους ζητάμε να λειτουργούν ως ενήλικες, δηλαδή όπου υπάρχουν κανόνες τους τηρείς γιατί είσαι το παιδί, όπου υπάρχουν υποχρεώσεις πρέπει τις αντιμετωπίζεις σαν ενήλικας. Θέλω να πω, πως είναι λογικό σε αυτή την ηλικία να μην κατανοεί τα άγχη σου για την επερχόμενη ανεργία, την κούραση σου από τις καθημερινές υποχρεώσεις, τις ερωτικές σχέσεις και τις προεκτάσεις τους σε ενήλικες με προηγούμενες εμπειρίες στην πλάτη τους (όπως τη σχέση σου με τον πατέρα της), τα πόσα πολλά χρειάζεται για να λειτουργήσει ένα σπίτι.

Νομίζω ότι ο διάλογος μαζί της ξεκίνησε εξαρχής στραβά, προσθέτοντας μάλιστα στο τέλος την κλασική ατάκα που πυροδοτεί εντάσεις \'τι κάνετε σε αυτό το σπίτι, μόνιμο τουρισμό;\'. Δεν λέω ότι είναι εύκολο να δείχνει κανείς πάντα αυτοσυγκράτηση, είχα κάποτε σχέση με άνθρωπο που είχε παιδιά και καλύτερα να μην πω τι σκέψεις έκανα για την κακομαθησιά τους. Αλλά υπήρξα κιόλας παιδί, και θυμάμαι πως όποτε η μητέρα μου ξεκινούσε την κουβέντα με τα περί \'τουρισμού\' (λογικό είναι στα 18 να σκέφτεσαι περισσότερο τα ξενύχτια και τις εξόδους, παρά τις δουλειές του σπιτιού και τους \'κανόνες\'), ο καυγάς ήταν αναπόφευκτος και μάλιστα με βαριές εκφράσεις εκατέρωθεν. Μπορείς να πεις είναι το σπίτι μας (όχι \'μου\') και θα ήθελα να το φροντίζουμε όλοι. Αν θέλεις βοήθεια από την κοπέλα ζήτα την απλά \'μπορείς Γ να με βοηθήσεις σε αυτό;\', χωρίς αναλύσεις.

Διάβασα και κάτι για το μπέμπη...αυτό σίγουρα δεν είναι υποχρέωση της κοπέλας, αλλά δική σου και του άντρα σου. Εσύ πάλι, θυμάμαι στο είχαν ξαναγράψει αρκετοί, ότι έχεις μια τάση να αναλαμβάνεις περισσότερες ευθύνες από όσες σου αναλογούν. Κατά συνέπεια έχεις και μεγαλύτερες προσδοκίες! :)

Πιστεύω επίσης πως υπάρχουν κάποια σημεία που πρέπει οπωσδήποτε να αποφεύγονται, όπως το να κατακρίνεις τη μητέρα της. Ναι μεν ο χωρισμός των γονιών δεν δίνει ούτε ιδιαίτερα προνόμια στα παιδιά, ούτε δικαιολογία για μια κακή συμπεριφορά, αλλά δεν χρειάζεται να τα πατάμε στο αδύναμο σημείο τους, που είναι η στάση των γονιών τους.

---

μαρινα συμφωνω σε ολα , εκτος απο το τελευταιο!
Η Μπουμπουρινα κατα πασα πιθανοτητα δεν εχει ακομα εξηγησει στα παιδια τους οτι η μητερα τους μπορουσε να τα παρει αλλα οικειοθελως το αρνηθηκε !
Ειναι θεμελιωδες λαθος γιατι ισως απο ζηλια και μονο η φυσικη τους μητερα κανει οτι μπορει για να στρεψει ολα αυτα τα χρονια την κορη της εναντια στην μητρια της !
Η αληθεια ειναι θεραπευτικη σε καθε μρφης οικογενειακο προβλημα σε μια συνθετη οικογενεια για να αποφευονται οι παραπλευρες συγκρουσεις που ανεβαζουν την νοσηροτητα στο περιβαλλον

boubourina φταις και εσυ .εγω οταν ειμουν στην εφηβια κοιμομουνα στης 2-3 τ ξημερωμτα και ξυμναγα το μεσημερι κατα της 3.ειναι πολυ δυσκολη φαση αυτη και οταν μου καναν παρατηρηση γινοταν χαμος.φαντασου με την κοπελα που δεν εισαι και η μανας της η πραγματικη.
επειδη δεν εχω χρονο να τα διαβασω ολα μου λες σε παρακαλω.εσυ εισουν αιτια που χωρησε το ζευγαρι?η ειχαν χωρησει και εμτα γνωρησες τον πατερα τους?
ολος αυτος ο καυγας μπροστα στο μωρο δεν ειναι καθολου μα καθολου καλος.

Quote:

---

Originally posted by liveloula
boubourina φταις και εσυ .εγω οταν ειμουν στην εφηβια κοιμομουνα στης 2-3 τ ξημερωμτα και ξυμναγα το μεσημερι κατα της 3.ειναι πολυ δυσκολη φαση αυτη και οταν μου καναν παρατηρηση γινοταν χαμος.φαντασου με την κοπελα που δεν εισαι και η μανας της η πραγματικη.
επειδη δεν εχω χρονο να τα διαβασω ολα μου λες σε παρακαλω.εσυ εισουν αιτια που χωρησε το ζευγαρι?η ειχαν χωρησει και εμτα γνωρησες τον πατερα τους?
ολος αυτος ο καυγας μπροστα στο μωρο δεν ειναι καθολου μα καθολου καλος.

---

σοφη ερωτηση εκανες λιμπελουλα!
τα αιτια του χωρισμου του ζευγαριου!
αλλα η μπουμπουλινα ειναι δικαιωματικα η μανα τους !
Οποια αιτια και να υπηρχε για τον χωρισμο ...
Αυτη ανελαβε την ευθυνη , αυτη σταθηκε διπλα τους ...

ναι δεν την κατηγορω καθολου.
πια γυναικα αλλωστε θα ανεχωταν τα ξενα π[αιδια μιας αλληνης?
εγω στην θεση της που ειμαι και χωρησμενη με παιδι δεν θα το ανεχομουνα,ασε που ειμαι τοσο ψυχουλα που ειμαι ικανη να αγαπησω ξενα παιδια αλλα θελω να μαθω αν εχει μεριδι ευθινης π χωρησε το ζευγαρι.