Quote:
Originally posted by Alobar
Λόλα, για μένα πολλά από αυτά που λες ακούγονται απλά... ανθρώπινα. Πέραν του τί θεωρείται \'φυσιολογικό\' η μη. Απ\' τη στιγμή που καταλαβαίνεις και μόνη σου ότι κάτι δε πάει καλά, είσαι σε καλό δρόμο. Το μεγάλο πρόβλημα θα ήταν αν ένιωθες \'οκ\'. Θα έλεγα να μη \'προσπαθήσεις\' άλλο μόνη σου. Προσωπικά μου δίνεις την αίσθηση ότι είσαι ήδη πολύ κουρασμένη. Σκέψου το μυαλουδάκι μας πόσο εύκολα δίνει εντολή \'απόσυρσης\' στο σώμα, όταν είναι τόσο μπερδεμένο. Όπως λες κι εσύ, αυτό δε σου είχε ξανατύχει. Ακριβώς, όλα για μας είναι και μπορεί να συμβεί το ο,τιδήποτε στον οποιοδήποτε. Υπάρχει \'πράμα\' όμως από πίσω. Η φίλη σου φαντάζομαι δε μπορεί να σε αναλάβει. Ας σε συστήσει σε κάποιον συνάδελφό της ή να πας σε κάποιο κέντρο ψυχικής υγείας. Αν έχεις αποφασίσει ότι δε θέλεις πια να νιώθεις έτσι, πήγαινε και αύριο. Όλα θα φτιάξουν, θα δεις.
