Από ό,τι καταλαβαίνω έχεις πάθει κάποιου είδους εξάρτηση από αυτό, νιώθεις ότι λυτρώνεσαι, έτσι δεν είναι? Πήγαινε σε κάποιον ειδικό, ό,τι και να \'ναι δεν παύει να είναι τραυματισμός..
Printable View
Από ό,τι καταλαβαίνω έχεις πάθει κάποιου είδους εξάρτηση από αυτό, νιώθεις ότι λυτρώνεσαι, έτσι δεν είναι? Πήγαινε σε κάποιον ειδικό, ό,τι και να \'ναι δεν παύει να είναι τραυματισμός..
kgana γεια ξανα δεν ξερω αν με θυμασαι.μη το κανεις αυτο στον ευατο σου προσπαθησε να ξεφυγεις απο ολα αυτα πρεπει να ξεφυγεις μπορεις.
ολες οι απαντησεις ειναι μεσα μας kgana ψαξε εκει και θα βρεις το δρομο.
Ως εδώ καλά τα λες. Επειδή διάβασα τα επόμενα θα σε ρωτήσω: σκέφτηκες πώς κατάλαβα ότι μάλλον καπνίζεις;Quote:
Originally posted by RainAndWind
John,ναι,καπνίζω.Καταλαβαίνω τη σύγκριση που έθεσες,και συμφωνώ.Είναι κι αυτό αυτοτραυματισμός,σίγουρα.
Kαι εδώ αρχίζουν οι δικαιολογίες. Λέει ο ένας στον άλλο. Εγώ δεν είμαι \"τάδε\", εσύ είσαι \"τάδε\". Έχει νόημα; Και βρίσκει και τις λογικές δικαιολογίες. Δεν έχει νόημα.Quote:
Με τη διαφορά πως μπορώ να πάω στην παραλία με τα τσιγάρα μου,δηλαδή το outing γίνεται με απλό τρόπο γιατί κάποιες μας εθιστικές συμπεριφορές έχουν γίνει αποδεκτές από τον κοινωνικό περίγυρο.Υπάρχει μία ειδοποιός διαφορά εδώ,σε ποιον βαθμό η εθιστική συνήθεια έχει \"ενσωματωμένη\"την σιωπή της,αυτή η σιωπή τραυματίζει εξίσου αν το σκεφτείς.Σε κάνει αυτόματα η σιωπή γύρω από αυτό που σε προβληματίζει να αισθάνεσαι το βάρος των επιλογών σου, (κλπ, κλπ)
Και βρίσκουμε κάποια στατιστικά στοιχεία για το θέμα, και τα παρουσιάζουμε. Αποτελεί γνώση αυτό; Απαντώ: όχι. Αν ποτέ καταφέρεις να δώσεις τη δική σου εξήγηση για τον \"αυτοτραυματισμό\" θα έχεις μάθει χιλιάδες πράγματα που δεν έχεις μάθει διαβάζοντας χρόνια, μελετώντας για χρόνια. Μην δώσεις την εξήγηση με τη λογική. Μόνο με το συναίσθημα, και με όλη σου την ύπαρξη μπορείς να δώσεις εξήγηση σε ένα τέτοιο θέμα.Quote:
Θα ήθελα να σκεφτείς γιατί άραγε οι self cutters είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία γυναίκες.Επίσης γιατί είναι πιο σπάνιο μετά την ηλικία των τριάντα.Και τα δύο ερωτήματα έχουν να κάνουν με το θυμό,τους τρόπους που η κοινωνία μαθαίνει διαφορετικά το τι \"επιτρέπεται\"στον άντρα ως προς την έκφραση του θυμού.Επίσης με τον καιρό και με την πείρα,βρίσκονται άλλοι δρόμοι να διαχειρίζεσαι το θυμό,οπότε και το self cutting μειώνεται μετά την ηλικία των τριάντα,ενώ παρουσιάζει την κορύφωσή του στην εφηβεία και στην αμέσως επόμενη μετεφηβική περίοδο.
Γνωρίζεις γιατί το κάπνισμα μειώνεται στην ηλικία μετά τα 50-60;
Και μάθε να ακούς. Δεν άκουσα πουθενά θυμό. Μην βάζεις λόγια και σκέψεις σε κάποιον, κάνει κακό. Και το ίδιο κακό που κάνει στον άλλον, μετά \"γυρίζει\" και κάνει κακό σε εσένα τον ίδιο. Συγνώμη, δεν μπορώ να το εξηγήσω καλά, αλλά στο υπογράφω ότι έτσι είναι. Δώσε προσοχή.
Μπορώ να σου πω ότι κάνεις λάθος. Απ\' ότι καταλαβαίνω και ο αυτοτραυματισμός γίνεται για την ευχάριστη αίσθηση. (Μ\' αρέσει που τονίζεις τη δεύτερη πρόταση με κεφαλαία ;-) ).Quote:
Originally posted by Remedyοι ουσιες ειναι επιθυμητες για την ικανοποιηση που προσφερουν ως ευχαριστη αισθηση και οχι για το κακο που μας κανουν....
ενω ο αυτοτραυματιμος γινεται ειδικά γιατί μας κάνει κακό, για να προκαλέσουμε στον εαυτό μας κακό..
Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι όποιος καπνίζει το κάνει για να κάνει κακό στον εαυτό του... Αν βλέπεις ομοιότητα, σταμάτησε και σκέψου.
John,πιστεύεις πως με το να υποστηρίζω πως είναι αυτοτραυματισμός και όχι να το ωραιοποιώ,το κάνω για να νιώσω εγώ καλύτερα για το κάπνισμα;
Αν μιλάω στη Kgana ωμά,το κάνω γιατί γνωρίζω πως πρέπει να μην ευλογήσω τον τρόπο εκτόνωσης,αφήνοντας έστω και μία υπόνοια νομιμοποίησής του.Το ερώτημά της,ήδη από το θέμα δείχνει πως αυτό παλεύει να κάνει,να τον απομυθοποιήσει.Εσύ προτιμάς να ασχολείσαι με μένα.Οκ,κάντο,αλλά δεν είμαι εγώ το θέμα ξέρεις.:P
Για δική σου γνώση,μάθε πως μιλάω από μέσα,το έχω κάνει,άρα ξέρω ποια συναισθήματα οδηγούσαν εμένα να το κάνω.Ήταν αυτοτιμωρητικά τριπάκια και αισθήματα απελπισίας.Και στη δική μου εμπειρία βασίζομαι για να αντλήσω συμπεράσματα,καθώς και σε πηγές πληροφόρησης όπου μπορώ να αντλήσω υλικό.Δυστυχώς στη χώρα μας δε γνωρίζω να υπάρχει κάποιος φορέας για παροχή εξειδικευμένης βοήθειας σε self harmers.Aντίθετα,σε κάποιες χώρες του εξωτερικού,παρατηρώντας την ανοδική,αυξητική πορεία του φαινομένου,το έκαναν.
Κgana,τι πρωτοβουλίες θα μπορούσες να πάρεις για να σπάσεις αυτή την αίσθηση της απομόνωσης;Kάποια συμμετοχή σε ομάδες με κοινά ενδιαφέροντα,κάποιο ψάξιμο πάνω σε τι αγαπάς και θα ήθελες να εξερευνήσεις μέσω της συμμετοχής σου σε κάποιο πρόγραμμα δήμου,το έχεις σκεφτεί καθόλου;
καλημέρα, διάβασα τα πιο πολλά από το θέμα, κυρίως τα δικά σου για να μπορέσω να σε καταλάβω. Να σε ρωτήσω , πόσο χρονών είσαι? Απλά για να κατατοπιστώ. Κοίτα, με τον πατέρα μου έχω και εγώ πρόβλημα. Αν διαβάσεις το θέμα μου (κατάθλιψη και κρίσεις πανικού) θα καταλάβεις. Να φανταστείς όταν πρωτοέπαθα τις κρίσεις πανικού -πάντα κορυφώνονται πριν την εξεταστική μου με αποτέλεσμα να μη δώσω κάποια μαθήματα- ο πατέρας μου έλεγε ότι το κάνω επίτηδες για να μην πάω να δώσω και η μητέρα μου με κοίταζε λες και έβλεπε καμιά τρελή. Μόνο όταν τους μίλησε ο γιατρός ότι έπαιζε και να νοσηλευτώ σε κλινική γιατί είχα τάσεις αυτοκτονίας η μάνα μου συνήλθε κάπως. Ο πατέρας μου, λες και δεν το άκουσε!!Για καιρό αρνιόμουν να βοηθηθώ για να μην τους στενοχωρήσω, όμως τα πράγματα χειροτέρεψαν και να πού βρίσκομαι τώρα.. Εξάλλου, υπάρχει και το ιατρικό απόρρητο.
Αυτό το μπλοκάρισμα του ανοίγματός σου kgana,πάει παρέα με κάποιες σου σκέψεις όμοιες με αυτές που κάνεις για τους γονείς σου;Κι εκεί αισθάνεσαι πως δεν έχει νόημα;
Είχες αναφέρει την πιθανή για σένα έκβαση του να μιλήσεις γι αυτό στους γονείς σου.Είχες γράψει πως ο πατέρας σου πιθανότατα θα θεωρούσε πως σάλεψες και η μητέρα σου θα πάθαινε κατάθλιψη.Ήθελα να σε ρωτήσω εάν αυτή η πρόβλεψη οφείλεται σε κάποιες προηγούμενες εμπειρίες σου σε συζητήσεις που έκανες μαζί τους.Πώς γνωρίζεις τις αντιδράσεις τους εάν δεν βασίζονται σε προηγούμενες συμπεριφορές;
Άρα η μητέρα σου,αφού αυτός έχει το πάνω χέρι όπως γράφεις,δεν βρίσκεται σε μία ισότιμη σχέση.O ένας ισχυρός,απόλυτος,ο άλλος πιο κάτω.Αυτό πως πιστεύεις πώς επηρέασε εσένα;To σύνδεσες ποτέ με δικές σου συμπεριφορές το οικογενειακό μοντέλο;