Quote:
Originally posted by RainAndWind
Επειδή το θεωρώ σημαντικό και επειδή γνωρίζω πόσο βοηθητικό είναι να μη νιώθουμε μοναδικοί μέσα στο τοπίο της βίας που εισπράξαμε,θα σου πω μερικά χαρακτηριστικά συμβάντα,για να έχεις εικόνα.
Τακούνι στο κεφάλι.Μαχαίρια που εκτοξεύονταν αντί για λόγια.Καμία αγκαλιά να με παρηγορήσει όταν έκλαιγα.Καμία γλυκιά κουβέντα.Έφτασα είκοσι χρονών για να ακούσω υποκοριστικό του ονόματός μου και αυτό απλά γιατί βρίσκονταν μπροστά άλλοι.Θείος μου στα 13 με κουτούπωσε και η μητέρα μου αρνήθηκε όσα της είπα,γιατί απλά ήταν ο αδερφός της και προείχε να κρατήσει την αδερφική σχέση έναντι του κινδύνου που υπήρχε κάποια στιγμή να το προχωρήσει.Το άτομο αυτό συνέχισε να ζει μαζί μας για δύο χρόνια μετά από το περιστατικό.Επίσης,φιλοξεν ούμενος στο σπίτι στα έξι μου,άγνωστος σε μένα αλλά γνωστός της μητέρας μου,μπήκε το βράδυ στο δωμάτιό μου και μου έβαλε δάχτυλο.Όταν το είπα καμία διαφορά,καμία αγκαλιά καμία βοήθεια.Κρυβόμουν σε ντουλάπες όταν έβλεπα από μακριά να έρχεται η μητέρα μου στο σπίτι.Ο πατέρας είχε ως αγαπημένο μέσο συνετισμού μία δερμάτινη ζώνη.
Για να πάω σχολείο φόραγα ό,τι έβρισκα,ποτέ δεν υπήρχε ρούχο πλυμένο,σιδερωμένο και μυρωδάτο.Δεν ήξερα τι σήμαινε κάποιος με φροντίζει.Μαγείρευα εγώ για τα αδέρφια μου από τα δεκατρία μου,τρώγαμε και χαλασμένα φαγητά,περνάγαμε και δηλητηριάσεις(γαστρεντερί� �ιδες ήταν το ηπιότερο).Εάν τόλμαγα να φέρω βαθμούς κάτω του υψηλότερου,έτρωγα ξύλο.Εάν αργούσα,έτρωγα ξύλο.Εάν έλεγα σε μισώ έτρωγα ξύλο.Εάν το φαί που μαγείρευα ήταν νόστιμο,η μητέρα μου έλεγε πως είμαι άχρηστη στη μαγειρική.Ο πατέρας μου μισούσε τη θηλυκότητά μου,όταν στην εφηβεία άρχισα να αλλάζω μου έλεγε συνεχώς πως οι γυναίκες μετά τα δεκατρία τους γίνονται χαζές,ενώ σαν παιδιά τα κορίτσια είναι εξυπνότερα(άι απόκτησε εσύ μετά αυτοπεποίθηση,άιντε ν\'αγαπήσεις το γεγονός πως μεγαλώνεις).
Ένα βράδυ ο πατέρας μου μου έβγαλε τα μισά μαλλιά,μπροστά στ\'αδέρφια μου,το δέρμα του κεφαλιού μου πόναγε μία βδομάδα.
Και όλα αυτά που σου γράφω φίλε μου είναι απλά μια βιαστική ανασκόπηση,είναι τόσα,μα τόσα άλλα...
αχ θεε μου..Ρειν μου..τρελαθηκα.. ειναι η πρωτη φωρα που μασ ανοιγεσαι ετσι..