Originally Posted by
καλλιοπακι
Γεια σας παιδιά! Θέλετε να ξέρετε πώς βρέθηκα εδώ?
Είμαι έφηβη και χθες μου ζήτησε ένα αγόρι ραντεβού. Δεν μου έχει ξανατύχει κάτι παρόμοιο. Μπορεί να σκέφτεστε ότι "σιγα το πρόβλημα τώρα τα ερωτικά", επειδή έχετε δουλειές και υποχρεώσεις, όμως κι εμείς οι έφηβοι δν περιβαλλόμαστε από ιδιαίτερα "τρυφερά" άτομα και μάλιστα βρισκόμαστε στο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ στάδιο της αυτοπεποίθησης. Ναι είμαι πολύ ανασφαλής και έχω ακούσει πολλά από φίλους φίδια, του τύπου: Αμάν ρε! Κοκκίνισες και μας έκανες ρεζίλι!. Ναι, έχω κλάψει γι αυτή την "αδυναμία" μου, έχω ακούσει τα γνωστά: "πρέπει να το κοιτάξεις , να πας σε ένα γιατρό". Αυτό είχε αρχίσει να εμφανίζεται πολύ έντονα στις πρώτες συναυλίες που έπαιζα κιθάρα. Τώρα φαίνεται πέρασε στον τομέα των γκομενικών.
Τέλος πάντων, θέλησα να ψάξω αν αρέσει ή όχι στα αγόρια το κοκκίνισμα (μισώ τον εαυτό μου που είμαι τόσο εξαρτημένη απ' τη γνώμη τους). Βρέθηκα εδώ και άρχισα να διαβάζω μηχανικά ΟΛΟ το φόρουμ, ώσπου συνειδητοποίησα ότι το πρόβλημα ήταν πολύ πιο βαθύ και πως όλοι σας είχατε δίκιο για την εγκεφαλική φύση του προβλήματος. Μετά απ αυτό μπορώ να πω πως δεν με ενδιαφέρει πια αν αρέσει στα αγόρια ή οποιαδήποτε άλλη ρηχή βλακεία, παρά μόνο το εξής, το οποίο θέλησα να μοιραστώ μαζί σας: ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΙΣΜΑ ΣΑΝ ΚΑΤΙ ΚΑΚΟ, ΚΑΤΙ ΚΑΤΑΚΡΙΤΕΟ, ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΛΟΓΟ ΧΛΕΥΑΣΜΟΥ Ή ΚΟΡΟΙΔΙΑΣ. ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕΞΥ ή ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΟ ή ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ! ΑΛΛΟΙ ΤΡΕΜΟΥΝ, ΑΛΛΟΙ ΙΔΡΩΝΟΥΝ, ΑΛΛΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΣΕ ΚΟΙΤΑΞΟΥΝ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΞΗΣ, ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΜΑΣ (δλδ να κατανοησουμε και να αποδεχτούμε τον ίδιο μας τον εαυτό) ΑΝΤΙ ΝΑ ΣΥΜΒΙΩΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΙΣΜΑ, ΝΑ ΤΟ ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ! Ναι ρε φίλε, κοκκινίζω, τι πρόβλημα έχεις? Γιατί αυτό να σημαίνει ότι ΕΣΥ είσαι πιο ισχυρός από μένα? ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥ.
Αυτή είναι η πρόταση μου και ελπίζω να με καταλάβετε.
