Προσπαθεια για ψυχολογικη ανοδο, μακρια απο καταθλιψη

Και ερχομαστε στο θεμα: πως αντιμετωπιζονται ολα αυτα...???



να πω την αληθεια,
εχεις θεματα ανοικτα και μαλιστα μπολικα.
Η καταγραφη που κανεις, ειναι μια πολυ καλη αρχη.
Μπραβο που το επιχειρεις, γιατι αυτο ειναι η αρχη του \"ξετυλιγω το κουβαρι μου\".


Τωρα,
στο πως αντιμετωπιζονται ολα αυτα.
Με πολυ γερη αντιπεπιθεση θα ελεγα και αρκετη υπομονη.


Σε πρωτο επιπεδο θα ελεγα,
οτι μια καλη αρχη ειναι οτι εχεις αμεση αναγκη απο το να εχεις μια επιτυχια (μεσα στις φολες που σκασανε)
Πρεπει να βαλεις ενα απλο στοχο και να τον πραγματοποιησεις (δεν ξερω ποιος θα ειναι αυτος)
Στην συνεχεια να πολλαπλασιαζεις τους στοχους, πιο διευρυμένους.


Σε δευτερο επιπεδο,
θα πρεπει να συνεχισεις την καταγραφη που κανεις, κρατας ετσι ενα μπουσουλα.
Επισης πρεπει να σκεφτεις και να μετρησεις τις δυναμεις σου, να κανεις ενα οργανογραμα.
Ποτε μπορεις να τελειωσεις το πανεπιστημιο? σε ενα χρονο η σε τρια?
οσα ειναι, να αφοσιωθεις στο στοχο που θα αποφασισεις.
Πρεπει να πιασεις μια δουλεια ισως?
αφιερωσε μια μερα της εβδομαδας που θα ασχολησε με αυτο.
το ιδιο κανε και με τα υπολοιπα που σε απασχολουν.


Σε τριτο επιπεδο, το πιο δυσκολο ισως.
Οι σχεσεις σου με τους γυρω σου.
Θα πρεπει να τις επαναπροσδιορισεις.
Το πως δεν το γνωριζω, μιας και εχεις πει ελαχιστα.
Κανε καταγραφη και σε αυτο.

Quote:

---

Originally posted by claire

να πω την αλήθεια διαφωνώ λίγο με αυτό. οκ θα πεις αυτά που σε βασανίζουν μια, δύο τρεις, αλλά πρέπει να βάλεις ένα όριο. όπως και στο συντροφό σου. δεν μπορείς πχ να έχεις ένα σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα και να φορτώνεις διαρκώς με αυτό τους δικούς σου ανθρώπους. γι αυτό υπάρχουν οι ειδικοί, που ούτε φορτίζονται συναισθηματικά και πολλές φορές σου απαντάνε καλύτερα και πιο αντικειμενικά από τους φίλους-γκόμενους κτλ κτλ

---

Ξέρεις,αυτό που για μένα είναι το σημαντικότερο δεν είναι σε ποιον θα τα λες αλλά ΝΑ ΤΑ ΛΕΣ ΚΑΠΟΥ.Να βγάζεις δηλαδή από μέσα σου αυτά που πρέπει να βγαίνουν για να μην σε πνίγουν.Εγώ δεν κατηγορώ σε καμία περίπτωση αυτούς που αναζητούν βοήθεια σε ειδικό,ίσα ίσα αυτό δείχνει ότι είναι διατεθειμένοι να παλέψουν και ότι δεν έχουν παραιτηθεί.Εννοείται βέβαια ότι για να τα λες αυτά σε κάποιον κολλητό σου θα πρέπει κι αυτός να έχει το κατάλληλο επίπεδο και να μην σε βλέπει απλώς σαν κάτι για να περνάει την ώρα του.Αν δεν έχεις κάποιον τέτοιον άνθρωπο τότε μάλλον είσαι αναγκασμένος να πας σε ειδικό.Τώρα το αν θα σε βοηθήσει αυτός είναι μια άλλη ιστορία.

Quote:

---

Originally posted by Αφωτεινή

Παολο,
γιατι δε εχεις σχεση?Δεν θέλω να ειμαι αδιάκριτη,αν θες να το συζητησουμε.

---

Ο βασικότερος λόγος είναι ότι δεν έχω ελεύθερες κοπέλες στο περιβάλλον μου και δεν έχω φίλους που να μου γνωρίσουν φίλες τους.Με λίγα λόγια,δεν έχω κάποιον να μου κάνει κονέ.Κι επειδή όλες οι σχέσεις γίνονται με κονέ,έχω μείνει στην απ\'έξω.

οκ ,παει το κονέ..
οταν βγαίνεις ,πλησιάζεις κορίτσια?

Quote:

---

Originally posted by Αφωτεινή
οκ ,παει το κονέ..
οταν βγαίνεις ,πλησιάζεις κορίτσια?

---

Δεν βγαίνω και πολύ συχνά(λόγω έλλειψης παρέας αλλά και διάθεσης)αλλά και όταν βγαίνω βλέπω πόσο απλησίαστες είναι οι κοπέλες.Γενικά δεν είναι ανοιχτές στο φλερτ και αυτό μου κόβει την φόρα.Άσε που στην ηλικία μου σπάνια θα πέσω σε ελεύθερη κοπέλα,όλες έχουν τους δεσμούς τους.Τί να πεις...

εμμμ.... κοννε δεν εχεις, να βγεις εξω δεν βγαινεις (συχνα), οι κοπελες ειναι απλησιαστες....
το τυρι τρυπιο, το κρασι παλιο, το χαβιαρι μαυρο....

Κανε προξενιο,
αλλη προκοπη δεν βλεπω, ετσι οπως τα γραφεις.

Quote:

---

Originally posted by Paolo_1
Νομίζω ότι κάνεις λάθος.Αν ξέρουμε καλά τον εαυτό μας,ξέρουμε πάντα τί είναι αυτό που μας χρειάζεται.Κι εμένα αυτό που μου χρειάζεται τώρα είναι ένας άνθρωπος στη ζωή μου.Αλλά είναι εύκολο να βρεθεί,ειδικά αν δεν έχεις και πολλές κοινωνικές επαφές;Οπότε για μένα αυτό το κενό που νιώθω είναι και ο λόγος που δεν τα καταφέρνω στη ζωή,δεν χρειάζεται να πληρώνω κανέναν ψυχολόγο για να μου το πει.

---

Paolo σε άλλο θέμα έχεις αναφέρει το ίδιο πράγμα. Δεν μπορείς να περιμένεις ότι κάποιος άλλος θα σε \"σώσει\" και θα κάνει τη ζωή σου τέλεια με αποτέλεσμα να βελτιωθεί και στους άλλους τομείς. Κάνεις σχέση με σωστές βάσεις, όταν και οι δυο πλευρές είναι ολοκληρωμένες. Όταν η μια ξεκινάει στη βάση ότι η ζωή μου θα φτιάξει όταν γνωρίσω κάποιον τότε εκ των πραγμάτων όταν κάνει σχέση αυτή αργά ή γρήγορα θα αποτύχει είτε λόγω εξάρτησης είτε λόγω υπερβολικών προσδοκιών που δεν επιτεύχθηκαν.

Επιπλέον, θεωρώ ότι όταν δεν είσαι καλά εσύ με τη ζωή σου τότε δεν μπορείς να κάνεις νέες γνωριμίες που θα εξελιχθούν σε σχέση. Για να στο πω και απλά αν εσύ δε σε αντέχεις γιατί να σε αντέξει κάποια; Με αυτό θέλω να πω ότι κοίτα να είσαι ευχαριστημένος έστω και στοιχειωδώς με τη ζωή σου και μετά περίμενε να κάνεις το βήμα για μια σχέση. Διαφορετικά ακόμη κι αν προσεγγίζεις κοπέλες αυτές ακόμη κι αν δεν το λες με λέξεις θα νιώθουν την ψυχολογική σου κατάσταση που βγαίνει μέσα από βλέμματα, κινήσεις, στάση του σώματος.

Τώρα αν αυτή την καλυτέρευση θα την έχεις (όχι εσύ, ο κάθε εσύ) με τη βοήθεια κάποιου ειδικού ή με τη βοήθεια κάποιου φίλου είναι μια υποκειμενική επιλογή που την κάνει ο καθένας με βάση τα δικά του κριτήρια. Προσωπικά, πιστεύω ότι ο φίλος θα σε βοηθήσει στα δύσκολα δίνοντάς σου μια γνώμη που θα είναι όμως η δικιά του υποκειμενική άποψη. Ένας ψυχολόγος από την άλλη θα προσπαθήσει να σου δώσει τις βάσεις ώστε να διαμορφώσεις τη δική σου άποψη για την κατάσταση της ζωής σου και πώς θα την αλλάξεις.

Quote:

---

Originally posted by Paolo_1

Quote:

---

Originally posted by Αφωτεινή
οκ ,παει το κονέ..
οταν βγαίνεις ,πλησιάζεις κορίτσια?

---

Δεν βγαίνω και πολύ συχνά(λόγω έλλειψης παρέας αλλά και διάθεσης)αλλά και όταν βγαίνω βλέπω πόσο απλησίαστες είναι οι κοπέλες.Γενικά δεν είναι ανοιχτές στο φλερτ και αυτό μου κόβει την φόρα.Άσε που στην ηλικία μου σπάνια θα πέσω σε ελεύθερη κοπέλα,όλες έχουν τους δεσμούς τους.Τί να πεις...

---

Παολο ,
εισαι απρόθυμος και αρνητικός ή εχεις απογοητευτει απο τις αποτυχημενες προσπάθειες ?
Αυτο που θελεις ειναι το πιο ομορφο πραγμα στον κόσμο.Αλλα δεν ειναι το πιο ευκολο.
Τα κορίτσια ΔΕΝ ειναι απλησίαστα.Μην απογοητευεσαι και κακιώνεις με ολες..
Να ξεκινήσεις να βγαίνεις εξω.Μη βάζεις σκοπο να βρεις γκόμενα σωνει και ντε,φλέρταρε και χαλάρωσε.
Ειμαι γυναικα και σου λέω να εισαι ο εαυτός σου.Εισαι ικανοποιημένος?και βγήκα τις προάλλες με δυο φιλες που θέλουν οτι και εσυ..
Μην τα παρατας.

Quote:

---

Originally posted by Triella

υ.

@eimaiok
α)στην ουσια, δεν ξερω ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ μου προκαλεσε σταδιακα αυτη την καταθλιψη, αλλα αρχισε απο τοτε που αρχισα να τρωω τις φολες του πανεπιστημιου και να τις χωνευω κιολας...(απαραιτητη η παρουσια σοδας)....βεβαια μετα απο εναν ομηρικο καυγα σημερα με τη μητερα μου, θυμηθηκα και αλλον εναν λογο, και εχει σχεση να κανει με τις οικογενειακες ισορροπιες και συζητησεις....(αυτο παει σε αλλη ενοτητα αλλα συγχεεται με αυτη οποτε δεν ξερω αν πρεπει να το βαλω και εδω...παρολα αυτα θα κανω μια μικρη νηξη)...Εχω παει αρκετα πισω και για αυτο...το να μου πει η μανα μου 5000000 φορες σκεψου θετικα, και κανε κατι (οπως ζωγραφισε, κανε το διαβασμα σου και τετοια), οχι μονο δεν νιωθω να με βοηθουν, αλλα το πολυ το κυριε ελεησον το βαριεται και ο θεος...στο τελος λεει \"δεν θα σου ξαναπω τιποτα αν δε με αφησεις εσυ...\" και εκει που λεω οτι ενταξει θα ηρεμησω, καποια στιγμη, προσπαθει με χιλιους δυο τροπους να μου το πει και της θυμιζω οτι ΟΧΙ...δεν θελω να μου πεις τιποτα...στο τελος εκνευριζεται και γινομαστε μπιλιες...ο πατερας μου απο την αλλη, εχει φαγωθει να τελειωσω γρηγορα και με ρωταει ποσα μαθηματα χρωσταω, για να με χωσει στο δημοσιο...ελπιζω να ερθει η αρση της μονιμοτητας συντομα για να σταματησουν να μου σπανε τα νευρα και οι δυο πανω στο θεμα....κατι αλλο που πραγματικα με εξοργιζει σε σημειο να χωσω χαστουκι ειναι οταν δεν με αφηνουν να ολοκληρωσω μια φραση....οταν με διακοπτουν εκεινοι \"και τι εγινε???\" οταν τους διακοπτω εγω, γινεται σεισμος...και για αυτο το λογο σημερα το μεσημερι ο καυγας...

---

εμένα όλο αυτό μου θυμίζει μια κατάσταση παρατεταμένης εφηβείας.

πάντως η μάνα σου είναι πιθανό να μην αλλάξει. με αυτό τον τρόπο δείχνει το ενδιαφέρον της, κι ας σου φαίνεται εσένα ότι είναι απίστευτα σπαστικό. οι περισσότεροι γονείς σπάνε αρχίδια σε κάποια θέματα!

Quote:

---

Originally posted by Triella




Τα αποτελεσματα:
α) οπως ανεφερα πιο πανω κωλυσιεργεια(αργοπορια)...τ� �ν τελευταια στιγμη ολα και τρελαινομαι
β) συνεχης νευρικοτητα
γ) αγχος για οτιδηποτε αντιμετωπιζω
δ) ταση να παρεξηγω και να φοβαμαι μηπως εχω κανει λαθος ακομα και στο καλημερα σας
ε) ξεσπασμα νευρων σε τραγικο σημειο ειδικα τις ημερες της περιοδου (μην το γελατε, οι ορμονες κανον ρεηβ παρτυ και ταλαιπωρουν ολες τις γυναικες)
στ) ταση για να κανω τσιγαρο (ευτυχως μεχρι τωρα δεν το εχω βαλει στο στομα μου)...
ζ) αδυναμια να συνεννοηθω με τους ανθρωπους που εμπιστευομαι περισσοτερο (και αποτελουν ενα ξεχωριστο κεφαλαιο στο θεμα καταθλιψη)...
η) παρατησα το πιανο και το σχεδιο πραγματα τα οποια αγαπουσα, γιατι δεν εχω ορεξη ουτε εμπνευση να βγαλω κατι πανω στο χαρτι, η στην παρτιτουρα...κοινως χομπυ γιοκ
θ) αδυναμια αυτοσυγκεντρωσης σε οτιδηποτε για πανω απο μιση με μια ωρα
ι) εμφανιση κυκλοθυμικοτητας η οποια με φθειρει παραπανω...
κ) ταση να πιστευω κυριως τα αρνητικα και να επηρεαζομαι απο αυτα και οχι απο τα θετικα. Δεν πεισμωνω με την καλη εννοια για να παω παραπερα...παραμενω στασιμη...(το οποιο ειναι το χειριστο)...
λ) απωλεια στοχου, κινητρου, θελησης για οτιδηποτε παρολο το οτι εχει βρεθει ενας πολυ γλυκος ανθρωπος στο πλαι μου και κανουμε ονειρα...καποια στιγμη σκεφτομουν να στηριχτω λιγο σε αυτα για να βρω εναν νεο στοχο....ακομα δεν εχω βρει τιποτα...
μ) γενικη ταση που δεν ξερω απο ποτε δημιουργηθηκε να μπορω να βοηθαω αλλους στα προβληματα τους, αλλα στα δικα μου να τα κανω....ΜΑΝΤΑΡΑ....

Και ερχομαστε στο θεμα: πως αντιμετωπιζονται ολα αυτα...???


Θελω να πω καλες οι συμβουλες φιλων και συγγενων, αλλα πλεον εχω ακουσει τοσες πολλες ευλογίες και καλα λογια που τα θεωρω ψευτικα και ειναι ο μπενακης και ο βγενακης...
αναζητω πιο απτες λυσεις και κατι το οποιο θα με ξυπνησει...εναν στοχο, κατι το οποιο θα με παρακινησει να κανω κατι παραπανω...κοινως....ζητω μια σειρα λυσεων οι οποιες θα με οδηγησουν σε εναν στοχο που θα θεωρησω οτι αξιζει και θα μου ανοιξει η ορεξη ξανα να συγκεντρωθω και να καταφερω πραγματα...

---

για αρχή να κάνεις μικρά βήματα. ένα πράγμα τη φορά, αν προσπαθήσεις να τα αντιμετωπίσεις όλα μαζί θα πελαγώσεις. για τα νεύρα-το άγχος, την κυκλοθυμίακαι τα προβλήματα στην περίοδο. σου λέω να αρχίσεις γυμναστική. δεν μπορείς να φανταστείς πόσο μεγάλη διαφορά θα δεις. θα γεμίσεις ενέργεια και θα θες να κάνεις πράγματα μετά! συν ότι είναι ένα χόμπυ που δεν απαιτεί δημιουργικότητα όπως το πιάνο ή το σχέδιο, άρα θα μπορείς να το ακολουθήσεις εύκολα.
παράλληλα, προσπάθησε να τελειώνεις με τη σχολή. λες δεν έχεις κίνητρο να το κάνεις. το να ξεμπερδέυεις όμως και να φύγει αυτός ο βραχνάς από πάνω σου δεν είναι κι αυτό κίνητρο? συν ότι μετά δεν θα χρειάζεται να δίνεις λογαριασμό στον μπαμπά σου για τα μαθήματα.
εγώ πιστεύω ότι σε πρήζουν γιατί αγχώνονται και οι ίδιοι, για σένα για το μέλλον σου. από αυτά που γράφεις οι γονείς σου δεν δείχνουν κακοί άνθρωποι, απλά ίσως δεν έχουν τον τρόπο να σε αγγίξουν όπως θα ήθελες. μην τους κάνεις εχθρούς σου.

όπως είπε κάποτε ένας σοφός (ας τον πούμε joss whedon)\" the hardest thing in this world is to live in it\". δεν είναι εύκολη η ζωή! θέλει προσπάθεια και πείσμα :)

Quote:

---

Originally posted by Paolo_1

---

Ξέρεις,αυτό που για μένα είναι το σημαντικότερο δεν είναι σε ποιον θα τα λες αλλά ΝΑ ΤΑ ΛΕΣ ΚΑΠΟΥ.Να βγάζεις δηλαδή από μέσα σου αυτά που πρέπει να βγαίνουν για να μην σε πνίγουν.Εγώ δεν κατηγορώ σε καμία περίπτωση αυτούς που αναζητούν βοήθεια σε ειδικό,ίσα ίσα αυτό δείχνει ότι είναι διατεθειμένοι να παλέψουν και ότι δεν έχουν παραιτηθεί.Εννοείται βέβαια ότι για να τα λες αυτά σε κάποιον κολλητό σου θα πρέπει κι αυτός να έχει το κατάλληλο επίπεδο και να μην σε βλέπει απλώς σαν κάτι για να περνάει την ώρα του.Αν δεν έχεις κάποιον τέτοιον άνθρωπο τότε μάλλον είσαι αναγκασμένος να πας σε ειδικό.Τώρα το αν θα σε βοηθήσει αυτός είναι μια άλλη ιστορία. [/quote]

για μένα δεν έχει να κάνει μόνο με το αν ο φίλος έχει το υπόβαθρο να σε στηρίξει, αλλά και το ότι εγώ η ίδια δεν θέλω διαρκώς να πρήζω τους φίλους μου με προβλήματα, δεν θέλω να τους φορτίζω βρε παιδί μου πως το λένε. και άλλο φυσικά είναι να έχεις χωρίσει και να στενοχωριέσαι και να κλαίγεσαι στους φίλους, άλλο να έχεις κάποιο σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα και να τους μιλάς διαρκώς γι αυτό. εκεί νομίζω καλύτερα να ξεφορτώνεις στον ειδικό...

Quote:

---

Originally posted by Αφωτεινή

Παολο ,
εισαι απρόθυμος και αρνητικός ή εχεις απογοητευτει απο τις αποτυχημενες προσπάθειες ?
Αυτο που θελεις ειναι το πιο ομορφο πραγμα στον κόσμο.Αλλα δεν ειναι το πιο ευκολο.
Τα κορίτσια ΔΕΝ ειναι απλησίαστα.Μην απογοητευεσαι και κακιώνεις με ολες..
Να ξεκινήσεις να βγαίνεις εξω.Μη βάζεις σκοπο να βρεις γκόμενα σωνει και ντε,φλέρταρε και χαλάρωσε.
Ειμαι γυναικα και σου λέω να εισαι ο εαυτός σου.Εισαι ικανοποιημένος?και βγήκα τις προάλλες με δυο φιλες που θέλουν οτι και εσυ..
Μην τα παρατας.

---

Σεβαστές οι απόψεις σου αλλά διαφωνώ.Μη με συγκρίνεις με τις φίλες σου γιατί αν μια γυναίκα βγει έξω με σκοπό να βρει άντρα,ΘΑ ΒΡΕΙ.Δεν είναι το ίδιο. Το ότι οι κοπέλες είναι απλησίαστες και απαιτητικές δεν το λεω μόνο εγώ,αλλά σχεδόν όλοι οι άντρες που είναι μόνοι.Επιπλέον αν βγεις με τις φίλες σου και σας φλερτάρουν κάποιοι άγνωστοι δεν θα τους απορρίψετε αμέσως;Μ\'αυτό θέλω να πω ότι και το να βγαίνει κάποιος συχνά δεν του εξασφαλίζει και περισσότερες γνωριμίες.

Πιστεύω ότι είμαι σε μια ηλικία που είναι πολύ άσχημο να είσαι μόνος.Είναι η ηλικία που οι φίλοι και οι γνωστοί σιγά σιγά αραιώνουν,δουλεύουν και τον ελεύθερο χρόνο που τους περισσεύει τον αφιερώνουν στις σχέσεις τους(και καλά κάνουν,δεν τους κατηγορώ γι\'αυτό) με αποτέλεσμα κάποιες φορές να μην έχεις παρέα ούτε για έναν καφέ.Άσε που νιώθεις και μειονεκτικά όταν βγαίνεις μαζί τους γιατί νιώθεις ότι τους είσαι και βάρος,ειδικά αν είναι μες στην τρελή χαρά του έρωτά τους.Πώς να καταλάβουν την μοναξιά που νιώθεις όταν αυτοί δεν είναι μόνοι;

Quote:

---

Originally posted by melissa

Paolo σε άλλο θέμα έχεις αναφέρει το ίδιο πράγμα. Δεν μπορείς να περιμένεις ότι κάποιος άλλος θα σε \"σώσει\" και θα κάνει τη ζωή σου τέλεια με αποτέλεσμα να βελτιωθεί και στους άλλους τομείς. Κάνεις σχέση με σωστές βάσεις, όταν και οι δυο πλευρές είναι ολοκληρωμένες. Όταν η μια ξεκινάει στη βάση ότι η ζωή μου θα φτιάξει όταν γνωρίσω κάποιον τότε εκ των πραγμάτων όταν κάνει σχέση αυτή αργά ή γρήγορα θα αποτύχει είτε λόγω εξάρτησης είτε λόγω υπερβολικών προσδοκιών που δεν επιτεύχθηκαν.

Επιπλέον, θεωρώ ότι όταν δεν είσαι καλά εσύ με τη ζωή σου τότε δεν μπορείς να κάνεις νέες γνωριμίες που θα εξελιχθούν σε σχέση. Για να στο πω και απλά αν εσύ δε σε αντέχεις γιατί να σε αντέξει κάποια; Με αυτό θέλω να πω ότι κοίτα να είσαι ευχαριστημένος έστω και στοιχειωδώς με τη ζωή σου και μετά περίμενε να κάνεις το βήμα για μια σχέση. Διαφορετικά ακόμη κι αν προσεγγίζεις κοπέλες αυτές ακόμη κι αν δεν το λες με λέξεις θα νιώθουν την ψυχολογική σου κατάσταση που βγαίνει μέσα από βλέμματα, κινήσεις, στάση του σώματος.

---

Αν όμως έχεις δοκιμάσει όλα τα άλλα(εργασιοθεραπεία,γυμνα στική,ταξίδια μόνος)αλλά δεν έχεις δει βελτίωση στην ψυχολογία σου τότε γιατί να μην είναι η σχέση αυτό που ψάχνεις;Μ\'αυτά που γράφεις είναι σα να μου λες ότι επειδή είμαι πεσμένος ψυχολογικά δεν δικαιούμαι να έχω έναν άνθρωπο δίπλα μου.Νομίζω ότι κάνεις μεγάλο λάθος.Εγώ σαφώς και πιστεύω ότι η ζωή μου θα βελτιωθεί τρομακτικά(τουλάχιστον για κάποιο διάστημα)αν μπει ένας νέος άνθρωπος στη ζωή μου.Τώρα αν δεν βελτιωθεί ούτε έτσι,τότε θα βγω και θα πω ότι όλα όσα έγραφα ήταν μλκίες

Paolo καλά κάνεις και θες σχέση. Και ναι, κατα πασα πιθανότητα η διάθεση σου θα βελτιωθεί μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης. Όμως από τα ποστ που έχω δει, πιστεύω ότι κάνεις το λάθος και ορίζεις σχεδόν όλη την ύπαρξη σου γύρω από αυτό το πράγμα. Όταν λοιπόν αφιερώνεις ένα μεγάλο μέρος του εαυτού σου γύρω από ένα πράγμα και αυτό για το χ,ψ,ζ λόγο δεν πραγματοποιείται άμεσα, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα πέσεις και θα χτυπήσεις και μάλλον αρκετά άσχημα. Γιατί δεν έχεις άλλες εναλακτικές να κρατηθείς, αυτό που σου λέω είναι διαπιστωμένο σε ψυχοπαθολογικές διεργασίες. Τι γίνεται μετά? Γίνεται ένας φαύλος κύκλος. Πεφτεις, απογοητεύεσαι, προσπαθείς να αποδώσεις τα αίτια αυτού του ανεκπλήρωτου ονείρου η αποτυχίας ίσως στους άλλους ίσως και σε σένα. Ίσως να αρχίσεις να δημιουργείς στερεότυπα και αρνητικές στάσεις για το άλλο φύλο η για έννοιες όπως για ιδεατές σχέσεις. \'Ισως να δημιουργούνται \"άκαμπτες απόψεις\", στάσεις και πιστεύω που διακατέχονται από ένα πέπλο αρνητισμού και που για τους άλλους γύρω σου ίσως να είναι αφόρητες. Το εχω βιώσει και εγώ μέσα από τα γραπτά σου και ναι είναι πολύ δύσκολο για τους άλλους να το δεχθούν, πόσο μάλλον να το (σε) \"κυνηγήσουν\".

Φτάνεις στο τέλος σε ένα σημείο που ίσως φέρνεις μπροστά σου σκέψεις-που ίσως να μην ισχύουν καθόλου η στον βαθμό έστω που εσύ τα σκέφτεσαι- σχετικές με αυτή την ανρητική κατάσταση η την αντιλαμβανόμενη σου αποτυχία σε αυτόν τον κατα εσένα μέγιστο τομέα. Ξαφνικά, οι γυναίκες είναι έτσι η γιουβέτσι, η θα έπρεπε να είναι έτσι, εσύ είσαι ανεπιθύμητος σε στιγμές που άλλα ζευγάρια ζουν δήθεν τον απόλυτο έρωτα και άλλα τέτοια που διολου δεν βοηθάνε να ορθοποδήσεις ψυχολογικά, πόσο μάλλον να αποκτήσεις και το δήθεν- μήλον της έριδος.


Και τι γίνεται μετά? Γίνεται ένας φαύλος κύκλος. Αυτά σου τα συμπεράσματα σε ρίχνουν περισσότερο και αυτό με την σειρά του πδηγεί σε περισσότερα αρνητικά, συμπεράσματα, νέες προβληματικές άκαμπτες στάσεις και απόψεις, υπερβολικές προκαταλήψεις και γενικεύσεις και ούτο καθ εξής. Και αυτό με την σειρά του ίσως να σε κάνει απωθητικό στο άλλο φύλο αλλά και στους άλλους γενικότερα (όπως σου είπα και πριν και με όλη την ψυχρή ειλικρίνεια το έχω πάρει και εγώ από τα γραπτά σου), τις στιγμές που θα έπρεπε να είσαι αλλιώς. Γιατί κακά τα ψέματα κανείς δεν θα ήθελε έναν τύπο που να εκπέμπει μια \"αρνητίλα\" η μιζέρια δίπλα του, ούτε για φίλο, ούτε για σχέση. Και αυτό θα επιδεινώσει ακόμα χειρότερα την διάθεση σου και μετά εσύ πάλι θα σκέφτεσαι για το πόσο απέτυχες σε αυτό το δήθεν απόλυτα σημαντικό πράγμα/στόχο/τομέα.


Για μένα δεν θα καταφέρεις τίποτα σε συναισθηματικές εξάρσεις η εκβιάζοντας καταστάσεις. Είναι δύσκολο να βρεις κοπέλα \"με το ζόρι\" αν με καταλαβαίνεις, εκτός και αν είσαι κάποιος τρομερά σημαντικός και διάσημος και τελευταία φορά που τσέκαρα οι πιο πολλοί δεν είναι. (Αλλά και διάσημος να ήσουνα πάλι πιστεύω δεν θα κρατούσε η σχέση με τέτοια ψυχολογία στον αέρα).

Πιστεύω ότι αν όντως θέλεις να κάνεις κάτι πρέπει να σπάσεις τον κύκλο. Να σπάσεις καποιο από τα μέρη που σου είπα πριν. Μην ορίζεις την ύπαρξη σου με βάση ένα πράγμα. Ούτε σε κάθε δυσκολία στη ζωή σου θα πρέπει να εξαρτιέσαι από κανέναν. Ούτε θα πρέπει να παθιαζεσαι. Βρες διάφορα όνειρα, πράγματα, στόχους που ορίζουν την ύπαρξη του \"paolo\" (και που ίσως να έχεις ήση η να είχες και τα έχεις αμελήσει τώρα). Ο paolo δεν είναι μόνο ο τύπος που ορίζεται με βάση του γεγονότος ότι δεν έχει γκόμενα, που ψάχνει να βρει και που επειδή δεν βρίσκει είναι μίζερος. Ο paolo είναι μια πολυσύνθετη οντότητα που του αρέσουν διάφορα πράγματα, που ορίζεται από διάφορες ποιότητες. Το θέμα είναι να βρεις αυτό η μάλλον καλύτερα αυτά που θα σε εκφράζουν και θα σε γεμίζουν στην ζωή σου ανεξάρτητα από σχέσεις. Και να τα αναπτύξεις. Όταν το κάνεις, ίσως να βρεθείς με πολλούς στόχους και νεες ιδέες και εμπειρίες. Ίσως να αποκτήσεις μια μεγάλη αυτοπεποίθηση που τώρα μάλλον είναι πεσμένη, φυλακισμένη μέσα σε αυτό τον κύκλο. Τότε θα δεις ότι όλα θα έρθουν από μόνα τους και οι γκόμενες και και. Χωρίς να χρειαστεί να κάνεις προσκύνημα στην μέκκα η στην τήνο για να βρεις μια κοπέλα η ακόμα και ένα-δύο καλούς φύλους παραπάνω.


just my 2 cents

Quote:

---

Originally posted by Paolo_1

Quote:

---

Originally posted by Αφωτεινή

Παολο ,
εισαι απρόθυμος και αρνητικός ή εχεις απογοητευτει απο τις αποτυχημενες προσπάθειες ?
Αυτο που θελεις ειναι το πιο ομορφο πραγμα στον κόσμο.Αλλα δεν ειναι το πιο ευκολο.
Τα κορίτσια ΔΕΝ ειναι απλησίαστα.Μην απογοητευεσαι και κακιώνεις με ολες..
Να ξεκινήσεις να βγαίνεις εξω.Μη βάζεις σκοπο να βρεις γκόμενα σωνει και ντε,φλέρταρε και χαλάρωσε.
Ειμαι γυναικα και σου λέω να εισαι ο εαυτός σου.Εισαι ικανοποιημένος?και βγήκα τις προάλλες με δυο φιλες που θέλουν οτι και εσυ..
Μην τα παρατας.

---

Σεβαστές οι απόψεις σου αλλά διαφωνώ.Μη με συγκρίνεις με τις φίλες σου γιατί αν μια γυναίκα βγει έξω με σκοπό να βρει άντρα,ΘΑ ΒΡΕΙ.Δεν είναι το ίδιο. Το ότι οι κοπέλες είναι απλησίαστες και απαιτητικές δεν το λεω μόνο εγώ,αλλά σχεδόν όλοι οι άντρες που είναι μόνοι.Επιπλέον αν βγεις με τις φίλες σου και σας φλερτάρουν κάποιοι άγνωστοι δεν θα τους απορρίψετε αμέσως;Μ\'αυτό θέλω να πω ότι και το να βγαίνει κάποιος συχνά δεν του εξασφαλίζει και περισσότερες γνωριμίες.

Πιστεύω ότι είμαι σε μια ηλικία που είναι πολύ άσχημο να είσαι μόνος.Είναι η ηλικία που οι φίλοι και οι γνωστοί σιγά σιγά αραιώνουν,δουλεύουν και τον ελεύθερο χρόνο που τους περισσεύει τον αφιερώνουν στις σχέσεις τους(και καλά κάνουν,δεν τους κατηγορώ γι\'αυτό) με αποτέλεσμα κάποιες φορές να μην έχεις παρέα ούτε για έναν καφέ.Άσε που νιώθεις και μειονεκτικά όταν βγαίνεις μαζί τους γιατί νιώθεις ότι τους είσαι και βάρος,ειδικά αν είναι μες στην τρελή χαρά του έρωτά τους.Πώς να καταλάβουν την μοναξιά που νιώθεις όταν αυτοί δεν είναι μόνοι;

---

Triella sorry,
Ρε συ Παολο ,
γαμώ το κερατο μου.
Εγω αλλο σου λεω και εσυ αλλο καταλαβαίνεις..
Οχι ρε παιδί,αν μου αρεσει ο αλλος και γουσταρω,θα ανταποκριθώ,πως το εβγαλες το συμπερασμα οτι θα τον απορρίψω(εγω βεβαια ειμαι αλλου αλλα που και που φλερτάρω,εχω παρει άδεια).
Το ιδιο ισχυει και για τα κορίτσια που σου λέω..\"Κοιτα ποσο ξενερωτα ειναι τα αγόρια,με κοιτάει και ακομα να ερθει να μου μιλησει\",μου ελεγε η φίλη μου.Οταν της ειπα \"πηγαινε εσυ\" δεν ήθελε,προτιμαει το κορίτσι να κανει ο αντρας την πρωτη κίνηση,και εγω ετσι ειμαι,δεν την αδικώ.Σου λέω,μην κανεις αλλες τετοιες σκέψεις.Παρτο πανω σου,ξεχνα ολη αυτη τη θεωρία και φτιάξε αλλη.
Α, και μην αρχίζεις τις μουτζουφλιές και τα νευρα.
Που ειναι ο καλος σου εαυτός βρες τον γιατι αυτός ΕΛΚΥΕΙ ,ο αλλος ΑΠΩΘΕΙ.
Οι φίλοι δεν χαλιούνται αμα εισαι μαζί τους.Αν ειναι φίλοι λεμε.
Μη το δραματοποιείς ,ο καιρος περνάει ,ολοι εχουν κάποιον,μπλα μπλα μπλα ,θα αρρωστήσεις ετσι που πας.

Υ.Γ
Επειδη μπορει να μη καταλαβαίνεις τη διαθεσή μου ,σου το λέω: Ειμαι μαζί σου ,θέλω να σε ακούσω εξω απο αυτή τη σκέψη γιατι πιστευω πραγματικά πως δεν προχωράς με αυτη.