Δίλημμα ζωής

Δυστηχώς έτσι είναι, απλα να σου πώ κ την άλλη όψη του νομίσματος, απο μικρός είχα πολλές σύντομες σχέσεις, σαν αντρας κ γώ απολάμβανα το σέξ με τη μια κ με την άλλη χωρίς να σκέφτομαι το μετά, σέξ να κάνω κ με όσες περισσότερες γίνεται, αυτό το \"όσες περισσότερες προλάβω πριν παντρευτώ\", μεχρι που γνώρισα μια κοπέλα πριν χρόνια, στην αρχή ήμουν μαζί της γιατι δεν είχα κατι καλύτερο, μετά απο 4 μήνες την ερωτεύτηκα, μετά απο εναν χρόνο έτρωγα τρελή καψούρα και μου φαινόταν απίστευτο πως μετα απο 1 χρόνο καθημερινού σχεδόν σεξ δεν εχω βαρεθεί αλλα το απολάμβανα μάλιστα x10 απο τις προηγούμενες μου εφήμερες σχέσεις, ΟΚ αυτο τα λέει όλα, έρωτας, πάθος, τρελό σέξ! Μετα απο λίγους μήνες έφαγα κέρατο κ το φύσαγα κ δεν κρύωνε, γιαυτό τυρρανιέμαι τώρα, γιατι ξέρω οτι ίσως βρώ μια που να με απογειώνει στο κρεβάτι αλλα τέτοιον άνθρωπο ίσως ποτέ ξανά, σε κατι τετοια ηθικά διλείμματα μπλοκάρει το μυαλό, τώρα το έμαθα. Οπότε θα παλέψω όσο αντέξω μήπως κ το γυρίσω το παιχνίδι γιατι αξίζει, ίσως και να ξενοπηδήξω στο τέλος, οκ, όλοι δεν το κρατάμε στη χούφτα μας αυτό το μήλο? Α ρε κ πόσο πιο ανέμελα ήταν τα πράγματα πρίν μεγαλώσουμε, αυτα τα στερεότυπα θα μας φάνε.. μάθε τον κόσμο να παντρεύεται με 3-4, μια για το φαϊ, μια για κρεβάτι και μια για να παίζεις xbox lol :D:D:D

Και το κέρατο που έφαγες τότε πρέπει να το πληρώσει αυτό το \"άγιο\" κορίτσι που συν τοις άλλοις αγαπάς...
Ωραία λογική!
Αλλά εδώ μας παίρνει...

Η αγιοσύνη ποτέ δεν είναι καυλωτική.:P:P

Quote:

---

Originally posted by marian_m
Και το κέρατο που έφαγες τότε πρέπει να το πληρώσει αυτό το \"άγιο\" κορίτσι που συν τοις άλλοις αγαπάς...
Ωραία λογική!
Αλλά εδώ μας παίρνει...

---

καμιά σχέση, για νάχω πάθει όλα αυτα μάλλον δεν είναι η πρόθεση μου αυτη, ίσα ίσα προσπαθώ να βγάλω μια άκρη, αλλιώς θάλεγα χέστηκα κιολας, έχω το κορίτσι για σπίτι και ξεκινάω το κέρατο για τα απωθημένα, δεν λέω αυτο, απλα λέω πως μπορεί να υποκύψω κάποια στιγμη μήπως ξεμπλοκάρω κ δώ τα πράγματα ποιο καθαρα..

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Η αγιοσύνη ποτέ δεν είναι καυλωτική.:P:P

---

Αυτό ξαναπέστο!

Quote:

---

Originally posted by marian_m

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Η αγιοσύνη ποτέ δεν είναι καυλωτική.:P:P

---

Αυτό ξαναπέστο!

---

Το παν είναι να είσαι ερωτευμένος, εκει τα βρίσκεις μετα σε όλα,
πήγα να τα μπλέξω συναίσθημα με λογική και έφαγα τα μούτρα μου, δεν περίμενα να χει τετοιες πτυχές ο ψυχικός κόσμος παντως..

Κωνσταντίνε τώρα πίνεις αντικαταθλιπτικά;

δυστηχώς ναι γιατι με έριξε όλο αυτο, είχα θολούρες, ζαλάδες, κρίσεις πανικού κ.α, πλέον ξυπνάω κάθε πρωϊ και νομίζω πως δεν είμαι εγώ, αργές κινήσεις, σκέψεις συνεχώς στο μυαλό μου κ πολλά άλλα, πέρασα η αλήθεια είναι κ κάποιες πολυ στρεσσογόνες καταστάσεις παράλληλα με αυτό περι της σχέσης μου και νομίζω με έστειλαν κανονικα όλα αυτα, κάθε μέρα με το χαμόγελο ήμουν και τώρα νοιώθω σαν τρελός

Κωνσταντίνε μήπως και η ψυχολογική σου κατάσταση είναι τέτοια που δεν σ΄αφήνει να αισθανθείς κάποια πράγματα;Η κατάθλιψη και τα χάπια απο μόνα τους δημιουργούν τέτοιες καταστάσεις.Δηλαδή πριν γνωρίσεις την κοπέλα πριν αποφασίσετε πως θα προχωρήσετε στη ζωή όλα ήταν καλά;αν το γεγονός και μόνο αυτό σου έφερε σε αυτό το σημείο την ψυχολογία σου απορώ τι το σκέφτεσαι....μια είναι η λύση και για τους δυο.

Γιώτα να σου πώ την αλήθεια στο σέξ απο την αρχή το είχα καταλάβει πως δεν με τραβούσε πολύ, δλδ το απέφευγα κιολας κάποιες φορές, απλα με συνάρπασε σαν άνθρωπος περισσότερο, ένιωσα και ερωτευμένος αλλα στο σέξ δεν μου έβγαινε με τίποτα, αυτο που δεν με αφήνει να δω καθαρά είναι το οτι τη στιγμή που άρχισαν όλα περι κρίσεων πανικού κλπ. είχα φοβερό άγχος κ απο άλλους παράγοντες που δεν είχα ξαναζήσει τόσο έντονα, απλα δεν ξέρω γιατι ακριβώς αντέδρασα ψυχικά έτσι, για το κομμάτι του σέξ? για όλα τα υπόλοιπα? η και για τα δύο? Να πώ την αλήθεια αυτο που με φόβισε περισσότερο ήταν κάποιες εμμονές ξαφνικά που μου καρφώθηκαν πως θέλω να κάνω κακό στους γύρω μου, εκεί τρομοκρατήθηκα, και αυτο ήταν ξεκάθαρο \"ξέσπασμα\" του ψυχισμού μου απο την πίεση, με το που έκανα αυτες τις σκέψεις το χασα το παιχνίδι, μπλοκαρα τελείως και φοβόμουν για μένα, τώρα είμαι πολύ καλύτερα αλλα έμεινα με φοβίες, τι να πώ, ποτέ δεν φανταζόμουν πως μπορώ να σκεφτώ τετοια πράγματα ή πως θα έρθω σε τέτοιο σημείο. Πόσες φορές είπα να χωρίσω μήπως κ επανέλθω στο 100% αλλα μετα το μετάνιωνα γιατί έλεγα και αν συντέλεσαν σε όλο αυτο oi άλλες υπερ-στρεσσογόνες καταστάσεις που πέρασα? Κολοκατάσταση, γιαυτο κ έγραψα στο φόρουμ αυτό, μήπως και πέρασε κανείς κάτι παρόμοιο. Τέλος, μετα απ\'όλα αυτα αρχίζω και αμφιβάλλω για τον εαυτό μου, μήπως είχα κάποια ήπια κατάθλιψη εξ\'αρχής? μήπως δεν είμαι ευχαριστημένος εγώ με τίποτα? μήπως, μήπως.. τεσπα, ίσως να ξέρω τι μου φταίει αλλα απλα θέλω να το ακούω μπας κ το χωνέψω, τι παραπάνω έχει η γνώμη του ψυχιάτρου περι σχέσεων εξάλλου απο ανθρώπων ενος φόρουμ? Πόσο μάλλον αν έχουν περάσει και παρόμοιες καταστάσεις.

Ευχαριστώ πάντως όλους για τον χρόνο σας, ελπίζω να ξεμπλοκάρω τελείως και να μή τραβιέμαι μια ζωή

Kοίτα Κωνσταντίνε(είμαστε και συνονόματοι) για εμένα το καλύτερο είναι να της μιλήσεις ανοιχτά,αλλιώς δεν θα γίνει τίποτα.Μπορεί να σε ξενερώνει κάτι ερωτικά(ίσως κάποια της κίνηση ή κατι που λέει)και όχι να να μην την θές ερωτικά.Εξάλλου αν δεν την ήθελες καθόλου ερωτικά δεν θα σηκωνόταν και η σημαία βρε αδερφέ.Κάθε πότε κάνετε sex?Επιπλέον θα μπορούσες να της ζητήσεις να κάνει κάποια πράγματα για εσένα στο κρεβάτι..Δεν είναι ταμπού ούτε και ντροπή.Οταν κάτι δεν μας αρέσει πρέπει να το λέμε.Και στο λέω εγώ που ενω απο τα 18-22 τρελαινόμουν για sex και έλεγα τι ωραία τι καλά,βρέθηκαμε ένα σύντροφο που κάτι με ξενέρωνε και δεν ήξερα τι και τελικά πριν 2 χρόνια έπαθα κρίσεις πανικού.¨Εφτασα στα 25 και δεν ήθελα να κάνουμε sex,μέχρι που αποφάσισα να μιλήσω και να εξηγήσω τι δεν μαρέσει και θέλω να αλλάξει.Πλέον στα 26 μ αρέσει ίσως και περισσότερο απο ότι πρίν.Οπότε για εμένα,μίλησε..Μην το αφήνεις...

Quote:

---

Originally posted by ntini
Kοίτα Κωνσταντίνε(είμαστε και συνονόματοι) για εμένα το καλύτερο είναι να της μιλήσεις ανοιχτά,αλλιώς δεν θα γίνει τίποτα.Μπορεί να σε ξενερώνει κάτι ερωτικά(ίσως κάποια της κίνηση ή κατι που λέει)και όχι να να μην την θές ερωτικά.Εξάλλου αν δεν την ήθελες καθόλου ερωτικά δεν θα σηκωνόταν και η σημαία βρε αδερφέ.Κάθε πότε κάνετε sex?Επιπλέον θα μπορούσες να της ζητήσεις να κάνει κάποια πράγματα για εσένα στο κρεβάτι..Δεν είναι ταμπού ούτε και ντροπή.Οταν κάτι δεν μας αρέσει πρέπει να το λέμε.Και στο λέω εγώ που ενω απο τα 18-22 τρελαινόμουν για sex και έλεγα τι ωραία τι καλά,βρέθηκαμε ένα σύντροφο που κάτι με ξενέρωνε και δεν ήξερα τι και τελικά πριν 2 χρόνια έπαθα κρίσεις πανικού.¨Εφτασα στα 25 και δεν ήθελα να κάνουμε sex,μέχρι που αποφάσισα να μιλήσω και να εξηγήσω τι δεν μαρέσει και θέλω να αλλάξει.Πλέον στα 26 μ αρέσει ίσως και περισσότερο απο ότι πρίν.Οπότε για εμένα,μίλησε..Μην το αφήνεις...

---

Εκτιμώ το ενδιαφέρον σου αλλα αυτο ειναι αυτονόητο πως το έκανα ήδη προτού βγάλω το συμπέρασμα, ότι κ να αλλάξει η κατάσταση παραμένει η ίδια

Ε τοτε η κατάσταση είναι μονόδρομος βρε Κωνσταντίνε.Καμια γυναίκα δεν θα ήθελε δίπλα της έναν άντρα που να μην περνάει καλά μαζί της ερωτικά..γιατι οτι και να λες το sex είναι το 70% της σχέσης.Αν δεν πάει αυτό καλά τότε δεν υφίσταται και σχέση.

Κωνσταντίνε,
αναρρωτιέσαι αν τα ψυχολογικά προβλήματα προήλθαν ή όχι από την έλλειψη σεξουαλικής έλξης στη σχέση σου.
Αυτό πως θα το μάθεις;
Σίγουρα όχι με τα αντικαταθλιπτικά και μόνο.
Με τα αντικαταθλιπτικά ανακουφίζεις τα συμπτώματα.
Όσο όμως δεν ψάξεις το μέσα σου, με κάποιον ειδικό που να μπορεί να σε καθοδηγήσει, όσο δεν δοκιμάζεις για να δεις τι φταίει, τόσο στη σχέση, όσο και στα ψυχολογικά προβλήματα, όσο δεν επικοινωνείς αυτή σου τη δυσκολία στη σύντροφό σου, δεν μπορεί το πρόβλημα να εξαφανιστεί ως δια μαγείας.

Καταλαβαίνω πολύ καλά τον προβληματισμό σου και ειδικά σε ανθρώπους που έχουν πολύ \"καλή\" σχέση με την ενοχή τέτοιοι προβληματισμοί είναι πραγματικά βουνό. Ξέρω κι εγώ από κρίσεις πανικού και από ψυχοθεραπεία, μου έχει τύχει παρόμοια περίπτωση σε σχέση με κακή ποιότητα ερωτικής ζωής, όπως και το άκρως αντίθετο με πολύ καλή ποιότητα ερωτικής ζωής αλλά μέχρι εκεί.
Για να λειτουργήσει μια σχέση θέλει λίγο από όλα. Αν είναι εφικτή μια τέτοια σχέση? Κι εγώ ακόμα αναρρωτιέμαι. Αλλά όσο ζούμε προσπαθούμε και ελπίζουμε έτσι δεν είναι; Αρκει να προσπαθούμε και να χρησιμοποιήσουμε κάθε δυνατότητα που υπάρχει για να απεγκλωβιζόμαστε από διλήμματα:)

Κοιτα βασικά κατα πρώτον πλέον πιστεύω πως αν όχι όλοι, οι περισσότεροι πάσχουμε απο κάποιο είδος ΨΠ, είτε ειναι ενα μικρό κόμπλεξ που μας ακολουθεί είτε κατι παραπάνω που καραδοκεί να κάνει το μπάμ, σίγουρα δεν πιστευω πως συντέλεσαι μόνο αυτο για να πάθω όλα αυτα, αλλα αν μέστη φουρτούνα μου δεν μπορώ να ερωτευτώ και να περάσω καλά με τον άνθρωπο μου έστω χαλαρώνοντας κάνοντας έρωτα τί άλλο μου μένει? Πάντως εγώ πάντα ημουν ενας άνθρωπος με θετική ενέργεια, χιούμορ και χαβαλέ, ίσως να ήταν κ άμυνα, δε ξέρω, με όλα αυτα που πέρασα αναθεώρησα πολλά για τα περι ψυχολογίας..

Εν το μεταξύ βλέπω μεγάλη δημοσιότητα το θέμα και αρχίζω να νοιώθω κ κάπως lol