Quote:
Originally posted by Alobar
Μόλις πιο πριν, στο ίδιο μου το ποστ, έλεγα στη Σοφία ότι φυσικά και ξέρω αλκοολικούς με σκατοχαρακτήρα, βιαιότητα και τα λοιπά συναφή... δε κατάλαβα γιατί μου τους αναλύεις. Τους έχω αναλύσει, ευχαριστώ Άρκτε. Και ξέρεις Άρκτε, δε βλέπω να κάνεις λόγο για το υποδεικτικό σου ύφος - και νά\' ταν μόνο εδώ - αλλά βλέπεις πάντα και μόνο την... επιθετικότητα των άλλων. Φυσικά και αντέδρασα στο ύφος σου λοιπόν. Δεν είναι απλό;... κατ\' τ\' άλλα, είναι γεγονός πως δεν έχεις διαβάσει ποτέ όσα έγραψα για το αλκοόλ σε διάφορα θρεντς. Πολύ - πολύ αναλυτικά και πιάνοντας ξεχωριστά ένα - ένα τα κομμάτια. Επίσης Άρκτε, βρίσκω παιδιαρώδες να \'νόμιζα μήπως και μιλούσες για μένα\'. Γιατί να νομίζω κάτι τέτοιο αλήθεια;... έχεις διαβάσει ποτέ πόσες φορές τόνισα ότι οι αλκοολικοί που απεξαρτώνται πάρα πολύ δύσκολα, έχουν και άλλες ουσίες να \'νοικοκυρέψουν\';... έχεις διαβάσει ποτέ ότι κάποιοι αλκοολικοί είχαν ΗΔΗ άλλα θέματα και τα απογείωσαν με το αλκοόλ;... έχεις διαβάσει ποτέ ότι ένας απ\' τους λόγους που πέφτουν στο αλκοόλ είναι επειδή δε παίρνουν αγωγή για κάποια θέματά τους και το χρησιμοποιούν αντί των χαπιών που θα χρειαζόταν να παίρνουν;... ότι μόλις κόβουν οι ψυχίατροι για να μη ξανακυλίσουν, τους δίνουν την αγωγή που αρχικά αρνούνταν να πάρουν;... έχεις διαβάσει για αλκοολικούς που πάνε στο ΑΑ - ανά τον κόσμο και όχι μόνο αυτοί που γνώρισα εγώ - σηκώνουν το χεράκι και λένε \'είμαι καθαρός\' ενώ τό \'χουν ρίξει στο χασίσι ή στα χάπια ακριβώς για να μη πιούν;... τά \'χω πει χιλιάδες φορές και αυτοί είναι οι διαχωρισμοί που έκανα. Κι αυτά όλα από πού κι ως πού έχουν σχέση με τον μόνο αλκοολικό; Το ότι υπάρχουν μόνο αλκοολικοί που δυσκολεύονται να κόψουν χωρίς καμιά είδους στήριξη - και εννοώ καμιά, ούτε χάπια - είδες να το αμφισβήτησα πουθενά; Δεν αναφέρθηκα καν σε αυτούς και εκεί ακριβώς είναι που παίζει πολύ το θέμα \'θέληση - χαρακτήρας\'.
Και για τον τύπο που περιέγραψα, αυτό ακριβώς δεν ήθελα να τονίσω; Που έγινε αλκοολικός στο τέλος, αφού ήπιε στη ζωή του ό,τι έβρισκε και τελικά έκοψε λόγω κίρρωσης;... δε καταλαβαίνω γιατί βρίσκεις άλλα πράματα ενώ εγώ ήθελα να τονίσω τα συγκεκριμένα και να εκφραστώ με βάση αυτά... αν πάλι είσαι σε διαγωνισμό εμπειριών βρε Άρκτε, εγώ δε θα συμμετάσχω. Οπότε και δεν έχω να πω κάτι άλλο, οπότε ελπίζω να μην αρχίσεις πάλι τις απορίες. Πετράν, μπορείς να συμφωνείς με ό,τι θες, αρκεί να ξεκαθαρίζεται σε τί αναφέρεται ο καθένας. Ένα τελευταίο που θα καταθέσω είναι ότι δε θεώρησα ποτέ τον αλκοολισμό \'αρρώστια\' κι έχω πει γιατί.
Μια ωραία συνέντευξη της κας Μάτσα - ψυχιάτρου - η οποία είναι απ\' τους πολύ λίγους στην επιστημονική κοινότητα που δε θεωρεί \'αρρώστια\' ούτε και τα ναρκωτικά. Για όσους έχετε ενδιαφέρον, να διαβάσετε την κα Μάτσα. Καταδεικνύει πάντα τη \'μπίζνα\' που παίζεται χρόνια πίσω απ\' τις \'αρρώστιες\' αυτές. Και μιλά ξεκάθαρα και για τους γιατρούς και για την... άρχουσα τάξη.
Πετράν ίσως έχει ενδιαφέρον για σένα, εκτός από αυτό που έχουν οι στατιστικές... :)... βάζω το λινκ και παραθέτω ένα απόσπασμα...
.................................................. .................................................. .................................................. .......
- Οι κυρίαρχοι επιστημονικοί κύκλοι ορίζουν πολλά ψυχολογικά και κοινωνικά προβλήματα του σύγχρονου ανθρώπου σαν βιολογικές ασθένειες που συνδέονται με τα γονίδιά μας. Κάτι ανάλογο επιχειρείται και στο θέμα των ναρκωτικών. Τελικά οι τοξικομανείς πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ασθενείς;
- Ο τοξικομανής δεν είναι ασθενής. Το καταστροφικό είναι ότι μέσω του ΟΚΑΝΑ έχει περάσει η άποψη ότι η τοξικομανία είναι αρρώστια. Ορίστηκε ως αρρώστια από τους κυρίαρχους ψυχιατρικούς κύκλους, με επικεφαλής την αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία, που την ορίζει σαν «χρόνια νόσο του εγκεφάλου». Το να «βιολογικοποιούνται» κοινωνικές συμπεριφορές δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Είναι η πανούκλα της εποχής μας. Για όλα φταίει ένα γονίδιο: για την επιθετικότητα, για την αυτοκτονικότητα, για την ομοφυλοφιλία. Έτσι όμως, επιτυγχάνεται κάτι που συμφέρει μόνο το σύστημα. Απενοχοποιείται η κοινωνία και όλοι είμαστε ήσυχοι από την αρρώστια. Θα έλεγε λοιπόν κανείς, μα τι έγινε, μετάλλαξη και αρρώστησε ο εγκέφαλος εκατομμυρίων νέων σήμερα; Γιατί πριν από τριάντα χρόνια ήταν πολύ μικρότερη η διάδοση; Είναι επιδημία; Απλά είναι ένα ιδεολόγημα, μια άποψη η οποία συντηρείται, χωρίς να έχει αποδειχτεί. Και με αυτό τον τρόπο συντηρείται η πολιτική των υποκατάστατων που καταδικάζει αυτό το άτομο να μείνει δια βίου στο περιθώριο.
.................................................. .................................................. ...
- Γιατί λοιπόν το κράτος και η κοινωνία κινούνται σε τόσο λανθασμένες κατευθύνσεις;
- Ζούμε σε μια κοινωνία που πάνω από όλα φοβάται τη δύναμη της νεολαίας να αμφισβητεί. Και τα ναρκωτικά επιτελούν ένα πολύ σημαντικό ρόλο. Διασφαλίζουν τον κοινωνικό έλεγχο των νέων. Στην πραγματικότητα, αυτή είναι η βιοεξουσία, που λέει ο Φουκό. Είναι η πολιτική της κυρίαρχης τάξης η οποία θέλει να μας εκμεταλλεύεται, να παραβιάζει τα δικαιώματά μας και να ελέγχει κάθε πτυχή της ύπαρξής μας, τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας. Κάποιοι λένε ότι πάντα γινόταν χρήση ουσιών. Η τοξικομανία όμως είναι εκείνη η χρήση που έχει γίνει αποκλειστικό περιεχόμενο της ζωής σου, εκτοπίζοντας ανθρώπινες σχέσεις, ενδιαφέροντα, ασχολίες. Δεν σε ενδιαφέρει τίποτ’ άλλο και με αυτή την έννοια δεν αποτελείς κίνδυνο για το σύστημα. Δεν διεκδικείς. Επομένως η κυρίαρχη τάξη πάντα θα αναπτύσσει όρους ώστε να επεκτείνεται η διάδοση των ναρκωτικών. Κάποιοι λένε ότι η τοξικομανία δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η δυσφορία μέσα σε αυτό τον πολιτισμό της παρακμής.
http://www.politikokafeneio.com/narkotika/organo113.htm
αν δεν ειναι αρρωστια τι ειναι τοτε?,,δεν μπορω να καταλαβω μεσα απο αυτη την παραγραφο... ειναι δικαιολογια?..αδυναμια?..τι ειναι?