Printable View
πω πω τι μου θύμισες λέγοντας για τη σχολή....μια φορά παρουσίαζα ατομική εργασία,είχαν κοπεί τα πόδια μου,είχαν μουδιάσει,ευτυχώς ήμουν καθιστή...η φωνή μου όμως έτρεμε.Διάβαζα και έλεγα από μέσα μου \"άντε λίγο ακόμη,άντε λίγο ακόμη\",σκεφτόμουν μήπως πω κάτι λάθος,μήπως με κοροιδέψουν,μήπως η φωνή μου φανεί γελοία...μαρτύριο...
ναταλιε μου δεν ειναι ετσι και τοσα χρονια το προσπαθω...ειναι λες και ξεχασα πως ειναι να κανεις φιλους...και ολο αυτο με τα πειραγματα το εχω παντα...οι αλλοι απλα προσπαθουν με πλαγιο τροπο να σε κανουν να χαλαρωσεις ενω απλα το κανουν χειροτερο:P
Στη σχολή μπορείς με αφορμή κάποια εργασία ή σημειώσεις.Μόνο αυτό μπορώ να σκεφτώ για μας...Όταν υπάρχει κάποιο κοινό θέμα με πιάνω να είμαι λίγο πιο άνετη.Λιγότερο αγχώδης.Quote:
Originally posted by wakeup
ναταλιε μου ειμαι 22...δεν εχω δουλεια ακομη τελιωνω το πτυχιο μου...αυτο που με αγχωνει και ποναει ειναι οτι απο την δευτερα λυκειου κανω παρεα μονο με την κολλητη μου και τους παρεες τισ...αυτη ειναι κοινωνικοτατη...και μετα πουυ εκανα σχεση απομονωθηκα και εγω...το θεμα ειναι με την κοινωνικη φοβια πως κανεισ παρεες και pou:(?
βασικαδεν θελει προσπαθεια.αν μπορεσεις να τα βρεις με τον εαυτο σου ολα θα βρουν τη σειρα τους.η δυσκολια ειναι οτι θες φιλους για να βγεις απο αυτο το προβλημα.με τη στηριξη της οικογενειας μπορεις να αρκεστεις για αρχη ??
τι να πω πια εχω κουραστει...καθε μερα με την ιδια ερωτηση και τον ιδιο καιμο στα παντζακια μου...θα ειμαι ποτε ευτυχισμενη και ηρεμη με τουσ ανθρωπους που τοσο θελω να εχω διπλα μου η θα ειναι ονειρο απατηλο???μια γνωστη μου ειχεε θυμησει...δεν εχει σημασια ο προορισμος αλλα το ταχιδι...εγω παντοσ εχω παρει χαλασμενο μεταφορικο...συνεχως με βγαζει εξω απο τον δρομο μου:P
ολοι καπως ετσι νιωθουμε.λιγοτερο / περισσοτερο η με αλλες συνθηκες...ειναι το ιδιο..νιωθω ενα λαθος.τιποτα δεν μου αναγνωριζω.καμια αυτοεκτιμηση και αυτοεπιβραβευση
Wakeup αν ακολουθήσουμε αυτό που λέει και στις αρχές της συζήτησης η natalie πιστεύω θα βρούμε άκρη και με το θέμα φιλίας,θα κάνουμε κάποια καλή αρχή...Εννοώ αυτό με τις γλώσσες,τα σπορ.Και κυρίως με το θέμα της κοινωνικής φοβίας,να συναναστρεφόμαστε με άλλα άτομα δηλαδή δίχως φόβους...
Υπάρχει αυτό το κοινό ενδιαφέρον που όσο να\'ναι μειώνει την αμηχανία σου.
ναι μπορει αυτο να δωσει ωθηση....:D
Οκ,αυτά είναι και δικά μου λόγια.Τα λέω πάρα πολύ συχνά,με χαρακτηρίζουν.Αλλά μου βγαίνει να σου πω πως δεν πρέπει να νιώθεις ένα λάθος.Η αυτοεκτίμηση μας έχει πιάσει πάτο γιατί δίνουμε πολύ βάρος στην \"εκτίμηση\" των άλλων...Το τι θα πουν,τι θα σκεφτούν.Μακάρι να μην σκεφτόμασταν έτσι...Quote:
Originally posted by natalie
ολοι καπως ετσι νιωθουμε.λιγοτερο / περισσοτερο η με αλλες συνθηκες...ειναι το ιδιο..νιωθω ενα λαθος.τιποτα δεν μου αναγνωριζω.καμια αυτοεκτιμηση και αυτοεπιβραβευση
μακαρι.....ψυχοθεραπεια & εσωτερικη δυναμη = αποτελεσμα ? ιδου η απορια
αυτη ειναι η παγιδα μας...αυτα που νιωθουμε...ωπου τα παραπανω δεν ειναι ετσι...αυτη η απογνωση να μην πε κατερεε καποιες φορεσ και τα αλλα ολα καλα...
δεν φταιει σχεση αλλα εσυ.ηταν ευκολη λυση για να νιωσεις αποδεκτη.το ειχες αναγκη,γατζωθηκες και θυσιασες ολα τα αλλα.
η κοινωνικη φοβια επηρεαζει ολουσ τουσ τομεις...και εγω ετσι επαθα...γαντωθηκα σε μια σχεση η οποια αποδεχοταν αυτο μου το \'\'προβλημα\'\'...ξεφυγα γενικα απο τη \'\'ζωη΄\'\' μου...αλλα ειναι τοσο προσωρινο...μετα επανερχεσε και ειναι ολα χειροτερα...
και εγω μουγκαινομαι γτ απτο αγχοσ λεω ωπου τισ μαλακιες...
νιωθω οτι ολες εχουμε ακριβως τα ιδια πραγματα...ειναι καπως παρηγωρο αυτο. το θεμα βεβαια ειναι να κανουμε και κατι...! εγω προσπαθω.... κανονιζω ετσι να δω κανα φιλο που και που οπως χτες πχ αλλα και παλι εχω ενα σωρο αγχος για το πως θα τα παω,αν θα τον κοιταω νορμαλ κτλ........ αυτο με τα ματια δεν μπορω να το ξεπερασω...........δεν μπορω..... ολο το θυμαται το μυαλο μου και κολλαω..
ματζεντα,
απλα ειναι τα πραγματα, εσυ τα κανεις δυσκολα νομιζω.
κανονιζεις με ενα φιλο σου να βγεις, υποθετω οτι κανεις κεφι να τον δεις, αν οχι, δεν εχει κανενα νοημα να κανονησεις με καποιον που δεν γουσταρεις μονο κ μονο για να ξεπερασεις εσυ την κοινωνικη σου φοβια!
πηγαινεις κ εισαι φυσικη, ο εαυτος σου ρε παιδι μου, πως να το πω!
τι παει να πει \"πως θα τα πας?\" εξετασεις δινεις? με φιλο βγαινεις!
επισης αυτο με τα ματια, τι εννοεις? υπαρχει κανενας κανονας που να λεει οτι ΠΡΕΠΕΙ να κοιταμε τους αλλους στα ματια για τοσο χρονικο διαστημα κ τοσο οχι? η πρεπει να τους κοιταμε τοτε κ τοτε κ στις αλλες περιπτωσεις οχι?
εσυ δεν πας για να κανεις φιλους μου φαινεται, πας για να συγκρινεσαι με τους αλλους κ να κανεις διαγωνισμους επιδοσεων στους τομεις που θεωρεις σημαντικους!
αυτη την εντυπωση μου δινεις τουλαχιστον! (αν κ δεν εχω διαβασει πολλα μνμ σου)