Printable View
Θυμάσαι ένα άλλο θέμα που είχες ανοίξει, γιατί απογοητεύεσαι όταν αισθάνεσαι να ξεθωριάζει η αγάπη? Αυτό. Ε, τι είναι νομίζεις? Φόβους απηχεί. Αγγίζει ανασφάλειες - το καλό μας το παιδιόθεν. Λολ, άκου παιδιόθεν. Καλημερούδια κοριτσούδι.:)
Ε ναι και η βιασύνη μας να αγαπηθούμε, παιδιόθεν. Πάμε καλά όμως. Πετάει η ομάδα! Θα το αλλάξουμε το παιδιόθεν και θα το κάνουμε ενηλικοτρόπως. χαχαα
ούρτ μοσχαροκεφαλή, έλα να γίνουμε πολλές. Τι τραβάμε κι εμείς οι χορεύτριες...
αααα..γι αυτο λες..Quote:
Originally Posted by RainAndWind
Δεν ξερω ακομα Ρειν..το σκεφτομαι πολυ!
αυτη η φλατ κατασταση με χαλαει..
Απο την αλλη αυτη η στροφη προς τα μεσα μου,με την καλη εννοια,με εχει κανει να δω τι θελω εγω πρωτα(αν εξαιρεσεις τα παιδακια μου).
Ισως αυτη η δειλα αποδοχη του εαυτου μου,με κανει να βλεπω και αλλα πραγματα..γραφω τις σκεψεις μου...
Πχ το να σε ερωτευονται για αυτο που εισαι..εγω δεν ημουν εγω για πολυ καιρο!
Το να σου λενε ΟΛΟΙ οι γυρω σου για το μεσα αλλα και για το εξω σου,αλλα εσυ να μην τα δεχεσαι!!
Καλα για την εξωτερικη εμφανιση ουτε να το φτυσω ενα καλο σχολιο,μη σου πω οτι κρυβομουν κιολας..αλλα ΚΑΙ για το μεσα μου,ενω το ξερω..
Ερωτευτηκα ποτε οντας εγω?Διεκδικησα εβερ αυτο που μου επρεπε?
Ας μουγκανισω λιγο πριν την μεγαλη αποκαλυψη!!
Nομιζω οτι οσοι ειμαστε αποδεκτες μιας τετοιας συμπεριφορας χειριστικης και οσοι την αποδεχομαστε κ συμμετεχουμε σε αυτη την διαδικασια εχουμε τους λογους μας. Δεν προκειται για στραβομαρα. Προκειται για αλλα πραγματα που μας διαστρεβλωνουν την οραση κ μαλλον και τον τροπο που αντιλαμβανομαστε εννοιες οπως αγαπη, ενδιαφερον, εκτιμηση, σεβασμος.Quote:
Originally Posted by Φωτεινη!
Ετσι, οταν ο αλλος με χειριζεται ή προσπαθει να το κανει, δεν σημαινει οτι απαραιτητα το κανει συνειδητα ή εσκεμμενα για να με εκμεταλλευτει.Μπορει να μην αντιλαμβανεται το τι κανει, να εχει μαθει ετσι να διεκδικει αγαπη, φροντιδα, προσοχη. Το ιδιο κι αυτος που τρεχει να καλυψει αναγκες αλλων, καλυπτει με τον τροπο του κι αυτος δικα του κενα. Οχι μονο των αλλων. Νιωθει μεσα απο το τρεξιμο αυτο, σημαντικος, δυνατος. Αυτος που δεν εχει αναγκες. Μα μπορει να καλυπτει τις αναγκες των ανθρωπων που τον χρειαζονται.
Ανθρωπινα ολα αυτα...Οταν "ξυπναμε" ή μπορουμε να δουμε και καπως αλλιως, ας προσπαθησουμε να μην αυτομαστιγωθουμε για μια ακομα φορα για τοτε. Τοσα μπορουσαμε, οσα καναμε.
Θα τον μεθύσουμε τον ήλιο, ΣΙΓΟΥΡΑ ΝΑΙ
Θα τον τρελάνουμε το φίλο, ΣΙΓΟΥΡΑ ΝΑΙ
Με το μουγκάνισμα και με το ζουρνά
Καλημέρα Ήλιε Καλημέρα
Γελά ο ήλιος κι αμολιέται στη σβουνιά
χορεύω κι εγώ η βλαμένη μες στα ζα
Το κόκκινο για τη ροδιά
το πράσινο για τα παιδιά
για τη Φωτούλα τη μοσχάρα μια κλωτσάαα
Μούυυυυυυυυυ
χαχαααα
Μην τα παίρνεις όλα βαριά, δε χρειάζεται.
θα σε προσέχω εγώ στο στάβλο, ξεκούνα μαρή από την ποτίστρα θέλω να πιω κι εγώ!
αχχαχαχαχ
μα το Θεο καθολου βαρια δεν τα χω παρει..
αμα σου αραδιασω ενα παρομοιο θα με πιστεψεις???
μα που να χωρεσεις μωρη χονδροκωλα που για να πιεις απ την ποτιστρα με πεταξες απο το σταυλο!!!
αντρουπίς σου μουλάρα! εγώ είμαι σαν τον αέρα, λεπτή, αραχνούφαντη και ξεσποριασμένη. Εσύ πιάνεις όλο τον χώρο και το βράδυ ροχαλίζεις!
Σιγουρα αλλαζω..
Οσο θυμαμαι τον εαυτο μου συγχωρουσα οοολεςςς τις μαλακιες απο ανθρωπους που αγαπω..Σας ορκιζομαι οτι δεν με πειραζε,εβλεπα με κατανοηση τις αδυναμιες των αλλων και δεν κρατουσα ΚΑΜΙΑ μα ΚΑΜΙΑ κακια..Μου εμενε βεβαια μια στεναχωρια για τον κακο τους τροπο και ενιωθα αυτη την ελλειψη σεβασμου..
Καταλαβα ομως οτι η ελλειψη σεβασμου ηταν δικη μου προς εμενα,κι ετσι αλλαξα τροπαριο.
Οταν αφηνεις τους αλλους να σε προσβαλουν πχ ,με το να το ξεχασεις και να μην δωσεις συνεχεια,με το να συχωρεσεις ΑΜΕΣΩΣ,απλα δινεις χωρο για αλλη μια προσβολη!και μην νομιζετε ,ακομα και με την επομενη φορα που εβλεπα οτι κανεις δεν εκτιμαει την σταση μου,εγω αντι να δω πως εγω δεν εκτιμω εμενα,εγω ελεγα οτι ο αλλος δεν εχει ξεπερασει καποιες αδυναμιες του χαρακτηρα του και να αντιμετωπισει τις κακες συμπεριφορες του..
Αυτο ομως αλλαξε..
Ειναι κατι μηνες τωρα που τηρω μια υγιη σταση απεναντι μου και νιωθω οτι μου αρκει ο σεβασμος μου,δεν χρειαζομαι κανενος αλλου,οτι εχω αναγκη μια αλλης "παστας" ανθρωπων,αυτων που παλευουν οπως κι εγω να αγαπουν και να καταλαβαινουν τους αλλους!!
Παρολα αυτα εδω και κατι μηνες ενας φιλος που εφαγε ενα τεραστιων διαστασεων Χ,υποφερει..χαχαχαχ οσες φορες συχωρεσα τις προσβολες του,το ειδε σαν αδυναμια μου ,χαιροταν να εχει τον ελεγχο,κι αυτο με εκανε εξαλληηηηηηη!!!!!
Ποτε μα ποτε δεν εκμεταλλευτηκα τις αδυναμιες του,ποτε δεν ειπα τιποτα για τις θεματαρες του..σε αντιθεση με εκεινον..
Υπαρχουν στιγμες που λυγιζω και μπαινω στον πειρασμο να πω "ελα οκ δεν τρεχει τπτ",αλλα ξερω πως ετσι δεν θα βοηθησω ουτε αυτον..δεν θα καταλαβει ποτε οτι πρεπει να εκτιμαει μια φιλια..
Ουφ τα εβαλα σε μια σειρα..
καλημερα σε ολους!
Μα δεν είναι ρε συ κακία να θέλεις να σου φέρονται με σεβασμό, εφόσον δείχνεις κι εσύ τον ανάλογο. Εσύ το βάφτιζες έτσι. Σε είχες ονομάσει αγία Φωτεινή. Ε, δεν είσαι, κανένας μας δεν είναι. Ούτε και χρειάζονται τέτοιες υπερβολές. Αυτό με την αλλαγή της πάστας των ανθρώπων γύρω σου, πολύ σημαντική διαπίστωση Φωτεινούλα. Όσοι δε μπορέσουν να προσαρμοστούν στη νέα Φωτεινή, με τα φρέσκα της στοιχεία, δε θα είναι δυνατό να σε ακολουθήσουν στην πορεία σου αυτή. Και το λύγισμα στο πρόγραμμα είναι κάποιες φορές, κι όταν συμβαίνει κοίτα να μην είσαι αυστηρή μαζί σου. Να σου το συγχωρείς και να πατάς delete και να συνεχίζεις. Καλημέρα και αγκαλίτσες κι από μένα. Φιλάκια αφανάκι μου.:)
Θα το τυπωσω αυτο να το κολλησω πανω απο το κρεβατι μου να το βλεπω! Να μου θυμιζει οτι γινεται να το πετυχω κι εγω! Μπραβο βρε Φωτεινη και παλι!Quote:
Originally Posted by Φωτεινη!
Αυτο ειναι και δικο μου προβλημα.Θελω να μην αφηνω τα λογια να με επηρεαζουν, οι προσπαθειες να με πληγωσουν και να με υποτιμησουν να πεφτουν στο κενο.Ισως οφειλεται στην μεγαλη αναγκη που εχω για αγαπη και αποδοχη κατι που δεν γνωρισα δεν εζησα δεν εμαθα.και η αγαπη των γονιων μου ηταν χειριστικη και εγωιστικη.εκανα του κοσμου τις υποχωρησεις, εκανα θυσιες και πραγματα που δεν ηθελα και πιεζα τον εαυτο μου.Νομιζω οτι εχω χασει πια το παιχνιδι και μετα τοσα χρονια δεν μπορω να διεκδικησω οσα θα επρεπε.Δυστυχως ορια δεν υπηρχαν καθως ημουν το παιδι για ολες τις δουλειες.Το χειροτερο ειναι πως τα νευρα μου εχουν σπασει και δεν μπορω να διαχειριστω με ψυχραιμια τις καταστασεις και την προσπαθεια να με μειωνουν.
Εννοειται οτι εγω ημουν η νονα της μπουρδας Ρειν..
οπως εννοειται οτι η αγια Μαλακια ημουν οχι η Αγια Φωτεινη..
Δεν ηθελα να ειμαι αγια,ισα ισα εχω κανει πολλα (σε βασικο αξονα την τσαντιλα) να δειχνω μπιτς μπας και τρομαξω κανενα καραγιοτζη/α και μαζευτουν λιγακι..αλλα που!!
Καρι μου ολα γινονται..τωρα εγω γιατι επρεπε να φτασω να γινω κουρελι για να αλλαξω καποια πραγματα δεν ξερω..και μακαρι να μπορουσα να πω πετυχημενα πως ακριβως μου συμβαινουν αυτες οι αλλαγες..γραφω παντως οτι καταλαβαινω και μακαρι να βγαλει και καποιος αλλος κατι..
Γιωτουλα κι εγω δεν ειμαι μπεμπα..ειμαι 35 χρονων..αλλα ποτε δεν ειναι αργα για να παλευεις για την γαληνη.
Να σου πω κατι?Το πιο χρησιμο πραγμα που εχω υιοθετησει ειναι να ΜΗΝ ΠΙΕΖΟΜΑΙ..απο το να μην περπαταω γρηγορα σαν κυνηγημενη..ελεος...μεχρι το να μην ακουω τον πονο της κακιογκας που με εκμεταλλευεται!!
Παλεψε να τους διωξεις απο κοντα σου..εμενα η απομακρυνση με βοηθησε ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ!!
Καλημερα σαςQuote:
Originally Posted by Φωτεινη!
Φωτεινη εχω παρατηρησει απο προσωπικη εμπειρια οτι οι πρωτοι ανθρωποι που ας πουμε αντιστεκονται η αντιδρουν στις αλλαγες μας ειναι οι πιο κοντινοι...ισως γιατι ασυνειδητα γνωριζουν οτι αυτες οι αλλαγες μας θα επηρεασουν και εκεινους.......ομως παντα μπορουμε να δινουμε χωρο και χρονο στους αλλους να τις κατανοησουν και να τις συμμεριστουν αν γινεται αν δεν γινεται φευγουμε και απλα βλεπουν την σκονη μας....λολ
Θα ηθελα να γραψεις πως νιωθεις τωρα που αλλαζεις μιας ετσι νιωθω και εγω για μενα..........
καλημερα :)
Ανεμε φαινεται πως περναμε οντως παρομοια φαση,γιατι θιγεις και επισημαινεις σημεια που εχω κι εγω στο μυαλο μου..
Πχ αυτο με τα κοντινα μας προσωπα...
Γιατι αντιδρουν λοιπον?Εγω ΔΕΝ ημουν καλυτερα πριν,αλλα δεν παραπονεθηκε κανεις..τωρα ομως που αρχιζω και εγω να περνω ανασες κλωτσανε?γιατι?φοβαμαι την απαντηση...
Τους βολευε λοιπον να μην ειμαι καλα?Δεν θελω να πιστεψω κατι τετοιο,δεν θελω!!!με ποναει κατι τετοιο...
Διαλεγω λοιπον αυτο που λες..θελουν τον χρονο τους να κατανοησουν και να συμμεριστουν τις αλλαγες..δεν κλεινω τα ματια ,δεν φοβαμαι να πονεσω,εξαλλου εχω ταυτιστει με τον πονο πλεον..
Θελω ομως να ειμαι δικαιη με τους αγαπημενους μου,να νιωθω οτι εγω βαδισα συμφωνα με αυτο που ειμαι,κι ας αποδειχτει και το χειροτερο σεναριο!
Πως νιωθω ανεμε?
Νιωθω οπως ειπα εχθες σε μια φιλη,οτι δεν μου λειπει πια αερας να αναπνεω..οτι μια φωνουλα μεσα μου μου λεει "ευχαριστω,το ειχα αναγκη επιτελους!!",νιωθω σαν ημουν σε καταγωγιο και τωρα ανεβηκα και λιαζομαι...απορω γιατι δεν αντεχα τον ηλιο,γιατι ΗΘΕΛΑ να ειμαι σε ενα σκοτεινο δωματιο..γιατι?ετσι γεννηθηκα?
ελπιζω να σου προσφερω κατι με αυτα ..,αλλα περισσοτερο ελπιζω να νιωθεις και εσυ αντιστοιχα καλυτερα :)
Βάλτε με καλέ κι εμένα μέσα.:P
Φωτούλα και άνεμε δροσερέ, τα ίδια κι εδώ. Να με διδάξω το αλλιώς και τους άλλους στο αλλιώς μου. Αυτά πάνε μαζί. Γιατί πρώτα πρέπει να μάθουμε εμείς πώς να μην σηκώνουμε ό,τι δεν μπορούμε και μετά τους άλλους γύρω μας, που διδάξαμε ότι πάντα μπορούμε. Εμ,δε γίνεται. Δε γίνεται πρώτα γιατί δε μπορούμε πάντα, μετά γιατί δεν είμαστε υποχρεωμένοι να μπορούμε, απλά το κάναμε για καιρό και συνηθίσαμε θα έλεγα. Να μπορούμε για μας, να μπορούνε για εκείνους. Αυτό δεν είναι το ζουμί της ανάληψης ευθυνών όταν είμαστε στη θέση του ενήλικα? Όχι Φωτεινή, δε γεννηθήκαμε έτσι. Tabula rasa γεννηθήκαμε. Μετά έρχονται τα μαθήματα. Και μπορεί να ήταν κατάλληλα και απαραίτητα για μια χρονική περίοδο της ζωής μας, αλλά τώρα πια δεν είναι. Τώρα πια δεν είναι θέμα επιβίωσης, το ξέρουμε καλά. Είναι τα εμπόδιά μας. Λειτουργούν ανάστροφα πλέον. Κάποτε μας έσωσαν εκείνες οι προσαρμογές και τα εγγεγραμένα πρέπει, μαζί και έδωσαν σε άλλους έναν συνοδοιπόρο στα δικά τους μονοπάτια επιβίωσης, τώρα μας είναι φορτίο που φωνάζει πως μας βασανίζει.
Νομίζω πως πάει ως εξής. Θυσίες δε μας ζητιούνται πια, κι εμείς θυσιαζόμαστε ακόμη.
Και ξέρεις, είναι και θέμα εγκεφάλου. Ο εγκέφαλός μας φτιάχτηκε κάτω από συνθήκες που ήταν πιεστικές και έπρεπε να κάνει τα επείγοντά του για να μας δώσει τις ικανότητες να ανταπεξέλθουμε. Όμως ενώ οι συνθήκες άλλαξαν, και μας χρειάζονται νέες εγγραφές και τροποποιήσεις, ο εγκέφαλός μας λειτουργεί ακόμη με τον τρόπο που έχει πλαστεί μέσα σε χρόνο αορίστου. Άμα δεν μπει ο ενεστώτας στο παιχνίδι, δουλειά δεν κάνουμε.:P
Έτσι το πάω. Θέλω τον ενεστώτα μου και να μάθω να τον χρησιμοποιώ στη λειψή γραμματική μου. Σκέψου το κάπως έτσι. Μάθαμε μία γλώσσα για να μιλάμε κάποτε, και τώρα μαθαίνουμε μια άλλη γιατί με την παλιά δε μας κατανοούμε ούτε εμείς, ούτε οι γύρω μας, οι δικοί μας άνθρωποι. Όσο χρησιμοποιούμε όμως την παλιά, δε δίνουμε στον εγκέφαλό μας το σήμα, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΤΗ ΝΕΑ ΑΥΤΗ ΓΛΩΣΣΑ, ΒΑΛΕ ΤΑ ΔΥΝΑΤΑ ΣΟΥ.
ειναι που ειμαι θετικη ή μολις μου ειπες κατι που μου φερνει ευχαριστους συνειρμους???
ΛΑΤΡΕΥΩ να μαθαινω νεες γλωσσες!!!
Βροχουλα μου βαζω τα δυνατα μου γιατι για πρωτη φορα νιωθω κι εγω οτι τα εχω τα δυνατα..μεχρι τωρα ηταν απλως μια διαισθηση,σιγα σιγα ομως γινεται αποδειξη!!!
Εστω και λιγο,εναν στοχο να κατακτησω θα ειμαι ευτυχης..δεν τα θελω ΟΛΑ πια!!!
Ελα μαζι μας Βροχουλα κι οσα δυνατα εχουμε να τα μοιραστουμε :)