Originally Posted by
Φωτεινη!
Σιγουρα αλλαζω..
Οσο θυμαμαι τον εαυτο μου συγχωρουσα οοολεςςς τις μαλακιες απο ανθρωπους που αγαπω..Σας ορκιζομαι οτι δεν με πειραζε,εβλεπα με κατανοηση τις αδυναμιες των αλλων και δεν κρατουσα ΚΑΜΙΑ μα ΚΑΜΙΑ κακια..Μου εμενε βεβαια μια στεναχωρια για τον κακο τους τροπο και ενιωθα αυτη την ελλειψη σεβασμου..
Καταλαβα ομως οτι η ελλειψη σεβασμου ηταν δικη μου προς εμενα,κι ετσι αλλαξα τροπαριο.
Οταν αφηνεις τους αλλους να σε προσβαλουν πχ ,με το να το ξεχασεις και να μην δωσεις συνεχεια,με το να συχωρεσεις ΑΜΕΣΩΣ,απλα δινεις χωρο για αλλη μια προσβολη!και μην νομιζετε ,ακομα και με την επομενη φορα που εβλεπα οτι κανεις δεν εκτιμαει την σταση μου,εγω αντι να δω πως εγω δεν εκτιμω εμενα,εγω ελεγα οτι ο αλλος δεν εχει ξεπερασει καποιες αδυναμιες του χαρακτηρα του και να αντιμετωπισει τις κακες συμπεριφορες του..
Αυτο ομως αλλαξε..
Ειναι κατι μηνες τωρα που τηρω μια υγιη σταση απεναντι μου και νιωθω οτι μου αρκει ο σεβασμος μου,δεν χρειαζομαι κανενος αλλου,οτι εχω αναγκη μια αλλης "παστας" ανθρωπων,αυτων που παλευουν οπως κι εγω να αγαπουν και να καταλαβαινουν τους αλλους!!
Παρολα αυτα εδω και κατι μηνες ενας φιλος που εφαγε ενα τεραστιων διαστασεων Χ,υποφερει..χαχαχαχ οσες φορες συχωρεσα τις προσβολες του,το ειδε σαν αδυναμια μου ,χαιροταν να εχει τον ελεγχο,κι αυτο με εκανε εξαλληηηηηηη!!!!!
Ποτε μα ποτε δεν εκμεταλλευτηκα τις αδυναμιες του,ποτε δεν ειπα τιποτα για τις θεματαρες του..σε αντιθεση με εκεινον..
Υπαρχουν στιγμες που λυγιζω και μπαινω στον πειρασμο να πω "ελα οκ δεν τρεχει τπτ",αλλα ξερω πως ετσι δεν θα βοηθησω ουτε αυτον..δεν θα καταλαβει ποτε οτι πρεπει να εκτιμαει μια φιλια..
Ουφ τα εβαλα σε μια σειρα..
καλημερα σε ολους!