ναι αρκτε μου.
οταν νιωσω ετοιμη.(βλεπε ποτέ...)
Printable View
ναι αρκτε μου.
οταν νιωσω ετοιμη.(βλεπε ποτέ...)
amelie, δεν παει ετσι! βγαινουμε να τον πεταξουμε ενω δεν νιωθουμε ετοιμοι! ετσι παει! ετσι ξεμπλοκαρουν τα συναισθηματα! σιγα σιγα θα σου περασουν οι αναστολες αλλα πρεπει να ξεκουνησεις!
εχεις δικιο βρε Λου.
προς το παρων ομως η μονη κινητοποιηση που νιωθω οτι ειναι μεσα στα πλαισια των δυνατοτητων μου ειναι να ξεκινησω ατομικη και ομαδικη ψυχοθεραπεια στο νεο κεντρο.
πιστευω και ελπιζω οτι περα απο τη βοηθεια που θα παρω,θα ειναι και ενα κινητρο για να φευγω απο αυτο το κωλοσπιτο στο οποιο ειχα την "τυχη" να γεννηθω και να γλυτωνω για καποιες ωρες την ακρως απαξιωτικη συμπεριφορα της μητερας μου απεναντι μου και τα προβληματα της αδερφης μου.
και να σου πω και κατι...αν η μανα μου δεν ηταν τοσο απαξιωτικη απεναντι μου και δεν εκανε συνεχως πλυση εγγεφαλου στον πατερα μου να μην μου δινει χρηματα,δεν θα ειχα αυτοκτονικες τασεις=>δεν θα εξεφραζα τις αυτοκτονικες μου τασεις στο κεντρο=>θα ημουν ακομα στο κεντρο=>θα ειχα ακομα τη Γιωτα ψυχολογο μου.
αυτο σκοπευω να κανω αρκτε μου και χεστηκα για ποιοι θα παρεξηγηθουν και ποιοι θα τρεμουν για το ποιοι θα παρεξηγηθουν απο αυτη τη σταση μου.
στο παρελθον ομως που με αφηναν να πινω μια μπυριτσα,καθομουν μαζι τους και απολαμβανα τα θετικα της ολης φασης(τις συζητησεις με την ξαδερφη μου και τα παιχνιδια μας με τον πιτσιρικα τον ανηψιο μου,που του εχω αδυναμια).
αλλα βλεπεις...οι γονεις μου, λογω του κωλοσυντηριτισμου τους,επειδη ηπια μερικες φορες λιγο παραπανω,μου εβαλαν την ταμπελα της αλκοολικης.
εξ αιτιας τους δεν εχω κοινωνικη ζωη.
εξ αιτιας τους παιρνω τοσα φαρμακα.
εξ αιτιας τους ειμαι δυστυχισμενη.
να πανε στο διαολο!!!
να πανε να γαμηθουνε!!!
αμελι, ποτε δεν ξερεις τι θα ειχε γινει αν... αν ειχε γινει αυτο κ αν ειχε γινει εκεινο.
απο οσα εχεις γραψει κατα καιρους, συμφωνω οτι η μανα σου δεν εχει καθολου σωστο τροπο για να αλληλεπιδρασει με εναν ανθρωπο κ να τον βοηθησει να αξιοποιησει τις ικανοτητες του.
νομιζω οτι ειναι πολυ τελειοθηρικη, αυστηρη, επικριτικη, οτι επισης εχει μια ιδεα για τον κοσμο οτι ο κοσμος ειναι μονο οπως τον καταλαβαινει κ ερμηνευει αυτη, δε χωραει εναλλακτικη θεωρηση των πραγματων.
ομως απο εκει κ περα το θεμα ειναι εσυ τι κανεις γι αυτο.
πως το διαχειριζεσαι, αντιδρας, αντιμετωπιζεις?
εκει νομιζω οτι θελεις δουλεια. αφηνεις τη μοιρα του εαυτου σου στις αποφασεις της μανας σου, του πατερα σου κ των εξωτερικων συνθηκων.
το προβλημα σου πια δεν ειναι η μανα σου, γιατι αυτην θα την εβαζες στη θεση της, αν μπορουσες.
το προβλημα σου ειναι οτι κ εσυ, εχεις υιοθετησει ενα παραπλησιο -εξαιρετικα δυσλειτουργικο- τροπο λειτουργιας με τη μανα σου, κ τωρα οπου κ να πηγαινεις θα κουβαλας τη μανα σου μαζι σου! (εννοω εμμεσα, εσωτερικευμενα)
οποτε ουσιαστικα η αλλαγη κ η απαντηση που ψαχνεις στα προβληματα σου ειναι μεσα σου! εσυ πρεπει να αρχισεις να κανεις δουλεια με τον εαυτο σου!
διαφωνω, εν μερει τουλαχιστον, οτι ολα γινονται εξ αιτιας τους. το προβλημα δεν ειναι οι μαλακιες που κανουν, ειναι οτι σε διδαξαν κ εσενα αυτους τους λαθος τροπους που εχουν να διαχειριζονται τα πραγματα. γι αυτο κ τσιμπας, αλλιως θα τους εγραφες.
εγω θα σου προτεινα να ξεκινησεις αλλαγες στο μετρο παντα που μπορεις εσυ, χωρις να εχεις τις τρελες απαιτησεις απο τον εαυτο σου.
αν το σοι σου δε σου αρεσει για καθαρα δευτερα, (να σου πω την αληθεια ετσι οπως το περιεγραψες, εγω θα εφευγα, θα πηγαινα μονοημερη, μου ακουστηκε τραγικο) προσπαθησε να το αποφυγεις με τις ικανοτητες που αυτη τη στιγμη εχεις.
κατσε στο δωματιο σου, πες εχω δουλεια, ειμαι κουρασμενη, κ διαβασε ενα βιβλιο η κανε καποια δραστηριοτητα που να σε γεμιζει εντος.
αλλη ιδεα ειναι βγαινεις κ πας περιπατο στη γειτονια σου, το περπατημα βοηθαει. αν εχεις ipod η καποιο mp3 player, βαλε μουσικη η ομιλιες για καποιο θεμα που σε ενδιαφερει κ κοπανα την.
η παρε κ ενα λεωφορειο κ πηγαινε στην αθηνα σε καποια περιοχη που σου αρεσει κ κανε τσαρκα.
μονη σου? ναι, μονη σου. why not? εγω ξερεις ποσες φορες εχω κανει πραγματα μονη μου? απειρες.
επισης μπορεις να πας ενα σινεμα. εχεις πει οτι εχεις αγοραφοβια? η κατι τετοιο? σκεφτομουνα, επειδη παω σινεμα, οτι πολλες προβολες ειναι σχεδον αδειες. αν πας σε κουλτουριαρικο, οχι εμπορικο εργο, που να παιζεται κ 5 βδομαδες, κ μαλιστα στην πρωτη προβολη, η αιθουσα θα ειναι σχεδον αδεια. μπορεις να δοκιμασεις ετσι, καπως, να ξεκινησεις απο κατι.
το να καθεσαι κ να κλαις τη μοιρα σου, τι θα αλλαξει?
Εγω θα ελεγα να αρχισεις να χτιζεις τον εαυτο σου.
Με τι ασχολεισαι ολο το 24 ωρο?
Ενταξει καλη η ψυχοθεραπευτικη ομαδα...αλλα για φρουτο , το κυριως πιατο ειναι ολο το 24ωρο.
μια αλλη ιδεα ειναι να εμφανιστεις επιλεκτικα. αφου η ξαδερφη σου κ ο ανιψιος σου σού αρεσουν, βγες, πες ενα γεια στην ομηγυρη, μην ανοιξεις συζητησεις, λιγα λογια, κ προτεινε στην ξαδερφη σου να πατε πχ στο δωματιο σου, σε μια γωνια του σπιτιου ησυχα να τα πειτε οι δυο σας. παρτε κ τον πιτσιρικο αν θελει.
τα κοινωνικα θελουν κ διακριση, προχωρημενο μαθημα ψυχοθεραπειας αυτο. κ εγω πολυ αργα τα εμαθα. απο τα 28 κ μετα! κατα την ψυχ μου το εμαθα κ νωρις, γιατι απο την πειρα της λεει εχει δει κ 50αρηδες να καταπιεζονται!
ειναι σαν να πηγαινουμε σε ενα παρτυ, κ να μας αρεσουν 2 ανθρωποι, αλλα να μας τη σπανε 2 αλλοι. αποφευγουμε τους σπαστικους κ πηγαινουμε με αυτους που μας αρεσουν!