Νομίζω ότι το θέμα εργασία είναι πολύ σημαντικό για έναν άντρα.
Για το ότι μπλοκάρει μπορείς να τον ξεμπλοκάρεις, του έχεις εξάλλου δείξει την αφοσίωση σου (μπορείς μάλιστα να του το πεις ακριβώς έτσι).
Printable View
Νομίζω ότι το θέμα εργασία είναι πολύ σημαντικό για έναν άντρα.
Για το ότι μπλοκάρει μπορείς να τον ξεμπλοκάρεις, του έχεις εξάλλου δείξει την αφοσίωση σου (μπορείς μάλιστα να του το πεις ακριβώς έτσι).
μα το ιδιο μου ειπε κι εκεινος πως οταν ο ανδρας δεν εργαζεται ειναι μεγαλυτερο το πληγμα ,ειδικα οταν ειναι μεσα σε μια σχεση και θελει να προσφερει μια ανετη ζωη τοσο στον ιδιο οσο και στη συντροφο του. Οσο για το "ξεμπλοκαρισμα", αυτο το προσπαθω αλλα δεν στεφεται παντοτε με επιτυχια .Quote:
Originally Posted by alexandros3
Καλά, μη γίνεις και η μανούλα του :)
Επίσης, δεν θα σου πω ψέμματα, η δουλειά είναι ΜΙΑ παράμετρος, υπάρχουν κι άλλες και μία είναι η έλξη. Η άλλη είναι η εμπιστοσύνη αλλά αυτή νομίζω την έχεις κερδίσει.
Απλως πολλες φορες ομολογω πως αισθανομαι αμηχανα καθοτι δεν ξερω πως να συμπεριφερθω,πως να τον κανω να πιστεψει στον εαυτο του χωρις να αισθανεται αυτο το περιφημο patronizing απο την πλευρα μου.
Καλά αν αισθάνεται patronizing, το έχασες το παιχνίδι :)
Εντάξει είναι και θέμα του, δεν είναι μόνο δικό σου. Μερικοί άνθρωποι απλώς δεν έχουν χημεία και σε άλλους βγαίνει αυτόματα και αυθόρμητα οποιεσδήποτε και να είναι οι συνθήκες.
Να έχεις στο μυαλό σου και την πρώτη παράμετρο. 6 μήνες είναι πάρα πάρα πολλοί.
λαμβανοντας υπ'οψιν τις τρεχουσες συνθηκες ισως να μην ειναι και τοσο μεγαλο το χρονικο διαστημα.Απο την αλλη ,ειναι ο τυπος που χρειαζεται θα ελεγα και μια πιο δυναμικη προσωπικοτητα για να μπορει να τον τροφοδοτει με λογια δυναμης οταν εχει συναισθηματικες μεταπτωσεις .Αυτο που εξακολουθω να μην καταλαβαινω ειναι γιατι οι περισσοτεροι θεωρουν ενα ανδρα στα 45 του " ξοφλημενο" σε ολα τα επιπεδα ;; εγω δεν το πιστευω γι αυτο και τον στηριζω .
Οι πιο πετυχημένες σχέσεις είναι αυτές που κάνουν τον άντρα να αισθάνεται πολύ άντρας και τη γυναίκα πολύ γυναίκα!
Αν αυτό ισχύει, τότε οκ.
Για την ηλικία, τι να σου πω απέχω δεκαετία plus από αυτή την ηλικία και θέλω να φαντάζομαι τον εαυτό μου παντρεμένο και με δύο κουτσούβελα :)
Όμως κάποιος σ' αυτή την ηλικία που δεν το έχει καταφέρει δεν θα τον έλεγα ξοφλημένο, όχι σε καμία περίπτωση.
θεωρω πως ακομη και η επιλογη να μην εχει κανεις οικογενεια στα 45 του ειναι σωστη,ειδικα οταν ξερει πως δεν εχει τα εχεγγυα για να μεγαλωσει σωστα αυτη η οικογενεια.συμφωνω με αυτο που λες πως οταν επιβεβαιωνεσαι ως ανδρας η γυναικα μεσα στη σχεση ,αυτο λειτουργει ως ισχυρο αφροδισιακο .δεν εχω μαθει να λειτουργω με τις περιφημες ταμπελες και καθως φαινεται αυτη η σχεση μαλλον ειναι απο αυτες που δεν μπαινουν στις γνωστες ταμπελες του " σωστου πακετου". :)
Καλά. Τα εχέγγυα υποτίθεται ότι τα έχεις πάντα. Αυτά τα έχεις για σένα. Και μετά μετουσιώνονται σε "οικογένεια". Κάπως έτσι το βλέπω εγώ και για να μην έχω σπάσει μέχρι τώρα μάλλον έτσι είναι.
Όντως όμως γάμα τις ταμπέλες, αν περνάς καλά συνέχισε. Ο ίδιος σου ο εαυτός θα σου πει το πότε και το εάν.
Αν είναι επιλογή η μη- οικογένεια μέχρι τα 45, τότε σέβας. Υποπτεύομαι ότι υπάρχει και μία πιθανότητα να μην ήταν επιλογή αλλά αυτό δεν αναιρεί τίποτα για σένα, πιστεύω, ούτε προς τα συν ούτε προς τα πλην.
Πιστευεις δλδ οτι με το που βριε δουλεια θα λυθει το σεξουαλικο σας θεμα? Γιατι εγω δεν το πιστευω... Κατι αλλο θα υπαρχει τοτε, θα ειναι κουρασμενος απο τη δουλεια, αγχωμενος για το μελλον, νομιζω οτι ολο και κατι θα βρεθει..
Για να το πω ωμά: υπάρχει και η περίπτωση να μη του κάνεις κουκου. Αλλά να γουστάρει το γούτσου γούτσου στη φάση που έχει βρεθεί.
Αντιμετώπισε τον, έτσι ακριβώς μ' αυτά ακριβώς τα λόγια και δες τι θα σου πει. (κανονικά δεν πρέπει να σου πει, πρέπει να σου δείξει)
Περί της ηλικίας κολοκυθόπιτα. Έχω συγγενή εξ αίματος, παντρεμένο κι άνεργο, στα 50 που έχει διακορεύσει το μισό πληθυσμό της Αθήνας. Αν και μου είναι πολύ αγαπητός, δεν συμφωνώ με το modus vivendi του, αλλά το κάνει. Οπότε, 45 και ξοφλημένος? I think not!
Οχι δεν πιστευω οτι η δουλεια θα τον κανει να ειναι για να το πω λιγο λαικα και ο πρωτος εραστης αλλα σιγουρα θα τονωσει την αυτοπεποιθηση του και θα τον κανει να ξεφυγει απο το αγχος και να αφεθει περισσοτερο στη σεξουαλικη επαφη και την ευχαριστηση που μπορει κανεις να εισπραξει μεσα απο αυτη την επαφη .Quote:
Originally Posted by carrie
εννοεις πως απλα να θελει να εχει καποιον διπλα του τωρα που νιωθει αδυναμος αλλα ως γυναικα να μην τον εμπνεω πραγματικα ερωτικα;;Quote:
Originally Posted by alexandros3
και οταν λες αντιμετωπισε τον μ αυτα τα λογια αυτο υπονοεις ;
Κοίτα, είναι αδύνατον να μην του έχεις εγείρει ΚΑΠΟΙΑ ερωτικά αισθήματα. Δεν λέω να μην τον εμπνέεις σαν γυναίκα. Είσαι γυναίκα. Άρα ως ένα βαθμό τον εμπνέεις.
Αλλά ναι μπορεί να μην τον εμπνέεις ερωτικά στο σημείο θα σου πετάξω τα μάτια έξω (με ένα τρυφερό, ιδιαίτερο τρόπο) λολ.
Οπότε ναι, λέω κι αυτό.
Βέβαια ότι λέω εγώ είναι εκ των ουκ άνευ. Μεταξύ σας είναι το θέμα.
Το ότι έχετε μείνει μαζί 6 μήνες είναι ωραίο όμως. Μην το πετάς στον κεάδα. Απλά, μίλησε του.
σαφως τα χαδια σ αυτη τη φαση που ειναι τωρα τα προτιμα , γιατι δεν ενεχουν τον κινδυνο του να αποδειξει οτι ειναι καλος εραστης με την ολοκληρωση της σεξουαλικης πραξης .αυτο το εχω συζητησει μαζι του ,οτι δηλαδη αν τον εμπνεω ερωτικα και η απαντηση ηταν καταφατικη .μεταξυ μας ομως δε νομιζω οτι θα μπορουσε να ειναι και αρνητικη η απαντηση αφου οταν λες πως εισαι ερωτευμενος σιγουρα επιδιωκεις και τη σεξουαλικη επαφη με το συντροφο σου.ουτε και μου δινει την εντυπωση οτι γενικα ειναι απο τους ανδρες που γενικως ειχε εντονες ερωτικες στιγμες εστω και με τις πρωην συντροφους του.