Originally Posted by
crazy_diamond
ellev, καλησπέρα.
Συφωνώ με Θεοφανία και rock σχετικά με το να ακούμε την καρδιά μας και να ζούμε, αλλά για την περίπτωση αυτή νομίζω ότι και τα κορίτσια πιο πάνω -Φωτεινή, Νατ, Μαρίνα, Rain- φώτισαν πολύ σωστές πτυχές για να σκεφτείς, ίσως όψεις αυτής της ιστορίας που να μην σκέφτηκες η ίδια.
Δε σε κρίνει κανείς και το θέμα δεν είναι να σε αποθαρρύνουμε, περισσότερο μάλλον να μην εκθέσεις τον εαυτό σου ανυποψίαστα σε μια κατάσταση που θα μπορούσε να σε πληγώσει.
Προσωπικά, μου κάνει εντύπωση η στάση του καθηγητή σου. Καθόλου ξεκάθαρη. Νομίζω ότι θα ήταν πιο έντιμο να πάρει θέση σε όλο αυτό από τη στιγμή μάλιστα που εδώ και ένα χρόνο του έχεις γράψει σε μέηλ πώς νιώθεις για αυτόν. Είσαι φοιτήτριά του, του έχεις εκφράσει ότι είσαι ερωτευμένη μαζί του και αυτός δε σε αποθαρρύνει αλλά ουσιαστικά δε σε ενθαρρύνει κιόλας. Τα τυχαία αγγίγματα στο γόνατα ενώ λύνετε μια άσκηση μοιάζουν με φλερτ, αλλά και με παιχνίδι, που πάλι δεν είναι ξεκάθαρο αφού εσύ ακόμα προβληματίζεσαι για τις όποιες προθέσεις του απέναντί σου.
Νομίζω ότι η ''εξουσία'' που του δίνει η θέση του και η ηλικία του θα τον καλούσε να τοποθετηθεί, ανάλογα φυσικά και με τα αισθήματά του..
Είσαι ερωτευμένη, όμως για μένα, είναι καλό να σκεφτείς και τι προσδοκίες έχεις από την πραγμάτωση αυτής της σχέσης στη ζωή σου.