Εσυ τι πιστευεις οτι γινεται απ την πλευρα τους?? Οτι δεν σ αγαπουν πραγματικα η οτι δειχνουν την αγαπη τους με λαθος τροπο κ αυτο εχει ασχημες συνεπειες πανω σου??
Printable View
Εσυ τι πιστευεις οτι γινεται απ την πλευρα τους?? Οτι δεν σ αγαπουν πραγματικα η οτι δειχνουν την αγαπη τους με λαθος τροπο κ αυτο εχει ασχημες συνεπειες πανω σου??
Κοιτα εγω πιστευω πως με αγαπουν και θελουν το καλο μου.αλλα το δειχνουν καπως περιεργα θα ελεγα.δε ρωτουν τι θελω εγω πραγματικα και στην τελικη οτι θεωρουν αυτοι καλο για εμενα μπορει να μην ειναι να μην το θελω.Ως μεγαλυτεροι οκ συμφωνω πως ξερουν καποια πραγματα παραπανω αλλα δε θελω να με αναγκαζουν να τα πιστεψω η να τα ακολουθησω.Δεν ειναι αγαπη αυτη.Δε θεωρω πως οτι κανουν το κανουν επειδη δε με αγαπουν η μπορει να αγαπουν πχ την αδελφη μου περισσοτερο.απλα με εχει κουρασει ολη αυτη η ιστορια απο οταν ημουν μικρη παντα με συνεκριναν με την αδελφη μου αυτη ηταν η καλυτερη παντα και σε ολα συμφωνα με αυτους και ομως σε πληροφορω πως με οτι εχω καταπιαστει μεχρι τωρα το εχω φερει εις περας ενω η αδελφη μου εχει αφησει πραγματα στη μεση.Ε εφτασα και εγω στο αμην ετσι?καμια αναγνωριση πια για τιποτα για καμια απο τις προσπαθειες μου.Δεν αντεχω αλλο..οποτε πιστευω πως ηρθε η στιγμη να μιλησω...
Κι εγω πιστευω οτι ηρθε η στιγμη να μιλησεις κ να προβαλεις τον εαυτο σου, τις αναγκες σου, τις επιθυμιες σου, τα ονειρα σου...αυτα που θα σε κανουν εσενα πανω απ ολα ευτυχισμενη αν τα ακολουθησεις...δεν υπαρχει λογος να σε συγκρινουν με την αδερφη σου κ μην κανεις το λαθος να βαζεις απο μονη σου τον εαυτο σου στο τρυπακι αυτο της συγκρισης...καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος κ μοναδικος κ ξεχωριστος κ πρεπει στην παρουσα φαση να κοιταξεις να πραξεις αυτο που θα σε ανακουφισει κ θα ειναι καλυτερο για σενα !!:)
Αυτο ακριβως θελω απλα να ειμαι ευτυχισμενη και ηρεμη.εχω πολυ καιρο να νιωσω ηρεμη το ξερεις;μονιμως αυτη η συγκριση με εχει κουραση πια.δε μπορω αλλο.και οπως ειπαμε και πιο πανω αν οντως με αγαπουν θα με δεχτουν ετσι οπως ειμαι.τοσα χρονια εκανα ακριβως οτι μου ελεγαν αντιρρηση δεν ειχαν ακουσει ποτε απο εμενα.Τωρα ομως ειναι η ωρα να πουμε καποια πραγματακια και να ζησω εγω οπως θελω.Στα "βαθια" στα βαθια.πρεπει να γινει μια αρχη καποια στιγμη και νομιζω πως εχει ερθει η ωρα..
Ξέχνα αυτή τη μπαρούφα με τους μεγαλύτερους που ξέρουν. Δεν υπάρχει. Υπάρχουν μεγάλοι που δεν είναι καθόλου μεγάλοι και που ο χρόνος δεν τους προσθέτει τίποτε στο μυαλό. Μη σου πω τους αφαιρεί. Μετά πρόσεξε αν θέλεις Γιάννα και τα αντιφατικά μηνύματα. Μπορεί να σου δώσουν περισσότερα από κλισέ για αγάπες γονέων. Γράφεις πως πιστεύεις πως σε αγαπούν και πως θέλουν το καλό σου. Μετά από λίγο γράφεις "δεν είναι αγάπη αυτή". Σε αγαπούν ή όχι? Μήπως σε αγαπούν όταν πας με τα νερά τους? Και δε σε αγαπούν όταν έχεις δική σου ζωή και άποψη γι αυτήν?
Σε αυτο δε μπορω να σου απαντησω εγω.Παντως πιστευω πως με αγαπουν αλλα δε το δειχνουν με σωστο τροπο για αυτο ειπα δεν ειναι αγαπη αυτη ετσι οπως εγω την εκλαμβανω απο αυτους.Ισως και να εχεις δικιο τι να πω?εγω παντως βαρεθηκα και κουραστηκα να λεω σε ολους και σε ολα ναι χωρις να με απασχολει ο εαυτος μου και μονο και μονο για να μη στεναχωρηθουν οι αλλοι.Βαρεθηκα να ειμαι το καλο παιδι και σε οποιον αρεσει...
Σκέψου λοιπόν πώς είναι προτιμότερο να μη σε αγαπούν όσοι το δικό τους καλό δε συμφωνεί με το δικό σου. Αυτό σημαίνει πως θα αρχίσεις να ψάχνεις τι σημαίνει ευτυχία για σένα και όχι για τους άλλους, όποια θέση κι αν έχουν αυτοί στη ζωή σου. Αν σου έμαθαν με κάποιους τρόπους να αφήνεις στην άκρη τον εαυτό σου και τις επιθυμίες σου για να ανήκεις σε μια οικογένεια, τότε έχουν χρησιμοποιήσει το ρόλο τους με τρόπο που να γίνεται για σένα βραχνάς. Ένα γνωμικό λέει το εξής. Στο παιδί σου χρειάζεται να δώσεις ρίζες και φτερά. Ρίζες δίχως να του δώσεις φτερά, σημαίνει πως το φυλακίζεις. Φτερά δίχως ρίζες σημαίνει δεν του παρέχεις ασφάλεια. Μετά τις ρίζες λοιπόν έχει έρθει η ώρα να σου δώσουν τα φτερά. Άμα σου λένε, κοίτα, να σου δώσω, αλλά δε σου τα δίνω γιατί εγώ θέλω να πετάξεις σαν γύπας ξερωγώ και αν δεν είσαι τέτοιος μη σώσεις να πετάξεις, λολ, πάλι κάτι πάει λάθος στη μεταξύ σας επικοινωνία και σχέση.
Το ξερω και για αυτο θελω να τους μιλησω γιατι η εγω κατι δεν εχω καταλαβει καλα η αυτοι.οποτε ηρθε η ωρα να ξεκαθαρισουν τα πραγματα
Παιδιά καλημέρα.Σήμερα θα παω να συζητήσω για μια δουλειά..Εαν πανε ολα καλα θα ειναι και πιο ευκολο να μιλησω στους δικους μου...μακαρι!!
Αχ βρε παιδια πως θα τους μιλησω?καθε φορα που παω να κανω την αρχη με πιανει παλι αυτος "ο φοβος" που με εχουν κανει απο μικρη να αισθανομαι.τι να κανω;;;μηπως να τους τα γραψω;
gian γεια σου !! Πως πηγε τελικα με τη δουλεια??
Αν σε πιανει τοσο εντονος φοβος να τα πεις προφορικα κ πιστευεις οτι θα ηταν καλυτερο να τους τα γραψεις, καν το !! Αν κ εγω πιστευω οτι καλυτερα να κανετε συζητηση, αλλιως ειναι ενα γραπτο κειμενο κ αλλιως ενας διαλογος που μπορει ναι μεν να υπαρξουν αντιπαραθεσεις κ διχογνωμιες, αλλα θα ανεβει εσενα περισσοτερο η αυτοπεποιθηση σου κ θα νικησεις περισσοτερο τους φοβους σου αν κανετε συζητηση...το γραπτο ξες ειναι μεν πιο βολικο, αλλα σκεψου, δεν θα ηταν καλυτερο να πας περισσοτερο κοντρα στους φοβους σου κ να ξεσπαθωσεις??
Καλημερα.Οσον αφορα στη δουλεια μαλλον θα παω.Εσυ lacrymoza μια χαρουλα τα λες...αλλα εγω δε μπορω.με πιανει ενας κομπος καθε φορα ο οποιος φυσικα προκαλειται απο τη συμπεριφορα τους.Δε τους μπορω αλλο.Απο τη μια τους αγαπω γιατι γονεις μου ειναι και απο την αλλη θελω να με αφησουν και λιγο ησυχη να ηρεμησω..πρεπει να το παρω αποφαση πια δεν παει αλλο..σας επρηξα και εσας...αλλα ειλικρινα νιωθω πολυ καλυτερα που σας μιλαω..ειχα αναγκη καπου να τα πω και σας ευχαριστω πολυ που με παρακολουθειτε και που ανταποκρινεστε.Εχω αναγκη απο συμβουλες και ευτυχως που βρηκα εσας και το φιλο μου φυσικα.Παντως μαλλον θα τους τα γραψω και φυσικα μετα θα ακολουθησει η "συγκρουση"..
Τι σημαίνει αλήθεια "τους αγαπώ γιατί γονείς μου είναι" ?
Η ιδιότητα του γονιού δε σε κάνει αυτόματα ένα αξιαγάπητο πλάσμα στο παιδί σου.
Και μόνο η τόση σου αμφιθυμικότητα, η τόση δυσκολία να εκφράσεις την αλήθεια δείχνει φόβο.
Και όποιος αγαπά από φόβο, θ' αγαπούσε και το διάβολο, έτσι δε λένε? (δεν πιστεύω στο διάβολο, αλλά ένεκα η παροιμία κύριε πρόεδρα)
Οχι δεν ειναι ετσι.Οντως τους αγαπαω η τους αγαπουσα τι να πω δε ξερω...η αληθεια ειναι πως οπως και να με εχουν κανει να νιωθω, εγω τους νοιαζομαι. Πάντα τους νοιαζόμουν και μαλλον για αυτο εφτασα σε αυτο το σημειο...να μην πω το ενα να μην πω το αλλο και τους στεναχωρησω...εσυ rainandwind επειδη σε βλεπω πολύ δυναμικη(μαλλον απο το ηρω φανταζομαι γυναικα εισαι) σε ζηλευω λιγο μπορω να πω..πως θα γινει να γινω και εγω ετσι;εδω τωρα που ειμαι 24 και δε μπορω να μιλησω να αντιμετωπισω αυτους και τους φοβους μου.εσυ ως δυναμικος ανθρωπος τι λες ειναι καλο να τους τα γραψω η οχι;
Αυτο ειναι το μεγαλο λαθος που κανουν οι γονεις με τα παιδια τους. Τα κανουν να μη μιλανε να μην εκφραζονται για να μην τοςυ στεναχωρησουν! Ελεος!! και να με τα τα ψυχολογικα, να να μην ξερεις ποιος εισαι και τι νιωθεις και γιατι, να μετα η αυτοπεποιθηση στον πατο αφου ποτε δεν εκφραστηκες και δεν ενιωσες αποδχη για τοσο μεγαλα κομματια του εαυτου σου που δε σε αφησαν να βγαλεις στην επιφανεια. Αγαπη με ορους.Quote:
Originally Posted by gian