Printable View
οχι, εισαι αρκετα καλη και συμπαθητικη, με εχεις βοηθησει με ορισμενα πραγματα που εχεις γραψει στο παρελθον (οπως προσφατα με τα της διατροφης), αλλα δυστυχως δε σε ξερω και τοσο καλα ετσι ωστε να σε εμπιστευομαι και να μοιραστω μαζι σου αυτα που πραγματικα με απασχολουν (οπως θελεις). κι επειδη στο φορουμ εδω δεν ειμαστε μονοι μας και μας διαβαζουν τοσοι αλλοι, δεν θελω να βγαζω προσωπικα μου ετσι στη φορα, ειδικα οταν ξερω οτι παραφυλανε ορισμενες χρηστριες που ψαχνουν θυματα. συγνωμη.
Ακουγεται περιεργο να λες οτι δε θες να βγαζεις πορσωπικα σου στη φορα, οταν δεν εχεις προβλημα να μιλας για εμπειριες σου με ναρκωτικα, και τασεις σου για βασανιστηρια και σκοτωμους. Τοτε ναι αυτες που λες οτι "παραφυλανε" σου ορμανε. Χιλιαδες αλλα ατομα που εχουν μιλησει για πολυ προσωπικα θεματα εχουν αντιμετωπιστει πολυ καλα. Τωρα τι να σου πω, δεν ξερω την φυση των προβληματων σου, αλλα οποια κι αν ειναι, οταν δε μπορεις να μιλησεις πουθενα αλλου, ενας καλος ψυχολογος ειναι μια επιλογη.
οκ αν θες να τα διαχωρισεις, οπου προσωπικα = αυτα που περιεχουν συναισθημα. το να μιλησω για ναρκωτικα ή μια αρρωστη σκεψη μου, τι συναισθημα να εχει ? απλα μια επιθυμια ειναι να κανω κατι κακο. κι οχι δεν χρειαζομαι να μιλησω ουτε σε ψυχολογο, εχω γραψει επανειλημμενα τι μου χρειαζεται, κι αυτο δε μου το προσφερει κανενας ψυχολογος (ειδικα οταν παει με τις ωρες και πληρωνεται σαν τις πουτανες στα μπουρδελα) και φυσικα ουτε ψυχιατρος με τα χαπακια του.
οκ δεκτον, και εμενα ουτως η αλλως δε μου αρεσει να μιλαω για τα προσωπικα μου εδω, εκτος κι αν με καποιον τροπο βοηθανε καποιον και τα φερνω ως παραδειγματα, ή οταν απλα θελω και αλλες γνωμες γιατι για καποιο λογο δε μου φτανουν μονο των φιλων μου και των δικων μου.
Εξ ιδιας πειρας, και πολλοι αλλοι μπορουν να στο επιβεβαιωσουν, ενας καλος ψυχολογος με προσωπικοτητα και προσεγγιση που ταιριαζει στην ιδιοσυγκρασια σου μπορει να βοηθησει, και ας πληρωνεται.
Επισης, καποιοι παραγοντες που εχουν σχεση με κοινωνικοτητα κτλ δυσκολευουν να κανεις και να διατηρησεις μια καλη ικανοποιητικη σχεση, και προτιμοτερο θα ηταν να επικεντρωνεσαι στο να αισθανθεις πρωτα εσυ ο ιδιος καλυτερα και μετα να βρεις μια κοπελα. Αλλα anyway, I wish you all the best...!
just my two cents...τα αντικαταθλιτπικά δεν σε ρίχνουν, δεν έχεις ούτε αργή σκέψη, ούτε αργές κινήσεις. το αντίθετο, σε ανεβάζουν, σε κάνουν να τα βλέπεις όλα πιο θετικά. η μόνη παρενέργεια είναι η σεξουαλική. (με κάποια ίσως βάλεις κιλά). τα αγχολυτικά-ηρεμιστικά, απλά σε χαλαρώνουν, νιώθεις μια ευφορία μετά, αλλά νομίζω αυτό έχει να κάνει με τον άνθρωπο, επειδή δηλαδή χαλαρώνεις σου βγάινουν πράγματα που τα εμπόδιζε το άγχος. πάντως δεν σε κάνουν να βλέπεις τα πράγματα αλλιώς. αυτό πιο πολύ το κάνουν τα αντικαταθλιπτικά θα έλεγα.
για μένα όλα σκατά είναι πάντως, χημεία που σίγουρα έχει κάποιες επιπτώσεις μακροπρόθεσμα.
το lsd δείχνει να είναι λιγότερο τοξικό από όλα αυτά για το σώμα (μέχρι και από την κάνναβη!) αλλά ποτέ δεν μπορείς να ελέγξεις τα ψυχολογικά του εφέ.
εγώ έχω μια ερώτηση. εφόσον έχεις τα λεφτά για να μπορέσεις να ξεκινήσεις τη ζωή σου κάπου αλλού, τι ακριβώς περιμένεις από τους γονείς σου? τι βοήθεια θες? ψυχολογική υποστήριξη? τι? γιατί κανονικά έπρεπε να την ψάχνεις κάπως για να φύγεις, μόνος σου, και να μην σκέφτεσαι "δεν με βοηθάει κανείς". εσύ πρέπει να σώσεις τον εαυτό σου!
εισαι απολυτως σιγουρη γι'αυτο ? γιατι εγω θυμαμαι οτι ειχαν γραφτει τετοια στο φορουμ απο τη ληψη τους. ισως ηταν και λογο ψυχωσης βεβαια. αλλα τεσπα αφου ειπαμε πως ολα τα ψυχοφαρμακα χρειαζονται συνταγη γιατρου...Quote:
Originally Posted by claire
ε με τη καμια, δε θελω αλλα κιλα και τελευταια προσπαθουσα να χασω κι ολας (παρολο που καταστραφηκε το καλοκαιρι μου και τελικα τζαμπα κοπος αφου παλι μονος θα μεινω). κι οσον αφορα το σεξουαλικο, γαμα τα, στο τελος οχι μονο θα ξεχασουμε και πως γινεται αλλα δε θα μας σηκωνεται κι ολας, θα ειναι ενα αχρηστο κομματι κρεας μονο για κατουρημα. και καμια κοπελα δε σε θελει γιαυτο ----> fac(t).Quote:
Originally Posted by claire
μα αυτο θελω κι εγω, να ξεφυγω, να γινω αλλος ανθρωπος. ακομα κι αν οταν επανελθω δεν υπαρξει καμια απολυτως αλλαγη, τουλαχιστον θα εχω παει σε αλλο κοσμο εστω και για λιγο!!!!!! κι αφου μοιαζει ασφαλες αφου δε προκαλει τπτ σχεδον στο σωμα και καμια εξαρτηση, γιατι οχι ? νομιζω πως ολη η αρνηση προερχεται απο το φοβο του κοσμου για το αγνωστο, οχι οτι υπαρχει κινδυνος. ξερετε αν πεθανε κανεις απο χρηση LSD ?Quote:
Originally Posted by claire
αυτη τη κουβεντα την ειχαμε ξανακανει παλι σε εκεινο το θεμα που εκανα στις αρχες οταν ειχα πρωτογραφτει εδω, που ελεγα οτι θελω να φυγω στο εξωτερικο αλλα βρισκω ενα σωρο εμποδια μπροστα μου, απο τα κωλοχαρτα που δε βγαινουν μεσα σε μια μερα, μεχρι οτι δε ξερω κανεναν εκτος Ελλαδος κι ολοι μου οι συγγενεις ειναι εδω, το οτι δε μιλαω καμια αλλη ξενη γλωσσα εκτος απο αγγλικα, και φυσικα δεν εχω και κανενα σπουδαιο πτυχιο να πεις βρισκω σιγουρα δουλεια. γενικα δεν ειναι αποφαση της πλακας το να φυγεις ΜΟΝΙΜΑ για το εξωτερικο, δε πας μια βολτα κι αν δε σου αρεσει ξαναγυρνας. οι φοιτητες παντως πανε ανετα και τους ανοιγουν ολες τις πορτες με τη δικαιολογια οτι σπουδαζουν. εγω πολυ φοβαμαι οτι δε θα μπορεσω να βολευτω, και μονο η σκεψη του να ειμαι μονος σε εντελως ξενη χωρα και χωρις να μπορω να επικοινωνισω 100% λογο γλωσσας, με κανει να αισθανομαι καπως...Quote:
Originally Posted by claire
αυτοί που έχουν ψύχωση, παίρνουν άλλα φάρμακα, όχι αντικαταθλιπτικά! μην τα μπλέκεις.
έλα μωρέ. βασικά γιατί με τα λεφτά που έχεις δεν πας για κάποιο μεταπτυχιακό στο ηνωμένο βασίλειο (αγγλία-σκωτία και ιρλανδία, αν και εκεί η οικονομία τους έχει τα χάλια τα δικά μας) και μετά μένεις για δουλειά?
και σουηδία πας μόνο με αγγλικά, σε κάποια πανεπιστήμια κάνουν μαθήματα στα αγγλικά, και παράλληλα μαθαίνεις τη γλώσσα. γενικά, εφόσον εδώ είσαι στον πάτο, δεν χάνεις τίποτα με το να φύγεις. ακόμα κι αν δεν ξέρεις κανέναν όταν φτάσεις εκεί.
ξανακανουμε ακριβως την ιδια κουβεντα παλι και νιωθω να ζω το απολυτο dejavu για ενα θεμα το οποιο με βασανιζει και σκεφτομαι απο τα 19 μου. πολυ απλα δε παιζει να ξανασπουδασω γιατι βρισκω πως ειμαι μεγαλος σε ηλικια πλεον, και στην Αγγλια και τριγυρω δε θα πηγαινα οχι μονο επειδη η οικονομια τους ειναι χαλια οπως εμας, αλλα και λογο ανθρωπων απλα. Σουηδια ειναι μια απ'τις πρωτες επιλογες μαζι με την Ολλανδια, αλλα το θεμα ειναι να το παρω αποφαση οτι δε προκειται να ξαναφτιαχτει εδω η ζωη μου ποτε παλι, και πρεπει να φυγω. αυτη η γαμημενη αποφαση ειναι δυσκολη, ειδικα οταν δεν εχεις καποιον να σε τραβηξει και πρεπει να κανεις τα παντα για το κωλοτομαρι σου, το οποιο στη τελικη δεν εκτιμας καθολου. δυσκολο να καταλαβεις το τελευταιο, αλλα οκ...
αλήθεια, καλά εγώ δεν θυμάμαι τίποτα, λολ. :P
καλέ μια χαρά άνθρωποι είναι οι βρετανοί! εγώ τους αγαπώ! (μιλάω από προσωπική εμπειρία στο εξωτερικό)
τωρα αυτο εδω να το παρω σαν spam κι οτι προσπαθεις να μου καταστρεψεις το θεμα (να ριξω καμια παναγια αμα ειναι) ή γνωριζομαστε εισαι καποια πρωην και προσπαθεις να μου πεις κατι ? γιώτα2 με ξερεις προσωπικα ?
keno, σε πιστεύω, για να λες ότι το έχουμε ξανακουβεντιάσει, θα ισχύει (εννοώ, δεν χρειάζεται να μου βάζεις λινκ για να πειστώ)
ε, λογικό, αφού είναι ένα θέμα που σε απασχολεί, να βγαίνει διαρκώς στην επιφάνεια (κι εγώ εξακολουθώ να έχω την ίδια άποψη, γι' αυτό και σου λέω τα ίδια :P)
κενο διαβασα το πρωτο ποστ σου κ μου ακουγεται σαν τυπικα συμπτωματα καταθλιψης. φαινεσαι εγκλωβισμενος, οτι κανεις μια ζωη που δεν σου ταιριαζει, δεν σου αρεσει, δε σε γεμιζει, δεν αισθανεσαι δημιουργικος, δεν εχεις τις ανθρωπινες σχεσεις που θα ηθελες κ ειναι λογικο κ φυσικο να αισθανεσαι ασχημα.
υπαρχουν τα αντικαταθλιπτικα (θελουν 3 βδομαδες με 1 μηνα για να αρχισουν να λειτουργουν), που ανεβαζουν καπως το συναισθημα/διαθεση, υπαρχει κ η ψυχοθεραπεια που θα σε βοηθησει να γνωρισεις καλυτερα τον εαυτο σου, τους τροπους που λειτουργεις κ σε φερνουν σε αδιεξοδο, καθως κ να μαθεις κ να προσπαθησεις να τους αντικαταστησεις με νεους πιο λειτουργικους που θα σε βοηθησουν να ζησεις καλυτερα κ με περισσοτερο νοημα τη ζωη σου.
γιατι εισαι τοσο αρνητικος με τους ψυχολογους? τι κακο πιστευεις οτι θα συμβει αν πηγαινες για ψυχοθεραπεια? επισης ποσο διατεθειμενος εισαι να βρεις μια λυση γαι το αδιεξοδο που βιωνεις? δεν ξερω αν ακουγεται χαζη η ερωτηση που θα σου κανω, αλλα νιωθεις να εχεις κινητρο να κανεις καποιες αλλαγες μεσα σου, στο δικο σου εαυτο? νιωθεις να εισαι σε αδιεξοδο? ή καλα εισαι κ ετσι οπως εισαι?
τελος, απο οσο ξερω, τα αντικαταθλιπτικα δεν εχουν κοκκινη γραμμη κ αν ρωτησεις σε φαρμακεια καποιοι φαρμακοποιοι ειναι πιο χαλαροι κ τα δινουν κ χωρις ιατρικη συνταγη, αλλα αν δεν εχεις ξαναπαρει ποτε, δεν ξερω αν ειναι καλη ιδεα να παρεις μονος σου χωρις να σε παρακολουθει καποιος ψυχιατρος. αν εισαι ασφαλισμενος σε καποιο ταμειο μπορεις να πας στον ψυχιατρο που συνεργαζεται το ταμειο σου κ να σου τα γραψεις αυτος, χωρις να πληρωσεις το γιατρο (κ πληρωνεις ενα ποσοσστο απο το κοστος των φαρμακων).
ετσι ακριβως! μονο που πλεον δε νομιζω να υπαρχει ανθρωπος που κανει τη ζωη που του ταιριαζει, χωρις αγγαρειες, υποχρεωσεις, πιεση, αγχος, μιζερια κλπ. ακομα κι ανεργος που ειμαι, νιωθω τη πιεση οτι πρεπει να προχωρησω, να κανω κατι σοβαρο, γιατι περασαν πλεον τα χρονια.Quote:
Originally Posted by Lou!
δε θελω αντικαταθληπτικα, ειδικα για ενα ολοκληρο μηνα! δε προκειται να παρω κατι για τοσο μεγαλο χρονικο διαστημα, γιατι μετα θα εξαρτηθω. εκτος αν αλλαζουν την απαθεια και την αντικοινωνικοτητα, και σου εμφανιζουν κατευθειαν φιλους και νεα συντροφο. NZT-48 θελω και θα τα λυσω μονος μου ΟΛΑ τα προβληματα!!! βρειτε το μου και θα ειμαι οκ!Quote:
Originally Posted by Lou!
ειμαι αρνητικος γιατι στο παρελθον ειχα ασχημη εμπειρια, οχι απο ψυχολογους αλλα απο ψυχιατρους! στο στρατο περασα αναγκαστικα απο δυο, εναν στα 19 κι εναν πριν λιγα χρονια. η συμπεριφορα τους ηταν κακιστη! ασε που δινουν χαπια για πλακα, κι ακομα κι αν δεν εχεις προβλημα, παιζει να αποκτησεις. δεν υπαρχει και η ορεξη εξαλλου για ψυχολογο, και να τον πληρωσω κι ολας για τον κοπανιστο αερα ? συγνωμη αλλα αυτο που πρωτα απ'ολα χρειαζομαι ειναι αγαπη (και υστερα αλλαγη περιβαλλοντος). μια σταθερη σχεση επιτελους με μια καποια που μου ταιριαζει κι ενδιαφερεται πραγματικα (γιατι τελευταια ολο σε κοριτσακια που παιζουν πεφτω), να προχωρησω παρακατω. και ξερω οτι δε θα λυθουν ολα μου τα προβληματα ετσι, ισα ισα τοτε θα παρουσιαστουν αλλα και θα πρεπει να σκεφτομαι για δυο, ελα ομως που μεσα σε μια σχεση υποτιθεται υπαρχει και η υποστηριξη, την οποια εχω αναγκη και δε μου προσφερουν ουτε οι γονεις. και εννοειτε αλληλοστηριζομαστε. δεν ειμαι εαυτουλης!Quote:
Originally Posted by Lou!
δεν ειμαι ασφαλισμενος, αφου το ειπα οτι ειμαι ανεργος! οτιδηποτε παθω και παω στο νοσοκομειο, δε θα με καλυψει καμια ασφαλεια, οι γονεις μου δεν εχουν να πληρωσουν (αυτο για την carrie και την Fearg κι οποιον αλλον νομιζει οτι ειμαι ενα καλομαθημενο πλουσιοπαιδο που του τα προσφερουν ολα), και θα τα πληρωσω ολα εγω ο ιδιος απ'τη τσεπη μου, απ'τις οικονομιες τοσων χρονων που εχω στη τραπεζα!Quote:
Originally Posted by Lou!