Αντε σ'εφτιαξα κι εσενα με τις προτασεις μου!!! Κανεις αλλος?
Βρε παιδιά και 'γω τον καταμερισμό εργασίας εννοούσα! αχ με παρεξηγήσατε!
Και που καταλήγουμε λοιπόν; Στο ότι όταν υπάρχει πραγματική αγάπη, σεβασμός και δοτικότητα, δεν χρειάζεται κανένας από τους δύο να κάνει υποδείξεις. Δεν μπορείς να αγαπάς την γυναίκα σου και να την αφήνεις να τραβιέται σαν το λάστιχο χωρίς να παρακινείσαι να μοιραστείς τα κοινά σας βάρη.
Δεν μπορεί να γυρίζετε από την δουλειά την ίδια ώρα, το ίδιο κουρασμένοι και εσύ να αράζεις στον καναπέ, όσο εκείνη μαγειρεύει. Μπορείς να στρώσεις το τραπέζι, να βγάλεις τα σκουπίδια, να πας το σκύλο μια βόλτα… Να μοιραστείς την κούραση και την ξεκούραση με την ίδια ευκολία.
Αυτό από μόνο του λέει πολλά. Με τον ίδιο τρόπο θα χειριστεί το ζευγάρι την δυστυχία και την ευτυχία. Την υγεία και την αρρώστια.
Η αγάπη δεν επιβάλλεται. Εμπνέεται, όπως και ο σεβασμός. Και ο άνθρωπος, αγαπιέται με τις χάρες του.
πολυ δικιο κι εδω, απο τοτε που καναν την επανασταση τους, καταντησε κλισε αυτο το στερεοτυπο...
θα μπορουσε να ηταν και πρωτο σου μελημα, το κανεις επειδη τον αγαπας. οσον αφορα το τι κανει η αγαπη, εμενα μου λες ? σου ειπα περσυ συγκατοικουσα κι ολας με καποια!
...και συνεχιζω απ'αυτο που ειπα για το ρομποτ, ας πανε να δουλεψουν οι γυναικες σαν σκλαβες για χαρη των λεφτων κι οχι για χαρη των αντρων τους. γιατι με τα λεφτα μπορουν να βρουν την ανεξαρτησια και την ελευθερια, μα οχι την ευτυχια και την αγαπη!
κι εγω ειμαι υπερ αυτου, αλλα δε ξερω να μαγειρευω και να βαζω πλυντηριο...:(
θέλω να δω κενό με φακιόλι και να απλώνει μπουγάδα και μετά έχω ολοκληρωθεί σα γυναίκα!!!!
εχω απλωσει μπουγαδα (χωρις αυτο που ειπες ομως), και το εκανα καλα αν θες να ξερεις! εστιβα με δυναμη τα ρουχα, και στεγνωναν γρηγορα μετα! :p
δεν εχω προβλημα να μαθω, αρκει να κατσει καποια να με διδαξει με υπομονη. προσφερεσαι μηπως ?