Ο κόσμος δεν ξέρει να αγαπά..Γιατί?

Το παραπάνω κείμενο που έγραψα προφανώς κάποιο πρόβλημα πρέπει να υπήρχε και δεν διαβαζόταν...Gypsy Cello διάβασε αυτό που έγραψα!

Χριστινάκι, τι εννοείς; Ότι δεν το κατάλαβα; Να το ξαναδιαβάσω άμα είναι :). Υπάρχει και κάποιο ποστ σου το οποίο διακόπτεται απότομα. Αυτό εννοείς;

Λοιπόν επειδή παρουσιάζεται πρόβλημα με το κείμενο που έχω γράψει,θα το κάνω σε μικρότερα κομμάτια...

Ευχαριστώ όλους σας!

Γιώργο δεν είμαι αχάριστη γτ εγώ πέρναγα πολλά άσχημα πράγματα στη ζωή μου και δεν είχα συμπαράσταση.Ενημερωτικά ο πατέρας μου έχει πεθάνει όταν ήμουν 10 και δεν τον έβλεπα από τα 4 μου.Μου λείπει πολύ η πατρική στοργή αλλά τελικά και η μητρική.Ήθελα την αγκαλιά της μητέρα μου όταν την είχα ανάγκη και δεν την είχα. Μπορείς σε παρακαλώ να ανακαλύψεις που υπάρχει αγάπη με τα παρακάτω που θα γράψω?

Όταν είχα πέσει σε κατάθλιψη και ήμουν στο τσακ να δώσω τέλος στη ζωή μου και θρηνούσα και πόναγα δεν είχα κανέναν να μιλήσω..ακόμα και στην μητέρα μου γτ δεν την ένιωθα κοντά μου. Έτσι μίλησα στον τότε συντροφο της μητέρας μου με τον οποίο ένιωθα άνετα και είχαμε βρεθεί κάπου έξω με δική του πρωτοβουλία γτ του είχα στείλει ένα μνμ οτί φοβάμαι τον εαυτό μου και οτί κάτι με σπρώχνει να κάνω κακό σε μένα,έτσι βρεθήκαμε.

Την επόμενη μέρα έγινε χαμός με την μητέρα μου.Για ποιον λόγο?εδώ θα κλάψετε ή θα γελάσετε. Επειδή έστειλα μνμ στον φίλο της και έλεγε να διαγράψω το κιν του και τι δουλειά είχα με αυτόν και οτί δεν το περίμενε ποτέ αυτό από εμένα.Είχε δει το μνμ μου, το είχε διαβάσει και γύρισα και της είπα οτί αντί να επικεντρωθεί στο τι έγραφα και οτί έχω πρόβλημα και χρειάζομαι βοήθεια κοιτάζει εγωιστικά το θέμα. Αυτό με άλλαξε και σταμάτησα να σκέφτομαι τον θάνατο..δεν ξέρω τι έγινε! Τι έχεις να πεις τώρα γι αυτό? έχω και άλλα παραδείγματα να αναφέρω..Θέλετε να πω?
Την αγάπη σαφώς μπορείς να την πάρεις και από ξένα άτομα και αυτό περιμένω γτ δεν πήρα αγάπη και εγώ έχω τόση πολύ να δώσω γτ έμαθα πως είναι να ζητάω αγάπη και να μην παίρνω.Εγώ θέλω να δίνω όμως!Θα είμαι διαφορετική..

Όπως το υπέθεσα...Ανταγωνισμός. Σε σημείο που δεν δίνει καμιά σημασία στο τι αισθάνεσαι εσύ. Και εμένα με ανταγωνίζεται η μητέρα μου αλλά αυτό ξεπερνάει τα όρια..Αδέρφια έχεις; Κάποιον πολύ στενό φίλο στον οποίο να μπορείς να λες αυτό που σε προβληματίζει; Γλυκιά μου, ειλικρινά λυπάμαι...Έχω περάσει και γω συγκρούσεις στην οικογένεια μου που μου άφησαν σημάδια. Σε καταλαβαίνω απόλυτα.

Xριστίνα τους γονείς μας ΔΕΝ τους επιλέγουμε. Αν κάτι, λίγα ή πολλά, πήγαν ή πάνε στραβά σε αυτή τη σχέση, κάνε ότι μπορείς για να την βελτιώσεις, έχεις το δικό σου καθήκον ως κόρη, αλλά εστίασε στις επιλογές σου.

Καταλαβαίνω ότι πληγώνει, αλλά δεν μπορείς να κάνεις τον χρόνο να γυρίσει πίσω. Μπροστά είναι τα όνειρα σου, μπροστά και τα θέλω σου, άρα η κατεύθυνση σου είναι μόνο μία. ΜΠΡΟΣΤΑ.

Να θυμάσαι: "Αν δεν κοιτάς εκεί που θέλεις να πας, θα πας εκεί που κοιτάς"

:( είναι τραγικό όμως! Σε ευχαριστώ που με νιώθεις...άσε και να ήταν μόνο αυτό?! Έχω έναν αδερφό με τον οποίο έχω καλές σχέσεις και τον νιώθω πιο κοντά μου. Δυστυχώς δεν έχω κανέναν που να με νοιάζεται..να θέλει να μάθει αν είμαι καλά κλπ.Πάντα ένιωθα μόνη και πλέον το συνήθησα αν και κάποιες φορές το αισθανομαι και λογικό είναι. Είμαι μοναχική!

Και εγώ ένιωθα πάντα μόνη μου :(. Εγώ είμαι και μοναχοπαίδι..Εσύ που έχεις τουλάχιστον έναν αδερφό προσπάθησε να έρθεις πιο κοντά του, θα τον έχεις για στήριγμα. Πιστεύω πως τ' αδέρφια είναι θησαυρός! Φίλους δεν έχεις ε; Όταν λες πως είσαι μοναχική, εννοείς πως είναι επιλογή σου ή απλά δεν βρήκες τις κατάλληλες παρέες με τις οποίες θα ταίριαζες;

Με τον αδερφό μου έχουμε διαφορετικό τρόπο σκέψης ενώ αγαπιόμαστε πολύ και ξέρω οτί θα είναι δίπλα μου,με νοιάζεται! Αλλά επειδή τα βλέπει αλλιώς τα πράγματα νιώθω οτί δεν μπορεί να με νιώσει.Θέλω κάποιον να αισθανθω οτί με νιώθει και έτσι θα ανακουφιστώ..το έχω ανάγκη!Ακόμα ψάχνω αυτόν τον άνθρωπο είτε φίλος/η θα είναι είτε σύντροφος. "Φίλους" έχω ή νομίζω οτί έχω αλλά δεν με νοιάζονται..πχ να πάρουν ένα τηλέφωνο να νοιαστούν αν είμαι καλά,ακόμα και όταν ξέρουν οτί περνάω κάτι άσχημο δεν ασχολούνται..Εγώ όμως νοιάζομαι γι αυτούς!

Και εγώ τα ίδια πέρασα. Οι φίλες μου μόνο για τον εαυτό τους ενδιαφέρονταν. Με τις παλιές μου φίλες δεν επικοινωνώ πλέον. Από εδώ και πέρα θα θέσω πολύ αυστήρα κριτήρια για το ποιον θ' αφήνω να μπαίνει στην ζωή μου. Σου συστήνω να κάνεις το ίδιο και συ. Έχουμε περάσει πολλά και δεν πρέπει να επιτρέπουμε στον εαυτό μας ν' αναλώνεται κι άλλο με ανοησίες. Θα βρεις την αγάπη και την στήριξη που χρειάζεσαι στον σύντροφο σου, μην ανησυχείς, έχε πίστη. Είναι πολύ όμορφο που μετά απ' όσα έχεις περάσει λες πως έχεις μέσα σου αγάπη να δώσεις. Το ίδιο αισθάνομαι και γω. Είσαι πολύ θετικός άνθρωπος. Μην τα παρατάς! Go on girl! :)

Σε ευχαριστώ πολύ Gypsy μου! Αυτό έχω πλέον σκοπό να κάνω...να θέσω τα κριτήρια μου και όποιος δεν μου κάνει στο καλό! Ποτέ δεν το έιχα αυτό και τώρα σιγα σιγα θέτω και τα όρια μου. Ναι αγάπη έχω μπόλικη και έχω μάθει να αγαπώ μέσα από την αγάπη που δεν είχα ποτέ...

Χριστίνα, μέσα από όλα αυτά που βίωσες, έμαθες πολλά για τη ζωή και έτσι ξέρεις ακριβώς πως θα θελες να φτιάξεις τη δική σου ζωή, που να μην έχει τα ψεγάδια της ζωής που έζησες. Να χεις κάποιον που να νοιώθεις ότι σ αγαπά και σε γνοιάζεται, να σου προσφέρει αυτα που σου στέρησαν και να του προσφέρεις και συ απλόχερα. Σημαντικό είναι το ότι έχεις σκιαγραφήσει μέσα σου αυτόν τον άνθρωπο και αφού το έχεις πετύχει αυτό απομένει να ψάξεις να τον βρεις και άμα έχεις θέληση σίγουρα θα τον βρεις. Μέσα από αυτά που διδάχτηκες από τις εμπειρίες της ζωής σου, έχεις φτιάξει μέσα σου τη συνταγή της δικής σου ευτυχίας στη ζωή και άρχισες ήδη να κινείσαι για να την κάνεις πράξη. Μόνο διώξε την λίγη έστω λύπη και απογοήτευση και όλα θα κυλήσουν καλά. :)

Ναι Γιάννη έτσι είναι όπως τα λες!Μέσα από τα λάθη των ανθρώπων(και τα δικά μου φυσικά) μαθαίνω να γίνομαι καλύτερη και χτίσω μέσα μου μια εικόνα της ζωής που θέλω να έχω και όταν θα δημιουργήσω οικογένεια. Ότι δεν μου έχουν προσφέρει θέλω να το προσφέρω εγώ! Ότι και να μου έχει συμβεί δεν θέλω να με επηρεάζει αρνητικά παρά μόνο θετικά..

και εμενα η μανα μου εβλεπε ανταγωνιστηκα.ειναι τρομερο!!!
εκτως απο αυτο το μισος για τον πατερα μου που ενιωθε παντα το πληρωνα εγω. π.χ. ελεγε *εισαι *******,σαν το πατερα σου*.συνεχεια με προσβαλε..
φυσικα και δεν ειχα που να μιλησω οτι και μου εχει συμβει!
οταν παντρευτηκα και απεκτησα παιδι,ηρθε στο σπιτι μου (μενει 3000χμ.μακρια,ευτυχως),ειδε ποσο καλος ειναι ο αντρας μου,και τι ειπε??
*στριγγλες παντα ειναι τυχερες....*
τωρα που τον εχασα,εκλεγε πολυ,βεβαια.αλλα ως εκει.και που να καταλαβει οτι εγω δεν εχασα απλα τον αντρα μου και τον πατερα των παιδιων μου.εχασα τον μοναδικο ανθρωπο στη ζωη μου,που στο προσωπο του βρηκα αγαπη..Αγαπη που εξαχνα σε ολη τη ζωη μου.Που να το καταλαβει,αφου η ιδια ποτε δεν το ειχε και ποτε δεν ειχε να δωσει!
οχι,η μανα μου δεν με φροντιζε οπως εκεινος. αλλα με εβριζε συνεχως.
καποια στιγμη ειπε,μαλιστα,πως τωρα να καταλαβω πως ειναι να ζεις μονη...περασανε τοτε μολις 2-3 μερες απο τοτε που εχασα την αγαπη μου...
καπου στο βαθος της ψυχης της χαρηκε για αυτο που με βρηκε? η μου φανηκε?