Printable View
Γι αυτο περιμενω πως και πως να δοκιμασω τη νεα γιατρο.... Θα δω πως ειναι κι αυτη,κι αν δεν βγει κατι θα παω εκει που μου προτεινες void. Δεν παιρνει αλλη αναβολη..Οσο για το γαμο,πλακα μου κανεις?????????????????????????? Δεν θελω να στιγματιστει αυτη η μερα της ζωης μου απο τους κ@λοπανικους... Εχετε δει νυφη να το σκαει????? Αν ειναι θα σας καλεσω στο γαμο μου μελλοντικα,να γελασετε...:pQuote:
Originally Posted by void
αν σε πιάσει κρίση πανικού δηλαδή τι θα γίνει? ποιο είναι το χειρότερο σενάριο?
επειδή σήμερα μου εστειλαν αυτο το σχετικό λινκ το παραθετω
http://www.panikos.gr/index.html
Για την ωρα του γαμου μιλας παντα?????????????Quote:
Originally Posted by void
Εχω πληροφορηθει γι αυτον αλλα ειναι πανακριβος..Θες μια μικρη περιουσια..Αλλα αν ειναι τοσο καλος ,και δεν καταφερω κατι με την αλλη ψυχολογο θα παω,τι να κανω.,,Quote:
Originally Posted by arktos
Βρε εγώ δεν κατέβαινα απ'το αυτοκίνητο όταν το πήρα. Ζουμ ζουμ πέρα δώθε όλη μέρα (πριν 8 χρόνια αυτό). Μόνο που δεν κοιμόμουνα μέσα! Τώρα? Για να πάω κάπου με το αυτοκίνητο πρέπει να είναι μεγάλη ανάγκη (όχι ότι με τα πόδια πάω :)) και να το επεξεργάζομαι στο μυαλό μου ώρες πριν. Όμως δεν πρέπει να είναι ανασταλτικός παράγοντας οι κρίσεις για να βγάλεις το δίπλωμα. Ίσα ίσα που αν το θες πολύ και σ'αρέσει θα ξεχαστείς κιόλας και δεν θα πάθεις τίποτα. Αυτό το ξέρω κι από μένα, όταν αγχώνομαι για κάτι που είναι να κάνω με πιάνει κρίση ή πριν ή μετά και όχι κατά τη διάρκεια. Το ίδιο και με το γάμο, σε πληροφορώ ότι είχα τόσα να σκεφτώ εκείνη τη μέρα και ήταν η μοναδική μέρα που δεν είχα άγχος πίστεψέ το. Ούτε κρίση έπαθα ούτε τίποτα. Πέρασα πολύ ωραία, χόρεψα μέχρι το πρωί και δεν πίστευα στον εαυτό μου. Και ξέρεις γιατί? Είχε τόσο τρέξιμο η μέρα που δεν προλάβαινα να πανικοβληθώ.
Αυτες τις μερες που εχω κλειστει στο σπιτι και δεν βγαινω η οδηγηση με τον πατερα μου ηταν το μονο πραγμα που μ ευχαριστουσε...Οταν καλυτερευσω λιγο θα παω να το βγαλω το παλιοδιπλωμα κι ισως ετσι μπορεσω να ανεξαρτητοποιηθω λιγακι.. Οσο για τον γαμο σου,μπραβο ρε συ...Μεγαλο κατορθωμα..Δεν ξερω τωρα μου φαινεται βουνο η ολη φαση....Αλλα μαλλον δεν θα πρεπε να σκεφτομαι τετοια πραγματα..Ας μπορεσω πρωτα να πηγαινω στο ψιλικατζιδικο στο σουπερ μαρκετ κλπ..και μετα παντρευομαι...χαχαχα....(εχω χρονια μπροστα μου )Quote:
Originally Posted by m.monkey
Μπράβο και στίς δύο :) Βασικά όπως είπες μάνκι πολύ βασικόΈτσι power through που λένε, το υπομένεις, τ'αφήνεις να κάνει τα σκηνικά του, ενώ παλεύεις .. Και είναι μεγάλη νίκη να έχεις ανταπεξέλθει μία δραστηριότητα έχοντας κρίση, χωρίς να ενδώσεις στο συναίσθημα... Αλήθεια!Quote:
Μπορει ολο αυτο να με εξαντλησε αλλα η ικανοποιηση μου ηταν μεγαλη.
Κι εγώ λέω στον εαυτό μου: θυμάσαι τότε που νόμιζες ότι θα πεθάνεις και δεν μπορούσες να σηκωθείς ούτε απο τη καρέκλα απ'τη ζαλάδα; μετά τι έκανες; που είσαι τώρα;
Το σώμα βέβαια μπορεί να βρίσκει άλλα κόλπα και να σου παρουσιάζεται σαν άλλο σύμπτωμα και να σου καρφώνεται και άλλη ιδέα, αλλά απορρίπτωντάς τις όλες μία μία μπορεί και να βρούμε μία άκρη!
Χαχαχα, καλό! Είδες, η οδήγηση σε ευχαριστούσε άρα θα επικεντρωθείς εκεί και δεν θα σκέφτεσαι τίποτα άλλο. Και να δεις που θα τα καταφέρεις, στο εύχομαι ;)
Σωστά paletta, αυτό είναι το όπλο του πανικού, ότι δηλαδή κάθε φορά εμφανίζεται με διαφορετικό σύμπτωμα και σε μπερδεύει. Τις περισσότερες φορές βέβαια μέχρι να το καταλάβεις έχεις πάθει ήδη την κρίση, αλλά σκέφτεσαι αυτά που είπαμε και περιμένεις να φύγει. Αν αργήσει τον διώχνεις με τις κλωτσιές :D
Ναι ρε παιδια..Τι μεταλλαξη αυτος ο πανικος,πια ελεος.....!!! Εχει αρχισει και μ εκνευριζει...Μια ετσι μια αλλιως μια αλλιωτικα....!!Αραξε μαι φριεντ..Βρες ενα συμπτωμα να το πολεμησουμε να τελειωνουμε,αλλα παιζεις αδικα...!!χαχα
Συμφωνω κι εγω παντως στο οτι πρεπει να παρεις μολυβι και χαρτι,να κανεις σχεδιαγραμμα συμπτωματω και φοβιων και να αρχισεισ ν αναλυεις..Αφου θα δεις οτι ολα ηταν μπουρδες στο τελος ν αρχισεις να διαγραφεις...
Ξέρεις περίπου πόσο κοστίζει η κάθε συνεδρία?Quote:
Originally Posted by nansyan89
130 ευροπουλα απ οτι μου ειπαν..Quote:
Originally Posted by m.monkey
Κοίτα, ούτε πολλά ούτε λίγα. Εγώ να φανταστείς στην ηλίθια την ψυχολόγο που πήγαινα πριν 3 χρόνια έδινα 100 ευρώ τη βδομάδα, φιλική τιμή υποτίθεται επειδή ήταν γνωστή, και όχι μόνο δεν με βοήθησε καθόλου στο πρόβλημά μου, αλλά στο τέλος αγχώθηκα χειρότερα γιατί έφτασα να της έχω δώσει 1500 ευρώ για περίπου 4 μήνες που πήγα και άφησα απλήρωτες άλλες υποχρεώσεις μου γιατί δεν μου έφταναν. Και δουλειά δεν μου έκανε, ενώ ήξερε ότι το πρόβλημά μου ήταν οι κρίσεις, αντί να μου κάνει γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία, εκείνη το πήγε το θέμα αλλού, ότι το πρόβλημα ξεκινάει από την παιδική μου ηλικία, ή σχέση με τους γονείς και κολοκύθια. Κι εγώ σαν βλάκας πήγαινα και ξαναπήγαινα ελπίζοντας ότι την επόμενη φορά θα μου πει τι να κάνω για το πρόβλήμα μου αλλά αυτή εκεί. Ε κάποια στιγμή ξύπνησα και είπα δεν πάει άλλο σταματάω και η απάντησή της ήταν: τι να σου πω, αν νομίζεις ότι το οικονομικό είναι τόσο σημαντικός παράγοντας ώστε να διακόψεις κάντο". Είμαστε σοβαροί????????????????????????
Είπαμε να τα δώσω άλλα να γίνει και δουλειά. Τώρα που δεν έχω τι κάνω? Κάθομαι και υποφέρω προσπαθώντας να το ξεπεράσω μόνη μου? Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα έπρεπε να έχουν λίγη κατανόηση σε περιπτώσεις που ο άλλος δυσκολεύεται οικονομικά να παίρνουν κι αυτοί λιγότερα? Τι είπα τώρα ε?
Χαχα....τωρα γινεσαι αστεια μαιμουδιτσα....!! Σιγα που χεστηκε αυτη για τον πονο σου....Νομιζω οτι καλυτερα θα σε καταλαβει ενας που περναει τα ιδια παρα ενας ψυχολογος-ψυχιατρος...Αν σκεφτεις οτι αυτη εχει 5 ραντεβου το λιγοτερο σου λεω την ημερα,βγαζει πανω απο 500 ευρο..Αυτη γιατι να εχει προβλημα?Quote:
Originally Posted by m.monkey