-
Το να μην βλέπεις τηλεόραση είναι καλό νομίζω ε; χεχε! Και γω έχει πολύ καιρό να δω. Μ' αρέσει να μπαίνω περισσότερο στο φόρουμ να βοηθάω ανθρώπους και να βοηθάω και τον εαυτό μου. Προσπάθησε και συ να προσφέρεις στους άλλους και θα δεις πόσο λυτρωτικό είναι. Μην το κάνεις αναγκαστικά και από ενοχές αλλά έτσι επειδή σ' αρέσει. Εγώ για παράδειγμα είχα ασχοληθεί με τον εθελοντισμό ένα διάστημα και μου άρεσε πολύ αλλά δυστυχώς δεν κατάφερα να συνεχίσω γιατί έπασχα από κατάθλιψη και ακόμα δεν είχα πάει στο γιατρό. Ήμουν πολύ χάλια τότε..Αν δεν πήγαινα στο γιατρό, δεν ξέρω τι μπορεί να είχε συμβεί.. Τώρα όσον αφορά τρέντυ μαγαζιά, δεν καταλαβαίνω ακριβώς τι λες.
-
τρέντυ μαγαζιά εννοώ μαγαζιά clubakia που είναι έτσι του life style...παίζουνε housakia και τα λοιπα... όπου συχνάζουν οι δαπίτες και οι πασπίτες χωρίς να έχω πρόβλημα μαζί τους...
-
α κατάλαβα. Μην τα κλείνεις όλα σ' ένα στερεότυπο, και εμένα μου αρέσουν τα κλαμπ αλλά δεν ήμουν ούτε είμαι δαπιτισα ή πασπίτισα. Η τηλεόραση κάνει κάνει κακό οπότε καλύτερα που δεν βλέπεις, so?
-
ναι βασικά δεν έχω τίποτα με κανέναν...ο καθένας εκφράζεται όπως θέλει...και ο καθένας λιγότερο η περισσότερο καταλαβαίνει τι παίζει...
απλά τα λέω όλα αυτά για το πώς έβλεπα τα πράγματα πριν την κατάθλιψη...πάω για ύπνο...θα τα πουμε tomorrow...
-
ok opos nomizeis. kalinyxta
-
Δεν ξέρω αν είμαι κοντά η μακριά από το νόημα του θέματος. Μέχρι τα 30κάτι μου ήμουνα σε ένταση με την οικογένειά μου, κάτι σαν το μαύρο πρόβατο. Είμαι σαν χαρακτήρας δύσκολος, έχω δηλαδή και εγώ μερίδιο ευθύνης, είναι όμως και οι γονείς μου στα όρια της τελειομανίας και νοιάζονταν πολύ για το τι θα πει ο κόσμος.
Οι σχέσεις μας ηρέμησαν όταν, μιλήσανε και εκείνοι με το γιατρό. Κατανόησαν όσο μπορούσαν τον τρόπο που σκεφτόμουν όταν ήμουν πολύ πεσμένος (έχω κατάθλιψη και εγώ), δε μου πήγαιναν κόντρα και αυτό σε συνδιασμό με την συγκρατημένη από άποψης νεύρων κυρίων συμπεριφορά μου, μας έφερε σε μία καλύτερη σχέση.
Σχετικά με τους φίλους, όσοι ήτανε φίλοι δεν κράτησαν κακία για την απουσία μου. Αισθάνομαι άσχημα κατά καιρούς που πλέον μειονεκτώ λόγω της κατάθλιψης και της αγοραφοβίας, σε σχέση με όσους γνωρίζω, όμως, προσπαθώ να κοιτώ μπροστά. Να κάνω σχέδια και να μην όσο γίνεται προχωρώ σε συγκρίσεις εμού και των άλλων γιατί αυτό με ρίχνει. Αυτά :)
-
Καλη μου εχω περασει τη φαση που αναφερεις οταν δηλαδη γινεσαι αλλος ανθρωπος και νιωθεις οτι μπορεις να κανεις τα παντα ,εισαι δυναμη και απολαμβανεις καθε στιγμη της ζωης σου....και οταν εχεις υποφερει πολυ πιο πριν δεν θπαρχει κανενας λογος να κρυβεις τον ανανεωμενο εαυτο σου.Ειναι μια καινουρια αρχη και εχει τωρα τα εφοδια να κανεις τη ζωη σου καλυτερη!!!Απλως απόλαυσε το και οσοι σε αγαπανε πραγματικα θα χαιρονται με τη χαρα σου!Σου αξιζει ενα μεγαλο μπραβο για τον αγώνα που έκανες!Συνεχισε ετσι και να ξερεις οτι ειναι σημαντικο να μη διακοπτεις γρηγορα την θεραπεια ειδικα αν υπεφερες χρονια πριν.Εγω τα εκοψα για 2 μηνες κ τωρα τα αρχισα παλι και ειμαι σε φαση ανοδου ...παμε για απογειωση λοιπον!!!!Υeaaaaaaaaa!!!
