To θεμα ειναι πως το ξεπερναμε εμεις εν κατακλειδι.
Εγω εφυγα κ προσπαθω οσο μπορω να μην κοιταξω καθολου πισω.
Printable View
To θεμα ειναι πως το ξεπερναμε εμεις εν κατακλειδι.
Εγω εφυγα κ προσπαθω οσο μπορω να μην κοιταξω καθολου πισω.
Με υπομονή και όπως είπες όσο μπορείς να μη κοιτάζεις πίσω. Αν σε βοηθάει, να σκέφτεσαι ότι δε σου άξιζε αυτό το πράγμα. Δε θα σε βοηθήσει προφανώς, αλλά απλά το λέω.
To θεμα ειναι πως το ξεπερναμε εμεις εν κατακλειδι.
Εγω εφυγα κ προσπαθω οσο μπορω να μην κοιταξω καθολου πισω.
Oχι,βοηθαει,γιατι σιγουρα δεν μου αξιζε κατι τετοιο.
Κ σε κανενα απο τα παιδια που γραφουμε σ αυτο το νημα κ εχω διαβασει την ιστορια του δεν αξιζε.
Αυτοί οι άνθρωποι έχουν πολύ κακή εικόνα για τον εαυτό τους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση. Ο άνθρωπος αυτός,λοιπόν, θεωρεί ότι όποια γυναίκα τον κοιτάξει είναι "σκάρτη", αφού κοίταξε τον "σκάρτο". Θεωρεί ότι είναι απελπισμένη και ότι για να γουστάρει αυτόν, η ίδια δεν αξίζει τίποτα. Αυτό που θέλουν είναι να τους "φτύνεις" διαρκώς, τους αρέσει. Δεν θέλω να λέω σχόλια κακεντρεχή γι΄αυτόν. Είναι πράγματι άρρωστος, το έλεγε και ο ίδιος: "Είμαι διαταραγμένος". Επιπλέον είναι άτομα "παρτάκηδες", δεν τους νοιάζει εσύ τι νιώθεις ή τι προβλήματα έχεις, το μόνο που τους νοιάζει είναι να παίρνουν απο σένα ενδιαφέρον και αγάπη. Και όταν τα πάρουν αισθάνονται "θεοί' και σου τη λένε κιόλας. Λένε πράγματα στη συνέχεια για να σε μειώσουν και να νιώθεις ότι είσαι ένα τίποτα. Τους εγκαταλείπεις στο "απόγειο της δόξας τους" γιατί σε έχουν νευριάσει. Περνά λίγος καιρός, αρχίζουν να χάνουν δυνάμεις, τους λείπουν τα καλά σου λόγια με τα οποία τους στήριζες και άντε πάλι. Πόσες φορές απείλησε ότι θα αυτοκτονήσει; Έχω χάσει τον λογαριασμό, αφού πλέον δεν τον πίστευα. Όλοι οι άλλοι θα αυτοκτονήσουν, αυτός είμαι σίγουρη, ποτέ.
Το ξεπερνάμε, όπως όλες τις άλλες σχέσεις της ζωής μας. Βέβαια είναι λίγο πιο επίπονο( δεν ξέρω βέβαια το γιατί).Απασχολούμε το μυαλό μας με διάφορα πράγματα και κόβεις κάθε επαφή, φεισμπουκ, φραγη στο τηλέφωνο και διάφορα άλλα. Δεν βγαίνει αλλιώς. Εγω που γύριζα τόσες και τόσες φορές, κάθε φορά πληγωνόμουν και περισσότερο...Περίγελος είχα γίνει...
Γιατι νομιζεις galarina οτι τους αρεσει να τους φτυνεις?
galarina επειδή έθιξες το θέμα με την αυτοκτονία και στην δική μου περίπτωση υπήρξαν απόπειρες, πίστευε τον,έχουν και αυτοί μέσα τους τόση θλίψη που πολλοί το επιχειρούν και αυτο είναι το χειρότερο που μπορείς να βιώσεις με οριακό...
Δεν ρώτησες εμένα αλλα παίρνω την πρωτοβουλία να απαντήσω. Μάλλον για να καταφέρουν να στηρίξουν μέσα τους, οτι εμείς είμαστε οι κακοί
Τι να πω...
Το καλύτερο είναι να μην κοιτάξεις πίσω ποτέ ξανά, να μην κάνεις ποτέ ξανά καμιά γλυκιά και ρομαντική σκέψη για το άτομο αυτό, γυναίκα οριακή ή άντρα οριακό. Γιατί αν κάνεις και παρασυρθείς, άσε καλύτερα. Βέβαια στην δική μου περίπτωση δεν είναι σίγουρο ότι θα ενδώσει. Μπορεί να ψάχνει για νέα περιπέτεια και "θύμα". Ήμουν και άτυχη γιατί πιο σύνηθες είναι να πέσεις σε γυναίκα οριακή παρά σε άντρα. Αυτή η διαταραχή νομίζω ότι υπάρχει πολύ εκτός από τις γυναίκες και στους καλλιτέχνες. Ο συγκεκριμένος είναι "καλλιτέχνης". θα τον έλεγα "χειροτέχνη" με καλπάζουσα φαντασία. Διατείνεται ότι είναι και "ποιητής" και "συγγραφέας". Φυσικά, έχω δει έργα χειροτεχνίας και έχω διαβάσει αυτά που γράφει. Όσον αφορά στη χειροτεχνία τα έργα του ήταν πολύ καλά. Όσον αφορά στη συγγραφή άστα και βράστα. Όλη η διαταραχή στο χαρτί αποτυπωμένη. Καταθλιπτικά όσα έγραφε και κουραστικά. Του είχα πει ότι γράφει "βλακείες". Τον ανέβαζα πολύ στη ζωγραφική. Η ίδια ασχολούμαι και ξέρω αρκετά πράγματα. Νομίζω ότι περισσότερο γι΄αυτό καθόμουν, μιλούσα μαζί του για καλλιτεχνικά, για τη ζωγραφική, πώς να γίνει καλύτερος κ.α. όμοια. Δύσκολο να βρεις κάποιον με κοινά ενδιαφέροντα, αυτό με τραβούσε και συνέχιζα...Σας κούρασα, όλο γι αυτόν μιλάω.
Μεγάλο θέμα αυτό. Αν μπορείς εξήγησε το λίγο γιατί δε μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται κάποιος να έχει κακή εικόνα για τον εαυτό του και παράλληλα υψηλή αυτοπεποίθηση. Αυτό που έβλεπα εγώ ήταν κάτι σαν "τι σου αρέσει σε εμένα αφου είμαι αυτό και είμαι εκείνο και άχρηστη κλπ κλπ" και μετά "άμα θέλω εγώ έχω και όποιον θέλω" και άλλα όμορφα...
Να θυμάσαι πάντα ότι περνάνε απο την απαξίωση στην εξιδανίκευση σε δευτερόλεπτα. αυτό γίνεται συνέχεια. επιπλεον αλλάζουν συνεχώς γνώμη. ο φίλος μου σε κάποια κρίση αυτογνωσίας έλεγε ότι μόνον το 5% του μυαλού του την ημέρα λειτουργεί λογικά. το υπόλοιπο 95% βρίσκεται όπως χαρακτηριστικά είπε "σε θολούρα". αυτό μου έκανε μεγάλη εντύπωση όταν το άκουσα και μάλιστα απο τον ίδιο. την επόμενη μέρα άν του έλεγα αυτό που μου είπε δεν θα το παραδεχόταν και ίσως θα προσποιούνταν ότι δεν θυμάται, ίσως και να μην το θυμόταν πράγματι. Βρίσκονται σε διαρκή "θολούρα". το πιστεύω γιατί το έβλεπα. τώρα όσον αφορά στην αυτοπεποίθηση, ο δικός μου τουλάχιστον μόλις έπαιρνε λίγη δύναμη απο τα καλά μου λόγια και την στήριξη μου, ένιωθε θεός και εγώ ήμουν η "σκάρτη". ήθελε διαρκώς στήριξη. δεν μπορούσε να προσδιορίσει τον εαυτό του. πάντοτε ετεροπροσδιοριζόταν. επιζητούσε τον καλό λόγο. όταν συγκέντρωνε θετική ενέργεια απογειωνόταν συναισθηματικά.όμως αυτό δεν κρατούσε πολύ.
Αυτοί οι άνθρωποι έχουν πολύ κακή εικόνα για τον εαυτό τους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση. Aυτο εξηγεί και την συμπεριφορά, να σέρνονται να γυρίσεις κοντά τους και να σου λένε δεν σου αξίζω, είμαι κακός άνθρωπος και έχεις δίκαιο να με βρίζεις και μόλις γυρνάς και τους λες σε αγαπάω και μην λες τέτοια για σένα, είσαι μια χαρά άνθρωπος, τσακ πατάνε το κουμπί, η αυτοεκτίμηση στα ύψη, οπότε ας βρίσουμε και ας φερθούμε σκατά σε αυτον που μας τα λέει,γιατί ειμαι ανώτερος-ρη του (μεσα σε 2 λεπτά όλο αυτό). galarina δεν μας κούρασες, όλοι την εμπειρία μας λέμε, και είναι κάπως ανακουφιστικό όλο αυτό, καθώς αμα πεις σε άνθρωπο π δεν είχε σχέση με οριακό αρα και δεν μπορεί να σε καταλάβει, πως νιώθεις, θα σου πεί, μην μιλάς εσύ είσαι ο μ*****ς που τα ανέχεσαι. Με τους κολλητούς μου αμα αρχίσω αυτή την κουβέντα, κάθονται κ με δουλεύουν και εμένα και την κοπέλα που έχει και το πρόβλημα
Αλλα αυτου του τυπου τα ενδιαφεροντα ειναι πολυ λιγα μπροστα σ αυτο το προβλημα!
έχεις δίκιο. δεν ήταν και ο Νταλί. όσον αφορά στις απόπειρες αυτοκτονίας που αναφέρατε και ανέφερα και εγώ, έχω διαβάσει και γω το ίδιο. την επόμενη εβδομάδα που έχω την ονομαστική μου εορτή και σίγουρα θα μου τηλεφωνήσει, φοβάμαι πολύ την αντίδραση μου. εννοώ που ενώ θα θέλω να τον βρίσω και να του πω πόσο με έχει επηρεάσει η αποτυχημένη σχέση μας, θα το παίξω απαθής δήθεν. τι να κάνω; να φερθώ φυσικά και χωρίς παρατράγουδα; να κάνω αυτό που μου συστήνει μια πολύ καλή φίλη μου λέγοντας μου : "απλά καταχώρισε τον σαν μια ακόμη εμπειρία, όπως συνήθως κάνουν οι άντρες";τι ρωτάω; μάλλον την απάντηση την ξέρω: να τον αγνοήσω.
Eγω προσωπικα αν το σηκωνα (γιατι μαλλον δεν θα το σηκωνα ωστε να του εδινα κ ενα ξεκαθαρο μηνυμα οτι τελος).
Θα του ελεγα ευχαριστω κ καπακι θα ελεγα κατι του στυλ "συγνωμη μου χτυπανε την πορτα,σε ευχαριστω κ παλι που με θυμηθηκες,τα λεμε"
Εγω αυτο προτεινω!
Οτι να'ναι. Μολις με πήρε τηλ.(5-6 φορές μέχρι να το σηκώσω) για να μου πεί πως βρήκε άλλον και είναι ερωτευμένη και της φέρεται καλά, όχι όπως εγώ που είμαι κάθαρμα.Και μια ερώτηση ρε παιδιά, αν έχετε κοινές παρέες με αυτά τα άτομα, τι λένε (οι οριακοί)στους άλλους για εσάς μετα τον χωρισμό σας???
Στο ερωτημα του τι λενε οι οριακοι στους τριτους για το χωρισμο κ γενικα ποιες εξηγησεις δινουν, η κατασταση ειναι λιγο πιο.... πολυπλοκη. Δεν τα ειχα ποτε με οριακο, μου εκατσε περιπτωση αλλης (οχι τοσο μακρινης διαταραχης), ξερω ομως ανθρωπους που ειχαν μπλεξιματα με οριακους, οριακες μαλλον.
Πρωτον, ο βαθμος, η ενταση κ η εκταση στην οποια αντιλαμβανεται ο/η συντροφος του οριακου τη διαταραχη κ υφισταται τις συνεπειες δεν παρουσιαζει καμια σχεση με το βαθμο, την εκταση κ το μεγεθος που αντιλαμβανεται την ιδια διαταραχη ο κοινωνικος κ φιλικος περιγυρος. Κ αυτο διοτι η ερωτικη σχεση εμφανιζει τα χαρακτηριστικα της ολοκληρωσης μεσω ενος αλλου ατομου, της εξαρτησης-συνεχειας, της κτητικοτητας κ του ερωτικου ενδιαφεροντος, δηλ τα κατ'εξοχην πεδια που διαστρεβλωνονται κ αλλοιωνονται μεσα απο τη διαταραχη κ μεταπιπτουν σε φοβο εγκαταλειψης κ στο συνακολουθο φαυλο κυκλο εξιδανικευσης-απαξιωσης. Πχ η φιλια ειναι μια πιο "ανεξαρτητη" σχεση, που αφηνει σαφως λιγοτερα περιθωρια για την εκδηλωση τετοιων συνδρομων. Αντε, αν καποιος απο το φιλικο περιβαλλον ειναι πιο υποψιασμενος, να προσεξει τη δυσκολια διαχειρισης θυμου του οριακου κ τις εντονες μεταπτωσεις της διαθεσης κ την εναλλαγη των αποψεων του οριακου.
Οι οριακοι επισης, οπως αλλωστε συμβαινει κ σε ολες τις περιπτωσεις διαταραχων τοσο του μυαλου, οσο κ του συναισθηματος, δεν παιζουν θεατρο στους τριτους για να τους πεισουν. Δεν ειναι ας πουμε εκ προθεσεως ψευτες. Τον παραλογισμο τους τον πιστευουν κ το δραμα τους το ζουνε 100%. Απλα ο συντροφος που βιωνει τη διαταραχη εκ των εσω μπορει να ερθει αντιμετωπος με τις καταστασεις που οι "εξω" δε γνωριζουν. Γιαυτο αλλωστε σε πολλες διαταραχες (διπολικη κλπ) ο θεραπων ψυχιατρος παιρνει συνεντευξεις κ ζητα κ αποσαφηνισεις κ πληροφοριες απο τα ατομα που ζουν μαζι με τον/την ασθενη, καθως ο/η τελευταιος/α δεν μπορει παντα απο μονος του/της να παρεχει πληρη εικονα της διαταραχης.
καλα ολα αυτα,αλλα δεν νομιζω πως της απαντησες...
Η απαντηση που δινουν πολυ απλα συνισταται σε αυτα που πιστευουν μεσα τους (οτι ο αλλος δεν τους αγαπησε ποτε, οτι δεν τους καταλαβαινει, οτι ειναι εαυτουλης, οτι ηθελε μονο να περασει καλα, οτι αλλο προσωπο προεβαλε στην αρχη κ αλλος χαρακτηρας αποδεικτηκε υστερα κλπ κλπ) ασχετως αν ολα αυτα δεν εχουν καμια απολυτως σχεση με την πραγματικοτητα. Κ συνηθως το φιλικο περιβαλλον υιοθετει αυτη την οπτικη γωνια, αφου οι τριτοι δεν εχουν ζησει οι ιδιοι τις καταστασεις αυτες, εκτος κ αν προκειται για πολυ ακραια περιπτωση οριακου ατομου, σοβαροτατα διαταραγμενου, που κανει μπαμ οτι κατι δεν παει καλα......
Γενικα, σχεδον σε ολες τις διαταραχες καποιος τριτος αντιλαμβανεται τη διαταραχη στο 1/10 του μεγεθους απ' ο,τι ο συντροφος, γιατι η ερωτικη σχεση αποτελει το κατ'εξοχην πεδιο εκδηλωσης της διαταραχης.
Ευχαριστώ mnlg για την συμβουλή σου. Έχω δύο εμβδομάδες να μιλήσω με τον οριακό. Νομίζω ότι το θέμα έχει τελειώσει. Πολύ με βοηθούν να εξηγώ τη συμπεριφορά του γενικά τα όσα έχει γράψει ο αίολος : "Οι οριακοί αναπτύσουν σχέσεις συγχώνευσης με τους άλλους. Σε μία τέτοια σχέση δεν μπορεί κάποιος παρά να χάσει τα ατομικά του όρια και τον ίδιο του τον εαυτό, αφού, δεν μπορεί να ειδωθεί από τον οριακό ως αυτόνομο άτομο με τις δικές του ανάγκες αλλά ως κομμάτι του εαυτού του. Ο ρόλος του άλλου κυρίως είναι να συμπληρώνει την κατακερματισμένη αυτοαντίληψη του οριακού (η εικόνα μου για εμένα) αλλά και την ατελώς διαμορφωμένη του ταυτότητα (η εικόνα του κόσμου για εμένα). Αυτό είναι ένα μεγόλο βάρος για τον άλλον αλλά και μία μεγάλη εξουσία που του έχει παραχωρηθεί και την οποία απολαμβάνει καθώς ένα σημαντικό κομμάτι της ταυτότητας του οριακού εκβλασταίνει και ζεί μέσα από τον άλλον (μηχανισμός βιωματικής ενσυναίσθησης στην ακραία μορφή του). Συνεπώς, η κάθε μορφή αυτοδιάθεσης και αυτονομίας από τον άλλον ερμηνεύεται από τον οριακό ως επιθετική κίνηση εναντίων του, είναι απειλητική και προκαλεί την ενεργοποίηση άκαμπτων και ισχυρών αμυνών. Στην περίπτωση αυτή, η εξουσία που παραχωρήθηκε είναι άκρως απειλητική και πρέπει να καταστραφεί μέσα από την ακύρωση του άλλου. Οι ακραίες και έντονες συναισθηματικές ανάγκες του οριακού (φόβος - επιθυμία) καθιστούν δύσκολη την θέαση αποχρώσεων του γκρίζου και εδραιώνουν ένας διπολικό τρόπο σκέψης του όλα ή τίποτα. Έτσι και οι άλλοι για αυτόν είναι ή όλα ή τίποτα. "
Ευχαριστούμε αίολε, και φυσικά και όλους τους άλλους ομοιοπαθείς.
Πάντως, ksefyga, η δική σου ιστορία δεν έχει τελειώσει ακόμη απ΄ο,τι καταλαβαίνω. Αυτή "γουστάρει", θέλει να τραβήξει την προσοχή σου. Σιγά μην είναι "ερωτευμένη" με άλλον. Αφού σίγουρα δεν ερωτεύονται αυτοί οι άνθρωποι. Α τον καινούριο, τον καημένο, φαντάσου τι θα τραβήξει. ΑΓΝΟΗΣΕ ΤΗΝ! Έτσι γινόταν και με μένα. Και μην ζηλέψεις καθόλου, μην υποκύψεις!
Όσον αφορά στους φίλους του, στην δική μου περίπτωση, ο ακατανόμαστος έκανε τα ίδια. Οι ίδιοι πλέον δεν τον αντέχουν, δεν τον καλούν για τσίπουρα ούτε και για μπάνια καλοκαιρινά γιατί τους χαλάει την παρέα. Και σκέψου ότι πρόκειται για φίλοι παιδικοί. Τον σχολίασαν σε μένα λέγοντας ότι διαστρεβλώνει την πραγματικότητα, ότι χαλάει την παρέα, ότι είναι "παρτάκιας", ότι δεν νοιάζεται ποτέ για τα δικά τους προβλήματα και ότι πάντα θέλει να είναι το επίκεντρο της συζήτησης. Έχουν μαλώσει και δεν τον θέλουν. Το κατάλαβα και γω γιατί δεν τους βλέπω μαζί.
Ήθελα να ρωτήσω αν ξέρει κάποιος : Αντιμετωπίζεται η ασθένεια χωρίς χάπια και μόνον με ψυχοθεραπεία; Ο συγκεκριμένος ακατανόμαστος προσπαθεί να κόψει τα χάπια που ήταν αντικαταθλιπτικά και σταθεροποιητές και κάνει μόνον ψυχοθεραπεία.
galarina δεν μπορώ να καταλάβω πώς δεν έχει τελειώσει, αφού πριν αποφασίσω εγώ να μην δώσω συνέχεια(να μην ασχολούμαι άλλο μαζί της), οι κουβέντες της ήταν πως δεν θέλει να είναι μαζί μου, οτι ποτέ δεν ένοιωσε κάτι σημαντικό απλά ενθουσιάστηκε και οτι είμαι μ*****ς και δεν μπορεί να δεί ουτε σαν φίλο της ενα τύπο σαν εμένα, άσε που αυτό φαινόταν και στο σεξ(απάθεια κ σαν να μην νοιώθει καν έλξη, ενω στην αρχή ήταν τέλειο κ μ έλεγε οτι είμαι ο καλύτερος).Και επειδή τα είχε πεί αυτά πολλές φορές λέω και εγώ να το πάρω απόφαση να ξεκόψω. και ξέκοψα, στην τελική επειδή μ έδειχνε πως το ήθελε και εκείνη. Τώρα γιατί να γουστάρει να τραβήξει την προσοχή μου???Ναι mnlg με πήρε τηλ. για να μου πεί αυτό...τι να πω? mariposa σίγουρα δεν παίζουν θέατρο κ το βιώνουν αυτο π λένε, απλά στην περίπτωση μου, υπάρχει μια τεράστια κακία απέναντι μου κ με θλίβει όλο αυτό, ενώ δικά της άτομα(οικογένεια κ 1-2 κολλητοί της) με παίρνουν τήλ κ μ λένε ευχαριστώ που της φέρθηκα τόσο καλά και τέτοια, εκείνη μόνο δηλητήριο στάζει για μένα κ λέει σε όλους οτι την μισώ.Γιατί όλο αυτό???
Το να σε μισήσει είναι κομμάτι της απαξίωσης, θέλει να σε απομακρύνει, να σου ρίξει την ευθύνη για όλο το χάλι που επικρατεί στη ζωή της, να σε απορρίψει κ να σε ρίξει "από το βάθρο", στο οποίο σε έχει τοποθετήσει κατά την περίοδο της εξιδανίκευσης. Οι συγγενείς κ φίλοι που επικοινωνούν μαζί σου κ σε ευχαριστούν για τη συμπεριφορά που έδειξες απέναντί της, προφανώς έχουν πλήρη επίγνωση της κατάστασής της κ θεωρούν ότι αν μη τί άλλο, πέρασε από τη ζωή της ένας άγιος άνθρωπος που μόνο καλό θέλησε να της κάνει.
Τώρα από εκεί κ ύστερα, με όλο το σεβασμό στο μαρτύριο που πέρασες εσύ κ τα παιδιά που μπλέξανε με οριακούς/ές, κ με όλη την καλή διάθεση, αν ψάχνεις να εκλογικεύσεις κ να εξηγήσεις τη συμπεριφορά ενός τόσο συναισθηματικά κ ψυχολογικά διαταραγμένου ατόμου, δεν είμαι σίγουρη το ποιός χρειοάζεται τελικά περισσότερο συνεδρίες με ψυχίατρο, εσύ ή αυτή. Τί ψάχνεις να αποκωδικοποιήσεις κ να κατανοήσεις σε τόσο ανισόρροπους ανθρώπους.......? Ούτε να τους σώσεις μπορείς, ούτε να τους βοηθήσεις, το μόνο που θα κατορθώσεις είναι να καταστραφείς κ εσύ μαζί τους. Κανείς δε μπορεί να λύσει τα εσωτερικά θέματα που έχει κάποιος άλλος με τον εαυτό του, κ καλώς ή κακώς αυτό είναι νόμος.
Κ αν η απορία σου είναι πώς είναι δυνατόν μετά από τόσο υποβιβασμό κ περιφρόνηση να θέλει να τραβήξει ξανά την προσοχή σου, πολύ μα πολύ απλά, οι οριακοί έχουν την ανάγκη να είναι διαρκώς ερωτευμένοι, να αποτελούν το αντικείμενο ενδιαφέροντος κάποιου κ εσύ είσαι το εύκολο θύμα για να επαναλάβει πάλι έναν ωραιότατο κύκλο ρομαντισμού κ απομάκρυνσης/απαξίωσης. Δεν είναι καθόλου σπάνιο οι οριακοί να ξαναγυρνούν προσωρινά σε κάποιο προηγούμενο θύμα όταν δεν τους βρίσκεται κάποια άλλη εναλλακτική.
Νομίζω, κ χωρίς να θέλω να θίξω κανέναν, ότι σαφώς πολύ πιο χρήσιμο θα ήταν, αντί να αναλύεις κ να ξανααναλύεις άλυτα ζητήματα κ αδιέξοδα, να εστίαζες κ να επένδυες χρόνο, ενέργεια κ φαιά ουσία στα στοιχεία του ΔΙΚΟΥ σου χαρακτήρα που οδήγησαν στο να παρασυρθείς κ να υπομείνεις ένα τέτοιο άτομο σε μια τόσο νοσηρή σχέση. Με 2 λόγια εσύ τί επεδίωκες, τί προσέφερες, τί σε τράβηξε, τί θυσίασες κ τί υπέστης μέσα σε όλο αυτό το κουβάρι.Το θέμα δηλ ίσως να μην είναι τόσο το τί έγινε, αλλά το πώς δεν θα ξαναγίνει κάτι τέτοιο αντίστοιχο. Μακάρι να αγαπούσες κ να σκεφτόσουν τον εαυτό σου το μισό έστω απ'όσο αγαπούσες κ αφιερώθηκες σε αυτήν την κοπέλα. Κ μην ξεχνάς ότι αν υπάρχει κάτι κοινό μεταξύ ψυχολογικά διαταραγμένων ανθρώπων κ απλά κολοχαρακτήρων, αυτό είναι ότι ό,τι κάνουν το κάνουν εκεί κ σ'αυτούς που ξέρουν ότι τους παίρνει να το κάνουν. Ποτέ δε θα διαλέγανε για σύντροφο κάποιον/α, που στην 1η μ@λ@κία που κάνανε θα τους έδινε τα παπούτσια στο χέρι.
Η απαντηση ειναι μονο μια κ στο ειπε κ η mariposa7
Γιατι ειναι ΑΡΡΩΣΤΗ!
Οποτε για μενα φυγε μακρυα κ αστην να λεει οτι θελει...
Εγω παντως παιδια μπορει να ειμαι απο τους λιγους που γραφουμε σ αυτο το νημα αλλα αν γυριζα τον χρονο πισω θα ξαναεκανα σχεση μ αυτη την κοπελα!
Κ αν απορειτε γιατι θα σας πω.
Για το διδακτικο της υποθεσης!Γιατι εμαθα απο ολο αυτο!Βεβαια ειχα την ψυχραιμια οσο σκατα κ αν εγινα με το που αλλαξε μεσα σε μια μερα συμπεριφορα απεναντι μου κ να μου πει να χωρισουμε να πω οκ κ να φυγω χωρις να κοιταξω ποτε ξανα πισω!
Πονεσα κ προφανως για να εφτασα στο σημειο να γραφτω εδω κ να μιλαω για αυτο με απασχολεισε πολυ το πως κ το γιατι αλλα απο αυτο που βιωσα κ ειδικα απο αυτα που διαβασα οταν σ αυτους τους ανθρωπους τους "γυρισει" κ στα παρουν ολα πισω αυτα που σου εχουν δωσει οσο πιο γρηγορα φυγεις κ οσο λιγοτερο κοιταξεις πισω τοσο πιο ευκολο θα ειναι για σενα ολο αυτο.
Γενικα τα πισογυρισματα στις σχεσεις κατα την γνωμη μου δεν οδηγουν καπου,σε αυτες ομως τις περιπτωσεις,οταν δηλαδη η αλλη πλευρα ειναι οριακος/η μπορει να ειναι κ πολυ πολυ καταστροφικα αποσο διαβαζω.
mariposa7, οχι δεν θίγεις και καλά κάνεις που τα λες έτσι, δεν χρειάζεται χάιδεμα αυτιών.Εγώ επεδίωκα να είμαι με έναν άνθρωπο, που δεν είχε καμία σχέση στην αρχή με όλες τις άλλες κοπέλες, ηταν ευαίσθητη, ρομαντική γενικά ένα ξεχωριστό άτομο. Μετά που της γύρισε θέλησα να κάτσω και να υπομένω πράγματα γιατι ουσιαστικά ήταν θλιμμένη με το προβλημα της και μόνη (κανείς δεν την έπαιρνε στα σοβαρά), όταν έκανε και τις απόπειρες, πίστευα και μου έλεγε πως θα έβλεπε οτι πρέπει να αλλάξει την ζωή της (να τηρεί την αγωγή, να μην αλλάζει γιατρό κάθε 4 μήνες, να μην πίνει αλκοόλ). Ε μετά με πήρε η μπάλα, μια η αδυναμίες μας σε άτομα, μια που την λυπόμουν, μια το οτι θεωρούσα χρέος μου να μην την αφήσω να ξανακάνει απόπειρα κ έτσι γ@@@@@@ε το σύμπαν.Σίγουρα δεν θα ξαναγίνει απο μέρους μου να ξαναμπλέξω πάλι με το ίδιο άτομο και mnlg αν γύρναγα το χρόνο πίσω, οχι σχέση, ούτε για ένα καφέ δεν θα έβγαινα με αυτό το άτομο. Το διδακτικό της υπόθεσης είναι πολύ μικρό σε σχέση με την ψυχική κατακρεούργηση που υποστήκαμε απο τέτοια άτομα. Ασε που τώρα, νιώθω αρκετά τσακισμένος και άδειος και κάθομαι και "διώχνω" όποια κοπέλα με πλησιάζει, μην μπορώντας να με φανταστώ στο άμεσο μέλλον να δώσω το παραμικρό ίχνος έρωτα, αγάπης και τα υπόλοιπα.
καταλαβαινω τι λες ksefyga κ αποσο διαβαζω εσυ περασες πιο δυσκολα απο εμενα.
Αν θες ομως την γνωμη μου ενας λογος παραπανω να μην εχεις καμια μα καμια επαφη μ αυτο το ατομο ακομα κ κοινους φιλους να εχετε εντεχνως να την αποφευγεις κ στην εσχατη περιπτωση μην πας σε μια συγκεντρωση φιλων που θα ειναι κ αυτη.
Καποτε σκεφτηκα αν μου ελεγε εμενα οτι δεν ειναι καλα κ οτι θελει να με δει γιατι αλλιως θα αυτοκτονησει τι θα εκανα.
Δεν θα πηγαινα παιδια κ μπορει να λετε οτι ειμαι σκατοψυχος (αν κ δεν ειμαι,πολλα μπορει να ειμαι αυτο οχι)
Πρεπει να σκεφτομαστε οτι κ αυτος που μπαινει στρατο κ αυτοκτονει δεν το κανει ποτε λογω του στρατου,αλλα λογω προβληματων που εφερε μαζι του κ απλα στον στρατο του δοθηκε η δυνατοτητα να δωσει τελος στη ζωη του.
Γιατι στο τελος θα τρελαθουμε εμεις κ θα θελουμε να αυτοκτονησουμε εμεις με ολο αυτο που εισπραττουμε απο αυτα τα ατομα.
Δεν ξερω,μπορει να ακουγονται σκληρα αυτα που λεω αλλα ειμαι καθετος στο να φυγει κανεις με την πρωτη ευκαιρια κ να μην κοιταξει ξανα εκει πισω
Εχω λιγο καιρο που το εχω θεσει σε εφαρμογη αυτο κ βλεπω μερα με τη μερα διαφορα προς το καλυτερο γιαυτο το λεω κ το μοιραζομαι μαζι σας.
K φυσικα ολα αυτα παιδια τα λεω για να τα ακουω κ εγω!
Φοβάσαι να αφήσεις τον εαυτό σου να νιώσει πάλι συναισθήματα για κάποια? Φοβάσαι ότι θα σου συμβεί το ίδιο
Δεν φοβάμαι, απλά νιώθω dead inside. Εδωσα τόσα πολλά και έχω αδειάσει...
Αυτο κατα την γνωμη μου ειναι απολυτο φυσιολογικο!
Αν σιγα σιγα απομακρυνθεις απο αυτο το ατομο με τον χρονο θα επουλωθει κ η εσωτερικη πληγη κ θα εισαι ετοιμος για κατι καινουριο.
Τωρα ενδεχομενως οχι κ δεν χρειαζεται κιολας.
ΥΓ.Κ αυτα τα λεω για να τα ακουω κ εγω.
εχω απομακρυνθεί...απλά ελπίζω να επουλωθεί γρήγορα...Έτσι δίνουμε συμβουλές για να τις ακούμε και εμείς...καλά κάνεις
ευχαριστώ.Εννοείται πως αποφεύγω επαφές με κοινούς γνωστούς(μέσω φέις μ λένε διάφορα, δεν είναι και τίποτα άνθρωποι της προκοπής). Το μόνο που φοβάμαι ρε φίλε mnlg είναι πάλι οι απόπειρες. Τέλος πάντων ας είναι μακριά μου να βρώ και εγώ τους ρυθμούς μου κ ας είναι καλά
Παιδιά καλησπέρα.
Όντας σε βουβό πένθος από την απώλεια της γυναίκας που με έφερε στη ζωή, η τύχη(?) όρισε να εμπλακώ για τα καλά με ένα κορίτσι που σύμφωνα με επαγγελματία υγείας έπασχε από οριακή διαταραχή. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν μια απίστευτη ικανότητα να μπαίνουν "under your skin". Στοιχειώνουν το μυαλό σου και την ψυχή σου και αν δεν το ζήσεις δεν μπορείς να το καταλάβεις. Παρά το ότι το να βασανίζονται έτσι είναι θέμα προσωπικής επιλογής και ευθύνης δικιάς τους, πιστεύω ότι δεν μπορείς να τους κατηγορήσεις. Μόνο να νοιώθεις μια τέρμα βαθειά θλίψη και να συνειδητοποιήσεις ότι εσύ δεν θα κάνεις τη διαφορά. Ο σταυρός που κουβαλάνε οι ψυχές αυτές είναι τεράστιος, χωρίς άγκυρα καμμιά. Φυσικά ήμουν απίστευτα ερωτευμένος μαζί της, αλλά από τις πιο δύσκολες και σημαντικές αποφάσεις της ζωής μου ήταν να κόψω αυτό το δεσμό. Ήταν σαν να ξερίζωνα τις ρίζες του ίδιου μου του εαυτού. Όσο ήμασταν μαζί μπέρδεψα την αλήθεια με το ψέμα και όταν κόψαμε κόντεψα να τρελαθώ. Θα συμφωνήσω μαζί σας ότι αφήνοντας το χρόνο να κάνει τη δουλειά του και ψάχνοντας τα δικά μας θέματα είναι ο καλύτερος και μοναδικός τρόπος για να βρούμε την άκρη του νήματος ξανά.