stellou1989

Quote:

---

Originally posted by pink_90
Να σου πω μια συμβουλή αν θες με ακούς αν θες την απορρίπτεις εννοείται... Μη περιμένεις από τον οργανισμό σου να λειτουργεί σαν κομπιουτεράκι γιατί είναι λογικό να απογοητεύεσαι. Άσε το πράγμα να κυλήσει κ μη δίνεις σημασία στους αριθμούς, θα δεις τότε πως θα απελευθερωθείς κ δε θα σε νοιάζει πλέον... τότε είναι που θα σου γίνει κ τρόπος ζωής η διατροφή κ η άσκηση. Πολλές φορές αλλάζει τόσο το σώμα μας κ ας μη φαίνεται στη ζυγαριά, φαίνεται όμως στον καθρέφτη, στα ρούχα στις φωτογραφίες. Μάθε να βασίζεις την εικόνα σου λοιπόν σε αυτά κ όχι στα νούμερα. Είναι απλά μια ένδειξη που επηρεάζεται από τόσους αναρίθμητους παράγοντες. Δε μπορείς να πεις "α θα φάω αυτό, θα κάνω εκείνη την άσκηση, θα είμαι σε αυτή τη μέρα του κύκλου, θα έχω πιει τόσο νερό θα έχω πάει τόσες φορές τουαλέτα και άρα θε με δείξει τόσο". Μπορεί να γίνομαι υπερβολική απλά κάθε οργανισμός έχει τους ρυθμούς του, αντιδράει διαφορετικά, ακόμα κ οργανισμός ο δικός μας αλλάζει από καιρό σε καιρό. Όλα αυτά στα λέω γιατί θα ήθελα κ μένα να μου τα πει κάποιος όταν πελάγωνα με τις ενδείξεις της ζυγαριάς που κολλούσε κ κυριολεκτικά τρελαινόμουν!! Φιλικά πάντα!! :)

---

pink εχεις απολυτο δικιο... είναι πράματα που ξέρω και γω πολύ καλά αλλά ώρες ώρες ακόμη χρειάζομαι υπενθύμιση και ενίοτε μερικές "σφαλιάρες" για να συνερχομαί ... ευχαριστώ πολύ!

Τίποτα Στελλού να 'σαι καλά!! Εδώ θα είμαστε κ θα τα λέμε!! Καλή συνέχεια να έχουμε!! :bouncy:

Καλησπέρα. Η κακή διάθεση και το άγχος συνεχίζονται και θα συνεχίζονται μέχρι να κλείσω τα αυτιά μου και να μην αφήνω μπουρδολογίες φίλων και μη να με επηρεάζουν. Έχουμε μπει στην τελική ευθεία για πτυχίο και το κλίμα, ακόμη και μεταξύ φίλων , είναι ... τεταμένο ... ας όψεται. Το θέμα με τον ύπνο πάει κάαααπως καλύτερα. Χθες κατάφερα να κοιμηθώ μερικές ώρες αρκετά ελαφριά μεν (βασικά σε κάποιες φάσεις ήμουν μεταξύ ύπνου και ξύπνιου...) αλλά τουλάχιστον νομίζω ήταν συνεχόμενο . Τέλος πάντων τις τελευταίες 2-3 μέρες τουλάχιστον καταφέρνω να ξυπνάω το πρωί να πηγαίνω στο εργαστήριο απο νωρίς και γενικώς να μη χάνω τη μέρα , αν και νιώθω μόνιμα κουρασμένη και κακοδιάθετη. Θα περάσει και τούτο, που θα πάει ...

Τα σημερινά μου :

ΠΡΩΙ: 1 ποτήρι γάλα 1,5% με 4 κουταλιές της σούπας all bran , λίγα κάσιους ωμά ανάλατα και λίγες σταφίδες
ΕΝΔΙΑΜΕΣΑ : 2 χούφτες κάσιους (ωμά/ανάλατα όπως το πρωί) + 1 κούπα καφέ γαλλικό μέτριο με λίγο γάλα
ΜΕΣΗΜΕΡΙ: ομελέτα με 3 αυγά , 2 φέτες τυρί του τοστ και 1μιση κουταλιά της σούπας κουάκερ + 4-5 φούντες μπρόκολο βραστό με 2 κουτ σούπας λάδι
ΑΠΟΓΕΥΜΑ: 1 πορτοκάλι και 1 κούπα τσάι φασκόμηλο με δεντρολίβανο και 1 κουτ γλυκού μέλι
ΒΡΑΔΥ : 1 ντομάτα, 1 κομματάκι τυρί φέτα , 1 φέτα ψωμί ολικής και 2 κουτ σούπας λάδι

ΝΕΡΟ: κάπου 1μιση λίτρο ως τώρα
ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ: μισή ώρα γρήγορο περπάτημα χωρίς στάσεις έξω και 45 λεπτά ποδήλατο στο γυμναστήριο.

Όταν η διάθεσή μας είναι άσχημη τότε πρέπει να τρώμε πιο σωστά (βέβαια τότε είναι και το πιο δύσκολο να τρώμε σωστά). Επίσης τότε είναι που πρέπει να κάνουμε ήπια γυμναστική (όπως περπάτημα) μολονότι εκείνες τις στιγμές μας φαίνεται πολύ δύσκολο γιατί δεν έχουμε καμία όρεξη ή ακόμα και καμία ψυχική δύναμη να το κάνουμε.

Για τον ύπνο δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα αλλά για την διατροφή και την γυμναστική πρέπει να κάνουμε όσο μπορούμε (με το ζόρι εννοείται) και μια σταλίτσα παραπάνω...

Επίσης το τέλος των σπουδών που έρχεται σηματοδοτεί αλλαγές που θα γίνουν αναγκαστικά στην ζωή σου. Οπότε αρχίζουν τα ερωτήματα που θέτεις στον εαυτό σου... και τώρα τι; Αυτό φυσικά και σε αγχώνει. Δεν είναι κάτι αφύσικο! Πρέπει να προχωρήσεις σε καινούρια πράγματα στην ζωή σου και φοβάσαι μήπως δεν κάνεις τις σωστές επιλογές και δεν είναι επιτυχημένες κλπ κλπ. Θα σου πω ένα μυστικό που ίσως σε ξεαγχώσει... Κανένας (και όταν λέω κανένας εννοώ κανένας απολύτως) δεν κάνει πάντα σωστές επιλογές. Μία καλή επιλογή θα κάνεις και δέκα θα είναι (πολύ ή λιγότερο) λάθος.


:eureka: Άνθρωπος είσαι, δεν είσαι πέτρα! :eureka:

χαχαχαχαχαχα α ρε μπακλαβα με κανες και γελασα με το τελευταιο ... βασικά φαντάστικα τον εαυτό μου να τα παρατάει και να γίνεται κοτρώνα και μου φάνηκε πολύ αστείο ! Ναι είναι και αυτό που λες , σε μεγάλο βαθμό. Φυσικά και είμαι αγχωμένη για το τέλος μιας περιόδου 5 χρόνων (δεν ειν και λίγα) και την αρχή μιας καινούριας... άγνωστης. Είναι και το γεγονός ότι οι περισσότεροι φίλοι μου είναι αγχωμένοι για τους ίδιους λόγους και αυτό αντί να με ενώνει με αυτούς να το αντιμετωπίσουμε μαζί και μπλα μπλα μπλα προκαλεί το αντίθετο και υπάρχει μια μόνιμη τσαντίλα στην ατμόσφαιρα. Πρέπει να καλμάρουμε όλοι λιγάκι γιατί όπως πάμε μέχρι τον Ιούνιο θα έχουμε φάει τις σάρκες μας... και ειναι και άλλα τελος πάντων πιο παλιά ζητήματα που έχουν έρθει , άγνωστο για ποιους λόγους, στην επιφάνεια και όλο τριγυρνάνε στο μυαλό μου και χαλάω φαιά ουσία για πράματα για τα οποία ουσιαστικά δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Δεν θα χε νόημα δλδ όχι οτι δεν μπορώ... μαζοχισμός γενικά... μόνο χθες κατάφερα κάπως να κοιμηθώ και σήμερα ξύπνησα κάπως καλύτερα . Ας γράψω και τα σημερινά μου με την ευκαιρία ...

ΠΡΩΙ: δεν πρόλαβα έπρεπε να φύγω
ΕΝΔΙΑΜΕΣΑ: 1 καπουτσίνο διπλό μέτριο
ΜΕΣΗΜΕΡΙ : 1 σάντουιτς με γαλοπούλα τυρί, αυγό , καλαμπόκι , μαγιονέζα και τσιπς
ΑΠΟΓΕΥΜΑ: 1 τσάι και μια σοκολάτα 3beat (ευτυχώς η συγκεκριμένη δεν είναι πολύ μεγάλη)
ΒΡΑΔΥ: δεν έχω φάει ακόμη ... είμαι μεταξύ του να κάνω τονοσαλάτα ή να πάρω κανένα σουβλάκι. Η αλήθεια είναι ότι πεινάω (αφού δεν έχω φάει πολύ σήμερα λογικό), νιώθω αρκετά κουρασμένη και βαριέμαι να κουνήσω και το δαχτυλάκι μου για να την κάνω ... αλλά θα επιστρατεύσω όλη μου την πειθώ για να με πείσω να μη φάω βλακείες...

Νερό: 1μιση λίτρο
Γυμναστήριο: Σκόπευα να πάω τώρα το βράδυ αφού θα γυρνούσα απ το εργαστήριο (9 γύρισα, 9μιση έχει kickboxing) αλλά τελικά με τη λογική ότι μετά μπορεί να έβγαινα δεν πήγα γτ σκέφτηκα μέχρι να πάω , να τελειώσω θα πήγαινε 10μιση μετά να φάω κάτι να μπω για μπάνιο καλές 11μιση 12 θα βρισκόμουν με τους άλλους , θα ήταν σκότωμα... αλλά τελικά δεν βγήκαμε (καλύτερα δεν είχα και πολλή διάθεση με το ζόρι θα πήγαινα) οπότε να μαι ...

Καλησπέρα σας παιδιά, ελπίζω να είστε καλά! Όπως είχα πει και προχθές που ξαναμπήκα στο φόρουμ, θα προσπαθήσω να αρχίσω να φέρομαι όσο πιο καλά γίνεται στο σώμα μου. Δε μιλάω ούτε για καινούρια αρχή ούτε για νέα προσπάθεια, ούτε για υποσχέσεις και λαγούς με πετραχίλια , τα έχω σιχαθεί αυτά είναι η αλήθεια. Η ουσία είναι ότι έχω ξεφύγει και δεν πρέπει σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση να αφήσω τον εαυτό μου να φτάσει στα κιλά που ήταν κάποτε (128 είναι το ανώτερο που έχω φτάσει). Αρνούμαι να το κάνω!

Η αλήθεια είναι ότι από προχθές προσπαθώ να ξαναμπώ «σε πρόγραμμα». Ας πούμε ότι την πρώτη μέρα δεν τα κατάφερα ακριβώς τέλεια. Χθες και σήμερα νομίζω όλα έχουν πάει αρκετά καλά. Αλλά πραγματικά πάντα αυτές οι πρώτες μέρες μου φαίνονται αιώνας! Ήδη νιώθω λες και έχει περάσει μια βδομάδα. Και να φανταστείτε ότι στόχος μου , για την ώρα, είναι να κρατήσω μια εβδομάδα σερί σωστής διατροφής. Βάστα καρδιά μου βάστα. Δε νιώθω ότι έχω ιδιαίτερα το κουράγιο να το κάνω, αλλά ΠΡΕΠΕΙ. Πρέπει να βρω έναν τρόπο να συμμαζέψω πάλι τον εαυτό μου … ευτυχώς, παρά τα κιλά που έχω βάλει, η φυσική μου κατάσταση και οι αντοχές μου έχουν διατηρηθεί σε σχετικά καλό επίπεδο. Αν εξαιρέσουμε βέβαια ένα παράσημο που απέκτησα λόγω της τελευταίας αύξησης βάρους , μια κήλη στη μέση. Αλλά ευτυχώς αυτή δεν μου κάνει συχνά αισθητή την παρουσία της … Λόγω του ότι λοιπόν γενικά περπατάω αρκετά και κάνω αρκετό ποδήλατο , η φυσική κατάσταση είναι, ακόμη, σχετικά καλή.

Αυτόν τον καιρό εκτός από το θέμα του βάρους υπάρχουν και πολλά άλλα που με απασχολούν, είμαι γενικά ΠΟΛΥ αγχωμένη (σε σημείο να με θυμηθούν τελευταία κάτι κρίσεις πανικού από τα παλιά. Αν είναι δυνατόν , σαν να είναι φιλαράκια μου μιλάω). Πρώτο απʼ όλα : πτυχιακή. Ουλαλα! Για την ρημάδα την πτυχιακή είχα και έχω ακόμη τόσο πολλή δουλειά που έμεινα σχεδόν όλο το καλοκαίρι Φλώρινα (γιατί έπρεπε να πηγαίνω στο εργαστήριο) με εξαίρεση καμια βδομάδα που πλέον σαλτάρισα και τα παράτησα και έφυγα διακοπές. Παρουσιάζω Οκτώβριο, οπότε μέχρι τότε είμαι σε fast forward 24/7. Δεύτερον: Μετά την πτυχιακή, μετακόμιση και επιστροφή στο πατρικό , τουλάχιστον για κανένα χρόνο. Προετοιμάζω τα νεύρα μου από τώρα , τεχνικές χαλάρωσης ανασούλες κλπ κλπ. Τρίτον : Μετά τι; Άλλο πακέτο από κει … Τέταρτον : τα προσωπικά μου , τα οποία έλεγα να βάλω στην άκρη μέχρι να τελειώσω με την πτυχιακή , αλλά αυτά τελικά δεν τα προκαθορίζεις…

Μέσες άκρες, και επειδή το μήνυμα αρχίζει να παρατραβάει, αυτά με αφορούν σε αυτή την φάση. Και ακόμη ΟΛΑ στον αέρα (πόσο μου τη δίνει αυτό). Οπότε αποφάσισα μέσα σε όλα αυτά να προσπαθώ να κρατάω μια χαλαρή επαφή και με εσάς, γιατί σας χρειάζομαι! Θα γράφω γενικότερα σε αυτό το topic για να τα χω κάπως συμμαζεμένα τα «δικά μου» να μπορώ να ανατρέχω που και που. Θα προσπαθώ να γράφω καθημερινά αλλά δεν το υπόσχομαι κιόλας. Με την ευκαιρία θα γράψω τι έφαγα σήμερα , το οποίο ισχύει και για χθες γιατί έτυχε να φάω ακριβώς τα ίδια (με εξαίρεση κάτι ξηροκάρπια χθες)

27/8/2015
ΠΡΩΙ: 1 κούπα γάλα 1,5% με 5 κουταλιές της σούπας δημητριακά τύπου fitness
ΕΝΔΙΑΜΕΣΑ: 1 ροδάκινο
ΜΕΣΗΜΕΡΙ: 1 τσιπούρα ψητή στο φούρνο με λαδολέμονο και 2 κουταλιές της σούπας μουστάρδα + σαλάτα μαρούλι με ντομάτα χωρίς λάδι + 1 κομματάκι τυρί φέτα
ΑΠΟΓΕΥΜΑ: 2 κουταλάκια γλυκό του κουταλιού κιδώνι + 1 φραπέ μέτριο με λίγο γάλα
ΒΡΑΔΥ: 1 τοστ με 1 φε΄τα τυρί του τοστ και 1 φέτα γαλοπούλα καπνιστή + 1 ποτήρι γάλα 1,5% + 1 φέτα καρπούζι (μέτρια σε μέγεθος)

Έχω πιει κανα λίτρο νερό. Το απόγευμα βγήκα για περπάτημα και η αλήθεια είναι , ενώ νιώθω πολύ καλά με τον εαυτό μου, νομίζω πως το παράκανα λιγάκι τελικά. Είπα να πάω για καμια ώρα περπάτημα μέχρι όπου έφτανα και μετά να γυρίσω. Τελικά επειδή πήγαινα αρκετά γρήγορα, έκανα πηγαίνοτας 5,5 χλμ μ΄νιμη ανηφόρα και άλλα τόσα γυρνώντας, απλά γυρνώντας παρ ότι ήταν κατηφόρα έκανα τον ίδιο χρόνο γιατί λόγω κούρασης πήγαινα πιο χαλαρά… Δηλαδή περπάτησα 2 ώρες και έκανα 11 χλμ. Απλώς τελικά το θεωρώ κάπως υπερβολικό γιατί δεν ξέρω αν θα μπορώ να το κρατήσω και να κάνω κάτι τέτοιο πχ 3-4 φορές τη βδομάδα… εντάξει βέβαια απ τη στιγμή που είχα την όρεξη σήμερα, γιατί όχι ; Γυμναστήριο δεν ξέρω αν θα πάω ακόμη , μάλλον με βλέπω πιο πολύ να κάνω τίποτα τέτοιου τύπου περπατήματα ή βόλτες με το ποδήλατο για την ώρα… αυτά ! Αρκετά σας έπρηξα για σήμερα :p !

Καλησπέρα σας! Σήμερα ήταν μια δύσκολη μέρα διατροφικά... αλλά τα κατάφερα καλά τελικά νομίζω. Απλά ώρες ώρες τρομάζω με τον εαυτό μου... δεν ξέρω ίσως και η λέξη "τρομάζω" να είναι υπερβολική! Αλλά συνειδητοποιώ ώρες ώρες ότι αυτή την "εξάρτηση" από το φαγητό, από το νόστιμο, λιπαρό, σάπιο φαγητό, δεν την έχω ξεπεράσει πλήρως .

Σήμερα έγινε το εξής περιστατικό. Ξύπνησα αργά, και αφού έφαγα "πρωινό" (στις 2 το μεσημέρι), πήγα για περπάτημα. Όσο περπατούσα, σκεφτόμουν τι να μαγειρέψω αλλά παράλληλα βαριόμουν απίστευτα να μαγειρέψω και πεινούσα πολύ. Λεφτά δεν είχα, έχω ξεμείνει για το Σ/Κ (γνωστή φοιτητική κατάσταση), ωστόσο είχα φαγητό στο σπίτι να μαγειρέψω. Αλλά είχα τρελαθεί , ήθελα σουβλάκι. Έφαγα κάμποσες ώρες να ψάχνω στο σπίτι για ψηλά. Στα πιο άκυρα σημεία! Σαν πρεζάκι έκανα... και κατά κάποιο τρόπο ντρεπόμουν για αυτό παράλληλα... τόση ώρα που έψαχνα θα είχα μαγειρέψει 3 φορές. Τσέπες, τσάντες, έπιπλα, σκούπισα... μάζεψα τελικά 4 ευρώ... πεινούσα τρελά! Μέχρι που είχα κάτσει και κοιτούσα τα φυλλάδια από τα ντελιβεράδικα που έχω για να δω ποιο έχει πιο χαμηλές τιμές και από μπορώ να πάρω να φάω περισσότερο . Ώσπου ξαφνικά, τα έκλεισα όλα. Τα έβαλα πίσω στο συρτάρι. Σηκώθηκα και πρώτα απ όλα έφαγα 2 ροδάκινα. Για να κρατηθώ. Μετά ξεπάγωσα στήθος κοτόπουλο. Το μαγείρεψα με κάρυ, 3 φέτες τυρί του τοστ, κρεμμύδι , σκόρδο και καρότο. Έκανα υπομονή. Δεν ξέρω αν ήταν λόγω της πείνας μου αλλά μου φάνηκε απλά καταπληκτικό!

Το σημαντικό είναι ότι τουλάχιστον αυτό το σημερινό ήταν μια κρίση και ξεπεράστηκε με επιτυχία. Παρ όλο που δεν νιώθω καλά για το περιστατικό, είχα την ανάγκη να το γράψω τελικά, γιατί νιώθω δικαιωμένη που το ξεπέρασα. Δεν μπορεί από την πρώτη βδομάδα που προσπαθώ να κάνω κάτι καλό στον εαυτό μου να συμβαίνουν τέτοια περισταστικά και να μην αντιμετωπίζονται επιτυχώς. Έχω πορεία ακόμη μπροστά μου για να αποτύχω από τώρα.

Τι έφαγα σήμερα γενικά :

ΜΕΣΗΜΕΡΙ: 1 ποτήρι γάλα 1,5% , 1 φέτα ψωμί με 1 κουταλιά του γλυκού μαρμελάδα και 4 κομματάκια μαύρη σοκολάτα
ΑΠΟΓΕΥΜΑ: 2 ροδάκινα + 1 φέτα τυρί του τοστ
ΒΡΑΔΥ (9:00) : 1 φιλέτο στήθος κοτόπουλο στο τηγάνι με λίγο λάδι, μπόλικο κάρυ , 1 κρεμμύδι, 3 σκελίδες σκόρδο, 1 καρότο, 2 φέτες τυρί του τοστ και μπόλικο πιπέρι + 2 φέτες τυρί του τοστ. Αλάτι δεν έβαλα, μου φάνηκε αρκετά νόστιμο με τόσα μπαχαρικά που έβαλα (και καυτερό, βασικά θύμιζε ινδικό!)
Γενικώς όταν μαγειρεύω βάζω αρκετά μπαχαρικά στο φαγητό και μάλιστα τελευταία προσπαθώ να μάθω να τα χρησιμοποιώ σωστά γιατί η αλήθεια είναι μέχρι κάποια φάση τα έβαζα λίγο όπως να ναι .

Βγήκα έξω και περπάτησα γύρω στα 4 χιλιόμετρα , σχετικά χαλαρά όμως... νερό έχω πιεί σήμερα γύρω στο ένα λίτρο. Σκοπεύω να ζυγιστώ την Τρίτη ή την Τετάρτη και αν τα αποτελέσματα είναι οκ και νιώθω ότι το χρειάζομαι , μπορεί να κάνω μια ελεύθερη μέρα κάπου εκεί. Αυτά και συνεχίζω!

Στέλλα κ για μενα η πρωτη εβδομαδα ειναι παντα εφιαλτική.. Κανω τα ιδια πραγματα, τα φυλλάδια τα κοιταζω με τετοια επιθυμια, σχεδον ερωτικη. Αλλα μετα πεισμωνω κ τα πετάω. Ειδικά για τον εαυτο μου πιστευω οτι στα 29 μου, δεν μπορω να αλλάξω ριζικά.. Μπορω ομως κ θα το προσπαθησω να καταλαγιάζω τα πάθη μου.

Ναι κάπως έτσι είναι Ελένη... Δεν μπορούμε να αλλάξουμε ριζικά και εγώ το πιστεύω πλέον αυτό. Και να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω αν το θέλω κιόλας. Και το λέω αυτό υπό την έννοια ότι δεν είναι κάτι κακό αυτό που κάνουμε... Κακό για τους άλλους δλδ.... Δεν είναι κακό ένας άνθρωπος να έχει πάθη αρκεί να μπορεί να είναι τα διαχειριστεί. Και τώρα με μια δεύτερη ανάγνωση του συμβάντος μπορώ να πω ότι δεν υπήρχε λόγος τελικά να νιώσω ντροπή. Τουλάχιστον το διαχειριστικα....

Να μην νιωθεις καμια ντροπή. Δεν βλαπτουμε κανεναν επειδη εχουμε ορεξη για κατι, καλο η κακο. Αυτο που κανουμε λαθος ομως, ειναι που ενω κοπιάζουμε να χάσουμε βάρος κ χάνουμε, μετα τα ξανα παίρνουμε, εχω διαβασει στο παρελθον, ειχες χασει πολλα κιλα. Κ τωρα θα τα καταφέρεις. Εισαι πολυ δυνατή. Αυτο λοιπον, σε εμενα θεωρώ ασυγχώρητο. Το οτι πονάω για να χασω, οσα χανω, κ μετα σαν να τιμωρούμαι κ ξαναγίνομαι αυτο που πασχιζα να αλλάξω.

Στελλα καλησπερα κι απο μενα! καλη δυναμη στην υπεροχη προσπαθεια σου! ειμαι σιγουρη πως θα τα καταφερεις γιατι εχεις κανει τα πιο σημαντικα βηματα για μενα, αναγνωρισες το προβλημα, προσπαθεις να το αντιμετωπισεις, συζητας με ανθρωπους που εχουν περασει τα ιδια κ μπορουν να σε βοηθησουν. κ συμφωνω απολυτα στο οτι δεν ειναι αναγκη να αλλαξουμε ριζικα αυτο που ειμαστε, αρκει να το ελεγχουμε, να μην οριζομαστε απο αυτο κ να μην το αφηνουμε να παρει διαστασεις μανιας. σε ενα προγραμμα σωστης διατροφης που θα αποκτησει μονιμη διαρκεια, αλοιμονο αν δεν ενταξουμε κ καποια αγαπημενα μας φαγητα ή γλυκα! αυτο θα ηταν μαρτυριο! αλλα θα προσπαθησουμε να ελεγχουμε τη συχνοτητα, την ποσοτητα κλπ. το περπατημα που κανεις μην το παρατας, γενικα ασκησου με οποιον τροπο μπορεις κ σου αρεσει. εχω παρατηρησει οτι η ασκηση μου βγαζει κατα καποιον τροπο τις ιδεες για παραστρατημα κ αυτο με γεμιζει αυτοπεποιθηση! keep going λοιπον γιατι το χρωσταμε στον εαυτο μας το σπουδαιο δωρο της υγειας κ της ευεξιας :yes:

Πρέπει να το παραδεχτώ, είμαι σε πολύ κακή ψυχολογία. Αυτή τη στιγμή τουλάχιστον. Γενικότερα τελευταία είμαι σε περίεργη φάση ψυχολογικά, απλά σήμερα έχω πιάσει σχετικά πάτο. Τους λόγους τους ξέρω, δεν απορώ. Ο βασικοτερος λόγος είναι ότι έχω πάρει πίσω οοολα τα κιλά που είχα χάσει. Πράγμα το οποίο βέβαια ξέρετε τι συνεπάγεται... Και κυρίως στον κοινωνικό περιγυρο, γιατί αυτός είναι κυρίως που με ενοχλεί. Κουραζομαι στην ιδέα να αρχίσω δίαιτα, φυσικά! Αλλά αυτό είναι αναπόφευκτο και επιβάλλεται... Να δούμε πότε βέβαια. Όχι. Η αντιμετώπιση της οικογένειας μου και των γύρω μου είναι που με ενοχλεί περισσότερο απ όλα. Που ήμουν γι αυτούς το θαύμα όταν είχα χάσει πολλά κιλά και τώρα με κοιτάνε με... λύπηση; Ναι μάλλον με λύπηση... Ακόμη και η μάνα μου, που είναι μια γυναίκα που αυτό το βάλε βγάλε το χει φάει με το κουτάλι που λέμε... Δεν την κατηγορώ. Οι γονείς μου σε γενικές γραμμές ήταν πάντα πολύ υποστηρικτικοι στο οτιδήποτε επέλεγα, εγώ ή τα αδέρφια μου. Αλλά νιώθω ότι γίνονται επικριτικοι τελευταία. Νιώθω ειδικά τη μάνα μου ότι με παρακολουθεί 24 ωρες το 24ωρο. Τι τρώω, πόσο τρώω, πως ντυνομαι, αν είμαι όμορφη, αν αν αν... Πολλές φορές μου κάνει σχόλια για την εμφάνιση μου σκληρά και καλά για να με ταρακουνησει μάλλον... Λες και χρειάζομαι να ταρακουνηθω... Λες και δεν ζω μέσα σε αυτό το σώμα, δεν καταλαβαίνω τις αλλαγές του. Με πληγώνει το να με λυπουνται. Με πληγώνει, το λέω και το εννοώ! Από συναισθηματικης άποψης δηλαδή τελευταία νιώθω να ασφυκτιω. Όλως περιεργως δεν έχει επηρεαστεί η αυτοπεποιθηση μου τρελά. Τουλάχιστον υπό την έννοια ότι με νοιάζει να περιποιηθω τον εαυτό μου, να ντυθώ όμορφα, να βαφτω, να βγω... Είμαι αρκετά ενεργητικη. Και τυγχανω μεγάλης αποδοχής λόγω αυτής της συμπεριφοράς είναι η αλήθεια. Το κόμικ που σχεδιάζω επίσης με βοηθάει πολύ... Εκεί βγαίνει πολύ πικρια είναι η αλήθεια. Αλλά τουλάχιστον διοχετευεται δημιουργικά...

Άλλο κομμάτι που με προβληματιζει πολύ τελευταία είναι το αισθηματικο. Γενικώς από σχέσεις γκομενους κλπ είχα κάμποσες εμπειρίες ως τώρα, καλές και κακές δεν έχω παράπονο. Εδώ και καιρό μου αρέσει πάρα πολύ ένας συγκεκριμένος άνθρωπος. Για την ακρίβεια δεν ξέρω αν έχω ξανανιωσει έτσι. Το ξέρει κι αυτός, όχι σε όλη του την έκταση βέβαια, και γενικά έχουν γίνει πολλά με αυτον. Του αρεσω πολύ απ όσο λέει. Αλλά για κάποιους λόγους δικούς του (ένας από αυτούς ότι ήταν στο στρατό, τώρα απολυεται όμως) δεν γίνεται να είμαστε μαζί. Δεν θα επεκταθώ σε πολλές λεπτομέρειες δημοσίως γιατί ο κόσμος είναι μικρός. Ωστόσο δεν μου έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο αυτό για μετά το στρατό οπότε ας πούμε ότι είμαι σε μια φάση αναμονής που με έχει επίσης τσακισει όσο να πεις... Τα συναισθήματα μου για αυτόν είναι αναμεικτα. Τον θέλω, μου λείπει, τον θαυμάζω και ταυτόχρονα έχω τόσο πολύ θυμό γι αυτόν... Είναι σχεδόν 50-50! Και όλα έντονα! Και παράλληλα επειδή τυχαίνει να είμαστε σε κοινό κύκλο γνωριμιών ας πούμε από όλους ακούω τα καλύτερα! Πόσο καλό άτομο είναι, πόσο καλός χαρακτήρας πόσο ικανός στη δουλειά του... Αντιφατικα πράγματα! Δεν ξέρω τι σκατα έχω πάθει ειλικρινά προσπάθησα να ξεχαστω με άλλους που μπορεί να μου άρεσαν και πέρασα καλά, δε λέω... Αλλά το ρημάδι το μυαλό εκεί! Σε αυτόν! Ώρες ώρες το νιώθω σαν ιωση ένα πράγμα.... αυτός από όλα αυτά εννοώντας τι νιώθω, ξέρει το 50% ας πούμε. Ξέρει ξεκάθαρα ότι θέλω να είμαστε μαζί και δεν το έχει αποκλείσει με τον τρόπο του. Οπότε περιμένω για λίγο ακόμα.

Στο κομμάτι της δουλειάς τα πράγματα δεν είναι τόσο κακά. Το καλό νέο είναι ότι με πήραν να διδαξω τμήμα κόμικς σε ένα κέντρο δια βίου μάθησης. Το κακό είναι ότι περιμένω να με ειδοποιησουν πότε ξεκινάω, τα λεφτά θα είναι ελάχιστα καθ ότι ωρομισθια και γενικά με αγχώνει αρκετά. Περιμένω λοιπόν και εκεί και συνεχίζω το ψάξιμο. Και παράλληλα πάντα κάνω τα δικά μου, ζωγραφική κόμικς κατασκευές, δράσεις με καποιες ομάδες εικαστικών, κούκλες κλπ... Οπότε εκεί γενικώς κάπως παλεύεται η φάση.

Αυτή την περίοδο γενικά όλα είναι ρευστα, αυτό έχω καταλάβει. Όλα σε μια αναμονή. Πρέπει να ξαναβρω τη Στέλλα γιατί χανόμαστε...

Στέλλα μου είσαι τόσο νέα ακόμα, που αν θέλεις μπορείς να αλλάξεις τα πάντα! Θα σταθώ πρώτα στην στάση της οικογένειάς σου, η οποία είναι απολύτως φυσιολογική και κατανοητή. Όταν έχουν δει το παιδί τους, να έχει αλλάξει τόσο, να έχει ανανεωθεί, να έχει ενέργεια πολύ περισσότερη (γιατί κακά τα ψέματα, όταν χάνουμε κιλά νιώθουμε άλλοι άνθρωποι), είναι εντελώς φυσιολογικό να στενοχωριούνται και να ανησυχούν. Εγώ αυτό που θέλω να σου πω ως ομοιοπαθούσα, και επειδή το τελευταίο διάστημα έχω καταφέρει να χάσω 16 κιλά μετά από παρότρυνση της μητέρας μου (παρότρυνση είναι ήπια έκφραση, η αλήθεια είναι ότι ήταν σε κατάσταση πανικού), θα σου πω ότι την ευχαριστώ κατά βάθος, γιατί με αφύπνισε... Θα συνέχιζα και θα έφτανα πολλά περισσότερα κιλά.
Πρέπει να κάνεις κάτι, τα κιλά είναι πολλά, ξέρω δεν είναι εύκολο, αλλά σιγά σιγά συνηθίζουμε, δεν περιστρέφονται όλα γύρω από το φαγητό. Υπάρχουν και άλλα ενδιαφέροντα πράγματα..
Ξεκίνα χαλαρά, κόψε μερικές τροφές που είναι παχυντικές και βάλε φρούτα και λαχανικά και όταν θα αρχίσουν να πέφτουν τα πρώτα κιλά θα ανεβαίνει η ψυχολογία σου!
Όσο για τα προσωπικά σου, εγώ ξέρω ότι όταν θέλεις κάτι το κάνεις, όταν δεν το κάνεις είναι γιατί δεν θέλεις ή γιατί δεν θέλεις τόσο πολύ.. Μπορεί να μην θέλει να ξεβολευτεί, ή να έχει κανένα παλιό θέμα που δεν έχει λύσει ακόμα εντελώς, πολλά μπορεί.. Εσύ δεν θα βρεις τον λόγο, έχεις εκφραστεί και αυτό είναι αρκετό. Προχώρα την ζωή σου, θα διδάσκεις κόμικς, τι ωραία ασχολία, τα χρήματα θα έρθουν και αυτά, το παν είναι να κάνεις την αρχή! Ό,τι θέλεις είμαστε εδώ! Σε φιλώ, καλημέρα!!

Γειά σου Ελένη :) ρε γαμωτο το ξέρω... Ξέρω ότι μπορεί να αλλάξει. Ξέρω την διαδικασία. Δεν ξέρω πως να διαχειριστω τις αντιδράσεις των άλλων. εννοείται ότι καταλαβαίνω τους γονείς μου, φυσικά και εμένα με πιάνει το γαμωτο ότι "γιατί επέστρεψα" ! έχω έντονα το αίσθημα της αποτυχίας. Απλά το να ακούω διάφορα σχόλια δεν με κινητοποιει, αντίθετα με πληγώνει, με κάνει να βυθιζομαι περισσότερο σε όλο αυτό. Δεν νιώθω ότι μου προσφέρει κάτι. Θα μου πεις "ωραία και τι πρέπει να εγκλωβιστεις σε αυτό το συναίσθημα; " όχι βέβαια... Αυτό προσπαθώ, να απεγκλωβιστω. Σχετικά με το θέμα το αισθηματικο πραγματικά δεν ξέρω τι θα κάνω τελικά. Τη μία λέω ότι δεν θα κάνω τίποτα και την άλλη ότι αν δω τα πράγματα να εξελίσσονται όπως θα ήθελα θα του δώσω ευκαιρία... Τους λόγους για τους οποίους έχουν εξελιχθεί έτσι τα πράγματα τους ξέρω πολύ καλά και γι αυτό ίσως κάνω υπομονή. Η οποία βέβαια εξαντλειται είναι η αλήθεια... Μου έχει ζητήσει να βγούμε μέσα στις επόμενες μέρες. Αν επιμεινει θα βγούμε και θα κριθουν πολλά εκεί...

Είναι πολλά που με αγχωνουν και για την διδασκαλία... Έχω ασχοληθεί μέχρι στιγμής με τμήματα εικαστικών σε παιδιά αλλά εδώ μιλάμε για ενήλικες. Είναι κάτι τελείως καινούργιο. Έχω όρεξη όμως γι αυτό, το βλέπω σαν πρόκληση. Μου αρέσουν οι προκλήσεις, με κινητοποιουν θεωρώ. Γι αυτό και πιστεύω ότι αυτό με την δουλειά θα μου κάνει καλό. Καλά και τα προσωπικά πρότζεκτ, η ζωγραφική, οι κατασκευές, οι αυτοεκδοσεις, ο εθελοντισμός, αλλά η δουλειά σου δίνει μεγαλύτερο κίνητρο κακά τα ψέματα...

Θα είσαι άριστη, γιατί είναι κάτι που σου αρέσει και που έχεις αναμφισβήτητα ταλέντο, το οποίο είναι πηγαίο. Θα σε ρωτήσω κάτι, και θέλω λίγο να το σκεφτείς? Πως βλέπεις να συνεχίζεται η κατάσταση τώρα, δηλαδή τι? Προς τα πάνω? Δεν πρέπει και το ξέρεις, δεν θέλω να σε αγχώσω είσαι νέο κορίτσι, κάνε άλλη μια προσπάθεια, όχι δίαιτας, αλλά ισορροπημένης διατροφής. Και τα αποτελέσματα θα έρθουν.
Εγώ την τελευταία φορά που ξεκίνησα, είχα φτάσει σε κιλά που ήμουν όταν ήμουν 18 (110) ενώ πάντα όταν πάχαινα, έφτανα το ανώτατο 103, κάπου εκεί.. Δηλαδή εάν δεν με κινητοποιούσαν οι δικοί μου άνθρωποι, θα έφτανα 115 και 120 και πάει λέγοντας, κιλά που δεν ήμουν ποτέ όμως. Και χαίρομαι που αν και ήταν σκληροί με βοήθησαν. Και εμένα μου μιλούσα σκληρά και ένιωθα ότι ντρέπονται για μένα.. Αλλά ήταν για το καλό μου. Και όσο είμαστε νέες, τα προβλήματα που δημιουργεί το πάχος δεν φαίνονται ακόμα αλλά μεγαλώνοντας εάν δεν κάνουμε κάτι θα φανούν. Και τότε δεν θα μπορούμε να κάνουμε τίποτα.. Όσο για τα αισθηματικά, φυσικά να βγεις εάν το προτείνει, αλλά να είσαι ξεκάθαρη εάν δοθεί η ευκαιρία. Θα πεις ότι ενδιαφέρεσαι, ότι θέλεις να υπάρξει συνέχεια, και ότι είναι στο χέρι του από εδώ και πέρα. Δώσε ένα χρονικό διάστημα, αν δεις ότι δεν γίνεται τίποτα, όσο δύσκολο και αν είναι, πάρτο απόφαση και κοίτα την ζωή σου.

Μακάρι Ελένη μου! Όλα αυτά που λες ισχύουν. Τα γνωρίζω τόσο καλά που νιώθω ότι έχουν γίνει κτήμα μου τόσα χρόνια... Σήμερα η διάθεση είναι σαφώς καλύτερη. Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, δεν το καταλαβαίνεις αλλά βοηθάνε... Σαφώς και δεν φαντάζομαι να πηγαίνω παραπάνω, θα ήταν καταστροφικό! Τίποτα, πρέπει να βγω από αυτή τη φάση... Το θετικό είναι ότι πάνω που γίνονται όλα αυτά ο πατέρας μου αποφάσισε επιτέλους να παραγγείλει εκείνο το ελλειπτικο στεπ που ψελνει εδώ και χρόνια. Εντάξει κάτι μου λέει ότι παρακινηθηκε και από μένα... Αλλά ευκαιρία είναι....

Εννοείται ότι θα βοηθήσει, και ψυχολογικά, αλλά και σωματικά, οι πόντοι θα πέφτουν μέρα με την μέρα!! Είσαι νέα υγιής, όλα είναι στο χέρι σου. Σήμερα βγήκα, φτιάχτηκα, ένιωσα όμορφα, είμαι καλύτερα, δεν με στενεύουν τα ρούχα μου, δεν πιέζομαι όταν σκύβω να βάλω παπούτσια, είναι πολλά τα συν. Μην αγχώνεσαι, όταν ωριμάσει η ιδέα θα ξεκινήσεις και πάλι δυναμικά! Ο καιρός περνάει πολύ γρήγορα, ούτε θα το καταλάβεις πότε θα γίνεις όπως τότε.

Eιναι δύσκολο να ξεκινάς απο την αρχή .. Ειναι δύσκολο να πέφτεις και ακομα πιο δύσκολο να ξανασηκωθείς!!!
Τον ξέρεις τον δρόμο .. Τον έχεις περάσει ... Όσο για τους γύρω σου .. Μη δίνεις σημασία .. Πάντα θα βρουν κάτι να λένε ... Οι δικοί σου , η μητέρα σου πιστεύω οτι το κάνει για το καλό σου . Για να σε ταρακουνήσει .. Δεν πιστεύω να υπάρχει άλλος λόγος περα σπο το οτι σε νοιάζεται ..
Τώρα για το αισθηματικό να βγεις φυσικά μαζί του αφού στο πρότεινε ξεκαθαρίζοντας τη θέση σου και ότι φυσικά δεν θα περιμένεις και μια ζωή.. Οχι τύπου λυσσάρα χα χα ότι θα ήθελες να είστε μαζι αλλα εξηγώντας του τι θες και τι οχι ...
Αν όμως υπάρχει η βρεθεί κάτι άλλο στον ορίζοντα να δώσεις μια ευκαιρία .. Εδω που τα λέμε οταν θέλεις κάποιον δεν βρίσκεις δικαιολογίες ούτε περιμένεις να σε κυνηγήσει ....
Για τη δουλειά σου εύχομαι καλή αρχή ... Ενα ξεκίνημα ειναι και ίσως βρεθεί και κάτι άλλο αργότερα ..
Ασχολείσαι με κάτι που αγαπάς και είσαι ας πούμε απο τις τυχερές ...ολα καλά θα πάνε και μη σε προβληματίζει οτι έχεις να κάνεις με ενήλικες .. Να προσέχεις να είσαι απλή , προσιτή αλλα με όρια και τις απαραίτητες αποστάσεις !!!!