Printable View
Θα σου πω ότι αν πιστεύεις ότι αντέχει το μυοσκελετικό σου συστημα και η ψυχολογία σου 3 φορές τη βδομάδα να το καβαλήσεις, ότι ήρθε η ώρα να το ξεσκονίσεις και να ξεκρεμάσεις τα ρούχα από πάνω του (ναι ναι βλέπω ότι το έκανες ντουλάπα :P )Quote:
Originally posted by maria26
Παχουλο πιπινι!χαχα!τωρα αμα σου πω οτι εχω ποδηλατο αλλα δεν ανεβαινω τι θα μου πεις?εχω παραιτηθει τελειως.δεν μπορω να ανακαμψω με τιποτα.
Χαχαχα ντουλαπα οχι αλλα ειναι εκει και με περιμενει!θα το πιασω απο αυριο!το μυοσκελετικο μου συστυμα ειναι χαλια,δεν με σηκωνει.ποναει η μεση μ,τα ποδια μ,η πλατη μ.ουτε οι γριες τετοιο πραμα.
Παντως ωραιο το μνμ που εχεις απο κατω!
Ω μερσί :)
Κι επειδή σε μερικούς αρέσουν κι οι εξισώσεις:
Αρχικό Βάρος+ βραχυπρόθεσμη προσπάθεια=Υπερφαγικά+διαλ υμένο μεταβολισμό=Αρχικό Βαρος+επιπλέον κιλά+απελπισία
Αλλαγή τρόπου ζωής πρέπει να ζητάμε Μαριώ!! Τώρα το πως και το γιατί, ο καθένας μάλλον θα το βρει μέσα του.. Εγώ ακόμα δεν το βρήκα, αλλα είμαι εδώ και θαυμάζω και παίρνω κουράγιο από όσους αγωνίζονται, είτε μέσα απο γυμναστική, είτε απο επεμβάσεις, είτε με ενδοσκόπηση με τη βοήθεια ή οχι ενός ειδικού ψυχικής υγείας, είτε μέσω αλλαγής τρόπου ζωής και διατροφής γενικότερα και εν τέλει γίνονται άλλοι άνθρωποι, τόσο εξωτερικά αλλά κυρίως εσωτερικά.
Μαρία... μου μυρίζει τελειομανία.
Ή απλώς προβάλλω πάνω σου την αντίστοιχη αίσθηση που είχα στην ηλικία σου για τον εαυτό μου.
Μπορεί να εργαζόμουν και να σπούδαζα ταυτόχρονα, να χα μια καλή κοινωνική ζωή, πιο μέτρια προσωπική, αλλά με τπτ δεν μπορούσα να δω σε φάσεις στη ζωή μου πώς βγαίνει κανείς απ΄το ρημαδιασμένο το φαύλο κύκλο : πονάω άρα πεινάω άρα τρώω άρα ναρκώνομαι, περνάει η επήρεια του ναρκο-φαγητού πονάω και είμαι και χειρότερα από χθες.
Κι αν προσπαθούσα να σπάσω τον κύκλο, συνήθως με κατέκλυζαν σκέψεις του τύπου: Θα έχω ωστόσο ραγάδες, το στήθος μου δε θα ΄ναι τελείως στητό και ό,τι άλλο άχρηστο και κουλό μπορείς ίσως να φανταστείς, λες κι επρόκειτο να πάω για μις κόσμος!!! (όχι ότι δε θα μπορούσα :P )
Δεν απαντώ με διάθεση να σε κρίνω, αλλά αναλογιζόμενη τον πόνο και τη μοναξιά που έχω βιώσει κατά καιρούς λόγω της διατροφικής μου διαταραχής, εύχομαι να έρθει κάτι που πράγματι να αποτελέσει για σένα έμπνευση και κίνητρο να μπεις σε διαδικασία να σε χαίρεσαι !!! :)
Απο 201 κιλα στα 74?ΟΥΑΟΥ!και εγω ψαχνω να βρω αυτο το κατι που θα με ξυπνησει.θαυμαζω τους ανθρωπους που τα καταφερνουν και μαλιστα με τοσα κιλα,ειναι απιστευτη η υπομονη που πρεπει να εχουν.επισης χαιρομαι αυτους που εχουν αυτοπεποιθηση.βεβαια παρασυρονται και ξεχνανε την αυτογνωσια γιαυτο ντυνονται δυσαναλογα με τα κιλα τους.δεν κρινω αλλα μου φαινεται ασχημο.οσο για την τελειομανια δεν ξερω ισως!ισως γτ ποτε μου δεν εχω ακουσει ενα μπραβο,παντα τα κανω ολα λαθος για τους αλλους.αν υπαρχει καποιος-α ψυχολογος εδω ας μας πει τη γνωμη του.
Παρεπιμπτοντως για το στηθος που ανεφερες εχει πεσει αρκετα το δικο μου.και δεν ξερω τι να κανω.δεν εχω πολυ μεγαλο,μεσαιο αλλα νιωθω ασχημα.
Aχ Μαρία! Πώς να αντισταθεί κανείς στις 14ποντες peep toe με ένα κολανάκι τριών τετάρτων και φυσικά ένα τοπ με σκισιματάκια να φαίνεται και λίγη σάρκα...? :grin:
Η αισθητική πιστεύω πως είναι θέμα ατόμου κι όχι αποκλειστικά σωματοτύπου, και φυσικά συγκεκριμένοι σωματώτυποι δεν κολακεύονται με κάποιες γραμμές ρούχων. Με το μέγεθος της ηλικίας μου, 44 μετράω, δε θα μπω στη λογική να ντυθώ 15χρονη για να νεανίσω αλλά ούτε και Αδερφή Χριστοδούλη για να καλύψω το σχήμα που δεν έχω. Και φυσικά δεν κατακρίνω κανέναν που ντύνεται όπως τον εκφράζει η αισθητική του. Απλώς δεν έλκομαι από άτομα που προσβάλουν την αισθητική μου είτε με το ντύσιμο, είτε με την συμπεριφορά τους.
Τέλος, για να μη σε κουράζω με την φλυαρία μου, για όλα υπάρχει λύση. Αλλά κατά βάση το χαλαρό δέρμα γίνεται πιο όμορφο όταν είναι καλά ενυδατωμένο σε πρώτη φάση. Γυμναστική, νήματα και πλαστικές έρχονται να διορθώσουν τόσο το υπαρκτό όσο και το ψυχολογικό θέμα ενίοτε.
ποπο εγώ το βαριέμαι πάντως το στατικό ποδήλατο σε καταλαβαίνω!
μαρία αυτό που λες ,οτι δεν έχεις ακούσει ένα μπράβο, είναι η πηγή του κακού θεωρώ κ ας μην έχω πτυχίο ψυχολογίας, τολμώ να το πω γιατί εμένα αυτό είναι το βασικό μου πρόβλημα.
θα ήθελα να είχα ακούσει περισσότερα μπράβο όσο ήμουν μικρότερη κ ιδιαίτερα στην εφηβεία μου, εκεί μόνο κριτική άκουγα
ας προσπαθήσουμε να πούμε εμείς μπράβο στον εαυτό μας γιατί αν περιμένουμε από άλλους σωθήκαμε.
αν μιλάμε για απωθημένα, εγώ ήθελα ανέκαθεν να φοράω μπλούζα που να βγάζω τους κοιλιακούς μου έξω. τότε κιόλας που είχε βγει η σακίρα ,η μπρίτνεη κ η λόπεζ, εγώ ήμουν στα 13-15 κ ήμουν κ μια στρουμπούλα. κλεινόμουν στο δωμάτιο κ σήκωνα την μπλούζα μου κ ας είχα τρεις σειρές λιπάκι κ χόρευα κ ονειρευόμουν.
τουλάχιστον τότε τολμούσα να κάνω όνειρα. εστω κ χωρίς ιδιαίτερο βάθος
Και εγω εκανα ονειρα τοτε.γιατι ηταν αγνα χρονια.και ας ημουν χαλια απο διαφορα θεματα.το προβλημα ειναι οτι μεγαλωσα και τα ονειρα δεν εγιναν πραγματικοτητα.
Το να αδυνατισω ειναι απτα μεγαλα και δυνατα ονειρα.
μα στο λέμε όλοι τόσο καιρό!δεν μεγάλωσες!!! σταμάτα να τα σκέφτεσαι όλα τόσο μα τόσο ρεαλιστικά κ λογικά κ κυνικά. δεν είναι έτσι όλα μαύρα. ναι δεν λέω να είμαστε κ φαντασμένοι αλλά βάλε ένα όριο στις αρνητικές σκέψεις γιατί κ αυτές απομακρύνουν από την πραγματικότητα
Εγώ θα το ξαναπώ, πιπινάκι είσαι :)
Χαχαχα μαρουλενια μου!πρεπει να το αποδειξω κιολας!δεν ξερω γτ κανω τοσες μαυρες σκεψεις.ισως να εχω καταθλιψη τελικα.συγνωμη αν σας κουρασα.
Δε μας κουράζεις, εμένα προσωπικά κανέναν σας δε με κουράζει να διαβάζω. Αλήθεια το λέω. Με βοηθάτε να νιώθω ότι δεν είμαι μόνη, ότι κι άλλοι παλεύουν, άλλοι πέφτουν, άλλοι σηκώνονται, κάποιοι τα καταφέρνουν και ξαναπέφτουν και κάποιοι τα καταφέρνουν οριστικά. Κι εγώ έχω πέσει και ξαναπέσει κι έχω νιώσει ότι τα κατάφερα και μετά ξανάπεσα πιο βαθιά κι αν κάτι φοβάμαι δεν είναι τα 25 κιλά που έχω επιπλέον, είναι μην πέσω βαθύτερα...
Ίσως ναι να πάσχεις, αλλά η κλινική κατάθλιψη θέλει περισσότερα από μαύρες σκέψεις... Αυτό μόνο ειδικός μπορεί να στο πεί. Αλλά επειδή στις μέρες μας είναι πολυτέλεια ο ειδικός πρέπει γλυκούλα να παλέψουμε με ό,τι έχουμε. Χαίρομαι που διασκεδάζεις με τα σχόλια μας :) ίσως κάτι να σημαίνει αυτό...
Θα το βρείς τον τρόπο να βγεις από το φαύλο κύκλο που έπεσες, έχω καλό φίλινγκ
καλέ Μαρία αυτό κατάλαβες εσύ?οτι μας κουράζεις?
κεγώ από αρνητικές σκέψεις άλλο τίποτα.
δεν έχουμε ψυχολόγο αλλά έχουμε μαντζουράνα κ χόρχε μπουκάι!!!!
http://www.eatingdisorders.gr/forum/...d.php?tid=7592
:smilegrin:Quote:
Originally posted by Μαντάμ σου σου
καλέ Μαρία αυτό κατάλαβες εσύ?οτι μας κουράζεις?
κεγώ από αρνητικές σκέψεις άλλο τίποτα.
δεν έχουμε ψυχολόγο αλλά έχουμε μαντζουράνα κ χόρχε μπουκάι!!!!
http://www.eatingdisorders.gr/forum/...d.php?tid=7592
(Μαντάμ σου σου, σμουτς!!)
Και εγω γιαυτο μπηκσ εδω,για να παρω δυναμη.ισως τα καταφερω να χασω τα κιλα αλλα επειδη ουσιαστικα πασχω απο συναισθηματικη πεινα το πιθανοτερο ειναι ειτε θα καταληξω να ειμαι παχυσαρκη παλι ειτε θα παω στο αλλο ακρο.καλημερα.
είσαι σίγουρη οτι πάσχεις από συναισθηματική πείνα κ μόνο. κεγώ έτσι νόμιζα αλλά κατάλαβα οτι με τα διατροφικά ατοπήματα που έκανα έπεφτε η γλυκόζη στο αίμα όπως κ τα επίπεδα σεροτονίνης.(η ορμόνη που επηρεάζει την διάθεση)
για να ανέβει η σεροτονίνη χρειάζεσαι γλυκό.
Να σου πω την αληθεια το πρωι που θα σηκωθω αν δεν βαλω κατι γλυκο στο στομα μου δεν μπορω.νιωθω πεσμενη.και αδυναμη.συναισθηματικη πεινα σιγουρα γτ τις περισσοτερες φορες γιαυτο τρωω.τωρα αν ειναι και κατι αλλο δεν το γνωριζω.
εγώ νομίζω οτι το 80% των εκρήξεών μας (στο φαγητό) είναι λόγω οργανικής πείνας
ένα 20% μένει στην συναισθηματική.
άμα φας το βράδυ πολύ βαριά ,τα επίπεδα γλυκόζης έχουν ανέβει τόσο πολύ που είναι λογικό το πρωί να θες γλυκό.
με μια ισορροπημένη και όχι υποθερμιδική διατροφή που θα κρατάει σε σωστά επίπεδα τις ορμόνες σου θα δεις οτι δεν θα πεινάς τόσο.
αν έχεις στερηθεί πολύ τότε λογικό το σώμα σου να ζητάει εφόδια κ εκεί να χάνεις τον έλεγχο.σκέψου το.
Οι καθρεφτες πρεπει να καταργηθουν!:P
Χα χαχαχα. Και μετά, εμείς οι μύωπες πώς θα βάζουμε τους φακούς μας;;; Και στην οδήγηση τι θα κάνουμε;;;
Τουλαχιστον οι καθρεφτες στα ασανσερ!χαχα!μιας και το ανεφερες απορω πως καταφερνεις και φορας φακους!εγω μια φορα δοκιμασα και δεν μπορουσα να τους βαλω βγαλω
Κι εγώ την πρώτη φορά, θυμάμαι είχα και ραντεβού, βάζω τον ένα με τη μία και τον δεύτερο προσπαθούσα τρία τέταρτα και δεν μπορούσα να τον βάλω. Λέω στα κομμάτια να πάει, θα βγάλω και τον άλλο να βάλω τα γυαλιά μου. Και κολλάει ο άλλος μέσα και δεν μπορεσα να τα τον βγάλω.. Ε, μην τα πολυλογώ, στο ραντεβού δεν πήγα και περίμενα μέχρι το βράδυ να γυρίσει η αδερφη μου να μου τον βγάλει... Ρεζίλι...
Ε, μετά συνήθισα
Χιχιχι και εγώ φοράω από τα 15 μου καθμερινά... Αλλά ήταν από την αρχή σαν δεύτερη φύση μου.. Δεν παιδεύτηκα ποτέ! Τώρα πλέον φοράω και έγχρωμους συχνά πυκνά και μου φτιάχνουν την διάθεση... ;)
Μαριώ, δε μας είπες όμως τι σου έφταιξε ο καθρέφτης;
Μπραβο σας για τους φακους!τι να μου εφταιξε?με ειδα με φορμα,αθλητικα και σκιαχτηκα:sniffle:
Φόρμες ακούω κι αθλητικά!!! Εγώ γιατί νιώθω ότι κάτι καλό συμβαίνει εδώ;;;;;
Kati paei na ginei alla...den ginetai!
Καλημερα!καμια ιδεα τι να κανω για τα πρησμενα ποδια απτον αστραγαλο και μπροστα?
Καλημέρα κορίτσι. Είναι άραγε πρήξιμο από ορθοστασία, κατακράτηση, χτύπημα ή από κάποιο άλλο λόγο;
έγραψες στην αναζήτηση στο φόρουμ ,πρίξιμο ποδιών? νομίζω οτι τα μέλη έχουν ξανακάνει αυτήν την συζήτηση ,ψάξε λίγο στα τόπικ
Οχι αλλα θα το κανω!μαλλον απτην κατακρατηση και το βαρος θαναι!
Αρωματοθεραπεία
Ποδόλουτρο Σε μια λεκάνη με χλιαρό νερό, προσθέστε: 4-5 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντας και 4 σταγόνες tea-tree για χαλάρωση και αποσυμφόρηση ή 3 σταγόνες δεντρολίβανο, 2 σταγόνες χαμομήλι, 2 σταγόνες λεβάντα για την τόνωση της κυκλοφορίας του αίματος. Αφήστε τα πόδια σας μέσα στο νερό για 15 λεπτά.
Λοσιόν για μασάζ
Σε 100 ml αμυγδαλέλαιο, προσθέστε 2 σταγόνες σανδαλόξυλο, 2 σταγόνες λεβάντα (τονώνει τους μυς και την κυκλοφορία του αίματος) και 1 σταγόνα γεράνι. Αφού κάνετε ένα χλιαρό ποδόλουτρο, χρησιμοποιήστε μια μικρή ποσότητα για κάθε πόδι, για να κάνετε μασάζ με κυκλικές κινήσεις από κάτω προς τα πάνω.
Όλο το άρθρο -->εδώ
Ευχαριστω πολυ!
Κανενας δεν μπορει να καταλαβει τι σκεφτεσαι...τι νιωθεις...γιατι εισαι ετσι οπως εισαι...το μονο που νοιαζει τους αλλους ειναι πως θα σε στραβοκοιταξουν,πως θα σε μειωσουν,πως θα σου συμπεριφερθουν σαν να σαι κατι διαφορετικο...κατι μη αποδεκτο...
Μαρια μου η δικιά μου άποψη για τον κοσμο είναι οτι κανεις δεν νοιάζεται γενικώς για οτιδήποτε πέρα απο την πάρτη του.αλλα ουτε είναι τα πράματα όπως τα σκεφτόμαστε στην υπερβολική τους διάσταση, ίσως απλα τα μεγαλοποιουμε κ τα παρεξηγουνε λίγο επειδή μας διακατέχει αρνητισμος. Τι σου κάνανε κ νιώθεις τόσο απογοητευμένη?
Τα εγραψα...αν και το εγραπψα γενικα!σιγουρα ολοι εχουμε βιωσει ρατσισμο και ασχημες συμπεριφορες λογω των κιλων.
Μαρία μου,
καλησπέρα και από εμένα, για μένα ο κύριος λόγος που ξεκίνησα να ασχολούμαι σοβαρά με την διατροφή και την άσκηση ήταν τα πρησμένα πόδια μου. Για να καταλάβεις ήταν τόσο πρησμένα που ακόμα και τα αθλητικά παπούτσια με στένευαν. Στην δική μου περίπτωση ο γιατρός όταν με είδε μου είπε ότι έπρεπε να προσέξω σοβαρά την διατροφή μου να μην κάνω υπερβολές και να περπατώ τουλάχιστον 1 ώρα την ημέρα. Κάπως έτσι ξεκίνησα να ασχολούμαι σοβαρά με την γυμναστική.