Καλα εγω κανω χροοονια θεραπεια και δεν εχω δει σε επιπεδο σκεψεων και συ θες να δεις σε λίγες μερες?Quote:
Originally posted by Giorgos4
αντε να δουμε, γιατι κανω τη θεραπεια τοσες μερες και προκοπη δεν ειδα (σε επιπεδο σκεψεων)
Printable View
Καλα εγω κανω χροοονια θεραπεια και δεν εχω δει σε επιπεδο σκεψεων και συ θες να δεις σε λίγες μερες?Quote:
Originally posted by Giorgos4
αντε να δουμε, γιατι κανω τη θεραπεια τοσες μερες και προκοπη δεν ειδα (σε επιπεδο σκεψεων)
οι σκεψεις \"τι ειμαι?\", \"τι ειναι ο ανθρωπος, η ζωη, η αντιληψη?\" με εχουν στοιχειωσει, παλευω για να ξεφυγω αλλα δεν αφηνουν το μυαλο μου. φοβαμαι οτι εδραιωνονται, οτι καθε φορα που θα κοιταζω κατι θα βλεπω ματαιοτητα, οπως τωρα. δηλαδη ο φοβος οτι θα χασω την αντιληψη μου της πραγματικοτητας(που και αυτη την ιδια αμφισβητω) εχει γινει τοσο εντονη που με πιανει τρομος και νομιζω οτι απο στιγμη σε στιγμη θα συμβει. απορω που ως τωρα δεν εχω τρελαθει. ειναι σαν το σωμα μου να συνεχιζει να κινειται, παρολο που το μυαλο θελει να το πεισει για το αντιθετο. μαλλον ειναι αυτο που λες ανωνυμη, οτι τελικα δεν με επηρρεαζουν 100% οι σκεψεις, κι ας με κυριευουν. βεβαια φοβαμαι μη φτασει αυτο το 100% καποια στιγμη. τελοσπαντων, ειναι εξουθενωτικο ολο αυτο, και ουτε να ξεκουραστω μπορω, παρα την υπνηλια, γιατι οταν ξυπναω ειμαι χειροτερα.. ε ρε τι τραβαμε...
Quote:
Originally posted by Winston_man
Καλα εγω κανω χροοονια θεραπεια και δεν εχω δει σε επιπεδο σκεψεων και συ θες να δεις σε λίγες μερες?
μου αρκει να μη με φοβιζουν winston, και ας παραμεινουν..
Τι είμαι;
Είσαι άνθρωπος Γιώργο, όπως όλοι μας.
Τι είναι ο άνθρωπος;
Ένα ζωντανό πλάσμα, όπως ολα τα υπόλοιπα αλλά με λογική γιατί νομίζω συναίσθημα έχουν και τα υπόλοιπα αγαπημένα μας πλάσματα ή τουλάχιστον αρκετά από αυτά...
Τι ειναι η ζωή;
Είναι η ύπαρξή μας πάνω στη γη. Ένας σπινθηροβολισμός στο απέραντο σκοτάδι του σύμπαντος. Είναι η μοναδική μας ευκαιρία να ζήσουμε, να υπάρξουμε, να βιώσουμε, να αισθανθούμε, να αγαπήσουμε, να είμαστε αυτό που πραγματικά θέλουμε, ο εαυτός μας, ελεύθεροι, να αυτοπραγματωθούμε.
Τι είναι η αντίληψη;
Ο τρόπος με τον ο΄ποίο ο κάθε άνθρωπος νιώθει τον κόσμο γύρω του, ο οποίος είναι υποκειμενικός και εξαρτάται απ΄την σωματική, ψυχική και συναισθηματική κατάστασή του... Πολλές φορές όταν η αντίληψή μας είναι απαισιόδοξη, μαύρη, διαστρεβλωμένη βοηθά να έχουμε κατά νου ότι πάντα η αντίληψη ειναι υποκειμενική...
Μερικές σκέψεις μου Γιώργο. Δε σημαίνει ότι πρέπει να συμφωνείς με αυτές.
Εσύ τι απαντήσεις δίνεις σε αυτές σου τις ερωτήσεις;
πολυ ομορφα τα λες ανωνυμη, σε ευχαριστω για την ομορφη οπτικη σου, που μακαρι να ηταν και δικη μου. ομως με εμενα το προβλημα ειναι, οτι εκτος απο το \"τι\", στην ερωτηση περιεχεται και το \"γιατι?\". ο νους μου δεν μπορει να χωρεσει το \"γιατι ειναι ετσι ο κοσμος?- γιατι ετσι ειναι!\" δηλαδη σα να ψαχνω να βρω ορισμο ακομα και για το \"ειναι\" των πραγματων. δεν ξερω αν εγινα κατανοητος, παντως γιαυτο εχω χασει την μπαλα... σε αυτο το γιατι απαντουν πχ οι θρησκειες, αλλα μια θρησκευτικη απαντηση δεν με καλυπτει δυστυχως... ειναι σα να προσπαθω με το μυαλο μου να εξηγησω το \"ολο\", πραγμα αδυνατο, αφου το μυαλο μου ειναι μονο ενα μικρο μερος του \"ολου\". το πηγα πολυ φιλοσοφικα? σορυ..
ελα βρε γιωργο,αχ αυτα τα ερωτηματα σου...σκεφτομουν και εγω ακριβως τα ιδια,δηλαδη ερωτησεις του τυπου γιατι περπαταμε,γιατι τρωμε,γιατι ειναι ετσι εξω,γιατι....τα λεγομενα υπαρξιακα ερωτηματα...εφυγαν απο μονα τους ομως με τον καιρο.εγω εδινα μια απαντηση στον ευατο μου,γιατι ετσι μας επλασε ο Θεος.
Quote:
Originally posted by Noelia
ελα βρε γιωργο,αχ αυτα τα ερωτηματα σου...σκεφτομουν και εγω ακριβως τα ιδια,δηλαδη ερωτησεις του τυπου γιατι περπαταμε,γιατι τρωμε,γιατι ειναι ετσι εξω,γιατι....τα λεγομενα υπαρξιακα ερωτηματα...εφυγαν απο μονα τους ομως με τον καιρο.εγω εδινα μια απαντηση στον ευατο μου,γιατι ετσι μας επλασε ο Θεος.
Νοελια με ανακουφιζει το γεγονος οτι ειχες ακριβως παρομοια ερωτηματα και σου φυγανε. Γιατι εμενα παει να μου στριψει οσο δεν παιρνω απαντησεις(που οπως ειπα , ποτε δεν θα παρω). μακαρι να ειναι και σε μενα παροδικο. Στο ταξιδι εβλεπα εξω απο το παραθυρο του λεωφορειου και αναρωτιομουν γιατι να ειναι ετσι ο κοσμος. και γιατι να εχω εγω την (υποκειμενικη θα συμφωνησω) αντιληψη να τον αντιλαμβανομαι, και πώς την έχω, και μηπως τη χασω και και και... ασε ενα μαρτυριο. εσυ πως βγηκες απο αυτο το λουκι? απλα περασε με τον καιρο?
απαντησεις για αυτα τα θεματα δεν θα παρεις ποτε οσο και να τα σκεφτεσαι.το μυαλο σου θα βασανιζεις μονο.ετσι ειμαστε πλασμενοι απο τον ΘΕΟ!!δεν υπαχει απαντησει για αυτα τα θεματα...απο αρχαιοτατων χρονων επειδη ειμαι και αρχαιολογος ο κοσμος ηταν διαμορφωμενος ετσι.Εγω δεν εκανα κατι το ιδιαιτερο για να σταματησει απλα επιβληθηκα στον ευατο μου!και αυτο να κανεις και εσυ.δες το πιο δυναμικα!
και η αδερφη μου ειναι αρχαιολογος και μου λεει τα ιδια.. θα προσπαθησω κι αλλο, τι να πω! αλλα αυτο το αναθεματισμενο και περιεργο μυαλο μου θελει να τα ξερει ολα! αλλιως εχω την ψευδαισθηση οτι παταω σε μη σταθερο εδαφος..
δεν μπορουμε να τα ξερουμε ολα!δεν υπαρχει κανεις που να τα ξερει ολα!προσπαθεις να διατηρησεις τον ελεγχο παντου και αυτο ειναι λαθος!θα σου σειλω ενα u2u με το μειλ μου.αν θελεις στειλε μου εκει να τα πουμε αναλυτικα!
γιατι.... ηρθαμε για να μαθουμε,να σχηματισουμε την ψυχη μας,να φτιαξουμε μια προσωπικοτητα για την επομενη ζωη μας.οσο καλυτερη προσωπικοτητα φτιαξουμε τοσο πιο καλα θα ταιριαξουμε με τις αλλες καλες προσωπικοτητες,οσο χειροτερη,τοσο χειροτερα.
Mα ολα αυτα με τρομαζουν. καθε ερεθισμα και καθε αντιδραση σε αυτο. τι, τσαμπα λεω τοσο καιρο οτι τρελαινομαι? εδω οτιδηποτε κοιταξω-ακουσω-αισθανθω-σκεφτω, κρυβει ενα σωρο ερωτηματικα. στο τελος θα χασω τον εαυτο μου. δεν θα ξερω ποιο ειναι το εγω μου. αυτο φοβαμαι.
Bραδιαζει και οι σκεψεις με στοιχειωνουν, ποιος ειμαι, τι ειμαι. δεν μπορω να συγκεντρωθω σε τιποτα, νιωθω σαν φαντασμα γαμωτη μου
σκεφτηκες πως ειναι καιρος να αρχισεις να ελεγχεις αυτο τον φοβο σου;και ξερω θα πεις πως δεν μπορεις,αλλα ολοι εοχυμε φοβιες.η διαφορα ειναι οτι αλλοι τις ελεγχουν,αλλοι δεν τις σκεφτονται.να προσπαθησεις λιγο να λειτουργησεις προς αυτες τις κατευθυνσεις,οποια θελεις ...
Καταρχάς Γιώργο γιατί ζητάς συγνώμη; Δεν υπάρχει λόγος να ζητάς συγνώμη για αυτά που θέλεις να εκφράσεις αφού αυτά είναι που σε απασχολούν, ακόμα κι αν αυτά σε βασανίζουν.Quote:
originally posted by Giorgos4
πολυ ομορφα τα λες ανωνυμη, σε ευχαριστω για την ομορφη οπτικη σου, που μακαρι να ηταν και δικη μου. ομως με εμενα το προβλημα ειναι, οτι εκτος απο το \"τι\", στην ερωτηση περιεχεται και το \"γιατι?\". ο νους μου δεν μπορει να χωρεσει το \"γιατι ειναι ετσι ο κοσμος?- γιατι ετσι ειναι!\" δηλαδη σα να ψαχνω να βρω ορισμο ακομα και για το \"ειναι\" των πραγματων. δεν ξερω αν εγινα κατανοητος, παντως γιαυτο εχω χασει την μπαλα... σε αυτο το γιατι απαντουν πχ οι θρησκειες, αλλα μια θρησκευτικη απαντηση δεν με καλυπτει δυστυχως... ειναι σα να προσπαθω με το μυαλο μου να εξηγησω το \"ολο\", πραγμα αδυνατο, αφου το μυαλο μου ειναι μονο ενα μικρο μερος του \"ολου\". το πηγα πολυ φιλοσοφικα? σορυ..
Έτσι κι αλλιώς μου αρέσουν πάρα πολύ οι φιλοσοφικές συζητήσεις:)
Γιατί είναι έτσι ο κόσμος;
Χμ, ούτε κι εμένα με καλύπτουν οι θεολογικές απαντήσεις, τουλάχιστον όχι όπως ακριβώς είναι μια θεολογική απάντηση στο σύνολό της. Μάλλον ένα μίγμα έχω στο μυαλό μου από πολλές απαντήσεις δικές μου αλλά και διαφορετικών θεολογικών πεποιθήσεων, κάτι που μπορεί να είναι ένα συνοθύλευμα στα μάτια κάποιου άλλου, για μενα είναι ένα πιστεύω μου...
Γιατί είναι έτσι ο κόσμος;
Μήπως η ουσία δεν είναι να εξηγήσουμε γιατί είναι έτσι; Αλλά να τον δεχτούμε έτσι όμως είναι; Να τον δούμε όπως ακριβώς είναι, να τον μυρίσουμε, να τον αγγίξουμε, να τον απολαύσουμε και γιατι όχι, να προσπαθήσουμε να τον κάνουμε καλύτερο;
Γιώργο βγες μια βόλτα έξω. Περπάτησε. Δες, άκου, μύρισε, άγγιξε. Δεν είναι όμορφα εκεί έξω; :)
Έστω και μια μόνο στιγμή να το νιώσεις αυτό (κι ας ξαναγυρίσουν μετά οι επίμονες ιδέες), είναι η αρχή των πάντων, μια νέα αρχή!
Quote:
Originally posted by anwnimi
Καταρχάς Γιώργο γιατί ζητάς συγνώμη; Δεν υπάρχει λόγος να ζητάς συγνώμη για αυτά που θέλεις να εκφράσεις αφού αυτά είναι που σε απασχολούν, ακόμα κι αν αυτά σε βασανίζουν.Quote:
originally posted by Giorgos4
πολυ ομορφα τα λες ανωνυμη, σε ευχαριστω για την ομορφη οπτικη σου, που μακαρι να ηταν και δικη μου. ομως με εμενα το προβλημα ειναι, οτι εκτος απο το \"τι\", στην ερωτηση περιεχεται και το \"γιατι?\". ο νους μου δεν μπορει να χωρεσει το \"γιατι ειναι ετσι ο κοσμος?- γιατι ετσι ειναι!\" δηλαδη σα να ψαχνω να βρω ορισμο ακομα και για το \"ειναι\" των πραγματων. δεν ξερω αν εγινα κατανοητος, παντως γιαυτο εχω χασει την μπαλα... σε αυτο το γιατι απαντουν πχ οι θρησκειες, αλλα μια θρησκευτικη απαντηση δεν με καλυπτει δυστυχως... ειναι σα να προσπαθω με το μυαλο μου να εξηγησω το \"ολο\", πραγμα αδυνατο, αφου το μυαλο μου ειναι μονο ενα μικρο μερος του \"ολου\". το πηγα πολυ φιλοσοφικα? σορυ..
Έτσι κι αλλιώς μου αρέσουν πάρα πολύ οι φιλοσοφικές συζητήσεις:)
Γιατί είναι έτσι ο κόσμος;
Χμ, ούτε κι εμένα με καλύπτουν οι θεολογικές απαντήσεις, τουλάχιστον όχι όπως ακριβώς είναι μια θεολογική απάντηση στο σύνολό της. Μάλλον ένα μίγμα έχω στο μυαλό μου από πολλές απαντήσεις δικές μου αλλά και διαφορετικών θεολογικών πεποιθήσεων, κάτι που μπορεί να είναι ένα συνοθύλευμα στα μάτια κάποιου άλλου, για μενα είναι ένα πιστεύω μου...
Γιατί είναι έτσι ο κόσμος;
Μήπως η ουσία δεν είναι να εξηγήσουμε γιατί είναι έτσι; Αλλά να τον δεχτούμε έτσι όμως είναι; Να τον δούμε όπως ακριβώς είναι, να τον μυρίσουμε, να τον αγγίξουμε, να τον απολαύσουμε και γιατι όχι, να προσπαθήσουμε να τον κάνουμε καλύτερο;
Γιώργο βγες μια βόλτα έξω. Περπάτησε. Δες, άκου, μύρισε, άγγιξε. Δεν είναι όμορφα εκεί έξω; :)
Έστω και μια μόνο στιγμή να το νιώσεις αυτό (κι ας ξαναγυρίσουν μετά οι επίμονες ιδέες), είναι η αρχή των πάντων, μια νέα αρχή!
Ερχονται στιγμες που ξεχνιεμαι , ομως φευγουν σαν αστραπη. Ευχομαι να ειναι η αρχη για κατι θετικο..
Ίσως τελικα θα με βοηθουσε να ξαναρχισω ψυχοθεραπεια. Μπορει ολο αυτο το κουβαρι που παει να με τρελανει να εχει την ακρη του εκει..
Παιδια, θελω να βοηθησω τον εαυτο μου, το θελω πολυ. Αλλα -μαντεψτε- δεν μπορω! Μου φαινεται οτι χανω τα λογικα μου. Παει ενας μηνας πια και βελτιωση δεν ειδα. Ειναι τρομακτικο, ολα μα ολα με τρομαζουν και κυριως ο ιδιος μου ο εαυτος. Υπαρχει περιπτωση αυτο να οδηγησει σε τρελα ή κατι πιο σοβαρο, οπως σχιζοφρενεια ή ψυχωση? Ας μου απαντησει καποιος...
όχι δεν υπάρχει ηρέμησε πρώτα απ΄όλα!
Θα βοηθήσεις πολύ τον εαυτό σου αν ξεκινήσεις ξανα ψυχοθεραπεία.
Επίσης αν βρεις κάτι δημιουργικό,που σε εκφράζει και κρατιέσαι αποσχολημένος.πχ κάνε γυμναστική,ακου μουσική
Μην αφήνεις το μυαλό σου να πηγαίνει συνέχεια εκει.Δεν τα χάνεις αυτο που βιώνεις είναι άγχος και σύγχυση!
Προσπάθησε λίγο να χαλαρώσεις με κάποιον τρόπο!
Δεν μπορω να χαλαρωσω... Δεν μπορω να κανω καν πραγματα που με ευχαριστουσαν. Γενικα δεν μπορω να κανω οτιδηποτε με απορροφαει απο την πραγματικοτητα, οπως να ζωγραφισω ή να δω ταινια(πραγματα που μου αρεσαν) γιατι μετα η μεταβαση στο πραγματικο μου περιβαλλον ειναι επωδυνη. ολα μοιαζουν ψευτικα, καθε τι με τρομαζει, καθε ερεθισμα, οπτικο , ακουστικο, νιωθω οτι με τρελαινει. ακομα και τα συναισθηματα μου. αισθανομαι οτι χανω τον εαυτο μου ωρες ωρες. οτι δεν ξερω ποιος ειμαι, κατα ποσο ειμαι μια συγκροτημενη οντοτητα.. ειναι τρομακτικο. ολο αυτο απο το αγχος? ειναι δυνατον? ακομα και εδω που σας γραφω, το κανω με το ζορι. εχω καταντησει να νιωθω πιο ζωντανος και πραγματικος οταν κοιμαμαι παρα οταν ειμαι ξυπνιος.... προσπαθω να βρω μια λαβη, κατι να με ξεκολησει, αλλα ολες χαθηκαν μεσα στο πρισμα διαστρεβλωσης που με εχει απορροφησει. μονο καμια βολτα εξω με κανει να ξεχαστω για λιγακι μονο. αλλα δεν μπορω να ειμαι εξω συνεχεια. ολα μοιαζουν ματαια..
πως να ηρεμησω, οταν ακομα και το να ηρεμησω το θετω υπο αμφισβητηση ως πραγματικη πιθανοτητα? τα εχω κανει κουλουβαχατα με τις φιλοσοφικες μου αναζητησεις!
α) και μονο το γεγονος οτι καταφερνεις και βαζεις λεξεις στη σειρα με σχετικη... λογικη συνεχεια... δειχνει οτι εχεις ελπιδες ακομη...
β)Οσο βρισκεσαι σε αυτον τον πλανητη ξεχασε το θεμα: \"εχω τον ελεγχο\" . Παρτο αποφαση Δεν εχεις τον ελεγχο ολων των βασικων μεγαλων θεματων και λειτουργιων που σε αφορουν. Σε πολυ λιγα πραγματα στη ζωη σου μπορεις να επεμβεις. Χαλαρωσε λοιπον και ασε να σου συμβουν πραγματα. Ολα καλοδεχουμενα!
γ) Οκ θα πεθανεις και εσυ καποια στιγμη, οπως ολοι. Ε και λοιπον? Τι εγινε? Θυμασαι μηπως σε τι κατασταση ησουν πριν γεννηθεις και φοβασαι να ξαναπας εκει? Η μηπως σε φοβιζει απλως το αγνωστο, που θα εχεις να αντιμετωπισεις τοτε?
δ) ΠΑψε επισης να εισαι τοσο εγωκεντρικος και να επικεντρωνεσαι τοσο πολυ στα δικα σου προβληματα. Δες και τουσ διπλα σου και τα δικα τους προβληματα. Εκπληξη!: Μπορει να ειναι πολυ χειροτερα απο τα δικα σου!
Quote:
Originally posted by arts
α) και μονο το γεγονος οτι καταφερνεις και βαζεις λεξεις στη σειρα με σχετικη... λογικη συνεχεια... δειχνει οτι εχεις ελπιδες ακομη...
β)Οσο βρισκεσαι σε αυτον τον πλανητη ξεχασε το θεμα: \"εχω τον ελεγχο\" . Παρτο αποφαση Δεν εχεις τον ελεγχο ολων των βασικων μεγαλων θεματων και λειτουργιων που σε αφορουν. Σε πολυ λιγα πραγματα στη ζωη σου μπορεις να επεμβεις. Χαλαρωσε λοιπον και ασε να σου συμβουν πραγματα. Ολα καλοδεχουμενα!
γ) Οκ θα πεθανεις και εσυ καποια στιγμη, οπως ολοι. Ε και λοιπον? Τι εγινε? Θυμασαι μηπως σε τι κατασταση ησουν πριν γεννηθεις και φοβασαι να ξαναπας εκει? Η μηπως σε φοβιζει απλως το αγνωστο, που θα εχεις να αντιμετωπισεις τοτε?
δ) ΠΑψε επισης να εισαι τοσο εγωκεντρικος και να επικεντρωνεσαι τοσο πολυ στα δικα σου προβληματα. Δες και τουσ διπλα σου και τα δικα τους προβληματα. Εκπληξη!: Μπορει να ειναι πολυ χειροτερα απο τα δικα σου!
α)ευχαριστω, με κανει να νιωθω καλυτερα
β)το ξερω, αυτο με ταραζει, προσπαθω να αφεθω αλλα δεν μπορω τοσο ευκολα
γ)το αγνωστο με τρομαζει και η αγνοια. οχι ο θανατος ο ιδιος.
δ)σε διαβεβαιω οτι για τα προβληματα των αλλων ενδιαφερομαι πολυ περισσοτερο απο οσο νομιζεις. ισως πολυ περισσοτερο και απο οσο θα επρεπε... γιατι τα κανω και δικα μου προβληματα.
***α) χαιρομαι που νιωθεις λιγο καλυτερα, διοτι και αυτο το γεγονος ακομη ειναι σημαδι οτι μπορεις να τα καταφερεις να βγεις απο το loop που εχει μπει το μυαλο σου τελευταιως...Quote:
Originally posted by Giorgos4
Quote:
Originally posted by arts
α) και μονο το γεγονος οτι καταφερνεις και βαζεις λεξεις στη σειρα με σχετικη... λογικη συνεχεια... δειχνει οτι εχεις ελπιδες ακομη...
β)Οσο βρισκεσαι σε αυτον τον πλανητη ξεχασε το θεμα: \"εχω τον ελεγχο\" . Παρτο αποφαση Δεν εχεις τον ελεγχο ολων των βασικων μεγαλων θεματων και λειτουργιων που σε αφορουν. Σε πολυ λιγα πραγματα στη ζωη σου μπορεις να επεμβεις. Χαλαρωσε λοιπον και ασε να σου συμβουν πραγματα. Ολα καλοδεχουμενα!
γ) Οκ θα πεθανεις και εσυ καποια στιγμη, οπως ολοι. Ε και λοιπον? Τι εγινε? Θυμασαι μηπως σε τι κατασταση ησουν πριν γεννηθεις και φοβασαι να ξαναπας εκει? Η μηπως σε φοβιζει απλως το αγνωστο, που θα εχεις να αντιμετωπισεις τοτε?
δ) ΠΑψε επισης να εισαι τοσο εγωκεντρικος και να επικεντρωνεσαι τοσο πολυ στα δικα σου προβληματα. Δες και τουσ διπλα σου και τα δικα τους προβληματα. Εκπληξη!: Μπορει να ειναι πολυ χειροτερα απο τα δικα σου!
α)ευχαριστω, με κανει να νιωθω καλυτερα
β)το ξερω, αυτο με ταραζει, προσπαθω να αφεθω αλλα δεν μπορω τοσο ευκολα
γ)το αγνωστο με τρομαζει και η αγνοια. οχι ο θανατος ο ιδιος.
δ)σε διαβεβαιω οτι για τα προβληματα των αλλων ενδιαφερομαι πολυ περισσοτερο απο οσο νομιζεις. ισως πολυ περισσοτερο και απο οσο θα επρεπε... γιατι τα κανω και δικα μου προβληματα.
***β) καταλαβαινω οτι σε ταραζει αυτη η παραδοχη... Ειναι και η ηλικια σου που παιζει ρολο σε αυτο το ζητημα. Επαναστατεις και ειναι απολυτως φυσιολογικο για την ηλικια σου! Το εχω νιωσει και εγω αυτο το συναισθημα. Και πολλοι αλλοι και αλλες φανταζομαι. Οταν συνειδητοποιησεις το ασκοπο του πραγματος θα αφεθεις και θα ηρεμησεις. Οτι και να κανεις, οσο και να χτυπηθεις, οι οροι του παιχνιδιου της ζωης μας ειναι δεδομενοι. Δεν αλλαζουν. Παρατηρησε και Κατανοησε λοιπον τους Ορους αυτους οσο καλυτερα μπορεις και μπες κι εσυ στο Παιχνιδι ξανα. Παιξε σε αυτο το στημενο Παιχνιδι, ακολουθωντας τους ορους του, με τον γνησιο ενθουσιασμο ενος μικρου παιδιου(διοτι μονον ετσι εχει λιγο πλακα) και περιμενε να δεις το αποτελεσμα στο τελος...
***γ) Σε καταλαβαινω απολυτως. Αυτο το αγνωστο ειναι δεοντως φοβιστικο για ολους μας! Το μονο που με παρηγορει εμενα καπως ειναι η ελπιδα οτι καποια στιγμη μοιραια θα μας γινει γνωστο,... αργα ή γρηγορα...Οποτε, απο μια μερια, εχω και την περιεργεια να αποκτησω και αυτη τη γνωση. Δεν βιαζομαι βεβαια!... Όποτε!...Προς το παρον απολαμβανω το παιχνιδι..., οσο γινεται βεβαια (διοτι γινεται και βαρετο καποιες στιγμες...Τι να γινει? C\'est la vie...)
***δ) Το ειχα φανταστει οτι μπορει να εχεις και αυτο το προβλημα του να συμπασχεις με τα προβληματα και των αλλων σε σημειο που μπορει να μπλοκαρεσαι και απο αυτο το ζητημα...Ηθελα απλως την αντιδραση σου για να επιβεβαιωσω την υποψια μου. .../ ΛΟΙΠΟΝ¨:η προταση μου για αυτο το ζητημα ειναι(διοτι ναι, το εχω περασει κι εγω αυτο το προβλημα ακι το πολεμαω ακομη) : Απλως δες και κατανοησε οσο καλυτερα μπορεις τα προβληματα των γυρω σου, σαν εξωτερικος παρατηρητης μονον ΜΗΝ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΙΚΑ ΣΟΥ! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ!(εδω επανερχομαι στο προβληματακι εγωκεντρισμου που επιμενω οτι εχεις) ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ! ΕΣΥ ΕΧΕΙΣ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΤΑ ΛΥΣΕΙΣ! και παραλληλα αν σκεφτεις κατι(οτιδηποτε) που να μπορεις να κανεις η να προτεινεις, η να πεις σε καποιον συνανθρωπο σου για να τον βοηθησεις και αυτον ΚΑΝΕ ΤΟ. Δρασε λοιπον γενικως. Και για σενα και για τους αλλους. Μαθε και αποδεξου τους κανονες και παιξε το παιχνιδι! Αυτα απο μενα, ελπιζω να με καταλαβεις...
Nα σας θυμισω οτι γιορταζω σημερα, και να εκβιασω μερικα χρονια πολλα για υποστηριξη... :)
XPONIA ΠΟΛΛΑ Εύχομαι το συντομότερο να μας γράφεις ότι είσαι καλά.Γιατί είσαι καλά αρκεί να μην ψάχνεσαι τόσο.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ!
Ευχαριστω για τις ευχες..
Σήμερα το πρωι πρωτη φορα μετα απο ενα μηνα ξυπνησα χωρις να εχω το αισθημα οτι τρελαινομαι, αυτο μαλλον ειναι θετικο βημα. και γενικα μεχρι το μεσημερι ημουν σχετικα καλα. Πριν απο λιγο ομως ενιωσα παλι να αγχωνομαι καθως οι σκεψεις επεστρεψαν. Ποιος ειμαι, ποση συνειδηση του εαυτου μου και του περιβαλλοντος μου εχω, τι ειναι πραγματικο και τι δεν ειναι, γιατι να ειναι κλπ. Φοβαμαι οτι αυτες οι σκεψεις θα εδραιωθουν και θα ξεχασω πως ημουν πριν, με αποτελεσμα να μη βγω ποτε απο αυτη την κατασταση και να ταλαιπωρουμαι, η στη χειροτερη περιπτωση οντως να μου σαλεψει. Η ζωη ειναι ενα μεγαλο μυστηριο. το ηξερα αλλα τωρα το συνειδητοποιησα και δεν λεω να το χωνεψω με τιποτα....
χρονια πολλα για χτες και υπομονη!
Τι σκαμπανεβασματα ειναι αυτα βρε παιδια? Και ενω χθες το βραδυ ενιωσα καλυτερα, και το ιδιο και σημερα το πρωι, απο το απογευμα με πηρε παλι απο κατω και νιωθω οτι το χανω... με χει πιασει πανικος.. φοβαμαι οτι θα χασω τα λογικα και την αντιληψη της πραγματικοτητας... ολα μοιαζουν ψευτικα. τι διαολο συμβαινει, ποσο θα κρατησει αυτο? δινω τεραστια μαχη καθε μερα...
Γιώργο μην ανησυχείς το ότι οι στιγμές που νιώθεις καλύτερα αυξάνονται είναι πολύ καλό σημάδι...
Πρέπει πρώτα να το ελέγξεις, και μετά να ψάξεις μέσα σου, το γιατί και το πώς... Το θέμα είναι ότι αυτό δε θα γίνει από τη μια στιγμή στην άλλη αλλά σταδιακά με βήματα, το ένα μέτά το άλλο. Ήδη κάνεις τα πρώτα:)
Για να το ελέγξεις, θυμίσου. Όλα αυτά που φοβάσαι δεν πρόκειται να συμβούν. Οι ιδέες αυτές έχουν πάνω σου δύναμη γιατί εσύ τους τη δίνεις με το να τις φοβάσαι, με το να φοβάσαι ότι θα γίνουν πραγματικότητα. Δεν έχει νόημα να πεις στον εαυτό σοθυ δεν πρέπει να σκεφτώ αυτές τις ιδέες γιατί ασυναίσθητα θα τις σκεφτείς. Πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι και να τις σκεφτείς, δε σημαίνει ότι θα γίνουν πραγματικότητα. Είναι μόνο σκέψεις τίποτα άλλο. Δεν έχουν καμία δύναμη να γίνουν πραγματικότητα, η δύναμη που έχουν όλη κι όλη είναι αυτή που τους δίνεις εσύ, φοβούμενος ότι θα γίνουν πραγματικότητα. Αν σταματήσεις σιγά σιγά να τους δίνεις αυτή τη δύναμη, θα σταματήσουν, να\'σαι σίγουρος.
μα το μονο που κανω ολο το 24ωρο ειναι να σκεφτομαι τι ειναι η ζωη, τι ειναι ο αθρωπος. λες και ειμαι εξωτερικος παρατηρητης σε ολο αυτο. θελω να ξανανιωσω μεσα στα καθημερινα πραγματα, να εναρμονιστω και παλι με το περιβαλλον. οσο καθυστερω, τοσο μου φαινεται οτι εδραιωνεται η κατασταση. και δεν ειναι καν φοβια(ωστε να ελπιζω ισως σε θεραπεια), ειναι πρισμα, που μου φαινεται δυσκολο να φυγει, αλλα αυτο θελω, να ξεκουμπιστει.
giorgo mou anti na prospatheis na ksekoumpistei auto to to pragma,giati den prospatheis na afetheis se auto.....dld..ksereis posoi anthropoi sumperilamvanomenou kai emou exoun tetoies anisuxies...den einai mi normal na skeftesai etsi..einai apoluta ugies auto...anti loipon na nomizeis pos den pas esu kala,ksekina na eklogikeueis auta pou skeptesai..min prospatheis na min ta skeftesai alla dose apantiseis..etsi tha teleiosoun ola....
Οσο ειμαι εξω ειμαι καλυτερα. Με το που ερθω σπιτι με παιρνει απο κατω. το παραξενο ειναι οτι αν ειναι ανοιχτη η τηλεοραση, ή παω να δω ταινια, ή μεινω πανω απο μερικα λεπτα στον υπολογιστη, χειροτερευω πολυ, νομιζω οτι παω να τρελαθω, με πιανουν ολα τα υπαρξιακα μου, ο πανικος χτυπαει κοκκινο! Μα τι διαολο συμβαινει, αντιδρα ο οργανισμος μου σε ενα τροπο ζωης που ειχα μαθει? Ημουν συνεχεια κλεισμενος στο σπιτι και εβλεπα ταινιες, ΔΗΛΑΔΗ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΚΑΝΩ! ΤΙ ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ? ο γιατρος λεει οτι ο οργανισμος μου μου στελνει ενα ηχηρο μηνυμα για αλλαγη στη ζωη μου, οτι μπορει να μου βγει σε καλο. Μακαρι να ειναι ετσι.. αλλα να περασει αυτος ο εφιαλτης...
O ψυχιατρος ειπε οτι θα περασει συντομα και οτι χρειαζομαι ψυχαναλυση και οχι ψυχοθεραπεια. Ποια ειναι ακριβως η διαφορα τους? Καπου διαβασα οτι η ψυχαναλυση βασιζεται στις εμπειριες στην παιδικη ηλικια και οτι οι συναντησεις ειναι 3-4 φορες την εβδομαδα. Παρολα αυτα με τον ψυχιατρο κανονισαμε εβδομαδιαιες συναντησεις..
ναι πραγματι δεν ηξερα οτι ειναι διαφορετικα αυτα τα δυο
Σε μια φαση εκανα 2 φορες την εβδομάδα αλλα μετα το μειωσα σε 1. Μια εβδομαδιαια ειναι καλα. Οπως αισθανεσαι εσυ και φυσικα αν αντεχεις και οικονομικά. ;)Quote:
Originally posted by Giorgos4
O ψυχιατρος ειπε οτι θα περασει συντομα και οτι χρειαζομαι ψυχαναλυση και οχι ψυχοθεραπεια. Ποια ειναι ακριβως η διαφορα τους? Καπου διαβασα οτι η ψυχαναλυση βασιζεται στις εμπειριες στην παιδικη ηλικια και οτι οι συναντησεις ειναι 3-4 φορες την εβδομαδα. Παρολα αυτα με τον ψυχιατρο κανονισαμε εβδομαδιαιες συναντησεις..
Quote:
Originally posted by Winston_man
Σε μια φαση εκανα 2 φορες την εβδομάδα αλλα μετα το μειωσα σε 1. Μια εβδομαδιαια ειναι καλα. Οπως αισθανεσαι εσυ και φυσικα αν αντεχεις και οικονομικά. ;)Quote:
Originally posted by Giorgos4
O ψυχιατρος ειπε οτι θα περασει συντομα και οτι χρειαζομαι ψυχαναλυση και οχι ψυχοθεραπεια. Ποια ειναι ακριβως η διαφορα τους? Καπου διαβασα οτι η ψυχαναλυση βασιζεται στις εμπειριες στην παιδικη ηλικια και οτι οι συναντησεις ειναι 3-4 φορες την εβδομαδα. Παρολα αυτα με τον ψυχιατρο κανονισαμε εβδομαδιαιες συναντησεις..
eides diafora?
Κοιτα να σου πω. Στην αρχη ειχα αναγκη για 2 ημουν πολυ πιεσμενος αλλα απο αυτη τη γιατρο να πω την αμαρτια μου δεν ειδα ουσιαστικη βοηθεια... Ουτε απο φαρμακα ουτε απο κουβεντα. Τολμω να πω ηταν χαμενος χρονος + χρηματα. Ευτυχως αυτα ανηκουν στο παρελθόν πλέον...
Αυτο το γιατρο τον εμπιστευομαι, παρολο που ερχονται στιγμες που νιωθω χαλια, ελπιζω οτι γινονται μικρα και σταθερα θετικα βηματακια. Και ειδικευεται στα υπαρξιακα. Ελπιζω συντομα να με βοηθησει και η ψυχαναλυση γιατι οσο ειμαι σε αυτη την κατασταση, καλυτερα ή οχι, τοσο νομιζω οτι εδραιωνεται και θα αργησει να περασει. Και δεν θελω να τη συνηθισω...
γιωργάρα συνονοματε κράτα γερά κ μην μασάς εμείς οι γιώργηδες είμαστε ευαίσθητα παιδιά αλλά έχουμε πολύ δύναμη μέσα μας.
εγώ αντιμετωπίζω χειρότερα προβλήματα απο εσένα αλλά το παλεύω δεν πρέπει να το βάζεις κάτω ούτε να σκέφτεσε αρνητικά!κ εγώ τώρα που γράφω χάλια είμαι γι αυτό δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες.υπομονή κ πίστη στον εαυτό σου,μέσα σου είναι η λύση...
Ευχαριστω Γιωργο. Δεν ξερω ποιανου ειναι χειροτερα, ολοι μας υποφερουμε. Αυτο που ξερω ειναι οτι περναω την πιο δυσκολη φαση της ζωης μου και θελω να περασει πριν χασω εντελως τον εαυτο μου. Θα παλεψω γι\' αυτο. Σημερα βγηκα μια βολτα εξω. Τα ματια μου σχεδον δεν αντεχαν το φως του ηλιου, και ημουν σαν κοιμισμενος. Δεν ξερω κατα ποσο φταινε τα φαρμακα γιαυτο.
Αυτο που μου λετε ολοι, οτι η λυση ειναι μεσα μου και πρεπει μονος μου να προπσπαθησω... νιωθω οτι σιγα σιγα χανω την επαφη με τον εαυτο μου οχι μονο για να κανω αυτο , αλλα και βασικα πραγματα. Ειναι τρομακτικο. Και παλι σας ευχαριστω.