εκτρωση

Quote:

---

Originally posted by Arsi
Αν έγινε από λάθος?έσπασε το προφυλακτικό?Δεν έχει λόγο που θα ρθει το παιδί του στον κόσμο?Επειδή θα το κυοφορήσει η μητέρα,ο πατέρας είναι ανύπαρκτος?
Σε μια σχέση έχουν λόγο κ οι δύο πάνω στο θέμα αλλά εκ των πραγμάτων η γυναίκα έχει τον τελικό λόγο.Αλλά το πρέπει για μένα δεν ισχύει γιατί το παιδί θα έχει δύο γονείς κ όχι έναν.

---

ειπαμε...
λογο εχει, στο να εκφρασει την θεση του, στο να μεταπεισει με επιχειρηματα εαν μπορεσει , την γυναικα που θα τυχει να εχει αλλη αποψη...
τον τελικο λογο, ομως,ΟΧι...σε καμια περιπτωση δεν εχει τον τελικο λογο σε κατι που αφορα το σωμα καποιου αλλου..

Quote:

---

Originally posted by researcher
Υπάρχουν μαθήματα για την ζωή και την αξία της που μόνο αυτά τα ανάπηρα παιδιά μπορούν να μας διδάξουν .

---

Ηθελα να παραθεσω μια μαρτυρια πριν μηνες μιας μανας που εφερε στον κοσμο ενα παιδι αυτιστικο, χωρις να ειναι επιλογη της. Δλδ η ασθενεια εκδηλωθηκε στην πορεια...Η γυναικα η συγκεκριμενη δεν το μετανιωσε, αντιθετα...Αλλοι ανθρωποι ομως εχουν αντιδρασει διαφορετικα στο θεμα αυτο. Αλλωστε μια ματια γυρω μας μπορει να μας δειξει πώς αντιδρουν οι περισσοτεροι σε τετοια θεματα.

Το δικο μου ερωτημα, πανω σ αυτο που παραθετω ειναι το εξης: ποια ειμαι εγω ή η καθε εγω, που θα επιβαλλω σε μια αλλη γυναικα να παρει αυτο το μαθημα στη ζωη της? στο σωμα της? Δλδ να ζησει μια ζωη που βλεπει πώς δεν εχει το ψυχικο σθενος να ζησει?

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by researcher
Υπάρχουν μαθήματα για την ζωή και την αξία της που μόνο αυτά τα ανάπηρα παιδιά μπορούν να μας διδάξουν .

---

Ηθελα να παραθεσω μια μαρτυρια πριν μηνες μιας μανας που εφερε στον κοσμο ενα παιδι αυτιστικο, χωρις να ειναι επιλογη της. Δλδ η ασθενεια εκδηλωθηκε στην πορεια...Η γυναικα η συγκεκριμενη δεν το μετανιωσε, αντιθετα...Αλλοι ανθρωποι ομως εχουν αντιδρασει διαφορετικα στο θεμα αυτο. Αλλωστε μια ματια γυρω μας μπορει να μας δειξει πώς αντιδρουν οι περισσοτεροι σε τετοια θεματα.

Το δικο μου ερωτημα, πανω σ αυτο που παραθετω ειναι το εξης: ποια ειμαι εγω ή η καθε εγω, που θα επιβαλλω σε μια αλλη γυναικα να παρει αυτο το μαθημα στη ζωη της? στο σωμα της? Δλδ να ζησει μια ζωη που βλεπει πώς δεν εχει το ψυχικο σθενος να ζησει?

---

για μενα σε καμια περιπτωση
δεν μπορει να επιβληθει κατι τετοιο

οπως δεν μπορεις να επιβαλεις σε καποιον να μην ειναι ρατσιστης με καποια θεματα η με καποιους ανθρωπους

μπορεις ομως να υποστηριξεις

να υποδειξεις

να αναφερεις

να προτεινεις

κλπ

ειτε ατομικα ειτε συλλογικα

τροπους διαβιωσης και τροπους σχεσης που σου φαινονται περισσοτερο λειτουργικοι και διευκολυντικοι

για ολους.

μα σαφως αν κατι μπορει να κανει ο καθενας μας, ειτε εχει παιδι ειτε οχι, ειναι ο τροπος που αντιμετωπιζει τετοιους ανθρωπους ή αλλες δυσκολες καταστασεις. Η δικη μου συμβολη στον μικροκοσμο μου, οπως και καθε αλλου ανθρωπου στο δικο του περιβαλλον ειναι πανω απο σημαντικη. Αυτη η μικρη διαφορα, μπορει τελικα να φερει μια αλλαγη στη νοοτροπια.

Ακομα κ ετσι ομως, αυτο δεν γινεται για να εχουν καποιοι μελλοντικοι γονεις μια μεγαλυτερη ευκολια να κρατησουν το παιδι τους...Ενας γονιος που νιωθει δυνατος να κρατησει το παιδι του, σε μια τετοια περιπτωση που γνωριζει πώς ειναι αναπηρο θα το κανει ακομα κ αν βλεπει πώς το περιβαλλον γυρω δεν ειναι κ το καταλληλοτερο. Δεν υπάρχει γονιος που φερνει εις γνωση του αναπηρο παιδι στον κοσμο κ ξερει οτι οι συνθηκες ευννοουν για κατι τετοιο.

researcher

βαζω μια υποθεση εργασιας,
που αν θες απαντας.



Εχεις μια πολυ καλη σου φιλη,
που δυστυχως πεφτει θυμα βιασμου απο αγνωστο της.....
Περναει ο καιρος και ανακαλυπτει οτι ειναι εγκυος απο τον βιαστη της μιας και δεν ειχε επαφες ουτε πιο πριν αλλα ουτε πιο μετα.

Οι κινησεις της ειναι δυο:
ειτε κραταει το παιδι, ειτε κανει εκτρωση....


Εσυ τωρα εχεις ζησει ολο το δραμα του βιασμου και σου ζηταει την συμβουλη σου.
τι ακριβως την συμβουλευεις?

Quote:

---

Originally posted by Sofia


Ηθελα να παραθεσω μια μαρτυρια πριν μηνες μιας μανας που εφερε στον κοσμο ενα παιδι αυτιστικο, χωρις να ειναι επιλογη της. Δλδ η ασθενεια εκδηλωθηκε στην πορεια...Η γυναικα η συγκεκριμενη δεν το μετανιωσε, αντιθετα...

---

Ο αυτισμός εκδηλώνεται στο παιδί από την ηλικία των 3 χρόνων και μετά. Οπότε, νωρίτερα κανείς δεν ξέρει αν το παιδί θα έχει αυτισμό ή όχι.

μα για αυτο γραφω χωρις να ειναι επιλογη της ! γιατι της προεκυψε στην πορεια....

Quote:

---

Originally posted by krino
researcher

βαζω μια υποθεση εργασιας,
που αν θες απαντας.



Εχεις μια πολυ καλη σου φιλη,
που δυστυχως πεφτει θυμα βιασμου απο αγνωστο της.....
Περναει ο καιρος και ανακαλυπτει οτι ειναι εγκυος απο τον βιαστη της μιας και δεν ειχε επαφες ουτε πιο πριν αλλα ουτε πιο μετα.

Οι κινησεις της ειναι δυο:
ειτε κραταει το παιδι, ειτε κανει εκτρωση....


Εσυ τωρα εχεις ζησει ολο το δραμα του βιασμου και σου ζηταει την συμβουλη σου.
τι ακριβως την συμβουλευεις?

---

θιγεις ενα θεμα που αφορα μονο

το 1% των εκτρωσεων στατιστικα

ομως υπαρχει


εδω εχουμε εναν βιαστη που θα συμβουλευα να γινουν ολες οι απραιτητες ενεργειες για να τιμωρηθει

εαν η μητερα ηθελε και ειχε το ψυχικο σθενος να το αναλαβει με τη βοηθεια μου ενδεχομενως.

θα τη συμβουλευα να λαβει αμεσως ψυχικη στηριξη απο ειδικο

για να ανταπεξελθει σε ολο αυτο

θα τη συμβουλευα να δει και να συζητησει με εναν οργανισμο προστασιας του αγεννητου παιδιου και της μελουσας μητερας

ωστε να παρει συμβουλες απο ανθρωπους που εχουν αντιμετωπισει παρομοιες περιπτωσεις

δεν θα τη συμβουλευα να τιμωρησει το σωμα της και το παιδι της για ολο αυτο που της συνεβη

μεσα απο τετοιες καταστασεις ξεπηδα πραγματικη δυναμη

σε αλλες χωρες παιδια που εχουν βγει απο βιασμο και δεν εκτρωθηκαν οργανωνονται ως υπερασπιστες της ζωης
ευχαριστωντας τη ζωη και τους γονεις τους...

η ζωη αλλαζει δραματικα μετα απο μια εγκυμοσυνη και ενα παιδι

πιστευω πως το ιδιο δραματικα αλλαζει και μετα απο εκτρωση

η ζωη αλλαζει δραματικα μετα απο εναν βιασμο ακομα και χωρις εγκυμοσυνη....

παιδια που γεννηθηκαν προωρα στο επιτρεπομενο εκτρωτικο οριο των 24 εβδομαδων και πιο λιγο

και ομως ειναι τωρα μεγαλωμενα παιδακια

οι φωτογραφιες τους εδω...


http://www.dailymail.co.uk/femail/article-564459/We-babies-24-week-abortion-limit--survived.html

Quote:

---

Originally posted by researcher

δεν θα τη συμβουλευα να τιμωρησει το σωμα της και το παιδι της για ολο αυτο που της συνεβη

---

συγγνωμη: δλδ θα την κατεύθυνες? αν αυτη δεν το αντιλαμβανονταν ως τιμωρια, αλλα ως λυτρωση τοτε τί θα της ελεγες?

και επειδη ο βιασμος ειναι μονο μια περιπτωση, που η εκτρωση μπορει να μοιαζει λυτρωτικη....

υπάρχουν κ πολλες αλλες: οπως η περιπτωση γυναικας που η ζωη της απειλειται, ειτε η ψυχικη ειτε η σωματικη. Αν κ το ενα επηρεαζει μοιραια το αλλο.

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by researcher

δεν θα τη συμβουλευα να τιμωρησει το σωμα της και το παιδι της για ολο αυτο που της συνεβη

---

συγγνωμη: δλδ θα την κατεύθυνες? αν αυτη δεν το αντιλαμβανονταν ως τιμωρια, αλλα ως λυτρωση τοτε τί θα της ελεγες?

---

δε θα της το προτεινα...να τιμωρησει...κλπ

τι εννοεις θα την κατευθυνα;

αν δεν το αντιλαμβανοταν ως τιμωρια αλλα ως λυτρωση

θα της ελεγα αυτα που σκεφτομαι εγω

και ενδεχομενως θα της ελεγα να ελθει σε επαφη με ανθρωπους που ασχολουνται με αυτο

μεχρι να παρει την τελικη αποφαση

εδω νομιζω πως ταιριαζει η αποδοχη

η ειλικρινια και η αγαπη

και ο σεβασμος και η τρυφεροτητα

και για τη μητερα και για το παιδι

με γνομωνα αυτα και με γνομωνα οτι απευθυνεται σε μενα ως σε φιλη που εμπιστευεται θα ελεγα και θα συμβουλευα και θα βοηθουσα σε αυτο που θεωρω εγω καλυτερο για κεινη και το παιδι.

Quote:

---

Originally posted by researcher
θα ελεγα και θα συμβουλευα και θα βοηθουσα σε αυτο που θεωρω εγω καλυτερο για κεινη και το παιδι.

---

δλδ αυτο που θα εκανες εσυ αν ησουν στη θεση της?

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by researcher
θα ελεγα και θα συμβουλευα και θα βοηθουσα σε αυτο που θεωρω εγω καλυτερο για κεινη και το παιδι.

---

δλδ αυτο που θα εκανες εσυ αν ησουν στη θεση της?

---

γενικα πιστευω πως αυτα που προτεινουμε

ειτε αναφερονται σε υποθετικα σεναρια

ειτε σε πραγματικες καταστασεις

αφορουν και εμας τους ιδιους σε μεγαλο βαθμο

μ αυτο εννοεις οτι ειναι αυτο που θα εκανες εσυ στη θεση της?

researcher,

οποτε θα την προετρεπες να το κρατησει.

Ωστοσο στην συνεχεια εφοσον το παιδι γεννηθει,
θα υπαρχει ενα μεγα ερωτημα, το ποιος ειναι ο πατερας του παιδιου.
Εκει τι θα μπορουσε να απαντησει???

Quote:

---

Originally posted by Sofia
μ αυτο εννοεις οτι ειναι αυτο που θα εκανες εσυ στη θεση της?

---

ναι

Quote:

---

Originally posted by krino
researcher,

οποτε θα την προετρεπες να το κρατησει.

Ωστοσο στην συνεχεια εφοσον το παιδι γεννηθει,
θα υπαρχει ενα μεγα ερωτημα, το ποιος ειναι ο πατερας του παιδιου.
Εκει τι θα μπορουσε να απαντησει???

---

στο παιδι;

την αληθεια

μαλιστα. μονο που δεν εισαι εσυ στην θεση της. ειναι μια αλλη γυναικα, με αλλη δομη, αλλα συναισθηματα, αλλες αναγκες.

πολλες φορες προτεινουμε σε καποιον αυτο που θα καναμε εμεις στην θεση του. ετσι σβηνουμε απο μπροστα μας εναν αλλο ανθρωπο, το τί μας λεει....σβηνουμε βαζουμε εμας στην θεση του. Κι ομως, δεν ειμαστε το ιδιο. Ουτε αντιλαμβανομαστε με τον ιδιο τροπο τα γεγονοτα, την ιδια την ζωη.

Με αυτο ολο θελω να πω πώς εχοντας μια γυναικα μπροστα μας που βλεπει την εκτρωση ως λυτρωση ειδικα μετα απο μια τοσο ψυχοφθορα διαδικασια, μπορει να φωναζουμε το αντιθετο εχοντας μεσα μας την ιδια διαδικασια ως τιμωρια. Ειναι αδικο κ για σενα κ για τον καθενα μας, ως ακροατες, να χανουμε την φωνη του άλλου κ να ακουμε την δικη μας μονο εσωτερικη φωνη. Κ ειναι αδικο γιατι χανουμε και την διαφορετικη αποψη κ τον τροπο που τεκμηριωνεται αλλα κ την επαφη ή συνθεση, εστω μεσα απο το διαφορετικο.

Quote:

---

Originally posted by Sofia
μαλιστα. μονο που δεν εισαι εσυ στην θεση της. ειναι μια αλλη γυναικα, με αλλη δομη, αλλα συναισθηματα, αλλες αναγκες.

πολλες φορες προτεινουμε σε καποιον αυτο που θα καναμε εμεις στην θεση του. ετσι σβηνουμε απο μπροστα μας εναν αλλο ανθρωπο, το τί μας λεει....σβηνουμε βαζουμε εμας στην θεση του. Κι ομως, δεν ειμαστε το ιδιο. Ουτε αντιλαμβανομαστε με τον ιδιο τροπο τα γεγονοτα, την ιδια την ζωη.

Με αυτο ολο θελω να πω πώς εχοντας μια γυναικα μπροστα μας που βλεπει την εκτρωση ως λυτρωση ειδικα μετα απο μια τοσο ψυχοφθορα διαδικασια, μπορει να φωναζουμε το αντιθετο εχοντας μεσα μας την ιδια διαδικασια ως τιμωρια. Ειναι αδικο κ για σενα κ για τον καθενα μας, ως ακροατες, να χανουμε την φωνη του άλλου κ να ακουμε την δικη μας μονο εσωτερικη φωνη. Κ ειναι αδικο γιατι χανουμε και την διαφορετικη αποψη κ τον τροπο που τεκμηριωνεται αλλα κ την επαφη ή συνθεση, εστω μεσα απο το διαφορετικο.

---

σε καμια περιπτωση δε θα ηθελα να την αδικησω η να χασω τη φωνη της

η φωνη καθε ανθρωπου για μενα ειναι πολυτιμη

ποσο μαλλον η φωνη της φιλης μου

εαν παλι αθελα μου κατεπνιγα τη δικη της φωνη

ελπιζω να ειχε κι αλλους φιλους

και ολα αυτα λεγονται σε υποθετικο επιπεδο

και πως αλλιως

υποθετικη η ερωτηση

υποθετικη και η απαντηση

εννοειται οτι δεν ειμαι επισης στη θεση της

ειμαι στη θεση της φιλης της

Quote:

---

Originally posted by researcher

Quote:

---

Originally posted by krino
researcher,

οποτε θα την προετρεπες να το κρατησει.

Ωστοσο στην συνεχεια εφοσον το παιδι γεννηθει,
θα υπαρχει ενα μεγα ερωτημα, το ποιος ειναι ο πατερας του παιδιου.
Εκει τι θα μπορουσε να απαντησει???

---

στο παιδι;

την αληθεια

---

οτι δηλαδη ειναι ενας εγκληματιας και - το πιο πιθανο - ειναι στη φυλακη???

Quote:

---

Originally posted by krino

Quote:

---

Originally posted by researcher

Quote:

---

Originally posted by krino
researcher,

οποτε θα την προετρεπες να το κρατησει.

Ωστοσο στην συνεχεια εφοσον το παιδι γεννηθει,
θα υπαρχει ενα μεγα ερωτημα, το ποιος ειναι ο πατερας του παιδιου.
Εκει τι θα μπορουσε να απαντησει???

---

στο παιδι;

την αληθεια

---

οτι δηλαδη ειναι ενας εγκληματιας και - το πιο πιθανο - ειναι στη φυλακη???

---

οποια αληθεια

krino

πιστευω πως η αποδοχη του εαυτου μας

δεν εχει να κανει ακριβως με το ποιοι ειναι οι γονεις μας

αλλα με το πως φερονται σε μας.

εαν η μητερα αυτη και καθε γονιος

εχει καταλαβει

ποια ειναι η αξια της

ποια η αξια του παιδιου της

και του το ενσταλλαξει βιωματικα

το παιδι αυτο δεν εχει να φοβηθει τιποτα

αντιθετα

πολλα παιδια που εχουν

και τους δυο γονεις

σε κατα τα αλλα νορμαλ οικογενοιες

δεν τους ενσταλλαχτηκε ποτε

πως τοσο οι ιδιοι οσο και οι γυρω τους ανδρες γυναικες εμβρυα γεροι παιδια

ζωα ακομα και η ιδια η φυση

εχουν και αξια και δυνατοτητες που με την πρωτη ματια δεν φαινονται ολες.

Quote:

---

Originally posted by researcher


οποια αληθεια

---

αυτο εσυ το θεωρεις παιδαγωγικα σωστο?
Και εννοω το να φτασεις στο σημειο να πεις μια τετοια αληθεια και οχι να πεις την αληθεια η οχι.

Quote:

---

Originally posted by krino

Quote:

---

Originally posted by researcher


οποια αληθεια

---

αυτο εσυ το θεωρεις παιδαγωγικα σωστο?
Και εννοω το να φτασεις στο σημειο να πεις μια τετοια αληθεια και οχι να πεις την αληθεια η οχι.

---

αλλο η αληθεια

κι αλλο ο τροπος που λεγεται

εχει τεραστια διαφορα

και θελει λεπτους χειρισμους

δεν ειμαι υπερ του να αναλωνομαστε σε μυστικοπαθειες και ψεμματα οποιου ειδους

αυξανουν το αγχος και τον πονο που βιωνει καθε οικογενεια

ειναι ωραιο να συζητουνται

οποιες αληθειες αφορουν καθε οικογενεια

αλλιως περνουνται αοριστου τυπου ενοχες απο γενια σε γενια

ημουν σαφης στο θεμα της αληθειας και ειπα οτι την αληθεια πρεπει να την πεις ειτε μας αρεσει ειτε οχι.
Ασχετως ποσο ομορφα θα το σερβιρεις,
πιστευεις οτι δεν θα προκαλουσες ψυχολογικα προβληματα σε ενα παιδι ταδε ετων,
εαν μαθαινε οτι ο πατερας του ειναι βιαστης και ειναι στη φυλακη?

Τι προτεινεις σε ενα επομενο βημα,
να παει στη φυλακη και να του δωσει καμια κουτα τσιγαρα?

πως φερονται

στα παιδια

των οποιων

ο πατερας ειναι στη φυλακη;



πως φερονται στα παιδια

των οποιων ο πατερας ειναι νταβατζης;


πως φερονται στα παιδια των οποιων ο πατερας ειναι κλεφτης δημοσιου χρηματος;


πως φερονται στα παιδια των οποιων ο πατερας ειναι ληστης τραπεζων;

πως φερονται στα παιδια των οποιων ο πατερας ειναι παιδεραστης;


πως φερονται στα παιδια των οποιων ο πατερας ειναι γκαζετακιας;





πως φερονται στα παιδια των οποιων ο πατερας ειναι


....κατι αλλο απο αυτο που θα *επρεπε* να ειναι;


μεγα ερωτημα!

break ομως ζητω

τα λεμε το βραδυ

το ερωτημα ηταν αν το παιδι αποκτα ψυχολογικα προβληματα μετα απο μια τετοια αποκαλυψη.
Το να εχεις μια οικογενοια και ξαφνικα ο πατερας να γινει πχ νταβατζης οπως λες ειναι κατι αλλο,
οπως κατι αλλο ειναι να μαθει ενα παιδι ενα σκηνικο οπως το εβαλα.

Τα λεμε οποτε θες....

Quote:

---

Originally posted by researcher
πως φερονται

στα παιδια

των οποιων

ο πατερας ειναι στη φυλακη;



πως φερονται στα παιδια

των οποιων ο πατερας ειναι νταβατζης;


πως φερονται στα παιδια των οποιων ο πατερας ειναι κλεφτης δημοσιου χρηματος;


πως φερονται στα παιδια των οποιων ο πατερας ειναι ληστης τραπεζων;

πως φερονται στα παιδια των οποιων ο πατερας ειναι παιδεραστης;


πως φερονται στα παιδια των οποιων ο πατερας ειναι γκαζετακιας;





πως φερονται στα παιδια των οποιων ο πατερας ειναι


....κατι αλλο απο αυτο που θα *επρεπε* να ειναι;


μεγα ερωτημα!

break ομως ζητω

τα λεμε το βραδυ

---

παραβλεπεις την ουσια του ερωτηματος που σου εγινε....ολα τα παραπανω που αναφερεις ειναι παραβατικες η εγκληματικες συμπεριφορες....

η περιπτωση του παιδιου του βιαστη της μανας του, εχει την ιδιαιτεροτητα οτι η υπαρξη του η ιδια οφειλεται στην διαστροφη του πατερα του και η γεννηση του στον απανθρωπο βασανισμο της μανας του απο τον ιδιο του τον πατερα...
βλεπεις καμια αναλογια με ολα αυτα που ανεφερες?

ξεπερνιεται ποτε υπαρξιακα το ερωτημα αυτου του παιδιου
\"τι τερας μ εφερε στον κοσμο?γιατι βασανιστηκε η μανα μου για να γεννηθω εγω, το παιδι του τερατος? γιατι να ζω αφου ημουν μερος-αποτελεσμα της αποτροπαιας αυτης πραξης\"

εχεις καμια σοβαρη απαντηση να δωσεις σε αυτο το παιδι η θα του πεις οτι υπαρχουν πολιτικοι που κλεβουν δημοσιο χρημα κατ αναλογια του τερατος που τον γεννησε?

Quote:

---

Originally posted by researcher

Quote:

---

Originally posted by Sofia
μαλιστα. μονο που δεν εισαι εσυ στην θεση της. ειναι μια αλλη γυναικα, με αλλη δομη, αλλα συναισθηματα, αλλες αναγκες.

πολλες φορες προτεινουμε σε καποιον αυτο που θα καναμε εμεις στην θεση του. ετσι σβηνουμε απο μπροστα μας εναν αλλο ανθρωπο, το τί μας λεει....σβηνουμε βαζουμε εμας στην θεση του. Κι ομως, δεν ειμαστε το ιδιο. Ουτε αντιλαμβανομαστε με τον ιδιο τροπο τα γεγονοτα, την ιδια την ζωη.

Με αυτο ολο θελω να πω πώς εχοντας μια γυναικα μπροστα μας που βλεπει την εκτρωση ως λυτρωση ειδικα μετα απο μια τοσο ψυχοφθορα διαδικασια, μπορει να φωναζουμε το αντιθετο εχοντας μεσα μας την ιδια διαδικασια ως τιμωρια. Ειναι αδικο κ για σενα κ για τον καθενα μας, ως ακροατες, να χανουμε την φωνη του άλλου κ να ακουμε την δικη μας μονο εσωτερικη φωνη. Κ ειναι αδικο γιατι χανουμε και την διαφορετικη αποψη κ τον τροπο που τεκμηριωνεται αλλα κ την επαφη ή συνθεση, εστω μεσα απο το διαφορετικο.

---

σε καμια περιπτωση δε θα ηθελα να την αδικησω η να χασω τη φωνη της

η φωνη καθε ανθρωπου για μενα ειναι πολυτιμη

ποσο μαλλον η φωνη της φιλης μου

εαν παλι αθελα μου κατεπνιγα τη δικη της φωνη

ελπιζω να ειχε κι αλλους φιλους

και ολα αυτα λεγονται σε υποθετικο επιπεδο

και πως αλλιως

υποθετικη η ερωτηση

υποθετικη και η απαντηση

εννοειται οτι δεν ειμαι επισης στη θεση της

ειμαι στη θεση της φιλης της

---

researcher, νομιζω πώς οταν μιλαμε για ενα τοσο ευαισθητο θεμα που αφορα εναν ανθρωπο αποκλειστικα, την ζωη του...τοτε ακουμε αυτο που αισθανεται. Προσπαθουμε τουλαχιστον. Το λεω αυτο γιατι οταν εγραψα αν για αυτην την υποθετικη περιπτωση, οπου για μια κοπελα φιλη σου η εκτρωση ειναι λυτρωση, εσυ εγραψες πώς θα προσπαθουσες να της εξηγησεις, να της προσφερεις στηριξη σ αυτη κ στο παιδι της. Οτι θα την ενημερωνες κ οτι θα της ελεγες να μην τιμωρησει το σωμα της. Σε πιστευω γι αυτο κ σε ρωτησα αν ηταν αυτο που θα εκανες στην θεση της. Κ υποθετω γι αυτο το προτεινες, ως την καλυτερη λυση...Μονο που για τον αλλο ανθρωπο η λυση που προτεινεις εσυ ειναι εφιαλτης. Παρολα αυτα, επεμενες στην προταση σου ως το καλυτερο για αυτην...ενω αυτη σου λεει το αντιθετο.

Αν αντεστρεφα το ερωτημα που εθεσε ο κρινο κ σου συνεβαινε εσενα αυτο, υποθετω πώς δεν θα το σκεφτοσουν, θα κρατουσες το παιδι. Φανταζεσαι τοτε μια φιλη σου να προσπαθουσε να σε μεταπεισει, να κανεις εκτρωση δλδ? Αυτο πώς ακουγεται? Πώς ακουγεται το να σου λεει καποιος τί να κανεις στη ζωη σου?Να αποδοκιμαζει τις επιλογες σου επειδη δεν συμφωνουν με αυτες που δεν θα εκανε ο ιδιος?

Σου γραφω το ερωτημα αναποδα, γιατι πιστεύω πώς ειναι κατι που ξερει ο καθε ανθρωπος βαθια μεσα του: πώς πρεπει να δρασει, τί να κανει...Πραγματικα, περα απο ενημερωση για την αντισυλληψη και ολα τα σχετικα, ειναι καθαρα ενα ευαισθητο κ προσωπικο θεμα.

θεωρω

οτι απεχει πολυ το ενα θεμα απο το αλλο


δηλαδη

το αν θα το αφηνα να ζησει


και το πως θα το παιδαγωγησω σε σχεση με τον πατερα του


για μενα τουλαχιστον...

ξερω οτι ειναι βαρυ

αλλα στη ζωη συμβαινουν πολλα βαρια πραγματα που δεν επιλεγουμε να συμβαινουν.


απο κει και περα

δεν ξερω

μεσα μου μπαινω σε ενα απολογητικο τριπακι

λεπτομερειων

του τι ακριβως θα ελεγα

σε ποια ηλικια

με ποιο τροπο....

ο τροπος που εχει καθε γονιος ειναι παντα διαφορετικος

ακομα και αν αναφερω τα λογια σιγουρα στην πραξη δεν θα ειναι ακριβως ετσι

και σιγουρα πολλοι θα εχουν τις αντιρρησεις τους

και ο τροπος που εχει καθε φιλη ειναι διαφορετικος

πραγματικα

ελπιζω να αποδεχομαι τους ανθρωπους γυρω μου

αλλα σιγουρα αισθανομαι

πως παντα εχω την ελευθερια


να εχω την δικη μου αποψη για τα πραγματα


οπως ο καθε ανθρωπος.


παντως krino με το αν θελεις απαντας

αισθανθηκα

μια ελευθερια κινησεων

κι ετσι θελησα να απαντησω


σε ευχαριστω

Quote:

---

Originally posted by researcher

ελπιζω να αποδεχομαι τους ανθρωπους γυρω μου

αλλα σιγουρα αισθανομαι

πως παντα εχω την ελευθερια


να εχω την δικη μου αποψη για τα πραγματα


οπως ο καθε ανθρωπος.

---

researcer, αν αισθανθηκες καποια πιεση, νομιζω πώς δεν απαιτησε καποιος -τουλαχιστον εγω- καποια απαντηση. Ομως στα πλαισια ενος διαλογου ηθελα να σε ρωτησω καποια πραγματα. Κι αυτο γιατι μου εκαναν εντυπωση τα οσα διατυπωσες κ η θερμη με την οποια τα υποστηριζεις:)

Απο κει κ περα δεν νομιζω πώς ειμαστε υποχρεωμενοι να αποδεχομαστε τους παντες, κατι τετοιο αν συνεβαινε θα ταν μαλλον υποπτο...

Σε οτι αφορα την ελευθερια της γνωμης κ της αποψης την εχουμε ολοι θεωρητικα, αλλα κατα την γνωμη μου, θελει αρκετο ψαξιμο απο τον καθενα μας ωστε να δει αν η αποψη που κουβαλαει για το καθε τί ειναι πραγματικα δικη του. Οποτε ετσι θα ευχηθω να την εχουμε ολοι....:)

Quote:

---

Originally posted by weird
Καλή μου εξερευνήτρια....
όταν μιλάς, είναι σαν να πετάγονται άνθη απο το στόμα σου...

κι η ευαισθησία σου μου ραίνει την καρδιά.
Είναι πολύτιμο το εσωτερικό σου φορτίο και στολίδι του φόρουμ αυτού.

Στολίδι αγάπης :)

Σ ευχαριστώ που είσαι εδώ και γράφεις, είναι πάντοτε χαρά μου να σε διαβάζω....

Πάμε τώρα στο θεμα πόυ έθεσες.

Νομίζω οτι είναι φιλοσοφικό, όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, και έχει να κάνει με το πώς μπορεί ο άνθρωπος να αφαιρεί μια ζωή που τον υπερβαίνει.....


Θα σου θέσω κάποιους δικούς μου προβληματισμούς.

Οταν κάποιος δεν είναι έτοιμος να γίνει γονέας, καλύτερα να μη γίνει απο το να γίνει ένας κακός γονέας που θα κακοποιεί την ψυχή του παιδιού του. Θα μου πεις, και πως ξέρεις τί γονιός θα γίνει ο καθένας?
Μιλάω κυρίως για τις περιπτώσεις όπου είναι εμφανές οτι το άτομο αδυνατεί να σκεφτεί και να αντιμετωπίσει τα του εαυτού του, πόσο μάλιστα του παιδιού του...


Απο την άλλη, τι θα λέγαμε για το παιδί που είναι καρπός ενός βιασμού?

Τέλος, ας μιλήσουμε και για το θέμα της πρόληψης.... η έκτρωση είναι κατασταλτικό μέτρο. Μέχρι να φτάσουμε εκεί τί΄γίνεται?
Πόση υπευθυνότητα έχουμε ως άνθρωποι?

Γενικότερα, θεωρώ εξαιρετική ευθύνη το να μεγαλώνεις ένα παιδί.
Και είμαι αυστηρή με τους ανθρώπους κ με τον εαυτό μου , πάνω σε αυτό.

Το θέμα που εθεσες όμως, εχει κι άλλες προεκτάσεις.

Τι έχουμε να πούμε για τις γενετικές ανωμαλίες που ανέφερες?

---

weird ,

σε ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια!

νομιζω οτι τα ερωτηματα που εθεσες απαντηθηκαν σιγα σιγα στην πορεια των μυνηματων....στην αρμονικη εναλλαγη τους

θα ακολουθησουν και αλλα οποτε ελπιζω να καλυφθεις σε σχεση με τις οψεις κ τις αποψεις μου για το θεμα.

sofia,

αισθανομαι να συμφωνω με το τελευταιο σου μυνημα

(και οχι μονο αλλα αυτο προεχει τωρα)

χωρις να εχω να προσθεσω η να αφαιρεσω κατι....

εκτρωση και ψυχικη υγεια


ΑΝΑΓΚΗ ΨΥΧΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Σε μια μελέτη που αφορούσε γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε έκτρωση μόλις πριν 8 εβδομάδες, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 44% παραπονέθηκε για νευρικές διαταραχές, το 36% υπέφερε από διαταραχές του ύπνου, το 31% ένοιωθε μετάνοια για την πράξη και το 11% έπαιρνε ψυχοφάρμακα με συνταγή του οικογενειακού γιατρού.2 Μια μελέτη ανασκόπησης 5 ετών σε δύο Καναδικές περιφέρειες διαπίστωσε σημαντικά μεγαλύτερη χρήση ιατρικών και ψυχιατρικών υπηρεσιών από τις γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε έκτρωση. Το πιο σημαντικό εύρημα ήταν ότι το 25% των γυναικών που είχαν κάνει έκτρωση επισκέπτεται ψυχίατρο σε σύγκριση με το 3% της ομάδας ελέγχου3 (γυναικών χωρίς έκτρωση). Οι γυναίκες που έχουν κάνει έκτρωση είναι πολύ πιθανότερο να χρειαστούν αργότερα εισαγωγή σε ψυχιατρική κλινική. Σε ιδιαίτερα υψηλό κίνδυνο υπόκεινται οι νέες γυναίκες κάτω των 20 ετών, οι χωρισμένες ή διαζευγμένες γυναίκες, και οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε περισσότερες από μία εκτρώσεις.4

Επειδή πολλές γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση καταπνίγουν την ψυχική τους διαταραχή προκειμένου να την ξεπεράσουν, μπορεί να υπάρξει μια μεγάλη περίοδος άρνησης πριν η γυναίκα ζητήσει ψυχιατρική βοήθεια. Τα καταπνιγμένα συναισθήματα μπορεί να προκαλέσουν ψυχοσωματικές ασθένειες και ψυχιατρικά προβλήματα ή προβλήματα συμπεριφοράς σε άλλους τομείς της ζωής. Σαν αποτέλεσμα, μερικοί ειδικοί αναφέρουν ότι η ψυχική διαταραχή που καταπνίγεται μετά από μια έκτρωση είναι η αιτία ασθενείας πολλών αρρώστων γυναικών, παρ\' όλο που οι ασθενείς έφθασαν σε αυτούς αναζητώντας θεραπεία για φαινομενικά άσχετα προβλήματα.5

αφαιρεσα τις παραπομπες για να ειναι πιο μικρο το μυνημα

οποιος τις θελει

ας μου το πει

Εξερευνήτρια, νομίζω οτι η έκτρωση είναι κάτι που πολλές γυναίκες ίσως να μην αντιλαμβάνονται το βάρος που θα έχει πάνω στην σωματική ενδεχομένως αλλά και την ψυχική τους υγεία.
Διότι αν καθόντουσαν να το αναλογιστούν, ίσως και να πρόσεχαν πολύ περισσότερο για να μην υποβάλλουν πρώτα απο όλα τις ίδιες σε μια τέτοια διαδικασία.

Δυστυχώς η συνειδητοποίηση πολλές φορές έπεται της πράξης, του παθήματος. Δυστυχώς συχνά αναλογιζόμαστε εκ των υστέρων...


Ωστόσο, άλλο το κόστος ΄που συνεπάγεται για την ίδια την έγκυο και το έμβρυο , και άλλο το ζήτημα της ποινικοποίησης ή μη των εκτρώσεων, δεν συμφωνείς?

Καμία έρευνα για τις ψυχικές διαταραχές ανεπιθύμητων παιδιών που τελικά ήρθαν στον κόσμο έχεις να μας παραθέσεις; Προτιμώ πάντως να έχουν οι γυναίκες ψυχολογικά προβλήματα από την έκτρωση παρά τα ανεπιθύμητα παιδιά τους. Και δεν καταλαβαίνω το νόημα της έρευνας γενικότερα, ξέρουμε τι προβλήματα θα υπήρχαν στις ίδιες και στα παιδιά τους αν αποφάσιζαν να τα κρατήσουν; Επειδή πιστεύω ότι το θέμα έχει εξαντληθεί μέχρι αηδίας, υπόσχομαι (με κάθε επιφύλαξη) να μην ξαναποστάρω.

Quote:

---

Originally posted by weird
Εξερευνήτρια, νομίζω οτι η έκτρωση είναι κάτι που πολλές γυναίκες ίσως να μην αντιλαμβάνονται το βάρος που θα έχει πάνω στην σωματική ενδεχομένως αλλά και την ψυχική τους υγεία.
Διότι αν καθόντουσαν να το αναλογιστούν, ίσως και να πρόσεχαν πολύ περισσότερο για να μην υποβάλλουν πρώτα απο όλα τις ίδιες σε μια τέτοια διαδικασία.

Δυστυχώς η συνειδητοποίηση πολλές φορές έπεται της πράξης, του παθήματος. Δυστυχώς συχνά αναλογιζόμαστε εκ των υστέρων...


Ωστόσο, άλλο το κόστος ΄που συνεπάγεται για την ίδια την έγκυο και το έμβρυο , και άλλο το ζήτημα της ποινικοποίησης ή μη των εκτρώσεων, δεν συμφωνείς?

---

θα συμφωνησω

weird

δεν μιλαω για ποινικοποιηση

αλλα για ενημερωση ευαισθητοποιηση και προληψη επαρκη σε ολα τα επιπεδα

Το θέμα της αντισύλληψης, η διαδικασία της έκτρωσης, τα αφροδισιακά νοσήματα ( τα κονδυλώματα μαστίζουν), το θέμα του Ειτζ, είναι ουσιώδη ζητήματα μιας ολοκληρωμένης σεξουαλικής αγωγής αλλά και κοινωνικής παρέμβασης και ενημέρωσης...

Συμφωνώ μαζί σου σε αυτό..

:)

Quote:

---

Originally posted by lllogan
Καμία έρευνα για τις ψυχικές διαταραχές ανεπιθύμητων παιδιών που τελικά ήρθαν στον κόσμο έχεις να μας παραθέσεις; Προτιμώ πάντως να έχουν οι γυναίκες ψυχολογικά προβλήματα από την έκτρωση παρά τα ανεπιθύμητα παιδιά τους. Και δεν καταλαβαίνω το νόημα της έρευνας γενικότερα, ξέρουμε τι προβλήματα θα υπήρχαν στις ίδιες και στα παιδιά τους αν αποφάσιζαν να τα κρατήσουν; Επειδή πιστεύω ότι το θέμα έχει εξαντληθεί μέχρι αηδίας, υπόσχομαι (με κάθε επιφύλαξη) να μην ξαναποστάρω.

---

Ο Δρ Ferriera δεν βρήκε καμιά σχέση μεταξύ απρογραμμάτιστης εγκυμοσύνης και αποκλίνουσας συμπεριφοράς νεογέννητων. Στην πραγματικότητα τα περισσότερα μωρά με αποκλίνουσα συμπεριφορά ανήκαν σε μητέρες που είχαν προγραμματίσει την εγκυμοσύνη τους. (A.J. Ferriera, \"The Pregnant Woman’s Emotional Attitude and Its Reflection in the Newborn\", Amer. Jour. Orthopsychiatry, vol. 30, 1960, p. 553 - «Η ψυχολογική στάση της εγκύου γυναίκας και ο αντίκτυπος στο νεογέννητο» - Amer. Jour. Orthopsychiatry, τομ.30, 1960, σελ. 553).

«Υπάρχει η πεποίθηση ότι οι ανεπιθύμητες συλλήψεις τείνουν να έχουν ανεπιθύμητα αποτελέσματα… άμεσες ενδείξεις γι’ αυτή τη σχέση ελλείπουν σχεδόν εντελώς, εκτός από μερικά ψήγματα παλαιότερων ενδείξεων. Ελπίδα αυτού του άρθρου ήταν να βρει πιο πειστικές συστηματικές ενδείξεις έρευνας και να δώσει μιαν ιδέα για το μέγεθος της σχέσης ανάμεσα σε μια ανεπιθύμητη σύλληψη και ανεπιθύμητες επιδράσεις στα παιδιά. Αυτή η ελπίδα διαψεύστηκε.» (Ε. Pohlman, \"Unwanted Conception, Research on Undesirable Consequences,\" Eugenics Quarterly, vol. 14, 1967, p. 143 «ανεπιθύμητη σύλληψη, έρευνα πάνω σε ανεπιθύμητες συνέπειες», Τριμηνιαίο Ευγονικής, τομ. 14, 1967, σελ. 143).

«Είναι φανερό ότι μητέρες, που αρχικά πίστευαν ότι η εγκυμοσύνη τους είναι ό,τι χειρότερο τους συνέβη ποτέ, νιώθουν στον ίδιο βαθμό τρυφερότητα για τα παιδιά τους, όπως και οι μητέρες που ήταν απ’ την αρχή ενθουσιασμένες με την εγκυμοσύνη. Οι περισσότερες γυναίκες που μετάνιωναν για την εγκυμοσύνη τώρα αναφέρουν ότι θα ξαναέκαναν παιδί αν είχαν την ευκαιρία, ενώ μία στις έξι γυναίκες που ήταν εξ αρχής ευτυχισμένη με την εγκυμοσύνη θα επέλεγε να μην ξανακάνει παιδί. Καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα αρχικά αισθήματα για την εγκυμοσύνη σε πολύ περιορισμένο βαθμό μόνο προβλέπουν πως θα νιώθει η μητέρα για το παιδί της» (P. Cameron et al., \"How Much do Mothers Love Their Children,\" Rocky Mt. Psychological Assn., May 12, 1972 «Πόσο οι μητέρες αγαπούν τα παιδιά τους», Rocky Mt. Psychological Assn., Μάιος 12, 1972).

Άλλες έχουν καταδείξει συμπερασματικά μια αυθόρμητη αλλαγή στάσης από προγενέστερη απόρριψη σε μεταγενέστερη αποδοχή των παιδιών τους από μια ομάδα μητέρων. (M. Zemlich & R.Watson, \"Attitudes of Acceptance and Rejection During and After Pregnancy,\" Amer. Jour. Orthopsychiatry, vol. 23, 1953, p. 570 - «Συμπεριφορές αποδοχής και απόρριψης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και μετά από αυτήν», Amer. Jour. Orthopsychiatry, vol. 23, 1953, σελ. 570).