Originally posted by VelvetUnderground
Quote:
Originally posted by Sofia
μια εξωπραγματικη προσδοκια?
ξέρεις, ακουγεσαι πολυ αυστηρος, το λεω κ πάλι: δεν ακουγεται να εχεις αποδεχθει την γυναικα αυτη γι αυτο που ειναι...μαλλον θυμωμενος ακουγεσαι τοσο μ αυτην, αλλα κ με σενα!
οταν μιλάς για Ζωη που χάνεις, τί εννοεις?
Πίστεψε με αν είχες περάσει όσα πέρασα για εκείνη, της είχες δώσει όσα έδωσα (την ψυχή μου την ίδια ανιδιοτελώς και το είναι μου, και είχες αυτή την αντιμετώπιση, θα έγραφες πολύ χειρότερα και όχι ότι την αγαπάς ακόμα όπως εγώ, αλλά ότι την σιχαίνεσαι. \'Ολοι μου έλεγαν να φύγω κι όμως εγώ από αγάπη καθαρή καθόμουν. Ζωή, η ζωή η ίδια εννοώ, μια απλή ζωή με ενδιαφέρον, όχι μια οριζόντια κατάσταση. Δεν αγαπάει τη ζωή αυτή η γυναίκα, δεν βγαίνει, δεν παίζει, δεν ζει, δεν έχει ενδιαφέροντα, δεν κάνει τίποτα σχεδόν. Μόνο μετράει, υπολογίζει και έχει συμφέροντα, όχι ενδιαφέροντα. Ούτε την σωματική ηδονή αγαπάει όπως φάνηκε, σε παρακαλώ λοιπόν εσύ μην είσαι τόσο αυστηρή μαζί μου γιατί δεν ξέρεις τι της έδωσα,πώς της το έδωσα και πόσο καλός και ευαίσθητος και πιστός χωρίς ψίγματα εγωισμού ζούσα μαζί της τόσο καιρό. Κινδύνευσε η ζωή μου για χάρη της κι όμως ακόμα την αγαπάω. Αν αγαπάς, τότε είναι που θυμώνεις, αν κοιταγα τον εαυτουλη μου σήμερα θα ήμουν μέσα στην τρελλή χαρά.