Αυτο σκεπτομουν κι εγω τωρα..Quote:
Originally Posted by Remedy
Printable View
Αυτο σκεπτομουν κι εγω τωρα..Quote:
Originally Posted by Remedy
Σεξ κάνατε ;Quote:
Originally Posted by Skiouros8
Quote:
Originally Posted by Remedy
όχι, όπως εξήγησα και σε προηγούμενο ποστ δεν υπάρχει καμία σχέση το εδώ φόρουμ με το φόρουμ που λέω. Ήταν άλλο μεγάλο φόρουμ που έχει κλείσει αρκετά χρόνια τώρα και από εκείνο το φόρουμ, γίναμε μια μικρότερη ομάδα που ανοίξαμε άλλο φόρουμ και κάποια άλλα άτομα έγραφαν μόνο στην ομάδα στο φβ.
Αν και εδώ πολύ πιθανόν να υπάρχουν μέλη από εκείνη την κλίκα γιατί είχα αναφέρει στο άλλο φόρουμ ότι έγραφα σε αυτό το φόρουμ, για αυτό και άλλαξα το νικ που είχα το όνομά μου εδώ, γιατί μάλλον με είχαν εντοπίσει μιας και είχαν κάνει ένα ειρωνικό σχόλιο. Τώρα δεν νομίζω ότι έχουν διαβάσει κάτι από αυτά, αλλά αν τύχει, όπως ανέφερα, πρόκειται για κατινοστόκερς, που καλα θα κάνουν να με αφήσουν ήσυχο και να κοιτάνε τα χάλια τους.
Θυμάμαι είχες αναφέρει ποιο φόρουμ ήταν παλιότερα. Τεσπα, μην ασχολείσαι άλλο με όλα αυτά, δεν έχει νόημα.
Quote:
Originally Posted by Sonia
το είχα αναφέρει δημόσια; Δεν θυμάμαι, τεσπά.
Η κοπέλα είναι άλλο κεφάλαιο, η απέχθεια μου για τα υπόλοιπα τέσσερα άτομα που μετείχαν στον φασιστικό εξοστρακισμό μου είναι κάτι ξεχωριστό. Μία από αυτές, η χειρότερη, που είναι και διαχειρίστρια στο γκρουπ του φβ, μου είχε φερθεί σαν σκουπίδι, γελούσαν όταν έπαθα κρίση πανικού, μου έλεγαν ότι φταίω που πεθαίνει κόσμος από έμφραγμα και γενικά έλεγαν ό,τι κακοποιητική ανοησία μπορεί να σκεφτεί ο νούς ενός ανθρωπου που δεν έχει υποφέρει στη ζωή του και δεν σκέφτεται ότι κάθε σώμα και ψυχισμός είναι διαφορετικός. Μου λέγαν ακόμα ότι θα εθιστώ στα ηρεμιστικά, με πίεζαν να πάρω αντικαταθλιπτικά και ένα σωρό άλλα πράγματα, λες και δεν είχα γιατρούς ή λες και τους είχα ζητήσει την άποψή τους ή εγώ πεταγόμουν σε κάθε ανούσια βλακεία που έγραφαν για τις ανούσιες ζωές τους στο φόρουμ. Τότε ήμουν με αιματοκρίτη 33 και μου έλεγαν ότι όλα είναι στο μυαλό μου και "πώς κάνω έτσι για 160 παλμούς μωρέ, έλεος". Αν αυτές βέβαια πάθαιναν κάποια ουρολοίμωξη από τις πολλές που παθαίνουν, απαιτούσαν τη συμπόνια όλων και πάρε δώσε περαστικών, λες και όλος ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από την παρτάρα τους. Παράσιτα, πραγματικά. Ακούγομαι εγώ ο πικρόχολος τρελός που τις χαρακτήριζω έτσι, αλλά μόνο έτσι μπορώ να χαρακτήρισω άτομα που ασκούν μπούλιγνκ και είναι ανήθικα.
Και όλα αυτά δεν τα έλεγαν, έστω, για το καλό μου, τα έλεγαν κακότροπα, με υφάκι και επιθετικότητα επειδή βρήκαν την ευκαιρία, όσο ήμουν ευάλωτος, να βγάλουν τα κόμπλεξ τους πάνω μου. Είχαν ανέκαθεν μια συλλογιστική κλίκας. Θεωρούσαν ότι στο παλιό φόρουμ ήμουν "δημοφιλής" και έτσι με έγλειφαν με κολακείες τις οποίες εγώ πίστευα και στην πρώτη ευκαιρία μου φέρθηκαν όπως θα φερόταν ένας άνθρωπος με απύθμενη κακία μέσα του. Σαν μια αγέλη από ύαινες. Και μετά το έπαιζαν θύματα. Για τους εαυτούς τους απαιτούν συμπόνια, θαυμασμό, το απυρόβλητο στην κριτική, για τους άλλους έχουν την κακία στο στόμα.
Το πιο αστείο είναι οτι κατά την διαρκεια της πανδημιας επαθαν σχεδόν όλες τους αρρωστοφοβικη παρακρουση ενω εγώ ξεπερασα τόσες φοβίες και όταν αυτές δεν ξεμυτουσαν απο το φόβο τους , ερχομενες στη θέση που ζουσα εγώ μερικούς μήνες πριν και με χλευαζαν, εβγαινα έξω κάθε μέρα και δουλεψα στον τουρισμό την πρωτη χρόνια που φοβόντουσαν όλοι και τη σκιά τους.
Λεγαν λοιπον εμένα αρρωστοφοβικο και τώρα είναι χειρότερες. Αλλά δεν εχουν καν το ελαχιστο μυαλό για να καταλάβουν πόσο αντιφατικο και ειρωνικό ειναι αυτό για τις ίδιες.
Αυτή η κατινάρα γράφει στην ομάδα πού και πού, μου ξυπνάει μέσα μου το τραύμα κάθε φορά που τη βλέπω. Και κάποιες από την ομάδα την γλείφουν, της λένε ότι είναι πολύ όμορφη ενώ η μούρη της μοιάζει με άλογο και τα μάτια της δείχνουν πόση κακία κρύβει μέσα της.
Επειδή ξέρω ότι με θέλει εκτός ομάδας, δεν θα της κάνω τη χάρη να βγω ποτέ, αλλά θέλω πραγματικά να βάλω κοροιδευτικό γελάκι στη φωτογραφία της μούρης της που πόσταρε. Ο μόνος λόγος που δεν θα το κάνω είναι γιατί μικροοργανισμοί σαν αυτήν δεν έχουν αυτογνωσία ούτε τσιτώνει η γούνα τους από κριτική, δεν τους αγγίζει τίποτα γιατί έχουν μάθε να παρασιτίζουν την ύπαρξή τους σε αυτή τη ζωή, πίνοντας το αίμα των γύρω τους και παριστάνοντας κάτι άλλο από αυτό που είναι.
Kαι κάθε φορά σοκάρομαι και από την υποκρισία των υπόλοιπων που εξακολουθούν να γλείφουν αυτό το παράσιτο. Κατά τα άλλα είναι υπέρ των δικαιωμάτων των ανθρώπων, κάνουν αγαπουλίστικες δημοσιεύσεις στο φβ, μιλάνε υπέρ της ψυχικής υγείας και της συμπόνοιας στη θεωρία και στην πραγματικότητα η συμπεριφορά τους είναι το ακριβώς αντίθετο, μια κατάπτυστη ειρωνεία που δεν έχουν καν το μυαλό να την καταλάβουν. Με αηδιάζουν σχεδόν όλοι τους. Τουλάχιστον η άλλη διαχειρίστρια, αυτή που πάντα με ζήλευε και με χαρακτήρισε επικίνδυνο στόκερ, δεν υποκρίθηκε ποτέ ότι με συμπαθεί, εκτιμώ τουλάχιστον την ειλικρίνεια της, παρόλο που με έθαβε επί χρόνια με την φαντασίωση στους καφέδες που έβγαιναν.
νομιζω οτι εσυ φθειρεσαι περισσοτερο απο την ικανοποιηση που παιρνεις με το να τους μπαινεις στο ρουθουνι, αν ειναι τοσο τοξικοι οσο περιγραφεις.
γιατι δεν κανεις παρεα με αξιολογους ανθρωπους και πετας τον χρονο σου σε ανθρωπους που απαξιεις;
Αξίζει να σημειωθεί ότι ζηλευαν τρομερά το ενδιαφέρον που εδειχνα στη φαντασιωση. Κάθε φορά που η φαντασιωση ανέφερε τι δώρα της εστειλα ή τι ανθοδεσμη , παραπονιοντουσαν εμμεσως για τους γκομενους τους και προσπαθουσαν να μειώσουν ,δήθεν στα αστεία, το δικό μου ενδιαφέρον αλλα και την ίδια την κοπέλα. Η διαχειριστρια του εκεί φόρουμ που μου το επαιζε φίλη μου το είχε πει και ξεκάθαρα ότι την ενοχλεί που δειχνω να με νοιάζει μονο η φαντασιωση και επισης είχε σχολιασει αρνητικά 1. Την εμφάνιση της φαντασιωσης και τι ακριβώς της βρίσκω και 2. Τις ερωτικές επιλογες της φαντασιωσης.
Δήθεν στα αστεία με έλεγαν νο λάιφερ,οτι τάχα δεν έχω ζωή και κάθε φορά που εστελνα δώρα στη φαντασιωση μας χαρακτήριζαν "κωσταλεξη" (δήθεν ως αστείο, έχουν και χιούμορ σεφερλη εκτός των αλλων και προσβάλλονται αν δεν γελας με τις προσβλητικες κρυαδες τους)
Λες και αυτές κάνουν κάτι χρήσιμο στη ζωή τους. Εγώ ειμαι εθελοντής, κάθε μέρα συνεισφερω καπου, αυτές τι ακριβώς κάνουν περα απο το να γράφουν στο φόρουμ; Αν εγώ ειμαι ο νο λαιφερ που πήρα στα σοβαρά το φόρουμ για ποιον λόγο είναι τόσα χρόνια ενεργά μέλη εκεί μέσα και δεν λένε να ξεκουμπιστούν; Γιατί κάθε πτυχη της λειψης τους κοινωνικοτητας αρχιζει και τελειώνει στο φόρουμ; Γιατί ήμουν εγώ αυτός που είχε απορριψει προσκλήσεις τους για καφεδες; Πώς όλα αυτά κάνουν εμένα τον κριπι και όχι αυτές;
Που όταν εστειλα φωτό μου σε ένα απο τα μέλη που δεν είχαμε ανταλλάξει σοσιαλ και μου το ζήτησε, άρχισαν να την δείχνουν δεξιά και αριστερά. Με έλεγαν βέβαια κουκλο αλλά αναρωτιεμαι τώρα μηπως ήταν και αυτό ειρωνικό (όχι πως δεν ξέρω πως είμαι ωραίος απλως απο οτι φαινεται πριν δουν φωτό μου κάποιες απο αυτές υπεθεταν ότι είμαι άσχημος και με έθαβαν για αυτό)
Και παρολα αυτα η φαντασιωση είναι μπλεγμενη στα λυκειακα δίχτυα τους και κρέμεται απο τα χείλη τους. Επαιξαν μέγιστο ρόλο στο οτι με απερριψε. Και ήταν λάθος μου το οτι επετρεπα να έχουμε όλο αυτό το παρε δώσε δημόσια. Η φαντασιωση ήθελε να επιδεικνυεται για το ενδιαφέρον που της δειχνω και τα εγραφε όλα στο φόρουμ.
Οταν βρεθηκαμε βέβαια μου είχε πει να μην το γράψω γιατί δεν ήθελε να το μαθει η διαχειριστρια της άλλης ομάδας που ανέκαθεν με μισούσε και με την οποια οπως αποδειχθηκε μετά με εθαβε επι χρόνια και έλεγε όσα της ελεγα εμπιστευτικα.
Πιστεψε με δεν λέω ούτε τα μισά απο τη σαπιλα τους και έχω και σκριν που θα μπορουσα να αποδειξω αυτά που λέω αλλά τότε που είχα παει να τα ποσταρω στον καυγά στο φβ είχαν πει οτι δεν ειναι σωστό να βγαλω σκριν σοτ και έτσι δεν τα εβγαλα (ασχέτως που αυτές ουδέποτε σεβάστηκαν το προσωπικό μου απορρητο και έχουν βγάλει ουκ ολιγες προσωπικες μου πληροφορίες ονλαιν)Quote:
Originally Posted by Remedy
Το ξέρω οτι είναι τοξικό αλλά δεν θέλω να παρουν αυτή την ικανοποιηση. Απλως θα αραιωσω τα ποστ μου και έχω ήδη μπλοκαρει τη φαντασιωση ώστε να μην βλεπει ούτε τα λιγα που γράφω.
Κάθονται και κάνουν στορυ γάτες, αντί να τις ταισουν,αν είναι δυνατόν.
Ο λόγος που δεν τη έχω μπλοκάρει ακόμα στο ινστα είναι γιατί περιμένω την ημέρα που θα ξεκουμπιστουν επιτέλους και θα τελειώσει αυτό το μαρτύριο.
Πώς μπορεί να αναγνωρίζει την ομορφιά του νησιού χωρίς να με σκέφτεται; Τι αντιποιιητικο πλάσμα.
σου εχει τυχει ποτε να σε γουσταρει μια γυναικα που δεν επιθυμεις;Quote:
Originally Posted by Skiouros8
Quote:
Originally Posted by Remedy
Ναι, αλλά αυτή η περίπτωση διαφέρει γιατί θεωρώ ότι η έλξη υπήρχε ανέκαθεν, αλλά έπεισε τον εαυτό της, λόγω των υπολοίπων, πως πρέπει να ξεκόψει. Αν δεν με είχε μπανάρει το κακομαθημένο, θα μιλούσαμε ακόμα και ίσως να είχαμε συναντηθεί ξανά. Αλλά εξαιτίας της περάσαμε χώρια την καραντίνα, δέθηκε περισσότερο με τις κατίνες και έπεισε τον εαυτό της να με ξεχάσει.
ή ετσι σε εξυπηρετει να πιστευεις...Quote:
Originally Posted by Skiouros8
κανενας δεν σας εμποδιζει να εχετε επικοινωνια μεταξυ σας, μιας και γνωριζεστε. για να ισχυουν αυτα που λες, η κοπελα επρεπε να ειναι καθυστερημενη...
αν δεν ειναι καθυστερημενη, δεν επηρεαζεται απο κανεναν για το αν σε θελει η δεν σε θελει..
νομιζω οτι υπαρχουν δυο διαφορετικα θεματα, που εσυ τα συνδεεις μεταξυ τους, αλλα δεν συνδεονται.
το ενα θεμα ειναι η πραγματικη ΕΠΙΘΥΜΙΑ της, ή πιο σωστα Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ της για σενα, και το αλλο ειναι το κατα ποσο καθοταν και σε εθαβε μαζι τους, σου ειπε και καμια κουβεντα, κοροιδευε κλπ.
μπορει με την επιδραση τους να εκατσε και να γελουσε και να κουτσομπολευε, αλλα το αν ξενερωσε και δεν γουσταρε πλεον κατι μεταξυ σας, εχει να κανει μονο με εσας τους δυο, οχι με επιρροες απο καποιο random φορουμ, πολλω δε μαλλον που οι δυο σας γνωριστηκατε απο κοντα, ενω το φορουμ ηταν ως συνηθως, σαχλαμαρες του διαδικτυου μεταξυ αγνωστων..
Δεν θεωρώ ότι είναι τοσο απλο. Μιλάμε για ένα φλερτ που υπηρχε διαδικτυακα επι δέκα χρόνια. Ακόμα και μετά τη συνάντηση για καποιο διάστημα. Αρα ποια έλλειψη ενδιαφέροντος;Quote:
Originally Posted by Remedy
Εντωμεταξυ έχουν περασει δέκα ολόκληρες μέρες απο τότε που ήρθαν, ποτε θα φύγουν; Κουραστηκα να σκέφτομαι οτι είναι στο νησί. Και αυτός ο ψευτοινφλουενσερ θα ανεβάζει φωτογραφίες για τους επομενους δέκα μήνες. Είναι τέρμα ντεκαβλε εμφανισιακά , αν τα έχουν απορω πώς αντέχει να έχει επαφες μαζί του.
εγω δεν ειπα ελλειψη "ενδιαφεροντος". ειπα ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ.Quote:
Originally Posted by Skiouros8
εχεις εναν μηχανισμο που προσπερναει και παραλλασει οσα δεν θελεις να αποδεχτεις, για να συνεχισεις να ξεγελας τον εαυτο σου ... δεν σου κανει καλο και σε απομονωνει κι αλλο.
ενα φλερτ που υπηρχε επι δεκα χρονια, αλλα δεν υπαρχει ΕΔΩ ΚΑΙ 2 ΧΡΟΝΙΑ, καθολου απ την μερια της και κανεις οτι ειναι κατι συγκυριακο...
δεν ειναι συγκυριακο. οταν καποια φερεταισ αν να μην σε θελει, πραγματι δεν σε θελει.
εχω φτασει πραγματικα στο συμπερασμα της ψυχολογους σου. και η ερωτηση ειναι: εισαι σε θεση να αποδεχτεις οτι η ιστορια εκ μερους της εχει τελειωσει και δεν σε βλεπει ερωτικα;
σε ρωτησαν αρκετες φορες και δενε χεις απαντησει.
με τις σχεσεις που ειχες μεχρι τωρα, εχεις ολοκληρωσει;
Πριν την επισκεψη της , όχι ,δεν το είχα αποδεχτει. Μετά την επισκεψη, νομίζω, ναι, αλλά δεν είμαι βέβαιος ότι δεν θα αλλάξει αυτό στο άμεσο μέλλον. Ακόμα και πιθανολογικα να το δούμε, τα παντα είναι πιθανο να συμβούν, δεν είναι κάτι ανεδαφικο μαθηματικά.
Απλα σκέφτομαι πως ειναι σε ηλικία γάμου και αν τα έχει με αυτόν, σίγουρα θα παντρευτουν και σε λιγότερο απο δυο χρόνια θα έχει κανει παιδι. Και δεν ξέρω αν μπορω να το αποδεχτω αυτό. Και το να μην μαθω, αν μπλοκαρω και το ινστα, με φέρνει σε μια κατάσταση αβολης αβεβαιότητας και υποθεσεων.
Τα δυο χρόνια που δεν μιλάμε, ναι, είναι ξεκάθαρη έλλειψη επιθυμιας, ωστοσο , έχει πει και η ίδια πολλες φορες ότι δεν κανει ποτε το πρώτο βήμα όταν εχει μαλωσει με καποιον, απο εγωισμό. Και επίσης δεν με μπλοκαρε ούτε στο μεσιντζερ ούτε στο φβ,την μπλοκαρα εγώ.
Σε σχέση με παρελθοντικες σχέσεις,με ρώτησε μονο ο Αλ Μπαντυ και δεν απαντησα γιατί το θεώρησα αυτονόητο και γελοια ερώτηση. Προφανως και ειχαμε κανει σεξ. Μονο με την τελευταία μου σχέση δεν είχα σεξουαλική επαφή και αυτό γιατί προσδιοριζόταν ως ασεξουαλ κάτι που ήταν και ένας απο τους βασικούς λόγους που το διαλυσαμε (περα απο μερικά αλλα πράγματα ) αν και εγω ήμουν διατεθειμένος να το προσπαθησω, εκείνη θεωρούσε πως είμαστε ασυμβατοι. Η αλήθεια ειναι οτι εγώ νομιζα ότι θα ήμουν αυτός που θα ξεκλειδωνε την μη αρεσκεια της στο σεξ, γιατί στο παρελθόν είχε κανονικά σεξουαλικές σχέσεις. Τεσπα,δεν έχει να κανει το αν έκανα σεξ μαζί της ή όχι με το πόσο είχα δεθεί μαζί της. Βέβαια δεδομένου ότι ένα μήνα μετά το οριστικό break εγώ γύρισα εξολοκλήρου στις σκέψεις για τη φαντασιωση, δεν ξέρω κατά πόσο όντως είχα δεθεί μαζί της και δεν ήταν απλως μια προσπαθεια να το κάνω να δουλέψει για να ξεκολλησω απο τη φαντασιωση.
Η κοπέλα που με χώρισε πρόσφατα είπε ότι χρειαζεται χρόνο μονη της, ότι είναι καλά μόνη της, ότι το διαλύει τώρα για να μην δεθούμε κι άλλο,ότι της αρέσω αλλά εγώ φαίνομαι ερωτευμένος μαζί της ενώ αυτή δεν είναι (αυτή με προσέγγισε εντωμεταξύ), ότι είναι ασέξουαλ κι εγώ δεν είμαι, ότι είμαι πολυ θεατρικός και κινηματογραφικός και εκείνη θέλει κάτι απλό. Με μπλόκαρε πρόσφατα και μόλις είδα το προφίλ της άπο άλλο προφιλ και υποψιάζομαι ότι έχει νέο φλερτ. Ό,τι να 'ναι. Με εκνεύρισε κι αυτή.
Σκέφτομαι να της στείλω μηνυμα "από ότι φαίνεται είχε προκύψει κάτι άλλο και εσύ επέλεξες να μην είσαι ειλικρινής μαζί μου, αλλά να πεις ένα σωρό δικαιολογίες. Το βρίσκω πολύ ανώριμο. Και το ότι με μπλοκάρεις τώρα ώστε να μην το δω είναι ακόμα πιο γελοίο"
Και τι θα καταφέρεις με αυτό?Quote:
Originally Posted by Skiouros8
Αν γύριζες το χρόνο πίσω, τι θα άλλαζες στη συμπεριφορά σου απέναντι της?
Για να δει ότι δεν είμαι ανόητος.Quote:
Originally Posted by Cmos
Αρχικά είχα εγώ το πάνω χέρι γιατί ήμουν απομακρος και μυστηριος. Μόλις ανοιχτηκα λίγο και αρχιζα να εκφραζω τα συναισθήματά μου , κατευθείαν ξενερωσε. Πολυ ώριμο.
Δεν ξέρω αν θα εμπαινα στη διαδικασία να αλλαξω κάτι. Ισως δεν θα ανοιγομουν πολυ.
Γιατί σε νοιάζει αν σε θεωρεί ανόητο?Quote:
Originally Posted by Skiouros8
Κράτα το ότι "δεν θα ανοιγόσουν" για την επόμενη σχέση που θα κάνεις, και μην ασχολείσαι με αυτή.
Quote:
Originally Posted by Cmos
Οχι ότι μενω ξαγρυπνος αλλά αν κατσω να το σκεφτω με ενοχλεί.
Αυτή ακόμα δεν ξεκουμπιστηκε. Δηλαδή πόσο καιρό σκοπευει να μπαστακωθει εδώ περα. Είναι προκλητικο απο ένα σημείο και μετά.
Αυριο έχουμε διαμαρτυρία απι τη φιλοζωικη για τη θανάτωση ενός χιμπατζη. Σκέφτομαι να την καλεσω. Μονο και μονο για το τρολαρισμα της υποθεσης. Δεν θα ειναι πολύ κωμικό;
εμενα δεν μου φαινεται κωμικο.
απο τις αντιδρασεις της, καταλαβαινω οτι ειχες γινει πολυ εκδηλωτικος, η και φορτικος (πχ μπλοκαρισμα).
αυτο που δειχνει μια τετοια κινηση, ειναι οτι ψαχνεις αφορμη να επικοινωνησεις μαζι της.
θεωρω οτι η συγκεκριμενη ιστορια ειναι χαμενη για σενα, αλλα αν υπηρχε η παραμικρη πιθανοτητα κατι να αλλαξει, να φαει καμια παπαντζα απο αλλον και να το ξανασκεφτει, να σε ψαξει, αυτο θα γινοταν ΜΟΝΟ αν εχεις πληρη απομακρυνση απο εκεινην. οχι ψαχνοντας αφορμες για κουβεντες και επικοινωνια. ουτε το σχολιο που ειπες παραπανω μηνσ τειλεις , κατα την γνωμη μου.
Αυτό με το χιμπατζή ηθελα να το στείλω στη φαντασίωση, μιας και είναι εδώ ακόμα. Στην αλλη θέλω να στείλω το άλλο μήνυμα που είπα.Quote:
Originally Posted by Remedy
Βλέπετε ότι έχω σοβαρό πρόβλημα αφού πριν δύο μέρες έγραφα ότι έχει τελειώσει πια για μένα και σήμερα έκανα ένα μικρό κωμικό σενάριο στο μυαλό μου, στο οποίο της στέλνω αυτό το μήνυμα και εκείνη αποφασίζει να έρθει στην διαμαρτυρία και συναντιομαστε κινηματογραφικά στο συντριβάνι.
Δεν θα το στείλω, συγκρατιεμαι. Αλλά πώς ξέρω ότι θα συγκρατηθω και αύριο.
Τι να κάνω ομως; Να χαπακωθω για αυτήν; (και αντιψυχωτικά να μου έγραφαν δεν νομίζω να με βοηθούσαν) Να κάνω λοβοτομή; Ή να κάνω ψυχοθεραπεία για να μιλάω εβδομαδιαίως για αυτήν παρόλο που έχω χίλια δυο άλλα προβλήματα που θα έπρεπε να με απασχολούν;
οχι, δεν ειναι καθολου κωμικο το σεναριο.Quote:
Originally Posted by Skiouros8
ειναι προβληματικο...
ναι, ψυχοθεραπεια να κανεις. το προβλημα σου δεν ειναι αυτη και καμια "αυτη", γιατι αν και ειχατε πολυχρονη επικοινωνια, ερωτικη σχεση δεν ειχατε, για να εχεις τετοιο κολλημα για εναν (πραγματικο) καφε που ηπιατε και περαν τουτου ουδεν, για να μην πω και για το ποσες φορες και με ποσους τροπους σουε χει δειξει οτι ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ εδω και τοσα χρονια...
πρεπει να κανεις ψυχοθεραπεια για να μαθεις να απομακρυνεσαι αμεσα και να μην κολλας οταν καποιος δεν θελει...
επομενως, δεν θα ειναι κωμικο, θα ειναι pathetic και θα σε εκθεσει κιολας, δηλαδη θα εισαι για λυπηση.
εκτος αν αυτο επιδιωκεις.
γιατι, προσωπικα ειναι ο,τι σιχαινομαι στην ζωη μου, το να προκαλεσω σε καποιον την λυπηση.
το ιδιο ισχυει και για το μηνυμα στην πρωτη, γιατι εκτος του οτι επανερχεσαι ενω σου γυρισε την πλατη, αποδεικνυεις οτι ενω σε μπλοκαρε εσυ την παρακολουθεις απο κρυφο λογαριασμο (το λες και στοκιν...).
Ηταν ρομαντικο δειπνο, οχι καφες.
Oχι δεν θα ήθελα να προκαλεσω λυπηση. Απλως σκέφτομαι οτι ίσως θα το έβρισκε αστείο. Κάτι που μάλλον είναι ανεδαφικο. Και επισης σκεφτομουν να την ξεμπλοκαρω στο φβ γιατι εφόσον την μπλοκαρα δεν θα βλεπει τιποτα για μένα και θα ξεχάσει και στην υπαρξη μου. Δεν θα βλεπει τα συναρπαστικά νέα μου και τις ωραίες φωτογραφίες μου. Δεν θα βλεπει τι χανει. Αλλά αν την ξεμπλοκαρω θα αρχισω παλι να εχω στο πισω μερος του μυαλου μου ότι διαβάζει ο,τι γράφω και να νιώθω ξανά μια μορφή επικοινωνιας μεταξύ μας κατι που δεν θα με βοηθήσει.
Οσον αφορά την άλλη, θα μπορουσα να το διατυπωσω αλλιώς γιατι η αλήθεια είναι οτι ηδη πριν το προσφατο μπλοκ είχα υποψιαστει ότι κάτι τρέχει με άλλον. Και προχθες είδα απλα το στορυ αυτου που τα εχει τώρα και καταλαβα ότι είχα εξαρχης δίκιο, οπως παντα. Με κανει να νιώθω θυμό η δική της συμπεριφορα. Εκείνη με προσεγγισε, ΟΧΙ ΕΓΩ. Τι είδους σαδιστικο διεστραμμενο άτομο προσεγγιζει καποιον ,λέει μεγάλα λόγια (έκανε ακόμα και μακροπροθεσμα σχέδια ) και στην πορεια αποφασιζει πως ξενερωσε. Ειναι πολυ επιζημια συμπεριφορα και δεν έκανα τιποτα για να την αξιζω,το αντίθετο, ήμουν πιό λογικός απο ποτε.
δεν χρειαζεται να ειναι σαδιστικο ατομο, αρκει να ειναι επιπολαιο..
αν ελεγε μεγαλα λογια, κακως τα ειπε γιατι η αληθεια ειναι οτι δεν γνωριζοσασταν αρκετα ωστε να πει μεγαλα λογια.
επισης, και να τα ειπε, κι εσυ κακως τα ελαβες υποψη σου, για τον ιδιο λογο.
οταν γνωριστηκατε λιγο καλυτερα, αλλαξε γνωμη.
πιθανον να ηταν το οτι εκφραστηκες οπως λες, μπορει ομως να ηταν και κατι αλλο.
το θεμα ειναι οτι το ταιμιγκ δεν ηταν περιεργο για ξενερωμα.
αυτο που τελικα περισσευε, ηταν τα μεγαλα λογια...
το να μην ειναι ερωτευμενη, το θεωρω πολυ σοβαρο λογο για να απομακρυνει παντως, και φυσικα και δεν φταις σε τιποτε, ουτε κι εκεινη, ομως..
δεν ειναι θεμα αν το αξιζες η οχι να ξενερωσει.
δεν ειναι καποιου ειδους τιμωρια.
δεν εκανες κατι. απλα σε γνωρισε καλυτερα. η ετσι νομιζε τουλαχιστον.
Δεν ξέρω αν παραλογίζομαι αλλά μόλις σκέφτηκα το εξής: τυπικά δεν της ζήτησα να βρεθούμε και το απέρριψε. Άρα μήπως να της γράψω ένα μηνύμα που να λέω ότι θέλω να συναντηθούμε μιας και είναι εδώ;
διαβαζοντας τα μυνηματα σου οφειλω να σου πω κατι προχωρα την ζωη σου και μην δινεις καμια αξια το τι κανει αυτη.οπως λεει και μια εκφραση δεν θελει μια δεν θελω 100 φορες.να σου πω εν κατακλειδι και την δικη μου ιστορια μηπως παρεις δυναμη να το ξεπερασεις και συ.το ειχα και γω παλια οταν αρρωστησα ψυχικα με ψυχωση στα 20 μου ετη.νεος φοιτητης επαθα οξυ ψυχωτικο επεισοδιο και τους εχασα ολους απο διπλα μου οτι φιλους και γνωστους ειχα γιατι πριν παθω το επεισοδιο ειχα παραληρημα ποσες ημερες και ελεγα συνεχεια ασυναρτησιες και ετσι ολοι απομακρυνθηκαν απο διπλα μου επειδη δεν εστεκα στα καλα μου.τους επαιρνα τηλεφωνο και δεν το σηκωναν χωρις να εχουμε τσακωθει μονο και μονο επειδη δεν ημουν καλα.τωρα ειναι πανω απο 10 χρονια που παιρνω αγωγη δοξα το Θεο περα απο καποιες μικρουποτροπες δεν εχω ξαναπαθει επεισοδιο.δεν με νοιαζει και να φυγουν ολοι απο διπλα μου εχω μαθει και ξεκοβω και γω απο μονος μου οταν δεν μου φερεται καλα ο αλλος και δεν με νοιαζει να ξανακανω παρεα.εχω το αρνητικο με σενα να θελω να μαθαινω τι εχει απογινει ο αλλος αν εχει βρει δουλεια αν εχει παντρευτει για να μαθω την εξελιξη του αλλα οχι να του στειλω μυνημα ή να τα ξαναβρω μαζι του.Quote:
Originally Posted by Skiouros8
μονο απο περιεργεια και μονο.αν μπορεις να μεινεις μονο στο να βλεπεις τι εξελιξη εχει η αλλη χωρις να χαλιεσαι ή να σε νοιαζει με ποιον ειναι ή να την θελεις παλι πισω καντο αν οχι και θες επικοινωνια και χαλιεσαι και αναλωνεσαι στο παρελθον κοψε τελειως να βλεπεις τι κανει η αλλη.μην δινεις πιθανοτητες κατι που εχει χαθει 2 χρονια.εχει τυχει να μαθαινω και γω απο ατομα που με ξεκοψαν τοτε που δεν ημουν καλα ή και αργοτερα το τι κανουν στην ζωη τους αλλα και να μου δινοταν η ευκαιρια να ξακανω παρεα μαζι τους εφοσον ηταν απορριπτικη η σταση τους δε θα τους ξανακανα παρεα
αλλα επειδη δεν μπορεις να μεινεις στο κομματι της περιεργειας αλλα επιζητας ξανα συναντηση κοψε απλα καθε επικοινωνια και το να βλεπεις τι κανει.βλεπεις και γω με ψυχωση μπορει να μαθαινω για μερικους την εξελιξη τους αν παντρευτηκαν αν βρηκαν δουλεια και ουτω καθ εξης αλλα δεν επιδιωκω καμια επαφη μαζι τους και το ελεγχω μια χαρα ποτε δεν εστειλα σε καποιον ή καποια ή να επιδιωξω καποια επαφη μαζι τους και ισα ισα καλυτερα για μενα ναμην μαθαινουν τιποτα στο τι κανω και πως περναω τον χρονο μου
Quote:
Originally Posted by anonymous person
Αυτό θέλω να κάνω αλλά συνέχεια μπαίνω στον πειρασμό και τσεκάρω κάθε τόσο το ίνστα της. Επίσης επειδή ξέρει το όνομά μου και τόσα για μένα, μπορεί απλά να με γκουγκλάρει, ακόμα κι αν την έχω μπλοκ στο φβ, μπορεί πχ να δει πράγματα για μένα και έχω μετανιώσδει πολύ για αυτό, το ότι δηλαδή της έδωσα τόσες προσωπικές μου πληροφορίες (και σε αυτήν και σε άλλα άτομα από το φόρουμ)
Κάθε φορά όμως που λέω αυτό ήταν, τέλος, με πιάνει κάτι σαν απελπισία. Χες της έστειλα ένα μήνυμα τελικά, όχι αυτό με τον χιμπατζή, κάτι του στυλ ότι θα μπορούσε να μου αφήσει στο κατώφλι μου τουλάχιστον μια από τις σοκολάτες που έχει στη χώρα που δουλεύει και ξέρει ότι μου αρέσουν. Και σήμερα λέω ξανά ,αυτό ήταν, τέλος και δεν ξέρω αν μπορώ πια να εμπιστεύομαι τον εαυτό μου σε τίποτα.
Ψυχοθεραπεία γρήγορα!
Το θέμα το είχα συζητήσει σε κάποιες συνεδρίες με την ψυχολόγο και μου έλεγε κοινοτοπίες τύπου "ανθρώπους που μας απορρίπτουν τους απορρίπτουμε κι εμείς", "για ποιο λόγο να διεκδικείς ένα άτομα με τέτοια συμπεριφορά απεναντί σου;" Και ενώ ακούγονται λογικά, με βοηθούν μόνο πρόσκαιρα. Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω. Ίσως αν καταθέσω ασφαλιστικά μέτρα στον εαυτό μου.Quote:
Originally Posted by Sonia
Την πρωτη μέρα που ήρθαν είχα πάρει σε ένα ξενοδοχειο που συνήθως κλείνουν όλοι οι ασχετοι με το νησί επείδη διαφημιζεται ως παραδοσιακό και ήμουν βέβαιος ότι θα έχουν κλεισει εκεί και καλεσα δήθεν απο εταιρεία που νοικιαζει αμάξια ζητώντας τον τυπο. Η κοπέλα στη ρεσεψιον αρχικά μου ειπε ότι δεν ειναι εκεί και μετά μου ειπε ότι δεν βρίσκει τέτοιο όνομα. Χθες όμως είχαν κανει στορυ απο το εστιατόριο του συγκεκριμένου ξενοδοχείου. Αρα είχα δίκιο. Σκέφτομαι ότι ίσως πρεπει να γινω ιδιωτικός ερευνητής, θα μου άρεσε πολυ.
Είδα ότι ποσταρε φωτογραφία απο το νησί(αυτός) με λεζάντα "change your view ,change your life" Τι βλακωδης ανόητος. Οτι αυτός ας πουμε άλλαξε τη ζωή του πηγαίνοντας διακοπες. Αυτά τα βλακωδη κουοτς συνήθως τα ποσταρουν άτομα που δεν έχουν σκεφτεί ποτε αντισυμβατικα, που μαλιστα ολη η υπαρξη τους συνιστά μια σύμβαση κι όμως,διαφημιζουν τον εαυτό τους για κάτι άλλο.
Σήμερα με ενοχλούν όλα. Με ενοχλουν οι ανθρωποι του εκδοτικού χώρου που εκδίδουν τόσα βιβλία και κανουν την προβολή για όσα βιβλία πραγματι αξίζουν τόσο δύσκολη. Με ενοχλει που με απερριψε ένας οίκος που είχα στείλει διερευνητικα λέγοντας ότι έχω ηδη προτάσεις απο άλλους και σε αυτή τη φάση ψαχνω την πιο συμφέρουσα (κάτι που ειναι η πραγματικότητα) Αν θες να πετυχεις κάτι πρεπει να μαθεις να αντέχεις στις απορριψεις, απλως καποιες φορες με εκνευριζουν. Με ενοχλεί επίσης που νιώθω να έχω μπλοκ στο να γράψω. Δουλευω ένα καινουργιο μυθιστόρημα εδώ και τέσσερα χρόνια. Νιωθω οτι έχω χάσει την ικανότητα να γράφω. Με ενοχλουν οι ανθρωποι. Με αποσυντονιζουν. Με φθειρει η υπαρξη τους.
σκιουρακο, αν ασχολεισαι με τοσο ασημαντα πραγματα οπως το τι ανεβασε στο ινστα ο ισως γκομενος ισως κι οχι μιας τυπισσας που δενε χετε τιποτε και καθεσαι να ερευνας που μπορει να μενουν, ουτε χρονο, ουτε μυαλο θα εχεις για να γραψεις κιολας...
να σου πω κι ενα πολυ παλιακο αποφθευγμα μια ελληνιδας συγγραφεως (που νομιζω εχει πεθανει χρονια). ασχοληθηκε με φεμινιστικα θεματα σε ευθυμογραφηματα και αλλα:
"οταν ολη μερα καθαριζετε φασολακια (εννοωντας, μη κανοντας κατι πνευματικοτερο), τοτε καποια στιγμη και το μυαλο σας θα κανει το ιδιο"...
ασε τα φασολακια και πιασε καμια σοβαρη δουλεια να κανεις.
υ.γ. ανταγωνιζεσαι και ειρωνευεσαι εντελως ατοπα τον φιλο της. αφενος μπορει να μην τα εχουν καν, αφετερου και να τα εχουν, δεν σημαινει οτι εσυ θα ησουν η εναλλακτικη επιλογη της.ωτο προβλημα δεν ειναι ποσο βλακας η ναρκισος ειναι ο τυπος, αλλα οτι αυτη δεν σε θελει ετσι κι αλλιως.
Εφυγε. Χθες βράδυ έκανε στορυ απο Ιταλία. Νιώθω θυμό και απογοητευση. Επισης όλα αυτά τα ταξίδια με εκνευριζουν. Κυρίως γιατί οι σύγχρονοι ανθρωποι το θεωρούν επιτευγμα ή πλουτισμο γνώσεων ενώ στην πραγματικότητα είναι απλως μια έκφανση του καπιταλισμου που δεν προσφέρει καμία ουσιαστική γνώση , πάρα μονο αν το υποκειμενο δεν ποζαρει απλως μπροστα απο μνημεία αλλά ανοιξει και καποιο βιβλίο για την ιστορία του εκάστοτε τοπου.
Θα ταξιδεψω ξανά στη χώρα που δουλεύει και θα φροντισω να συνατηθουμε τυχαία για να με δει και να της γυρισω την πλατη. Απο δω και περα αυτή θα είναι η μόνη φαντασιωση που θα μου επιτρεπω για αυτή την υπαρξη.
Σε σχέση με τη συγγραφή μάλλον έχεις δίκιο. Ασχολουμαι με πολυ χαζα πλπράγματα και πρεπει να σταματησω να αναλωνομαι τόσο στο ζωές των άλλων.
Το έχεις τερματίσει. Πρέπει να ανοιχτείς πέρα από μοναχικές δραστηριότητες σε δραστηριότητες πιο κοινωνικές, να γνωρίσεις κόσμο και να μην είσαι έτοιμος να τους πυροβολήσεις με την πρώτη στραβή. Με αυτό δεν εννοώ να συσχετίζεσαι με άτομα που δεν σου ταιριάζουν καθόλου ή να μη θέτεις όρια, αλλά αν εσύ δεν σηκώνεις μύγα στο σπαθί σου και κοιτάς μόνο πως θα κατακρίνεις τα κακώς κείμενα, πως μετά να μην κολλάς σε εικονικές καταστάσεις;
Έχεις αναφέρει τις αρρωστοφοβίες σου, τα θέματα υγείας σου, κάποιους που σου τη σπάσαν στη δουλειά, την ασχολία σου με τα αδέσποτα και τα δικαστήρια με τους τριμάλακες που πετούσαν φόλες, τις συγγραφικές σου δραστηριότητες, για φόρουμ και για επικοινωνίες με άγνωστα άτομα στο ίντερνετ επί χρόνια, για πράγματα που υπάρχουν στις σκέψεις σου, αλλά ελάχιστες φορές έχεις αναφερθεί για ανθρώπους που υπάρχουν ενεργά στη ζωή σου πέρα από την οικογένειά σου. Λες για αυτή την άλλη σχέση σου ανέφερες έναν φίλο σου τότε με τον ποντικό, μπορεί να είσαι πολύ κοινωνικός και να έχεις έντονη κοινωνική ζωή και να μη γράφεις εδώ για αυτά, ωστόσο δεν το νομίζω.
Κάθεσαι τώρα και κάνεις χαζά σενάρια για μία τελειωμένη υπόθεση. Έγραψες σαν ανησυχία φαντάζομαι ότι έχεις μπει σε έναν δρόμο χωρίς επιστροφή. Θα γεράσεις μόνος, δεν θα ξανακάνεις σχέση. Δεν έχεις ευκαιρίες να γνωρίσεις άτομα ή δεν ανοίγεσαι κτλ κτλ. Προκαταβάλεις ότι όλα θα πάνε στραβά και δεν κάνεις καν προσπάθεια. Αν δεν κάνεις προσπάθεια να ξεκολλήσεις από αυτές τις μανιέρες, τι περιμένεις να συμβεί;
Οι ψυχολόγοι δεν είναι θεοί να σου δώσουν τη λύση στο πιάτο, νομίζω όμως ότι ψυχοθεραπεία για το πως βλέπεις γενικότερα τα πράγματα και το πως θα λειάνεις πλευρές του χαρακτήρα σου που σου δυσκολεύουν τη ζωή θα είναι πολύ βοηθητική. Ταυτόχρονα με προσπάθεια να αλλάξεις πράγματα στην πράξη. Άσε τα φόρουμ και τα ξεφόρουμ και βγες γνώρισε κόσμο.
Δεν είμαι κοινωνικός απο επιλογη. Δεν εχω αναφερει πολλες πτυχες της ζωης μου. Δεν ηταν μονο οι φολες. Εχει διαλυθει η οικογενεια μας για περιουσιακα (με τη θεια μου) Τα δικαστηρια ειναι ρουτινα για μενα. Εχασα άτομα τη οικογένειας μου (δεν εννοω οτι πέθαναν) που εμπιστευομουν και κάναμε παρεα (πχ τηνξαδερφη μου)
Η ζωή μου γενικα ήταν παντα ταραχωδης απο μικρή ηλικια και απο ενα σημειο και μετα καταλαβα οτι μονος μου ειμαι καλυτερα. Θεωρουσα οτι θα γινω διασημος απο τα γραπτα μου και ετσι ατομα που με απερριψαν ή δεν προσεγγισα ποτε θα με προσεγγιζαν. Τώρα βλεπω ότι ακόμα και νομπελ να παρω (δυσκολο βέβαια. Θα αναγνωριστω μετά θάνατον σιγουρα) ,θα είμαι μόνος μου.
Εχω καποια άτομα στη ζωή μου αλλά ακόμα και αυτά δεν τα νιώθω100%κοντά μου, έχω κανει παραχωρησεις για να μην τα διωξω. Πχ ο φίλος μου που έχω αναφέρει δεν ξέρει ότι ειμαι άθεος ενώ εκείνος πιστεύει. Σε μια άλλη κοπέλα που γνώρισα μέσω της φιλοζωικης , αναγκαζομαι να απορριπτω συνέχεια προσκλήσεις γιατι δεν νιωθω οτι υπαρχει λογος να κανω τον κοπο να βγουμε μιας και μενει κεντρο και δεν θελω να ταλαιπωρηθω απλως για να κανουμε small talk μιας ωρας. Μια αλλη κοπελα απο το σχολειο με την οποια επανασυνδεθηκαμε λογω του δικαστηριου και μετα μου ζητησε να τη βοηθησω σε μια ταινια μικρου μηκους, ειχα προτεινει να παμε για καφε αλλα ηταν τοτε που συναντιομασταν για την ταινια και μου ειχε πει απλα ναι, χωρις να το κανονισουμε και ντραπηκα να το ξαναπω και τωρα απλως εχουμε καταληξει να ανταλλασσουμε ευχες. Ακομα και με ατομα που ξερω πολλα χρονια, πχ έναν άλλο παλιο μου φιλο νιωθω αβολα να συναντηθουμε (με αυτον κυριως γιατι μου λεει ολα τα κουτσομπολια απο ατομα που επιθυμω να ξεχασω την υπαρξη τους)
Αναγκαζομαι να υποκρινομαι πολυ στη ζωή μου γιατί ειμαι αντισυμβατικο άτομο με αντισυμβατικες απόψεις. Οσες φορές αφεθηκα και ημουν ο εαυτος μου δεν μου βγήκε σε καλό. Το να υποκριθω ότι συμπαθω κόσμο για να έχω καποιον να βγω σε μερη που δεν μου αρέσουν έτσι κι αλλιώς,το βρίσκω υπερβολικα ψυχοφθορο. Εχω σκεφτεί να παω σε θεατρική ομάδα εδώ ,αλλά δεν με βολευουν οι μετακινήσεις καθώς δεν μενω κέντρο και δεν εχω στάση κοντά (και δεν οδηγώ). Γνώρισα επίσης ακόμα ένα άτομο που θα μπορουσαμε να κάνουμε παρεα αλλά στο φβ του ποσταρει συνέχεια βλακωδη κουοτς και γράφει κοινοτοπιες. Δεν φαίνεται εξυπνος. Τι να κάνω μαζι του; Να υποκριθω και να τον κρινω εσωτερικά;
Και γενικά, πώς μπορω να είμαι πληρως ειλικρινής; Εχω τόσα πράγματα στη ζωή μου που αποτελουν κοινωνικό στίγμα, απο τη μαμά μου,μέχρι το ότι ταιζω γάτες.
Παλαιοτερα υπηρξα κοινωνικός με αποτελεσμα να έχω κάνει πολλες βλακειες στη ζωή μου και νομίζω οτι έχω εκτεθεί ανεπανορθωτα. Εχω προκαλεσει μια σειρά απο πανομοιοτυπα φιάσκο και μικροσκανδαλα. Φοβαμαι πλεον πολυ την απορριψη και το άγνωστο της κοινωνικής επαφής. Μετά ήρθαν και όλα τα θέματα με τα δικαστήρια που χοντρικα μου έφαγαν 5 χρόνια της ζωής μου. Με κουρασαν οι ανθρωποι.
Προτιμω να είμαι ακαταδεχτος και να φαινομαι σνομπ απο το να προσεγγιζω κοσμο.
Στη δουλειά εκτός της οικογενειακής επιχειρησης ειχα ευκαιρία να γνωρισω άτομα αλλά το θέμα της ακοής μου δυσχαιρανε πολυ ακόμα και την ίδια τη δουλειά μου (παρολο που ήταν κατά βάση κατά μονας δουλεια , σε εφημερίδα). Πρεπει να βαλω άμεσα το ακουστικό και να δω για την εγχείρηση. Εχω το ίδιο θέμα με τον Μπετοβεν. Μέσα στη σεζόν ωστοσο δύσκολο να τρεξω για όλα αυτά. Είμαι όλη μέρα δουλειά σχεδόν.
Ναι, ίσως βοηθούσε αυτό που λες για τον χαρακτήρα μου.
Σκεφτηκα πως αν με παρουν στο μεταπτυχιακο στο νησί ,ίσως γνώρισω έτσι κόσμο που θα έχουμε πιό συναφη ενδιαφέροντα. Αλλά ακόμα και εκεί δύσκολο να στεριώσω χωρίς να υποκριθώ και χωρίς να είμαι λεπτολόγος.
Μα πως να αισθάνεσαι άνετα με κάποιον που θεωρείς φίλο αν κρύβεις βασικές πεποιθήσεις όπως π.χ. η αθεϊα; Αν δεν είναι κανένας θρησκόληπτος που ασχολείται με τον θεό από το πρωί ως το βράδυ και δεν έχει τίποτα πεποιθήσεις εντελώς σκοταδιστικές, γιατί να μην τα βρίσκεις κατά τα άλλα; Κάποια κοινά σημεία θα υπάρχουν. Αλλά αν καταπιέζεσαι και δεν εκφράζεσαι ελεύθερα, τότε τι φιλία είναι;
Με άλλους αν δεν κάνεις small talk ξέρω κι εγώ, πως θα δεις αν αναπτυχθεί σε κάτι άλλο; Με την πρώτη να μιλάτε για την επίδραση του μεταστρουκτουαλισμού στην ιστοριογραφία της τέχνης λίγο δύσκολο δεν είναι; Ή μπορεί μέσω αυτών να γνωρίσεις άλλους που ταιριάζεις καλύτερα. Έτσι πάνε αυτά.
Επειδή έχεις αναφέρει πολλές φορές το τι κάνουν στα social οι άλλοι, δεν σημαίνει οπωσδήποτε ότι είναι κενοί κι επιφανειακοί και δεν θα βρεις κοινά σημεία. Γνώρισε τον άλλο καλύτερα και μετά κρίνε, μην προκαταβάλεις.
Quote:
Originally Posted by Sonia
Με τόσα που βλέπουμε στον κόσμο θεωρείς ασφαλές να κάνω γνωστό σε μια μικρή κοινωνία πως είμαι άθεος; Πως απεχθάνομαι τις εθνικές εορτές και την έννοια του εθνικισμού; Πως δεν αντέχω τον αηδιαστικό τοπικισμό τους; Πως δεν αντέχω τον ρατσισμό τους; Φαίνομαι εγώ ο περίεργος όταν μιλάω με άτομα εκτός νησιού που μου λένε ότι είναι "παράδεισος", γιατί δεν ξέρουν πόσο αηδιαστικοί άνθρωποι το κατοικούν. Έτσι είμαι σίγουρος ότι θα πει και αυτή που ήρθε διακοπές "αυτός είναι περίεργος και τα βάζει με όλους, το μέρος είναι τέλειο".
Μπορεί να κινδυνεύσουν οι γάτες μου εκτός των άλλων. Προσπαθώ πλέον να κινούμαι υπόγεια στο πώς εκφράζω τις απόψεις μου για να μην γίνει αντιληπτό, τουλάχιστον από κατοίκους του χωριού. Φροντίζω να παίρνω μικρές εκδικήσεις σαν την Αμελί ή να αποκρύπτω την ταυτότητά μου διαδικτυακά σε τοπικά γκρουπς. Όταν εκφράζω τις απόψεις μου θεωρώ πως είμαι τόσο εύστοχος που προσβάλλονται αμέσως και μπαίνουν σε θέση άμυνας. Και η αντιπαράθεση είναι αναπόφευκτη. Άρα καταλήγω να φιλτράρω τι θα πω και σε ποιον. Δεν έχω άλλη επιλογή. Και ούτε θεωρώ πως ο μέσος μπαμπουίνος εκεί έξω θα καταλάβει τις σκέψεις μου. Μου το είχε πει και η ψυχολόγος μου αυτό. Ότι είμαι πολύ έξυπνος και ο μέσος όρος αντίληψης εκεί έξω δεν είναι και πολύ υψηλός. Από την άλλη βέβαια πολλά άτομα έχουν παραπάνω πτυχία από μένα, κι όμως και πάλι βρίσκω ψεγάδια και ελλείψεις στις γνώσεις τους. Επίσης έως τώρα απεχθανόμουν την γνώση που μαθαίνουν εντός των πανεπιστημίων, εννοώ δηλαδή πως το να έρθει ένα άτομο και να μου λέει τις σκέψεις του καθηγητή του ως δικές του σκέψεις δείχνει απλώς διανοητική αδυναμία. Εγώ έχω φροντίσει για την δική μου μόρφωση, μόνος μου. Το σχολείο και το πανεπιστήμιο ήταν πάντοτε μόνο τυπικά για μένα. Δεν κατέβαλα κανέναν κόπο. Τις γνώσεις μου τις απέκτησα διαβάζοντας για τα πάντα μόνος μου. Απεχθάνομαι το να είμαι υφιστάμενος σε κάποιον. Νιώθω έντονη την ανάγκη να αμφισβητήσω τους άλλους. Το έκανα και στο σχολείο και μου άρεσε να φέρνω σε δύσκολη τους καθηγητές μου όταν ρωτούσα πράγματα που δεν ήξεραν να απαντήσουν. Τώρα βέβαια αποφάσισα για το συγκεκριμένο μεταπτυχιακό γιατί σκέφτηκα γιατί όχι, ίσως μου είναι και χρήσιμο αν θέλω ποτέ να διοριστώ στο δημόσιο. Αλλά το πράττω με αμφίρροπα συναισθήματα.
Anyway. Ο φιλός που ανέφερα παραπάνω είναι μουσουλμάνος εκτός των άλλων, δεν έχω καμία όρεξη να ανοιχτώ σε κάποιον που έχει μεγαλώσει με θρησκευτικό φανατισμό.
Όσο να 'ναι ένα συμπέρασμα βγαίνει και από τα σόσιαλ. Προσπαθώ βέβαια να επιβληθώ στην κρίση μου και κάποιες φορές με αναγκάζω να σκεφτώ τρία θετικά για κάποιον ή να πω στον εαυτό μου πως σίγουρα είναι πιο έξυπνοι από όσο δείχνουν. Συνήθως όμως είναι απλώς πιο πονηροί. Πονηροι σαν αδίστακτοι χωριάτες σε θεατρικό του Μολιέρου.
Δεν πιστεύω και πολύ στην φιλία γενικά. Ίσως είναι λάθος μου. Πιστεύω δηλαδή περισσότερο στον έρωτα παρά στη φιλία. Τη φιλία τη βρίσκω λίγο κοινωνική σύμβαση. Δεν ήμουν πάντα έτσι βέβαια. Για αυτό και αποφεύγω να συναντώ άτομα του παρελθόντος μου. Γιατί περιμένουν κάτι από μένα και αντικρύζουν έναν άλλο άνθρωπο. Μου το είχαν πει κιόλας, πριν μερικά χρόνια. Κάποια άτομα που κάναμε παλιά παρέα και είχα βγει μαζί τους μετά από καιρό, με έναν εκ των οποίων είχα κρατήσει ενεργή επαφή, και ένας άλλος σχολίασε πως μοιάζω άλλος άνθρωπος, πως είμαι πιο κλειστός και μαζεμένος. Φυσικά, αφού εξέθεσα τον εαυτό μου και κουράστηκα να παλεύω κοινωνικά. Δεν θέλω να μπαίνει ο εαυτός μου υπό την κρίση των άλλων πια. Από μικρό παιδί αναγκάζομαι να το υφίσταμαι αυτό λόγω του διαζυγίου των γονιών μου και της αρρώστιας της μαμάς μου, το οποίο ήταν επίσης σκάνδαλο της εποχής. Όλη μου τη ζωή έπρεπε να αποδεικνύω ότι δεν έχω κληρονομήσει την αρρώστια της μαμάς μου. Μέχρι σήμερα το συζητάνε. Έτσι είναι στις μικρές κοινωνίες. Και δεν βοηθάει το ότι είμαι μαχητικός. Αλλά νιώθω πως δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Ο κόσμος που ζούμε δεν είναι αγγελικά πλασμένος. Είναι ένα μέρος που πρέπει να πολεμήσεις αν θες να προστατεύσεις αθώα πλάσματα όπως τα ζώα ή την ιδια την ακεραιότητά σου απέναντι στη φυσική διαφθορά τους.