Αμελί μου εμπιστεύσου το δικό σου ένστικτο... Έτσι θα μάθεις να εμπιστεύεσαι περισσότερο εσένα. Μην επηρεάζεσαι τόσο από τη γνώμη του μπαμπά σου σχετικά με τα δικα σου θέλω.
Printable View
Αμελί μου εμπιστεύσου το δικό σου ένστικτο... Έτσι θα μάθεις να εμπιστεύεσαι περισσότερο εσένα. Μην επηρεάζεσαι τόσο από τη γνώμη του μπαμπά σου σχετικά με τα δικα σου θέλω.
ναι ανωνυμη μου αυτο κανω,παρολο το \"κοστος\" που εχει αυτη η αποφαση μου(εχουν ψυχρανθει οι σχεσεις μου με τον πατερα μου)Quote:
Originally posted by anwnimi
Αμελί μου εμπιστεύσου το δικό σου ένστικτο... Έτσι θα μάθεις να εμπιστεύεσαι περισσότερο εσένα. Μην επηρεάζεσαι τόσο από τη γνώμη του μπαμπά σου σχετικά με τα δικα σου θέλω.
Αμελι, τα ιδια παιρναμε, μονο που εγω δεν εχω φιλες. Θα ελεγα να μην αρνεισαι την επαφη με ανθρωπους και ηδη καπιοος σε ρωτησε μηπως κατι τρεχει με αυτο. Εγω τις παρατησα πληγωμενη απο αυτες και τωρα ειμαι καταμονη ,ειναι χειροτερα ομως (σε πιανει η τρελα). Επι χρονια δεν εβγαινα ,τωρρα κανω μικρες βολτες με αυτοκινητο και καποιες φορες και με τα ποδια και φοραω τα γυαλια μου ακομη και απογευμα. Κατι πρεπει να κανουμε, καθε μικρη κινηση ειναι μια νικη, κι ας την βλεπουν ισως σαν ενα τιποτε ολοι οι \'φυσιολογικοι ανθρωποι\'. Τα φαρμακα να τα προσεχεις, εγω δεν μπορουσα να σπυδαζω και να τα παιρνω οποτε τα σταματησα κι ας ειμαι νευρολογικα ενα ρακος (επηρεαζουν και τη μνημη).
καλη μου april οντως μοιαζουμε...
και γω νιωθω αυτη τη μοναξια που νιωθεις και ας εχω 3 φιλους.εξαλλου λογω αποστασης τους βλεπω παρα πολυ σπανια.
παλια ημουν πολυ κοινωνικο ατομο,ειχα αρκετες φιλες που πλεον δεν εχω (δεν θα ηθελα να αναλυσω τους λογους γιατι πεφτω ψυχολογικα οταν τα σκεφτομαι).
τους αληθινους ομως φιλους, αυτους που εμειναν δεν τους αρνουμαι οπως ανεφερες.τις προαλλες ειχε ερθει σπιτι μου ενας φιλος,ενας ανθρωπος που τον εκτιμαω αφανταστα.αυτος ο ανθρωπος ειναι για μενα ο ορισμος της φιλιας.παρολο που ημουν χαλια περασα καλα.
δυστυχως μενει σε αλλη πολη.
οσο για τα φαρμακα που λες σιγουρα εχουν παρενεργειες αλλα και ενεργειες.ετσι υφισταμαι τις πανερνεργειες,προκειμενου να εχω τις ενεργειες.
και δεν προκειται ποτε να τα μειωσω ή κοψω χωρις την συμφωνη γνωμη του γιατρου μου.
και γω κανω βολτιτσες μονη μου ή με την αδερφη μου,με τα γυαλακια ηλιου οπως και συ καθημερινα και μου κανει εστω και προσωρινα καλο.ειναι οπως το λες και συ μια μικρη νικη,παρολο που πολλοι το θεωρουν ενα τιποτα ειτε επειδη δεν μπορουν να καταλαβουν τι νιωθουμε,ειτε επειδη ειναι \"ξερολες\" και το μονο που τους ενδιαφερει δεν ειναι να μας βοηθησουν αλλα να κανουν επιδειξη \"γνωσεων\"....(υπαρχουν πολλοι απο αυτους και στη ζωη και στο φορουμ....)
παντως εμενα καποια τετοια ατομα εδω μεσα που εβγαλαν μπολικη \"ξερολιαση\" και αποτομο-σχεδον εχθρικο υφος-με απετρεψαν απο το να γραψω για καποιο διαστημα εδω τον πονο μου....
και εκανα λαθος γιατι μεσα απο αυτο το φορουμ εχω βοηθηθει απο παρα πολλους οπως η ανωνυμη,η αρσουλα μου,η σοφια,το ολγακι μου,ο καλοκαρδος και σοφος κιπακος και πολλοι ακομα....
τεσπα...ισως να μην το εκαναν απο κακη προθεση,παντως με εριξαν ψυχολογικα.(οχι τοσο με τα λεγομενα τους αλλα με το αποτομο και απαξιωτικο υφος τους)....
Αμελί μου, θα σου πω κάτι που το έχω σκεφτεί πολλές φορές.
Πολλές φορές τα σκληρά λόγια μπορεί να μας ωφελήσουν όσο και τα γλυκά γεμάτα νιώσιμο λόγια.
Σημασία έχει όταν γράφονται ή κυρίως οταν λέγονται, να μη λέγονται με σκοπό να μας αποπροσανατολίσουν, να μας πληγώσουν, να μας υποβιβάσουν ή απλά να μας κάνουν να νιώθουμε μια ψεύτικη ευδαιμονία. Αν λέγονται με σκοπό να μας βοηθήσουν, τότε αξίζει να τα ακούσουμε, ακομα κι όταν είναι σκληρά. Αλλά το timing και η προσωπικότητα του καθένα είναι διαφορετικά και φυσικά μέσα από ένα τέτοιο μέσο, που κανείς δε βλέπει τον άλλο, αλλά ούτε και τον γνωρίζει, δεν μπορεί να ξέρει ούτε το timing του άλλου ούτε και τις προθέσεις του. Γι\'αυτό τα πράγματα περιπλέκονται πολλές φορές.
Από όσα διαβάζεις, κράτα και προβληματίσου με ότι σου κάνει εσένα, την Αμελί.
Αλλά πάνω από όλα, εκφράσου. Αυτό δεν μπορεί και δεν πρέπει κανείς να στο στερει:)
ναι αυτο θα κανω γλυκια μου γιατι περα απο τη βοηθεια του γιατρου μου,αυτο το φορουμ με εχει βοηθησει απειρες φορες,κυριως απο ατομα που εχουν περασει στο παρελθον ή περνανε ακομα,βιωματα παρομοια με τα δικα μου.Quote:
Originally posted by anwnimi
Αλλά πάνω από όλα, εκφράσου. Αυτό δεν μπορεί και δεν πρέπει κανείς να στο στερει:)
οι φορες που εχω πληγωθει απο το φορουμ,ειναι ελαχιστες σε σχεση με τις φορες που εχω βοηθηθει.
οσων αφορα εσενα θελω να ξερεις οτι εισαι ενα απο τα ατομα που με εχουν βοηθησει παρα πολυ με τα λεγομενα σου.
θα ηθελα πολυ να ειχα μια φιλη σαν και σενα in real life:)
βρε παιδια αντιμετωπιζω ενα σοβαρο προβλημα.
απο τη μια δεν μπορω να αποχωρηστω την καφεινη(κοκα-κολες-γαλλικος καφες) και απο την αλλη με ταραζει με αποτελεσμα να πλακωνομαι μετα στα φαρμακα.
το ξερω οτι ειναι στο χερι μου να τα κοψω ομως μου ειναι τρομερα δυσκολο να τα στερηθω...
χμ...ισως να δοκιμαζα σοδα αντι για κοκα-κολα για να εχω την αισθηση του ανθρακικου?
οι ποτοκαλαδες και οι χυμοι μου φερνουν αηδια....
Quote:
Originally posted by amelie74
βρε παιδια αντιμετωπιζω ενα σοβαρο προβλημα.
απο τη μια δεν μπορω να αποχωρηστω την καφεινη(κοκα-κολες-γαλλικος καφες) και απο την αλλη με ταραζει με αποτελεσμα να πλακωνομαι μετα στα φαρμακα.
το ξερω οτι ειναι στο χερι μου να τα κοψω ομως μου ειναι τρομερα δυσκολο να τα στερηθω...
χμ...ισως να δοκιμαζα σοδα αντι για κοκα-κολα για να εχω την αισθηση του ανθρακικου?
οι ποτοκαλαδες και οι χυμοι μου φερνουν αηδια....
τυγχανει να εισαι λιγο εως πολυ επιρρεπης
ελπιζω παντως να δουλεψει η ιδεα σου
παντως
πολυ σε παω αμελι
στο προσωπο σου στα ποστ σου
βλεπω ποσο πολυ η επιγνωση μας αλλαζει τη ζωη
προς researcher--->ναι ειμαι κουκλα μου επιρεπης σε πασης φυσεως εξαρτησεις.
μια απο αυτες ειναι και η εξαρτηση μου απο τα φαρμακα.
σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια :)
και γω σε παω:)
προς rain_and_wind---->θελω να σε ευχαριστησω που μου επισημανες το γεγονος οτι πρεπει να θεσω ορια στην αδερφη μου.της μιλησα τις προαλλες ηρεμα,για το οτι δεν θελω να μπαινει στο δωματιο μου οταν ξεκουραζομαι.
απο τοτε δεν εχει ξαναμπει.
παντως πρεπει να εισαι πολυ δυνατος ανθρωπος.ξαναδιαβασα τα οσα μου εγραψες.το τι περασες στην παιδικη σου ηλικια και το ποσο ειχες επιφορτιστει με τον ρολο του προστατη της μητερας σου.και παρολα αυτα τα καταφερες.
ΕΙΣΑΙ ΑΞΙΑΙΠΕΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΛΕΩ ΜΕ ΠΑΣΑ ΕΙΛΙΚΡΙΝΙΑ.
προς ολους---->σημερα σημειωσα μια μικρη νικη.
παρολο που ειχα αγχος δεν πηρα επιπλεον φαρμακα απο τα καθορισμενα.(παιρνω ηδη πολλα).
μπορει να ζοριστηκα λιγο αλλα νιωθω καλα με τον εαυτο μου.
να ειστε ολοι καλα και σας ευχαριστω για οσα μου εχετε προσφερει σε αυτη την διαδυκτιακη φωλιτσα μας:)
και εγω αμελι μου πεινω 3 καφεδες και μια κολα καθε μερα,μου αρεσει το ανθρακικο με το τσιγαρο:)Quote:
Originally posted by amelie74
βρε παιδια αντιμετωπιζω ενα σοβαρο προβλημα.
απο τη μια δεν μπορω να αποχωρηστω την καφεινη(κοκα-κολες-γαλλικος καφες) και απο την αλλη με ταραζει με αποτελεσμα να πλακωνομαι μετα στα φαρμακα.
το ξερω οτι ειναι στο χερι μου να τα κοψω ομως μου ειναι τρομερα δυσκολο να τα στερηθω...
χμ...ισως να δοκιμαζα σοδα αντι για κοκα-κολα για να εχω την αισθηση του ανθρακικου?
οι ποτοκαλαδες και οι χυμοι μου φερνουν αηδια....
δοκιμασε παγωμενη σπραιτ η καμια σοδα:)
Αμελί μου (μου θυμίζει την υπέροχη ταινία Αμελί),
εχεις δοκιμάσει ελληνικό καφέ?Κι εμενα με πειράζει ο γαλλικός ,δοκίμασα ελληνικό και μου άρεσε.
Να εισαι καλά εύχομαι.
:)
Ωραία νέα αμελί μου:)Quote:
Originally posted by amelie74
προς rain_and_wind---->θελω να σε ευχαριστησω που μου επισημανες το γεγονος οτι πρεπει να θεσω ορια στην αδερφη μου.της μιλησα τις προαλλες ηρεμα,για το οτι δεν θελω να μπαινει στο δωματιο μου οταν ξεκουραζομαι.
απο τοτε δεν εχει ξαναμπει.
Πόσο καιρό παραπονιόσουν ότι σε ενοχλούσε η συγκεκριμένη συμπεριφορά της αδερφής σου....κ φάνταζε στα μάτια σου αδιέξοδη η κατάσταση,
τελικά ήδη έγινε μια σημαντική αλλαγή.
Προσωπικά το θεωρώ σημαντικό βήμα:)
Αμελί είσαι τόσο γλυκός και συναισθηματικός άνθρωπος!Quote:
Originally posted by amelie74
ναι αυτο θα κανω γλυκια μου γιατι περα απο τη βοηθεια του γιατρου μου,αυτο το φορουμ με εχει βοηθησει απειρες φορες,κυριως απο ατομα που εχουν περασει στο παρελθον ή περνανε ακομα,βιωματα παρομοια με τα δικα μου.Quote:
Originally posted by anwnimi
Αλλά πάνω από όλα, εκφράσου. Αυτό δεν μπορεί και δεν πρέπει κανείς να στο στερει:)
οι φορες που εχω πληγωθει απο το φορουμ,ειναι ελαχιστες σε σχεση με τις φορες που εχω βοηθηθει.
οσων αφορα εσενα θελω να ξερεις οτι εισαι ενα απο τα ατομα που με εχουν βοηθησει παρα πολυ με τα λεγομενα σου.
θα ηθελα πολυ να ειχα μια φιλη σαν και σενα in real life:)
Σ\'ευχαριστώ τόσο για τα καλά σου λόγια:) Κι εμένα μου αρέσει να περιστοιχίζομαι στην πραγματική μου ζωή και από γλυκούς και συναισθηματικούς ανθρώπους:)
Συνέχισε τις προσπάθειες σου:)
@ολγακι μου σημερα θα παρω απο το σουπερ-μαρκετ μερικες σοδες για το απογευμα....προς το παρων παντως εχω πιει μια κοκα-κολα:P
@Φωτεινη μου ο Ελληνικος δεν μου αρεσει κοριτσι μου καθολου....ενω για γαλλικο τρελαινομαι!!!
@Αρσι μου οντως ειναι ενα βημα αυτο που εγινε με την αδερφη μου αν και πρεπει να γινουν και μερικα ακομα βηματα.
@ανωνυμη δεν εχω λογια!
σε ευχαριστω και γω με την σειρα μου για τα καλα σου λογια:)
λοιπον σας εχω ευχαριστα νεα.
ρωτησα τον γιατρο μου απο τι πασχω τελικα και μου απαντησε πως ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΔΙΠΟΛΙΚΗ!:)
μου ειπε οτι εχω απλα μια κυκλοθυμια σε συνδυασμο με αγχωδη διαταραχη.
αυτη η διαγνωση με ανακουφισε.
γενικα με βοηθησε πολυ η συνεδρια μας,μου εδωσε κουραγιο,αισιοδοξια.
ευγνομωνω τον Θεο που εχω αυτον τον γιατρο.:)
ξαναρχιζω τα αγγλικα απο βδομαδα και ο Θεος βοηθος.
οπως και να χει ειναι επιλογη μου.
κανεις δεν με πιεσε να το κανω....
Μην αγχωθείς καθόλου δεν αξίζει τίποτε μπροστά στην υγεία.Δεν χρειάζεται να πιεστείς όσο μπορείς.
Καλή συνέχεια λοιπόν.Και ωραία νέα έφερες,μπράβο αμελί.:)
δεν προκειται να πιεστω Γιωτα μου...ετσι και αλλιως η καθηγητρια με πηγαινει με αρκετα θα ελεγα αργους ρυθμους...Quote:
Originally posted by γιώτα2
Μην αγχωθείς καθόλου δεν αξίζει τίποτε μπροστά στην υγεία.Δεν χρειάζεται να πιεστείς όσο μπορείς.
σ\'ευχαριστωQuote:
Originally posted by RainAndWind
Καλή συνέχεια λοιπόν.Και ωραία νέα έφερες,μπράβο αμελί.:)
να εισαι παντα καλα κοριτσι μου:)
οφειλω ενα μεγαλο ευχαριστω στον κιπ για την στηριξη που μου προσφερει απλοχαιρα μεσω του chat.
οταν ρωτησα \"μηπως γινομαι κουραστικη\",ηταν ο μονος που μου ειπε πως οχι.
κιπ εισαι ψυχουλα.
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Θα σε κλωτσησω Amelie:P
Ελα ρε...σιγα λες ενδιαφεροντα πραγματα και εγω σε ευχαριστω...αν βαριομουν απλως θα εφευγα...περναω καλα:)
:)))))))))))))
τις τελευταιες μερες υπεφερα απο υπερμετρο αγχος που μου ειχε προκαλεσει ενα νεο φαρμακο που μου εβαλε ο γιατρος.
το αντικαταστησαμε με ενα αλλο και τα πραγματα ειναι καπως καλυτερα.
αυτες οι μικρες καθημερινες νικες μας, ειναι η μεγαλη προοδος μας προς τη θεραπεια μας και ας φαινεται σε αλλους φυσικο και αυτονοητο...Quote:
Originally posted by amelie74
και γω κανω βολτιτσες μονη μου ή με την αδερφη μου,με τα γυαλακια ηλιου οπως και συ καθημερινα και μου κανει εστω και προσωρινα καλο.ειναι οπως το λες και συ μια μικρη νικη
amelie νομιζω οτι ολα θα πανε καλα για σενα γιατι διαβαζοντας τα μηνυματα σου βλεπω ποσο δυνατο κοριτσι εισαι! Και να ξερεις οτι δινεις κουραγιο και σε αλλους που σε διαβαζουν, να συνεχισουν τον αγωνα τους.
σ\'ευχαριστω πολυ γλυκια μου για τα καλα σου λογια.
δυνατη δεν ξερω αν ειμαι...αλλα οποτε πεφτω,αργα ή γρηγορα ξανασηκωνομαι.:)
μα αυτο ειναι που εχει αξια! να μπορουμε να ξανασηκωνομαστε..:)Quote:
Originally posted by amelie74Text
δυνατη δεν ξερω αν ειμαι αλλα οποτε πεφτω,αργα η γρηγορα ξανασηκωνομαι
οσο για το \"γλυκια μου\"... θα ελεγα καλυτερα \"γλυκιε μου\" γιατι ειμαι αντρας...:) βεβαια που να το ξερεις...;)
ουυυυυυπς χιλια σορρυ!
οκ λοιπον \"γλυκε μου\":)
Δεν χρειαζεται να ζητας συγνωμη βρε amelie. Πως θα μπορουσες να ξερεις αν ειμαι αντρας ή γυναικα? Εγω σου το ανεφερα περισσοτερο για αστειο...:)Quote:
Originally posted by amelie74
ουυυυυυπς χιλια σορρυ!
οκ λοιπον \"γλυκε μου\":)
παιδια παλι πεσμενη ειμαι.
το αγχος υποχωρησε καπως με τοσα φαρμακα αλλα αυτη η ρημαδα η θλιψη δεν λεει να φυγει.
τον λογο της θλιψης μου τον ξερω.
τελευταια νοιωθω μεγαλη οργη προς την αδερφη μου.
δεν θεωρω οτι ειναι υπαιτια για το προβλημα μου,απλα πιστευω οτι αν ηταν καλα θα ημουν αισθητα καλυτερα.(θα επαιρνα λιγοτερα φαρμακα,θα απεδιδα πιο πολυ στη μελετη μου κλπ κλπ)
εχω φτασει σε σημειο να σκεφτομαι οτι αν ηταν σε ψυχιατρειο θα ημουν καλυτερα εγω.
απο την αλλη νοιωθω μεγαλες ενοχες για αυτες τις σκεψεις μου,γιατι υπαρχουν στιγμες που ειμαστε πολυ αγαπημενες.
την αγαπαω παιδια ειλικρινα αλλα με ριχνει πολυ.
το εχω συζητησει με τον γιατρο μου και μου ειπε οτι ξερει ατομα με ψυχωσικη αδερφη που εχουν μια χαρα προσωπικη ζωη.ομως αυτοι δεν εχουν τα δικα μου προβληματα τα οποια να σημειωσω οτι προεκυψαν πριν την κριση της αδερφης μου.
το να φυγω απο το σπιτι στην παρουσα φαση ειναι ανεφικτο.ουτε το να λειπω πολλες ωρες απο το σπιτι ειναι εφικτο(λογω αγοραφοβιας και ελλειψης κοινωνικων επαφων).
οποτε....ΑΔΙΕΞΟΔΟ.
αδιεξοδο....
Ψαχνεις για ευκολες λυσεις και εξιλαστηρια θυματα εκει που δεν υπαρχουν ισως.
Εαν δεν εχεις δουλεια , εαν αισθανεσαι μονη , εαν το ενα ενα το αλλο ειναι αγωνες ζωης και οι λυσεις ποτε δεν ειναι απλες.
Ειναι ευκολη η μεταθεση των προβληματων μας καπου αλλου , οχι οτι δεν μπορει να ισχυει αυτο που λες αλλα η κατασταση δεν προκειται να βελτιωθει ριζικα , ισως και καθολου.
Προσπαθησε να σπαταλησεις φαια ουσια χτυπωντας την ριζα του κακου και κυριως αυτο που χρειαζεται ειναι...δραση.
Δραση για να βγεις απο την μοναξια , δραση για να βρεις δουλεια κλπ.
Ποιος ειπε οτι ειναι ευκολα?
Κανεις...ειναι βουνο το ξερω.
Χμ και εγω το κανω πολλες φορες και ολοι μεταθετουμε προβληματα σε πραγματα απιστευτα , που μπορει απλως να ειναι ενοχλητικα και σαφως μπορει να επιφερουν βελτιωση και να οφειλονται για μερικα δεινα , αλλα καλο ειναι να μη ξεφευγουμε εντελως απο τους στοχους.
Σιγουρα μια ανεξαρτητοποιηση απο το σπιτι ειναι πραγματι καλο!!!!!!!...αλλα πως?
Θυμάμαι και εκείνο τον τύπο που είχε μπει και η αδερφή του είχε αποδιοργανωτική σχιζοφρένεια. Τώρα αυτό είναι πραγματικά σκληρό. Γιατί αυτή η διαταραχή μοιάζει πιο πολύ με κάτι σαν αυτισμό και αυτό είναι πραγματικά βαρύ...να έχεις σπίτι και να πρέπει να φροντίζεις για τέτοιο άτομο. Παρ όλα αυτά ο τύπος δεν έδειχνε να είχε κάποιο πρόβλημα από ότι θυμάμαι. Βέβαια είναι σχετικά αυτά τα πράγματα. Το βουνό του ενώς είναι ο λόφος του άλλου. Κάποιος βρίσκει κάτι τρομερά δύσκολο και τρομερό ενώ ο άλλος το βρίσκει παιχνιδάκι κλπ. Και σίγουρα δεν βοηθάει να έχεις κάποια διαταραχή άγχους (έχω περάσει και εγώ από το τριπάκι...και καμια φορά ακόμα με πιάνει το κωλο-γενικευμένο άγχος λολ) γιατί αυτή είναι η \"δουλειά\" αυτών των καταστάσεων...σε κάνουν να τα βλέπεις όλα βουνό και να \"κωλώνεις\" που λένε και πιο λαικά. Όμως μου φαίνεται ότι είναι και θέμα να αρχίσεις να κάνεις κάποια αρχή. \"Απευαισθητοποίηση\" που λένε και στην Γ-Σ θεραπεία. Μην περιμένεις να σου περάσουν όλα κάποια μέρα και μετά να αρχίσεις να κάνεις πράγματα. Πρέπει να αρχίσεις να κάνεις πράγματα για να αρχίσουν να σου περνάνε αυτά που έχεις. Και αν φαίνεται κάτι βουνό, τότε πρέπει να αρχίσεις να σκαρφαλώνεις. Και ίσως σκαρφαλώνοντας αρχίσεις σιγά σιγά να συνειδητοποιείς ότι αυτό που νόμιζες βουνό ήταν λόφος. Και στην πορεία ίσως συνειδητοποιήσεις ότι τελικά δεν υπήρχε πουθενά ανώμαλο έδαφος και ότι περπατάς σε ένα φλατ μέρος. Τα αδιέξοδα και τα βουνά είναι στο μυαλό σου. Στο χέρι σου είναι να ανοίγεις διεξόδους. Μπορεί να φαίνεται τρομακτικό και δύσκολο στην αρχή αλλά πρέπει να κάνεις το άλμα η τα άλματα.
αν τα παρανω δεν ειναι κακιες τοτε τι ειναι κακία?Quote:
Originally posted by lucifer
amelie,
ότι πεις. μπορούμε να διαφωνήσουμε, άλλωστε?
αν πχ \"δεν τα παίρνεις τα γράμματα\" δεν παίζει ρόλο το αν έχεις η όχι ψυχωσική αδερφή.
1/σε πληροφορω αγαπητη λουσιφερ,οτι τα γραμματα μια χαρα τα παιρνω,απλα το αγχος μου δεν με αφηνει να αποδωσω στο μαξιμουμ των δυνατοτητων μου.ξερεις οταν ημουν καλα ειχα περασει στις πανελληνιες σε μια απο τις πιο αξιολογες και υψηλοβαθμες σχολες που υπαρχουν...αυτο παει στο οτι πεταξες αμεσως την κακια σου οτι δεν παιρνω τα γραμματα.
2/οσο για το γεγονος οτι πιστευεις οτι θελω ολοι να συμφωνουν με την γνωμη μου εισαι παλι λαθος.
για παραδειγμα τα μηνυματα του keep,του petran,της ανωνυμης,της αρσης,της σοφιας και πολλων αλλων με εχουν βοηθησει πολυ,παρολο που δεν συμφωνουσαν απολυτα με οσα γραφω.
αντιθετως χαρηκα γιατι μου ειπαν πραγματα τα οποια δεν ειχα καθαρο μυαλο να σκεφτω και μου υπεδειξαν εναν πιο αισιοδοξο τροπο σκεψης.
αλλα ξερεις ποιο ειναι η διαφορα τους με σενα?
οτι τα ειπαν με τροπο που δεν εβγαζε κακια,οπως κανεις εσυ.
ελπιζω αυτη να ειναι η τελευταια φορα που γραφεις στο θρεντ μου,γιατι ειλικρινα δεν εχεις τον τροπο,ουτε την προθεση να βοηθησεις....
by the way petran kai keep σας ευχαριστω πολυ για τα μηνυματα σας.
να ειστε καλα και να εχετε ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ:)
Αχ αμελί μου,κουράγιο....είναι φάσεις που υποτροπιάζουν οι δυνάμεις μας και στην ουσία θα θέλαμε πιο υποστηρικτικό περιβάλλον.....Quote:
Originally posted by amelie74
παιδια παλι πεσμενη ειμαι.
το αγχος υποχωρησε καπως με τοσα φαρμακα αλλα αυτη η ρημαδα η θλιψη δεν λεει να φυγει.
τον λογο της θλιψης μου τον ξερω.
τελευταια νοιωθω μεγαλη οργη προς την αδερφη μου.
δεν θεωρω οτι ειναι υπαιτια για το προβλημα μου,απλα πιστευω οτι αν ηταν καλα θα ημουν αισθητα καλυτερα.(θα επαιρνα λιγοτερα φαρμακα,θα απεδιδα πιο πολυ στη μελετη μου κλπ κλπ)
εχω φτασει σε σημειο να σκεφτομαι οτι αν ηταν σε ψυχιατρειο θα ημουν καλυτερα εγω.
απο την αλλη νοιωθω μεγαλες ενοχες για αυτες τις σκεψεις μου,γιατι υπαρχουν στιγμες που ειμαστε πολυ αγαπημενες.
την αγαπαω παιδια ειλικρινα αλλα με ριχνει πολυ.
το εχω συζητησει με τον γιατρο μου και μου ειπε οτι ξερει ατομα με ψυχωσικη αδερφη που εχουν μια χαρα προσωπικη ζωη.ομως αυτοι δεν εχουν τα δικα μου προβληματα τα οποια να σημειωσω οτι προεκυψαν πριν την κριση της αδερφης μου.
το να φυγω απο το σπιτι στην παρουσα φαση ειναι ανεφικτο.ουτε το να λειπω πολλες ωρες απο το σπιτι ειναι εφικτο(λογω αγοραφοβιας και ελλειψης κοινωνικων επαφων).
οποτε....ΑΔΙΕΞΟΔΟ.
Κάνεις άσχημες σκέψεις για την αδερφή σου...κι εγώ το έχω κάνει...και τόσο ακραίες(και πιο πολύ)...κι ακόμα μπορεί να τύχει να το κάνω....όταν βλέπω ότι έχω ανάγκη ηρεμίας,υποστήριξης,κατανό ησης και αντί αυτού θα πρέπει από πάνω να γίνω εγώ \'ο βοηθός\' γι\'αυτό το ήρεμο περιβάλλον.
Δε φταίει η αδερφή σου,δε φταίνε οι γονείς μου ή κάποιος άλλος γιατί απλά έτσι είναι.Αυτοί είναι.Και πάντα πιστεύω θα υπάρχουν γύρω μας άνθρωποι που θα μπορεί να γίνουν ανασταλτικοί παράγοντες.Κ εκεί έρχεται το δικό μας κομμάτι και η γνωστή οριοθέτηση.Η προστασία και φροντίδα του εαυτού μας από μας τους ίδιους.
Ξέρω ότι μπορεί να τα ξέρεις όλα αυτά,ότι το προσπαθείς όπως επίσης νομίζω ότι έρχονται κ φεύγουν διαλλείματα όπου χάνουμε το κέντρο μας που είμαστε εμείς και τι μπορούμε να κάνουμε και το μεταθέτουμε στο τι μπορούν να κάνουν οι άλλοι για μας.Που ξεχνάμε ότι εμείς φτιάχνουμε το περιβάλλον που κινούμαστε και όχι το περιβάλλον εμάς.
Δυστυχώς δε βρεθήκαμε όλοι σε ένα υγιές και όμορφο περιβάλλον αλλά ευτυχώς περνάει απ\'το χέρι μας να διαμορφώσουμε ένα νέο.
Είναι δύσκολο όταν είσαι σε φάση που αντιμετωπίζεις και η ίδια δικά σου θέματα άγχους κ θλίψης γιατί φυσικό είναι να χρειάζεσαι υποστήριξη αλλά βήμα βήμα γίνεται και πιστεύω πως το αντιλαμβάνεσαι ήδη μέσα απ\'τον αγώνα σου.
Στο έχω ξαναπεί νομίζω μπορούμε να αλλάξουμε εμάς και όχι τους άλλους.
Και αλλάζοντας εμάς τροποποιείται και η συμπεριφορά των άλλων απέναντί μας γιατί καθοδηγείται απ\'τα όρια που έχουμε θέσει.
μου άρεσε πολύ το κομμάτι του πετράν και το κρατάω και για μένα
\'\'Πρέπει να αρχίσεις να κάνεις πράγματα για να αρχίσουν να σου περνάνε αυτά που έχεις. Και αν φαίνεται κάτι βουνό, τότε πρέπει να αρχίσεις να σκαρφαλώνεις. Και ίσως σκαρφαλώνοντας αρχίσεις σιγά σιγά να συνειδητοποιείς ότι αυτό που νόμιζες βουνό ήταν λόφος. Και στην πορεία ίσως συνειδητοποιήσεις ότι τελικά δεν υπήρχε πουθενά ανώμαλο έδαφος και ότι περπατάς σε ένα φλατ μέρος. Τα αδιέξοδα και τα βουνά είναι στο μυαλό σου. Στο χέρι σου είναι να ανοίγεις διεξόδους. Μπορεί να φαίνεται τρομακτικό και δύσκολο στην αρχή αλλά πρέπει να κάνεις το άλμα η τα άλματα.\'\'
Eύχομαι να περάσει σύντομα κι αυτή η φάση γλυκιά μου :)
(άλλωστε γνωστότατο,τα σκαμπανεβάσματα μέσα στο παιχνίδι είναι..)
σ\'ευχαριστω πολυ γλυκια μου για μια ακομη φορα:)
οντως πολυ βοηθητικο το μηνυμα του πετραν:)
στον αγωνα λοιπον αρσουλα μου και συ και γω και ολοι μας.
χαιρομαι που με καταλαβαινεις:)
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΝΑ ΕΧΕΙΣ!!!
Αμελί σου εύχομαι τα καλύτερα, Ανάσταση σε όλους του τομείς.Αρσι συμφωνώ με όσα έγραψες....διαβάζοντας το κομμάτι του Πετράν έκανα την ίδια σκέψη....να το κρατήσω για μένα...να σκαρφαλώσω ακόμη μια φορά στο βουνό... όσο και αν με τρομάζει το υψος.