λολ:P:P
Ξέρασέ τα όλα oboro,έχουμε τ\'αυτιά μας ανοιχτά.Ε,σόρρυ,τα μάτια μας.:P
Printable View
λολ:P:P
Ξέρασέ τα όλα oboro,έχουμε τ\'αυτιά μας ανοιχτά.Ε,σόρρυ,τα μάτια μας.:P
ναι ετσι ετσι...πες τα μας ολα...:):):)
ειναι οντως πολυ ενδιαφερον το θεμα και νομιζω δεν τελειωνει ποτε...:):):)
... Όμπορε μίλα γιατί διάβασα όλο το θρεντ και ξεσηκώθηκα!... :P ... απ\' την πολύ την οχύρωση κοντεύεις να φτιάξεις το κάστρο των ιπποτών - ούτε στα playmobile μου τέτοιο πράμα! - ... :P ...
... Φωτεινή;... έγραψες κάτι που μου έκανε \'κούκου\'...
\'... Καταλαβαίνω πως πρέπει να υπάρχει ενας τρόπος να οχυρωθώ ,χωρίς να θυσιάσω την ανάγκη μου να εκφράζομαι...\'
... δεν έχω να σου προτείνω κάτι... απλά περιέγραψες το δικό μου τρόπο. Έχω επιλέξει πλέον την πλήρη έκφρασή μου ακριβώς για να οχυρώνομαι...
;)
Εχεις επιτυχημένη εκφραση Αλομπαρ, αυτός ειναι ο λόγος..Quote:
Originally posted by Alobar
... Όμπορε μίλα γιατί διάβασα όλο το θρεντ και ξεσηκώθηκα!... :P ... απ\' την πολύ την οχύρωση κοντεύεις να φτιάξεις το κάστρο των ιπποτών - ούτε στα playmobile μου τέτοιο πράμα! - ... :P ...
... Φωτεινή;... έγραψες κάτι που μου έκανε \'κούκου\'...
\'... Καταλαβαίνω πως πρέπει να υπάρχει ενας τρόπος να οχυρωθώ ,χωρίς να θυσιάσω την ανάγκη μου να εκφράζομαι...\'
... δεν έχω να σου προτείνω κάτι... απλά περιέγραψες το δικό μου τρόπο. Έχω επιλέξει πλέον την πλήρη έκφρασή μου ακριβώς για να οχυρώνομαι...
;)
Εγω πάλι οχι και τοσο...
... Φωτεινή εννοώ γενικά το να εκδηλώνομαι, όχι μόνο με το λόγο... αυτό είναι για μένα η προστασία. Οι οχυρώσεις τύπου \'φέουδο\' δοκιμάστηκαν παλαιότερα. Η ζωή είναι ξόδεμα κι εγώ είμαι γκραν συναισθηματικό άτομο. Να οχυρώσω τί και να περιφρουρήσω τί;... είμαι τόσο σαφής πια με μένα, που θέλω να ξέρει και ο πας άλλος πού βαδίζει. Οι σοβαρές απώλειες μου τελείωσαν, οι αντοχές αναλώθηκαν σε πολλά λάθος πράματα. Κι αν το θες, η αγάπη σα συναίσθημα δεν υφίσταται. Είναι πολλά πράματα η αγάπη. Είναι αποδοχή. Όταν είμαι σε θέση να καταλαβαίνω πόσο περιθώριο αφήνω στον άλλο, για μένα δε κάνει διαφορά το να εκτίθεμαι με το να οχυρώνομαι. Κι αν θες έχω κουραστεί. Δεν είμαι κοριτσούδι για να ξαναδιαβώ χιλιοπατημένα μονοπάτια. Να μπω σε διαδικασίες, να ξοδέψω τόσο, να αφήσω και λίγο στην άκρη, να, να... θέλω να είμαι ένα καθάριο πολύπλευρο που θα κάτσει με όποια πλευρά κι αν το τοποθετήσεις. Και να το δεις αυτό. Να φαίνεται. Ξέρω ότι τρομάζει η πλήρης έκφραση. Θεωρώ πως όχι όταν είναι απόφαση.
:)
ναι... και εγω αυτό εννοούσα ,την σαφήνεια στην έκφραση του συναισθήματος...την εκδήλωσή του.Το βλεπω σε εσενα Αλ,δεν κρύβεται..
Εγω απλά δεν βάζω ορια,νομίζω δεν εχω ..μολις το διαπίστωσα, γράφοντάς το..
http://www.youtube.com/watch?v=mxaxLUhMXSM&feature=quicklist
τελειο κομματι...
τι κι αν σου πουν σε αγαπω,τι κι αν σου πουν πως εισαι τα παντα γιαυτους,τι κι αν σου πουν ποσο πολυ σε ποθουν και σε θελουν τι κι αν κι αν κι αν...παλι μονο θα σε αφησουν.Γιατι η κουβεντα η αγαπη ολα τα μπορει παει τελειωσε.Δεν υπαρχει.
Αρα καλυτερα να μην πιστευεις τιποτα,δεν υπαρχει περιπτωσει να απογοητευτεις ποτε,το χειροτερο που μπορεις να παθεις ειναι να τα εννοουν....
σωστος ο αλτερ......
οτι και να σου πουν, ειναι αερας.
Οι πραξεις ειναι αυτες που μενουν στο χρονο, και αν μπορει κατι να πει, ειναι μονο αυτος.
εγω παλι πιστευω πια οτι μητε τα λογια μητε οι πραξεις εχουν σημασια...το μονο αληθινο ειναι το πως νιωθεις η σε κανουν να νιωθεις, μονο αυτο μενει στο χρονο...ολα τα υπολοιπα καποια στιγμη θα σβησουν...
οι πραξεις δεν σβηνουν ποτε,
εκτος αν κανεις πως δεν τις βλεπεις.
ακριβως η απογοητευση απο τα λογια και τους ορκους...μα η απογοητευση ερχεται απο μεσα μας...οτι και να κανουμε δεν θα γλιτωσουμε απο αυτην...να χτισουμε ενα οχυρο γυρω μας, ενα ψηλο τοιχο για προστασια και να μην αφησουμε κανενα να εισβαλλει; Μην τυχον και μας πονεσει, μην τυχον και μας αγγιξει, μην τυχον και αισθανθουμε εμεις κατι παραπανω; Μα ετσι δεν ειναι η ζωη; Οι αγαπες ερχονται και φευγουν, αλλες αλλαζουν μορφη, αλλες πεθαινουν, αλλες γεννιουνται...απλα παντα στην τελικη ο καθενας μονος του ζει και μονο εκεινος ξερει τι ενιωσε/νιωθει ακομα...ναι μεχρι και η αγαπη ειναι εγωιστικη...ειναι η αναγκη που εχουμε ως ανθρωποι να νιωθουμε οτι καποιος μας νοιαζεται, η αναγκη για ασφαλεια, η αναγκη να μοιραζομαστε πραγματα με καποιον, να κανουμε ερωτα κτλ κτλ......και για να ολοκληρωθει ολο αυτο η αναπαραγωγη...τιποτα παραπανω και τιποτα λιγοτερο...και οταν λεω εγωιστικο δεν το εννοω με την κακια εννοια, αλλα ειναι τοσο ανθρωπινο...χρειαζομαστε καποιον στη ζωη μας...ετσι δεν γινεται να προστατευτουμε ουτε απο τα ψηλα τοιχοι, ουτε απο τα καστρα που φτιαχνουμε, γιατι καποια στιγμη και παλι καποιος θα εχει την δυναμη και θα εισβαλλει και θα γκρεμιστουν ολα...ετσι ειναι χτιζουμε και ξεχτιζουμε και ποτε δεν ειμαστε ασφαλεις, απλα και μονο γιατι δεν μας αρκει η ασφαλεια μονο σαν οντοτητες...Quote:
Originally posted by Alterego
τι κι αν σου πουν σε αγαπω,τι κι αν σου πουν πως εισαι τα παντα γιαυτους,τι κι αν σου πουν ποσο πολυ σε ποθουν και σε θελουν τι κι αν κι αν κι αν...παλι μονο θα σε αφησουν.Γιατι η κουβεντα η αγαπη ολα τα μπορει παει τελειωσε.Δεν υπαρχει.
Αρα καλυτερα να μην πιστευεις τιποτα,δεν υπαρχει περιπτωσει να απογοητευτεις ποτε,το χειροτερο που μπορεις να παθεις ειναι να τα εννοουν....
δεν σβηνουν οι πραξεις, ναι συμφωνω, αλλα οπως και τα λογια μπορουν να ξεχαστουν...αυτο που ενιωσες ομως δεν ξεχνιεται, ουτε πεθαινει...
και τα λογια αν τα γραψεις μπορεις οποιαδηποτε στιγμη να τα ξαναδιαβασεις...θα τα ξαναδεις...:)
Ουτε λογια,ουτε πραξεις.Το μονο που σου μενει ειναι να θυμασαι και να πονας και να υποφερεις για καμποσο καιρο ωσπου παλι να μπλεχτεις σε ερωτες και αγαπες.Οταν λες σε αγαπω πρεπει να εχεις και τα κοτσια να το αποδυκνιεις αν δεν τα εχεις να μην το λες.Κι αν σε κανουν να νιωθεις οτι νιωθεις ειναι εφημερο,οταν βρουν την ευκαιρια θα φυγουν.Το καλυτερο ειναι να μην εχεις αναγκη κανενα.Να ξυπνας και να κοιμασαι ευτυχισμενος για οτι νιωθεις μεσα σου που εσυ το προκαλεσες.Οι αλλοι οτι κι αν σου προκαλεσουν θα ερθει μια ημερα που θα σου πουν \"Ξερεις δεν νιωθω το ιδιο\".Ο καθενας αγαπα οταν και οποτε τον βολευει.Ναι ειμαστε εγωιστες.Ακομη και η αγαπη απο εγωισμο βγαινει.Ναι ετσι ειναι η ζωη να αγαπαμε να πληγωνομαστε κλπ.Μα σε καποια στιγμη πρεπει να σταματησει αυτο.Πρεπει να μπορεις να νιωσεις και λιγο την λυτρωση απο ολα και σιγουρα τετοια λυτρωση κανεις δεν μπορει να σου την δωσει παρα μονο εσυ.Αυτες οι αγαπες σε λυτρωνουν εκεινη την στιγμη,σαν θα φυγουν ομως θα παρουν μαζι τους οτι σου εχουν δωσει.Απλα δεν αντεχεις αλλο...και στην τελικη λες,ρε γαμωτο αξιζε;
Να ξυπνας και να κοιμασαι ευτυχισμενος για οτι νιωθεις μεσα σου
ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ...να περνεις οτι ειναι να παρεις απο τον ιδιο σου τον εαυτο...
Οσο αφορα την λυτρωση...και αυτη ειναι παροδικη...τιποτα σε αυτον τον κοσμο δεν ειναι για παντα...ολα αλλαζουν...γιατι να μην πεις σαγαπω την στιγμη που το νιωθεις και να προσφερεις οτι μπορεις; Απλα πρεπει να ξερεις οτι αυτο καποια στιγμη σιγουρα θα αλλαξει η θα παρει αλλη μορφη...και οι δυο πρεπει να το ξερουν...δεν παει να πει οτι δεν ηταν αληθινο επειδη εσβησε, αλλα ολα καποια στιγμη παρακμαζουν...γιατι να μην εισαι ευχαριστημενος εστω για εκεινη την περιοδο που ειχες αυτον που ηθελες διπλα σου και του εδινες και σου εδινε την αγαπη του...αυτο ειναι αληθινο οι στιγμες που σε εκαναν να νιωθεις οτιδηποτε εντονα...ειτε πονος, ειτε θλιψη, ειτε αγαπη , ειτε ερωτας...
Οτι κι αν προσφερεις οτι κι αν πεις θα σου πουν οτι και αυτα πνιγουν.Στην αρχη θα ρουφηξουν τα παντα απο εσενα,αφου τετοια πραγματα δεν εβρισκαν ευκολα.Θα σου πουν ποσο ξεχωριστος εισαι αλλα αργοτερα οταν ξεφουσκωσει το μπαλονι του ερωτα θα τα βρισκουν ολα περισσοτερα,θα τους πνιγουν.Και ναι να πεις το σε αγαπω σου οταν το νιωθεις,να δωσεις οσα νιωθεις.Αλλα να ξερεις πως θα χαθουν μια ημερα.Το να νιωσεις ευχαριστημενος που απλα το εζησες διαφωνω.Τι να το κανω οταν δεν το εχω πια;Τι ευτυχια να νιωσω;και οσα κι αν εδωσες και οσα κι αν πηρες τι να τα κανεις οταν φευγουν και μενεις με τα θελω σου;Εσυ να νιωθεις ακομα και ο αλλος να φευγει;αυτο δεν ειναι αγαπη,αυτο ειναι τιμωρια. Τα αληθινα κρατανε και κρατανε πολυ,αν σβησει δεν υπηρξε ποτε.
και επισης δεν φταιει κανενας για την χρονικη στιγμη που κατι θα σβησει...οποιος προλαβει...λιγες φορες ερχεται την ιδια στιγμη...:)
Τι κριμα παντα αυτος που μενει πισω...οταν γιαυτο δεν εχει σβησει τιποτα
δεν μπορεις να ξερεις τι νιωθει ο αλλος πραγματικα ποτε...οι πραξεις και τα λογια μπορουν παντοτε να ειναι και ψευτικα και αληθινα...για το μονο που μπορεις να εισαι σιγουρος ειναι γιαυτα που νιωθεις εσυ...και μεσα απο τον πονο και μεσα απο την απογοητευση και μεσα απο ολα αυτα πια που σου αφησε καποιος ανθρωπος μπορεις να παρεις πραγματα...αυτα εχει τωρα να σου δωσει...ναι και παλι σου δινει...εσυ πρεπει να το δεις...δεν ειναι αυτα που θελεις, αλλα δεν εχει κατι αλλο να σου δωσει...μην τον πνιγεις, δωσε του την ελευθερια που δικαιουτε...μα μητε να πνιγεις αυτα που νιωθεις εσυ...μην τα πνιγεις στην δυστυχια και ειναι τοσο ομορφα...
εννοειτε οτι ειναι πολυ κριμα...
ναι λυπασαι για οτι εσυ δεν μπορεις πια να δωσεις σε αυτον τον ανθρωπο και ειναι τοσα πολλα ακομη ομορφα που θα ηθελες να δωσεις...αλλα αφου δεν τα θελει τι αλλο να κανεις;;; Εγω προτεινω να τα δωσεις στον εαυτο σου...:)
Αρα τελικα ποτε δεν μπορεις να εισαι σιγουρος για τιποτα.Ο αλλος θα δωσει οταν θελει να δωσει.Μα δεν πνιγω,ο καθενας εξαλλου κανει οτι θελει και οποτε το θελει.Τον εαυτο μου πνιγω.
τον εαυτο σου τον πνιγεις, γιατι αναζητας κατι που δεν υπαρχει...μαγκωνεσαι με τα νυχια πανω σε αυτο και δεν κοιτας δεξια η αριστερα...ο μονο ς σου στοχος και σκεψη ειναι αυτο...να γυρισει πισω πως θα τον κανεις να γυρισει πισω...δεν θα το καταφερεις οσο και να προσπαθεις, οσο και να σκεφτεσαι...Κοιταξε να μην γεμιζεις με ολα αυτα τα ασχημα, προσπαθησε να ζησεις την αγαπη σου γιαυτον τον ανθρωπο, εστω και μονος σου, αυτο πιστευω θα σου φερει την λυτρωση...οταν διωξεις το ασχημο και κρατησεις τις ομορφες στιγμες που περασατε μαζι...να τις ζεις ξανα και ξανα σαν να ειναι αληθινες...ναι να ζεις εστω ουτοπικα την αγαπη σου μεχρι να σβησει................ειτε αλλαξει γνωμη ο αλλος και τον δεχτεις πισω...:)
Ουτε να θυμαμαι θελω ουτε να αγαπω κατι που δεν υπαρχει.Ουτε μπορω να δω τα καλα.Τι σημασια εχει;Μονος θα εισαι οτι κι αν κανεις.Τον εαυτο μου θελω πισω σε μενα...μονο αυτο.Δεν θελω τιποτα αλλο πια..
Γυρεύοντας τα σ\'αγαπώ των άλλων.Mήπως ξεχνάω πως για να με αγαπήσουν με τον τρόπο που θέλω,πρέπει να αγαπάω κι εγώ τον εαυτό μου με τον τρόπο που θέλω alterego μου;Οπότε,αν αυτό το γυρνάω σε μένα,δεν το κάνω γιατί με πρόδωσαν τα σ\'αγαπώ των άλλων,αλλά γιατί εγώ θέλω να βρω το δικό μου σ\'αγαπώ,για μένα,τότε αλλάζω λίγο τον τρόπο που αυτή την εποχή κινούμαι απέναντί μου;Δε με βλέπω πια ως θύμα που κάποιων άλλων τα αισθήματα έχουν τον τρόπο να με πληγώνουν,γιατί ξεκινώ από εμένα,να με ξαναβρώ,όχι να καθρεφτίζομαι στο τι νιώθουν εκείνοι για αυτό που είμαι.Να σε αγαπήσεις ξανά,με τον τρόπο που σου αξίζει και τ\'άλλα σ\'αγαπώ θα έρθουν μετά,γιατί αυτό θα φαίνεται.:)
ισως το εχεις ακουσει πολλες φορες, αλλα δεν μπορουμε να εχουμε παντα οτι θελουμε...και εγω πολλα θα ηθελα που δεν εχω, οπως και ο καθενας απο εμας...και αυτο που κανουμε, εφοσον δεν μπορουμε να εχουμε αυτο που θελουμε ειναι να σκοτωνουμε τον εαυτο μας...ριχνουμε ολο το βαρος σε μας, οτι εμεις φταιμε, εμεις δεν ειμαστε αρκετοι, εμεις δεν ειμαστε καλοι κτλ...πνιγουμε τον ιδιο μας τον εαυτο, κοβουμε την καθε μας ανασα, μαχαιρωνουμε την καρδια μας...δολοφονουμε οτι νιωσαμε, οτι περασαμε, οτι σκεφτηκαμε, καθε ομορφη στιγμη...Δεν θελεις να θυμασαι, ουτε να αγαπας κατι που δεν υπαρχει...μα ειναι κομματι σου, δεν νομιζω οτι θα το καταφερεις ετσι ευκολα...Νομιζω πιο ωφελιμο ειναι να δωσεις αγαπη στον εαυτο σου...οτι ηταν να δωσεις σε εκεινη να το δωσεις σε σενα τωρα...μην κατηγορεις τον εαυτο σου για οσα της εδωσες...τις τα εδωσες απο την καρδια σου, ηθελες και τα εδωσες, ειχες αναγκη να τις τα δωσεις, την αγαπησες/αγαπας...και εκεινη με την σειρα της σιγουρα σου εδωσε πολλα...γιατι να πιεζεις τον εαυτο σου να την ξεχασεις και να μην την αγαπας...αφου ετσι νιωθεις...ζησε το τελειωσε το, δωσε λιγακι ακομα χρονο σε σενα...μην βιαζεσαι...το μονο σιγουρο ειναι οτι καποια στιγμη θα γινει παρελθον που δεν θα ποναει...θελεις να βρεις ξανα τον εαυτο σου και εγω το θελω, μα δεν γινεται να τον βρεις οταν σκοτωνεις το μεσα σου και οτι αγαπας...συγχωρεσε...συγχωρε σε εκεινη αλλα και τον εαυτο σου...οτι εδωσες εδωσες, μην κλαιγεσαι οτι δεν πηρες κατι πισω, ηταν επιλογη σου να δωσεις...την επομενη φορα θα ξερεις ποσο αντεχεις να δωσεις...
η αγαπη ετσι ειναι, ποναει πολυ οταν μενεις μονος με την αγαπη σου...αλλα δεν μπορεις να κανεις και κατι...θα κλαψεις, θα πονεσεις, θα εισαι λιωμα, δεν θα ξερεις τι να κανεις, θα βαριεσαι πια να σκεφτεσαι και να νιωθεις, θα κοιμασαι πολυ η δεν θα κοιμασαι καθολου, θα αισθανεσαι συνεχως αυτες τις μαχαιριες στο στηθος...ειναι επιλογη σου ποσο καιρο θα τις αφησεις να σε μαστιγωνουν τοσο, ποτε θα τις αφησεις να φυγουν...να μαθεις να ζεις με την αγαπη σου για εκεινη χωρις να σε ποναει...μην καταστρεφεις μαζι με τα ασχημα και τα ομορφα, ισως ειναι αυτα το κλειδι της λυτρωσης...
:)
εξηγησε μας λοιπον γιατι μας χαμογελας;;;
κατι σαν μικρη ερωτευμενη που χαμογελαει μου φαινεσαι...δεν ξερω γιατι αλλα μου βγαζεις μια αισιοδοξια...μιλησε μας...:):):)....νομιζω κατι ομορφο εχεις να μας πεις...
μαλλον επειδη ειναι σημερα 31 και 1,5 μερα....:)
Gia to post πολυ καλο πολυ δυνατο με αληθειες;) Ερωτευμενη θελω να αρχισω να ειμαι με την ζωη ξανα.Καθε μερα που περναει με κανει αισιοδοξη,μετα απο 13 χρονια αλκοολικη;);)
δεκατρια χρονια...αρα τριπλα μπραβο απο μενα...
1. γιατι το πηρες αποφαση και αντεξες ηδη τον πρωτο μηνα
2. γιατι ο ενας μηνας στα 13 χρονια ισοδυναμη με 13 μηνες
3. γιατι θελεις να ερωτευτεις την ζωη...δεν υπαρχει πιο ομορφο πραγμα
Να εισαι καλα, να συνεχισεις να εχεις αυτην την δυναμη και ευχομαι να αγαπας τον εαυτο σου ετσι οπως του αξιζει...:)
To 1. kai to 3. kaλα το ειχες ,αλλα 13 μηνες????? κοψε κατι:):):) Τωρα πρεπει να φυγω, εκανα καταχρηση πρεπει να με κλεισω μεσα παλι.Ποιος να μου το ελεγε ,και να τον πιστευα ,οτι αυτοβουλος θα με εκλεινα φυλακη στο ιδιο μου το σπιτι:(
Quote:
Originally posted by RainAndWind
Γυρεύοντας τα σ\'αγαπώ των άλλων.Mήπως ξεχνάω πως για να με αγαπήσουν με τον τρόπο που θέλω,πρέπει να αγαπάω κι εγώ τον εαυτό μου με τον τρόπο που θέλω alterego μου;Οπότε,αν αυτό το γυρνάω σε μένα,δεν το κάνω γιατί με πρόδωσαν τα σ\'αγαπώ των άλλων,αλλά γιατί εγώ θέλω να βρω το δικό μου σ\'αγαπώ,για μένα,τότε αλλάζω λίγο τον τρόπο που αυτή την εποχή κινούμαι απέναντί μου;Δε με βλέπω πια ως θύμα που κάποιων άλλων τα αισθήματα έχουν τον τρόπο να με πληγώνουν,γιατί ξεκινώ από εμένα,να με ξαναβρώ,όχι να καθρεφτίζομαι στο τι νιώθουν εκείνοι για αυτό που είμαι.Να σε αγαπήσεις ξανά,με τον τρόπο που σου αξίζει και τ\'άλλα σ\'αγαπώ θα έρθουν μετά,γιατί αυτό θα φαίνεται.:)
Καπως ετσι.....δεν διαφωνω.Πως βρισκεις το τροπο να σταθεις ξανα στα ποδια σου και να ξεχασεις;Πως βρισκεις ξανα τα κομματια του εαυτου σου;
Quote:
Originally posted by anoiksi
ισως το εχεις ακουσει πολλες φορες, αλλα δεν μπορουμε να εχουμε παντα οτι θελουμε...και εγω πολλα θα ηθελα που δεν εχω, οπως και ο καθενας απο εμας...και αυτο που κανουμε, εφοσον δεν μπορουμε να εχουμε αυτο που θελουμε ειναι να σκοτωνουμε τον εαυτο μας...ριχνουμε ολο το βαρος σε μας, οτι εμεις φταιμε, εμεις δεν ειμαστε αρκετοι, εμεις δεν ειμαστε καλοι κτλ...πνιγουμε τον ιδιο μας τον εαυτο, κοβουμε την καθε μας ανασα, μαχαιρωνουμε την καρδια μας...δολοφονουμε οτι νιωσαμε, οτι περασαμε, οτι σκεφτηκαμε, καθε ομορφη στιγμη...Δεν θελεις να θυμασαι, ουτε να αγαπας κατι που δεν υπαρχει...μα ειναι κομματι σου, δεν νομιζω οτι θα το καταφερεις ετσι ευκολα...Νομιζω πιο ωφελιμο ειναι να δωσεις αγαπη στον εαυτο σου...οτι ηταν να δωσεις σε εκεινη να το δωσεις σε σενα τωρα...μην κατηγορεις τον εαυτο σου για οσα της εδωσες...τις τα εδωσες απο την καρδια σου, ηθελες και τα εδωσες, ειχες αναγκη να τις τα δωσεις, την αγαπησες/αγαπας...και εκεινη με την σειρα της σιγουρα σου εδωσε πολλα...γιατι να πιεζεις τον εαυτο σου να την ξεχασεις και να μην την αγαπας...αφου ετσι νιωθεις...ζησε το τελειωσε το, δωσε λιγακι ακομα χρονο σε σενα...μην βιαζεσαι...το μονο σιγουρο ειναι οτι καποια στιγμη θα γινει παρελθον που δεν θα ποναει...θελεις να βρεις ξανα τον εαυτο σου και εγω το θελω, μα δεν γινεται να τον βρεις οταν σκοτωνεις το μεσα σου και οτι αγαπας...συγχωρεσε...συγχωρε σε εκεινη αλλα και τον εαυτο σου...οτι εδωσες εδωσες, μην κλαιγεσαι οτι δεν πηρες κατι πισω, ηταν επιλογη σου να δωσεις...την επομενη φορα θα ξερεις ποσο αντεχεις να δωσεις...
η αγαπη ετσι ειναι, ποναει πολυ οταν μενεις μονος με την αγαπη σου...αλλα δεν μπορεις να κανεις και κατι...θα κλαψεις, θα πονεσεις, θα εισαι λιωμα, δεν θα ξερεις τι να κανεις, θα βαριεσαι πια να σκεφτεσαι και να νιωθεις, θα κοιμασαι πολυ η δεν θα κοιμασαι καθολου, θα αισθανεσαι συνεχως αυτες τις μαχαιριες στο στηθος...ειναι επιλογη σου ποσο καιρο θα τις αφησεις να σε μαστιγωνουν τοσο, ποτε θα τις αφησεις να φυγουν...να μαθεις να ζεις με την αγαπη σου για εκεινη χωρις να σε ποναει...μην καταστρεφεις μαζι με τα ασχημα και τα ομορφα, ισως ειναι αυτα το κλειδι της λυτρωσης...
Δεν μετανιωνω για οσα εδωσα ουτε για οσα πηρα..Ολα επρεπε να γινουν οπως εγιναν.Παει τελειωσε..Το τι μενει μοναχα εσυ το ξερεις.Και για τον πονο κι ολα..Δεν εχω δυναμη,μα θα την βρω που θα παει.Ευχαριστω για τα λογια σου
Αυτό που σε απελευθερωνει ειναι το να μη φοβασαι να αγαπησεις,και να πονέσεις αυτο σημαίνει οτι ζείς τα συνασθήματα αυτα μετουσιώνονται και προχωράς τη ζωη σου αν αξιζει μια σχεση να συνεχισθει θα γίνει
ΓΙΩΤΑ, ΚΑΛΗΜΕΡΑ! ΜΕ ΛΕΝΕ ΜΑΡΙΝΑ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΜΑΙ ΝΑ ΠΩ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΟΤΙ ΤΟΝ ΑΓΑΠΩ...
ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΟΥ! Ο,ΩΣ. ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΝ ΠΛΗΓΩΣΩ Ή ΝΑ ΠΑΙΞΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ!
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΩ ΒΕΒΑΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΥΤΗΣ ΜΟΥ ΤΗΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ, ΑΦΟΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΟΥ (ΠΡΩΗΝ) ΕΧΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΜΕ ΕΣΕΝΑ! ΟΤΙ ΔΗΛΑΔΗ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΥΠΟΦΕΡΕΙ ΚΛΠ...
ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΡΩ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΠΩ ΤΟ Σ'ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΧΝΩ!
ΑΛΛΑ ΟΠΩΣ ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΠΡΝ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΑ! ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΕΣΕΝΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ!
(ΘΑ ΧΑΡΩ ΠΟΛΥ ΝΑ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ!)
Μαρινα φυσικα και ολοι οι ανθρωποι δεν μπορουν να εκφραστουν ευκολα.αλλα μπορουν να δειξουν με πραξεις την αγαπη τους και εσυ απ΄οτι γραφεις το κανεις.ειμαι κι εγω ενας ανθρωπος που δεν μπορεσα να εκφρασω συναισθηματα γιατι μπροστα μου ειχα εναν τοιχο και αυτο μ΄εκανε να μην μπορω να πω αυτη τη "μαγικη" λεξη.ισως αν εβλεπα πραξεις που δηλωνουν αγαπη να μου ηταν πιο ευκολο.πιστευω οτι εδωσα αγαπη οποια μορφη κι αν ειχε.κι αν δεν εκφραστηκα με λογια οσο επρεπε, εγινε οχι γιατι δεν ηθελα.πραξεις νομιζω εκανα πιθανον περισσοτερο απ΄οσο επρεπε.
εαν η αγαπη ξεχειλιζει τελικα οι λεξεις βγαινουν μονες τους.εχεις αναγκη και ο ιδιος να εκφραστεις.φυσικα παιζει σημαντικο ρολο και ο ανθρωπος που εχεις απεναντι σου.ποσο δεκτικος ειναι.
ολοι εχουμε αναγκη να αγαπησουμε και να αγαπηθουμε.ακομη κι αυτος που δεν εκφραζεται θελει να ακουσει λογια αγαπης.εγωϊστικο μεν, αλλα ετσι ειναι.
θελει προσπαθεια Μαρινα.εγω εαν ημουν ερωτευμενη με καποιον ακομη και να δυσκολευομουν να πω ποσο τον αγαπω, θα πιεζα τον εαυτο μου(εαν φυσικα υπηρχε ανταποκριση) και θα εξεφραζα τα συναισθηματα μου.μονο ετσι θα μπορεσεις να ξεμπλοκαρεις.αδυναμια ειναι να μην λες αυτο που νοιωθεις.
ακομη και να μην εχει την καταληξη που θα ηθελες, εαν πραγματικα αισθανεσαι κατι προσπαθησε να το πεις.μην τσιγγουνευτεις τις λεξεις.ελευθερωσου.
ξερεις τι θα εκανα;θα πηγαινα μονη μπροστα απο ενα καθρεφτη και θα ελεγα σ΄αγαπω, σαν να ειχα τον ανθρωπο μου απεναντι.
υπαρχει ενα βιβλιο που εχει τον τιτλο, η αγαπη αργησε μια μερα.το δικο μου βιβλιο θα ειχε τιτλο η αγαπη αργησε μια ζωη.
ειναι τοσο απλα ολα οταν εχεις βρει τον καταλληλο ανθρωπο.μην στερεις κι απο σενα αυτο το συναισθηματικο παρε δωσε.μην στερεισαι την ζωη.