Printable View
ξύπνησα με λίγο άσχημη διάθεση σημερα. τελικά ότι και να λέω μου λείπει ώρες ώρες πολύ. ξέρω ότι το καλυτερο και για τους δύο είναι να μαστε μακρυα.αλλά ερχονται στιγμές που νιώθω ότι μόνο δίπλα του είμαι πραγματικά ήρεμη και δε θέλω τίποτα άλλο από το ν αχωθώ στην αγκαλιά του όπως και να χουν τα πράγματα :(
researcher γλυκιά φωτογραφία :). παντως αλήθεια έτι νιώθω. ξέρω πιο είναι το σωστό αλλά κατα βάθος θα θελα όλα να ναι διαφορετικά.παιδιαστικη μάλλον σκέψη.Quote:
Originally Posted by researcher
Δεν ειναι παιδιαστηκο αυτο που θελεις
ειναι αυτο που θελεις
φυσικα και θελεις αυτος που αγαπας να ειναι υγειης και κοντα σου και να σε αγαπαει και αυτος
αλλο το να αναγνωρισεις τι εχεις
και να αποφασισεις τι κανεις με αυτο που εχεις
ειναι αλλο θεμα αυτο
καθολου παιδιαστικο το να σου προκαλει πονο αυτο που θελεις , ειχες με καποιο τροπο και τωρα δεν εχεις
μην τα μπερδευουμε
ειναι πολυ διαφορετικα θεματα
ειναι ο,τι πιο υγειες να θελεις κατι υγειες :) την αγκαλια του
εντάξει δηλαδή να μην νιώθω άσχημα μπορούν να συμβαδισουν οι αποφάσεις που πήρα με αυτα που νιώθω.. :) ε?γιατί όταν νιώθω έτσι νομίζω ότι ακυρώνω τον εαυτό μου και με ρίχνει ακόμα περισσότερο.
οχι παιδακι μου
οι αποφασισεις εχουν να κανουν με αυτο που σου συμβαινει
θες να τρεξεις στην αγκαλια του και να ειστε μαζι
αυτο το εχουμε καταλαβει ολοι
οι αποφασεις που παιρνεις δεν ειναι επειδη δεν τον αγαπας
αλλα επειδη βλεπεις πως αυτο που θελεις δεν το εχεις
και αντ αυτου εχεις κατι αλλο οταν διατηρεις μεσοβεζικη μια κατασταση
φυσικα και αν ερχοταν τωρα να σου πει
ξερω οτι με θες
ξεκοβω και παμε για καινουργια αρχη μαζι!!!!!! θα ηταν μεγαλη χαρα και ανακουφιση για σενα
αντ αυτου εχεις μια μεσοβεζικη επαφη....νιαρ νιαρ...ολο τυψεις...ολο αυτοι σε αναγκη....και ξανα μανα....και λεφτα ....και μιζερια.... και.... και τυψεις εσυ....και μονη εσυ....
και στον κοσμο τους αυτοι.....
Δεν ειναι οτι δεν τον αγαπας!!!!
Η αποφαση εχει να κανει με το οτι ετσι κι αλλιως αυτο που θελεις δεν ετο εχεις....
αλλα το πραγμα αρρωσταινει...και σε αρρωσταινει και σενα......
αυτο ειναι το θεμα!!!! λογω της αγαπης σου...και της οποιας εξαρτησης σου σε αρρωσταινει!!!!!
και για αυτο κοβεις. Δεν κοβεις επειδη δεν αγαπας!!!!
και αγαπας και νοιαζεσαι και ευχεσαι για το καλο του!!!! το ξερω!!!!
"και μόνη εγώ ..και στον κόμο τους αυτοί" το έθεσες πολύ ωραία..ναι όχι τόσο επειδή δεν μπορώ να το έχω όπως το θέλω αλλά επειδή βλέπω ότι δεν μου κάνει καλό όλο αυτό ετσι όπως έχουν τα πράγματα τωρα. και να σου πω κάτι καταβάθος νομίζω οτι το να απομακρυνθώ θα κάνει και καλό στον Φ. (όχι μόνο γιατί θα αναγκαστεί να αντιμετωπίσει κάποια πράγματα χωρίς βοήθεια από άλλους) αλλά γιατι αισθάνομαι ότι πολλές φορές ένιωθε την ανάγκη να κάνει πράγματα περισσότερο για χάρη μου και όχι γι αυτόν (δεν μιλάω για το να κοψει αλλά γενικά). μακάρι να μπορέσει να βρεί τι θέλει πραγματικά από τη ζωή του και να καταφέρει να το αποκτήσει. δεν εύχομαι τίποτα άλλο από το να είναι καλά.
Eγω ως η κακια της υποθεσης παντα θα εκφρασω τις αμφιβολιες μου. Ξεκινωντας αυτη τη σειρα των θεματων σου ειχες πει οτι δεν υπαρχει περιπτωση επανασυνδεσης απο τη μερια σου, και να που φτασαμε λιγο πριν, να θες να ειστε μαζι, σχεδον απεγνωσμενα. Εγω θα πω οτι πιστευω αυτο που ειχες πει αρχικα και οχι το τωρινο, γιατι πολυ απλα αυτο προεκυψε μετα το απειρο και ατελειωτο αναμασημα, και αναμοχλευση, αναφορα και αναμνηση του Φ. Με λιγα λογια εκανες πλυση εγκεφαλου στον εαυτο σου. Επειδη αισθανεσαι καλα και χρησιμη ασχολουμενη με δαυτονα, σκεφτεσαι συνεχεια εναν ανθρωπο του παρελθοντος που τον ειχες διαγραψει ερωτικα του λαχιστον σε μεγαλο βαθμο (απο ο,τι μας ελεγες), τον επαναφερεις στο τωρα και τον ερωτευεσαι ξανα. Ξαναζεσταμενο φαι, συνηθης μεθοδος πολλων να γυριζουν σε πρωην ή/και να γινονται μητερες Τερεζες. Επειδη δεν ειχες στη ζωη σου κατι να σε γεμιζει συναισθηματικα, εχοντας τον Φ ως μοναδικο αντρα που εχετε ζησει 4 ή και 24 ωραια πραγματα στη ζωη σου και τον ξερεις απο πολυ μικρη, ειναι φυσικο να εισαι κολλημενη μαζι του και να εχεις πλεξει μια ιδανικη και ρομαντικη εικονα για τη σχεση σας και για αυτον τον ανθρωπο (ουτως ή αλλως δεν ειχες και καμια αλλη αφου δε δινεις καμια ευκαιρια σε καποιον αλλο) και γυρνας στα ιδια που σε κανουν να νιωθεις ρομαντικη και ασφαλης. Δοξα τω Θεω σκεφτεσαι λες να απομακρυνθεις, κανεις και κανα πισωγυρισματακι αλλα αυτο νιωθαμε απο την αρχη οταν μας ελεγες για αυτον και οτι δεν τον θες και στη λεγαμε, οτι καταβαθος τον θες και να που βγηκαμε να εχουμε δικιο. Αν και η λογικη ελεγε να μην μπλεξεις, εμπλεξες μην τυχον και φανεις κακια και αδιαφορη, και περασες ολη αυτη την ψυχολογικη δινη, και τωρα καταληγεις οτι τελικα πρεπει οντως να απομακρυνθεςι! αυτο να κανεις τωρα ναι! Θα πισογυριζεις που και που, αλλα σε βλεπω πιο αποφασισμενη.. Τελοσπαντων στο ευχομαι να εισαι δυνατη!
Αυτο το κελεπουρι απο προβληματικη οικογενεια, τον αστεγο τον μπλεγμενο στα ναρκωτικα, με αδερφο επισης χρηστη, που δεν εχει βγαλει το σχολειο και φανταζομαι δεν ειχε και ποτε καποια δουλεια της προκοπης, κανει για χρονια εσενα, μια μορφωμενη κοπελα απο καλη οικογενεια, με πτυχια, σπιτι, δουλεια κτλ οοοοοοο,τι θελει! Αυτο ειναι το ιδανικο σου ταιρι εσενα?? Αντι να ευχεσαι μονο για αυτον, ευχησου λιγο και για σενα!
carrie ούτε και τώρα είπα ότι υπάρχει περίπτωση επανασύνδεσης ( δεν θέλω να ξαναμπώ σε αυτήν την διαδικασία). είπα ότι θα επιθυμούσα να ήταν τα πράγματα διαφορετικά και ότι ακόμα νιώθω την αγκαλιά του ως το απόλυτο μέρος ηρεμίας, νομίζω ότι έχει διαφορά τουλάχιστον για μένα. και είναι πιο έντιμο για μένα από τη στιγμή που ζητάω στήριξη/συμβουλές για ένα θέμα να εκθέτω όσα σκέφτομαι, άσχετα με το τι θα κάνω. Θελω να πιστεύω ότι οι σκέψεις μου δεν αναιρούν τις αποφάσεις μου..και ίσως με τον καιρό ταυτιστούν. εννοείς ότι δεν θέλω πραγματικά να είμαι μαζί του ακόμα και αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά? ίσως..η αυθόρμητη απάντηση μου νομίζω πως θα ήταν ναι θέλω, αλλά δεν θα είχε αυτην την απόλυτη και γεμάτη ενθουσιασμό φόρτιση (και δεν έχει να κάνει με το ερωτικό) ,νομίζω ότι θα με κρατούσαν πίσω όσα έχουν μεσολαβήσει δεν θα μπορούσα τελικά να συγχωρήσω τόσο εύκολα πράγματα και καταστάσεις που αναγκάστηκα να βιώσω εξαιτίας της σχέσης μου μαζί του ( και από τα όποια θα μπορούσε να με είχε προστατεύσει ακόμα και όντας χρήστης).οποτε μάλλον δεν έχεις και τόσο άδικο, ίσως να μου έφτανε απλά μια αγκαλιά και όχι απαραίτητα η δική του..
εκείνο που αρνούμουν περισσότερο στην αρχή και εξακολουθώ να αρνούμαι εν μέρη είναι ότι ένιωθα την ανάγκη να τον βοηθήσω επειδη ήθελα να ματε μαζί.αρνούμουν εννοώ ότι πρόθεση μου ήταν να τον ξανακερδίσω με τη στάση μου και αυτό εξακουλουθώ να το αρνούμαι.
καλά και χρήσιμη αισθάνομαι και με άλλα πράγματα ευτυχώς. και μάλλον θα επικεντρωθώ σε αυτά προς το παρον. παντως έδωσα ευκαιρίες και σε άλλους σε αυτό δεν ήμουν απόλυτη.
όσο για το τελευταίο. έχει παέι σχολείο. απλά δεν συνέχισα μετά. έχει παιδεία. έχει διαβάσει πολύ, ξέρει από μουσική, πολιτική κ.τ.λ εννοώ ότι τον θαύμαζα . και πλέον μετανιώνει που δεν ασχολήθηκε περισσότερο με τη μ.ορφωση και έχει πει πολλές φορές τελευταία ότι με ζηλεύει γι αυτό και με χαίρεται που τα πηγαίνω καλά σε αυτό το κομμάτι.μεχρι εκί όμως δεν κάνει καμιά κίνηση να τα αλλάξει. είχε δουλειές και ήταν πολύ εργατικός, συντηρούσε τον εαυτό του μόνος του και από πολύ μικρός. όσο για μένα δεν νομίζω ότι ανέφερα όλα αυτά ποτέ ούτε το έθεσα σε αυτήν την βάση γιατί δεν είναι τόσο ουσιαστική για μένα αλλά τα περισσότερα ισχύουν για μένα (εκτός από τη δουλειά νομίζω).
Δεν ξέρω ακόμα τι ακριβώς να ευχηθώ για μένα. θελω να ναι συγκεκριμένη η ευχή μου για να πιάσει σίγουρα ;)
Υ.Γ. Δεν γίνεσαι η κακιά της υπόθεσης- συνήθως γίνεσαι η αφορμή για άλλες σκέψεις
"και γυρνας στα ιδια που σε κανουν να νιωθεις ρομαντικη και ασφαλης". πιστεύεις δηλαδή οτι κατα βάθος γυρνάω έστω και στη σκέψη μου σ αυτόν γιατί εχω ανάγκη από αυτα?
Quote:
Tα 6 θεμέλια της αυτοεκτίμησης -
Τα concept που περιγράφω τα έχω δανειστεί από το βιβλίο του Nathaniel Branden με τίτλο "The six pillars of self esteem" το οποίο και "έχασα" όταν μετακόμισα από Αγγλία (αν με διαβάζει κάποιος από τη μεταφορική, (ναι εσύ! σε είχα δεί που το ζαχάρωνες :mad:,) ελπίζω να βοηθήθηκε από το βιβλίο όσο εγώ). Δίπλα από το κάθε θεμέλιο παραθέτω σημειώσεις που κρατούσα εγώ και γι αυτό είναι προσανατολισμένες γύρω από το πρόβλημά μου με την υπερφαγία. Το βιβλίο φυσικά είχε να κάνει με την ενίσχυση της αυτοεκτίμησης γενικότερα.
- Να ζω συνειδητά - δεν μπορούμε φυσικά να έχουμε πλήρη συνείδηση των καταστάσεων στο 100% του χρόνου μας αλλά σε γενικές γραμμές εννοεί ότι όσο πιο πολλά συνειδητοποιούμε για τον εαυτό μας τόσο περισσότερο μπορούμε να ελέγξουμε τις αντιδράσεις μας. Πόσες και πόσες φορές τελείωνα από ένα υπερφαγικό επεισόδιο, χωρίς να θυμάμαι καν τι ακριβώς είχα φάει. Δεν διαχώριζα καν την επιθυμία για υπερφαγικό από την επιθυμία να φάω για επιβίωση. Στο απόγειο του εθισμού μου στο φαγητό οι πραγματικές τύψεις με έπιαναν την επόμενη μέρα που είχε πια καθαρίσει το μυαλό μου και συνειδητοποιούσα την έκταση του υπερφαγικού... Ωστόσο η συνείδηση των επιθυμιών μου με βοηθάει πλέον στο να κάνω επιλογή ξεκάθαρα και να μην οδηγούμαι τυφλά σαν υπνωτισμένη, σε υπερβολές που αργότερα μετανιώνω.
- Αποδοχή του εαυτού μου - δε σημαίνει να σκεφτόμαστε ότι όλα είναι τέλεια όπως είναι τώρα. Σημαίνει να είμαστε φίλοι του ευατού μας και σύμμαχοι μας σε κάθε προσπάθεια. Διαβάζω πολύ συχνά ποστ από άτομα που είναι εχθροί του ευατού τους χωρίς να το καταλαβαίνουν. Όταν σκεφτόμαστε "σιχαίνομαι τα πόδια μου" "ειναι απαίσιο το παραμορφωμένο μου πρόσωπο" "αφού είμαι τόσο αδύναμος χαρακτήρας, καλά να πάθω!"....όλα αυτά, αν μας τα έλεγε κάποιος άλλος αμέσως θα τον θεωρούσαμε εχθρό μας! Και όμως πόσο συχνα γινόμαστε εμείς οι εχθροί του εαυτού μας?
- Ανάληψη της προσωπικής μου ευθύνης - ίσως το πιο τρομακτικό από όλα τα "θεμέλια"! Και μόνο στη σκέψη προβληματιζόμουν έντονα. Ωστόσο, όπως έχω ξαναγράψει, μπορούμε να πετύχουμε κάτι μόνο αν είμαστε εμείς οι ίδιοι, υπεύθυνοι γι αυτό που κάνουμε. 'Οσο κοιτάω στο παρελθόν μου και θυμάμαι τα πράγματα για τα οποία είμαι περήφανη, συνειδητοποιώ ότι είναι πράγματα που πέτυχα όταν σταμάτησα να περιμένω να εμφανιστεί κάποιος και να τα κάνει για 'μένα.
- Να είμαι θετική και κατηγορηματική στα θέλω μου - η προσπάθεια μου δεν είναι τυχαία, για μένα είναι πρώτη σε προτεραίοτητα και θα την προστατέψω όσο μπορώ. Γι αυτό απαιτείται αποφασιστικότητα! πχ, σε μπαρ έξω με παρέα, παίρνω αναψυκτικό (δεν πίνω πια αλκοόλ γιατί με μαθηματική ακρίβεια όταν γυρνάω σπίτι κινδυνεύει όχι μόνο το περιεχόμενο του ψυγείου αλλά και η ίδια η συσκευή!) και με λένε κατευθείαν ξενέρωτη. Αν έχουμε και καινούριους στην παρέα κάποιοι φροντίζουν να το υποδείξουν και στους καινούριους πως είμαι ξενέρωτη (εντάξει δεν είναι όλοι στην παρέα κολλητοί μου φίλοι και ούτε έχω αυταπάτες ότι όλα στον κόσμο θα είναι πάντα ροζ). επίσης σε περιπτώσεις που είναι κοινωνική επιταγή πχ, σε οικογενειακά τραπέζια, γενέθλια κλπ κλπ...κάποιες φορές μπορώ να φάω τούρτα και κάποιες όχι, νιώθω πως θα με δυσκολέψει μετά. όπως και να 'χει, ότι και αν μου λένε, όποιος και αν γιορτάζει, ακόμα και να απειλεί μετεωρίτης τον πλανήτη, είμαι κατηγορηματική σε αυτό που θέλω εγώ και δεν παρασύρομαι σε επιταγές τρίτων. Δεν είμαι έρμαιο του περίγυρου. Δεν είμαι ο περίγυρος, έχω καλώς ή κακώς κάποιες ιδιαιτερότητες και είμαι αποφασισμένη να κάνω για μένα αυτό που πραγματικά θέλω.
- Να ζω με νόημα - σημαίνει φυσικά να κάνω όνειρα, να βάζω στόχους και να ξεκινώ να τους φτάσω! Προσωπικά με βοήθησε πολύ να θέτω στόχους που δεν είχαν να κάνουν μόνο με χάσιμο βάρους. Αρχικά θέλησα να μειώσω τα υπερφαγικά και σιγά σιγά θέλησα να τρέφομαι όσο πιο υγειινά μπορώ και να ασκούμαι, ψυχοσωματική υγίεια και ευεξία.
- Προσωπική ακεραιότητα - να μη λέω ψέμματα στον ευατό μου, να μην κοροιδεύω τον εαυτό μου και ειδικά με τα μικρά "λευκά" ψεμματάκια που τόσο λατρεύει η υπερφάγος μέσα μου. πχ. 'ελα εντάξει, είναι μόνο γι αυτή τη φορά, από αύριο ξανά στο πρόγραμμα, ή θα αγοράσω γαριδάκια, έτσι να υπάρχουν, ώστε αν μαζευτούμε με τα παιδιά στο σπίτι να έχω να τους κεράσω... Ακεραιότητα σημαίνει να είμαι έντιμη ως προς εμένα, να κάνω αυτό που πιστεύω, να κάνω όντως αυτό που λέω ότι θα κάνω, να μην πληγώνω την αυτοεκτίμηση μου εξαπατώντας με.
Φυσικά τα παραπάνω δεν είναι μόνο ιδέες και θεωρίες, είναι τρόπος ζωής. Δεν μπορώ να πω ότι τα διάβασα και τα βρήκα εύπεπτα....αντιθέτως κράτησα σημειώσεις σχετικά με τις σκέψεις μου πάνω στο καθένα και επιστρέφω κατά καιρούς. Τα έχω σε "καρφιτσωμένο" draft mail στο ηλεκτρονικό ημερολόγιο που κρατάω και έτσι επιστρέφω και τα διαβάζω πολύ συχνά. Πρόσεξα ότι μερικά από αυτά μου έρχονται πλέον αυτόματα στο μυαλό σε πολύ δύσκολες στιγμές. Για παράδειγμα εκεί που η επιθυμία για υπερφαγικό επεισόδιο ξετρυπώνει από το πουθενά και δυναμώνει στο μυαλό μου, κάθομαι κάπου για να περάσει η παρόρμηση, παίρνω μερικές αναπνοές και αναδύεται αυτόματα: προσωπική ακεραιότητα! , χαμογελώ και η στιγμή περνάει.
'Εχω γράψει απλά άπειρα κείμενα στο draft μου σχετικά με τα παραπάνω, απλά παράθεσα μερικά που θεωρώ ότι είναι το ζουμί που απαντά στο θέμα του τόπικ - σκέψεις για τη συντήρηση... Η συντήρηση ήρθε όταν ήρθε και η αυτοεκτίμηση. :)
μου αρεσε παρα πολυ! το εγραψε μαι κοπελα σε ενα αλλο φορουμ για την διατροφη! αλλα πιστευω θα σου αρεσει πολυ!!!!! :)
ευχαριστώ researcher. σαν γενικές αρχές μου αρέσουν και πιστευω ότι μπορούν να έχουν εφαρμογή σε αρκετες καταστάσεις.όμως όλα αυτά τα τυπου αυτοβοήθειας με εκνευρίζουν λιγο τα βρίσκω λίγο γενικόλογα,λίγο θεωρητικά . δεν ξέρω αν φταίω εγώ, γιατί πολλοι βοηθιούνται. συνήθως βοηθιέμαι περισσότερο από ερεθίσματα που δεν είναι τόσο προσανατολισμένα στο να βοηθήσουν. εννοώ ότι μπορεί ένα τραγούδι ή κάτι που θα διαβάσω σε ένα ασχετο βιβλίο να με βοηθήσει να γίνει ένα κλικ μεσα μου.πάντως σε ευχαριστώ ίσως να κάνω κι εγώ αυτό που αναφερει η κοπέλα να γραψω τα δικά μου σχολιάκια δίπλα (για να οργανώσω τις σκέψεις μου).πάντως δεν θεωρώ ότι έχω τόσο έντονο πρόβλημα αυτοεκτίμησης. νιώθω αρκετά καλά με τον εαυτό μου. δεν ξέρω αν βγαίνει κάτι άλλο..που μάλλον βγαίνει.
και μενα με βοηθανε ασχετα
οτιδηποτε μπορει να ειναι θεραπευτικο αλλωστε :)
τα εβαλα απλα και μονο σαν γενικη βοηθητικη ιδεα :)
δεν ξερω αν εχεις προβλημα η θεμα με την αυτοεκτιμηση σου
αλλωστε λιγο πολυ ολους μας καιει το πως αισθανομαστε με το ειναι μας δεν ειναι μονο δικο σου θεμα :)
τοσο οσο σου αρεσει δεν υπαρχει θεμα :)
ναι ήταν καλή βοηθητική ιδέα..:) και γενικά κατι τέτοια σε βοηθάνε να οργανώσεις πολύ σκέψεις σου-λειτουργούν σαν οδηγός- αυτό που εννούσα είναι ότι συνήθως δεν είναι αυτά που με προκαλούν να αλλάξω κάτι μέσα μου ή να συνειδητοποιήσω κατι (μιλάω προσωπικα). κανένα τραγουδάκι για αλλαγές? δεν μπορεί κατι θα έχεις υπόψιν σου..:Ρ
η μέρα σήμερα εξελίχθηκε αρκετά καλά. αλλά νιώθω εντονη την ανάγκη να επικοινωνήσω με τον Φ.. έχω προσέξει ότι τις μέρες που πιέζομαι από κάτι ή είμαι αγχωμένη με κάτι ,νιώθω ότι έχω πολλές ευθύνες τότε είναι που αποζητώ περισσότερο τον Φ..Νομίζω ότι περα από τα θετικά συναισθήματα που με εκναε να νιωθω εχω συνδέσει και τον κόσμο του (όχι αυτόν των ναρκωτικών)με την ουσιαστική απόλαυση της ζωής, τη χαλαρότητα και όχι τη συνεχόμενη πίεση για πράγματα προσανατολισμένα στο μέλλον αλλά στο τωρα.στα απλά. ίσως να μου λείπει και αυτό πέρα από τον Φ. . ο κόσμος του. δεν λεω ότι θα επικοινωνήσω, το χω παρει απόφαση αλλά η αναγκη υπάρχει.με καταλαβαίνει κανείς?
Nαι τοτε επιζητουμε το ναρκωτικο μας στις πιο πιεστικες και μοναχικες στιγμες.. Αντικατεστησες τη γονικη φιγουρα που δινει θαλπωρη και προστασια και αγαπη σε ενα παιδι με την φιγουρα ενος ερωτικου συντροφου με το περασμα σου απο την εφηβεια στην ενηλικιωση. Οι γονεις σου τι λεγανε/λενε για τον Φ και τη σχεση σας?
carrie με συγχωρείς αλλά η παρομοίωση με το ναρκωτικό δεν μου αρέσει (για ευνόητους λόγους). τις πιο πιεστικές και μοναχικές στιγμές αναζητούμε τους ανθρώπους που μας προσφέρουν απόλυτη αποδοχή και αγάπη , αυτούς που θα νοιαστούν και θα θελήσουν να μας κάνουν να νιώσουμε καλύτερα-και ο Φ. υπήρξε για πολύ καιρό για μένα ένας από αυτούς το μυαλό μου παει μόνο του εκεί,και δεν βρίσκω κάτι παθολογικό σε αυτό. η ψυχαναλυτική χροιά της ερώτησης σου με ενοχλεί κι αυτή λίγο ( και το λέω επειδή θέλω να με ειλικρινείς και όχι για να σε θίξω).με νοχλούν πολλά σήμερα ξέρω.. :) αλλά επειδή καταλαβαίνω ότι για να το ρωτάς κάπου θέλεις να καταλήξεις και ίσως αυτό με παει με κάποιο τρόπο παρακάτω: λέγαν ότι τον συμπαθούν όμως πίστευαν ότι δεν είναι για μένα και για τη σχέση μας ότι κράτησε πολύ καιρό..που θα πάει. γενικά δεν είχαν και την καλύτερη γνώμη νομίζω , χωρίς να τον γνωρίζουν ιδιαίτερα.
Οσο εχεις φτιαγμενη αυτη την ιδανικη εικονα για αυτον ειναι λογικο να ξαναγυριζεις εκει. Αμα αυτο θες να κανεις, με γεια σου και χαρα σου.
(δεν μπορω να σου δωσω θετική ανατροφοδότηση :(Quote:
Originally Posted by carrie
συμφωνώ απόλυτα και θα μείνω λίγο στο τέλος, περί των μειονεκτημάτων του Φ.
Εχουμε παρατηρήσει πολλές φορές πως κοπέλες όπως είναι η αν (καλή οικογένεια, με πτυχίο κλπ), μπλέκουν με τύπους όπως ο Φ και συνήθως είναι αυτές που τους κυνηγούν και από πίσω. Θεωρώ πως ο λόγος είναι πρώτα μια μικρή επανάσταση απέναντι στην οικογένεια και μετά αυτή η ανάγκη να πάρουν ένα μικρό κομμάτι αλητείας που δεν έκαναν ποτέ και συνήθως φαίνεται και πολύ ελκυστικό.
Στην περίπτωση της αν είναι όλα αυτά μαζί, συν η ερωτική απόρριψη του Φ, που στην ουσία δεν είναι απόρριψη απλά του πέρασε και τώρα παίρνει από κείνη ότι τον βολεύει αφού του τα προσφέρει απλόχερα και χωρίς κανένα αντάλλαγμα.
Αντε καλε στην οικογενεια ήταν και ειναι ολα σουπερ τελεια, δεν υπηρχε λογος να επαναστατησει η αν.
ναι και ήταν και είναι, και σε αυτό είμαι απόλυτη. δεν έκανα ουτε κάνω την επανάσταση μου με τον Φ. ...μπορεί κανείς και απλά να ερωτευτεί, χωρίς να χρειάζεται ολοκηρη η ψυχαναλυτική σχολή για να εξηγηθεί αυτό.και αυτό συνέβη. ναι καποιες αναμνησεις παραμένουν ιδανικές, τίποτα παραπάνω. δεν είπα ότι θέλω να ξαναγυρίαω είπα ότι η σκέψη μου τείνει να καταφεύγει στο ασφαλές.
ξεφυγα για λίγο από την καθημερινότητα μου και νιώθω δυνατή.νιώθω έτοιμη να ξεκινήσω καινούργια πράγματα.
Ωραία νέα αν!
Εύχομαι να ξεκαθαρίζει μέρα με τη μέρα και το θέμα με το Φ.
Αν θες γράψε μας πιο αναλυτικά.
*Μιλάμε, μετά την απομάκρυνση άρχισε η ανιούσα! ελπίζω να το παρατήρησες ...
Κατι γίνεται Arsi..ναι το χω σκεφτεί κι εγώ ότι η απομάκρυνση μπορεί να μην με έκανε να μην τον σκέφτομαι καθόλου αλλά τουλάχιστον έχω μια σχετική ηρεμία και δεν αναλώνομαι σε καταστάσεις και συμπεριφορές που με κουράζουν. Και κυλάει καλύτερα η καθημερινότητα μου, εξαρτάται τις περισσότερες φορές μόνο από μενα η διάθεση μου..το πρόγραμμα μου.και μπορεί να μην είναι η καλύτερη ( η διάθεση μου) αλλά τουλάχιστον έχω καταλάβει ότι τα περισσότερα που αφορούν την ζωή μου εξαρτώνται από μενα. Ετυχε ο πρώην μου να κάνει χρήση, ήρθε σε μένα, αλλά εγώ είμαι αυτη που το άφησα το γεγονός αυτό να με επηρεάσει τόσο. μπορεί να εκμεταλλεύτηκαν ορισμένοι κάποιες καταστάσεις αλλά κι εγώ επέτρεψα να συμβεί αυτό. ελπίζω τωρα αυτό να μην ακούγεται σαν να κατηγορώ για όλα τον εαυτό μου. απλά νιώθω ότι έχω και εγώ κάποιες ευθύνες που άφησα κάπως απροστάτευτο τον εαυτό μου. ίσως παλιότερα -κακώς- ο Φ. να το έκανε για μένα αυτό ( να ηθελε να με προστατευει με τον τρόπο του) κι εγώ να του το επέτρεπα χωρίς παραπάνω σκέψη. πραγματικά ήθελε το καλό μου και ήθελε να μαι ανεξάρτητη και υπεύθυνη για τον εαυτό μου. απλά νομίζω ότι μπήκαμε σε λάθος τριπάκι στην μεταξύ μας σχέση. Νιώθω καλά που μπορώ να προσπαθήσω να ρυθμίζω το πόσο θα με επηρεάζουν κάποια πράγματα που δεν μπορώ να ελέγξω.
Και μου συνέβη και κάτι άλλο..είναι μια πολύ προσωπική στιγμή και δεν ξέρω πώς θα την καταλάβει ο καθένας αλλά έγινε ένα κλίκ μέσα μου και για άλλα πράγματα στην ζωή μου. Ημουν εκδρομή τις τελευταίες μέρες και λόγω των καιρικών συνθηκών θα ήταν δύσκολη η επιστροφή και ξαφνικά άρχισα να αγχώνομαι, να θυμώνω, να μιλάω απότομα στους άλλους, να προσπαθώ να εξασφαλίσω υποσχέσεις για το τι θα γινόταν σε περίπτωση που γινόταν χειρίτρεες οι συνθήκες επειδή άρχισα να κάνω σενάρια στο μυαλό μου για το τι θα μπορούσε να συμβεί (αποκλειστούμε , τρακάρουμε κ.τ.λ.), μάλωσα. Και μετά εβαλα τα κλάματα στο μπάνιο και ξαφνικά μου πέρασε από το μυαλό ότι μάλλον η τόση μου ένταση δεν ήταν από το τι θα κάναμε (γιατί οποιαδήποτε κατάσταση θα μπορούσα να την αντιμετωπίσω τη στιγμή που θα συνέβαινε και όχι προκαταβολικά) αλλά περισσότερο από την αδυναμία μου να ελέγξω άλλο ένα πράγμα. Και αρχισα να σκέφτομαι πως αυτή η ανάγκη μου να έχω τον εαυτό μου υπο έλεγχο , τις υπόλοιπες πλευρές στην ζωή μου υπό έλεγχο..και δεν μιλάω για υπερβολικές καταστάσεις απλά το να είμαι σε μια κατάσταση κατα κάποιον τρόπο συνεχούς εγρήγορσης, να προσπαθώ να προβλέψω τα πάντα -πράγμα αδύνατον- που με κούραζε συνδέεται κάπως με την όλη κατασταση με τον Φ.. Ενιωσα οτι με αυτό το θέμα χάνω τον έλεχγο τελείως και προσπάθησα να ελέγξω ότι άλλο μπορούσα με αποτέλεσμα να χαθεί και μένα η χαλαρότητα μου.Και όταν είπα μέσα "συνελθε δεν μπορείς να τα ελέγξεις όλα, δνε περνάνε όλα από το χέρι σου" ένιωσα καλύτερα, ένα βάρος να φεύγει έστω και αν δεν το πίστευα απόλυτα. Δεν ξέρω αν το ερήνευσα σωστά αλλά είμαι σίγουρη ότι κάπως συνδέεται. Απλά αυτή η μια σκέψη που έκανα με βοήθησε πολύ και ήθελα να την μοιραστώ.Και δεν νομίζω ότι είναι τυχαία η χρονική στιγμή που έγινε, (ακολούθησε κάποιες συζητήσεις που έγιναν εδώ,καποια πράγματα που είδα αλλιώς) όπως δεν πιστεύω ότι θα είχε την ίδια επίδραση αν μου το λέγε κάποιος άλλος και δε ήταν δική μου σκέψη.
σήμερα χάρηκα με πολλά μικρά πράγματα, ικανότητα που με χαρακτήριζε παλιότερα αλλά την είχα χάσει τελευταία. νιώθω καλά και πράγματα που συμβαίνουν τα παίρνω πιο χαλαρά :)
νιώθω ακόμα να μην ζώ κανονικά..:(
. ...................................
Εχω χρόνο σήμερα να κάνω πράγματα για μένα,αλλά δεν βρίσκω την όρεξη να κάνω κάτι..νιώθω σαν μια οι μέρες μου να είναι πολύ καλές και χαλαρές και μια να μην έχω όρεξη να κάνω τιποτα. αυτές τις μέρες αφήνομαι..αφήνω τον εαυτό μου να είμαι κάπως μίζερη και θλιμμένη.αλλά δεν ξέρω αν κάνω καλά μάλλον θα πρεπε να προσπαθώ λίγο να μην αφήνομαι τόσο.
Πως γίνεται οι μέρες σου να είναι καλές και χαλαρές ενώ εσύ δεν έχεις όρεξη για τίποτα και αφήνεσαι στη μιζέρια και τη θλίψη? Πως το εννοείς?
Α και κάτι άλλο. Είδα πως χθες έβγαλες μια απογοήτευση που ακόμα δε ζεις κανονικά (όπως είπες) !
Καταρχάς δεν θα μεταμορφωθεί η ζωή σου απ'τη μια μέρα στην άλλη (μακάρι να γινόταν έτσι... ) και καταδεύτερον τι εννοείς 'κανονικά'?
Θέλει συνεχόμενη προσπάθεια να ανακάμψεις (σχετικά με την τελευταία σου ερώτηση).
αυτο που εννοούσα είναι ότι πότε οι μέρες μου είναι καλές και χαλαρές και πότε είμαι τόσο απογοητευμένη που δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα. αλλά οι δεύτερες μάλλον υπερτερούν λίγο..και δε είναι απλά μέρες που απλά δεν είναι καλές, είναι μέρες που δεν βρίσκω την όρεξη να κάνω τίποτα, νομίζω ότι αν γινόταν/ήταν δυνατό θα μπορούσα να τις περνώ στο κρεβάτι..
Με το κανονικά εννοώ , ότι πολλές φορές νιώθω ότι κάνω πράγματα αλλά δεν τα ζώ.σαν λίγο να πηγαινοφέρνω το σώμα μου εκεί που πρέπει να πάω..χωρίς να λέω ότι δεν υπάρχουν και μέρες που νιώθω καλύτερα και ευχαριστιέμαι πράγματα.είμαι αρκετά ενθουσιώδης τις στιγμές αυτές.αλλά η γενική αίσθηση που έχω τον τελευταίο καιρό( ενώ κάνω αρκετά πράγματα που θα θελα-κυρίως όσων αφορά την εκπαίδευση μου)είναι ότι προσπαθώ να αντλήσω ευχαρίστηση..δεν έρχεται συχνά όπως παλιότερα.προσπαθώ..ίσως όχι όσο μπορώ.ίσως να μαι ανυπόμονη και να θέλω οι αποφάσεις που πήρα να μου προσφέρουν κάτι καλύτερο.
Αν, κάτι που διάβασα και μου έκανε εντύπωση.Quote:
Originally Posted by αν?
Εννοείς πως στην οικογένειά σου ήταν και είναι όλα σούπερ τέλεια δλδ?
Μου έκανε εντύπωση το τέλειο με το απόλυτο μαζί.
Νομίζω για ένα κομμάτι δυσλειτουργίας μας πολλές φορές ευθύνεται ο τρόπος που μεγαλώσαμε και το πως έχουμε μάθει να αντιμετωπίζουμε τη ζωή, τις δυσκολίες της, τις χαρές της.
Απ'ότι έχεις πει ένιωσες πραγματικά χαλαρή κ να απολαμβάνεις τη ζωή 1η φορά με τον Φ. δλδ πιο πριν? Τώρα? Τι νομίζεις ότι σε εμποδίζει?
Απλά αυτό που ήθελα να πω και χρησιμοποίησα το "απόλυτη" είναι ότι δεν έχω κατι να προσάψω στους γονείς μου. Πάντα μου έδειχναν αγάπη, υποστήριξη, κατανόηση..έκαναν πράγματα μαζί μας, τους θαυμάζω και έχω μια πολύ καλή σχέση μαζι τους. Δεν ήταν ποτέ υπερβολική και παράλληλα είχαν και τη δική τους ζωή κάτι που μου αρέσει πολύ. Θεωρώ ότι μεγάλωσα πολύ καλά (αλήθεια δεν μπορώ να σκεφτώ κατι). Το μόνο που δεν έκαναν καλά ως τώρα είναι να διαφωνούν με την επιλογή μου για τον Φ. και αυτό βέβαια σε θεωρητικό επίπεδο, χωρίς να με εμποδίζουν στην πράξη π.χ. .
"Απ'ότι έχεις πει ένιωσες πραγματικά χαλαρή κ να απολαμβάνεις τη ζωή 1η φορά με τον Φ. δλδ πιο πριν? Τώρα? Τι νομίζεις ότι σε εμποδίζει?"
ϊσως να ημουν υπερβολική με αυτή τη διατύπωση. η παιδική μου ζωή ήταν πολύ καλή και χαλαρή κι αυτή και απολαμβανα πολλά πράγματα. όταν άρχισα να μπαίνω στην εφηβεία όμως νομίζω ότι κα΄πως αλλαξε η διάθεση μου, και σε όλη την διάρκεια της εφηβειας μου είχα παρέες, εβγαινα, εκανα πράγματα αλλά πάντα ένιωθα μια θλίψη κάπως ( δεν ξέρω πως να το περιγράψω)..όταν γνώρισα τον Φ. αυτό το κομμάτι μου υποχώρησε (το κάπως θλιμμένο)αλλά υπήρχε και το είχα μοιραστεί και μαζί του, το ήξερε, έκλαιγα χωρίς λόγο κάποιες φορές. αλλά σε γενικές γραμμές απόλαυσα εκείνη την περίοδο τη ζωή μου και ένιωθα αρκετά χαλαρή ( κατι που δεν συνδέεται μάλλον μόνο με τον Φ. αλλά και την φοιτητική ζωή,τον κύκλο που δημιουργησα, τον τρόπο ζωής μου, το μέρος που ζούσα). ελπίζω να σου ξεκαθαρισα λίγο τα όσα έχω αναφέρει κατα καιρούς :)
τωρα ξαναδιάβασα και είδα ότι δεν απάντησα στην τελευταία ερώτηση. τωρα...?δεν ξέρω έχω αρκετές υποχρεώσεις και δεν έχω μεγάλο περοθώριο να μαι τόσο χαλαρή. δεν ξέρω τι με εμποδίζει..να νιώσω πραγματικά ότι απολαμβάνω πράγματα, νομίζω ότι έχω γίνει πιο καχύποπτη με τους ανθρώπους και γενικά με τη ζωή..δεν ξέρω αν είναι το ότι μεγαλώνω. νιώθω να πρέπει η ζωή μου σιγά σιγά να πρέπει να είναι κάπως και με αγχώνει λίγο αυτό. νιώθω ότι η ευκαιρία μου για μια πιο αντισυμβατική ζωή-όπως την ονειρεύομαι χάθηκε και ίσως και για μένα να είναι ανέφικτη (ξέρω ότι ίσως να ακούγεται χαζό αλλά προσπαθώ να είμαι ειλικρινείς.
Υποθέτω πως καταλαβαίνεις ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο κι ότι μπορείς ανά πάσα ώρα και στιγμή να κατευθύνεις τη ζωή σου όπως θες.Quote:
Originally Posted by αν?
Γιατί χάθηκε η ευκαιρία δλδ?
Αν νιώθεις ότι μπήκες σε ένα 'λούκι' που σε κατευθύνει εκεί που δε θες εντόπισέ το και πάλεψέ το.
Αν, πιστεύω πως η κατάσταση με τον Φ. σε κούρασε αρκετά και θες μια ανασυγκρότηση. Ξεκούραση και φροντίδα του εαυτού σου. Σταδιακά θα νιώθεις όλο και καλύτερα και θα μπορείς να επικεντρωθείς πιο πολύ σε σένα και στη ζωή που θες.
ναι, αλλά με δυσκολεύει πολύ αυτό. αυτό νιώθω, ότι η ζωή μου έχει πάρει μια συγκεκριμένη πορεία..προσπαθώ όμως να κάνω πράγματα και επιλογές ειδικά τις τελευταίες μέρες που με κάνουν να έρχομαι πιο κοντά στη ζωή που θα ήθελα να έχω.ελπίζω να είναι μια αρχή αυτό για τη ζωή όπως τη θέλω. απ τη μια νιώθω τόσο δυνατή μερικές στιγμές και μετά αρχίζουν οι αμφιβολίες και οι σκέψεις ότι χρειάζομαι καποιον να με στηρίξει (πέρα από την οικογένεια μου) για να αλλάξω (πράγμα που βρίσκω επίσης χαζό και δεν συμφωνεί με αυτό που πιστεύω πραγματικά για μένα). Δεν θέλω να ξυπνήσω μια μέρα και να μετανιώνω για όλα..είναι παράλογος φόβος και κάτι που δεν μπορεί να το ελγξει κανείς το γνωρίζω.
Η αλήθεια είναι ότι η κατάσταση με τον Φ. με κούρασε περισσότερο από ότι πίστευα ή ήθελα να παραδεχτώ.έκανα αρκετά βηματάκια τις τελευταίες μέρες αρνήθηκα πράγματα, είπα ξεκάθαρα τη γνώμη μου, έδειξα τα αρνητικά συναισθηματα μου και έβαλα τα όρια μου, δεν άφησα να με εκμεταλλευτεί κανείς ίσως για πρώτη φορά με ορισμένα άτομα (γενικά το κάνω αλλά μερικά άτομα με αφόπλιζαν μέχρι τώρα). μπορεί αυτό το δυνατ'ο ταρακούνημα του τελευταίου καιρού να είναι η αρχή για μια ζωή όπως την ονειρεύομαι. το ελπίζω τουλάχιστον. Τωρα συνειδητοποιώ πόσο πολύ είχα επικεντρωθεί σε άλλους, και πόσο πίεζα τον εαυτό μου για ορισμένα πράγματα.
"αρχίζουν οι αμφιβολίες και οι σκέψεις ότι χρειάζομαι καποιον να με στηρίξει (πέρα από την οικογένεια μου) για να αλλάξω (πράγμα που βρίσκω επίσης χαζό και δεν συμφωνεί με αυτό που πιστεύω πραγματικά για μένα)."
ΕΙναι κακο να σε στηριζουν και αλλοι ανθρωποι? Εσυ δλδ γιατι προσπαθουσες να στηριξεις τον Φ και τον αδερφο του αφου αυτο δεν ειναι καλο? Κι επισης, ειχα καταλαβει οτι κι αυτος καποτε σε στηριζε, κι αυτο κακο ηταν? Μηπως εβαζες ορια στους λαθος ανθρωπους και επετρεπες να σε εκμεταλλευεονται λαθος ανθρωποι? Ναι εχουμε αναγκη απο αλλους ανθρωπους να μας στηριζουν, εκτος κι αν εισαι ερημιτης στο Αγιο Ορος. Αυτο γινεται φανερωνοντας τις αδυναμιες μας σε τριτους, αυτο ειναι που σε τρομαζει? Πιστεψε με τελικα ειναι ιδιαιτερα απολαυστικο, κατι τετοια σε δενουν με τους φιλους, δινεις και παιρνεις, ανοιγεσαι και σου ανοιγονται. Αμα δεν ειχα ανοιχτει δεν θα ειχα φιλους, και θα ημουν πιο φτωχη σε ιδεες, εμπειριες και προπαντων συναισθηματα, απο την ψωροπερηφανεια μου να τα κανω ολα μονη μου μην φανω ανεπαρκης στον εαυτο μου ή στους αλλους. Ετσι ομως δεν αγαπας. Εγω ετσι αγαπησα 7-8 ανθρωπους και με αγαπησαν, και τους εχω στη ζωη μου και δεν τους αλλαζω με τπτ.
δεν είπα αυτό, ίσα ίσα θεωρώ ότι είναι απαραίτητο. αυτό που ήθελα να πω είναι όχι ότι είναι κακό να στηρίζεσαι/ βασίζεσαι σε άλλους άλλωστεκαι το έκαναν και το κάνω αλλά ότι ίσως δεν μπορείς να βασίζεσαι περισσότερο στους αλλους παρά στον εαυτό σου. αυτό θέλω να καταφέρω να μπορώ να βασίζομαι σε μεγαλύτερο βαθμό στον εαυτό μου από ότι τώρα. Νομίζω ότι δεν με τρομάζει να δείξω τις αδυναμίες μου, αλλά περισσότερο δυσκολεύομαι να εμπιστευτώ. αν εμπιστευτώ κα΄ποιον δεν έχω πρόβλημα να ανοιχτώ. αλλά η αλήθεια είναι ότι δυσκολα εμπιστεύομαι κάποιον. εντάξει και οι καταστάσεις.. με έκαναν να μην μπορώ να ανοιχτώ και τόσο ευκολα τον τελευταίο καιρό..δεν λέγονται εύκολα ορισμένα πράγματα ιδιαίτερα όταν αφορούν και τρίτους. για να μην παρανοηθεί κάτι, ή ερμηνευτεί διαφορετικα προτιμώ να μην πω τίποτα αν δεν είμαι σίγουρη ότι ο άλλος θα τα καταλάβει τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση.το ξέρω ότι και αυτο ενας φόβος είναι. μην κοιτάς εδώ μέσα έχω κάνει την υπέρβαση μου :)
πως ειναι περιπου αυτη η αντισυμβατικη ζωη που ονειρευεσαι?Quote:
Originally Posted by αν?
μπορεις να μας την περιγραψεις καπως?
τι το αντισυμβατικο θα σου αρεσε να κανεις στην ζωη σου?
"ότι ίσως δεν μπορείς να βασίζεσαι περισσότερο στους αλλους παρά στον εαυτό σου"
Δεν ειδα πουθενα να αναφερεις οτι κανεις κατι τετοιο. Σε ποιους στηριζεσαι που θα ηθελες οπως λες να "βασιζομαι σε μεγαλύτερο βαθμό στον εαυτό μου από ότι τώρα". Υποθετικα μιλαμε? Καλυτερα να μιλαμε για σενα στο τωρα. Το θεμα της εμπιστοσυνης θα ελεγα οτι φαινεται, και φαινεται οιτ προσπαθεις απο εδω να παρεις πραγματα. Αυτος ο φοβο ομως μην παρανοηθεις και μην προδοθει η εμπιστοσυνη σου σε κραταει στο καβουκι σου. Καταρχας, και οι απαογοητευσεις ειναι μες στο προγραμμα, κι αν δεν παθεις δε θα μαθεις. Απο φοβο μην κανεις λαθος δεν κανεις τιποτα, αυτο δεν ειναι σωστο! Αν εχεις ανοιχτες τις κεραιες σου, εισαι αληθινη, ειλικρινης, και καλοσυνατη, τετοιους ανθρωπους θα τραβηξεις γυρω σου, κι αν καποιος ειναι σκαρτος, οι ανοιχτες κεραιες θα σε ειδοποιησουν. Ισως οχι απο την αρχη, αλλα ειπαμε αν δεν παθεις... οσο το αναβαλλεις αυτο το ανοιγμα και την εμπισοστυνη στους αλλους χρονο χανεις.. Και παντα υπαρχουν ορια διαφορετικα, δεν μπορεις να εχεις εμπιστοσυνη σε καποιον για τα παντα, μπορει να ειναι καλος να κραταει μυστικα, αλλα να μην ειναι εκει οταν τον χρεαιζεσαι. Η ζωη εχει ποικιλια και απολαυσεις και μαθηματα. Κλεισμενη σε ενα καβουκι τα χανεις.. Εγω διαλεγω να επικεντρωνομαι στα καλα της ζωης και των ανθρωπων, και βλεπω που καπου μπορει να μπαζει το πραγμα και τηρω αναλογη στρατηγικη, δλδ αμα μια φιλη μου εχει πλακα και ειναι καλη για εξοδους και χαλαρη κουβεντουλα αλλα εχει δειξει ζηλεια και κακια, την βλεπω πιο αραια, δεν της λεω σημαντικα πραγματα για μενα κ.ο.κ. Αλλα δεν ειναι ολες ετσι. Επιλεγεις ποιοι ειναι κοντα σου, ποιοι πιο κοντα σου, ποιοι μακρια σου κτλ. Οταν φοβομουν την προδοσια, ημουν απογοητευμενη απο φιλιες, εβλεπα το ασχημο στους ανθρωπους, στην κοινωνια, κτλ κτλ εμεινα χωρις φιλους, φιλες, ζεστες σχεσεις με τον κοσμο ( δε σου λεω οτι ισχυουν ολα αυτα για σενα, αλλα και καποιο ή καποια να ειναι ετσι δημιουργει ενα προβλημα). Καταλαβαινα οτι το θεματακι ηταν μεσα μου που επρεπε να λυσω. οταν χαλαρωσα, ανοιχτηκα, ημουν ειλικρινης, πιο αισιοδοξη και με εμπιστοσυνη σε μενα οτι ξεχωριζω τους καλους φιλους, και δεν εψαχνα καποιο αλλο ωφελος απο τον αλλο, ολα φτιαξανε σιγα σιγα.. Οι αλλοι ανθρωποι ειναι πηγη απολαυσης, ψυχαγωγιας, μαθησης, συναισθηματων! ΕΙναι χαρα!!
carrie κι όμως νομίζω ότι μέσα μου βασίζομαι περισσότερο στους άλλους, είμαι πιο σίγουρη για τους άλλους παρά για τον εαυτό μου. πως να το πω ? ίσως η στήριξη να μην είναι η σωστή λέξη, αλλά μεχρι τώρα βασιζόμουν πολύ σε άλλους με αποτέλεσμα αν αυτοί με πρόδιδαν ή τελοσπάντων απλώς δεν ήταν εκεί ( κατι φυσιολογικό) πελάγωνα..ενιωθα τελείως χαμένη..ελπίζω να το εξήγησα καλύτερα τώρα. αλλά η αλήθεια είναι ότι απομονώθηκα λίγο και μόνη μου..δεν έδωσα σχεδόν σε κανέναν τον τελευταίο καιρό την ευκαιρία να με γνωρίσει πραγματικά ή σε βάθος σε αυτό έχεις δίκιο. σαν να λειτουργούσα λίγο μηχανικά λέγοντας και κάνοντας τα απαραίτητα, αλλά μην ξεπερνώντας πραγματικά τα κάπως τυπικά όρια. και τόσο καιρό σκέφτομαι..αφού γνώρισα ένα σωρό κόσμο..είναι δυνατόν με κανέναν να μη νιώθω ότι θα μορούσε να εξελιχθεί σε φιλία..συνειδητοποιώ ότι κι εγώ φταίω, δεν τους έδειξα τίποτα από μένα. ένιωθα τόσο πληγωμένη και μόνη και αφέθηκα σε αυτό. οσο για το αν δεν κάνεις λάθη δεν θα μάθεις και ούτε θα ζείς έχεις δίκιο.