Xωρισα

Το οτί "έφυγε" δείχνει οτί αυτό που άκουσε δεν μπορούσε να το δεχτεί κάι οτί ήταν πέρα από τις προσδοκίες που είχε απο την καρυ και κάτι σαν απογοήτευση. Προφανώς σοκαρίστηκε αλλά αυτό δεν σημαίνει όμως οτί δεν την αγαπά. Απλά το συνδύασε με κάτι το απαράδεκτο για εκείνον..θέλει τον χρόνο του για να καταλάβει αλλά και την εξηγηση από την καρυ.Τώρα καρυ αν τον θες σκέψου αν αυτό το αρνητικό κουσούρι του,το οποίο δύσκολα θα το διώξει,καλύπτει όλα τα καλά που σου προσφέρει. Άν όχι τότε δεν υπάρχει λόγος να είσαι μαζί του,αν ναι τότε μην τον προκαλείς με τέτοιες συζητήσεις και να τις αποφεύγεις..

Quote:

---

Originally Posted by Arsi

Κάρι μου, δε σου είπα να σκεφτείς μόνο τα αρνητικά αλλά καταρχάς ότι το τελευταίο συμβάν δεν είναι το θέμα σας (οπότε μην το σκέφτεσαι καν το συγκεκριμένο, εκεί πήγαινε το φύγε από κει) και κατα δεύτερον να τα ζυγίσεις και να δεις αν μπορείς να ζήσεις μ'αυτό.

Got it!!

Αν έχει πάρα πολλά καλά που ξεπερνούν ή ισορροπούν το πρόβλημα και μπορείς να δεχτείς το συγκεκριμένο 'κουσούρι' στη ζωή σου, τότε οκ.

Eχει παρα πολυ καλα, ειναι αληθεια, και ταιραζουμε σε πολλα πραγματα, μου αρεσει πολυ, εχω παρομοια φιλοσοφια για τη ζωη, μπορουμε να ειμαστε και φιλοι, ειναι πολυ τρυφερος, γλυκος και δοτικος (αμα θελει), για αυτο καποτε πιστευα οτι ειναι too good to be true (ισως ειχα δικιο..), ή too good to be with me..

Πάντως ακόμα κι αν λυθεί, θέλει το χρόνο του, και θα υπάρχει στη ζωή σου, οπότε τότε χρειάζεται να δεις πως θα το χειριστείς ώστε να είναι λιγότερο ανώδυνο.

πχ τζάμπα το κλάμα και ο πόνος του χωρισμού!

Δεν υπαρχει τπτ σχεδον που να μην ξερει πια απο αυτα που τον ενδιαφερουν, οποτε αλλες ανακρισεις και αμφιβολιες δε θα ανεχτω, και πια εχω τροπο να του τις γυρισω στα μουτρα..

Τώρα...πως να σπάσει αυτός ο κύκλος. Ειλικρινά δεν ξέρω, το μόνο που σκέφτομαι είναι να μην του 'δίνεις' αυτό που θέλει και τρέφεται αυτές τις στιγμές, όπως πχ το κυνήγι.
Απλά την επόμενη φορά (εύχομαι να μην υπάρξει!) δεν κάνεις καμία απολύτως κίνηση κι όταν επιστρέψει γιατί θα επιστρέψει, επικαλείσαι τα λόγια του.

Οπως μου εγραψε σε πριβε ενας ζηλιαρης του φορουμ, οι ζηλιαρηδες το κυνηγι επιζητουνε με αυτα τα παιχνιδακια για να επιβεβαιωνονται, και ο ζηλιαρης θελει τον συντροφο του δεδομενο γι ανα αισθανεται καλα, δλδ το δε σε κυνηγαω και σε φτυνω για να κολλησεις, μου ειπαν οτι δε δουλευει για τους κτητικους και ζηλιαρηδες με θεματα ελεγχου.

Αυτό δε θέλει? Αυτό δεν είπε? Κι αν θεωρεί όντως ότι δεν του κάνεις γι'αυτό και γι'αυτό κι ότι δεν τον αγαπάς και δεν τον σκέφτεσαι ακόμα κι αν η πραγματικότητα είναι άλλη, σημασία έχει πως την εκλαμβάνει αυτός. Οπότε τι? Και στην ουσία σε μειώνει πολύ με όλο αυτό, αμφισβητώντας τα συναισθήματά σου.

Αμε τα ξερω, και νιωθω οτι με μειωνει, αλλα ξερω οτι το προβλημα του δεν ειμαι στα αληθεια εγω, αλλα αυτος το εχει, λογω των ανασφαλειων του και φοβιων, που βρισκουν πατημα και καλα ερμηνευοντας οπως θελει (δλδ αρνητικα) πραγματα που λεω και κανω...

Το μόνο σίγουρο που πιστεύω, είναι να δεις εσύ αν νιώθεις καλά στη σχέση κι αν μπορείς να αποδεχτείς αυτό το κομμάτι του εαυτού του και προσπάθησε να διακρίνεις τους χειρισμούς του ώστε να μη μπαίνεις στο παιχνίδι και πονάς.

Τους διακρινω ρε γμτ, και δε σκαω, αλλα οταν με βλεπει οτι δε σκαω, μου λεει δεν ενδιαφερεσαι για μενα αφου δε στεναχωριεσαι, χωριζουμε.

---

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Η κουβέντα με τις φαντασιώσεις που του είπες ίσως ήταν η καλή πρόφαση που έψαχνε για να την κάνει.

Μπα οχι προφαση, πατημα για να επιβεβαιωνει τις ανασφαλειες του

Και οι λόγοι που ήθελε να την κάνει μπορεί να σχετίζονταν είτε με το τι θεωρούσε στα βαθύτερα της ψυχής του ως την κατάλληλη σχέση γι αυτόν και το κατά πόσο η σχέση του μαζί σου ανταποκρινόταν και πόσο σε αυτή του την προσδοκία είτε με πτυχές του χαρακτήρα σου τις οποίες δεν μπορούσε να ανεχτεί για τις οποίες όμως δεν εκφραζόταν.

Βάι βάι βάι

Αν σε αγαπούσε τόσο πολύ δε θα σηκωνόταν να φευγε και μάλιστα σχεδόν αμέσως, και ούτε βεβαια μιλούμε να του ομολογούσες απάτη ούτε να σε έπιανε επ αυτοφώρο. Θα ζητούσε εξηγήσεις, θα νευρίαζε κλπ κλπ αλλά δεν θα φευγε!!

Ζητησε εξηγησεις, νευριασε, κλπ κλπ, αλλα εφυγε γιατι α) δεν αντεχε να με βλεπει γιατι τον ειχα "πληγωσει" πολυ και για να παρει λιγο το χρονο του και β) για να τον κυνηγησω, να δει αν τον θελω κλπ κλπ

---

Quote:

---

Originally Posted by Christina82

Το οτί "έφυγε" δείχνει οτί αυτό που άκουσε δεν μπορούσε να το δεχτεί κάι οτί ήταν πέρα από τις προσδοκίες που είχε απο την καρυ και κάτι σαν απογοήτευση. Προφανώς σοκαρίστηκε αλλά αυτό δεν σημαίνει όμως οτί δεν την αγαπά.

Το αλλο το εχεις ακουσει; Οτι ο,τι σκεφτομαστε για τον αλλο και του επιρρπτουμε σαν ευθυνη και τον υποπτευομαστε, ειναι επειδη το δικο μας μυαλο ειναι ετσι και εμεις τα σκεφτομαστε αυτα;

Απλά το συνδύασε με κάτι το απαράδεκτο για εκείνον..

κατι απαραδεκτον ισως επειδη τα σκεφτεται και ο ιδιος

θέλει τον χρόνο του για να καταλάβει αλλά και την εξηγηση από την καρυ.

τα πηρε και τα δυο, χτες μιλησαμε, με δικη του πρωτοβουλια, μου εκανε και παραπονα κιολας γιατι δεν τον κυνηγησα αρκετα!

Τώρα καρυ αν τον θες σκέψου αν αυτό το αρνητικό κουσούρι του,το οποίο δύσκολα θα το διώξει,καλύπτει όλα τα καλά που σου προσφέρει.

Μην το λες, μπορει να με δεις ξαφνικα εμενα να υποφερω και να ανησυχω και αυτος να ειναι τραλαλα στην κοσμαρα του να κανει τη ζωαρα του. Λιγες φορες το εχουμε δει το σεναριο να αντιστρεφεται;

Άν όχι τότε δεν υπάρχει λόγος να είσαι μαζί του,αν ναι τότε μην τον προκαλείς με τέτοιες συζητήσεις και να τις αποφεύγεις..

Δεν προκαλεσα εγω τς συζητησεις νομιζω.

---

Λοιπον.. χθες βγηκαμε και υποτιθεται οτι ειμαστε σε φαση να τα ξαναβρουμε.. σημερα ξυπνησα ομως και σκεφτομουν πολυ εντονα τους γονεις μου.. ο πατερας μου ζηλευε τη μανα μου και συνεχεια την κατηγορουσε για πραγματα που δεν υπηρχαν, και στο τελος αυτος που ζηλευε και ελεγχε τον αλλον αυτος κερατωσε τελικα, και η μανα μου ηταν παντα αρνακι... Και φοβαμαι μηπως γινει αυτο και σε μας.. Γιατι μιλωντας για φαντασιωσεις ο ιδιος ειπε οτι ενταξει αμα σκεφτεσαι πολλους δεν υπαρχει προβλημα οσο το να εχεις εμμονες με καποιον-καποιους, και επισης παλι δεν υπαρχει προβλημα αν δε θες να κανεις την φαντασιωση σου πραξη. Και πανω στις συζητησεις, σε κατασταση μαλλον που τον ειχε χασει το συνηθισμενο αυτοελεγχο, μου ειπε οτι εκτος απο μενα σκεφτεται μονο αλλες δυο κοπελες, και οτι ναι αν ποτε ηταν μονος και του δινοταν η ευκαιρια θα εκανε κατι. Κατι που ειναι σημαντικο για αυτον, γιατι τον ενδιεφερε οτι εγω ποτε δε θα εκανα κατι με τα αντικειμενα των φαντασιωσεων μου ακομα και μονη. Αλλα αυτος... Εγω υποτιθεται ημουν η υποπτη, αλλος βγηκε! χα! και στεναχωρειμαι πολυ, γιατι εγω δε μπορω ουτε να ελεγχω ουτε να ζηλευω. Εγω αμα νιωθω ασφαλης μενω, και αν οχι φευγω, και τωρα εχω ερθει σε περιεργη θεση... τι να κανω;;

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Λοιπον.. χθες βγηκαμε και υποτιθεται οτι ειμαστε σε φαση να τα ξαναβρουμε.. σημερα ξυπνησα ομως και σκεφτομουν πολυ εντονα τους γονεις μου.. ο πατερας μου ζηλευε τη μανα μου και συνεχεια την κατηγορουσε για πραγματα που δεν υπηρχαν, και στο τελος αυτος που ζηλευε και ελεγχε τον αλλον αυτος κερατωσε τελικα, και η μανα μου ηταν παντα αρνακι... Και φοβαμαι μηπως γινει αυτο και σε μας.. Γιατι μιλωντας για φαντασιωσεις ο ιδιος ειπε οτι ενταξει αμα σκεφτεσαι πολλους δεν υπαρχει προβλημα οσο το να εχεις εμμονες με καποιον-καποιους, και επισης παλι δεν υπαρχει προβλημα αν δε θες να κανεις την φαντασιωση σου πραξη. Και πανω στις συζητησεις, σε κατασταση μαλλον που τον ειχε χασει το συνηθισμενο αυτοελεγχο, μου ειπε οτι εκτος απο μενα σκεφτεται μονο αλλες δυο κοπελες, και οτι ναι αν ποτε ηταν μονος και του δινοταν η ευκαιρια θα εκανε κατι. Κατι που ειναι σημαντικο για αυτον, γιατι τον ενδιεφερε οτι εγω ποτε δε θα εκανα κατι με τα αντικειμενα των φαντασιωσεων μου ακομα και μονη. Αλλα αυτος... Εγω υποτιθεται ημουν η υποπτη, αλλος βγηκε! χα! και στεναχωρειμαι πολυ, γιατι εγω δε μπορω ουτε να ελεγχω ουτε να ζηλευω. Εγω αμα νιωθω ασφαλης μενω, και αν οχι φευγω, και τωρα εχω ερθει σε περιεργη θεση... τι να κανω;;

---

Μόνο άλλες δυο κοπέλες! Οκ..

Τουλάχιστον, παραδέχτηκε ότι δεν είναι κάποιο εξωγήινο είδος άντρα που δεν έχει φαντασιώσεις ποτέ!
Είναι οκ, λοιπόν, να έχεις κι εσύ φαντασιώσεις, αλλά και πάλι, με τους δικούς του όρους!

carrie μου, δεν αποκλείεται να έχει βάση αυτό που σκέφτηκες και να είναι όλη αυτή η συμπεριφορά του κάποιου είδους προβολή..
Σχετικά με το φόβο σου, ξέρεις ότι εσείς δεν είστε οι γονείς σου, όμως πώς νιώθεις και μετά τη χθεσινή συνάντηση;
Κατάλαβες αν πρόκειται να αλλάξει κάτι σε περίπτωση που περάσει κι αυτή η μπόρα και συνεχίσετε;
Ότι υπάρχουν συναισθήματα και δέσιμο, ναι, αλλά θα είσαι καλά μέσα σε αυτή τη σχέση;

Quote:

---

Originally Posted by crazy_diamond

Σχετικά με το φόβο σου, ξέρεις ότι εσείς δεν είστε οι γονείς σου, όμως πώς νιώθεις και μετά τη χθεσινή συνάντηση;

Ασχημα, αλλα σκεφτομαι μηπως τωρα κανω εγω προβολες και ερμηνευω τα πραγματα απο δικες μου ανασφαλειες, γιατι εχω πολυ εντονες εμπειριες απο το οικογενειακο περιβαλλον, και νομιζω οτι οκ, πρεπει να υπαρχουν και ζηλιαρηδες που δεν απατανε.. Δεν ξερω..

Κατάλαβες αν πρόκειται να αλλάξει κάτι σε περίπτωση που περάσει κι αυτή η μπόρα και συνεχίσετε;

Καταλαβα οτι σε αυτον θα αλλαξει ναι.. Εκτος κι αν ειναι προσωρινη η αλλαγη, η καταλαβα λαθος, αλλα δε νομιζω, μια τετοια αισθηση εχω, οτι αυτος καλα θα ειναι, εγω να δω τι θα κανω. Μαλλον αυτο ηθελε, παντα αισθανοταν καλυτερα αμα με καταφερνε και αισθανομουν χειροτερα, και τωρα μπορει να μου φορτωσε τους φοβους του και να ειναι τρισευτυχισμενος. Λοιπον μου φαινεται αυτο το θρεντ πρεπει να το κανουμε βιβλιο.

Ότι υπάρχουν συναισθήματα και δέσιμο, ναι, αλλά θα είσαι καλά μέσα σε αυτή τη σχέση;

Δεν ξερω ακομα.. Σιγουρα σε καποια ειμαι πολυ χαρουμενη, αλλα τωρα εχω αμφιβολιες οτι με ηθελε ποτε και δεν ηταν πια ενα κυνηγητο για επιβεβαιωση, και οτι τωρα που μπορει να ασιθανθηκε οτι επιασε το θηραμα μπορει να φερεται ασχημα η να με αφησει, η να με κερατωσει. θα δειξει ο χρονος..

---

Τιτλος βιβλιου: "O συντροφος μας: δεκτης αγαπης ή πομπος επιβεβαιωσης?"

Όταν ξέρεις πως είναι σαν άνθρωπος και τι τον ενοχλεί και τι θεματάκια κουβαλάει τότε ναι τον προκαλείς όταν κάθεσαι και δέχεσαι να συζητήσεις περίεργα θέματα.Ακόμα και αν αυτός στο ζήτησε δεν θα έπρεπε να το δεχτείς γτ θα έπρεπε να καταλάβεις οτί αυτό θα έκανε κακό στη σχέση σας. Εκτός εαν επιδίωκες να "επαναστατήσεις" μεσα από μια καταπίεσει που μπορεί να δεχόσουν. Καλό είναι να αποφεύγουμε να συζητάμε θέματα που πληγώνουν..

δεν ειμαι αυτης της αποψης, ποσο μαλλον οταν ο ενας ειναι πιεστικος και ο αλλος ενοχικος, δεν υπαρχουν πρεπει να κανεις αυτο και το αλλο, ο καθενας κανει οτι μπορει, θελει, και νομιζει καλυτερο, εμπλεκομενων και συμπλεγματων.

Quote:

---

Originally Posted by carrie

σημερα ξυπνησα ομως και σκεφτομουν πολυ εντονα τους γονεις μου.. ο πατερας μου ζηλευε τη μανα μου και συνεχεια την κατηγορουσε για πραγματα που δεν υπηρχαν, και στο τελος αυτος που ζηλευε και ελεγχε τον αλλον αυτος κερατωσε τελικα, και η μανα μου ηταν παντα αρνακι... Και φοβαμαι μηπως γινει αυτο και σε μας.. Γιατι μιλωντας για φαντασιωσεις ο ιδιος ειπε οτι ενταξει αμα σκεφτεσαι πολλους δεν υπαρχει προβλημα οσο το να εχεις εμμονες με καποιον-καποιους, και επισης παλι δεν υπαρχει προβλημα αν δε θες να κανεις την φαντασιωση σου πραξη. Και πανω στις συζητησεις, σε κατασταση μαλλον που τον ειχε χασει το συνηθισμενο αυτοελεγχο, μου ειπε οτι εκτος απο μενα σκεφτεται μονο αλλες δυο κοπελες, και οτι ναι αν ποτε ηταν μονος και του δινοταν η ευκαιρια θα εκανε κατι. Κατι που ειναι σημαντικο για αυτον, γιατι τον ενδιεφερε οτι εγω ποτε δε θα εκανα κατι με τα αντικειμενα των φαντασιωσεων μου ακομα και μονη. Αλλα αυτος... Εγω υποτιθεται ημουν η υποπτη, αλλος βγηκε! χα! και στεναχωρειμαι πολυ, γιατι εγω δε μπορω ουτε να ελεγχω ουτε να ζηλευω. Εγω αμα νιωθω ασφαλης μενω, και αν οχι φευγω, και τωρα εχω ερθει σε περιεργη θεση... τι να κανω;;

---

Συχνά (για να μην πω σχεδόν πάντα) οι σχέσεις είναι ένας τρόπος να αντιμετωπίσουμε και να λύσουμε τα θέματά μας και τις ανασφάλειές μας. Δεν είναι τυχαίο ότι συχνά διαλέγουμε κάποιον σύντροφο με κάποια χαρακτηριστικά που φοβόμαστε ή μας ενοχλούν πολύ και προσπαθούμε να τα διαχειριστούμε.
Θεωρούμε ότι αν καταφέρουμε και αλλάξουμε τον άλλο, ως προς το χαρακτηριστικό που μας ενοχλεί, θα έχουμε λύσει το θέμα μας.
Αν λοιπόν καταφέρουμε και κάνουμε τον ψεύτη ειλικρινή, θα πάψουμε να είμαστε καχύποπτοι.
Αν ο ζηλιάρης μας δείξει εμπιστοσύνη, τότε θα πάψουμε να νιώθουμε άπιστοι ή ενοχικοί.
Αν ο απόμακρος και ψυχρός μας δείξει τρυφερότητα, τότε σημαίνει πως αξίζουμε να αγαπηθούμε.
Έτσι εξηγούνται πολλές ακατανόητες και πολύ αταίριαστες σχέσεις.
Για πιο λόγο ένας ζηλιάρης, κτητικός και καχύποπτος άνθρωπος να διαλέξει μια γυναίκα που θέλει να ζει χωρίς καταπίεση και πιθανόν να θέλει να φλερτάρει ακόμα και όταν είναι σε σχέση? Γιατί πιστεύει ότι αν καταφέρει και την κάνει όπως θα ήθελε αυτός, θα έχει λύσει το πρόβλημά του. Επίσης, του δίνει το άλλοθι που χρειάζεται για να δικαιολογεί τη ζήλεια του.
Μιλάω γενικότερα, αλλά νομίζω ότι υπάρχει σχέση με το θέμα.

Συμφωνω marian.. Εχει σχεση σιγουρα.. Σε ευχαριστω. :)

πωπω η συζητηση γινεται πολυ ενδιαφερουσα xD

Καποιοι εραψαν κατι για προβολη κτλ. Εστω οτι ισχυε το θεμα της προβολης για τα περι φαντασιωσεων κι οτι επειδη ο ιδιος σκεφτοταν ενα δυο πραγματα υπεθεσε οτι τα σκεφτεσαι κι εσυ.

Εστω τωρα οτι βγαινεις για ενα καφε και μαζι με τις γυναικες υπαρχουν και αντρες στην παρεα. Βγαινει κι αυτος αντιστοιχα με αντρες και υπαρχουν γυναικες στην παρεα. Τελικα ο ιδιος βλεπει οτι στη δικη του εξοδο ηταν πολυ τυπικα τα πραγματα και ισα ισα συστηθηκε απλα με τις γυναικες και ασχοληθηκε με την παρεα των αντρων, χωρις η σκεψη του να πηγαινει σε κατι πονηρο. Αυτο σημαινει οτι θα θεωρησει το ιδιο και για σενα πχ? Σε μερικες περιπτωσεις ναι, σε μερικες οχι.

Διαφωνω λιγο με τη μαριαν, δεν ξερω αν το λεει συγκεκριμενα για αντρες που διαλεγουν γυναικες με αυτα τα χαρακτηριστικα αλλα κτητικες γυναικες να διαλεγουν αυτον τον τυπο αντρων που φλερταρει οταν εχει σχεση μου φαινεται πολυ σπανιο. Συνηθως το αντιθετο συμβαινει.

carrie το αν θα κερατωσει ο αλλος δεν εχει να κανει με το ποσο ζηλιαρης/κτητικος ειναι αλλα με το πως σκεφτεται για τις σχεσεις και ενιοτε για τα δυο φυλα. Δηλαδη δεν πιστευω οτι η ζηλεια ειχε να κανει με το οτι απατησε ο πατερας σου. Περα απο μερικα πραγματα που μπορει να πει κανεις σαν γενικο πλαισιο για ενα θεμα, καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος και σκεφτεται και λειτουργει διαφορετικα. Πιστευω οτι οι αποψεις που εχει καποιος αντρας για το ρολο της γυναικας και για τα δυο φυλα ειναι σημαντικες.

Επισης νομιζω οτι η προβολη συνδεεται πιο πολυ με τη ζηλια και οχι με την κτητικοτητα.

Quote:

---

Originally Posted by rock

Καποιοι εραψαν κατι για προβολη κτλ. Εστω οτι ισχυε το θεμα της προβολης για τα περι φαντασιωσεων κι οτι επειδη ο ιδιος σκεφτοταν ενα δυο πραγματα υπεθεσε οτι τα σκεφτεσαι κι εσυ.

Δλδ αφου πιστευε οτι εγω θελω να τον απατησω η να τον παρατησω με-για τις φαντασιωσεις μου, το ιδιο πρεπει να υποθεσω και για αυτον; χαθηκαμε!

Εστω τωρα οτι βγαινεις για ενα καφε και μαζι με τις γυναικες υπαρχουν και αντρες στην παρεα. Βγαινει κι αυτος αντιστοιχα με αντρες και υπαρχουν γυναικες στην παρεα. Τελικα ο ιδιος βλεπει οτι στη δικη του εξοδο ηταν πολυ τυπικα τα πραγματα και ισα ισα συστηθηκε απλα με τις γυναικες και ασχοληθηκε με την παρεα των αντρων, χωρις η σκεψη του να πηγαινει σε κατι πονηρο. Αυτο σημαινει οτι θα θεωρησει το ιδιο και για σενα πχ? Σε μερικες περιπτωσεις ναι, σε μερικες οχι.

κανει μια δουλεια τωρα ομως που τον περιτριγυριζουν συνεχεια γυναικες και του την πεφτουν συχνοτατα, γιατι ελκυει κιολας. Αρα σκεφτεται οτι κι εγω οταν βγαινω ή αν πηγαινω στη δουλεια μου μου την πεφτουνε. Μου το εχει πει επανειλημμενα. Αλλα μπορει απο χτες να ηρεμησε, και να αρχισω εγω να αγχωνομαι.

Διαφωνω λιγο με τη μαριαν, δεν ξερω αν το λεει συγκεκριμενα για αντρες που διαλεγουν γυναικες με αυτα τα χαρακτηριστικα αλλα κτητικες γυναικες να διαλεγουν αυτον τον τυπο αντρων που φλερταρει οταν εχει σχεση μου φαινεται πολυ σπανιο. Συνηθως το αντιθετο συμβαινει.

carrie το αν θα κερατωσει ο αλλος δεν εχει να κανει με το ποσο ζηλιαρης/κτητικος ειναι αλλα με το πως σκεφτεται για τις σχεσεις και ενιοτε για τα δυο φυλα.

μακαρι.. μου λεει οτι τα τελευταια αρκετα χρονια δεν κερατωνε ποτε τις κοπελες του, αυτα τα εκανε μικρος μεχρι τα 20. μακαρι να μην αποφασισει να αλλαξει τωρα..

Δηλαδη δεν πιστευω οτι η ζηλεια ειχε να κανει με το οτι απατησε ο πατερας σου. Περα απο μερικα πραγματα που μπορει να πει κανεις σαν γενικο πλαισιο για ενα θεμα, καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος και σκεφτεται και λειτουργει διαφορετικα. Πιστευω οτι οι αποψεις που εχει καποιος αντρας για το ρολο της γυναικας και για τα δυο φυλα ειναι σημαντικες.

Μακαρι..

Επισης νομιζω οτι η προβολη συνδεεται πιο πολυ με τη ζηλια και οχι με την κτητικοτητα.

---

ουφ............

Quote:

---

Originally Posted by rock

Διαφωνω λιγο με τη μαριαν, δεν ξερω αν το λεει συγκεκριμενα για αντρες που διαλεγουν γυναικες με αυτα τα χαρακτηριστικα αλλα κτητικες γυναικες να διαλεγουν αυτον τον τυπο αντρων που φλερταρει οταν εχει σχεση μου φαινεται πολυ σπανιο. Συνηθως το αντιθετο συμβαινει.

---

Φυσικά και συμβαίνει συνήθως το αντίθετο και έτσι θα έπρεπε.
Εγώ μίλησα για τις περιπτώσεις που συμβαίνει το μη αναμενόμενο και πού μπορεί να οφείλεται.

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Οπως μου εγραψε σε πριβε ενας ζηλιαρης του φορουμ, οι ζηλιαρηδες το κυνηγι επιζητουνε με αυτα τα παιχνιδακια για να επιβεβαιωνονται, και ο ζηλιαρης θελει τον συντροφο του δεδομενο γι ανα αισθανεται καλα, δλδ το δε σε κυνηγαω και σε φτυνω για να κολλησεις, μου ειπαν οτι δε δουλευει για τους κτητικους και ζηλιαρηδες με θεματα ελεγχου.

---

Ναι, αλλά αυτό προυποθέτει αλλαγή σε πολλά, μάλλον καταπίεση. Με προυπόθεση ότι η σχέση του ζηλιάρη δεν 'καταπατήσει' πολύ τον εαυτό της-του ώστε να τον νιώσει δεδομένο, τι γίνεται?

Πάντως μια φυσιολογική ζήλεια είναι εντάξει, αν παρατραβάει όμως νομίζω πως δεν αντέχεται. Ή μεταλάσσεται κάποιος για να μείνουν μαζί ή φεύγει.

Α και επίσης δε σε κυνηγάω, όχι για να κολήσεις αλλά για να συνειδητοποιήσεις τι λες και τι κάνεις.

Arsi δυσκολο πραγμα οι σχεσεις..! Για λογους που ειπε παραπανω η μαριαν:

"Συχνά (για να μην πω σχεδόν πάντα) οι σχέσεις είναι ένας τρόπος να αντιμετωπίσουμε και να λύσουμε τα θέματά μας και τις ανασφάλειές μας. Δεν είναι τυχαίο ότι συχνά διαλέγουμε κάποιον σύντροφο με κάποια χαρακτηριστικά που φοβόμαστε ή μας ενοχλούν πολύ και προσπαθούμε να τα διαχειριστούμε. "

Ναι κάρι. Ίσως να προσπαθούμε να αναβιώσουμε το παρελθόν σε μια μάταιη διαδρομή που τάχα θα έχει διαφορετικό τέλος?
Ίσως και να ελέγξουμε καταστάσεις ή ανθρώπους, εμάς και άλλους, να μετατρέψουμε, να θρέψουμε, να σώσουμε, να σωθούμε, να αποποιηθούμε ή να υιοθετήσουμε, έστω και δίχως να το συνειδητοποιούμε αρχικά.
Έχω αρχίσει και μπαίνω στην πορεία της εγκατάλειψης, δεν ξέρεις πόσο ωραίο ταξίδι είναι. Έχω αρκετή πορεία μπροστά, δεν το αρνούμαι, αλλά δεν αγκομαχώ, έζησα μεγάλο διάστημα με τέτοιες αυτοκαταστροφικές επιλογές και απέλπιδες εκφάνσεις των ανθρώπινων σχέσεων για να αγκομαχάω κι από πάνω.:P
Σου εύχομαι ό,τι κι αν αποφασίσεις να είσαι ολόκληρη μέσα στην απόφαση αυτή, συνειδητοποιημένη, αποφασισμένη να μην παίρνεις πόνο αντί για χαρά δίχως αιτία, να φροντίζεις αλλά και να σε φροντίζουνε, με τρυφερότητα, με έγνοια και χωρίς καλουπώματα σε προσχέδια ανάλογα.

Aμα πιασει αυτη η ευχη, τι αλλο θελω!! Σε ευχαριστω πολυ! Ξερεις ποια ειναι η πλακα, οτι εκει που προσπαθεις να εισαι καλα και να γουσταρεις, κατι θαρθει και θα σε παρασυρει, θα σε σπρωξει, θα σε αποπλανησει ξανα στον πονο αντι για την χαρα.. Αυτο τελικα ειναι ο πειρασμος!

Οχι ειναι το γνωριμο το γνωστο και η συνηθεια .Καιρος για επιλογες,αλλαγες καινουριες που θα σε ταξιδεψουν μπροστα
Η στασιμοτητα και το πισωγυρισμα carrie μου ,ειναι κατι σαν τον χιτωνα του αγαπημενου μου ηρωα του Ηρακλη ,που δεν μπορουσε να το βγαλει γιατι πονουσε και παρακαλουσε να τον καψουν ( δικια μου αναλυση του μυθου ,το εχω λεμε ) Λιγος πονος θα υπαρχει παντα οταν θα ειναι να πεταμε παλιες συμπεριφορες πλεχτα κουβαριστρες και βελονακια ..( και δεν εννοω να μην κανεις εδω την προσπαθεια σου αλλα..) δεν ειναι “πειρασμος” αλλα φοβος του αγνωστου ,και της αλλαγης και του μη γνωριμου(Αυτα και απο αλλα που διαβασα απο σενα σε διαφορα ποστ σου)
Απο δικες μου εμπειριες μιλαω, και ειπα να πω και γω καμια σοφια μεσα απο αυτα που εχω ζησει ολα αυτα τα χρονια, παρολο το μικρο της ηλικιας μου :P Οποτε δικαιολογουμε για τα λαθος αυθαιρετα συμπερασματα μου ..

Μέσα στα μαλλιά σου πετάω
τις στιγμές μου μεθάω
σ' αγαπώ και φεύγω.
Πάνω στα δυο χέρια σου λιώνω
ένα στίχο σκοτώνω πάρε με μαζί σου,
Είσαι πολύ κοντά, είσαι πολύ μακριά!

Φοβάμαι, φοβάμαι, φοβάμαι
μην ακούς τι λέω
Φοβάμαι, φοβάμαι, φοβάμαι
μην ακούς τι λέω

Σβήνω, το όνομα σου και σβήνω
την ψυχή μου αφήνω
σε φιλιά που καίνε.
Κοίτα πόσο έχω αλλάξει,
σαν Θεός έχω στάξει, Κυριακή ο χρόνος.
Είσαι πολύ κοντά, είσαι πολύ μακριά!

Φοβάμαι, φοβάμαι, φοβάμαι
μην ακούς τι λέω
Φοβάμαι φοβάμαι φοβάμαι
μην ακούς τι λέω

....καρι μου πως εισαι?δεν εχω χρονο να τα διαβασω,δεν ξερω και αν εχει νοημα να γραψω τα δικα μου(σιγουρα τα παιδια θα με εχουν καλυψει),οποτε ρωταω αν εσυ την παλευεις..

πως αμε, εδω Iron Mike!

Χαίρομαι carrie που την παλεύεις και το παλεύεις!!! Εντέλει?? Ποιο είναι το πόρισμα από όλα αυτά??? Τι έκανες???

Προσπαθουμε να δουμε αν μπορουμε να ειμαστε μαζι καλυτερα απο πριν. Ειμαστε τωρα αρκετα αμηχανοι τις περισσοτερες φορες, αλλες ερχομαστε πιο κοντα, μπηκε παλι στο τριπακι και χτες να μου λεει οτι φοβαται μηπως θελω κατι αλλο, τα ιδια παντελακη μου τα ιδια παντελη μου. Αν σταματησει αυτο καποτε θα ειμαι ευτυχισμενη, το ιδιο και εκεινος.

Σκεφτομαι τελιακ μηπως κανω κακο που την παλευω, αν δεν την παλευα θα ειχα κοψει μαχαιρι οτι με πληωνει και με κουραζει, αλλα μαλλον κατι εξυπηρετουνε ολα... η αυτο ειναι απλα μια δικαιολογια;;

Προφανώς δεν του δίνεις την σιγουριά που θα ήθελε. Ίσως το οτί είσαι πιο λογική σε κάποια πράγματα παρά συναισθηματικη?Δεν το γνωρίζω.Του είσαι καθόλου τρυφερή?

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Σκεφτομαι τελιακ μηπως κανω κακο που την παλευω, αν δεν την παλευα θα ειχα κοψει μαχαιρι οτι με πληωνει και με κουραζει, αλλα μαλλον κατι εξυπηρετουνε ολα... η αυτο ειναι απλα μια δικαιολογια;;

---

Ναι, μάλλον κάτι εξυπηρετούνε όλα αυτά. Αλλά είναι και μια δικαιολογία...

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Αν σταματησει αυτο καποτε θα ειμαι ευτυχισμενη, το ιδιο και εκεινος.

---

Και τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους?

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Προσπαθουμε να δουμε αν μπορουμε να ειμαστε μαζι καλυτερα απο πριν. Ειμαστε τωρα αρκετα αμηχανοι τις περισσοτερες φορες, αλλες ερχομαστε πιο κοντα, μπηκε παλι στο τριπακι και χτες να μου λεει οτι φοβαται μηπως θελω κατι αλλο, τα ιδια παντελακη μου τα ιδια παντελη μου. Αν σταματησει αυτο καποτε θα ειμαι ευτυχισμενη, το ιδιο και εκεινος.

Σκεφτομαι τελιακ μηπως κανω κακο που την παλευω, αν δεν την παλευα θα ειχα κοψει μαχαιρι οτι με πληωνει και με κουραζει, αλλα μαλλον κατι εξυπηρετουνε ολα... η αυτο ειναι απλα μια δικαιολογια;;

---

Ρε γαμώτο, από τη μία σκέφτομαι ότι συνήθως τα όμορφα πράγματα δε χρειάζονται πολλή προσπάθεια...από την άλλη όλοι μας, που οκ είμαστε συναισθηματικοί και νιώθουμε την ανάγκη για έναν σύντροφο στη ζωή μας, δεν το παλεύουμε κάτι μέχρι τελικής πτώσεως?τι είναι πιο πιθανό για έναν άνθρωπο που βάζει το συναίσθημα πάνω από τη λογική ως επί το πλείστον?να ακούσει τη λογική του, να φτιάξει ένα μαθηματικό μοντέλο που κατά πάσα πιθανότητα θα δίνει χαμηλά ποσοστά επιτυχίας σε μια σχέση με αυτά τα χαρακτηριστικά..ή μήπως να ακούσει το συναίσθημα του και εν πολλοίς να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι πάντα θα θέλει πιο πολλή προσπάθεια μια τέτοια κατάσταση?μήπως τελικά όλες οι μακροχρόνιες σχέσεις, αυτά τα παραμυθάκια που ακούμε, είναι περισσότερο προϊόν συμβιβασμού..και μήπως αν βάζαμε καθαρή λογική, δε θα παλεύαμε για τίποτα?δεν ξέρω...σίγουρα όμως, τέτοιου είδους χαρακτηριστικά σε μια σχέση, όπως ζήλεια, καχυποψία κλπ απομακρύνουν τους εμπλεκόμενους...
ΥΓ:πάντως, μου έκανε πολύ καλή εντύπωση το γεγονός ότι ο φίλος σου έχει σκεφτεί την πιθανότητα του ψυχολόγου.Οι περισσότεροι άντρες είναι αλλεργικοί.

Quote:

---

Originally Posted by Christina82

Προφανώς δεν του δίνεις την σιγουριά που θα ήθελε. Ίσως το οτί είσαι πιο λογική σε κάποια πράγματα παρά συναισθηματικη?Δεν το γνωρίζω.Του είσαι καθόλου τρυφερή?

---

προφανως δεν του την εδινα, γιατι δεν ηθελα να με θεωρει κανενας δεδομενη και να μου κοβει τα πραγματα που θελω να κανω, τοσους μηνες προσπαθουσα να μπορω να ειμαι και οπως θελει αυτος και οπως θελω εγω, αλλα δε γινεται, οπως εγραψε καποιο αλλο μελος πιο πριν, ο ενας απο τους δυο πρεπει να να αλλαξει, καλο ειναι βεβαια να αλλαζουν και οι δυο, και οχι επειδη ειναι αναγκαστικο, αλλα επειδη το θελουν. Μακαρι να αλλαζα συμπεριφορες μου που πηγαζουν απο τη φοβια να αφεθω και απο την αισθηση ανεπαρκειας απο την οποια δημιουργειται αυτος ο φοβος οτι αν αφεθεις-σε γνωρισει ο αλλος, θα σε απορριψει. Ειμαι τρυφερη και συναισθηματικη, αλλα πρεπει να ειναι και ο αλλος, οχι απλα να το απαιτει, και να ειμαι εγω η χαδιαρα και αυτος να το παιζει αφ υψηλου αντρας, γιατι το εκανε αυτο, απο τους δικους του φοβους μην πληγωθει. Τελικα οταν μιλαμε για σχεση μιλαμε για φοβους!

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Ναι, μάλλον κάτι εξυπηρετούνε όλα αυτά. Αλλά είναι και μια δικαιολογία...

Και τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους?

---

και εγω νομιζω οτι ειναι και τα δυο.. Χωρις βαρβαρους, χωρις μπαμπουλα, χωρις φοβο, τι θα κανουμε; Αυτο που φοβομαστε πιο πολυ. Θα ζησουμε.

Quote:

---

Originally Posted by void

Ρε γαμώτο, από τη μία σκέφτομαι ότι συνήθως τα όμορφα πράγματα δε χρειάζονται πολλή προσπάθεια...

Κι εγω αυτο σκεφτομαι οταν αρνουμαι να μπω στα τριπακια του αλλου, αλλα παντα καπως μπαινω. Πρεπει να δουλεψω τις αντιστασεις μου και τις ενοχες μου. Τις συνεξαρτησεις μου που θα ελεγε η ρειν.

από την άλλη όλοι μας, που οκ είμαστε συναισθηματικοί και νιώθουμε την ανάγκη για έναν σύντροφο στη ζωή μας, δεν το παλεύουμε κάτι μέχρι τελικής πτώσεως?τι είναι πιο πιθανό για έναν άνθρωπο που βάζει το συναίσθημα πάνω από τη λογική ως επί το πλείστον?να ακούσει τη λογική του, να φτιάξει ένα μαθηματικό μοντέλο που κατά πάσα πιθανότητα θα δίνει χαμηλά ποσοστά επιτυχίας σε μια σχέση με αυτά τα χαρακτηριστικά..ή μήπως να ακούσει το συναίσθημα του και εν πολλοίς να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι πάντα θα θέλει πιο πολλή προσπάθεια μια τέτοια κατάσταση?μήπως τελικά όλες οι μακροχρόνιες σχέσεις, αυτά τα παραμυθάκια που ακούμε, είναι περισσότερο προϊόν συμβιβασμού..και μήπως αν βάζαμε καθαρή λογική, δε θα παλεύαμε για τίποτα?

Αμα βαζαμε καλη διαθεση, αμα απολαμβαναμε το τωρα, αμα ειχαμε αγαπη μεσα μας για μας και για τους αλλους, θα ημασταν ευτυχισμενοι, μονο που κατι μας φοβιζει σε αυτο, θελουμε να ελεγξουμε το πως ειμαστε ευτυχισμενοι, με ποιους, και γιατι, και εκει μπερδευονται ολα..

δεν ξέρω...σίγουρα όμως, τέτοιου είδους χαρακτηριστικά σε μια σχέση, όπως ζήλεια, καχυποψία κλπ απομακρύνουν τους εμπλεκόμενους...

Κι αυτο αναρωτιεμαι τελικα: Μηπως θελουμε κατα βαθος να απομακρυνθουμε και μας βγαινουν ολα αυτα τα προβληματα; Η θελουμε κατα βαθος να ειμαστε μαζι και αυτα ειναι θεματα που κουβαλαμε και μας βγηκανε σε αυτη τη σχεση και πρεπει να τα αντιμετωπισουμε για να ειμαστε μαζι; αλλα εδω παει το οτι τα ωραια πραγματα δεν ειναι ουτε δυσκολα ουτε περιπλοκα..

ΥΓ:πάντως, μου έκανε πολύ καλή εντύπωση το γεγονός ότι ο φίλος σου έχει σκεφτεί την πιθανότητα του ψυχολόγου.Οι περισσότεροι άντρες είναι αλλεργικοί.

Ο φιλος μου δεν ειναι συνηθισμενος ανθρωπος, ουτε συνηθισμενος αντρας, αν και εχει ενα θεμα που το εχουν συνηθισμενοι ανθρωποι. Δε θελω να ακουστω καπως, αλλα απεχει πολυ απο το μεσο ορο για δυο τρεις συγκεκριμενους λογους που ειναι πολυ προσωπικοι για να αναφερω

---

. ..........

Quote:

---

Originally Posted by void

Ρε γαμώτο, από τη μία σκέφτομαι ότι συνήθως τα όμορφα πράγματα δε χρειάζονται πολλή προσπάθεια...από την άλλη όλοι μας, που οκ είμαστε συναισθηματικοί και νιώθουμε την ανάγκη για έναν σύντροφο στη ζωή μας, δεν το παλεύουμε κάτι μέχρι τελικής πτώσεως?τι είναι πιο πιθανό για έναν άνθρωπο που βάζει το συναίσθημα πάνω από τη λογική ως επί το πλείστον?να ακούσει τη λογική του, να φτιάξει ένα μαθηματικό μοντέλο που κατά πάσα πιθανότητα θα δίνει χαμηλά ποσοστά επιτυχίας σε μια σχέση με αυτά τα χαρακτηριστικά..ή μήπως να ακούσει το συναίσθημα του και εν πολλοίς να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι πάντα θα θέλει πιο πολλή προσπάθεια μια τέτοια κατάσταση?μήπως τελικά όλες οι μακροχρόνιες σχέσεις, αυτά τα παραμυθάκια που ακούμε, είναι περισσότερο προϊόν συμβιβασμού..και μήπως αν βάζαμε καθαρή λογική, δε θα παλεύαμε για τίποτα?

---

Ωραίες σκέψεις. Τις έχω κάνει κι εγώ άπειρες φορές. Πλέον δεν ψάχνω απάντηση.
Ο καθένας είναι διαφορετικός, άρα ζητάει διαφορετικά πράγματα από τη ζωή
και κατ' επέκταση από τις σχέσεις του. Και ευτυχώς!
Άλλος θέλει ασφάλεια και σιγουριά, άλλος ανασφάλεια και έντονες συγκινήσεις.
Άλλος συμβιβάζεται και βολεύεται πολύ εύκολα, άλλος καθόλου.
Άλλος θέλει να παλεύει, να προσπαθεί, να ζει με προκλήσεις και άλλος να έχει την ησυχία του.
Όλα είναι μια χαρά, αν είναι αυτά που πράγματι θέλουμε.
Το πρόβλημα είναι όταν κάποιος προσπαθεί να ταιριάξει σε κάτι που δεν του πάει, γιατί με κάποιο τρόπο έχει πειστεί ότι αυτό είναι το "φυσιολογικό".

Το ζητουμενο ειναι να περναει καλα κανεις μεσα στη σχεση του, να τα βρισκει με τον συντροφο του και σαν φιλοι και σαν εραστες.. Το προβλημα ειναι οταν καποιος δεν περναει καλα ή δεν τα βρισκει με τον συντροφο του με τον εναν ή τον αλλο τροπο, ειναι πεπεισμενος οτι πρεπει να μενει εκει κολλημενος γιατι δεν υπαρχει κατι καλυτερο, ή η μοναξια δεν θεωρειται πιθανοτητα.. οταν παυει να κυνηγαει κανεις τα ονειρα του, να χαιρεται, να χαμογελαει, και να απολαμβανει τη ζωη, ειτε μονος του ειτε με παρεα, αυτο ειναι το προβλημα.

με εβρισε με τα χειροτερα λογια, με στολισε οτι ειμαι οτι χειροτερο, οτι εχω απωθημενα που δεν τα εκανα επειδη ειμαι απο καλη οικογενεια αλλιως θα πηδιομουνα με ολους, οτι οπου και να πει οτι φαντασιωνομουν αλλους οταν το καναμε θα πουν τα χειροτερα για μενα, και στο τελος μου ειπε και να παω να @@θω και με χωρισε. χωρισαμε οριστικα.. Αισθανομια οτι πραγματι ειμαι το χειροτερο ατομο στον κοσμο... και δεν το διαλξα ποτε ρε γμτ.. γιατι εγινα ετσι;; δε φταιω.... :( :'(

Quote:

---

Originally Posted by carrie

με εβρισε με τα χειροτερα λογια, με στολισε οτι ειμαι οτι χειροτερο, οτι εχω απωθημενα που δεν τα εκανα επειδη ειμαι απο καλη οικογενεια αλλιως θα πηδιομουνα με ολους, οτι οπου και να πει οτι φαντασιωνομουν αλλους οταν το καναμε θα πουν τα χειροτερα για μενα, και στο τελος μου ειπε και να παω να @@θω και με χωρισε. χωρισαμε οριστικα.. Αισθανομια οτι πραγματι ειμαι το χειροτερο ατομο στον κοσμο... και δεν το διαλξα ποτε ρε γμτ.. γιατι εγινα ετσι;; δε φταιω.... :( :'(

---

Προσπάθησε να σε πληγώσει και να σου δημιουργήσει ενοχές και τα κατάφερε μια χαρά!
carrie "πληρώνεις" το λάθος να εκφραστείς αυθόρμητα σε ένα άτομο που δεν "σηκώνει" τέτοια ο οργανισμός του. Σε κάθε περίπτωση, η φαντασίωσή σου δεν είναι κάτι περίεργο, είμαι σίγουρη ότι το ίδιο θα έλεγε και ο Ασκητής :p . Αυτό δεν σημαίνει ότι είσαι κακός άνθρωπος, παλιογυναίκα κτλ. Έλεος, πολλή υπερβολή από μέρους του, μέχρι και να σε ψυχαναλύσει ανεπιτυχώς προσπάθησε (με αυτά περί καταπίεσης που είπε). Αν τον πείραξε τόσο, θα μπορούσε να το συζητήσει και άμα πια τόσο δεν το άντεχε (το πως νιώθει είναι δικό του θέμα άλλωστε), θα μπορούσε να σου πει ότι ξενέρωσε και απλά θέλει να χωρίσετε.
Κατά την γνώμη μου νομίζω ότι απαλλάχτηκες από ένα άτομο που θα σου δημιουργούσε προβλήματα αργά ή γρήγορα και τελικά αποδείχθηκε ότι δεν ταιριάζετε.
Κανένα έγκλημα πάντως δεν έχεις κάνει και σταμάτα να αυτομαστιγώνεσαι!!!

Quote:

---

Originally Posted by carrie

με εβρισε με τα χειροτερα λογια, με στολισε οτι ειμαι οτι χειροτερο, οτι εχω απωθημενα που δεν τα εκανα επειδη ειμαι απο καλη οικογενεια αλλιως θα πηδιομουνα με ολους, οτι οπου και να πει οτι φαντασιωνομουν αλλους οταν το καναμε θα πουν τα χειροτερα για μενα, και στο τελος μου ειπε και να παω να @@θω και με χωρισε. χωρισαμε οριστικα.. Αισθανομια οτι πραγματι ειμαι το χειροτερο ατομο στον κοσμο... και δεν το διαλξα ποτε ρε γμτ.. γιατι εγινα ετσι;; δε φταιω.... :( :'(

---

Αχ βρε Κάρι, δεν μπορεί να σε στολίζει έτσι κάποιος για τέτοιο λόγο, εκτός αν έχει τρομερό κόμπλεξ με τον εαυτό του... Είναι δυνατόν να τα δέχεσαι όλα αυτά, να σκέφτεσαι ότι ισχύουν; Ούτε για αστείο! Μα να θέλει να σου ρίξει εσένα το μπαλάκι; Ούτε να τον παίρνεις στα σοβαρά δεν αξίζει! Καταλαβαίνω ότι πονάει αλλά πρέπει να θυμώσεις μαζί του! Είναι απαράδεκτος! Όχι πες μου: αν τα έκανε αυτά κάποιος στην κολλητή σου, δε θα το έβρισκες απαράδεκτο;

Δεν ειναι ευχαριστος ενας χωρισμος, ειδικα αν εισαι ερωτευμενος και εκανες τα παντα για τον αλλον και για τη σχεση σας, και για σενα κιολας, γιατι μεσα απο αυτη καλυτερευες σαν ανθρωπος.. Ισως αυτο ηταν το προβλημα, οτι μπηκα μεσα στη σχεση με τα θεματα μου.. Αλλα ποιος τα ανοιγει απο την αρχη;; Εγω φταιω ρε γμτ που δεν ημουν τελεια.. αλλα οι σχεσεις μας κανουν και διορθωνομαστε.. Και πανω που ενιωσα οτι εχω γινει πολυ καλη, με αυτοπεποιθηση, σωστη απεναντι του, να τον ποθω τρελα, ο,τι ακριβως τοσο καιρο ηθελε εγινα, και τοτε μπαμ, πορτα στα μουτρα! Γιατι αυτος ειναι τοσο καλος και εγω οχι.. Ωραια, χαιρομαι για αυτον, γλιτωσε απο μενα..
ΤΟν περιποιηθηκα, του μαγειρευα, του εκανα τα παντα.. Και το προβλημα του μου ειπε το τελευταιο ηταν τι λογο θα πει σε αυτους που τον ρωτανε οτι χωρισαμε, πως δε μπορει να πει και να κουβεντιασει τετοιο πραγμα με κανεναν, και ολοι θα συμφωνουσαν μαζι του ποσο @@να ειμαι! Με εβγαλε και τσουλακι στην ψυχη. και αυτο που με πειραζει ειναι οτι αυτοι μαλλον ηταν ενδομυχοι φοβοι μου.. Αυτο ειναι το θεμα οτι πανω σε δικες μου ανασφαλειες και αδυναμιες πατησε, δεν ηταν οτι δεν υπηρχαν.. Οντως ενιωθα οτι δεν ειμαι αρκετη, οτι δεν ειμαι καλη, οτι εχω κανει πολλα λαθη στη ζωη μου, οτι παρασυρομαι ευκολα. Τα ειδε ΟΛΑ. Ερωτικα τα πηγαιναμε τελεια τις τελευταιες δυο μερες μετα τον καυγα, που αισθανθηκα και μου επιβεβαιωσε 100 φορες οτι με θελει οπως ειμαι, οτι απο τηνα ρχη ημουν τελεια, οτι δε χρειαζοταν να προσπαθω να ειμαι πιο καυτη με τις φαντασιωσεις, οτι μονο εμενα θελει και σκεφτεται. Εχω τεραστιο θεμα, πρεπει να αισθανθω πολυ ποθητη και ασφαλης, και ηταν ο πρωτος που μου το εβγαλε και ηταν τελεια. Και ειμαι και 27 χρονων. με τους αλλους δε χρησιμοποιουσα φαντασιωσεις οπως και στην αρχη με τον φιλο μου γιατι δε με ενοιαζε, δεν ημουν εκει, το εκανα για τον αλλον, οχι για μενα, για να παρω, μονο να δωσω. Και επειδη αυτος μου ελεγε οτι δεν ειμαι αρκετα παθιασμενη κτλ και αγχωθηκα οτι θα τον χασω, ενω ημουν ηδη αγχωμενη οτι ειμαι ξενερωτη, κατεφυγα εκει. και ενοχληθηκε που δεν ηταν αυτος ο κυριος παραγοντας που με φτιαχνει. Ομως ναι, α) δεν ειχε παιξει αρκετα με το μυαλο μου, β) με ειχε αγχωσει οτι επρεπε να τελειωνω και να ενθουσιαζομαι και ν ατου ορμαω, γ) δε με ειχε κανει να αισθανομαι αρκετα ποθητη, δ) δε με ειχε κανει να αισθανομαι ασφαλης, η μια και μοναδικη. Οταν τα καταφερε αυτα, ή ισως, (και εδω μουντζωνομαι) οταν εγω το βλαμμενο επιτελους τα καταλαβα, αφεθηκα και ηταν τοοοοοοοοοοοοοοοοσο ομορφα.. και χωρις να εχει γινει τπτ απο χτες που ηταν ολα τοοοοοσο τελεια, σημερα αποφασισε οτι ειμαι η χειροτερη γυναικα ολων των εποχων, και εφυγε..

σε ευχαριστω για τη γνωμη σου ιβερις..

Quote:

---

Originally Posted by streidi

Αχ βρε Κάρι, δεν μπορεί να σε στολίζει έτσι κάποιος για τέτοιο λόγο, εκτός αν έχει τρομερό κόμπλεξ με τον εαυτό του... Είναι δυνατόν να τα δέχεσαι όλα αυτά, να σκέφτεσαι ότι ισχύουν; Ούτε για αστείο! Μα να θέλει να σου ρίξει εσένα το μπαλάκι; Ούτε να τον παίρνεις στα σοβαρά δεν αξίζει! Καταλαβαίνω ότι πονάει αλλά πρέπει να θυμώσεις μαζί του! Είναι απαράδεκτος! Όχι πες μου: αν τα έκανε αυτά κάποιος στην κολλητή σου, δε θα το έβρισκες απαράδεκτο;

---

Του το ειπα οτι εχει θεμα. καλα μου λεει εγω ειμαι ανασφαλης και ζηλιαρης αλλα εσυ εισαι @@να!! τι ειναι χειροτερο;; χα χα χα

Carrie ξεκολλα να τα βαζεις με τον εαυτο σου και να παιρνεις τοσο στα σοβαρα αυτα τα κοσμητικά που σε στόλισε γιατι μόνο σε καλο δεν θα σου βγει.Και στη χειροτερη αν καποια στιγμη τα πιστεψεις πραγματικά ισως ριξεις τοσο πολύ τον εαυτο σου και αρχιζεις να συμπεριφερεσαι ως τετοια.Αξιζει?
Εντάξει σιγουρα δεν ειναι οτι καλυτερο και κατα τη προσωπική μου γνώμη να κανεις ερωτα με το αγορι σου και να φαντασιώνεσαι αλλους αντρες ομως σε καμια περιπτωση αυτο δεν σε καθιστά ***να οπως σου λεει,και κοντευεις να πιστεψεις.
Τον απατησες ποτε?Ριχτηκες σε αλλους οσο ησασταν μαζι? Ξεκολλα.
Πόσο μαλλον οταν λες -αν καταλαβα καλα- οτι ολο αυτο το εκανες τελικα για αυτον.Για να φαινεσαι πιο ποθητη σ αυτον.Κι αν εγινε ετσι κακως το εκανες.Κακως για τον εαυτο σου ομως.Ας εψαχνε εκεινος κι εσυ αλλους τροπους για να σου καλυψουν αυτη σου την ανασφαλεια,κι οχι να κανεις κατι ουσιαστικα για χαρη του οπως λες και να γυριζει στο τελος ετσι..

Στερνη μου γνωση να σειχα πρωτα νια! Δεν ειχα καλες εμπειριες στον τομεα των σχεσεων, και το ηξερε, και η τελευταια σχετικα νορμαλ σχεση που ειχα οπου ο τοτε φιλος μου ολο τον καιρο που ηταν μαζι μου ηταν κολλημενος με την πρωην του και ενα μηνα αφου χωρισαμε τα ξαναβρηκανε, εληξε το 2004! ΤΟ ηξερε οτι ειχα θεματα με τις σχεσεις και τους αντρες. ΑΚουγονται σα δικαιολογιες, αλλα δεν ηξερα πως να διαχειριστω πολλα πραγματα, και το ηξερε, αλλα δεν τα πιστευε κιολας και ολα, οτι οντως ειχα τοσα θεματα, και τοσες ανασφαλειες, και τοσες ασχημες εμπειριες.. Ευθυνεται κι αυτος εν μερει για τις ανσφαλειες μου ομως, οταν ηθελε να με κανει να μην τον θεωρω δεδομενο, και οταν μου τα εχωνε για παρελθοντα γεγονοτα, και οταν κραταγε αποστασεις γιατι ετσι ηταν η στρατηγικη του να αρχιζει τις σχεσεις..

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Στερνη μου γνωση να σειχα πρωτα νια! Δεν ειχα καλες εμπειριες στον τομεα των σχεσεων, και το ηξερε, και η τελευταια σχετικα νορμαλ σχεση που ειχα οπου ο τοτε φιλος μου ολο τον καιρο που ηταν μαζι μου ηταν κολλημενος με την πρωην του και ενα μηνα αφου χωρισαμε τα ξαναβρηκανε, εληξε το 2004! ΤΟ ηξερε οτι ειχα θεματα με τις σχεσεις και τους αντρες. ΑΚουγονται σα δικαιολογιες, αλλα δεν ηξερα πως να διαχειριστω πολλα πραγματα, και το ηξερε, αλλα δεν τα πιστευε κιολας και ολα, οτι οντως ειχα τοσα θεματα, και τοσες ανασφαλειες, και τοσες ασχημες εμπειριες.. Ευθυνεται κι αυτος εν μερει για τις ανσφαλειες μου ομως, οταν ηθελε να με κανει να μην τον θεωρω δεδομενο, και οταν μου τα εχωνε για παρελθοντα γεγονοτα, και οταν κραταγε αποστασεις γιατι ετσι ηταν η στρατηγικη του να αρχιζει τις σχεσεις..

---

Εσύ τους διάλεγες! Σχέσεις με σοβαρή έλλειψη αλληλοεκτίμησης και αμφίβολη επικοινωνία. Με τόση ωριμότητα που δείχνεις ότι διαθέτεις (από τα γραφόμενα σου στο φόρουμ) γιατί τετοιες άσχημες εμπειρίες?

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Του το ειπα οτι εχει θεμα. καλα μου λεει εγω ειμαι ανασφαλης και ζηλιαρης αλλα εσυ εισαι @@να!! τι ειναι χειροτερο;; χα χα χα

---

Είναι αυτή τώρα απάντηση ενήλικα;
Ξέρεις, carrie, η υποτίμηση είναι πολύ δυνατή πανοπλία, σούπερ άμυνα για να μην πληγωθεί κάποιος, για να φύγει πιο εύκολα, για να μην χρειαστεί να αντιμετωπίσει τη δική του ανεπάρκεια, το ότι δεν αντέχει..
ακόμα και αν αυτό που δεν αντέχει είναι να είναι ευτυχισμένος!

Όσο για τα παραπάνω που έγραψες.. τα έχουμε πει και τα έχουμε ξαναματαπεί!
Κανείς δεν είναι τέλειος. Ευτυχώς, if you ask me.
Η τελειότητα θα ήταν φαντάζομαι αφόρητα βαρετή!

Ποιός δεν μπαίνει σε μια σχέση με τα θέματά του, ρε συ; Φτάνει με το αυτομαστίγωμα!
Τι είναι τα θέματά μας; Καπέλο; Ανοίγουμε την πόρτα, μπαίνουμε στη σχέση, το βγάζουμε και το αφήνουμε στην κρεμάστρα του χωλ;

Δικά μας είναι κι αυτά, τα δουλεύουμε ξεχωριστά αλλά δουλεύονται, καλώς ή κακώς, και μέσα στη σχέση.
Χρειαζόμαστε τους άλλους, carrie, ακόμα και γι' αυτό.
Αλλιώς θα ζούσαμε όλοι ιδανικοί και τέλειοι μέσα σε μια χρυσή σαπουνόφουσκα!

Κάνε ένα ζεστό μπανάκι, ξεκουράσου λίγο και.. αγκαλιές απ' το Βορρά.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Με τόση ωριμότητα που δείχνεις ότι διαθέτεις (από τα γραφόμενα σου στο φόρουμ) γιατί τετοιες άσχημες εμπειρίες?

---

εσυ τι λες; α) Γιατι ειμαι μαζοχα, τις εβλεπα οτι ηταν ασχημες, και τις ηθελα, ή β) γιατι ειχα τα θεματα μου, δεν εβλεπα οτι ηταν ασχημες, νομιζα οτι ηταν καλες, και τις ηθελα;

κερδιζεις ποντους αντροφοδοτησης!

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Του το ειπα οτι εχει θεμα. καλα μου λεει εγω ειμαι ανασφαλης και ζηλιαρης αλλα εσυ εισαι @@να!! τι ειναι χειροτερο;; χα χα χα

---

Κάρι, ό,τι και να είσαι, ό,τι και να είναι, αυτός ο άνθρωπος δε σε εκτιμάει. ¨Η αυτό, ή τα είπε όλα αυτά από εγωισμό και για να βγει από πάνω, και σ'αυτή την περίπτωση δεν αξίζει να τον εκτιμάς εσύ.

Quote:

---

Originally Posted by crazy_diamond

Είναι αυτή τώρα απάντηση ενήλικα;
Ξέρεις, carrie, η υποτίμηση είναι πολύ δυνατή πανοπλία, σούπερ άμυνα για να μην πληγωθεί κάποιος, για να φύγει πιο εύκολα, για να μην χρειαστεί να αντιμετωπίσει τη δική του ανεπάρκεια, το ότι δεν αντέχει..
ακόμα και αν αυτό που δεν αντέχει είναι να είναι ευτυχισμένος!

Για αυτο το τελευταιο, αλλα και για το πρωτο εχω αναρωτηθει πολλες φορες, οχι μονο για αλλους, αλλα και για μενα..

Όσο για τα παραπάνω που έγραψες.. τα έχουμε πει και τα έχουμε ξαναματαπεί!
Κανείς δεν είναι τέλειος. Ευτυχώς, if you ask me..
Η τελειότητα θα ήταν φαντάζομαι αφόρητα βαρετή!

Ποιός δεν μπαίνει σε μια σχέση με τα θέματά του, ρε συ; Φτάνει με το αυτομαστίγωμα!
Τι είναι τα θέματά μας; Καπέλο; Ανοίγουμε την πόρτα, μπαίνουμε στη σχέση, το βγάζουμε και το αφήνουμε στην κρεμάστρα του χωλ;

Δικά μας είναι κι αυτά, τα δουλεύουμε ξεχωριστά αλλά δουλεύονται, καλώς ή κακώς, και μέσα στη σχέση.
Χρειαζόμαστε τους άλλους, carrie, ακόμα και γι' αυτό.
Αλλιώς θα ζούσαμε όλοι ιδανικοί και τέλειοι μέσα σε μια χρυσή σαπουνόφουσκα!

Αυτο θελω, να τα δουλεψω, και να μην τα κουβαλαω πια μαζι μου..

Κάνε ένα ζεστό μπανάκι, ξεκουράσου λίγο και.. αγκαλιές απ' το Βορρά.

---

Το εκανα το μπανακι, ευχαριστω για τις αγκαλιες, θα εχω τα μαξιλαρια μου να αγκαλιαζω τωρα πια.. ισως παρω επιτελους και αυτο το σκυλακι που ηθελα..