Ήρεμη και χαμογελαστή μέσα μου κι έξω μου.
Printable View
Ήρεμη και χαμογελαστή μέσα μου κι έξω μου.
Το τέλος ψυχρό και παγερό... Νιώθω να παραλύω...
perierga..... :S
να ζήσετε βρε παιδια, μπράβο, έτσι σας θέλω !!Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
Πονάω παντού. Με έπιασαν τα ψυχοσωματικά μου πάλι...
τον αγαπω..............τον αγαπω...............τον αγαπω...............................
σαν να κανω κυκλους γυρω γυρω σε εναν λαβυρινθο.
Φοβισμένη και ναρκωμένη ταυτόχρονα...
ομορφα λογο καιρου, θελω να κανει κι αλλο κρυο και να βρεξει χειροτερα, να φορεσω το μαυρο μπουφανακι μου, και να κανω βολτα. μονο που δεν εχω κανεναν για παρεα, τι κριμα χορευει ο τρελος μονος του στα νερα.
Εξαντλημένη...Αλλά χαλάλι σου γιατί σ' αγαπώ...και γιατί ίσως να είναι τα τελευταία γενέθλια που περνάμε μαζί...
Να με θυμάσαι και να μ' αγαπάς κι εσύ... ♥
Εχω θλίψη, αλλά μου είναι οικείο, νιώθω την ανάγκη να ξανα-βάλω στη ζωή μου κάτι αυτοκαταστροφικό-που ήδη το εχω κανει, έτσι όπως είναι η κατασταση δε γίνεται να μη ξεσπασω καπου, ειναι λογικο .
Τα μέσα μου να πονάν. Ψυχή που της συμπαραστέκεται το σώμα. Περίεργη θολούρα..
νοιώθω παλι να αρχίζει να με πνίγει η μοναξιά, ούτε που χτυπα το κινητό, μόνο αμα τους πάρω εγώ, ειδικά τις επόμενες μέρες που θα μαι με αδεια στο σπιτι.........
απελπισια. υποφερω. δεν αντεχω αλλο αυτη τη ζωη, σε ποιον εφταιξα και ζω τετοιο μαρτυριο ? μαλλον αυτο ειναι το τελευταιο μου μηνυμα. δε μπορω αλλο ετσι!
οπως ο φυλακισμενος
πηρα γραψαρχιδινη, συνηλθα λιγο κι επανηλθα. αυτο ειναι το μυστικο για να επιβιωσεις και να εισαι οκ, γραφτα ολα στ'αρχιδια σου, μη λυπασαι κανεναν και μην επηρεαζεσαι! απαθειας level up!Quote:
Originally Posted by KENO
αδυναμια κι αισθηση ανικανοτητας, λες και τιποτα δε θα φτιαξει ποτε προς το καλυτερο.
Μια ανείπωτη θλίψη που με κάνει να αναρωτιέμαι γιατί ζω ακόμα. Βγήκα έξω με παρέα, υποτίθεται για να ξεσκάσω, και έγινα χειρότερα. Σε τι κόσμο με έφερες μαμά;
σιχαμαρα κι αηδια απ'την υποκρισια των μελων αυτου του φορουμ. μου ειναι πλεον αχρηστο, τι το θελω και γραφω αφου ξερω την ηλιθιοτητα που υπαρχει.
Σκατά. Κάθε πέρσι και καλύτερα. Χρόνο με το χρόνο βουλιάζω όλο και περισσότερο. Αναρωτιέμαι πως θα ανταποκριθώ στις ολοένα αυξανόμενες απαιτήσεις της ζωής ελλείψει των ψυχικών αποθεμάτων.
συγκρουση ηλικιας,συναισθηματων,ονει ρα που ποτε δεν θα πραγματοποιηθουν,επιθυμια για πολλα και απογοητευση για αλλα τοσα.
προδομενος αλλα κι εγω δεν ειμαι μαλακας να φροντιζω τις γκομενες των αλλων συγνωμη.
δεν μπορώ να περιγράψω το πως νιώθω.....πριν από λίγο έμαθα πως ο άντρας μου πίνει κάτι χάπια που λέγονται hipnosedon γιατί τα πίνει?τι είναι αυτά τα χάπια?τι να κάνω? ποιος ξέρει να μου πει τι είναι αυτά τα χάπια....να του πω πως ξέρω για αυτά????τι να κάνω δεν ξέρω σε ποιόν να μιλήσω???
αισθανομαι θυμο με τον εαυτο μου που δεν καταφερνω να βγαλω πολλα βαρη απο πανω μου.
για τον υπνο δεν ειναι αυτα;Quote:
Originally Posted by karanata
όχι μονό διάβασα πολλά πράγματα σχετικά με αυτά αυτός τα πίνει καιρό τώρα 2 3 χρονιά δεν ξέρω ακριβώς εγώ σήμερα το έμαθα....
γιατι δεν μιλας στον ιδιο?Quote:
Originally Posted by karanata
λες κι εχει τελειωσει ο κοσμος, εγινε πολεμος και βομβαρδιστηκε το τοπιο, κι εγω επεζησα και συμπεριφερομαι σαν να μην εγινε τπτ.
Μια πνιγηρή αδικία και παράπονο για το πως έχει εξελιχθεί η ζωή μου. Λίγες μεταβλητές να ήταν διαφορετικές, θα ήταν κολοσσιαίες οι αλλαγές στον ρουν τον γεγονότων. Κάτι σαν το φαινόμενο της πεταλούδας. Δυστυχώς το ποτάμι δε γυρίζει πίσω...
μ αρέσει αυτό που λες <το ποτάμι δε γυρίζει πίσω>
Για όποιον διεξάγει πειράματα με ταξίδια στο χρόνο προσφέρεται πειραματόζωο...Quote:
Originally Posted by karanata
νιώθω κουρασμένη. Πολύ κουρασμένη.
ειμαι χαλια, εχω αναγκη εναν ωμο να κλαψω ν΄ακουμπησω.μεσα σε λιγα λεπτα μ΄ελιωσαν παλι.γιατι τοσο ψεμα και τοση αχαριστια Θεε μου;
σκουπιδι. παλι χαλια. εχω παρατηρησει πως οταν κατι που βλεπω ή διαβαζω δεν ειναι καλο και με κανει να βαριεμαι ή να κουραζομαι, η διαθεση μου δε φτιαχνει, αν ειναι καλο κι ενδιαφερον τοτε ανεβαινει κατακορυφα. παλια δεν ημουν ετσι, αρκουσε κατι να εχω να ασχοληθω, ακομα κι αν ηταν μαλακια. θελω εναν ανθρωπο δικο μου!
Εγώ δεν το βρίσκω περίεργο. Το περιβάλλον ασκεί πάνω μας καταλυτική επίδραση. Αλλά εφόσον δεν ίσχυε παλιότερα, γιατί ακριβώς με την πάροδο του χρόνου έχεις γίνει πιο ευαίσθητος;Quote:
Originally Posted by KENO
δε ξερω αν ειναι ευαισθησια ακριβως, οσο το οτι δε με εντυπωσιαζουν πλεον ουτε τα πραγματα που το εκαναν στο παρελθον. σαν να εχεις παντρευτει τη κοπελα που ηθελες και πλεον να μη σου δημιουργει καποιο συναισθημα οταν δεν συμπεριφερεται καλα, παρα μονο οταν σε εξιταρει.
δε μπορω να αισθανομαι καλα ειμαι ερωτευμενη ................πολυ ερωτευμενη.............................. .αλλα ποναω πολυ
πως ολα ειναι υπεροχα αλλα ματαια.
εγω δεν ξερω να περιγραψω πως νιοθω παντος δεν εχω καθολου κεφια αλλα καθολου,ισως εχω καμια ψιλο καταθληψη με ολα αυτα που γινονται στην χωρα
μεγαλη ανασφαλεια και το μελλον ....................................αγνοειτ αι!
Πληγωμένος και φοβισμένος ταυτόχρονα.
Για την ακρίβεια με έχει πιάσει τρέμουλο.
Ευτυχώς έχω κάτι μπύρες εδώ, ίσως με κρατήσουνε για λίγο...