ΠΟΛΥΚΥΣΤΙΚΕΣ ΩΟΘΗΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ

πωπω γλυκουλα τι να πρωτοσχολιασω????? καταρχας ευχαριστω και σενα για το θερμό καλωσορισμα!! αξιοθαυμαστη η γιαγια σου μπορω να πω... τετοιο τσαγανο???... αλλά φιλενάδα αξιοθαυμαστη και η υπομονή σου...!! ξερω απο τετοιες σχεσεις.. ειχα κ εγω μια παρομοια σχεση απο τη γιαγια μου ... (της οποιας ατακα : παιδακι μου οι αντρες να σε ξερουν απο τη μεση και κατω.. απο τη μεση και πάνω καλό θα ήταν να μη σε ξερουν καθόλου... προχώ η γιαγιουλα μου... ευγενία κ αυτή...)
επισης θα ηθελα να αναφερθώ και σε αυτες τις πράξεις αυτοευγνωμοσύνης!! θεωρω οτι είναι θετικό να επιβραβευουμε τους εαυτούς μας αν και εφόσον μπορούμε.. αντε βρε.. εγω αυτό που ευχομαι ειναι Καραϊβική ... εχω ακούσει πως είναι μαγικά... Βάλτηνε σαν το χρυσο κύπελλο!! αντε και αν συγχρονιστούμε να πάμε όλες μαζί!!!! να πάμε επιτελους κ εκείνη τη βόλτα με το σκάφος.. και σε τι θάλασσες....!!!!

πάντως κορίτσια δεν είναι κακό ... τι λέτε για καραιβική??? είστε όλες μέσα????

χαχα αναμενω απαντήσεις

ω !! esceden μου είσαι μέσα!!! τι κάνεις βρε κοριτσι εσύ??

Καλά ειμαι, άρχισα πάλι να μπαίνω σε χειμερινά ωράρια! Λέω μέσα σ όλα να πάω και κολυμβητήριο φέτος, έχει ένα κοντά στο σπίτι μου.. με aqua aerobic! Θα σφιξουν οι.. χμ.. φέτος!
Εσύ τι κάνεις κουκλα? Μας έφτιαξε καθόλου το κέφι η να έρθω να σε δείρω? :)

κάπως........ αλλά ενα ξυλο μου χρειαζεται...όπως και να εχει... κ εγω θέλω να πάω αλλά πού χρόνος?????? αντε καλά σφιξιματα!!!!!!!

Quote:

---

Originally posted by esceden


Καλησπέρα πεταλουδίτσα μου, μην ψαρώνεις με το τικεράκι μου! Κραταει χρόνια αυτή η κολώνια, κ η απώλεια που βλεπεις μετράει αισίως από τον απρίλιο του 2007.Το παν ειναι να μαστε σταθεροί, ε? :)
Αργά και σταθερά και φεύγουν. Και όταν διαπιστώσεις πόσα έφυγαν μέσα σε εναν χρόνο, θα γελάσεις με ενα τεράαααααστιο χαμόγελο! Υπομονή και πείσμα μονο!

---

Καλη μου ,Ξερεις τι με προβληματιζει εμενα μηπως χασω την υπομονη .μου στην πορεια αυτο φοβαμαι ...προς το παρων τα βουνα περναω και τις θαλλασες περνω...

κανενα tip για παραταση υπομονης εχουμε?

Πεταλουδα μου.. ξερεις μονο πως θα το παρεις αποφαση να κανεις υπομονη?
οταν πεισεις τον εαυτο σου οτι δεν κανεις διαιτα. οταν "απλως" ακολουθεις μια διατροφη ισορροπημενη κ υγειινη, και κανεις ενα κλικ στο μυαλο σου, ότι έτσι θα πρεπει να ειναι η ζωη σου απο εδω και μπρος.

μετρο. πολυ συχνα το χανουμε, ενω αυτο μας σωζει. Υπερβολες στις υστερικες διαιτες η υπερβολες στο τι τρωμε μας σπρωχνουν σε ενα συνεχες τρενακι πανω κατω.

Θα πρεπει για παντα να προσεχουμε. κ οταν το αποφασισουμε αυτο, θα διαπιστωσουμε οτι δεν ειναι αναγκη να παθαινουμε υστερια! αν πχ κολλησουμε μια βδομαδα, δεν τρεχει κ τπτ. ουτως η αλλως συνειδητη επιλογη μας ειναι. ολες βιαζομαστε, αλλα στην τελικη, ενας μηνας περισσοτερο η λιγοτερο σε προγραμμα, ποσο μπορει να μας "βλαψει"? αυτη θα ειναι η ζωη μας. τελεια. με προσεγμενη διατροφη, καμια ατασθαλια που κ που κ λιγη ασκηση. Και να δεις που τοτε θα σαι πιο υγιης απο πολλους "αδυνατους" φιλους σου!

ας το παρουμε χαμπαρι. δεν κανουμε διαιτα για εκεινο το τζην που ειδαμε στη βιτρινα (αν κ ηταν μουρλια!). Το κανουμε για μας, για τον εαυτο μας, σε 5-10-20 χρονια απο τωρα. Για να χουμε ποιοτητα ζωης ;)


Βοηθαει καθολου αυτο? :)

Quote:

---

Originally posted by esceden
Πεταλουδα μου.. ξερεις μονο πως θα το παρεις αποφαση να κανεις υπομονη?
οταν πεισεις τον εαυτο σου οτι δεν κανεις διαιτα. οταν "απλως" ακολουθεις μια διατροφη ισορροπημενη κ υγειινη, και κανεις ενα κλικ στο μυαλο σου, ότι έτσι θα πρεπει να ειναι η ζωη σου απο εδω και μπρος.

μετρο. πολυ συχνα το χανουμε, ενω αυτο μας σωζει. Υπερβολες στις υστερικες διαιτες η υπερβολες στο τι τρωμε μας σπρωχνουν σε ενα συνεχες τρενακι πανω κατω.

Θα πρεπει για παντα να προσεχουμε. κ οταν το αποφασισουμε αυτο, θα διαπιστωσουμε οτι δεν ειναι αναγκη να παθαινουμε υστερια! αν πχ κολλησουμε μια βδομαδα, δεν τρεχει κ τπτ. ουτως η αλλως συνειδητη επιλογη μας ειναι. ολες βιαζομαστε, αλλα στην τελικη, ενας μηνας περισσοτερο η λιγοτερο σε προγραμμα, ποσο μπορει να μας "βλαψει"? αυτη θα ειναι η ζωη μας. τελεια. με προσεγμενη διατροφη, καμια ατασθαλια που κ που κ λιγη ασκηση. Και να δεις που τοτε θα σαι πιο υγιης απο πολλους "αδυνατους" φιλους σου!

ας το παρουμε χαμπαρι. δεν κανουμε διαιτα για εκεινο το τζην που ειδαμε στη βιτρινα (αν κ ηταν μουρλια!). Το κανουμε για μας, για τον εαυτο μας, σε 5-10-20 χρονια απο τωρα. Για να χουμε ποιοτητα ζωης ;)


Βοηθαει καθολου αυτο? :)

---

κουκλα μου εχεις απολυτο δικαιο θα προσπαθησω να το δω ετσι..σου ειπα εχω πολυ υπομονη ακομα....αλλα καλο ειναι για να μην την πατησω να μην το δω ως διαιτα οπως ειπες και εσυ...

ερωτηση 2(σορρυ που σε επρηξα) εχεις παρατηρησει πολυ χαλαρωση μετα την απωλεια τοσων κιλων?επειδη και αυτο το θεμα με αγχωνει ..ευχαριστω χ

κορίτσια μου γλυκά.. ενώ μπήκα για να διαβάσω τα νέα σας και να σας πω τα δικά μου.. χαλάστηκα από κάτι παραδιπλανά σχόλια και φεύγω! Εν τάχει να πω ότι το πρωινό ζύγισμα έδειξε 80,2 και μπήκαν στην ντουλάπα μου κάτι παντελονάκια νούμερο 48! Για περισσότερα νέα αύριο! Η διαβολοβδομάδα εξελίσσεται σε διαβολοδεκαπενθήμερο αλλά θα ζήσουμε! Φιλάκια σε όλες!

Πεταλουδιτσα μου, ετσι μπραβο! Θαρρος θέλω!!

Οσον αφορα στο δευτερο σου ερωτημα. Ευτυχως επειδή μάλλον χάνω αργά, ή λόγω ηλικίας (ή και σογιου, η μανα μου στα 60 της εχει πολυ λιγοτερες ρυτιδες απο αλλες 50αρες φιλες της) δεν εχω σημαντική χαλάρωση. Λίγα πράγματα στα μπράτσα η στο εσωτερικο των μηρών που όσο γυμνάζομαι βελτιώνονται. Α, ναι. Ξέχασα. Κάνω γυμναστικούλα τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα. Έστω ποδήλατο, βλέποντας τηλεόραση.. Για να μην αδρανώ.

Απ την αλλη, εχω ραγάδες. Αλλα, μεταξύ μας.. δεν καιγομαι! Ειναι, αν θες, τα σημάδια της μάχης μου. Και γουστάρω που τα έχω στο σώμα μου και μου θυμίζουν την ιστορία του. Αν καμιά φορα φρικάρω με σκέψεις "κ αν χάσω κ αλλα? μηπως μετα το σώμα μου ειναι σαν ξεφουσκωμενο? μηπως χαλαρωσω?" συνεφέρνω τον εαυτο μου. Αναγνωρίζω οτι ειναι η τελευταία απόπειρα της παλιάς Αννας να με ξαναγυρίσει στο παρελθόν. Το τελευταίο οπλο στην φαρετρα μου για να μου εμποδίσω το happy end. Μου ρίχνω μία σφαλιάρα, μετα ένα φιλί στον καθρέφτη για να μην μου κρατήσω μούτρα, και πάω να κανω λίγο ποδήλατο. Για να αντιμετωπίζω τις φοβίες μου, και να μην κρύβομαι πισω απο αυτες! :)

Αντε πεννυ, δες το 7 μπροστα και θα το πανηγυρίσω σαν να ναι δικό μου! Μπραβο κοπέλα μου! Εισαι πολύ γλυκια.. για στριμμένη! :P

~γεια σας κοριτσια κ εγω μπηκα να πω ένα γεια και να πω συγχαρητήρια στην γλυκιά μας πενούλα!!!!!!!!!!!! μπράβοοοοοοοοοοοοοοο!!!!!!!!!! !!!! ζηλέυω λιγάκι αλλά δε το λέω..............!!!!!!!! χαλάλι το διαβολοδεκαπενθήμερο!

πενούλα δεν σ΄έχω ξεχάσει αλλά έχω μπλέξει με την παλιοδουλειά μου. θα σου πώ!!


φιλάκια σε όλες !!! γλυκά και ζουμερά! καλή δυναμη!!

τούτη η γλύκα του χωρισμού εχει μια γλύκα τοση... που καληνυχτα θα σας λέω μεχρι να ξημερώσει!!!!!

Καλημέρα πρωινή πρωινή σήμερα, γιατί θα λείπω όλη μέρα και χθες ήμουν τόσο εκνευρισμένη που δεν διάβασα καλά καλά τι έχετε γράψει!

Γλυκούλα χαίρομαι που τόσο "αβίαστα" επανήλθες δυναμικά και μάλιστα μας σύστησες και τη σούπερ γιαγιά! Κάθε φορά που σου κάνει κάτι τέτοια να της δίνεις ένα σβουρηχτό φιλί και να της λες "και γω σ'αγαπώ γιαγιά μου" και θα την αποστομώνεις μια χαρά! Είναι θησαυρός οι γιαγιάδες.. και όσο μεγαλώνω διαπιστώνω πόσο μου λείπουν οι δικές μου! Του άνδρα μου ζουν και οι δύο, είναι σε βαθιά γεράματα και είναι συγκινητικό να βλέπεις με πόση στοργή τους φέρεται τώρα που είναι πια φανερό πως δεν έχει μείνει πια και πολύς χρόνος!

ʼννα Αννούλα και Ευγενία ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.. είναι όλα θέμα επιμονής και υπομονής, και τίποτε άλλο! ʼννα είσαι η πρώτη διδάξασα στην επιμονή, οπότε το 7 είναι απλώς θέμα χρόνου! Ευγενία μου δεν χρειάζεται να απογοητεύεσαι.. τα κουβαλάμε αρκετά χρόνια τα κιλά μας.. πόση σημασία μπορεί να έχουν μερικοί ακόμα μήνες;

Πεταλουδίτσα μου σε άφησα για το τέλος.. για να σου πω ότι αν δώσεις στο σώμα σου το χρόνο να προσαρμοστεί στις αλλαγές και δεν καταφύγεις σε καταστρεπτικές τακτικές (βλ. 20 κιλά σε 5 μέρες) εκείνο θα βάλει τα δυνατά του να μη σε απογοητεύσει! Τι κι αν μείνουν κάποια από τα σημάδια της προσπάθειας;; Μήπως το ζητούμενο είναι το τέλειο; Αρκετά δεν πάθαμε κυνηγώντας το και χάνοντάς το στη στροφή;

Δεν θα μπορούσα να το πω πιο γλυκά και πιο συνειδητοποιημένα.. όταν έβρεχε μυαλά αυτό το κορίτσι έγινε μούσκεμα!!!

Quote:

---

Originally posted by esceden


Απ την αλλη, εχω ραγάδες. Αλλα, μεταξύ μας.. δεν καιγομαι! Ειναι, αν θες, τα σημάδια της μάχης μου. Και γουστάρω που τα έχω στο σώμα μου και μου θυμίζουν την ιστορία του. Αν καμιά φορα φρικάρω με σκέψεις "κ αν χάσω κ αλλα? μηπως μετα το σώμα μου ειναι σαν ξεφουσκωμενο? μηπως χαλαρωσω?" συνεφέρνω τον εαυτο μου. Αναγνωρίζω οτι ειναι η τελευταία απόπειρα της παλιάς Αννας να με ξαναγυρίσει στο παρελθόν. Το τελευταίο οπλο στην φαρετρα μου για να μου εμποδίσω το happy end. Μου ρίχνω μία σφαλιάρα, μετα ένα φιλί στον καθρέφτη για να μην μου κρατήσω μούτρα, και πάω να κανω λίγο ποδήλατο. Για να αντιμετωπίζω τις φοβίες μου, και να μην κρύβομαι πισω απο αυτες! :)

---

Kαλημερουδια κοριτσαρεs!Ti κανετε?Εγω πινω τον πρωινο καφε μου,σημερα μου ηρθε να πιω ζεστο καφε,δεν ξερω,ισωs να νοσταλγησα το χειμωνα λιγουλακι.Τι διαβασα καλε?Ποιοs πειραξε την πεννουλα μαs?Τι σου εκαναν καλε να ερθω να τουs μαλωσω,διοτι εμειs κυριεs μου,μια την εχουμε,και δεν θελουμε να την χασουμε.Το αλλο ομωs με εκανε και εσκασα ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια.Μπραβο,χιλια βραβο,φανταζομαι πωs θα νιωθειs βλεπονταs το 7,απο το 105,μεγαλη διαδρομη,και σε χειροκροτω διοτι εμειs εχουμε και μια δυσκολια παραπανω,να μην πω δυο,χανουμε δυσκολα.Βρηκεs το δρομο σου,βρηκεs τον τροπο σου,και φτανειs πλεον τον στοχο σου,και ειναι πολυ σημαντικο!Να επιβραβευσειs τον ευατο σου πεννουλα,με οτι κανει ευτυχισμενη εσενα.Εμειs παραδειγματιζομαστε σε μια δοκιμασμενη``συνταγη``,και σε ακολουθουμε,παντοs εγω αν δω το 7,θα τρελλαθω,θα....θα..............δεν ξερω μονο που το σκεφτομαι.Θα ειναι κατι πολυ μεγαλο για μενα,και για οσεs ειναι εδω πιστευω.Ο δρομοs για μενα μακρυs βεβαια,αλλα να ειμαι καλα να μπορω να τον διανυσω,ολα τα αλλα ειναι θεμα χρονου!!!φιλια σε ολεs κουκλεs.καλημερα σαs!!!

http://www.ticker.7910.org/wg__107__...91ciB0ZXh0.gif

[quote]Originally posted by esceden


Απ την αλλη, εχω ραγάδες. Αλλα, μεταξύ μας.. δεν καιγομαι! Ειναι, αν θες, τα σημάδια της μάχης μου. Και γουστάρω που τα έχω στο σώμα μου και μου θυμίζουν την ιστορία του. Αν καμιά φορα φρικάρω με σκέψεις "κ αν χάσω κ αλλα? μηπως μετα το σώμα μου ειναι σαν ξεφουσκωμενο? μηπως χαλαρωσω?" συνεφέρνω τον εαυτο μου. Αναγνωρίζω οτι ειναι η τελευταία απόπειρα της παλιάς Αννας να με ξαναγυρίσει στο παρελθόν. Το τελευταίο οπλο στην φαρετρα μου για να μου εμποδίσω το happy end. Μου ρίχνω μία σφαλιάρα, μετα ένα φιλί στον καθρέφτη για να μην μου κρατήσω μούτρα, και πάω να κανω λίγο ποδήλατο. Για να αντιμετωπίζω τις φοβίες μου, και να μην κρύβομαι πισω απο αυτες! :)[/quot

οτι πιο σωστο εχω ακουσει, δεν το ειχα σκεφτει ποτε ετσι, τελεια σκεψη, και εγω σκαω που εχω παρα πολλες ραγαδες αλλα τελικα οντως ειναι τα σημαδια της μαχης μου.
σε αλλες τοσο απλοχερα εχουν δωθει αψεγαδιαστα σωματα ενω εμεις χρειαστηκε να παλεψουμε πολυ σκληρα και στο τελος να αφεθουμε στα χερια της επιστημης για να μπορεσουμε να κερδισουμε την ζωη μας πισω.
μπραβο σου

Μα, βασια μου. Εκει κανουμε το λαθος! Δεν εχουν δωθει και σε πολλές αψεγάδιαστα σώματα! Ατιμη τηλεοραση με τα λαθος προτυπα! Συγκρίνουμε εμάς με τις κοπέλες που ειναι δουλειά τους να έχουν τέλειο κορμι? εχουμε ιδεα τι θυσιες κανουν? Αυτο φροντιζουν, γιατι ειναι το εργαλειο της καρριερας τους. Συχνα εχουν ολοκληρα επιτελεια πισω απο την εικόνα τους. Γιατι να προβαινουμε σε κυνήγι ψευδαισθήσεων? Ακόμα και τα μοντέλα κάποιες ατελειες εχουν, το φωτοσοπ να ναι καλά! Εχω κολλητο φωτογραφο μοδας.. δε θες να δεις το πριν κ το μετα!

Βρε κοριτσαρες μου. Ας ειμαστε ρεαλιστριες! Δεν υπαρχει τελειο. Και τα τελεια κορμια ακομα ακομα, για ποσο διαρκουν? Ποιος μπορει να ξεγελασει το χρονο? Αυτο που προβαλλεται απο τα μεσα, δεν ειναι αυτο που υπαρχει γυρω μας! Σκεφτειτε φετος στις παραλιες ποσο κοσμο ειδατε.. και ποσες απο αυτες ηταν στ αληθεια "αψεγαδιαστες". Εγω δε θυμαμαι καμια. Αυτο που θυμαμαι ομως ειναι οτι εβλεπα ομορφες κοπελες, που ακτινοβολουσαν απο μεσα, και ας ειχαν κιλα, ή γαμψη μυτη. Και εβλεπα ξενερωτες κοπελες που ηταν αδυνατες, αλλα ειχαν κενο βλεμμα.. ισως φταιει το κυνηγι του απραγματοποιητου!

ας παρουμε μια αποφαση. Δεν διεκδικουμε το τελειο. Προσπαθουμε ομως να πετυχουμε την καλυτερη εκδοχη του ηδη υπεροχου εαυτου μας! Αυτο το αξιζουμε! :)

ΥΓ: οχι¨"μπραβο" παλιοκοριτσα! κοκκινιζω!