Το κοκκινο τετραδιο

Quote:

---

Originally posted by marulenia
Σίγουρα δεν είναι το καταλληλότερο νήμα για να σας ευχηθώ καλή χρονιά, αλλά ίσως με βοηθήσει να σταματήσω να τρώω ασυναίσθητα.

Αυτές τις γιορτές έφαγα, έφαγα, έφαγα...
Έφαγα για κάθε προσβολή της νοημοσύνης και της ύπαρξης μου.
Έφαγα για κάθε άνθρωπο που άφησα να με κάνει να νιώσω κατώτερη και έθρεψε το εγώ του από μένα.
Έφαγα κάθε τι που θέλησα να πω και δεν κατάφερα.
Έφαγα τα όχι που έπρεπε να πω και δεν είπα.
Έφαγα τις στεναχώριες, την κούραση, τα πρέπει.
Προπάντων για κυρίως και περιποιημένο έφαγα δύο "άντε φορτσάρετε, τι περιμένετε". Και για καθ' ένα απο αυτά έφαγα τα περισσότερα.

Κι έχει χαλάσει κι η ζυγαριά μου και αρνούμαι να τη φτιάξω.
Καλή χρονιά να είναι το 2016 εύχομαι

---

Μαρουλένια μου,
αν κάπνιζα θα είχα ανάψει τσιγάρο διαβάζοντας αυτά που έγραψες.
Αν έπινα θ' άνοιγα μπουκάλι ουίσκι.
Το σύμπαν μ' έκανε υπερφάγα και φλερτάρω τώρα να την πέσω στα κάσιους που έχω στο ντουλάπι, αλλά λέω να συγκρατηθώ.

Πόσο μέσα μου μίλησε αυτό σου το μήνυμα!
Τελικά διαπιστώνω ότι εμείς που τρώμε πολύ (ή έστω πολλοί από εμάς) βιώνουμε τις ίδιες ακριβώς δυσκολίες! Και δεν είναι τυχαίο που όλοι εμείς αυτές ακριβώς τις δυσκολίες τις κάνουμε φαγητό!

Οφείλουμε στον εαυτό μας ν' αρχίσουμε να μιλάμε!

μαρουλένια μου, έγραψα ένα μεγαλούτσικο κείμενο περιγράφοντας την κατάστασή μου κ το πόσο βαθιά χωμένη είμαι στα υπερφαγικά και τις ανασφάλειeς μου σαν γυναίκα κ σαν σύζυγος αλλά το έσβησα γιατί μου φάνηκε γκρινιάρικο! θέλω να ξέρεις απλά οτι δεν είσαι μόνη. κ οτι σε καταλαβαίνω κ νιώθω το ίδιο κ χειρότερα. μην πνίγεις άλλο τον θυμό σου! αλλάζοντας τα λίρικς : κλάψε, φώναξε τραγούδησε και γέλα κάνε κάθε είδους τρέλα!

Quote:

---

Originally posted by marulenia
Αυτές τις γιορτές έφαγα, έφαγα, έφαγα...
Έφαγα για κάθε προσβολή της νοημοσύνης και της ύπαρξης μου.
Έφαγα για κάθε άνθρωπο που άφησα να με κάνει να νιώσω κατώτερη και έθρεψε το εγώ του από μένα.
Έφαγα κάθε τι που θέλησα να πω και δεν κατάφερα.
Έφαγα τα όχι που έπρεπε να πω και δεν είπα.
Έφαγα τις στεναχώριες, την κούραση, τα πρέπει.
Προπάντων για κυρίως και περιποιημένο έφαγα δύο "άντε φορτσάρετε, τι περιμένετε". Και για καθ' ένα απο αυτά έφαγα τα περισσότερα.

---

Αμ δεν έφαγες αυτά πουλάκι μου... Να σου πω ΕΓΩ τι έφαγες...
Μελομακάρονα έφαγες
Κουραμπιέδες έφαγες
Βασιλόπιτες έφαγες
Γαλοπούλες έφαγες
Και άλλα πολλά, γλυκά κι αλμυρά, έφαγες...
Και αυτά τα πολλά, γλυκά κι αλμυρά, που έφαγες... ΑΥΤΑ είναι που παχαίνουν...
Όχι οι προσβολές τις νοημοσύνης και της υπάρξεώς σου. Αυτές, μην ανησυχείς... Δεν παχαίνουν καθόλου!!!

(για να κάνουμε και λίγο πλάκα ...γιατί αλλιώς στο Δαφνί μας βλέπω)

Τα σιροπιαστά ξέχασες (γκουχου γκουχου τζάμπα τ' όνομα)

Και μπακλαβάδες έφαγες; ΕΛΕΟΣ

Και μετά... "πάχυνα από τις στεναχώριες, την κούραση και τα πρέπει"!!! :smilegrin:

Έλα τώρα.. Αφού όταν τα ευχαριστιέσαι δε μετράνε λένε...:eureka:

Διακρίνω πάντως μια υποβόσκουσα εξάπλωση του "τι έφαγα σήμερα".
Εκεί!! Μη θελήσει κανείς να κρύψει τις υπερφαγίες του πίσω από τις λέξεις να ξεμπροστιαστεί!!

Ποιο συναίσθημα φάγαμε γράφουμε εδώ είπαμε ε;

Συνήθως καταπνίγω άγχος, νεύρα, απώλεια κι άλλα πολλά σε λιπαρές τροφές..

Αυτή τη συνήθη συμπεριφορά μου κάτι την άλλαξε για λίγο.

Απο προχθές δυο συζητήσεις με γυναίκες άνω των 40 που φανερά νοιάζονταν για μένα
και για τη διαιώνιση του είδους μου,
μάλλον με τάραξαν πιο πολύ από όσο έδειξα/περίμενα/νόμισα,
μιας και μετά από 3 χρόνια γάμου και διανύοντας την τρίτη δεκαετία της ζωής μου
δεν απέκτησα ακόμα απόγονο
Ηχούν στα αφτιά μου συνέχεια
"απο αγάπη στα λέω"
"μην κάνεις λάθη που έκανα κι εγώ"
"κατέψυξε ωάρια"
"τι περιμένετε"
"όλα τα άλλα μπορούν να περιμένουν αυτό όχι"
και κάτι άλλα χαριτωμένα συνοδευμένα απο αμήχανες αγκαλιές και υγρά μάτια

Και δεν είμαι ο τύπος του "εγώ πότε θα γίνω μάνα".
Αλλά όλο αυτό το αποστομωτικό νοιάξιμο
κι η σύνδεση στο φτωχό μου μυαλουδάκι
που μου επέτρεψαν να κάνω τόσο ο πρώην γυναικολόγος μου όσο κι ο ενδοκρινολόγος μου
πως τα κιλάκια μου φταίνε που δε θα κάνω παιδί,

με ωθούν να παραλείπω γεύματα..
Όπως στο γυμνάσιο..
Πως τάχα δεν πεινάω..
Έλα μωρέ φούσκωσα την ώρα που το άδειο στομάχι μου σχεδόν με γεμίζει με ηδονική ικανοποίηση..
Πως τάχα με νίκησα..

Αύριο θα είμαι καλύτερα, απλά είπα να τα πω.
Να μην κοιμηθώ κι απόψε με αυτές τις σκέψεις.
Να τι δεν έφαγα λοιπόν σήμερα...

Μαρουλένια μου δεν κατάλαβα, δεν είχες όρεξη για φαγητό ή επίτηδες δεν έφαγες;

Κοίτα να δεις... Συζητήσεις τέτοιου είδους είναι λογικό να σε μπερδεύουν, να σε αγχώνουν και να σε στεναχωρούν.
Ασχέτως με τα παραπάνω κιλά.

Και εμένα, που είμαι πλέον 27 χρονών και παλεύω να βγάλω τη σχολή, με πιάνουν συχνά τα υπαρξιακά μου,
που σχετίζονται και με το πότε θα βρω τον καλό σύντροφο, πότε θα κάνω παιδιά κλπ.

Κάθε φορά λοιπόν, προσπαθώ και αποσυνδέω τον εαυτό μου από στερεότυπα κάθε λογής και επικεντρώνομαι
στα όμορφα πράγματα που βιώνω/έχω βάλει στόχο να επιτύχω σύντομα.

Δε μπορούμε να ζούμε με το άγχος που μας μεταφέρουν οι άλλοι, δυστυχώς έχουμε ήδη αρκετό δικό μας...

Άσε τους να λένε, κοίτα μπροστά, προσπάθησε για το καλύτερο. ❤

στερεοτυπα και προκαταληψεις! Κλασικες αποψεις των θειαδων και των παπουδων. Εχω πολλα παραδειγματα ανθρωπων γνωστων μου και συγγενων μου, που δεν παντρευτηκαν καν, δεν εκαναν παιδια και ειναι ευτυχισμενοι, εχουν μια γεματη ζωη. Η ευτυχια και η ζωη δεν περιλαμβανει αναγκαια, παιδια. Φυσικα και σκοπος μερικων ανθρωπων ειναι αυτος, αλλα αν δεν κανουν, δε σημαινει οτι ειναι δυστυχισμενοι. Ξερω ανθρωπο που δεν εχει καν παντρευτει, ομως εχει κανει πολλα πραγματα επαγγελματικα, εχει πολλα χομπι, πολυ κοινωνικος, επαφη και ενασχοληση με τα παιδια μεσα απο αλλες δραστηριοτητες και σιγουρα καποιες σχεσεις οι οποιες δεν κρατησαν για αυτο δεν προχωρησε αλλα και τη ζωη του μια χαρα την κανει. Και εγω πιστευω οτι οταν αναφρεται στο θεμα αυτο, αναφερεται με πικρια οχι γιατι ηθελε παιδι και δεν εκανε αλλα γιατι τον πιεζουν τοσο πολυ τα σχολια της κοινωνιας που αυτο του δημιουργει την πικρια. Κοιτα τον εαυτο σου. Αν ενας ανθρωπος ξερει οτι δεν ειναι ετοιμος για ενα παιδι, δεν το κανει. Εννοω οτι κανεις δεν πρεπει να σε πιεζει. Μονο εσυ ξερεις μεχρι που μπορεις να πας και αν θες κατι τωρα. Και ελεος, ασχολουνται λες και ειναι δικο τους σωμα που θα υποβληθει σε αυτη τη δοκιμασια. Η γνωμη μου μπορει να ακουστει χαζη, ως 19αμισαρα προς τα 20, αλλα εχω διαβασει διαφορα για τις γεννες, και εχω τρομοκρατηθει, νιωθω οτι ειναι κατι πολυ πολυ σοβαρο, και σωματικα (που περιλαμβανει να παρεις κιλα αντε να χανεις, αλλα ΚΑΙ τους εξωπραγματικους πονους της φυσιολογικης γεννας η της καισαρικης που βγαινουν στην επιφανεια μετεπειτα) και ψυχικα γιατι αν δεν εισαι σε μια φαση της ζωης σου που το θες πραγματικα, και περνας στο παιδι τα ιδια αρνητικα συναισθηματα ενοσω ειναι ακομα εμβρυο αλλα και το σωματικο θεμα επιβαρυνεται περισσοτερο. Και νιωθεις λες και εχεις σβησει απο το χαρτη τη ζωη σου και την ανεξαρτησια σου. Στην ηλικια μου ειναι ετσι, και σε καθε αλλη ηλικια οταν καποια νιωθει πως δεν ειναι ετοιμη. (νομιζω)

Πώς να στο εξηγήσω..
Ενώ είναι λογικό να πεινάς, γιατί έχεις να φας από την προηγούμενη και έχει πάει απόγευμα.
Έρχεται το πιάτο μπροστά σου και και στην τρίτη πιρουνιά λες πω πω έσκασα..
Ενω το ξέρεις ότι δεν έσκασες κι ενώ το ξέρεις πως πεινας κι ενώ το ξέρεις ότι δεν είναι σωστό να υποσιτίζεις τον εαυτό σου
κι ενώ αυτή τη φάση την πέρασες στα 15 και μετά στα 20 και πίστεψες ότι το εκλογίκευσες ότι το ξεπέρασες.
Ακούς το υποσυνείδητο να σου λέει περήφανα "Μπράβο τη νίκησες τη χοντρούλα που σε αφήνει άτεκνη"

Οπότε διαλέγω το επίτηδες.

Τι να πω Blossom..
Αυτά τα υπαρξιακά θα μας αφήσουν ποτέ όμως;
Νόμιζα πως όσο ζω θα μαθαίνω

edit
@purple
συμφωνώ πως μπορεί κάποιος άνθρωπος να είναι πλήρης και χωρίς να κάνει παιδιά.. και με όλα αυτά που λες για τα στερεότυπα και με αυτά συμφωνώ.
αλλά πόσο τρομακτικό είναι που επανέφεραν τόσο άσχημες διατροφικές σε μένα άνθρωποι των οποίων τη γνώμη πρώτον δε ζήτησα και δεύτερον δεν σκοπεύω να υιοθετήσω.

Υπάρχει η δυνατότητα να πας σε ένα νέο γυναικολόγο και να το συζητήσετε;
Μπορεί να χρειάζεστε βοήθεια, και να μη φταίνε τα κιλά γι'αυτό...
Όπως και να 'χει, αντί να υποσιτίζεσαι καλύτερα κυνήγησέ το αν το θέλεις πολύ. ;)

Καλά δεν τα λέω; Άντε, και μη στεναχωριέσαι... ❤

Εγω δεν καταλαβα. Θες να κανεις πραγματικα παιδι και θεωρεις οτι τα κιλα σε εμποδιζουν;
Η νομιζεις οτι θες επειδη εχεις καποια παραπανω κιλα και επειδη σε πιεζουν και οι γυρω σου;

Τουρνέ σε γιατρούς έχω κάνει.
Έχω αλλάξει πιο πολλούς γυναικολόγους από ότι συντρόφους.
Θα ήθελα να κάνω ένα παιδί αλλά σύμφωνα με τους γιατρούς μου το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών με δυσκολεύει.
(αν και το σύνδρομο δεν σε καθιστά μη γόνιμο)

Το πρώτο πράγμα που σου λένε είναι χάσε κιλά.
Το δεύτερο που σου λένε είναι ότι το σύνδρομο θα σε δυσκολέψει να χάσεις κιλά..
Οπότε χαίρω πολύ..

το θέμα μου αυτή τη στιγμή δεν είναι πώς και αν θα νικήσω τις πολυκυστικές ή αν και πώς θα χάσω κιλά.
Υποτίθεται ότι είχα μια ειρήνη μέσα μου.
Και όλα αυτά κάπως τα δρομολογούσα.
Υποτίθεται πως θα μου έδινα χρόνο να βρω τρόπο είτε μέσω της φαρμακευτικής αγωγής
είτε μέσω της σταδιακής αλλαγής τρόπους ζωής να ισορροπήσω σε ένα νέο βάρος χαμηλότερο...
Τα αποτελέσματα αυτών των μικρών αλλαγών είναι ελπιδοφόρα.
Το θέμα μου είναι γιατί με τάραξαν τόσο αυτές οι συζητήσεις..

Aνθρωπος εισαι, οσο ισορροπημενος και να προσπαθεις να εισαι ή οσο ισορροπημενος και αν ηδη εισαι, ειναι λογικο και επομενο να επηρεαζεσαι. Ζουμε και με αλλους ανθρωπους οι οποιοι αναλογα την περισταση ευτυχως η δυστυχως μας επηρεαζουν. Και επειδη ξερεις οτι θες να χασεις κιλα και οτι θες το χρονο σου για το θεμα αυτο για να ερθει και το παιδι, με τα λεγομενα αυτων με το στυλ του εδω και τωρα καντο, σου βγηκε ασυνειδητα μια πιεση εσωτερικη και ενα αισθημα του ποτε θα προλαβω τωρα, θελω χρονο, δε θα τα καταφερω. Σιγουρα θα σου εκανε καλο αν ηθελες να μιλησεις με καποια ψυχολογο, και εγω πηγαινα για ενα διαστημα, αλλα και να μην το κανεις, νομιζω οτι κρατωντας μακρια τοξικους ανθρωπους και προσηλωμενη στον αγωνα σου θα το καταφερεις να ξαναηρεμησεις.

Σε τάραξαν γιατί άνθρωποι είμαστε και επηρεαζόμαστε. :) (γουάο purple, το ίδιο ακριβώς γράψαμε. )

Nothing's wrong dear. Α ρε και να 'μασταν όλες μαζί να πίναμε ένα ωραιότατο τσάι αγγλιστί, να δεις πως θα περνούσαν όλα!

Το θέμα είναι να προστατεύεις τις δικές σου θέσεις απ'αυτές των υπολοίπων. Δεν αντιμετωπίζουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο τη ζωή.

Και όπως έχω ξαναγράψει, κανένας και τίποτα δεν ακυρώνει τον αγώνα μας, μόνο οι δικές μας σκέψεις.

Σας καληνυχτώ κορίτσια μου!