Μια ηλιθια ευτυχια εστω και καθυστερημενη..Αυτο νιωθω!Μια συζητηση που ελυσε προβληματα,γριφους και κολληματα!Εστω και αργα!
Printable View
Μια ηλιθια ευτυχια εστω και καθυστερημενη..Αυτο νιωθω!Μια συζητηση που ελυσε προβληματα,γριφους και κολληματα!Εστω και αργα!
αγωνιααααα... περηφανια..παμε ρε ελλαδαρα..μπορεισ..παμε για τουσ 8.. παμεεεεεεεε.... ελλασ ολε ολε... κανε μασ περηφανουυυυυυσ....
Γρίφους;;;;Quote:
Originally Posted by mnimonio
Τί ειδους γριφοι μπορει να υπάρχουν σε σχεσεις μεταξύ καθημερινών ανθρωπων;
Σκεφτομαι ποσο χαζο ειναι οι διαπληκτισμοι μεταξυ μελων , ειμαι βεβαιος οτι στην πραγματικη ζωη , αν συναντιομασταν , το πολυ πολυ να αδιαφορουσαμε ο ενας για τον αλλον
Δυστυχισμένη...κατά τα άλλα όλα θα πήγαιναν καλά...ναι, το βλέπω...
κουραση! η θαλασσα σημερα ηταν καλη, αλλα βρε παιδια καντε κατι με τη φτωχεια. δηλαδη νταξει κλεισαν τοσα μαγαζια, τη βλεπουμε μεστη πολη, πρεπει να τη βλεπουμε και στη παραλια ? πανω απο 5 πακιστανοι πηγαινοερχοντουσαν οση ωρα ημουν εκει. να πουλανε καπελα, ρολογια, γυαλια, πετσετες, σκατα, ενω βλεπουν οτι κανεις δε ψωνιζει κι ολοι εχουν ηδη. και γριες πολλες, καποια παιζει να εκανε και τοπλες. με βλεπω συντομα να πηδαω καμια.
Νιώθω πάλι αυτή την ακατανίκητη επιθυμία να πέσω για ύπνο και να μην ξυπνήσω ποτέ.
μείνε ''ξύπνια''.... σίγα σιγά θα αλλάξουν οι επιθυμίες σου... όλα διορθώνονται όλα ..ο θάνατος δεν είναι λύτρωση για τα προβλήματα μας..μείνε και πάλεψε...Quote:
Originally Posted by miel
μαλον προβληματισμενος ως συνηθως.. ενας φιλος μου με ελεγε προβληματισμενο απροβληματιστο.... χμμμ αυτο εχει καπια βαση βασικα..
Δεν μπορώ να παλεύω άλλο. Κουράστηκα... Πολύ.
όλοι κάποτε καλή μου κουραζόμαστε .... όλοι νιώθουμε απόγνωση... θα σου προτείνω κάτι που έκανα εγώ όταν βαρέθηκα να παλεύω... σταμάτησα να μάχομαι...άφησα τα πράγματα να κυλήσουν...Quote:
Originally Posted by miel
αφού εκείνες τις στιγμές δεν μπορούσα άλλο να παλεύω..αφέθηκα ....μα όχι με σκοπό να πεθάνω...ξεκουράστηκα απλώς ..με βοήθησαν και στάθηκα δεν έπεσα...και τώρα πάλι παλεύω...αυτή είναι η δική μου εμπειρία..η δική μου ''λύση'' για να αποφύγω ... τις σκέψεις που κι εσυ κάνεις τώρα....
Απλά αφήω τα πράγματα να κυλάνε. Αυτό που παλεύω να κρατήσω είναι η διάθεση μου για ζωή. Σιχάθηκα όμως. Δεν αντέχω την κάθε γαμημένη μέρα που περνάει και είναι ίδια σκατά με την προηγούμενη....
άλλαξε αν μπορείς miel μικρά πραγματα στην ζωή σου... ξεκίνα να περπατάς και να γυμναζεσαι αν μπορείς..η κανε περιπάτους..παρατήρησε πραγματα που πριν δεν τους έδινες σημασία..μικρές λεπτομέρειεςQuote:
Originally Posted by miel
αντικείμενα ... τον δρόμο κάτω από το σπίτι σου...το ίδιο σου το σπίτι....κανε την κάθε γαμημένη μέρα διαφορετική...τόσο ώστε να μην μοιάζει με την προηγούμενη...και ξέχνα την την επόμενη...
υιοθετησε ένα ζωάκι που θα μπορείς να συντήρησης .....να το φροντίζεις....... άρχισε να συμπεριφέρεσαι καλύτερα στην οικογενεια σου και στους γύρω σου...γνωστούς κι άγνωστους...
όλα αυτά σιγά σιγά ...θα έρθει η στιγμή που θα αφοσιωθείς ..και κάποια μέρα θα ξυπνήσεις κ δεν θα σκεφτεσαι το παρελθόν.. τουλάχιστον δεν θα σε πληγώνει τόσο πολύ.... δεν ειναι εύκολα όλα αυτά...μα είναι προσωπικές εμπειρίες....και συμβουλές που μου έδωσαν κι έμενα ορισμένοι φίλοι κ φίλες από εδώ....ή αναρτήσεις που διάβασα σε κάποια θέματα....εμένα με βοήθησαν( δεν μου έλυσαν όλα τα προβλήματα, μου εδωσαν κουράγιο)..μακάρι να βοηθήσουν κι εσένα...
Quote:
Originally Posted by miel
Λοιπον , μιελ , κεγω εχοντας κτθλψη , πολλα χρονια τωρα , αφηνω πλεον τα πραματα να κυλανε , συνεχιζω να το παλευω με προσωπικη προσπαθεια , που αποδιδει λιγους καρπους , παιρνω κανα δυο φαρμακακια , αλλα το περιεργο ειναι οτι δεν αισθανομαι σκατα , το οτι δεν βγαινω με αλλους ποτε , η το οτι δεν βρισκω ενδιαφερον σε τιποτα , σαν να εχω αποδεχθει την κατασταση , μια κ τραβαει 8 χρονια τωρα , οι μερες ειναι κ εμενα ιδιες , αλλα κ παλι δεν ενοχλουμαι , δεν αγχωνωμαι , δεν μπορω να εκτιμησω αν αυτη η απαθεια ειναι καλο η κακο
Ουτε απογνωση νιωθω , ουτε απελπισια , απλως εντονη αδιαφορια . Η εκφραση που χρησιμοποιω συχνοτατα ειναι ' και τι με νοιαζει εμενα ' , η ' κ ειχα μια σκασιλα ' Μηπως τελικα ο καθενας πραματι βιωνει την κτθλψη του με τον τροπο του ?
Πρεπει να το παλευεις με ολες σου τις δυναμεις , η να το αφησεις να παρει τον δρομο του , κ οπου σε βγαλει ?
Ειναι η κτθλψη ασθενεια , η μια φαση της ζωης σου , που πρεπει να την περασεις ?
Σκεψεις , σκεψεις , σκεψεις ................
Πρησμένος από τα νεύρα αισθανομαι