http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.sex&id=11403
Printable View
Χθές το απόγευμα φρίκαρα λίγο στην δουλειά. Δεν ήθελα να ανοίξω το msn σε εκείνο το pc κ είχα έτσι λίγο ανάγκη για άμεσο chating να απασχολήσω λίγο το μυαλό μου.
Κατάπια ακόμη ενα μισό xanax όταν άρχισα να βάω διάφορα στο μυαλό. Σκεφτόμουν πως θα γίνει να την κοπανήσω απο εκεί χωρίς να πάρω ευθύνη κ χωρίς να μείνει ξεκρέμαστο το μέρος. άγχος τρελό οτι δεν είχα άλλον backup στην θέση μου, αλλά λίγο ηρέμησα όταν είδα οτι ενας άλλος σε άλλο πόστο στην ανάγκη βοηθάει λίγο, θα έπαιρνα κάποιον άλλο υπαλληλο τηλέφωνο να ρθει κ άλλα τέτοια κουλά. Πάλι έπεσα στην λούμπα να δω ποιοί συγγενείς είναι στην πόλη... Ευτυχώς, και ξαναλέω ευτυχώς το xanax με ηρέμησε, κ έτσι στμάτησα κ τις σκέψεις. Πολλά οφείλονται στο όλο αυτό βήμα στο xanax, και δεν του το χα.
Είχες δίκιο, πολύ ωραίο κείμενο ο ιππότης του Φθινοπώρου, όμορφα γραμμένο.
Τι δουλειά είχες κ έψαχνες την στήλη του σέξ? ε? φτού σου! :P Βέβαια για τους επίδοξους αναγνώστες δεν εκχυδαϊζεται η όλη υπόθεση, ίσα ισα που αποδίδεται με ενα πολύ ωραίο τρόπο, και ουσιαστικά μιλα΄για την ερωτική σχέση, για αυτό κ το κείμενο είναι πολύ ωραία δοσμένο :)
Σήμερα ρεπάρω, ίσως διαβάσω κ εγώ κάτι, μπα ψέματα, σήμερα έχει καθαριότητα το δωμάτιο, φορμάτ το νέτμπουκ κ γενικά τακτοποίηση του πισί... Το αυτοκίνητο έχει γίνει η τσάντα του σπόρτ Μπίλι κ άλλα πολλά που χρείζουν προσοχής κ αγάπης.
Θα μαι εδώ γύρω, οπότε τα φιλιά μου for the time being
μάκια
ΣΑΝ ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ ΜΕΤΗΝ ΓΑΤΑ....
http://i1075.photobucket.com/albums/...shere67/xz.jpg
Γεια χαρά και από μενα. Με λένε Διονύση ή Ντένη και είμαι 27 χρονών. Έχω διαβάσει όλο το thread αυτές τις μέρες αλλά σκέφτηκα να γράψω κιόλας να ρωτήσω την άποψη σας σε κάτι που με απασχολεί. Κάταρχας να πω ότι είστε τυπάρες και σας πάω. Λοιπόν, πριν 4 μήνες τελείωσα με τις σπουδές μου(άργησα λίγο άλλα δεν πειράζει) και την ημέρα που έμαθα οτι πήρα πτυχίο αισθάνθηκα να γίνομαι 30 κιλά ελαφρύτερος που λέει ο λόγος. Και το διασκέδασα με έναν φίλο μου κάνοντας και λίγο χασις. (Επειδή έζησα 3-4 χρόνια στην αγγλία που και που έκανα.) Και εκεί που όλα ήταν καλά ξαφνηκά παρέλυσα, άρχησα να τρέμω και νόμιζα θα πεθάνω. Κατάφερα να ηρεμήσω και ήταν σαν να μην συνέβη ποτέ. Μετά από 3 μέρες όμως με έπιασε ένα φουρφουρητό στο αριστερό μερος του σώματος, άρχισα να ζαλίζομαι και να χάνω τις δυνάμεις μου και πήγα στο νοσοκομείο. 14/10 η πίεση μου εκεί. Μου κάναν καρδιογράφημα και μου είπαν ότι είμαι καλά. Από τότε και για 1 μήνα είχα καθημερινές ενοχλήσεις στους μύς του αριστερού χεριού, φουρφουριτά, εξάψεις και αυπνίες. Οπότε αποφάσισα να κάνω καρδιογράφιμα το οποίο βγήκε πολύ κομπλέ. Και αποφάσισα άμεσα χωρίς να κάνω περαιτέρο εξετάσεις να απευθηνθώ σε ψυχίατρο-ψυχοθεραπευτή. Αυτός διέγνωσε κρίση πανικού και το στάδιο που είμαι τώρα άγχος αναμονής. Έκανα 2 επισκέψεις και όταν με ρώτησε αν θέλω να κάνουμε θεραπεία αρνήθηκα μετά απο σκέψη. Τώρα έχει περάσει 1 μήνας από τότε και μέρα παρα μέρα έχω κάποιες μικρές ενοχλήσεις.. ζαλάδες, πόνο στον αυχαίνα, εξάψεις κτλπ. Πιστεύετε θα ήταν ορθό να ακολουθήσω κάποια θεραπεία? Είμαι σε μια μέτρια κατάσταση αυτόν τον καιρό και σπάνια βγαίνω για ποτάκια πλέον. Φάρμακα δεν χρησιμοποιώ.. μόνο χαμομήλι βαλεριάνας και σπαθόχορτου κάνω. Έκοψα και τους καφέδες, ελάττωσα και το τσιγάρο.
Επειδη δεν επιτρεπονται οι προτοπες για θεραπεια,εγω θα σου πω τι θα κανα στη θεση σου,εγω δεν θα παιρνα φαρμακα.Ειναι πιο δυσκολο αλλα χτιζεις σε καλυτερες βασεις.
Φιλε Διονύση συμφωνω απολυτα με αυτο που γραφει παραπανω ο predator . Η ουσια τελικα ειναι αν ειναι κατι ψυχολογικο να το αντιλιφθεις το συντομοτερο και να αντιδρασεις αναλογα. Ωρες ωρες προσπαθω να τα βαλω κατω και καταλαβαινω οτι προσωπικα εχω "προβλημα" αρκετες δεκαετιες. Απλα δεν μπορουσα να αντιληφθω οτι πολλα ζορια μου (και σωματικα) πηγαζαν απο την ψυχολογια μου. Καποια στιγμη βεβαια μαζευτικαν τοσα που προκληθηκε η "εκρηξη" πριν κανα χρονο περιπου και τωρα προσπαθω να βρω τον δρομο μου και με χαπια. Βεβαια καποιοι απο εμας συμφωνα με τους ψυχιατρους που εχω παει εχουν και γενετικη προδιαθεση (εμενα η μανα μου ταλαιπωρειται και μας ταλαιπωρει πανω απο 30 χρονια). Αν καταφερεις να το αντιμετωπισεις με ψυχοθεραπεια σιγουρα ειναι καλυτερα οπως λεει ο predator " χτιζεις σε καλυτερες βασεις". Με τα χαπια υπαρχει ενα προβλημα οτι ο οργανισμος επαναπαυεται στο οτι εχει καπια σιγουρη βοηθεια οποτε μειωνει την δικη του προσπαθεια. Ομως απο την αλλη ευτυχως υπαρχουν κι αυτα και βοηθανε σε περιπτωσεις που δεν γινεται αλλιως.
Καλως τον. Ουτε σενα σε θελει το μαυρακι βλεπω.Quote:
Originally Posted by Aristodennis
Αφου ειναι νωρις και ξερεις τι ειναι αυτο που σου συμβαινει, αποψη μου ειναι να μην παρεις κανενα φαρμακο, να βρεις τροπους να χαλαρωσεις και κυριως να μην ξανακανεις χασις!
Ενα γλυκοπικρι γεγονος...
Δεν ξερω αν θυμαστε που εγραψα οτι πεθανε ο θειος (σαν μπαμπα τον ειχε) της κολλητης μου 83 ετων.
Χθες, 22 μερες μερα εφυγε και η γυναικα του.
Με προχωρημενο αλτσχαϊμερ μεν αλλα προφανως δεν αντεξε την απουσια του.
Εφυγαν και οι 2 ευτυχισμενοι, ερωτευμενοι, στο σπιτι τους.
Μακαρι να μας επιφυλασσει ολους η ζωη ενα τετοιο γλυκο τελος.
Καλημερα αγαπημενα μου παιδια!
Εκανα γενικο τσεκ απ η γραια και σε γενικες γραμμες καλα ειμαι.
Εχω μια μικρη πετρουλα στη χολη (ελεος δλδ) και το πιο ελεος ακομα ειναι οτι μολις στις 26/10 εκλεισα χρονο απο οταν αφαιρεσα 5 ινομυωματα και τωρα αυτη τη στιγμη που μιλαμε εχω ενα ολοκαινουριο φρεκο-φρεσκο 2,2 εκατοστων.
Θα παω στον γυναικολογο μου να το δει και να με παρηγορησει γιατι οπως το κοβω ανα τριετια θα χτυπαω και μια λαπαροσκοπηση ετσι για να γουσταρω και για να σφιγγουν οι κωλοι.
Εχω και χοληστερινη γαμω το κερατο μου και ενας ενδοκρινολογος που ειδα (επειδη φυσικα εχω και συνδρομο πολυκυστικων ωοθηκων ως γυνη που σεβεται τον εαυτο της) μου ειπε οτι το φαρμακο για ολα αυτα τα ορμονολογικα αν οι τιμες ειναι φυσιολογικες (οπως οι δικες μου) ειναι 5 φορες την εβδομαδα περπατημα μιση ωρα.
Ετσι κι εγω ξεσκονησα τα αθλητικα μου και θα αρχισω να σεργιαναω.
Ου γαρ ερχεται μονον αγαπητοι μου!
Ο Σαμ καθεται στο παραθυρο και χαζευει τη βροχη και καθε τοσο τιναζει τα αυτια του γιατι πιτσιλιεται :)
Νεα κανεις;
Γεια σας κ. Μπλου. Για τη πετρα στην χολη δεν σου ευχομαι ...εις ανωτερα η αφεντια μου εχει τρεις οι οποιες δεν ειναι ξεκαθαρο αν ειναι πετρες η πολυποδες. Ο ακτινολογος που μου τις βρηκε καθοτι εχει πετρες στη χολη και αυτος μου τονισε να μη παω να τις βγαλω παρα μονο αν αρχισουν ενοχλησεις. Ενας χειρουργος παντως στο νοσοκομειο επεμενε να βγαλω τη χολη οποσδηποτε. Εγω ακολουθω τις οδηγιες του ακτινολογου και θα κανω υπερηχο καθε 8-10 μηνες για να δουμε αν μεγαλωνουν.
Ημουν περηφανος μεχρι πριν 5 μερες γιατι εκοψα τα ζαναξ μαχαιρι χωρις προβλημα. Ως ανθρωπος ευεξαπτος φροντιζω χρονια να ακολουθω τον στιχο του Παυλου Σιδηροπουλου "Κανένα δεν πειράζω και εγώ πάντα προσπαθώ να μην ενοχλώ τον άλλο και μονάχος να τη βρω" ωστε να μη νευριαζω. Ελα ομως που ο στιχος στη συνεχεια λεει "μα πάντα κάτι θα μου τύχει πια δεν ξέρω τι να πω"...Ετσι τις προαλλες μου την μπηκε ενας κολογερος και τα πηρα και τον μπινελιασα αγριως. Καπακι μετα απο μερικες ωρες πιαστηκα στα χερια με εναν "συναδελφο" τσομπανη καθως βοσκουσα τα προβατα του μπαμπα. Ο μαλακας εχει 10 σκυλια και τα εχει μαθει να ορμανε σε αλλα σκυλια. Ορμηξανε μια δυο τρεις στο δικο μου τα κυνηγησα ε την τεταρτη δεν αντεξα αρχισα να τα κοπαναω με ενα ξυλο (τα γαμημενα 5 σκυλια να ορμανε σε ενα , σαν τους χρυσαυγιτες ενα πραμα). Και τι μου λεει ο "συναδελφος"...μου λεει γιατι μου βαρας τα σκυλια. Φορτωσα αποτομως τον αρπαξα απο τον λαιμο και αρχισα τις σφαλιαρες. Σπρωχτηκαμε κανα 5λεπτο ηρθε ενας χωρισαμε. Γυρισα σπιτι και για να μου φυγουν τα νευρα αρχισα να τεμαχιζω ξυλα. Τα γαμημενα τα κολοσκυλα του αλλου ηρθαν κοντα κι αρχισαν παλι να γαυγιζουν στον σκυλο μου. Παιρνω το τσεκουρι λεω θα τα καθαρισω αρχιζω τα κυνηγαω χεστηκανε και εξαφανηστηκαν. Αποτελεσμα. Ειναι 5 μερες προσπαθω να ηρεμησω ξαναρχισα τα ζαναξ ιδιως το πρωι δεν τραβαει πολυ η ομαδα. Τι στο διαολο τους τραβαω τους μαλακες και δεν με αφηνουν στην ηρεμια μου. Οχι τιποτε αλλο εχω ραντεβου με την ψυχολογο/ψυχιατρο στις 16 νοεμβρη. Αυτα χαιρετισμους στον Σαμ...
ti einai touto pali σε καταλαβαινω πολυ... κι εγω αυτες τις ημερες ειμαι πολυ ασχημα ψυχολογικα μετα απο ενα τσακωμο με κατι γειτονες κι ενω ειχα 4 μηνες που ειχα σταματησει τα χαπια και ημουν καλα, ξαναεπεσα σε μελαγχολια κι επειδη το μονο που ειχα στο σπιτι απο τα φαρμακα που επερνα ηταν τα ζαναξ, τα ξεκινησα παλι μπας και ηρεμησω λιγακι γιατι νιωθω πολυ χαλια.. κι εγω το πρωι τα βλεπω ολα μαυρα, μονο το βραδυ ηρεμω καπως.
Καλησπέρα Μπλού. Περαστικά σου εύχομαι. Μην ανησυχείς ,δεν είναι τίποτ η πέτρα, όλα καλά θα πάνε.όλοι πάντως πάνω που πάμε να ηρεμήσουμε από τα ψυχοσωματικά,σκάει κάτι και μας βάζει στη διαδικασία των εξετάσεων αλλά για πραγματικό λόγο αυτή τη φορά. Κι εγώ πάνω που άρχισα να ηρεμώ, πρέπει να κάνω κάποιες εξετάσεις και μάλλον να καταλήξω σε λαπαροσκόπηση. Είμαστε ομοιοπαθείς περίπου.Δεν μασάμε όμως. Συνεχίζουμε να χαμογελάμε:)Quote:
Originally Posted by Blue9791
Quote:
Originally Posted by ti einai touto pali
Με τρελαινει αυτο το αισθημα της συντροφικοτητας των ζωων!
Η γυμναστική είναι υγεία παιδιά, κ πέτρες καταπολεμεί κ πάχος κ θλίψη κ γιατρεύει σώμα κ ψυχή εν γένει...
Δυστυχώς με την δουλειά δεν έχω και πολύ χρόνο τελευταία, αλλά σκέφτομαι 2 φορές την εβδομάδα να πηγαίνω σε προπονήσεις σε μια ομάδα μπάσκετ για παλαίμαχες... Δεν θα μαι μόνο εγώ το ερείπιο επομένως...Το κακό είναι οτι οι προπονήσεις είναι 7.30 κ 8 η ώρα το βράδυ κ διαρκούν 1,5 - 2 ώρες περίπου, κ θα πρέπει να μείνω στην πόλη για να πάω σε αυτές. Θα πήγαινα χθές στην προπόνηση αλλά το σπίτι του αδερφού μου είναι ο,τι να ναι, το κοινόχρηστο αυτό κτήριο της δουλειάς μου πιο καθαρό ειναι!!! Ούτε απορυπαντικά δεν είχε ο μπίχλας! Δεν φτάνει που θα χω την έννοια του οτι ξενοκοιμάμαι κ έχω το άγχος μου, θα έχω να σκέφτομαι οτι θα κάνω μπάνιο σε ντουζιέρα με αμφίβολα ζεστό νερό, με επίσης αμφίβολα καθαρές πετσέτες κ.ο.κ... Πήγα χθές κανονικά με διάθεση να μείνω, είχα πάρει κ ρούχα κλπ αλλά που να φανταστώ... Αφήστε που θέλει το βράδυ που θα γυρίσω να με αφήσει μόνη, κ να έρθει μετά. Στο τέλος τον τούμπαρα αλλά το ολο feeling δεν ήταν καλό. Ούτε πιστολάκι είχα πάρει, κ την άλλη μέρα θα μουν στην δουλειά, στην οποία με χώσαν απόγευμα καλή ώρα. Οπότε δεν βόλευε... Την Τετάρτη πρώτα ο Θεούλης θα μείνω στην πόλη. Πόσο λαχταρώ να πάω στην προπόνηση, να δώ παλιούς γνώριμους, παλιές φάτσες απο τα εφηβικά χρόνια, όταν με φόρα έσκιζα τους αιθέρες για να καρφώσω! χαχαχχα :P
Οχι να το παινευτώ αλλά ήμουν καλή παίχτρια, τι να κάνουμε με φαγαν τα "γράμματα"...! (γράμματα σπουδάματα-γάματα σπουδάματα)
Ο καιρός εδώ είναι μουντός με αέρα κ έχει εκλάμψεις ήλιου με σκυλόδοντα. Δεν έχω βγάλει απο πάνω μου το μπουφάν. Δεν έχει κ τπτ σήμερα στην δουλειά, βαρεμάρα όσο δεν πάει. Υπομονή μέχρι τις 5.30 που σχολάω μιας κ η δύση του ήλιου έρχεται πιο νωρίς...Χθες ξεκολωθήκαμε στα καθαρίσματα, μιας κ τα "πάρτυ" του Σαβ/κου είναι έκδηλα σε ολο το μέρος, αλλά δεν παραπονιέμαι, πέρασε η ώρα γρήγορα! Σήμερα τι κάνουμε...Με βλέπω να φέρνω στην ζούλα το νέτμπουκ να δω καμιά ταινία...Ενδεχομένως να μπαίνω να σας διαβάζω πάλι αν κάποιος έχει απογευματινό οίστρο.
Quote:
Originally Posted by ti einai touto pali
αξιολάτρευτα :)Quote:
Originally Posted by Blue9791
Τις καλησπέρες μου στο γκέτο του φόρουμ ; - )