Αχ βρε κυκνε μου τι μου έκανες τώρα με αυτο:(
Printable View
Όχι κυκνε μου εγώ και τα τραγούδια είμαστε ένα ....Δεν υπάρχει μερα είτε στο σπίτι ειμαι,είτε στο γραφείο που να μην παίζει μουσική γι αυτό έχω φροντίσει να είναι "καταχωρημενα"στο μυαλο μου μόνο με όμορφα συναισθήματα όσο μελανχολικα και να είναι..
Κάποιες φορες μ αρέσει όλο αυτό που βγάζουν...
Το συγκεκριμένο όμως έχω ένα λόγο θα τα πούμε ιδιαιτέρως αυτά!
Διπλό χάπι stedon πήρα για να μου φύγουν οι σκέψεις αυτοκτονίας!! Κατά τα άλλα καλά χαχα
Μόνο που δεν είμαστε ούτε η βιολογία μας, ούτε οι γονείς μας, ούτε το περιβάλλον μας. Δεν είσαι ό,τι γεννήθηκες για να είσαι. Μοιρολατρεία λέγεται το συγκεκριμένο. Αν δεν υπάρχει το κατάλληλο περιβάλλον, το φτιάχνεις εσύ. Εκτός αν δεν έχουμε καμία επιρροή στο περιβάλλον. Ζούμε την ανθρωπόκαινο, με την οξεία μας επιβολή στο περιβάλλον και σε προσωπικό επίπεδο αρνούμαστε ότι έχουμε επιρροή στον ίδιο μας τον μικρόκοσμο.
Όλοι σε αυτή τη χώρα γεννήθηκαν λεβέντες
πρόσχαροι με μεγάλες καρδιές που αγαπάν
Όλοι καμώθηκαν με μάρμαρο και ήλιο
όλοι καμώθηκαν τίμιοι και γενναίοι.
Όλες εδώ γεννήθηκαν με τιμημένους κόλπους
Όλες περήφανες καλόκαρδες μανάδες
ακούραστες εργάτριες της σπιτικής μας ευτυχίας
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ
ΘΑΝΑΤΟΣ Σ'ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΑ ΣΚΑΤΑ
ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΗΛΙΟ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ.
Όταν έρχεται κανείς αντιμέτωπος με την αλήθεια δεν μπορεί να ξεχάσει αυτό που είδε.
Η αλήθεια σού κλέβει τα μάτια..
Nadine Cordimer..
Πόσο μελό να γίνω ακόμα για να κολλήσεις πάνω μου;
https://www.youtube.com/watch?v=A_ORS-hjndQ
Η ποίηση πεθαίνει πάντα τελευταία διότι ζει στους αιώνες των αιώνων, και παίρνει μαζί της και τον ποιητή.
Λίγοι το κατόρθωσαν από όσους το αποτόλμησαν.
Όμως αυτός που είχε αξία δεν χάθηκε, ακόμα και μετά θάνατον η ποίηση τον ανέστησε για να ζήσει μαζί της αιώνια.
Μόνο που για να μιλάς με ποίηση θα πρέπει να έχεις το ταλέντο, αλλιώς δώσε αξία στον εαυτό σου εκεί που είναι τα ταλέντα σου.
Που βρήκες αυτό το ωραίο ποίημα BlackCoral, κι αν είναι δικό σου έχεις ποιητικό ταλέντο.
Βαρέθηκα να φτιαχνομαι από τα λάθη μου
Να φυτευω βολβούς πάνω σε σωρούς από σκατα.
Να βγάζω αθώους τους ένοχους και να κάθομαι για πάρτι Τους στο σκαμνί.
Να μουλιαζω στη βροχή γιατί άνοιξα την ομπρέλα μού να μπουν από κάτω δυο τρεις
μουροχαβλοι που μου φάνηκαν κρυουλιαρηδες.
Το κακό είναι πως όλα αυτά γίνονται επειδή στο βάθος ειμαι δειλή.
Το κάνω για να πιστέψω έστω και για λίγο πως είμαι εγώ εδώ.
Πως παίζω και εγώ σ αυτό το ντέρμπι.
Πάντως όπως και να έχει το ζήτημα ένα πράμα ξερω Καλά.
Πως γουστάρω πολύ.
Γουστάρω την φάση και περισσότερο την αντίφαση.
Γουστάρω την τρέλλα μου και περισσότερο την τρέλλα των άλλων
Γουστάρω να μυρίζομαι ανθρωπιά
Γουστάρω τα αγόρια που έχουν κορδέλες στα μαλλιά και στα ματια
μενεξεδες.
Γουστάρω τακορίτσια που τραγουδούν στις ακρογιαλιές Μ ένα θαλασσοπουλι
ανάμεσα στα φρύδια.
Μπορεί να ειμαι μια δειλή μια φευγάτη αλλά χαίρομαι αφάνταστα που κάποιος με
έσπειρε στη γη......
Αλκυόνη Παπαδάκη "Σκισμένο ψαθακι"
Πες μου ποιο χέρι
στης μοίρας το χάρτη
σκορπάει μελάνι
και σβήνει λιμάνι,
σβήνει ρότα, φάρους κι αρχή...
Κεραυνός κι αστραπή
ξάφνου στ' ανήξερο καλοκαίρι
η κακιά η στιγμή
φίδι, σκορπιός, μαχαίρι
στην καρδιά μου όρμησε
να τη φαρμακώσει...
Κεραυνό κι αστραπή,
ελπίζει πια η ζωή μας στο θαύμα
άγγελο της χαράς κι εκδικητή αντάμα,
τους ανθρώπους που χωρίσαν πάλι να ενώσει...
https://www.youtube.com/watch?v=OkaQxclDJNs
Στο ίδιο πάντα σκηνικό
και στης ψυχής τον πανικό
απόψε πνίγομαι,
χρειάζομαι αέρα...
https://www.youtube.com/watch?v=clNQFcBUgaw
Ο εγωισμός επιδιώκει τη μοναξιά για να ξεφύγει την υποταγή.
Ανρί Λακορντέρ